Η Ελλάδα, η οποία είχε τις δυνατότητες να αναδειχθεί ως η κυρίαρχη δύναμη στην περιοχή, έχοντας επεκταθεί σημαντικά με τις τράπεζες, καθώς επίσης με άλλες επιχειρήσεις της, δυστυχώς κατέρρευσε σε επίπεδα μοναδικά στην ιστορία – χάνοντας μία τεράστια γεωπολιτική ευκαιρία που ίσως δεν της δοθεί ποτέ ξανά.
Επικαιρότητα
Οι χώρες που ανήκουν στα Βαλκάνια διαχωρίζονται σε αυτές που εκτείνονται κατά 100% στη βαλκανική χερσόνησο (χάρτης), καθώς επίσης σε εκείνες που τους «ανήκει» μόνο ένα μέρος της. Στις πρώτες συμπεριλαμβάνονται η Αλβανία (28.750 τμ), η Βουλγαρία (111.889 τχ), η Βοσνία Ερζεγοβίνη (51.180 τχ), το Κοσσυφοπέδιο (Κόσσοβο, 10.908 τχ), τα Σκόπια (Π.Γ.Δ.Μ. 25.710 τχ) και το Μαυροβούνιο (13.910 τχ).
Στις δεύτερες η Κροατία (46%, 24.013 τχ), η ηπειρωτική Ελλάδα (80%, 103.410 τχ), η Ιταλία (0,1%, 200 τχ, η Ρουμανία (5%, 11.000 τχ), η Σερβία (65%, 51.000 τχ), η Σλοβενία (25%, 5.000 τχ) και η ευρωπαϊκή Τουρκία (3%, 22.764 τχ).
Επειδή τώρα γίνονται αναφορές σχετικά με το ΑΕΠ της Ελλάδας σε σχέση με τα Βαλκάνια το 2008 και το 2017, τόσο τότε, όσο και το 2017 ήταν και είναι υψηλότερο από τις χώρες που ανήκουν 100% στα Βαλκάνια – ενώ χαμηλότερο από το σύνολο τους, χωρίς βέβαια να συμπεριλαμβάνουμε την Ιταλία και την Τουρκία που μόνο κατ’ ελάχιστο θεωρούνται βαλκανικές χώρες (γράφημα). Λογικά ούτε η Ρουμανία ανήκει στη βαλκανική χερσόνησο, έχοντας μόνο το 5% των εδαφών της εντός.
Όπως διαπιστώνεται πάντως από το γράφημα, η οικονομική τους ανάπτυξη σε όρους δολαρίου ήταν αμελητέα ή αρνητική – ενώ της Ελλάδας ήταν πέντε φορές πιο αρνητική από το σύνολο της Α και Β κατηγορίας! Βέβαια σε όρους ευρώ η ανάπτυξη ήταν καλύτερη, αφού το δολάριο ανατιμήθηκε σημαντικά απέναντι στο ευρώ – από 1,47 το 2008 στο 1,13 το 2017, άρα κατά σχεδόν +30% (γράφημα). Επομένως μπορεί να υπολογίσει κανείς τα αντίστοιχα μεγέθη σε ευρώ, λαμβάνοντας υπ’ όψιν του τη διαφορά τις ισοτιμίας.
Παρά το ότι τώρα σχεδόν όλα τα Βαλκάνια δεν κατάφεραν να αναπτυχθούν συνολικά σε όρους δολαρίου, η Ελλάδα, η οποία είχε τις δυνατότητες να αναδειχθεί ως η κυρίαρχη δύναμη στην περιοχή, έχοντας επεκταθεί σημαντικά με τις τράπεζες, καθώς επίσης με άλλες επιχειρήσεις της, δυστυχώς κατέρρευσε σε επίπεδα μοναδικά στην ιστορία – χάνοντας μία τεράστια γεωπολιτική ευκαιρία που ίσως δεν της δοθεί ποτέ ξανά.
Η αιτία, λόγω της οποίας κατέρρευσε η Ελλάδα, ήταν η απουσία οράματος και εθνικού σχεδίου – γεγονός που ίσως αποτελεί το μεγαλύτερο έγκλημα των κυβερνήσεων της, σε σχέση με όλα τα υπόλοιπα. Επίσης η έλλειψη ιδανικών και αρχών των Ελλήνων, λόγω της σκόπιμα υποβαθμισμένης παιδείας – η οποία, όπως έχουμε αναφέρει, δεν εξηγεί καν στους Έλληνες τον τρόπο, με τον οποίο το Έθνος τους δημιούργησε έναν θαυμαστό πολιτισμό, μοναδικό στην ιστορία του πλανήτη, ούτε πώς πρέπει να συμπεριφέρεται κανείς καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του, για να αποκτήσει το δικαίωμα και για να έχει την τιμή να αποκαλείται Έλληνας.
Σε σχέση τώρα με το εθνικό σχέδιο που έχει ανάγκη η Ελλάδα, υπενθυμίζουμε πως η ευημερία ενός Έθνους αποτελεί συνέπεια της ανεξαρτησίας του, η ανεξαρτησία του αποτελεί συνέπεια της πολιτικής ισχύος του Κράτους, ενώ η πολιτική ισχύς του Κράτους αποτελεί συνέπεια μίας δυναμικής εξωτερικής και συμμαχικής πολιτικής – οι οποίες, με τη σειρά τους, αποτελούν συνέπεια μίας συντονισμένης, οργανωμένης και επίσης δυναμικής εσωτερικής πολιτικής που πρέπει να βασίζεται στην ενδυνάμωση της οικονομικής και στρατιωτικής ισχύος του Κράτους.
Το συγκεκριμένο συμπέρασμα είναι μία πανάρχαια αρχή και σταθερά, επάνω στην οποία βασίστηκαν όλα τα Έθνη του πλανήτη που κάποτε μεγαλούργησαν – έχοντας καταφέρει, έστω, να επιβιώσουν έως τη σημερινή εποχή (ανάλυση).
Χωρίς εθνικό σχέδιο είναι δυστυχώς εύλογες οι περιπέτειες που βιώνουμε σήμερα, όπως στο θέμα της Μακεδονίας, όπου συμβαίνει το απολύτως παράλογο: το να διεκδικεί ένα εξαθλιωμένο μικρό κρατίδιο εδάφη, την ιστορία και τον πολιτισμό μας, ενώ εμείς όχι μόνο το επιτρέπουμε, αλλά και διαπραγματευόμαστε μαζί του, παρά το ότι γνωρίζουμε πως στηρίζεται από το μεγαλύτερο δανειστή και βαμμένο εχθρό μας.
Από τη Γερμανία, από το πιο διεφθαρμένο κράτος παγκοσμίως, το οποίο έχει αιματοκυλίσει τον πλανήτη δύο φορές τον 20ο αιώνα, επιδιώκοντας το για μία ακόμη φορά τον 21ο – από μία χώρα που δεν έχει ιστορία αλλά ποινικό μητρώο, έχοντας όμως καταφέρει να υποκλίνονται μπροστά της με δουλοπρέπεια όλες οι ελληνόφωνες κυβερνήσεις και να ζητιανεύουν ανερυθρίαστα, αποτελώντας ως εκ τούτου τη μεγάλη ντροπή της Ευρώπης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου