Τότε που λέγαμε εμείς τα κάλαντα – Θυμάσαι;

Παραμονή Χριστουγέννων.

Ξύπνημα από τις 6. Ντυνόμασταν ζεστά.

Φοράγαμε τα σκουφάκια που μας είχε πλέξει η μάνα μας με τεράστιες φούντες στην κορυφή και αφού πίναμε γρήγορα-γρήγορα το Νουνού φεύγαμε για τα κάλαντα.

Θέλαμε να είμαστε από τις πρώτες που θα χτύπαγαν το κουδούνι.

Ναι, κινδυνεύαμε να μην μας ανοίξουν πρωί-πρωί, όμως αν, θα ήμασταν εμείς που θα κάναμε το ποδαρικό και θα παίρναμε επαξίως τον καλύτερο μπουναμά.

Συνήθως, η εμπειρία μας είχε δείξει, δηλαδή, ότι όλοι, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, άνοιγαν διάπλατα την πόρτα τους για να «τα πούμε».

Τότε, δεν υπήρχε φόβος.

Οι πόρτες ήταν ξεκλείδωτες κι όλοι σε καλωσόριζαν στο σπιτικό τους.

Η υποδοχή ήταν ίδια σε όλα τα παιδιά που έλεγαν τα κάλαντα.

Μας έβαζαν στο σαλόνι τους, έτσι για το καλό.

Για να ακουστούν οι παιδικές φωνούλες και να πλημμυρίσουν οι τοίχοι από χαρά.

Αυτή η χαρά θα συνόδευε την καινούργια χρόνια και θα κράταγε μέχρι τον επόμενο χρόνο που πάλι θα χτύπαγε το κουδούνι και κάποια παιδιά θα έλεγαν τα κάλαντα με τον δικό τους τρόπο.

Το αστέρι των Χριστουγέν​νων

Πολλές ερμηνείες, αντιφατικές μεταξύ τους, έχουν διατυπωθεί ως σήμερα από τους ειδικούς επιστήμονες (αστροφυσικούς) σχετικά με την ταυτότητα του αστέρα των Χριστουγέννων.

'Αλλοι μίλησαν για "σύνοδο πλανητών", άλλοι για έναν διάττοντα αστέρα, άλλοι για κάποιον αστεροειδή, άλλοι είπαν ότι επρόκειτο για κάποιον κομήτη κλπ.

Αντίθετα, οι Τρεις Μάγοι της Περσίας έκαναν την ίδια εκτίμηση, ότι δηλαδή πρόκειται για ένα πρωτοφανή (καινοφανή) αστέρα που δεν μπορεί παρά να δηλώνει τη γέννηση κάποιου εξέχοντα, ίσως κάποιου ξεχωριστού μεγάλου βασιλιά, δηλαδή, να πρόκειται για το σημάδι του Μεσσία του κόσμου!

Φώτης Κόντογλου - Χριστούγεννα στὴ σπηλιά

Χριστούγεννα παραμονές. Χριστούγεννα καὶ χιονιᾶς πάντα πᾶνε μαζί. Μὰ ἐκείνη τὴ χρονιὰ οἱ καιροὶ ἤτανε φουρτουνιασμένοι παρὰ φύση. Χιόνι δὲν ἔρριχνε. Μοναχὰ ποὺ ἡ ἀτμόσφαιρα ἤτανε θυμωμένη, καὶ φυσούσανε σκληροὶ βοριάδες μὲ χιονόνερο καὶ μ᾿ ἀστραπές. Καμμιὰ βδομάδα ὁ καιρὸς καλωσύνεψε καὶ φυσοῦσε μία τραμουντάνα ποὺ ἀρμενιζότανε. Μὰ τὴν παραμονὴ τὰ κατσούφιασε. Τὴν παραμονὴ ἀπὸ τὸ πρωΐ ὁ οὐρανὸς ἤτανε μαῦρος σὰν μολύβι, κ᾿ ἔπιασε κ᾿ ἔρριχνε βελονιαστὸ χιονόνερο.

Σὲ μία τοποθεσία ποὺ τὴ λέγανε Σκρόφα, βρισκότανε ἕνα μαντρὶ μὲ γιδοπρόδατα, ἀπάνω σὲ μιὰ πλαγιὰ τοῦ βουνοῦ ποὺ κοίταζε κατὰ τὸ πέλαγο· τὸ μέρος αὐτὸ ἤτανε ἄγριο κ᾿ ἔρημο, γεμάτο ἀγριόπρινα, σκίνους καὶ κουμαριές, ποὺ ἤτανε κατακόκκινες ἀπὸ τὰ κούμαρα. τὸ μαντρὶ ἤτανε τριγυρισμένο μὲ ξεροτρόχαλο [=ξερολιθιά].

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ 24 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2019

Παραμονὴ τῆς τοῦ Χριστοῦ Γεννήσεως

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Κατεπλάγη Ἰωσήφ

Ἀπεγράφετο ποτέ, σὺν τῷ πρεσβευτῇ Ἰωσήφ, ὡς ἐκ σπέρματος Δαβίδ, ἐν Βηθλεὲμ ἡ Μαριάμ, κυοφοροῦσα τὴν ἄσπορον κυοφορίαν· ἐπέστη δὲ καιρός, ὁ τῆς Γεννήσεως, καὶ τόπος ἦν οὐδείς, τῷ καταλύματι, ἀλλ’ ὡς τερπνὸν παλάτιον τὸ Σπήλαιον, τῇ Βασιλίδι ἐδείκνυτο. Χριστὸς γεννᾶται, τὴν πρὶν πεσοῦσαν ἀναστήσων εἰκόνα.

Κοντάκιον. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον. Ἡ Παρθένος σήμερον, τὸν προαιώνιον Λόγον, ἐν Σπηλαίῳ ἔρχεται, ἀποτεκεῖν ἀπορρήτως, Χόρευε, ἡ οἰκουμένη ἀκουτισθεῖσα, δόξασον, μετὰ Ἀγγέλων καὶ τῶν Ποιμένων, βουληθέντα ἐποφθῆναι, παιδίον νέον, τὸν πρὸ αἰώνων Θεόν.

Πλησιάζοντας τα Χριστούγεννα - π. Συμεών Κραγιόπουλος (†)

Να αναφερθούμε λίγο στις άγιες αυτές ημέρες οι οποίες ήδη αρχίζουν, καθώς από αύριο έχουμε τα προεόρτια των Χριστουγέννων.

Τα Χριστούγεννα είναι η μητρόπολη, η μητέρα δηλαδή όλων των εορτών, κατά τον ιερό Χρυσόστομο (PG 48,752). Αλλά και η Πρωτοχρονιά με την εορτή του Μεγάλου Βασιλείου και την περιτομή του Κυρίου, όπως και τα Θεοφάνεια είναι σε όλους μας γνωστές γιορτές. Από μικρά παιδιά τις ξέρουμε, και λίγο πολύ όλοι έχουν μια ιδιαίτερη αίσθηση αυτές τις ημέρες.

Γι’ αυτό λοιπόν νομίζω ότι πρέπει να αναφερθούμε σ’ αυτές τις γιορτές και μάλιστα να προσπαθήσουμε να μιλήσουμε κάπως πρακτικά.

Νώντας Σκοπετέας: Τά Χριστούγεννα δέν εἶναι παραμύθι....

Πὲς μας μπαμπᾶ γιὰ τὰ Χριστούγεννα ...γιὰ τὴν Φάτνη τὸν Ἰωσὴφ τὴν Παναγίτσα καὶ τὸ Χριστούλη ,τοὺς Μάγους καὶ τ᾿ Ἀστέρι ...

Πάντα αὐτὲς τὶς μέρες οἱ ψυχές μας γλυκαίνουν , ζεσταίνονται , μετρᾶνε ἀντίστροφα ὡς τὸ ξημέρωμα τῶν Χριστουγέννων . Θυμόμαστε τὰ χρόνια ποὺ σὰν παιδιὰ καρτερούσαμε τὸν ἐρχομὸ τοῦ μικροῦ Χριστοῦ...ποὺ πάντα γεννᾶται ...δὲν γεννήθηκε οὔτε θὰ γεννηθεῖ ...Γεννᾶται .... ἐνεστώτας ...διαρκείας .... 

Ἀπό τό μπάρ καί τό ποτό στό... Χριστό! (Ἐξαιρετική ἱστορία)

- Πώς καὶ πὼς περιμένω ρὲ φίλε νὰ φθάσουν τὰ Χριστούγεννα!

- Μὴν μοῦ πεῖς πὼς ξαφνικὰ ἔγινες καλὸς Χριστιανός, γιατί θὰ τρελαθῶ...

- Ὄχι, ὄχι μακρυὰ ἀπὸ μένα αὐτὲς οἱ ἀνοησίες. Στὸ λέω γιὰ νὰ προετοιμαζόμαστε γιὰ καμιὰ ἐπιπλέον οἰνοποσία.

- Καλὰ καὶ περιμένεις τὰ Χριστούγεννα; Ποιὸς μᾶς ἐμποδίζει νὰ τὸ ρίξουμε ἀπὸ τώρα λίγο ἔξω!

- Δὲν ξέρω ρὲ φίλε ἀλλὰ τὴν οἰνοποσία τὸ διάστημα τῶν Χριστουγέννων τὴν νιώθω πιὸ εὐχάριστα, σὰν νὰ εἶναι πιὸ γευστικὸ τὸ ποτό! Μὲ τραβάει περισσότερο τὸ μπαράκι.

- Τώρα ποὺ τὸ λὲς καὶ ἐγὼ ἔτσι νιώθω. Περίεργα πράγματα. Ἐκεῖνες τὶς ἡμέρες αὐξάνεται ἡ θλίψη καὶ μέσα στὴ σκέψη μου διογκώνονται ὅλα τὰ προβλήματα.

Τα παιδιά που μεγάλωσαν με στερήσεις έμαθαν να εκτιμούν

Δώρα, δώρα, δώρα… Κι αυτό που αναρωτιέμαι συνεχώς, είναι τι κερδίζει ένα παιδί από όλο αυτό. Ποιος ο λόγος που τους χαρίζουμε ένα σωρό άχρηστα αντικείμενα; Παιχνίδια που πολύ πιθανόν να παίξουν μία μόνο φορά, είτε επειδή θα γίνουν χίλια κομμάτια σε λίγες μόνο μέρες είτε επειδή θα τα βαρεθούν μόλις πάρουν στα χέρια τους το επόμενο.

Δεν ξέρω πραγματικά τι τους προσφέρουν, μα αυτό που ξέρω και μπορώ να πω με σιγουριά, είναι πως δεν τα χρειάζονται όλα αυτά.

Υπάρχουν παιδιά τα οποία μεγαλώνουν με χίλιες δυο στερήσεις και πιστέψτε με, αυτά τα παιδιά μαθαίνουν να εκτιμούν αυτά τα λίγα που έχουν. Και για να μην παρεξηγηθώ, όταν μιλάω για στερήσεις, αναφέρομαι απλά και μόνο σε υλικά αγαθά.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ ΔΟΞΑΣΑΤΕ... (Εὐχές ἀπό ἕναν διωκόμενο πρωτοσύγγελο…)

"Χριστὸς γεννᾶται δοξάσατε.

Χριστὸς ἐξ οὐρανῶν ἀπαντήσατε.

Χριστὸς ἐπὶ γῆς ὑψώθητε.

Ἄσατε τῷ Κυρίῳ πᾶσα ἡ γῆ, καὶ ἐν εὐφροσύνη,

ἀνυμνήσατε λαοί, ὅτι δεδόξασται".

_____________

Εὐχὲς ἀπὸ ἕναν διωκόμενο πρωτοσύγγελο…

O Ελληνας τσολιάς στο εξώφυλλο του αμερικανικού περιοδικού LIFE - Η ιστορία πίσω από τη φωτογραφία

Ένας φουστανελάς στρατιώτης, ανεβασμένος στον βράχο της Ακρόπολης, σημαίνει με την τρομπέτα του τη νίκη των Ελλήνων έναντι των δυνάμεων των Ιταλών.

Το... εξώφυλλο του αμερικανικού περιοδικού LIFE αποτυπώνει ένα αμιγώς ελληνικό σκηνικό, εκθειάζοντας την επιτυχία των ελληνικών στρατευμάτων στο αλβανικό μέτωπο. 

Ο πόλεμος έχει εξαπλωθεί για τα καλά στη Γηραιά Ήπειρο και η νίκη των Ελλήνων επί των Ιταλών είναι από τις πρώτες θετικές ειδήσεις στο στρατόπεδο των Συμμάχων.

Στις 16 Δεκεμβρίου του 1940, σχεδόν δύο μήνες από την αρνητική απάντηση της Αθήνας στο τελεσίγραφο της Ρώμης, το περιοδικό LIFE αποτυπώνει τον ελληνικό άθλο στα βουνά της Ηπείρου με μια φωτογραφία μιας διάσημης Ελληνίδας ζωγράφου που ως τότε μένει μόνιμα στην Αμερική. 

Ἀριστείδης Π. Δασκαλάκης : Ποίημα - Νὰ ᾿χα

1

Νά ᾿χα ἕνα στάβλο ταπεινό, καὶ στρῶμα ἀχυρένιο

Νὰ ᾿χα δῶρα πολύτιμα , σὲ σκεῦος μαλαματένιο

2

Νὰ ᾿χα κι ἕνα ζεστὸ παχνί, μοσχάρια προβατάκια

κι ἕνα κῆπο ὀρθάνοιχτο, γιὰ ὅλα τὰ παιδάκια

3

Νὰ δώσει κι ὁ καλὸς Θεός , μεσούρανα ἕνα ἄστρο

νὰ γίνει κι ἡ πικρὴ ζωή, ἀπόρθητη σὰν κάστρο

4

Ἀπ᾿ ὅλα τ᾿ ἀνομήματα, καὶ κάθε ἀναλγησία

Νὰ ἀπευθύνω προσευχὴ μὲ κάθε παρρησία

Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΤΕΚΤΟΝΩΝ

Ἡ Ἐγκύκλιος τοῦ Καποδίστρια ποὺ ἀπαγόρευε στοὺς ὑπαλλήλους τοῦ Ἑλληνικοῦ Δημοσίου νὰ εἶναι Τέκτονες!

Ο ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ 

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΑΡ. 2953

Πρὸς τὸ Πανελλήνιον

Πρὸς τοὺς κατὰ τὸ Αἰγαῖον Πέλαγος καὶ τὴν Πελοπόννησον Ἐκτάκτους Ἐπιτρόπους καὶ τοὺς Ἀρχηγοὺς τῶν κατὰ ξηρὰν καὶ θάλασσαν Δυνάμεων.

Γνωρίζει ἡ Κυβέρνησις, ὅτι Πολίται τινὲς ἐπιμένουν πιστεύοντες καὶ τοὺς ἄλλους πείθοντες, ὅτι αἱ μυστικαὶ Ἐταιρεῖαι χορηγούσι μέσα σωτήρια εἰς τὴν Πατρίδα, ἢ τουλάχιστον Αἰγίδα ὑπὸ τὴν ὁποία συνδεόμενοι μεταξύ των ἄνθρωποι διὰ μυστικῶν δεσμῶν δύνανται νὰ ἀπολαύσωσιν ἐντὸς Πατρίδος των καὶ διὰ τῆς ξένης ἐπιρροῆς ἀξιώματα, τιμᾶς, καὶ τὸ πλέον τύχην, ὃ ἐστὶ χρήματα.

Ὁ φίλος τῶν Ἀγγέλων (Ἅγιος Νήφων, Ἐπίσκοπος Κωνσταντιανῆς)

Ὁ Ἅγιος Νήφων, ἐπίσκοπος Κωνσταντιανῆς, ἀρχαῖος ἱεράρχης τῆς Ἀλεξανδρινῆς Ἑκκλησίας καὶ σύγχρονος τοῦ Μ. Ἀθανασίου (4ος αἰ.), ἀξιώθηκε νὰ δεῖ στὴν ἐπίγεια ζωή του πλῆθος ὁραμάτων, κι ἀνάμεσα σ' αὐτὰ πολλὲς ἀγγελοφάνειες.

Ἦταν οἰκεῖος καὶ ἀγαπητὸς στοὺς ἀγγέλους. Συχνά τοῦ φανερώνονταν, χάρη στήν ἁγία του βιοτή, καὶ τοῦ ἀποκάλυπταν μυστήρια τοῦ οὐρανοῦ, ὠφέλιμα καὶ διδακτικὰ σὲ ὅλους.

✶✶✶

Νέος ἀκόμα ὁ ἅγιος, ζώντας στὴν Κωνσταντινούπολη, ὑποχώρησε στὴν κακὴ ἐπιθυμία. Οἱ δαίμονες πανηγύρισαν γιὰ τὴν ἧττα του, ποὺ εἶχαν προκαλέσει οἱ ἴδιοι μὲ φοβεροὺς πειρασμούς. Ἐκεῖνος ὅμως, μετανοημένος, τὰ ἔβαλε μὲ τὴ σάρκα του κι ἄρχισε μ᾿ ὅλη του τὴ δύναμη νὰ χτυπάει τό πρόσωπό του. Πύρινη προσευχὴ ἔβγαινε ἀπὸ τὰ χείλη του μὲ κατάνυξη καὶ συντριβή.

ΡΩΜΗΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΕΛΛΗΝΟΚΥΠΡΙΟΙ: «Πνευματικός διάλογος μέ Ὀρθοδόξους νέους ἐκ Θεσσαλονίκης» (ΜΕΡΟΣ Ε΄ - ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΝ)

(κατά φύσιν καί κατά μετοχήν στήν Ἑλληνική Παιδεία Ἕλληνες τῆς Κύπρου)

(ΜΕΡΟΣ ΣΤ΄ - ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΝ)

Ἐρώτηση 19η

Ποιά πρέπει νά εἶναι ἡ στάση μας ἔναντι τοῦ προβλήματος διενέξεως μεταξύ τῶν δύο Πατριαρχείων, Κωνσταντινουπόλεως καί Μόσχας, γιά τό θέμα τῆς Οὐκρανίας;

Ἀπάντηση

Κάποτε, ὁ ἅγιος Παΐσιος Καππαδόκης Ἁγιορείτης εἶπε γιά τό θέμα χρησιμοποιήσεως ὀρθοδόξων πατερικῶν κειμένων, Ἁγίας Γραφῆς καί Ἱερῶν Κανόνων, ὅταν οἱ θεολόγοι, οἱ ἱεράρχες καί ὁρισμένες ἱερές σύνοδοι στά κείμενά τους τά χρησιμοποιοῦν, γιά νά λύσουν διάφορα προκύπτοντα προβλήματα : 

Χριστόψωμο: Η κουλούρα του Χριστού- Συνταγή

Συνταγή για Χριστόψωμο.

Υλικά:

1 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις

2 φακελάκια μαγιά

1/2 κ.γλ. αλάτι

2 κ.γλ. ζάχαρη

2 κ.σ. γλυκάνισο

3-4 κομματάκια μαστίχα θρυμματισμένη

1/2 κ.γλ. μαχλέπι σκόνη

λίγο σουσάμι

λίγο βούτυρο και αλεύρι για το ταψί μας

Βράζουμε το γλυκάνισο με δυο φλιτζάνια νερό και κρατάμε το ζουμί.

Σε μια λεκάνη ρίχνουμε το αλεύρι και κάνουμε μια λακουβίτσα στο κέντρο. Ρίχνουμε τη μαγιά, το αλάτι και τη ζάχαρη, προσθέτουμε τη μαστίχα και το μαχλέπι και σιγά σιγά το νερό του γλυκάνισου. 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ 23 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2019

Οἱ Ἅγιοι 10 Μάρτυρες οἱ ἐν Κρήτῃ

Τοῦ ποιμενάρχου θρέμματα Χριστοῦ δέκα,
Εἰσηλάθη τμηθέντα μάνδρᾳ Μαρτύρων.
Εἰκάδι τῇ τριτάτῃ δέκα ἐν Κρήτῃ τάμον ἄνδρας.

Ἀπὸ αὐτούς, οἱ μὲν Θεόδουλος, Σατορνῖνος, Εὔπορος, Γελάσιος καὶ Εὐνικιανός, ἦταν ἀπὸ τὴ Γορτυνία τῆς Κρήτης. Ὁ Ζωτικός, ἀπὸ τὴν Κνωσό. Ὁ Ἀγαθόπους ἀπὸ τὸ λιμένα Πανούρμου. Ὁ Βασιλειάδης (ἢ Βασιλείδης) ἀπὸ τὴν Κυδωνία. Ὁ Εὐάρεστος καὶ ὁ Μόβιος (ἢ Πόμπιος, ἢ Πόντιος) ἀπὸ τὸ Ἡράκλειο.

Ιερομόναχος Σωφρόνιος Κουτλουμουσιανός (1901 - 22 Δεκ. 1977)

Ο κατά κόσμον Σπυρίδων Τριβιζάς του Αντωνίου και της Χρυσάνθης γεννήθηκε στο χωριό Αγρός της Κέρκυρας το 1901. Μοναχός εκάρη στην ιερά μονή Παλαιοκαστρίτισσας το 1923. 

 

Προσήλθε στην ιερά μονή Κουτλουμουσίου το 1925. Το 1926 εκάρη μεγαλόσχημος μο­ναχός. Διάκονος χειροτονήθηκε στη δεύτερη πανήγυρη της μονής, στις 17.1.1927, και πρεσβύτερος στην πρώτη και μεγάλη εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στις 6.8.1927.

 

Ως ηγούμενος της μονής, από το 1967, ζούσε ως ένας των απλών διακονητών. 

Χριστούγεννα στο Άγιον Όρος

Υπάρχει ένα βουνό στην Βόρειο Ελλάδα, στην Χαλ­κιδική· είναι η αθωνική χερσόνησος, το γνωστό Άγιον Όρος, το ωραία προσωνυμούμενο Περιβόλι της Παναγίας με τα είκοσι μοναστήρια, τις δεκατρείς σκήτες, τα τριακόσια κελλιά, τούς χίλιους οκτακόσιους μοναχούς, την υπερχιλιόχρονη ιστορία, τις χίλιες άγιες τράπεζες, τις χιλιάδες βυζαντινές εικόνες, τα εκατοντάδες τετρα­γωνικά αγιογραφημένων τοίχων από τον Πανσέληνο, τον Θεοφάνη, τον Τζώρτζη…

…τα χιλιάδες εικονογραφημέ­να χειρόγραφα, τα παλαίτυπα, τα βυζαντινά έγγραφα, τα τιμιοξυλα τ’ αργυροχρυσοδεμένα, τα μυροβλύζυντα άγια λείψανα, τις θαυματουργές εικόνες της Παναγίας της Οικονόμισσας, της Πορταίτισσας, του Άξιον εστι, της Παραμυθίας, της Γλυκοφιλούσας, της Τριχερούσας, της Οδηγήτριας, της Γερόντισσας, της Γοργοϋπηκόου, τα σήμαντρα, τα τάλαντα, τις καμπάνες, τα στασίδια, τα κομποσχοίνια, τους Όρθρους, τα Μεσονυκτικά, τ’ Από­δειπνα,

Update. Καμία αλλαγή στα Δίπτυχα της Εκκλησίας της Ελλάδος για το 2020. Ο Ονούφριος παραμένει ο μόνος Μητροπολίτης Κιέβου

Σχόλιο Πᾶνος: Διατηροῦμε μεγάλη ἐπιφύλαξη γιὰ τὴν συγκεκριμένη εἴδηση, ὅσον ἀφορὰ στὸ ὅτι δὲν ἔχει γίνη καμμία ἀλλαγὴ στὰ δίπτυχα τῆς Ἑκκλησίας τῆς Ἑλλάδος γιὰ τὸ 2020.

Δὲν διευκρινίζεται γιὰ πιὰ ἔκδοση Διπτύχων ἐννοεῖ ἡ εἴδηση, τῆς ὡς ἄνῳ φωτογραφίας ἤ τῆς Ἑλλάδος ποὺ δὲν βλέπουμε τίποτα ἐπίσημο;

Ἀπὸ πηγὲς μας μαθαίνουμε, πὼς τὰ δίπτυχα ποὺ βλέπουμε στὴν ὡς ἄνῳ φωτογραφία, πρέπει νὰ ἔχουν ἐκτυπωθεῖ πολὺ πρὶν ἀπὸ τὴν σύγκλιση τῆς ἱεραρχίας στὶς 12 Ὀκτωβρίου.

Εἴδομεν!

____________________

Φαίνεται ότι οι αντιδράσεις για την αναγνώριση της ψευδοαυτοκεφαλίας της Ουκρανίας από την Εκκλησία της Ελλάδος, έφεραν αποτελέσματα.

Όταν η Αθήνα είχε πηγές, ποτάμια και γεφύρια – Σπάνιες φωτογραφίες από μια άλλη εποχή (ΕΙΚΟΝΕΣ)

Αθήνα, άποψη της Ακρόπολης, ημερομηνία άγνωστη

-Άποψη από το Παγκράτι, και μπροστά φαίνονται τα ερείπια του ναού του Σταυρωμένου Πέτρου, στα θεμέλια του οποίου κτίστηκε ο ναός του Αγίου Σπυρίδωνος, ημερομηνία άγνωστη:

Αρκετά χρόνια πριν η Αθήνα ανοικοδομηθεί και οι περιοχές καλυφθούν από πολυόροφες πολυκατοικίες, η εικόνα της πρωτεύουσας ήταν εντελώς διαφορετική. 

Η σοφία και η κυριολεξία της ελληνικής γλώσσας...

Η σοφία.

Στη γλώσσα έχουμε το σημαίνον (τη λέξη) και το σημαινόμενο (την έννοια). Στην Ελληνική γλώσσα αυτά τα δύο έχουν πρωτογενή σχέση, καθώς αντίθετα με τις άλλες γλώσσες το σημαίνον δεν είναι μια τυχαία σειρά από γράμματα.

Σε μια συνηθισμένη γλώσσα όπως τα Αγγλικά μπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι, να λέμε το σύννεφο car και το αυτοκίνητο cloud, και από την στιγμή που το συμφωνήσουμε, να είναι και έτσι. Στα Ελληνικά κάτι τέτοιο είναι αδύνατον. Γι’ αυτόν τον λόγο πολλοί διαχωρίζουν τα Ελληνικά σαν «εννοιολογική» γλώσσα από τις υπόλοιπες «σημειολογικές» γλώσσες.

Παραχάραξη της ιστορίας από αυτήν που όρισε η κυβέρνηση να την τιμήσει....

Η Γιάννα Αγγελοπούλου, πρόεδρος της Επιτροπής «Ελλάδα 2021», μιλώντας στην πρώτη Ολομέλεια της επιτροπής προέβη σε μια εθνική απρέπεια. Είπε:

«Είμαι βέβαιη πως πολλοί στην Ελλάδα και αλλού θα ήθελαν να μάθουν και μερικές ιστορίες για την Ιστορία. Για αυτά τα 200 χρόνια, που είναι τόσο πολλά, αλλά και πάλι είναι λιγότερα από τα γεγονότα. Εμφύλιοι, διχασμοί, η ανθρωπιστική καταστροφή του Μικρασιατικού, θηριωδίες από τον ναζισμό, θηριωδίες και μεταξύ μας, χούντα, Κυπριακό, κρίση».

Μπορεί πολλοί να μην το παρατήρησαν, αλλά η κυρία Αγγελοπούλου υποβίβασε, λεκτικά, τη γενοκτονία και τις ανείπωτες σφαγές που υπέστη, από τα κτήνη του Κεμάλ, ο Ελληνισμός της Μικράς Ασίας σε «ανθρωπιστική καταστροφή του Μικρασιατικού». 

Δημήτρης Νατσιός: Ἡ πασῶν τῶν ἑορτῶν ἐπεδήμησεν ἑορτή

Πλησίασε κάποτε ἕνας Εὐρωπαῖος, ἕνας Φράγκος, τὸν τροπαιοῦχο νομπελίστα μας ποιητή, Γιῶργο Σεφέρη, πειράζων αὐτὸν καὶ λέγων:

«Μά, πιστεύετε σοβαρὰ ὅτι εἶστε ἀπόγονοι τοῦ Λεωνίδα, τοῦ Θεμιστοκλῆ; Ἀπάντησε ὁ ποιητής: Ὄχι, εἴμαστε ἀπόγονοι μονάχα τῆς μάνας μας, ποὺ μᾶς μίλησε ἑλληνικά, ποὺ προσευχήθηκε ἑλληνικά, ποὺ μᾶς νανούρισε μὲ παραμύθια γιὰ τὸν Ὀδυσσέα, τὸν Ἡρακλῆ, τὸν μαρμαρωμένο βασιλιᾶ καὶ τὸν Παπαφλέσσα, ποὺ ζύμωνε κάθε Πρωτοχρονιὰ τὴν βασιλόπιτα καὶ ἔνιωθε τὴν ψυχή της νὰ βουρκώνει τὴν Μεγάλη Παρασκευή, μπροστά το ξόδι τοῦ νεκροῦ Θεανθρώπου». Βαθιὰ θεολογικὴ ἡ ἀπάντηση τοῦ ποιητῆ. Τὸ ἐρώτημα εἶναι πόσοι ἀπὸ μᾶς μποροῦν νὰ δώσουν σήμερα τὴν ἴδια ἀπόκριση.

Ο όσιος Δανιήλ ο Ησυχαστής του Βορονέτς

Ο όσιος πατήρ ημών Δανιήλ του Βορονέτς γεννήθηκε στις αρχές του 15ου αιώνα στην Μολδαβία από γονείς πτωχούς. Σε ηλικία δεκαέξι ετών ασπάσθηκε τον μοναχικό βίο στην Μονή Αγίου Νικολάου και έλαβε το όνομα Δαυίδ. 

Τέλειος ήδη από τα παιδικά του χρόνια στην αρετή της ακτημοσύνης και της υπακοής, αφιερώθηκε με ζήλο στον αγώνα της νηστείας και της προσευχής. 

Συχνά περνούσε μέχρι και πέντε ημέρες χωρίς ν’ αγγίξει τροφή, και τις νύχτες αγρυπνούσε απαγγέλλοντας από στήθους το Ψαλτήριο. Η ευλάβεια, η ησυχία και η πραότης του υπήρξε ιδιαίτερα ψυχωφέλιμη για τους συμμοναστές του.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ : ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΟΡΘΡΟΥ, ΣΥΝΑΞΑΡΙ, ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ & ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ - ΒΙΝΤΕΟ ΨΑΛΜΩΝ - ΟΜΙΛΙΑ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΦΑΡΜΑΚΟΛΥΤΡΙΑΣ: ΕΔΩ

ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ: ΕΔΩ

ΣΕ ΒΙΝΤΕΟ ΓΙΑ ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ: ΕΔΩ

ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΟΡΘΡΟΥ ΚΑΙ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ : ΕΔΩ

* * *

ΚΥΡΙΑΚΗ ΗΧΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ - ΘΡ. ΣΤΑΝΙΤΣΑΣ