«Δεῦτε λάβετε φῶς ἐκ τοῦ ἀνεσπέρου φωτός», λέει ὁ Ἱερέας κατά τήν τελετή τῆς Ἀναστάσεως, «μοιράζοντας» στό ἐκκλησίασμα φῶς, πού ἔλαβε ἀπό τήν Ἁγία Τράπεζα, δηλαδή ἀπό τόν Τάφο τοῦ Χριστοῦ! (Ἡ Ἁγία Τράπεζα εἰκονίζει τόν πανάγιο Τάφο).
Τί, λοιπόν, πιό φυσικό, ἄν Μέγα Σάββατο, παραμονή τῆς μεγάλης γιορτῆς τῆς Ἀναστάσεως, ἐκπέμπεται συμβολικά Φῶς ἀπό τόν Τάφο, ὅπου ὁ Χριστός νίκησε τόν θάνατο;
Aὐτό τό Φῶς ἔχει (στήν ἀρχή) χρῶμα γαλάζιο. Εἶναι τό χρῶμα πού δηλώνει τήν παρουσία τοῦ Θεοῦ.
Μέ γαλάζιο χρῶμα «βάφθηκε ἡ μεριά τοῦ Σινᾶ, ὅπου ἐμφανίσθηκε ὁ Θεός (Ἔξ. 24:10). Καί δέν εἶναι μόνο αὐτό.
Οἱ προσκυνητές ψηλαφοῦν αὐτό τό Φῶς, τό βάζουν στό πρόσωπό τους, στά μαλλιά τους, χωρίς νά καίγονται!
Ἀνάβει (ἀπό μόνο του!) τίς λαμπάδες τους, ἀλλά καί τρέχει (ἀπό μόνο του!), κάνοντας κύκλους (χορεύοντας!) νά βρεῖ τά κανδήλια τοῦ Ναοῦ, καί νά τά ἀνάψει. Πράγματα «κουφά!».
Ὅμως, μερικοί δέν ἀσχολοῦνται μέ αὐτά τά ὄντως ἐντυπωσιακά, ἀλλά ἀσχολοῦνται, ἄν τό Φῶς στόν πανάγιο Τάφο ἀνάβεται μέ ἀναπτῆρα ἤ ἀπό μόνο του, κάτι πού δέν μποροῦν νά ἀποδείξουν. («Ἕνας μάρτυρας δέν εἶναι μάρτυρας»). Καί γιατί δέν ἀσχολοῦνται; Ἔχουν πρόβλημα.
Ὁ ἀπόστολος Παῦλος λέει, πώς «ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ εἶναι ζωντανός καί δραστικός, πιό κοφτερός ἀπό κάθε δίκοπο σπαθί» (Ἑβρ.4:12).
Ἔτσι, σάν κοφτερό, δίκοπο σπαθί «λειτουργεῖ» τό θαῦμα στίς ψυχές τῶν (κακοπροαίρετων) ἀνθρώπων.
Ἡ ἐκ φύσεως θεία τους ψυχή ὀσφραίνεται τό θεῖο μήνυμα, πού ἐκπέμπεται ἀπό τό θαῦμα. Ὅμως, ἡ κακή τους προαίρεση ἐμποδίζει τήν ψυχή, καί δέν τήν ἀφήνει νά δεχθεῖ τό μήνυμα.
Καί ἔτσι γίνεται μέσα τους ἕνας σφοδρός ἐμφύλιος πόλεμος! Ἐν ἀντιθέσει μέ τούς καλοπροαίρετους, πού δέχονται τό μήνυμα, καί γίνεται μέσα τους πανήγυρη, Ἀνάσταση!
Πόσο θά ἤθελαν (οἱ κακοπροαίρετοι) νά μήν ὑπάρχουν θαύματα! («Ἀπαγορεύονται τά θαύματα...!», ἔλεγαν στή Σοβιετική Ἕνωση, ἐπί κομμουνισμοῦ).
Πόσο θά ἤθελαν τό Ἅγιο Φῶς νά ἀνάβεται μέ ἀναπτῆρα! Ὥστε νά βροῦν τήν ἡσυχία τους, σάν καί αὐτή πού ὑπάρχει στά νεκροταφεῖα, ἰδιαίτερα τίς νύκτες...!
Ἔτσι ἐξηγεῖται ἡ πολεμική τους ἐνάντια στό Ἅγιο Φῶς, ἀλλά καί σέ κάθε θαῦμα, σημεῖο ἀπό τό Θεό.
Εἶναι ἱκανοί νά «μηχανευθοῦν» τά πιό ἀπίθανα πράγματα, προκειμένου νά μήν ἀποδεχθοῦν τό μήνυμα.
Αὐτοί καί ἄν πιστεύουν σέ πράγματα τρελά! «Ἄπιστοι, ἔλεγε ὁ Βλάσιος Πασκάλ, δέν εἶστε ἄπιστοι, ἀλλά πιστεύετε στά πιό ἀπίθανα πράγματα, ἀρκεῖ νά μήν δεχθεῖτε τήν ἀλήθεια τοῦ Ἁγίου Εὐαγγελίου».
Μπορεῖ ἡ ὅλη «λειτουργία» τοῦ Ἁγίου Φωτός νά εἶναι θαῦμα, ἀλλά γιά μᾶς τούς χριστιανούς, ἕνα εἶναι τό μεγάλο θαῦμα: Ἡ Ἀνάσταση! Χωρίς αὐτό τό θαῦμα, δέν θά ὑπῆρχε πίστη στόν Χριστό.
Καί ἡ οὐσία τοῦ θαύματος δέν ἔγκειται ὅτι ἁπλά ὁ Χριστός ἀνέστη ἐκ νεκρῶν ( γιατί καί ὁ Λάζαρος ἀνέστη), ἀλλά, ὅτι ὁ Χριστός ἀνέστη ἀπό μόνος Του!
Ὑπάρχει κάποιος ἄλλος πάνω στή γῆ, πού νά ἔχει πεθάνει, νά ἔχει ταφεῖ, νά ἔχει μείνει θαμμένος ἐπί ὧρες μέσα στόν τάφο, καί ἐκεῖ μέσα στόν τάφο, ὄντας νεκρός, νά ζωντανέψει ἀπό μόνος του, καί νά βγεῖ ἀπό μόνος του ἀπό τόν τάφο, χωρίς νά ἔχει ἀνοίξει ὁ τάφος;
Ὑπάρχει; Τέτοιο πρᾶγμα ἔγινε μόνο ἀπό τόν Χριστό, γιατί μόνο αὐτός ἦταν Θεός, γι'αὐτό καί μόνο Αὐτός ἀνέστη ἀπό μόνος Του ἐκ νεκρῶν.
Ὡς χριστιανοί, λοιπόν, ἄς μήν «κολλᾶμε» στό θαῦμα, στό Φῶς, πού ἀπορρέει ἀπό τόν Τάφο τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά ἄς «κολλᾶμε» στό γιατί ἀπορρέει αὐτό τό Φῶς ἀπό τόν Τάφο τοῦ Χριστοῦ.
Γιατί ἀκριβῶς ὁ Χριστός καί ἡ ἐκ νεκρῶν Ἀνάστασή Του εἶναι τό Φῶς τοῦ κόσμου!
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου