Η Θεανθρώπινη εξέλιξη
*
Ζητάς να σου απαντήσω στο ερώτημα, αν μπορεί ή επιστημονική αντίληψη
περί της εξελίξεως του κόσμου και του ανθρώπου να συνυπάρξει με την
παραδοσιακή ορθόδοξη αίσθηση και γνώση. Ακόμη, ρωτάς ποιά, το ποιά
είναι στην περίπτωση αυτή ή στάση των Πατέρων και για το αν υπάρχει
γενικώς ή ανάγκη για μια τέτοια συνύπαρξη. Με πολλή συντομία λοιπόν
γράφω τα έξης:
Ή
ανθρωπολογία της Καινής Διαθήκης στήκει και πίπτει επάνω στην
ανθρωπολογία της Παλαιάς. Όλο το Ευαγγέλιο της Παλαιάς Διαθήκης: ό
άνθρωπος - εικόνα του Θεού! Όλο το Ευαγγέλιο της Καινής Διαθήκης: ό
Θεάνθρωπος - εικόνα του άνθρωπου. Ότι ουράνιο, θείο, αιώνιο, αθάνατο και
αμετάβλητο στον άνθρωπο αποτελεί μέσα του την εικόνα του Θεού, το
θεοειδές του ανθρώπου.
Αυτό
το θεοειδές στον άνθρωπο κακοποιήθηκε με την εθελούσια αμαρτία εκείνου,
με την σύμπραξη με τον διάβολο, μέσω της αμαρτίας και του θανάτου ως
απόρροιας της παραβάσεως. Γι' αυτό και ο Θεός έγινε άνθρωπος, για να
ανακαινίσει την εφθαρμένη από την αμαρτία εικόνα Του.