Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης (1829-1908).
Ξεκίνησα μ’ αυτόν τον τρόπο: Κάποιος στην Κροστάνδη αρρώστησε. Ζήτησαν την βοήθεια της προσευχής μου.
Εγώ είχα την συνήθεια να μην αποκρούω καμιά παράκλησι. Άρχισα λοιπόν να
προσεύχωμαι, αναθέτοντας τον ασθενή στο έλεος του Θεού και ζητώντας με
θέρμη την εκδήλωσι του θείου θελήματος.
Ήλθε τότε σε μένα μια εξαιρετικά ευλαβής ηλικιωμένη γυναίκα, που πέρασε
όλη την ζωή της θεάρεστα. Η γυναίκα αυτή μου ζήτησε επίμονα να
προσευχηθώ όχι αόριστα για τον ασθενή, αλλά ειδικά για την θεραπεία του.
Ενθυμούμαι ότι ξαφνιάσθηκα: “Πώς εγώ μπορώ να έχω τέτοια τόλμη”;