Ελευθέριος Ανδρώνης: «Γυναίκα σε Λεωφορείο»: Η Ελλάδα έχασε το λεωφορείο της αισθητικής

 

Τραγικό άγαλμα στη Θεσσαλονίκη, που συμβολίζει τη... γυναίκα - Πως γίνεται να ορφάνεψε από έμπνευση η Ελλάδα, με τέτοιο πολιτισμό;

 

(Σχόλιο Πᾶνος) Ἀπὸ τὸ 2018 μὲ τὸν «PHYLAX» στὸ Παλαιὸ Φάληρο καὶ μετὰ, ὅλα τὰ ἔργα «τέχνης» ποὺ μᾶς παρουσιάζουν πολλοὶ ἀπὸ τοὺς σύγχρονους «καλλιτέχνες», μὲ τέτοιου εἴδους «καλλιτεχνήματα», ἡ πρώτη ἐντύπωση ποὺ σοῦ δίνουν μόλις τὰ ἀντικρύσεις καὶ ἡ ὁποία ἐντύπωση παραμένει ὅσο καὶ νὰ θέλῃς νὰ τὰ συνηθίσεις, ὅτι εἶναι κάτι τὸ δαιμονικό καὶ σκοταδιστικό. Προσωπικά, βλέπω ἕνα σατανικὸ ὄν νὰ σκαρφαλώνῃ σὲ σκαλωσιά. 

   ______________________

 

Γράφει ο  Ελευθέριος Ανδρώνης

 

Όταν μια κοινωνία εξοντώνει μεθοδικά τις παραδοσιακές αξίες της, μοιραία εξοντώνει τόσο τον πολιτισμό της, όσο και την αισθητική της. Η εγκατάλειψη του ήθους ασχημαίνει τις πόλεις μας. Ο ορθοπολιτικός φασισμός στραγγαλίζει κάθε μορφή δημιουργίας. Οι παραδοσιακές σχολές τέχνης λογοκρίνονται και οι νεωτεριστικές ασχημονούν.

Τα μυστήρια της άλλης ζωής

Περπατώντας κάποτε στην έρημο ο αββάς Μακάριος ο Μέγας (4ος αι.), συνάντησε ένα μοναχό με αγγελική ομορφιά και χάρη.

– Σε βλέπω, παιδί μου, και σε θαυμάζω, παρατήρησε ο όσιος. Μήπως δεν είσαι άνθρωπος;

– Άγγελος είμαι, αποκρίθηκε εκείνος, βάζοντας μετάνοια στον όσιο. Ήρθα να σου διδάξω μυστήρια, που δεν γνωρίζεις και θέλεις να μάθεις.

– Πες μου, άγγελε του Θεού, στην άλλη ζωή οι άνθρωποι γνωρίζονται μεταξύ τους;

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΣΑΒΒΑΤΟ 15 ΜΑΡΤΙΟΥ 2025

Ὁ Ἅγιος Ἀγάπιος ὁ Μάρτυρας καὶ οἱ σὺν αὐτῷ μαρτυρήσαντες

 Eις τον Aγάπιον.
Ἔσπευδεν Ἀγάπιος εἰς μαρτυρίαν.
Θεοῦ γὰρ αὐτὸν ὑπέθαλπεν ἀγάπη.

Eις τον Πλήσιον, Pωμύλον και Tιμόλαον.
Μετὰ τριῶν Πλήσιος ἐκτμηθεὶς ξίφει,
Θεοῦ σὺν αὐτοῖς ἵσταται νῦν πλησίον.

Eις τους δύω Aλεξάνδρους και Διονυσίους.
Ὡς Ἀλεξάνδροις κλῆσις ἐκτομή, στέφος,
Καὶ Διονυσίοις τε κοινὰ ἦν τάδε.

Πέμπτῃ καὶ δεκάτῃ τμήθη Ἀγάπιος, ἑταῖροι.

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ [:Μᾶρκ. 2,1-12] Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΙΚΟΥ ΤΗΣ ΚΑΠΕΡΝΑΟΥΜ

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ [:Μᾶρκ. 2,1-12]

Ὁ ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ὁ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΙΚΟΥ ΤΗΣ ΚΑΠΕΡΝΑΟΥΜ

«Καὶ ἐμβὰς εἰς τὸ πλοῖον διεπέρασε, καὶ ἦλθεν εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν. Καὶ ἰδοὺ προσήνεγκαν αὐτῷ παραλυτικὸν ἐπὶ κλίνης βεβλημένον. Καὶ ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν, εἶπε τῷ παραλυτικῷ· ''Θάρσει, τέκνον, ἀφέωνταί σου αἱ ἁμαρτίαι''(: Καὶ ἀφοῦ μπῆκε σὲ ἕνα πλοῖο, πέρασε στὴν ἀπέναντι ὄχθη τῆς λίμνης, καὶ ἦλθε στὴ δικὴ Του πόλη, τὴν Καπερναούμ. Τότε Τοῦ ἔφεραν ἕναν παράλυτο, ποὺ τὸν εἶχαν βάλει πάνω σ᾿ ἕνα κρεβάτι. Καὶ καθὼς ὁ Ἰησοῦς εἶδε τὴν πίστη ποὺ εἶχε καὶ ὁ παράλυτος κι ἐκεῖνοι ποὺ τὸν μετέφεραν, εἶπε στὸν παράλυτο, ὁ ὁποῖος ἀνησυχοῦσε καὶ φοβόταν μήπως οἱ ἁμαρτίες του γίνουν ἐμπόδιο στὴ θεραπεία του: ''Ἔχε θάρρος, παιδὶ μου˙ ἔχουν συγχωρηθεῖ οἱ ἁμαρτίες σου'')»[Ματθ.9,1-2]

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ [:Ἑβρ. 1,10-2,3] ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

 

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ [:Ἑβρ. 1,10-2,3]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Ὃταν δὲ πάλιν εἰσαγάγῃ τὸν πρωτότοκον εἰς τὴν οἰκουμένην, λέγει· καὶ προσκυνησάτωσαν αὐτῷ πάντες ἄγγελοι Θεοῦ. καὶ πρὸς μὲν τοὺς ἀγγέλους λέγει· ὁ ποιῶν τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ πνεύματα, καὶ τοὺς λειτουργοὺς αὐτοῦ πυρὸς φλόγα· πρὸς δὲ τὸν ὑἱόν· ὁ θρόνος σου, ὁ Θεός, εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος· ῥάβδος εὐθύτητος ἡ ῥάβδος τῆς βασιλείας σου (:Καὶ ὅταν θὰ εἰσαγάγει ὁ Πατὴρ μὲ δόξα καὶ δύναμη τὸν Υἱὸ ποὺ γεννήθηκε ἀπὸ Αὐτὸν πρὶν δημιουργηθεῖ ὅλη ἡ κτίση, γιὰ νὰ κρίνει τὴν οἰκουμένη, λέει: "Νὰ Τὸν προσκυνήσουν ὅλοι οἱ ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ". Ὁ Υἱὸς λοιπὸν ποὺ ἔγινε ἄνθρωπος εἶναι Κύριος καὶ τῶν ἀγγέλων· καὶ γιὰ τοὺς ἀγγέλους λέει: "Ὁ Θεὸς κάνει τοὺς ἀγγέλους Του ταχυκίνητους καὶ αἰθέριους σὰν τοὺς ἀνέμους, καὶ τοὺς λειτουργοὺς ποὺ Τὸν ὑπηρετοῦν λαμπροὺς καὶ δραστικοὺς σὰν τὴν πύρινη φλόγα". Γιὰ τὸν Υἱὸ ὅμως λέει: "Ὁ βασιλικός Σου θρόνος, Θεέ, μένει στερεὸς καὶ ἀσάλευτος στοὺς ἀτέλειωτους αἰῶνες. Ἡ βασιλική Σου ράβδος εἶναι ράβδος καὶ ἐξουσία εὐθύτητας καὶ δικαιοσύνης")» [Ἑβρ. 1,6-8].

Ευαγόρας Παλληκαρίδης: Τα μεσάνυχτα της 13ης Μαρτίου 1957 οδηγείται στην αγχόνη. Τραγουδά τον Εθνικό Ύμνο - Ό,τι έκαμα το έκαμα ως Έλλην Κύπριος όστις ζητεί την Ελευθερίαν του

Τα μεσάνυχτα της 13ης Μαρτίου 1957 οδηγείται στην αγχόνη.

Τραγουδά τον Εθνικό Ύμνο.

Δύο λεπτά αργότερα (14 Μαρτίου) η καταπακτή ανοίγει και ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης περνά στην  αιωνιότητα.

Ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης είναι ένας ακόμα Μάρτυρας του αγώνα των ελληνοκυπρίων για την αποτίναξη του αγγλικού ζυγού και την Ένωση της Μεγαλονήσου με την Ελλάδα.

Γεννήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 1938 στο χωριό Τσάδα, της επαρχίας Πάφου. 

Μπήκε νωρίς στον αγώνα, από τα μαθητικά του χρόνια κιόλας. 

Το 1953, σε ηλικία 15 ετών, κατεβάζει και τεμαχίζει την αγγλική σημαία στο Κολέγιο της Πάφου, κατά την ημέρα στέψης της Βασίλισσας Ελισάβετ στο Λονδίνο.

Δύο χρόνια αργότερα, συλλαμβάνεται ως μέλος της νεολαίας της ΕΟΚΑ, επειδή συμμετείχε σε παράνομη πορεία.

Αββάς Μάρκος: Η υπομονή της αδικίας

 

Κάποιος μορφωμένος, νομικός, ρώτησε έναν γέροντα ασκητή: «Επειδή θέλω να μάθω, παρακαλώ να μου εξηγήσετε τι πιστεύετε εσείς οι μοναχοί και λέτε ότι δεν πρέπει να δικάζουμε αυτούς που μας αδικούν;»

Ο γέροντας αποκρίθηκε: «Το να μην αδικούμε όσους μας αδικούν είναι εντολή του Θεού, ο οποίος είπε με το στόμα του προφήτη· “Δική μου είναι η εκδίκηση, εγώ θα ανταποδώσω, λέει ο Κύριος”  (πρβ. Ιερ. 28:36), όπως επίσης και στο Ευαγγέλιο· “Συγχωρήστε, και θα συγχωρηθείτε” (Ματθ. 6:14). Αυτή η προσταγή υπάρχει σε πολλά σημεία της Γραφής. Ποιος είναι λοιπόν αυτός που έχει ορίσει πιο δίκαιους νόμους και θέλει να κρίνει πριν την ώρα τους αυτούς που αδικούν, σαν να είναι αναμάρτητος;»

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 14 ΜΑΡΤΙΟΥ 2025

Β' Χαιρετισμοί 

Ακάθιστος Ύμνος - Β' Στάσις

Ἤκουσαν oἱ ποιμένες,
τῶν Ἀγγέλων ὑμνούντων,
τὴν ἔνσαρκον Χριστοῦ παρουσίαν·
καὶ δραμόντες ὡς πρὸς ποιμένα,
θεωροῦσι τοῦτον ὡς ἀμνὸν ἄμωμον,
ἐν γαστρὶ τῆς Μαρίας βοσκηθέντα,
ἥν ὑμνοῦντες εἶπον·
Χαῖρε, Ἀμνοῦ καὶ Ποιμένος Μῆτερ,
χαῖρε, αὐλὴ λογικῶν προβάτων.
Χαῖρε, ἀοράτων ἐχθρῶν ἀμυντήριον,
χαῖρε, Παραδείσου θυρῶν ἀνοικτήριον.
Χαῖρε, ὅτι τὰ οὐράνια συναγάλλεται τῇ γῇ,
χαῖρε, ὅτι τὰ ἐπίγεια συγχορεύει οὐρανοῖς.
Χαῖρε, τῶν Ἀποστόλων τὸ ἀσίγητον στόμα,
χαῖρε, τῶν Ἀθλοφόρων τὸ ἀνίκητον θάρσος.
Χαῖρε, στερρὸν τῆς πίστεως ἔρεισμα,
χαῖρε, λαμπρὸν τῆς Χάριτος γνώρισμα.
Χαῖρε, δι' ἧς ἐγυμνώθη ὁ Ἅδης,
χαῖρε, δι' ἧς ἐνεδύθημεν δόξαν.
Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

Ελευθέριος Ανδρώνης: Βλασφημία στην Εθνική Πινακοθήκη: Περί τέχνης, ορίων και άλλων «δαιμονίων»

 

Απαντήσεις για τις πιο χιλιοειπωμένες ανοησίες που ακούστηκαν προς υπεράσπιση των βλάσφημων έργων στην Εθνική Πινακοθήκη

 

 

 Γράφει ο  Ελευθέριος Ανδρώνης

 

Με αφορμή τις απίστευτες ηλιθιότητες που έχουν ακουστεί τις τελευταίες μέρες για τη βλάσφημη έκθεση στην Εθνική Πινακοθήκη, είναι ευκαιρία να δώσουμε μερικές απαντήσεις και μερικά επιχειρήματα για όλον τον woke «σανό» που αναμασούν τα μηρυκαστικά της τηλεόρασης και του διαδικτυακού τύπου.

Ας δούμε λοιπόν τα πιο κοινότοπα «τσιτάτα» που ακούστηκαν από τους σκοταδόψυχους που θέλουν σώνει και καλά να παρουσιάσουν τα καλλιτεχνικά κοπρίσματα του Χριστόφορου Κατσαδιώτη ως… απαύγασμα του ελληνικού πολιτισμού.

Έβγαλε το ράσο του και το κρέμασε σε μία ακτίνα του ήλιου!

 

''Ο ταπεινός άνθρωπος και θαύματα να κάνει,

 πάλι δεν πιστεύει στον λογισμό του...''

 

(Διήγηση Γέροντος Παϊσίου) 

Ήταν στην Ιορδανία ένας πολύ απλός παπάς που έκανε θαύματα. Διάβαζε ανθρώπους και ζώα που είχαν κάποια αρρώστια και γίνονταν καλά. Πήγαιναν και μουσουλμάνοι σ’ αυτόν, όταν έπασχαν από κάτι, και τους θεράπευε. Αυτός, πριν λειτουργήσει, έπαιρνε ένα ρόφημα με λίγο παξιμάδι και μετά όλη την ημέρα δεν έτρωγε τίποτε.

Κάποτε έμαθε ο Πατριάρχης ότι τρώει πριν από την Θεία Λειτουργία και τον κάλεσε στο Πατριαρχείο. Πήγε εκείνος, χωρίς να ξέρει γιατί τον ζητάνε.

Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Καψάνης (†): Περί νοεράς προσευχής

 

Παραλάβαμε από τους αγίους Πατέρες μας να λέμε την προσευχή· «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλόν». Αυτή την προσευχή όσο συχνά την λέει ο Χριστιανός, τόσο περισσότερο λαμβάνει την Χάρη του Αγίου Πνεύματος, ειρήνη στην ψυχή του, φωτισμό στο μυαλό του και δύναμη να αντιμετωπίσει τον αγώνα της ζωής.

Αυτή την προσευχή δεν μπορεί να την πει κανείς, εάν δεν έχει την Χάρη του Αγίου Πνεύματος. Διότι λέγει ο απόστολος Παύλος, ότι «ουδείς δύναται ειπείν Κύριον Ιησούν ει μη εν Πνεύματι Αγίω» (Α’ Κορ. 12:3)· δηλαδή, «κανείς άνθρωπος δεν μπορεί να πει τον Ιησού Χριστό, Κύριο, Θεό, παρά μόνον εάν έχει την Χάρη του Αγίου Πνεύματος». Γι’ αυτό λοιπόν, κάθε φορά που ένας Χριστιανός λέγει τον Χριστό Κύριο, Θεό, αυτό το λέγει επειδή έχει την Χάρη του Αγίου Πνεύματος.

Γεώργιος Τζανάκης: Ὁ καλλιτέχνης τοῦ φωτὸς καὶ ὁ φανατικὸς τοῦ σκότους. Α΄ Τὰ «ἀπαράδεκτα» ἔργα τῆς «ὀργῆς».

 

Γράφει ὁ Γεώργιος Τζανάκης 

 

Αὐτὸ ποὺ ἔκανε ὁ βουλευτὴς κ. Νικόλαος Παπαδόπουλος τί εἶναι; Βανδαλισμός; Πρᾶξις βίας, ἀπαράδεκτη γιὰ μέλος τοῦ κοινοβουλίου; Ἔγκλημα κατὰ τῆς τέχνης; Κακὸ παράδειγμα γιὰ τοὺς πολῖτες;  Καὶ ὁ ἴδιος τί τελικῶς εἶναι; Φανατικός, ἐχθρὸς τοῦ πολιτισμοῦ, τῆς τέχνης καὶ τοῦ ἀνθρώπου; Ψωνισμένος, ποὺ θέλει νὰ δημιουργήσῃ θόρυβο περὶ τοῦ ἑαυτοῦ του καὶ νὰ προβληθῇ; Θρησκόληπτος, ποὺ νομίζει ὅτι δέχεται ἐντολὲς ἐκ τῶν ἄνω; Ἠλίθιος ποὺ θέλει νὰ βλάψῃ τὸ κόμμα του; Νοσταλγὸς τοῦ μεσαίωνα καὶ τῆς ἱερᾶς ἐξετάσεως; Μαῦρος ἱππότης τοῦ φασισμοῦ ποὺ πάει νὰ ἀνατρέψῃ τὸ δημοκρατικὸ πολίτευμα, ὡς μέλος φασιστικοῦ καὶ σκοταδιστικοῦ μορφώματος; Εἶναι ἡ πρᾶξις του ἀποτέλεσμα ἱερᾶς ἀγανακτήσεως; Μπορεῖ νὰ ὑπάρχει ἱερὰ ἀγανάκτησις; Ἐπιτρέπεται σὲ Ὀρθοδόξους χριστιανοὺς νὰ ἀγανακτοῦν, νὰ ὀργίζονται καὶ νὰ ἐνεργοῦν αὐτοβούλως;  Ἄν ναὶ, ποιός τοὺς δίδει τὸ δικαίωμα; Ἄν ὄχι, ποιός τοὺς ἐμποδίζει νὰ ἐνεργοῦν αὐτοβούλως. Ὁ ἄνθρωπος εἶναι τελικῶς ἐλεύθερος ἤ δὲν εἶναι; Σὲ τί συνίσταται ἡ ἐλευθερία του; Ὡς πολίτης μέχρι ποιοῦ σημείου  ἔχει δικαίωμα ἤ καὶ ὑποχρέωσι νὰ δράσῃ; Στὸ σημερινὸ καθεστὼς ἕνας πολίτης ἔχει δικαιώματα· καὶ ἰδιαιτέρως, ἄν εἶναι καὶ Χριστιανός Ὀρθόδοξος, ἔχει δικαιώματα σχετικῶς μὲ τὴν πίστι του; Αὐτὰ ποὺ ἀναφέρει τὸ Σύνταγμα περὶ θρησκείας ἔχουν κάποια πρακτικὴ ἀξία; Τὰ κόμματα τί ἀκριβῶς ρόλο διαδραματίζουν σχετικῶς μὲ τὰ παραπάνω; Τὸ κόμμα δέχεται τὰ δικαιώματα τοῦ πολίτη ἤ τοῦ πιστοῦ, ἄν εἶναι μέλος του, ἤ ἡ ἰδιότης τοῦ μέλους καταργεῖ τὰ δικαιώματα τοῦ πολίτη ἤ τοῦ πιστοῦ;

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΕΜΠΤΗ 13 ΜΑΡΤΙΟΥ 2025

Ἀνακομιδὴ Τιμίων Λειψάνων Ἁγίου Νικηφόρου τοῦ Ὁμολογητοῦ, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως 

Νίκης ἑορτὴν ἡ πόλις Νικηφόρε,

Δοχὴν ἄγει σου Λειψάνου Νικηφόρου.

Χοῦς τρισκαιδεκάτῃ Νικηφόρου ἄστυ εἰσήχθη.

Μετὰ τὴν κατάπαυση τῆς εἰκονομαχίας καὶ τὴν ἀναστήλωση τῶν ἱερῶν εἰκόνων ὁ Πατριάρχης Μεθόδιος Α’ (842 – 846 μ.Χ.) εἰσηγήθηκε στοὺς βασιλεῖς Μιχαὴλ καὶ Θεοδώρα (842 – 867 μ.Χ.), ὅτι δὲν εἶναι δίκαιο τὸ ἱερὸ λείψανο τοῦ Ἁγίου Νικηφόρου νὰ βρίσκεται μακριά.

Ἔτσι ἀπεστάλησαν ἐκ μέρους τοῦ Πατριάρχου καὶ τῶν αὐτοκρατόρων οἱ ἁρμόδιοι, οἱ ὁποῖοι ἄνοιξαν τὸν τάφο τοῦ Ἁγίου στὴ μονὴ τοῦ Ἁγίου Θεοδώρου καὶ βρῆκαν τὸ ἱερὸ σκήνωμα αὐτοῦ ἀκέραιο καὶ ἄθικτο μετὰ δέκα ἐννέα ἔτη ἀπὸ τὴν κοίμησή του. Μὲ ἱερὲς ὑμνωδίες καὶ μεγαλοπρέπεια τὸ ἔβαλαν σὲ βασιλικὴ τριήρη καὶ τὸ ἔφεραν στὴ Βασιλεύουσα. 

π. Δημήτριος Μπόκος: Νηστεία, η βασίλισσα των αρετών

 

π. Δημήτριος Μπόκος

 

Νηστεία σήμερα; Στην εποχή μας; Μα πού βρισκόμαστε;

Σε δεύτερη μοίρα δυστυχώς έχει υποβαθμισθεί στη συνείδηση πολλών Χριστιανών το σπουδαιότατο θέμα της νηστείας. Δίνοντας δήθεν σημασία σε πιο «πνευματικά» θέματα, και στο ελαφρά τη καρδία διατυμπανιζόμενο, ότι δεν βλάπτουν τα εισερχόμενα από το στόμα, αλλά τα εξερχόμενα από την καρδιά, κάποιοι καταργούν εντελώς τη νηστεία ή της δίνουν ελάχιστη σημασία. Ακόμη και ιερείς και θεολόγοι καταθέτουν δυστυχώς παρόμοιες απόψεις. Κάποιοι, παρεξηγώντας τον διαχωρισμό μεταξύ αληθούς και ανωφελούς νηστείας, στον οποίο επιμένουν ιδιαίτερα οι αγιογραφικές και πατερικές παραινέσεις, περιφρονούν τη νηστεία απερίφραστα και την εξοβελίζουν εντελώς από τη ζωή τους.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΕΤΑΡΤΗ 12 ΜΑΡΤΙΟΥ 2025

Ὁ Ὅσιος Θεοφάνης ὁ Ὁμολογητής Ἐπίσκοπος Σιγριανής  

 

Θεόφανες, φάνηθι πιστοῖς προστάτης,

Τιμῶσι πιστῶς σὸν μετ' εἰρήνης τέλος, 

Δωδεκάτῃ φθινύθοντος ἀπῆρε βίου Θεοφάνης.

Ὁ Ὅσιος Θεοφάνης ὁ Ὁμολογητής, γεννήθηκε περὶ τὸ ἔτος 760 μ.Χ. ἀπὸ εὐσεβεῖς καὶ φιλόθεους γονεῖς, τὸν Ἰσαὰκ καὶ τὴν Θεοδότη. Σὲ ἡλικία ὀκτὼ ἐτῶν ἔμεινε ὀρφανὸς ἀπὸ πατέρα καὶ ἡ μητέρα του ἀνέλαβε τὸ δύσκολο ἔργο τῆς

ἀνατροφῆς, τῆς διαπαιδαγωγήσεως καὶ τῆς μορφώσεως τοῦ υἱοῦ της Θεοφάνους.

Ταξχος (ε.α.) Παναγιώτης Σπυρόπουλος: Η Μάχη στο Ύψωμα 731- Οι Θερμοπύλες της Ηπείρου [9 - 24 Μαρτίου 1941]

 

Ταξχος (ε.α.) Παναγιώτης Σπυρόπουλος

 Πτυχιούχος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (Ε.Κ.Π.Α.),

Υπερπολύτεκνος με 11 παιδιά

Αν θα θέλαμε ν’ απομονώσουμε τα καταλυτικότερα αλλά και αντιφατικότερα όσον αφορά την μετέπειτα εθνική μας πορεία, στιγμιότυπα του 20^ου αιώνα, ανεπιφύλακτα θα στεκόμασταν σε δύο μάχες στις οποίες, σημειωτέον, ο ΕΣ δεν ηττήθηκε: του Σαγγαρίου και του υψώματος 731.

Χωρίς υπερβολή από τις μετέπειτα εξελίξεις νομιμοποιούμαστε να τα εκλαμβάνουμε εθνικά ως ιστορικές τομές: η πρώτη σήμανε τον ξεριζωμό του Μικρασιατικού ελληνισμού από τις προαιώνιες εστίες του˙ η δεύτερη όπως θ’ αναλύσουμε παρακάτω την αρχή του τέλους για τον Άξονα και την συνεπακόλουθη αλλαγή του ρου της ιστορίας του Β΄ΠΠ. Δεν είναι άλλωστε διόλου τυχαία και η αποτύπωση και των δύο αυτών μαχών στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτου….

Απόφαση της Ιεράς Συνόδου για την τοποθέτηση του Εσταυρωμένου

Συνήλθε χθες και σήμερα, Δευτέρα 10 και Τρίτη 11 Μαρτίου 2025, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος της 168ης Συνοδικής Περιόδου, υπό την Προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου.

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος, κατόπιν ενδελεχούς συζητήσεως, προέβη στην έκδοση του κάτωθι Ανακοινωθέντος περί του θέματος του Τιμίου Σταυρού εντός του Ιερού Βήματος:

«Ε­πει­δή τον τε­λευ­ταί­ο και­ρό έχουν προκύψει ποικίλες αναφορές σχετικά με την το­πο­θέ­τη­ση του Ε­σταυ­ρω­μέ­νου ό­πι­σθεν της Α­γί­ας Τρα­πέ­ζης και την πε­ρι­φο­ρά Του κα­τά την α­κο­λου­θί­α της Με­γά­λης Πέμ­πτης, η Διαρκής Ι­ε­ρά Σύ­νο­δος, ύ­στε­ρα α­πό ει­σή­γη­ση της Συ­νο­δι­κής Ε­πι­τρο­πής ε­πί της Θείας Λα­τρεί­ας και του Ποιμαντικού Έργου, αποφασίζει ομοφώνως ό­τι:

Ελευθέριος Ανδρώνης: Σφαγή χριστιανών στη Συρία: Την προδοτική σιωπή των κυβερνώντων, να την καλύψουμε με τη δική μας κραυγή

 

Αποτροπιασμός με την ξέφρενη κατάσταση στη Συρία - Ελλάδα και Ευρωπαϊκή ένωση νίπτουν τας χείρας τους στο πηχτό αίμα των χριστιανών μαρτύρων

 

 Γράφει ο  Ελευθέριος Ανδρώνης

 

Αυτό που φοβόμασταν εδώ και μήνες όταν αναλύαμε τις εξελίξεις στη Συρία, έγινε πραγματικότητα. Δεν χρειαζόταν καμία ιδιαίτερη εξειδίκευση σε θέματα γεωπολιτικής, για να προβλέψει κανείς ότι ήταν ζήτημα χρόνου να ξεκινήσει η σφαγή, αφού οι τουρκόψυχοι ισλαμοφασίστες απέκτησαν εξουσία απέναντι σε άοπλους και ειρηνικούς πολίτες, Χριστιανούς και Αλαουίτες.

Ο κάθε άνθρωπος με κοινή λογική έβλεπε το πογκρόμ να έρχεται μόλις θα έφευγαν τα φώτα της δημοσιότητας απ’ την αλλαγή καθεστώτος στη Συρία. Η Ευρώπη δεν το είδε, οι ΗΠΑ δεν το είδαν, η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν το είδε, ή μάλλον κανείς από αυτούς δεν ενδιαφέρονταν να το δει. Η κάθε χώρα για τους λόγους της, είχε αποφασίσει να θυσιάσει αθώο αίμα στη Συρία. Όλοι γνώριζαν καλά ότι οι κατσαπλιάδες του Ερντογάν δεν θα μπορούσαν να κρατήσουν για πολύ τα κτηνώδη τους ένστικτα.

Νεκτάριος Δαπέργολας: Στῶμεν καλῶς…

 

Γράφει ὁ Νεκτάριος Δαπέργολας

     «Οἱ Προφῆται ὡς εἶδον, οἱ Ἀπόστολοι ὡς ἐδίδαξαν, ἡ Ἐκκλησία ὡς παρέλαβεν, οἱ Διδάσκαλοι ὡς ἐδογμάτισαν, ἡ Οἰκουμένη ὡς συμπεφώνηκεν, ἡ χάρις ὡς ἔλαμψεν, ἡ ἀλήθεια ὡς ἀποδέδεικται, τὸ ψεῦδος ὡς ἀπελήλαται, ἡ σοφία ὡς ἐπαρρησιάσατο, ὁ Χριστὸς ὡς ἑβράβευσεν, οὕτω φρονοῦμεν, οὕτω λαλοῦμεν, οὕτω κηρύσσομεν Χριστόν τὸν ἀληθινὸν Θεὸν ἡμῶν καὶ τοὺς Αὐτοῦ Ἁγίους ἐν λόγοις τιμῶντες, ἐν συγγραφαῖς, ἐν νοήμασιν, ἐν θυσίαις, ἐν ναοῖς, ἐν εἰκονίσμασι... Αὕτη ἡ πίστις τῶν Ἀποστόλων, αὕτη ἡ πίστις τῶν Πατέρων, αὕτη ἡ πίστις τῶν Ὀρθοδόξων, αὕτη ἡ πίστις τὴν Οἰκουμένην ἐστήριξεν»...

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ 11 ΜΑΡΤΙΟΥ 2025

Ὁ Ἅγιος Σωφρόνιος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων

Ἔσπευδε τηρεῖν καὶ κεραίαν τοῦ νόμου,

Ὁ Σωφρόνιος, οὗ παρ᾽ οὐρανοῖς κέρας.

Ἑνδεκάτῃ σαόφρων ἔδυ Σωφρόνιος παρὰ τύμβον.

Ὁ Ἅγιος Σωφρόνιος γεννήθηκε στὴν Δαμασκὸ τῆς Συρίας περὶ τὸ ἔτος 580 μ.Χ. καὶ ἦταν υἱὸς εὐσεβῶν καὶ ἐνάρετων γονέων, τοῦ Πλινθᾶ καὶ τῆς Μυροῦς. Λόγω τῆς καταγωγῆς του ἀποκαλεῖται καὶ Δαμασκηνός. Κατὰ τὴν νεαρή του ἡλικία ἐπισκέφθηκε τοὺς Ἁγίους Τόπους καὶ ἐκάρη μοναχὸς στὴ μονὴ τοῦ ἀββᾶ Θεοδοσίου, ὅπου συνδέθηκε πνευματικὰ μὲ τὸν ἐκεῖ ἀσκούμενο Ἰωάννη τὸν Μόσχο, ἀπὸ τὸν ὁποῖο διδάχθηκε πολλά.

Απίστευτη καμπάνια της Τρ. Πειραιώς: Προωθεί την αλλαγή της ελληνικής γλώσσας με woke ΜKO & τα λεφτά των Ελλήνων

 

Κάποιοι θέλουν να καταργηθούν λέξεις για να λείπουν σκέψεις και να απουσιάζουν πράξεις...

Μία απίστευτη καμπάνια που προωθεί την αλλαγή της ελληνικής γλώσσας, δημιούργησε η Τράπεζα Πειραιώς σε συνεργασία με woke ΜKO η οποία καμπάνια όμως χρηματοδοτείται με τα λεφτά των Ελλήνων. 

 

Γιατί η Τράπεζα Πειραιώς όπως και οι υπόλοιπες συστημικές τράπεζες ανακεφαλαιοποιήθηκαν από τα χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων και μάλιστα τρεις φορές.

Ἅγιος Παΐσιος: Ὁ ἐγωισμὸς πάντα φέρνει λύπη καὶ ἄγχος

– Γέροντα, σκέφτομαι συνέχεια τὸ σφάλμα μου ποὺ σᾶς στενοχώρησε καὶ μὲ πιάνει λύπη.

– Μὴν τὸ σκέφτεσαι, μιὰ ποὺ πέρασε, γιατὶ αὐτὸ μόνο θὰ σὲ θλίβη καὶ δὲν θὰ σὲ βοηθήση σὲ τίποτε. Τὸ νὰ προσέχης ὅμως στὸ ἑξῆς, αὐτὸ θὰ σὲ ὠφελῆ. Συνέχισε μὲ φιλότιμο τὸν ἀγώνα σου. Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι κάνουμε ἀπροσεξίες, ἀλλὰ ὁ Καλὸς Θεὸς σὰν[1] Πατέρας μᾶς προστατεύει. Γι᾿ αὐτὸ ἔχει τοὺς Ἁγίους Του, γι᾿ αὐτὸ ἔχει βάλει καὶ ἀπὸ ἕναν Ἄγγελο ξεχωριστὰ σὲ κάθε ἄνθρωπο, γιὰ νὰ τὸν προστατεύη, γι᾿ αὐτὸ οἰκονομάει νὰ ὑπάρχουν καὶ πνευματικοὶ ἄνθρωποι, γιὰ νὰ βοηθᾶνε πάλι τοὺς ἀνθρώπους.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ 10 ΜΑΡΤΙΟΥ 2025

 

Ὁ Ἅγιος Κοδράτος ὁ Μάρτυρας καὶ οἱ σὺν αὐτῷ

Eις τον Kοδράτον.

Τῶν δυσσεβῶν τὴν πίστιν ὕβρεσι πλύνας

Τμηθεὶς Κοδρᾶτε σῶν ἀφ' αἱμάτων πλύνῃ.

Eις τον Άνεκτον, Παύλον και Διονύσιον.

Γνωστοῖς Ἄνεκτον σὺν δυσὶ κτείνει ξίφος,

Οἷς οὐκ ἀνεκτὸν μὴ θανεῖν Θεοῦ χάριν.

Eις τον Kρήσκεντα και Kυπριανόν.

Ὁρῶν καταθνῄσκοντα Κρήσκεντα ξίφει,

Σπεύδει σὺν αὐτῷ Κυπριανὸς τεθνάναι.

Ἀμφὶ δεκάτῃ Κοδρᾶτον ξίφος ἐγκατέπεφνε.

 

Οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες Κοδράτος, Ἄνεκτος, Παῦλος, Διονύσιος, Κυπριανὸς καὶ Κρήσκης ἦταν φίλοι καὶ μαρτύρησαν κατὰ τὸν διωγμὸ τῶν αὐτοκρατόρων Δεκίου (249 – 251 μ.Χ.) ἢ Οὐαλεριανοῦ (253 – 259 μ.Χ.) στὴν Κόρινθο, ὅταν ἡγεμόνας τῆς Ἑλλάδος ἦταν ὁ Ἰάσων.

Στὸ Μηνολόγιον τοῦ αὐτοκράτορος Βασιλείου Β’ ἀναφέρεται ὅτι ἀπὸ τοὺς Χριστιανούς, ὅσοι μὲν εἶχαν συλληφθεῖ σφαγιάζονταν, ὅσοι ὅμως ἔφευγαν κρύβονταν στὰ ὄρη, γιὰ ὅσο διάστημα χρειαζόταν. Ἔτσι καὶ ἡ μητέρα τοῦ Κοδράτου, ποὺ καταγόταν ἀπὸ τὴν πόλη τῶν Κορινθίων, ἔφυγε γιὰ τὸ ὄρος καὶ κρυβόταν. Καὶ καθὼς ἦταν ἔγκυος, γέννησε υἱὸ ποὺ τὸν ὀνόμασε Κοδράτο. Στὴν συνέχεια, ἀφοῦ ἔζησε γιὰ λίγο, πέθανε, ἐγκαταλείποντας τὸν υἱό της βρέφος. Αὐτὸς τρεφόταν ἀπὸ τὰ νέφη ποὺ συνενώνονταν ἐπάνω ἀπὸ αὐτὸν καὶ τὸν πότιζαν.

Ὁ Κοδράτος, ἀφοῦ μεγάλωσε, δίδασκε τὴν Χριστιανικὴ πίστη στὸν Ἄνεκτο, τὸν Κρήσκεντα, τὸν Κυπριανό, τὸν Παῦλο καὶ τὸν Διονύσιο, ποὺ εἶχαν στὸ μεταξὺ καταφύγει κοντά του. Ὅμως οἱ Ἅγιοι Ἄνεκτος, Κρῆσκος, Κυπριανὸς καὶ Παῦλος συνελήφθησαν ἐπειδὴ ἦταν Χριστιανοί. Ὁ ἡγεμόνας Ἰάσων προσπάθησε μὲ διάφορους τρόπους νὰ τοὺς δελεάσει καὶ νὰ τοὺς πείσει νὰ ἀπαρνηθοῦν τὴ χριστιανικὴ τους πίστη καὶ νὰ θυσιάσουν στὰ εἴδωλα. Ἐκεῖνοι ὁμολόγησαν μὲ πνευματικὴ ἀνδρεία τὸν Χριστό, βασανίσθηκαν καὶ τέλος ἀποκεφαλίσθηκαν.

Ἔτσι εἰσῆλθαν οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες στὴ χαρὰ τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ καὶ Κυρίου μας.

Ὁ Ἅγιος Μάρτυρας Διονύσιος κατηγορήθηκε στὸν ἡγεμόνα τῆς Κορίνθου ὅτι δὲν ὑπακούει στὴν διαταγὴ τῶν βασιλέων καὶ ὅτι περιφρονεῖ τοὺς θεούς, κηρύττοντας κάποιον ἄλλον Θεὸ Ἐσταυρωμένο καὶ λέγοντας ὅτι Αὐτὸς εἶναι ὁ Δημιουργὸς τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς καὶ τῆς θάλασσας καὶ ὅλων ὅσων ὑπάρχουν μέσα σὲ αὐτά, Αὐτὸς ποὺ πρόκειται νὰ ἔλθει ἀπὸ τὸν οὐρανὸ καὶ νὰ κρίνει μὲ δόξα ζωντανοὺς καὶ νεκροὺς καὶ νὰ ἀνταποδώσει στὸν καθένα σύμφωνα μὲ τὰ ἔργα του.

Γι’ αὐτό, ἀφοῦ συνελήφθη καὶ δέθηκε μὲ ἁλυσίδες, παρουσιάσθηκε στὸν ἄρχοντα, ὁ ὁποῖος προσπαθοῦσε νὰ τὸν ἐξαναγκάσει, πότε μὲ κολακεῖες καὶ πότε μὲ ἀπειλές, νὰ ἀπαρνηθεῖ τὸν Χριστὸ καὶ νὰ θυσιάσει στὰ εἴδωλα. Ὅμως ὁ Μάρτυρας τοῦ Χριστοῦ Διονύσιος ὁμολογοῦσε τὸν Χριστὸ μὲ μεγάλη φωνή. Ἔτσι σφαγιάσθηκε μὲ μαχαίρι καὶ τελειώθηκε ὁ πρόσκαιρος βίος του.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’. Τὸν τάφον σου Σωτήρ.

Ἐξάριθμος χορός, τῶν Χριστοῦ Ἀθλοφόρων, ὑμνείσθω εὐσεβῶς, μελωδίαις ᾀσμάτων, Κοδρᾶτος καὶ Ἄνεκτος, Παῦλος καὶ Διονύσιος, καὶ σὺν Κρήσκεντι, Κυπριανὸς ὁ θεόφρων· τὴν Τριάδα γάρ, διηνεκῶς δυσωποῦσιν, ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.

Ὡς λαμπὰς ἑξάφωτος, ἐν τῇ Κορίνθῳ, καρτερῶς ἀθλήσαντες, ὤφθητε Μάρτυρες σοφοί, φωταγωγοῦντες ταῖς χάρισι, τῆς Ἐκκλησίας, ἀπαύστως τὸ πλήρωμα.

Μεγαλυνάριον.

Ἑξάστερος ὥσπερ λαμπρὰ πλειάς, τῷ τῆς Ἐκκλησίας, διαλάμπετε οὐρανῷ, Μάρτυρες Κυρίου, καὶ ἄθλων διαυγείᾳ, ἡμῶν τὰς διανοίας, καταπυρσεύετε.

Ἡ Ἁγία Ἀναστασία ἡ Πατρικία 

  

H Πατρικία πάντα λιπούσα τάδε,

Πάντων κατέστη κυρία εν τω πόλω.

Ἡ Ἁγία Ἀναστασία ἔζησε στὴν Κωνσταντινούπολη κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορα Ἰουστινιανοῦ τοῦ Μεγάλου (527 – 565 μ.Χ.) καὶ καταγόταν ἀπὸ πλούσιους καὶ εὐγενεῖς γονεῖς. Ἦταν πρώτη Πατρικία τοῦ βασιλέως καὶ φοβούμενη τὸν Θεό. Οἱ ἀρετές της κίνησαν σὲ φθόνο τὴν βασίλισσα καὶ ἔτσι ἡ Ἁγία ἀναγκάστηκε νὰ παραλάβει μέρος τῆς περιουσίας της καὶ νὰ καταφύγει στὴν Ἀλεξάνδρεια, ὅπου ἔκτισε στὴν θέση ποὺ καλεῖται Πέμπτον μονή, ἡ ὁποία ὀνομάστηκε καὶ τῆς Πατρικίας καὶ ζοῦσε ἀσκητικά.

Ὅταν πληροφορήθηκε ὅτι ὁ αὐτοκράτορας Ἰουστινιανὸς τὴν ἀναζητεῖ, ἐγκατέλειψε τὴν μονὴ καὶ προσῆλθε στὴν σκήτη τοῦ ἀββᾶ Δανιήλ, στὸν ὁποῖο ἐμπιστεύθηκε τὰ κατ’ αὐτήν. Ὁ ἀββᾶς τὴν ἔνδυσε μὲ ἀνδρικὰ ἐνδύματα καὶ τὴν μετονόμασε σὲ Ἀναστάσιο. Ὅρισε δὲ καὶ ἕναν ἀπὸ τοὺς ὑποτακτικοὺς τῆς σκήτης, γιὰ νὰ προσκομίζει σὲ αὐτὴν τὰ ἀπαραίτητα, ἔτσι ὥστε νὰ μὴν ἐξέρχεται ἀπὸ τὸ σπήλαιο μέσα στὸ ὁποῖο ἀσκήτευε.

Ἐκεῖ ἡ Ἁγία Ἀναστασία παρέμεινε κλεισμένη ἐπὶ εἴκοσι ὀκτὼ ὁλόκληρα χρόνια. Ὅταν προεῖδε τὸ τέλος της, προσκάλεσε τὸν ἀββᾶ Δανιὴλ καὶ ἀφοῦ κοινώνησε τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη.

Ὁ Ἅγιος Μαρκιανὸς ὁ Μάρτυρας

Ἐθαύμασαν βροτοὶ σε θλασθέντα ξύλοις,

Ἀμὴν λέγω σοι, Μαρκιανέ, καὶ νόες.

Ὁ Ἅγιος Μάρτυρας Μαρκιανὸς τελειώθηκε ἀφοῦ τὸν κτύπησαν μέχρι θανάτου μὲ ξύλα. Δὲν ἔχουμε περισσότερες λεπτομέρειες γιὰ τὸν βίο τοῦ Ἁγίου Μάρτυρα.

Ὁ Ὅσιος Ἀγάθων

Ὁ Ὅσιος Ἀγάθων ἀσκήτεψε στὴ μονὴ τοῦ Ἁγίου Συμεὼν κοντὰ στὸ Χαλέπιον τῆς Συρίας καὶ κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη.

Ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ἐκ Γεωργίας

  

Ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ἔζησε καὶ ἀσκήτεψε στὴ Γεωργία κατὰ τὸ δεύτερο ἥμισυ τοῦ 10ου αἰῶνος καὶ τὸν 11ο αἰώνα μ.Χ. Κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη. 

 

Πηγὲς:http://www.saint.gr/03/10/index.aspx

http://www.synaxarion.gr/gr/m/3/d/10/sxsaintlist.aspx 

«Πᾶνος»

Λάμπρος Σκόντζος: Ἡ σημασία τῶν ἱερῶν εἰκόνων στὴν ἑλληνορθόδοξη παράδοσή μας

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Ἡ Α΄ Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν εἶναι ἀφιερωμένη στὴν μεγάλη ἑορτὴ τῆς Ὀρθοδοξίας μας. Σύμπασα ἡ Ἐκκλησία ἑορτάζει μὲ κάθε λαμπρότητα, μὲ κύριο  χαρακτηριστικὸ τοῦ ἑορτασμοῦ τὴν περιφορὰ τῶν ἱερῶν εἰκόνων καὶ τὴν ἀνάγνωση τοῦ Συνοδικοῦ της Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου σὲ ὅλους τοὺς ναούς.
 

Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας ὅρισαν νὰ ἑορτάζεται ἡ ἡμέρα αὐτὴ σὲ ἀνάμνηση τῆς παύσης τῆς εἰκονομαχίας καὶ τῆς ὁριστικῆς ἀναστήλωσης τῶν ἱερῶν εἰκόνων ἀπὸ τὴν  εὐσεβῆ βασίλισσα  τοῦ Βυζαντίου Θεοδώρα (μετέπειτα ἁγία τῆς Ἐκκλησίας μας) στὶς 4-3-843. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ θεωρήθηκε μείζονος σημασίας διότι μὲ τίς ἀποφάσεις τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου (787), ὁλοκληρώθηκε ἡ διατύπωση τῆς δογματικῆς διδασκαλίας τῆς Ἐκκλησίας μας (τριαδολογικὸ καὶ χριστολογικὸ δόγμα). Ἡ εἰκονομαχικὴ ἔριδα (726-843) ὑπῆρξε ἄλλωστε ἕνας θλιβερὸς σταθμὸς τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἱστορίας, ἡ ὁποία προξένησε ἀφάνταστη φθορὰ στὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας. Μέσα ὅμως ἀπὸ αὐτὴ τὴ λαίλαπα βγῆκε καὶ κάτι θετικό, ἡ διατύπωση τῆς θεολογίας τῶν ἱερῶν εἰκόνων, ἡ ὁποία κατ᾿ οὐσίαν, ὅπως θὰ δοῦμε, εἶναι ἐπέκταση καὶ ἀνάπτυξη τοῦ χριστολογικοῦ δόγματος.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ: «Ο μη πιστεύων κατά την παράδοσιν της Εκκλησίας άπιστος έστιν»

 

(Αποσπάσματα από τον ένθρονιστήριον λόγον του Αγίου Γέροντος Εφραίμ Φιλοθεΐτου, 1974)

 
*****
 

*  Η Εκκλησία του Χριστού είναι Καθολική με την έννοιαν, ότι κατέχει όλο το πλήρωμα της αληθείας και της χάριτος διά τον φωτισμόν και την απολύτρωσιν του κό­σμου και επί πλέον είναι Καθολική με την έννοιαν ότι «δυνάμει» τείνει, όχι να κατακτήση, αλλά να αγιάση τον κόσμον. Κεφαλή της Εκκλησίας ο Χριστός και ημείς μέ­λη εκ μέρους συνδεόμενοι διά της κοινής πίστεως «εν τω συνδέσμω της αγάπης».