Ένας επιστήμονας εξομολογείται: «Ο Άγιος Παϊσιος με έβγαλε από την κόλαση που ζούσα». Παρακολουθείστε την μαρτυρία του.

Για τον Άγιο Παΐσιο μιλά στο πρακτορείο Ορθοδοξία ο φυσικός και αγιογράφος Αθανάσιος Ρακοβαλής. 

Ο κ. Ρακοβαλής εξιστορεί μοναδικές στιγμές αγιοσύνης του Γέροντα που τον σημάδεψαν, προσωπικά θαύματα που ο ίδιος έζησε, καθώς και συμβουλές του Γέροντα προς τον ίδιο που θα κρατήσει για πάντα. 

Τέλος, μιλά για την απλόχερη και άδολη αγάπη του που όπως χαρακτηριστικά λέει ήταν μεγαλύτερη κι από εκείνη της μητέρας προς το παιδί.

Καί μή χειρότερα...

Κι όμως.. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Τρολιά!...

Είναι πραγματικό screenshot (φωτογραφικό απόκομμα) από λογαριασμό της κυρίας στο twitter. Το έγραψε η ίδια, λόγω κρίσεων ειλικρίνειας που λέγεται ότι διέπουν την εκκεντρική της καθημερινότητα. Και λίγες ώρες μετά.. έσβησε όλο το προφίλ της από το twitter. Κάποιοι απλά πρόλαβαν και το απαθανάτισαν.

Η πολυπόθητη αγάπη (Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος)

Ας έχουμε εμείς έναν κοινό δρόμο, τις εντολές του Χριστού, που μας επαναφέρουν στον ουρανό και στον Θεό. 

Διότι, αν και ο λόγος υπονοεί διάφορους δρόμους, είναι βέβαιο ότι δεν λέγεται με την έννοια ότι χωρίζεται σε πολλούς δρόμους ως προς τη φύση του, αλλά ότι χωρίζεται σε πολλούς δρόμους ως προς τη δυνατότητα και την πρόθεση του καθενός. 

Διότι, αρχίζοντας εμείς από πολλά και διάφορα έργα και πράξεις, είναι σαν να αναχωρούμε καθένας από διαφορετικούς τόπους και από πολλές πόλεις, και σαν να αγωνιζόμαστε να φθάσουμε στο ίδιο κατάλυμα, στη βασιλεία των ουρανών δηλαδή. 

Άλλωστε πράξεις και δρόμους των ανθρώπων, που ζουν σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, πρέπει να εννοούμε τις πνευματικές αρετές.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 15 ΜΑΡΤΙΟΥ 2019

Α’ Χαιρετισμοί 

Ἀκάθιστος Ὕμνος – Α’ Στάσις

 Ἄγγελος πρωτοστάτης,
οὐρανόθεν ἐπέμφθη,
εἰπεῖν τῇ Θεοτόκω τὸ Χαῖρε·
καὶ σὺν τῇ ἀσωμάτῳ φωνῇ,
σωματούμενόν σε θεωρῶν, Κύριε,
ἐξίστατο καὶ ἵστατο,
κραυγάζων πρὸς Αὐτὴν τοιαῦτα·
Χαῖρε, δ' ἧς ἡ χαρὰ ἐκλάμψει,
χαῖρε, δι' ἧς ἡ ἀρὰ ἐκλείψει.
Χαῖρε, τοῦ πεσόντος Ἀδάμ ἡ ἀνάκλησις,
χαῖρε, τῶν δακρύων τῆς Εὔας ἡ λύτρωσις.
Χαῖρε, ὕψος δυσανάβατον ἀθρωπίνοις λογισμοῖς,
χαῖρε, βάθος δυσθεώρητον καὶ ἀγγέλων ὀφθαλμοῖς.
Χαῖρε, ὅτι ὑπάρχεις Βασιλέως καθέδρα,
χαῖρε, ὅτι βαστάζεις τὸν βαστάζοντα πάντα.
Χαῖρε, ἀστὴρ ἐμφαίνων τὸν ἥλιον,
χαῖρε, γαστὴρ ἐνθέου σαρκώσεως.
Χαῖρε, δι' ἧς νεουργεῖται ἡ κτίσις,
χαῖρε, δι' ἧς βρεφουργεῖται ὁ Κτίστης.
Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

Ποιό είναι το στήριγμα σου;

π. Δημητρίου Μπόκου

Ο έμπορος Κουσμιτσώφ με τον μικρό του ανεψιό Γεγκόρ και τον φίλο του παπα-Χριστόφορο, ταξιδεύοντας κάποτε μέσα στην απέραντη ρωσική στέπα, σταμάτησαν στο πανδοχείο του Εβραίου Μωυσή Μωυσέγιτς.

 

Ο Μωυσής είχε για βοηθό έναν παράξενο αδελφό του, τον Σολομώντα. Όταν ο Σολομών μπήκε με ένα μεγάλο δίσκο για να σερβίρει το τσάι στους επισκέπτες, τους κοιτούσε ειρωνικά και χαμογελούσε παράξενα. 

Το χαμόγελο αυτό ήταν πολύ περίπλοκο. Εξέφραζε πολλά συναισθήματα, εκείνο όμως που υπερίσχυε ήταν η περιφρόνηση. Σαν να περίμενε την κατάλληλη στιγμή για να τους περιγελάσει και να σκάσει στα γέλια.

Ὀδυνηρά ἑλληνική ταπείνωσις ἀπό Ἀλβανούς καί Σκοπιανούς - Ἐρυθρά δελτία ἀπαγορεύσεως σέ Βορειοηπειρῶτες

ΠΕΡΙΓΕΛΩΣ τῶν Βαλκανίων ἔχει καταστεῖ ἡ «ἰσχυρή Ἑλλάς» τοῦ Ἀλέξη Τσίπρα. 

Ἡ χώρα ὑφίσταται ταπεινώσεις σέ ὅλα τά μέτωπα μέ ἀποκλειστική εὐθύνη τοῦ Πρωθυπουργοῦ, ὁ ὁποῖος ἔχει συγκεντρώσει ὅλες τίς ἁρμοδιότητες –καί συνακολούθως ὅλες τίς εὐθύνες– παίρνοντας στά χέρια του καί τό χαρτοφυλάκιο τοῦ ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν. 

Τήν ἴδια στιγμή φαίνεται ὅτι εὑρίσκεται ἐν ἐξελίξει μιά ἐκστρατεία συσκοτίσεως, ἀφοῦ ἀπό τά μέσα ἐνημερώσεως τῶν Σκοπίων πληροφορούμεθα τά προβλήματα πού ἀνακύπτουν ἐξ αἰτίας τῆς ἀδιαλλαξίας τῆς γειτονικῆς χώρας στίς ἐπί μέρους διαπραγματεύσεις.

Ἡ Ἑλλάς χλευάζεται ἀπό τήν Ἀλβανία, ὅπου ἀναβιώνουν οἱ πλέον ἐφιαλτικές ἐποχές τῆς στυγνῆς δικτατορίας τοῦ Ἐμβέρ Χότζα. 

Ἡ δολοφονία τοῦ Κωνσταντίνου Κατσίφα σήμανε τήν ἔναρξη ἑνός νέου κύκλου διώξεων κατά τῶν Βορειοηπειρωτῶν, μέ τήν ἀδράνεια τῶν Ἀθηνῶν νά ἀποθρασύνει τό καθεστώς τῶν Τιράνων.

Ἅγιος Παΐσιος: Οἱ καλοὶ λογισμοὶ φέρνουν τὴν πνευματικὴ ὑγεία

– Γέροντα, ποιά εἶναι τὰ χαρακτηριστικὰ τοῦ ἀδύνατου λογισμοῦ;

– Τί ἐννοεῖς; Πρώτη φορὰ τὸ ἀκούω αὐτό.

– Εἴχατε πεῖ, τὸ νὰ βάλη κανεὶς ἀριστερὸ λογισμό, νὰ παρεξηγήση μιὰ συμπεριφορά...

– Καὶ τὸ εἶπα ἀδύνατο λογισμὸ αὐτό;

– Θυμήθηκα ἐκεῖνον ποὺ ἤθελε νὰ μείνη κοντά σας ὡς ὑποτακτικὸς καὶ τοῦ εἴπατε: «Δὲν σὲ κρατῶ, γιατὶ ἔχεις ἀδύνατο λογισμό».

ΚΥΠΡΟΣ – ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ - ΚΩΣ “ΜΕΤΩΠΟ ΠΟΛΕΜΟΥ”

Μετά τη “Βόρεια Μακεδονία”, έχουμε και “Βόρεια Κύπρο”…

Του Παναγιώτη Αποστόλου

Πολιτικού αναλυτή – αρθρογράφου

egerssi@otenet.gr

www.egerssi.gr

Στο τελευταίο ταξίδι του Έλληνα Πρωθυπουργού στην Κύπρο, ο “λαγός” του Αλέξη Τσίπρα, Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης στο Προεδρικό Μέγαρο στη Λευκωσία, τον συνεχάρη για την “επιτυχία” του στο ζήτημα της εμετικής – προδοτικής συμφωνίας των Πρεσπών, λέγοντας:

«Η επικύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών έδωσε τέλος σε μια αχρείαστη διαμάχη, ανοίγοντας πόρτες για συνεργασία, ανοίγοντας τον δρόμο για ειρήνη και σταθερότητα στην περιοχή.

Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης: «Θα χτυπάνε οι καμπάνες, κι εγώ θα κοιμάμαι!»

Μαρτυρία Γερασιμούλας:

Ο Γέροντας Ιάκωβος ήξερε ότι πλησίαζε η ώρα του για να φύγει. Έλεγε πριν την κοίμησή του σε πολλούς, σε πατέρες και πνευματικοπαίδια του: «Εγώ, παιδιά μου, θα φύγω σ’ ένα χρόνο… εγώ θα φύγω σε λίγους μήνες… εγώ θα φύγω σε λίγες εβδομάδες… εγώ θα φύγω σε λίγες μέρες...». 

Όμως τα παιδιά του δεν τον πίστευαν, διότι λέγανε ότι εφ’ όσον ήταν άρρωστος, έτσι τα λέει αυτά. Ήταν εξάλλου και σχετικά νέος, 70 στα 71. 

Στις 17 Νοεμβρίου του 1991, ημέρα Κυριακή, ο Γέροντας Ιάκωβος με παρακάλεσε να βρίσκομαι στις 21 Νοεμβρίου στο Μοναστήρι του. Πώς έγινε αυτό;

Ανάβει το... Καμίνη της αποτέφρωσης

Νέο χτύπημα στην Ορθοδοξία από τον ΣΥΡΙΖΑ η υπ. απόφαση για το αποτεφρωτήριο του Δ. Αθηναίων

Ακόμη ένα χτύπημα στην ορθόδοξη παράδοση υλοποιεί ο ΣΥΡΙΖΑ στην τελική ευθεία προς τις εκλογές, ανοίγοντας τον δρόμο για το αποτεφρωτήριο του Δήμου Αθηναίων, κάτι που άλλωστε αποτελούσε εδώ και χρόνια όραμα του δημάρχου Γιώργου Καμίνη. 

Ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γιώργος Σταθάκης υπέγραψε τη σχετική απόφαση που καθορίζει τον χώρο και τις προϋποθέσεις για την κατασκευή του Κέντρου Αποτέφρωσης Νεκρών, όπως αυτό σχεδιάστηκε και προτάθηκε από τον Δήμο Αθηναίων για την περιοχή του Ελαιώνα. 

Mας οδηγούν σε διαμελισμό – «Ρουκέτα» από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ: «Η Ελλάδα καταπιέζει την “τουρκική” & την “μακεδονική” μειονότητα!»

Επικίνδυνα παιχνίδια παίζονται εις βάρος του Ελληνισμού, καθώς η ανακοίνωση του State Department, ομιλεί για μειονότητες που υπάρχουν στην Ελλάδα και οι οποίες καταπιέζονται από την χώρα μας!

Η ετήσια έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τα ανθρώπινα δικαιώματα σε όλες τις χώρες του πλανήτη αναφέρεται στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ελλάδα για τη θεσμική βελτίωση αλλά και υλοποίηση του υπάρχοντος νομικού πλαισίου προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Στην έκθεση, που καλύπτει τη χρονική περίοδο του έτους 2018, καταγράφονται ως σημαντικά σημεία παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα μας η ποινικοποίηση των αναφορών του Τύπου με την εφαρμογή του νόμου περί δυσφήμισης, οι συνθήκες κράτησης στις φυλακές, οι διαδικασίες επαναπροώθησης των αιτούντων άσυλο, η διαφθορά, η βία εναντίον των γυναικών, παιδιών, μελών της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας και προσφύγων.

Η πραγματική ιστορία ενός ιερομόναχου: «Δεν πίστευα στον Θεό»

Δεν πίστευα στον Θεό. Όταν ήρθε η ώρα για το στρατό, η μητέρα μου, που συχνά πήγαινε στην εκκλησία και προσευχόταν για μένα, μου έδωσε ένα κομμάτι χαρτί με μια προσευχή γραμμένη πάνω της και είπε: «Γιε μου ας είναι πάντα μαζί σου.»

Αργότερα έμαθα ότι στο κομμάτι χαρτί υπάρχει ο 90 ψαλμός. Κατόπιν έγινα αλεξιπτωτιστής . Ο στρατός δεν επιτρέπει να έχει επιπλέον τσέπες, και έβαλα την προσευχή στην επένδυση του χιτώνα στον αριστερό ώμο.

Το πρώτο άλμα με αλεξίπτωτο.

Δεν θα ξεχάσω τη στιγμή που, έχοντας φτάσει στην άβυσσο του εναέριου χώρου, έσυρα το δαχτυλίδι – και … το αλεξίπτωτο δεν άνοιξε.

Ο αθάνατος ήρωας Ευαγόρας Παλληκαρίδης 14/3/1957

“Θα πάρω μιαν ανηφοριά, Θα πάρω μονοπάτια,

Να βρώ τα σκαλοπάτια Που παν στη Λευτεριά.

του Κων. Α. Οικονόμου, δασκάλου - συγγραφέα

Ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης γεννήθηκε στην Τσάδα της Πάφου της μαρτυρικής Κύπρου μας στις 27 Φεβρουαρίου 1938. Το 1949 η οικογένειά του μετακόμισε στο Κτήμα. 

Σαν μαθητής του Γυμνασίου από το 1950, έζησε τους δύσκολους καιρούς που περνούσε η Κύπρος στην προσπάθειά της να διώξει το ζυγό του Άγγλου κατακτητή που δήλωνε απερίφραστα ότι ουδέποτε θα έδιδε την ελευθερία στους Κυπρίους.

Πίστευε ακράδαντα στο δίκαιο του αγώνα της Κύπρου και η όλη πορεία του σημαδεύτηκε ανεξίτηλα, στα 13 του χρόνια, από το ιστορικό Δημοψήφισμα του 1950 όπου με συντριπτικό ποσοστό οι Έλληνες της Κύπρου αξίωναν την Ένωση με τη μητέρα πατρίδα, την Ελλάδα.

Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης, ο στοργικός γιατρός

Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης (†) 

Μία γυναίκα με μεγάλη συγκίνηση διηγείται για τον στοργικό όσιο Γεώργιο: «Αρρώστησα όταν ήμουν δέκα χρονών το 1946. Μαζί και τα άλλα τρία αδελφάκια μου, που ήταν μικρότερα από μένα. 

Αρρωστήσαμε από τυφοειδή πυρετό και ήμασταν πολύ σοβαρά. Η μητέρα μου έστειλε τον πατέρα μου να φέρει τον Γέροντα για να μας μεταλάβει. Ο γιατρός στο νοσοκομείο την είχε πει να μας φέρει στο σπίτι, για να πεθάνουμε εδώ. 

Ήρθε λοιπόν ο Γέροντας και εγώ, όταν τον είδα, θυμωμένα τον ρώτησα: «Ήρθες να μας μεταλάβεις, για να πεθάνουμε;» «Όχι, πουλάκι μου, είπε τρυφερά. Ήρθα για να γίνεις καλά, να πάρεις τον Χριστό και να γιατρευτείς».

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΕΜΠΤΗ 14 ΜΑΡΤΙΟΥ 2019

Ὁ Ὅσιος Βενέδικτος ὁ ἐκ Νουρσίας

Ὁ Ὅσιος Βενέδικτος γεννήθηκε τὸ ἔτος 480 μ.Χ. στὴν ἐπαρχία Νουρσίας τῆς Οὐμβρίας. Οἱ γονεῖς του τὸν ἔστειλαν νὰ σπουδάσει στὴ Ρώμη, ἀλλὰ ἡ χλιδὴ τῆς πρωτεύουσας εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα νὰ φουντώσει στὴν ψυχή του ἡ ἐπιθυμία τοῦ μοναχικοῦ βίου. Ὅταν ἔχασε τοὺς γονεῖς του, ἡ τροφός του ἀνέλαβε τὴν κηδεμονία ἐκείνου καὶ τῆς ἀδελφῆς του Ἁγίας Σχολαστικῆς. Σὲ ἡλικία εἴκοσι ἐτῶν ἐγκατέλειψε τὴν οἰκογένειά του καὶ ἀφιερώθηκε στὸν Θεό.

Αφιέρωμα: ΕΥΑΓΟΡΑΣ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗΣ

Τα μεσάνυχτα της 13ης Μαρτίου 1957 οδηγείται στην αγχόνη. 

Τραγουδά τον Εθνικό Ύμνο. 

Δύο λεπτά αργότερα (14 Μαρτίου) η καταπακτή ανοίγει και ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης περνά στην αιωνιότητα.

Συγκλονιστικό το ποίημα, του Φώτη Βαρέλη, που μετέδωσε ο ραδιοφωνικός σταθμός της Λευκωσίας: 

Αββά, να παντρευτώ ή να καλογερέψω; (Εξαιρετική διδακτική ιστορία)

Του Πρωτ. Γεωργίου Δορμπαράκη

Καθίστε, παιδιά μου᾽, είπε ήσυχα ο γέροντας ᾽Ισαάκ, κι έδειξε με το χέρι του στους δυό νέους τα πρόχειρα καθίσματα που βρίσκονταν έξω από το φτωχικό κελλί του.

Καθίστε να ξαποστάσετε λίγο από τον κόπο που κάνατε να ᾽ρθείτε μέχρι εδώ᾽.

῾Ο γέροντας έσπευσε να τους φέρει δυό ποτήρια με καθαρό νερό και τους τράταρε λίγα αποξηραμένα σύκα που του είχαν φέρει άλλοι προσκυνητές. Τράβηξε κι αυτός ένα κάθισμα και κάθισε κοντά τους.

Οι νέοι συνεσταλμένα πήραν το κέρασμα και ήπιαν μονορούφι το νερό. ῾Ευχαριστούμε, γέροντα. Την ευχή σου να έχουμε᾽.

Ο επίσκοπος και η χαρισματική προσευχή μιας απλής γυναίκας

Ὁ μακαριστός Μητροπολίτης Χαλκίδος Νικόλαος Σελέντης ἀνέφερε:

«Μ’ ἔμαθε νά προσεύχωμαι κατανυκτικά καί μέ δάκρυα μία ἁπλῆ γυναικούλα, πού κατοικοῦσε στό Πέραμα Πειραιῶς καί τήν ἀποκαλοῦσαν περιφρονητικά ὄχι μέ τ’ ὄνομά της, ἀλλά μέ τό παρατσούκλι “ἡ Αὐγουλοῦ”, γιατί πούλαγε φρέσκα αὐγά, νά ἐξοικονομήση τόν “ἄρτον τόν ἐπιούσιον”. 

Ὡς περιοδεύων πέρασα μιά μέρα ἀπ’ τό φτωχικό της σπίτι, γιά νά εἰσπράξω μιά συνδρομή γιά τό περιοδικό ΖΩΗ. Ἡ ἴδια ἀπουσίαζε καί βρισκόταν ἐκεῖ τό παιδί της, πού διήρχετο τήν ἐφηβεία. Ἔκαιγε τό καντήλι στό εἰκονοστάσι κι ἔκανα στό παιδί τήν πρότασι ἄν ἤθελε μέχρι νά ᾽λθη ἡ μητέρα του νά προσευχηθοῦμε λιγάκι.

ΑΦΓΑΝΟΙ ΚΑΙ ΙΣΛΑΜΙΣΤΕΣ ΣΤΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ! ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΝΤΑΙ...

Με Αφγανούς και μουσουλμάνους συντίθεται το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ το οποίο ανακοινώθηκε πριν από λίγο. Η ανακοίνωση έγινε λίγο... 

μετά τις 16.00 περίπου όπου η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ κατέληξε στα πρώτα 16 ονόματα υποψηφίων για τις ευρωεκλογές.

Στην πρώτη θέση "φιγουράρει" το όνομα του Δ.Παπαδημούλη ο οποίος τείνει να γίνει "ισόβιος" ευρωβουλευτής, του Γ.Μουζάλα που "έσωσε" την Ελλάδα απο την παράνομη μετανάστευση, όπως φυσικά και του Αφγανού Γιονούς Μουχαμαντί και του μουσουλμάνου Μουσταφά Οφούκ.

Σχολιάζοντας τις επιλογές ο Δημήτρης Τζανακόπουλος νωρίτερα είπε: 

Επιτρέπεται η κηδεία στους αυτόχειρες.

Το ερώτημα «Αν επιτρέπεται η κηδεία στους αυτόχειρες» είναι πολύ σοβαρό και πρέπει να εξετάζεται από τον ιερέα με μεγάλη σύνεση.

Πρωτίστως πρέπει να διαπιστώσει, εάν εκείνος που έπραξε την αυτοχειρία, είχε σώας τας φρένας. Αυτό άλλωστε ορίζει και η απόκριση στο 14ο ερώτημα στον Τιμόθεο Αλεξανδρείας• «Υπέρ αυτού διακρίναι ο κληρικός οφείλει, ει το αληθές έκφρων ων πεποίηκε τούτο… Δει ουν πάντως τον Κληρικόν μετά ακριβείας ερευνήσαι, ίνα μη υπό κρίμα πέση» 1.

Το 14ο ερώτημα στον Τιμόθεο Αλεξανδρείας αφορά το, εάν επιτρέπεται να τελείται θεία Λειτουργία και μνημόσυνο για εκείνον που αυτοκτόνησε. Η απόκριση του Τιμοθέου Αλεξανδρείας είναι ότι, εάν είχε σώας τας φρένας, δεν επιτρέπεται. 

"Το πρώτο πράγμα που είδα όταν βγήκα στην ξηρά ήταν το άστρο του Δαβίδ"

Iσραηλινό μέσο μαζικής ενημέρωσης παραδέχεται ότι Εβραίοι από το Ισραήλ και την Αμερική πληρώνονται από την ισραηλινή κυβέρνηση για να διαχειρίζονται σχεδόν όλα τα «κέντρα βοήθειας για πρόσφυγες» στην Ελλάδα, ("greek refugee aid centers are mainly operated by israelis"), ενισχύοντας άμεσα την μαζική εισροή παράνομων μεταναστών στην Ευρώπη. Την ίδια ώρα το Ισραήλ αρνείται να δεχθεί πρόσφυγες, χτίζει τοίχους για να τους κρατήσει έξω και επιτρέπει μόνο Εβραίους που είναι φυλετικά καθαροί μέσω tests DNA να μεταναστεύσουν στο Ισραήλ.

Ο π. Γεράσιμος Φωκάς όπως τον ζούμε /Κι όταν το θαύμα δεν γίνεται ...

Κοντά στον π. Γεράσιμο γνωρίσαμε κι άλλους εκλεκτούς ανθρώπους. Και αφού μιλούμε για το μεγάλο θαύμα των Αγίων Αντωνίου και Αθανασίου, έρχεται στην μνήμη μας και η μακαριστή Ελεωνόρα Χαρίτου, που ο Άγιος Γεράσιμος από παράλυτη που ήτανε, την θεράπευσε, της είπε σε όνειρο σε Θεία Λειτουργία στο Μοναστήρι του:

“Σήκω παιδί μου, μπορείς”. Εκείνη τη στιγμή, ως ιερουργός ο Άγιος, θα διάβαζε το Ευαγγέλιο.

Και αυτή πραγματικά σηκώθηκε, δεν ήταν όνειρο πια. Και το έγραψαν οι εφημερίδες και άρχισε να λαμβάνει γράμματα από ανθρώπους παράλυτους και έκλαιγε, και τους συμπονούσε και παρακαλούσε.

Στο στόχαστρο οτιδήποτε αποτελεί συνεκτικό στοιχείο του έθνους και της κοινωνίας

Από τον Παναγιώτη Κωστόπουλο*

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση για να αντιληφθούμε ότι στη χώρα μας διώκεται οτιδήποτε σχετίζεται με την ταυτότητα του ελληνικού έθνους. Αν παρατηρήσουμε την ημερήσια ειδησεογραφία, αποδεικνύεται αυτόματα. 

Το ζήτημα της ψήφισης της Συμφωνίας των Πρεσπών ήταν η θρυαλλίδα που οδήγησε τον κόσμο σε έντονες αντιδράσεις, αφού δεν χωνεύεται εύκολα το γεγονός ότι πουλήθηκε το όνομα της Μακεδονίας με κάποιες υπογραφές, από μια κυβέρνηση μειοψηφίας.

Την αγανάκτηση του κόσμου τροφοδοτούν τα επακόλουθα της συμφωνίας που έρχονται σιγά σιγά στη δημοσιότητα, για να εκθέσουν αυτούς που δεν καταλάβαιναν ή έδειχναν να μην καταλαβαίνουν τις συνέπειες. 

Ο ΑΓΙΑΣΜΕΝΟΣ ΠΑΠΑ ΜΑΡΚΟΣ ΜΑΝΩΛΗΣ ΠΟΡΕΙΑ ΖΩΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΣΤΗΝ ΕΥΣΠΛΑΧΝΙΑ.

Κάποιος πρόσφατος φίλος, ένα παιδί που ακόμα δεν είδα, παρά μόνο μιλάμε στο τηλέφωνο, μου ζήτησε επίμονα να γράψω κάτι για τον άγιο Πνευματικό του, π Μάρκο Μανώλη, γιατί του είπα ότι τον γνώριζα από το 1995!Δίστασα, να πω την αλήθεια , να γράψω γι αυτόν τον άνδρα, που με άφηνε άφωνο, για την ισορροπία που έβλεπα στην πνευματική του προσωπικότητα, τόσα χρόνια, μεταξύ Προσευχής και διακονίας , Μετάνοιας και Ευσπλαχνίας, αυστηρότητας και οικονομίας, με ακρίβεια στα όρια των αρετών του , που διαχέονταν στο ήρεμο πρόσωπο του , στο πράο βλέμμα του και στο μόνιμο συνεσταλμένο μειδίαμα των χειλέων του!

Ήταν μια συνηθισμένη μέρα του 1995, δεν θυμάμαι ακριβώς πότε, όταν κτύπησε το τηλέφωνο στο Γραφείο μου και άκουσα την φωνή του να μου λέει:

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΕΤΑΡΤΗ 13 ΜΑΡΤΙΟΥ 2019

Ἀνακομιδὴ Τιμίων Λειψάνων Ἁγίου Νικηφόρου τοῦ Ὁμολογητοῦ, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως 

Νίκης ἑορτὴν ἡ πόλις Νικηφόρε,

Δοχὴν ἄγει σου Λειψάνου Νικηφόρου.

Χοῦς τρισκαιδεκάτῃ Νικηφόρου ἄστυ εἰσήχθη.

Μετὰ τὴν κατάπαυση τῆς εἰκονομαχίας καὶ τὴν ἀναστήλωση τῶν ἱερῶν εἰκόνων ὁ Πατριάρχης Μεθόδιος Α’ (842 – 846 μ.Χ.) εἰσηγήθηκε στοὺς βασιλεῖς Μιχαὴλ καὶ Θεοδώρα (842 – 867 μ.Χ.), ὅτι δὲν εἶναι δίκαιο τὸ ἱερὸ λείψανο τοῦ Ἁγίου Νικηφόρου νὰ βρίσκεται μακριά.