Δεν
είναι τυχαίο που λέει στην Αγία Γραφή «ο υπομείνας εις τέλος ούτος
σωθήσεται» (Ματθ. 24:13). Ακριβώς εκεί, στην αδικία, θα κριθεί η υπομονή
μας, εκεί θα κριθεί η πίστη μας, η εμπιστοσύνη μας, εκεί θα πάρει
κανείς το στεφάνι το πιο μεγάλο.
Ο Θεός δεν ξέρει ότι αδικούμαστε εκείνη
την ώρα; Το ξέρει πολύ καλά, και θα μπορούσε με μάχαιρα να κόψει την
αδικία αυτή· το αφήνει όμως. Γιατί; γιατί μας χρειάζεται. Εκεί θα
παιδευτεί κανείς, και χρειάζεται να κάνουμε υπομονή.
Λέει
ο πάτερ Συμεών πολλές φορές ότι ο χριστιανός, και το μαχαίρι στον λαιμό
να του μπήγουν, «κιχ» δεν θα πει· πρέπει να συμπεριφερθεί ως
χριστιανός, να μη ζητήσει ποτέ τα δικαιώματά του.