Παρουσιάζουμε στους αναγνώστες μας τις συμβουλές του γέροντα Πρόκλου για το πώς να διατηρήσουμε την οικογένειά μας εν ειρήνη.
— Πάτερ, σ’ εσάς έρχονται πολλοί νέοι άνθρωποι, τι τους λέτε;
— Τι να τους πω; Πρωτ’ απ’ όλα δέχομαι παντρεμένους νέους, ανεξάρτητα αν έχουν παιδιά. Έρχονται πολλοί, αλλά προτεραιότητα έχουν οι νέοι, που θέλουν να δημιουργήσουν οικογένεια. Τους λέω το εξής: Εάν ο Διάβολος σας βασανίζει με διάφορες ανησυχίες και ταραχές και αυτήν τη στιγμή εσείς βλέπετε τον/τη σύζυγό σας στεναχωρημένο/η, τότε δεν πρέπει να τον/τη μαλώνετε. Να λέτε στον εαυτό σας το εξής: «Εντάξει, να μην του/της πω τίποτα τώρα. Θα του/της πω αύριο όσα έχω να του/της πω!»
Μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο θα μπορέσετε να μην εκνευρίζετε ο ένας τον άλλον, μόνο έτσι θ’ αποκτήσετε ειρήνη στην καρδιά σας και δεν θα καταντήσετε σ’ αυτό, που είναι γνωστό σ’ εσάς καλύτερα από μένα. Λοιπόν, να λέτε: «Εντάξει, αύριο θα του πω αυτά που ήθελα. Θα κάνω υπομονή μέχρι αύριο, για τον Θεό! Και αύριο, αν είναι πιο ήσυχος, θα κάτσουμε και θα μιλήσουμε και θα του πω πού θεωρώ ότι έκανε λάθος και θα δούμε ποιος έχει δίκιο». «Εντάξει, να μην του/της πω τίποτα τώρα. Θα του/της πω αύριο όσα έχω να του/της πω!»
—Εσείς, πάτερ, ακολουθείτε αυτό τον τρόπο;
—Έτσι κάνω κι εγώ.
— Γιατί; Ποια είναι η ωφέλεια απ’ αυτήν τη συμπεριφορά; Επειδή, όταν περιμένουμε μέχρι αύριο, ο άλλος/η άλλη μπορεί να σκεφτεί ότι σιωπούμε γιατί συμφωνούμε με τις πράξεις του/της. Ποιο είναι το νόημα αυτής της αναμονής;
— Το νόημα υπάρχει. Και ξέρεις γιατί το πιστεύω; Ένας πολύ πνευματικός παππούλης μού είπε μια φορά το εξής: «Αδελφέ, αν ο Διάβολος αρχίσει να σε προτρέπει να πεις κάτι άσχημο σε κάποιο άλλο άτομο, τότε να λες στον ευαυτό σου: “Θα του τα πω όλα όσα θέλω, αλλά όχι σήμερα. Θα του τα πω αύριο!”»
Ρωτάς ποια είναι η ωφέλεια; Είναι η υπομονή, γιατί κατ’ αυτόν τον τρόπο τη μαθαίνεις. Θα κάνουμε υπομονή, για τον Θεό, τουλάχιστον μέχρι αύριο.
—Μα, πάτερ, όταν ο άντρας έρχεται στο σπίτι θυμωμένος, για άγνωστή αιτία, αρχίζει να παρενοχλεί τη γυναίκα του και, χωρίς να φταίει εκείνη, να τη μαλώνει, τι πρέπει να κάνει αυτή;
— Ναι, πρέπει να σιωπά. Ας περιμένει μέχρι αύριο, όταν αυτός ησυχάσει λιγάκι.
— Άρα, το θέμα είναι να του περάσει, ώστε να μην κάνει κάτι χειρότερο, όταν είναι οργισμένος, σωστά;
— Ναι. Ο κόσμος έχει ένα σωστό και σοφό ρητό και θα είναι καλό να το γνωρίζετε. Λέει το εξής: «Οργή γαρ ανδρός δικαιοσύνην Θεού ου κατεργάζεται (Ιακ. 1, 20). Έτσι είναι!
Σ’ εμένα έρχονται παντρεμένα ζευγάρια, και τους λέω: «Αν βλέπεις ότι ο άντρας σου δεν έχει καλή διάθεση, εσύ, η γυναίκα του, δεν πρέπει να τον μαλώνεις εκείνην τη στιγμή». Επειδή όταν ο άνθρωπος είναι στεναχωρημένος, μπορεί να πει κάτι που δεν πρέπει, χωρίς να το θέλει ο ίδιος. Κι έτσι φουντώνει η ένταση.
— Δηλαδή, ν’αφήσει τον σύζυγο ήσυχο και ν’ ασχοληθεί με τις δικές τις δουλειές.
— Ναι. Η γυναίκα πρέπει να τον βάλει στον σωστό δρόμο. Όταν είναι στενοχωρημένος, να τον αφήσει ήσυχο και όταν έρθει η στιγμή και μπορέσει να συνεννοηθεί μαζί του, να τον βάλει στον σωστό δρόμο. Όταν είναι στενοχωρημένος, να τον αφήσει ήσυχο και όταν έρθει η στιγμή και μπορέσει να συνεννοηθεί μαζί του, να τον βάλει στον σωστό δρόμο.
—Μπορεί μια γυναίκα να το καταφέρει;
— Μπορεί, γιατί όχι. Κάποιος μου είπε έναν σωστό λόγο: «Η γυναίκα μπορεί να κάνει τον άντρα της καλό ή κακό». Είναι αλήθεια. Είναι πολύ σοφή γυναίκα, αυτή που μπορεί να φέρει τον άντρα της στην εξομολόγηση, που μπορεί να σταθεί στη νυχτερινή προσευχή δίπλα στον άντρα της, που μπορεί να τον μάθει να μην κρίνει λάθος τους ανθρώπους. Αν τα κάνει όλα αυτά, τότε αυτή η γυναίκα μπορεί να οδηγήσει τον άντρα της στη σωτηρία της ψυχής.
Μια φορά, ήρθε σ’ εμένα ένα παντρεμένο ζευγάρι και παραπονιόντουσαν ότι τσακώνονται συνέχεια στο σπίτι. Αυτός την κατηγορούσε ότι είπε κάποιες ανοησίες, ενώ αυτή κατηγορούσε εκείνον για το ίδιο πράγμα. Τελικά, όλη αυτή η υπόθεση έφτασε στ’ αυτιά των συγγενών, οι οποίοι ανακατεύτηκαν στην υπόθεση και τους χώρισαν. Και να, αυτοί οι δυο ήρθαν τώρα σ’ εμένα, να τους δώσω μια συμβουλή.
Στέκονται εδώ μπροστά μου και οι δυο και μόλις κοιτάξουν ο ένας στον άλλον, αμέσως αρχίζουν να κλαίνε. Γιατί δεν παντρεύτηκαν για να χωρίσουν.
Τους έπεισα να μου υποσχεθούν ότι από τώρα κι εμπρός δεν θα σκαλίζουν το παρελθόν και δεν θα κατηγορούν ο ένας τον άλλον, αλλά θα συμπεριφέρονται σαν να έχουν ξαναγεννηθεί. Κι έτσι τους συμφιλίωσα. Επίσης, πρόσθεσα ότι αν οι συγγενείς τους είναι τόσο εχθρικοί, τότε να πουλήσουν το σπίτι τους και ν’ αγοράσουν ένα άλλο, μακριά απ’ τους συγγενείς, που τους εμποδίζουν να ζήσουν καλά.
Επίσης τους είπα: «Όσο πιο συχνά πηγαίνετε στην εξομολόγηση και όσο περισσότερο κάνετε τον σταυρό σας, τόσο πιο πολύ θα σας βοηθά το Άγιο Πνεύμα, το Οποίο θα διώξει μακριά από σας αυτά τα πνεύματα.
Απόσπασμα από το βιβλίο «Πατήρ Πρόκλος (Νικέου), ερημήτης από τα βουνά Νιάμετς. Τα λόγια στο κελλί/ συντάκτης Φαμπιάν Αντόν (Părintele Proclu Nicău, pustniculdin Munţii Neamţului. Cuvintedinchilie. Fabian Anton / Editura Lumea Credinței, 2008).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου