Μικρός λόγος για τα λόγια μας

«Είπε ο Αββάς Ιωάννης, ότι ανεβαίνοντας προς τη Σκήτη είδε τον οδηγό της καμήλας να μιλάει και να τον ξεσηκώνει σε οργή και, αφού τα παράτησε όλα, έφυγε…».

 

«Άλλοτε πάλι στο θερισμό, άκουσε κάποιον αδελφό οργισμένο να κατηγορεί τον πλησίον και να λέει: ε και συ. Τότε εγκατέλειψε το θερισμό κι έφυγε, για να μη μιλήσει…».

Μέσα στην απολυτότητά τους, τα ασκητικά παραδείγματα δεν είναι εξωπραγματικά και εξωγήινα. 

Με την απλοϊκή φράση και την αφελότητα, ασκούν ακαταμάχητη πειστικότητα και σ’ όσους καθημερινά στριμώχνονται και συγκρούονται με φίλους και συνεργάτες στις πολυάριθμες πόλεις μας.

Οι σοφοί ερημίτες μάς πείθουν για την παραδοχή της αλήθειας, πιο εύκολα από πολλά λογικά επιχειρήματα, και μας διδάσκουν το δρόμο του αγώνος για μια σωστή αναστροφή.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ 24 ΙΟΥΝΙΟΥ 2019

Γενέσιον τοῦ Τιμίου ἐνδόξου Προφήτου, Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου

Ζαχαρία, χόρευε σὺν τῇ συζύγῳ

Οὐ πολλὰ μὲν τίκτοντες, ἓν δὲ καὶ μέγα.

Πρόδρομον ἀμφὶ τετάρτην εἰκάδα γείνατο μήτηρ.

Ἡ Ἐκκλησία, τρία μόνο Γενέθλια τιμᾶ καὶ ἑορτάζει: α. τοῦ Δεσπότου καὶ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, β. τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, καὶ γ. τοῦ Τιμίου Προδρόμου.

Τὰ γεγονότα τῆς γεννήσεως τοῦ Τιμίου Προδρόμου ἀναφέρει ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς στὸ α’ κεφάλαιο τοῦ Εὐαγγελίου του.

Οι θεοφιλείς γονείς όχι μόνο χαίρονται, αλλά και προτρέπουν τα παιδιά τους… Άγιος Αλύπιος

Οι θεοφιλείς γονείς όχι μόνο χαίρονται, αλλά και προτρέπουν τα παιδιά τους να υπομένουν πειρασμούς για τον Κύριο και κινδύνους για την αρετή.

Ο μεγάλος Αλύπιος, έχοντας την καρδιά πυρωμένη από την αγάπη στο Θεό, προβληματιζόταν τι να κάνει στην παρούσα ζωή, για να κατορθώσει την ολοκληρωτική και παντοτινή συμβίωσή του με Αυτόν που ποθούσε, την ολοκάθαρη θεωρία Εκείνου με όλο του το νου και τη γνήσια ένωση μαζί Του. 

Αποφάσισε λοιπόν ν΄ απαρνηθεί τα πάντα και να φύγει, φυσικά μακριά από φίλους, συγγενείς, γνωστούς, κι από την ίδια του τη μάνα, διαλέγοντας τον αγαθό δρόμο της ησυχαστικής ζωής. Την απόφασή του την εμπιστεύθηκε μόνο στη μητέρα του.

– Μάνα, της είπε, με κυρίεψε πόθος φλογερός να πάω κατά την Ανατολή, όπου πολλοί έζησαν θεάρεστα και μακάρια, διαλέγοντας τον ησυχαστικό βίο. Κατευόδωσέ με λοιπόν σ΄ αυτόν το δρόμο και δώσε μου τις ευχές σου σαν φυλαχτό.

Γερόντισσα Μαριάμ (παράλυτη) εκ Λεμεσού Κύπρου [† 18 Αυγούστου 2004]

A΄

Φως για τις δικές μας δοκιμασίες

Αδελφή Μαριάμ

Όταν μνημονεύεις ένα δίκαιο οι λαοί σκιρτούν από εσωτερική χαρά και ελπίδα. Βρίσκουν σ’ αυτόν το στήριγμα στον προσωπικό τους αγώνα και κάτω από τη σκιά της δοκιμασίας του ξεκουράζονται, αναπνέουν, αναθάλλουν και προχωρούν. Μια ηρωίδα του πόνου είναι και η “αδελφή Μαριάμ” η γνωστή “Θεία Μαρούλα” από τη Λεμεσό.

Αυτά που θα αναφέρω προέρχονται από προσωπικές εμπειρίες και συνομιλίες μαζί της. Είναι αυτά που στριφογυρίζουν στο μυαλό μου από την μέρα της κηδείας της. Θεώρησα καλό να τα αποτυπώσω στο χαρτί γιατί με ωφελούν πάρα πολύ και δεν θέλω να τα ξεχάσω.

5G: Η Αλήθεια Μπορεί να σε Τρομάξει

Τι είναι η «τεχνολογία 5G» που αλλιώς λέγεται και «ενεργειακό πεδίο 5G» ή εν συντομία «5G»;

Είναι μία ιδιαίτερα υψηλή τεχνολογία για την οποία εν ολίγοις θα πρέπει να τοποθετηθούν αρκετές κεραίες σχεδόν παντού ώστε να πηγαινοέρχονται τα δεδομένα σε απειροελάχιστο χρόνο.

Όλα είναι καλά και όμορφα ως εδώ, μέχρι που διάφοροι ακτιβιστές, επιστήμονες και συνωμοσιογράφοι βγαίνουν μπροστά και υποστηρίζουν με λίγα λόγια ότι είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη για τον άνθρωπο.

Επίσης, έχουν παρατηρηθεί πολλοί περίεργοι θάνατοι σε πουλιά και άλλα ζώα, όταν ενεργοποιήθηκαν αυτές οι κεραίες, όπως μπορείτε να διαβάσετε εδώ: Κάτι Πολύ Ανησυχητικό Συμβαίνει με την Τεχνολογία 5G

Ο αντιπαθητικός παππούλης

Κάποτε πολύ παλιά σε ένα μοναστήρι στο Όρος, πριν ακόμα η ανθρωπότητα μάθει τι είναι το ηλεκτρικό ρεύμα, ήταν μία μικρή αδελφότητα νέων κατά βάσει μοναχών με τον Γέροντά τους, ο οποίος ήταν και αυτός σχετικά νέος.  

Μέσα σε αυτήν την αδελφότητα υπήρχε όμως και ένας μεγάλος σε ηλικία παππούλης. Ο παππούλης της ιστορίας μας, λοιπόν, δεν έλεγε ποτέ καλημέρα και περπατούσε πάντα με κατεβασμένο το βλέμμα. 

Όποτε συναντούσε κάποιον αδελφό του σταματούσε μπροστά του χωρίς να σηκώσει τα μάτια του από το έδαφος και κατευθίαν γυρνούσε την πλάτη του και άλλαζε πορεία.

Γιατί τα Ευαγγέλια γράφτηκαν στα Ελληνικά

Πότε, πού, από ποιους και πώς καταγράφηκε η ιστορία του Ιησού στην Καινή Διαθήκη;

Η δύναμη της ελληνικής γλώσσας αντικατοπτρίζεται και μέσα από τα τέσσερα Ευαγγέλια, δίνοντας το στίγμα της εποχής, οπότε και γράφτηκαν δηλαδή τον 1ο αιώνα μ.Χ.

Για τα τέσσερα Ευαγγέλια επελέγη η Ελληνική γλώσσα, η οποία μιλιόταν την Ελληνιστική Εποχή, γνωστή ως «Κοινή», και όχι η Αραμαϊκή, η οποία ήταν η μητρική γλώσσα των Ιουδαίων, και θα φάνταζε λογικότερη επιλογή μιας και τα Ευαγγέλια γράφτηκαν από Ιουδαίους.

Ο λόγος ήταν φυσικά η δύναμη και η απήχηση που είχε η Ελληνική σε όλη την επικράτεια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ως παγκόσμια γλώσσα των γραμμάτων στο πλευρό της Λατινικής.

Το Ευαγγέλιο και ο Απόστολος της Κυριακής 23 Ιουνίου 2019- των Αγίων Πάντων

Πρώτη μας ἀγάπη ὁ Χριστός!

Εὐαγγέλιον Κυριακῆς 23 Ἰουνίου 2019 – Ἁγίων Πάντων (Ματθ. ι΄ 32-33, 37-38, ιθ΄ 27-30)

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ μα­θηταῖς· πᾶς ὅστις ὁμολο­γήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπρο­­­­σ­­θεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς· ὅστις δ᾿ ἂν ἀρνή­σηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀν­θρώ­πων, ἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμ­προσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. Ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· καὶ ὁ φιλῶν υἱὸν ἢ θυγατέρα ὑπὲρ ἐ­μὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· καὶ ὃς οὐ λαμβάνει τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθεῖ ὀπίσω μου, οὐκ ἔστι μου ἄξιος.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΚΥΡΙΑΚΗ 23 ΙΟΥΝΙΟΥ 2019

Οἱ Ἅγιοι Πάντες

Τοῦ Κυρίου μου πάντας ὑμνῶ τοὺς φίλους,

Εἴτις δὲ μέλλων, εἰς τοὺς πάντας εἰσίτω.

Πραγματικὰ εἶναι θαυμαστὸς ὁ Θεὸς μέσα στοὺς ἁγίους του. Γιατί ὅταν κανεὶς ἀναλογισθεῖ τοὺς ὑπερφυσικοὺς ἀγῶνες τῶν μαρτύρων, πὼς μὲ ἀσθενὴ σάρκα καταντρόπιασαν τὸν ἰσχυρὸ στὴ κακία, πὼς ἔμειναν ἀναίσθητοι στὶς ὀδύνες καὶ στὰ τραύματα, καθὼς ἀγωνίζονταν μὲ σώματα πρὸς φωτιά, πρὸς τὸ ξίφος, πρὸς ποικίλα καὶ θανατηφόρα εἴδη βασάνων καὶ ἀντιπαρατάσσονταν μὲ καρτερία, ἐνῶ τοὺς ἔκοβαν τὶς σάρκες, τοὺς διάλυαν τοὺς ἁρμοὺς καὶ τοὺς συνέτριβαν τὰ ὀστά, ὅμως διαφύλαξαν τὴν ὁμολογία τῆς πίστεως στὸ Χριστὸ σώα καὶ ἀδιάσπαστη, ἀκεραία καὶ ἀκλόνητη, ποὺ γι’ αὐτὸ τοὺς χαρίσθηκε καὶ ἡ ἀναντίρρητη σοφία τοῦ Πνεύματος καὶ ἡ δύναμη τῶν θαυμάτων.

Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής: Περί Αγάπης Β' (51-75)

51.   Όταν δεις το νου σου να απασχολείται με ευχαρίστηση με τα υλικά και να καταγίνεται με τα νοήματά τους, να γνωρίζεις ότι μάλλον τα υλικά αγαπάς παρά το Θεό. «Γιατί όπου είναι ο θησαυρός σας, λέει ο Κύριος, εκεί θα είναι και η καρδιά σας»(Ματθ. 6, 21).

52.   Ο νους που ενώνεται με το Θεό και παραμένει σ’ Αυτόν με προσευχή και αγάπη, γίνεται σοφός και αγαθός και δυνατός και φιλάνθρωπος και ελέημων και μακρόθυμος, και με μια λέξη έχει επάνω του όλα τα θεία ιδιώματα. Όταν όμως απομακρύνεται από το Θεό, ή γίνεται κτηνώδης, καθώς γίνεται φιλήδονος, η θηριώδης, μαχόμενος για τα υλικά με τους ανθρώπους.

53.   Κόσμο ονομάζει η Γραφή τα υλικά πράγματα. Και κοσμικοί είναι εκείνοι που απασχολούν το νου τους με αυτά, και σ’ αυτούς λέει επιτιμητικά: «Μην αγαπάτε τον κόσμο, μήτε όσα είναι του κόσμου. Η επιθυμία της σάρκας και η επιθυμία των ματιών και η αλαζονεία του πλούτου, όλα αυτά δεν προέρχονται από το Θεό, αλλά από τον κόσμο κ.λ.π.»(Α΄ Ιω. 2, 15-16).

Γέροντας Εφραίμ: «Η απάθεια έρχεται μόνον δια της νοεράς προσευχής..» (Μέρος 4ον καί τελευταίον)

Κάθεται λοιπόν ο άνθρωπος και ακούει την καρδιά που δουλεύει. Έ! το δούλεμα αυτό βγάζει εμπόριο. Όπως μια μηχανή, την βάζουμε μπροστά και δουλεύει, το ίδιο συμβαίνει όταν προχωρήση η επιστήμη της προσευχής. 

Όπως όταν στις αρχές είναι χειροκίνητες οι μηχανές χρειάζονται κόπο· όταν όμως τις ρυθμίση ο μηχανικός ώστε να γίνουν αυτόματες και με ηλεκτρισμό, τότε βγάζουν περισσότερη δουλειά και χωρίς κόπο. 

Παρόμοια συμβαίνει και με την προσευχή. Στην αρχή χρειάζεται κόπος για να ρυθμίση κανείς την προσευχή με την αναπνοή του· κατόπιν όμως γίνεται αυτόματα αυτή η εργασία και ο νους την παρακολουθεί, όπως ο μηχανικός παρακολουθή την αυτόματη μηχανή. 

Ο παππάς της Σπιναλόγκα.

Ήμουνα λεπρός. Έζησα στη Σπιναλόγκα πολλά χρόνια. Η κατάστασή μας ήταν φρικτή. Η αρρώστια παραμόρφωνε τα πρόσωπά μας, έτρωγε τα άκρα μας. Πολλοί λεπροί ήταν χωρίς φρύδια, χωρίς μάτια, χωρίς μύτη, χωρίς χείλη, χωρίς δάκτυλα χεριών και ποδιών. 

Πολλών το σώμα σκεπαζόταν από μια φρικτή κρούστα. Οι πληγές ξερνούσαν πολλές φορές ακαθαρσίες και έτσι κολλούσε το σώμα με τα ρούχα. Και είχαν οι πληγές μια τρομερή βρώμα από πύο! 

Η ιατρική περίθαλψη ήταν ασήμαντη. Υπήρχε στο νησί ένας γιατρός και ήμαστε οι άρρωστοι περίπου εξακόσιοι! Και δεν έφταναν αυτά. Ζούσαμε οι περισσότεροι σε σπίτια μικρά, υγρά και ανήλια.

Η «γη του Εβκάφ» και τα τρία στάδια της προσάρτησης της Αμμοχώστου

Την απόφαση να ανοίξει την περίκλειστη από το 1974 Αμμόχωστο και να εποικίσει το παραθαλάσσιο Βαρώσι (η τα Βαρώσια) – την πάλαι ποτέ τουριστική περιοχή της Αμμοχώστου – ανακοίνωσε πριν δύο ημέρες η ψευδοκυβέρνηση των κατεχόμενων της Κύπρου, σε μία κίνηση που θεωρήθηκε ως μέτρο πίεσης από την Άγκυρα προς την Λευκωσία.

Ο αποκαλούμενος «πρωθυπουργός» των Τουρκοκυπρίων, Ερσίν Τατάρκ, ισχυρίζεται ότι η «κυβέρνησή» του, το επόμενο διάστημα θα μετατρέψει σε ένα νέο «Λας Βέγκας» της Ανατολικής Μεσογείου, την πόλη που αναμένει τους κατοίκους της από το καλοκαίρι του 1974

ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΗΜΕΡΙΔΑΣ " Το Ουκρανικό Αυτοκέφαλο και η νέα Εκκλησιολογία του Φαναρίου"

Παρακολουθῆστε παρακάτω, ζωντανά τὴν θεολογικὴ ἡμερίδα μὲ θέμα :

«Τὸ Οὐκρανικὸ Αὐτοκέφαλο καὶ ἡ νέα Ἑκκλησιολογία τοῦ Φαναρίου»

«Όταν φύγω από αυτή τη ζωή, τότε, όταν με ζητάτε, θα είμαι αμέσως κοντά σας»

Μερικές αναφορές από την πλούσια πνευματική παρακαταθήκη του Γέροντα Πορφύριου σε μας: «Ο Χριστός είναι το παν. Αγαπήστε το Χριστό και μηδέν προτιμήστε της αγάπης αυτού».

«Ο Χριστός είναι η αγάπη μας, αυτός είναι ο έρωτάς μας. Ο έρωτας προς το Χριστό δεν έχει τέλος, δεν έχει χορτασμό. Οι άλλες αγάπες έχουν κορεσμό».

«Δώσου εξ ολοκλήρου στο Χριστό, με ένθερμο έρωτα, με λαχτάρα».

«Τίποτε στη ζωή μας δεν είναι τυχαίο. Ο Θεός φροντίζει ακόμη και για τις πιο μικρές λεπτομέρειες της ζωής μας. Μας αγαπά πολύ, μας έχει στο νου του κάθε στιγμή και μας προστατεύει. Πρέπει να το καταλάβουμε αυτό και να μη φοβόμαστε τίποτε».

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΣΑΒΒΑΤΟ 22 ΙΟΥΝΙΟΥ 2019

Ὁ Ἅγιος Εὐσέβιος ὁ Ἱερομάρτυρας Ἐπίσκοπος Σαμοσάτων

Κέραμος, Εὐσέβιε Μάρτυς Κυρίου,

Εὐθὺς δὲ καὶ στέφανος ἐν τῇ σῇ κάρᾳ.

Εἰκάδι δευτερίῃ κεφαλὴν θλάσαν Εὐσεβίοιο.

Ο Άγιος Ευσέβιος, έζησε στους ταραγμένους χρόνους που η Εκκλησία υπέφερε από τις κακοδοξίες του Αρείου. Αυτοκράτορας την εποχή εκείνη ήταν ο γιος του Μεγάλου Κωνσταντίνου, Κωνστάντιος, ο οποίος υποστήριζε τη δυσεβή αυτή αίρεση και κατεδίωξε σκληρά όσους έφεραν αντιρρήσεις και αντιστάθηκαν στις προθέσεις του.

Να υπομείνουμε το μαρτύριό μας για την αγάπη του Χριστού - π. Συμεών Κραγιόπουλος (†)

Την εποχή των μαρτύρων ο Θεός έτσι τα οικονόμησε, ώστε να υπάρχουν οι διωγμοί, και υπομένοντας τα μαρτύρια και καλλιεργώντας μέσα τους τη διάθεση αυτή να μαρτυρήσουν, υποχωρούσαν όλα αυτά τα στοιχειά για τα οποία λέμε, και που ήταν μέσα τους. 

Σ’ άλλη εποχή αλλιώς τα οικονόμησε ο Θεός. Και στη δική μας εποχή τα οικονομεί έτσι όπως τα οικονόμησε ο Θεός.

Ας πούμε λοιπόν έτσι πολύ συγκεκριμένα: μπορεί να έχεις μέσα σου ή μάλλον μπορεί το γονίδιό σου να έχει τέτοια στοιχεία μέσα του που να σε κάνουν να έχεις τάση να θυμώνεις ή να σε κάνουν να έχεις τάση επιθετικότητος, τάση να θέλεις να υπερηφανευθείς και ό,τι άλλο. 

ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΗ, ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΚΙ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ

Του Παναγιώτη Αποστόλου

Πολιτικού αναλυτή – αρθρογράφου

egerssi@otenet.gr

www.egerssi.gr

Την Τετάρτη 19 Ιουνίου 2019 το μεσημέρι (13:00), παραβρέθηκα ως όφειλα, στη συνέντευξη Τύπου που παρέθεσε ο Πρόεδρος της Επιτροπής Ακύρωσης της “Συμφωνίας των Πρεσπών”, Ελληνοαμερικανός πατριώτης Κρις Σπύρου, στο θέατρο της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης Αθηνών! Μαζί του ο συνταγματολόγος Γιώργος Κασιμάτης και ο διπλωμάτης Λευτέρης Καραγιάννης! Από την πολύ αποκαλυπτική ομιλία του κ. Κρις Σπύρου – που περιελάμβανε στοιχεία που πρώτη φορά βλέπουν το φως της δημοσιότητας – επισημάνω τα παρακάτω δυο σημεία, πριν προχωρήσω στη δημοσίευση όλης της συνταρακτικής ομιλίας του:

Πνευματικός διάλογος με τον Γέροντα Μιχαήλ τον Ερημίτη των Καρουλίων στο Άγιο Όρος

Ο π. Μιχαήλ, ο Ζηλωτής μοναχός που ζει σε μια ερημιά ανάμεσα στα Κατουνάκια και τα Καρούλια, είναι ένας άνθρωπος εκπληκτικά ανόμοιος με τους άλλους τους καλογήρους.

Όχι τόσο επειδή τούτος εδώ ό καλόγερος με την καθαρότητα της καρδιάς, την απλότητα και την αγαθότητα που τον διακρίνουν κατορθώνει να συγκινήσει κάθε διαβάτη που θα ζητούσε να ξαποστάσει για λίγο στο φτωχικό του καλύβι, όσο γιατί ο π. Μιχαήλ, αν και Ζηλωτής και πραγματικός ασκητής, ωστόσο στα μεγάλα προβλήματα της ζωής δείχνει να έχει προσβάσεις καθόλου ευκαταφρόνητες.

ΣΕ ΠΕΙΣΜΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ

Η χώρα μας είναι προδομένη από παντού. Έχει περιέλθει εντελώς δε, στα χέρια ξένων μυστικών υπηρεσιών, μέσω της εγχώριας ελίτ και των πολιτικών, πρωτοστατούντων των Κωνσταντίνου Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου. 

Ο "εθνάρχης" Καραμανλής είχε την κατεπείγουσα εντολή να μάς βάλει και στην Ευρώπη, ώστε να αποφευχθεί οποιοσδήποτε μελλοντικός κίνδυνος να συμπλεύσωμε με την Ρωσία, διότι διέβλεπαν την σημερινή της εξέλιξη. 

Γι αυτό δε, και δημιούργησαν την Ευρωπαϊκή Ένωση, εξαρχής προορισμένη για πολυφυλετικό κομμουνιστικό πολυκράτος των σιωνιστών τραπεζιτών.

Το μεγαλύτερο φακέλωμα στην Ιστορία

Την Δευτέρα, μία δίκη-ορόσημο ξεκίνησε στην Βρετανία.

Ο 36χρονος Εντ Μπρίτζις προσέφυγε εναντίον της αστυνομίας της Νότιας Ουαλλίας, υποστηρίζοντας ότι η καταγραφή του προσώπου του στον κεντρικό πεζόδρομο του Κάρντιφ από αστυνομική κάμερα που αναλύει βιομετρικά στοιχεία συνιστά παραβίαση της προσωπικής του ζωής.

Ο Μπρίτζις θεώρησε ότι η μετάβαση από τις κάμερες κλειστού κυκλώματος στις κάμερες που αναλύουν βιομετρικά στοιχεία είναι πολύ σοβαρή υπόθεση. 

Ο ποιητής Βασίλης Ρώτας και η μάχη του Κιλκίς - Δημήτρης Νατσιός

Το 2000 η «ΤΕΧΝΗ» Κιλκίς επανεξέδωσε, υπό την φιλολογική επιμέλεια του αείμνηστου φιλολόγου Μανόλη Γκαράνη, ένα μικρό βιβλίο, ολιγοσέλιδο, με τίτλο ‘’Η μάχη του Κιλκίς’’. Συγγραφέας του ο Βασίλης Ρώτας. (Η α’ έκδοση έγινε το 1987). 

Το βιβλίο βασίζεται σε αφήγηση ποιητή, ο οποίος πήρε μέρος στην επική μάχη, στην σύντροφό του Β. Δαμιανάκου. 

Ο Β. Ρώτας υπηρετεί ως έφεδρος ανθυπολοχαγός και μάλιστα στις 20 Ιουνίου του 1913 τραυματίζεται στην μάχη, προσπαθώντας όρθιος, εν μέσω πυκνών πυρών του βουλγαρικού πυροβολικού, να μετρήσει με το μάτι την απόσταση και να συντονίσει τις βολές των κανονιών μας. 

Δε σου φτάνω μόνο εγώ;...

Όταν ένα παιδί του Θεού που είναι βαθιά πληγωμένο από την αμαρτία, ακούσει επιτέλους το κάλεσμα του Κυρίου του και έρχεται πλήρως μετανοημένο στην αγκαλιά Του, απολαμβάνει στην αρχή πλούσια τη Χάρη Του γιατί η αμαρτία έχει πολυκαιρίσει μέσα του και θα έχει να τραβήξει πολύ κουπί! 

Ένα τέτοιο παιδί του Χριστού ήμουν κι εγώ… όμως καθώς ήμουν στην αγκαλιά Του αισθανόμουν πως από τα τόσα πολλά πάθη μου, ένα ήταν ιδιαίτερα δυσώδες και ενοχλούσε πολύ τον Κύριο! Κάτι που έμοιαζε με την υπερηφάνεια αλλά δεν ήταν! 

Προσευχόμουν πολλές μέρες να μου πει ο Κύριος ποιο ήταν αυτό το πάθος μου, ώσπου μια μέρα στην εξομολόγηση με προέτρεψε ο πνευματικός μου να διαβάσω την ‘Κλίμακα’ του Ιωάννη.

Πως μαλακώνει μια σκληρή καρδιά; (από το βίο αγίου Νικολάου Πλανά)

Στην οικογένεια που συχνότατα πήγαινε ο Παππούς (άγιος Νικόλαος Πλανάς), τον χώρο τους εντός της αυλής τον είχε νοικιάσει ένας τσαγκάρης κομουνιστής, εκ των σημαινόντων στελεχών. Το μίσος του προς όλους, και εξαιρετικώς προς τους ιερείς, δεν είχε όρια.

Εκεί που εργαζόταν παραληρούσε μονολογώντας, από πού θα αρχίσει με την παρέα του να σφάζουν τους παππάδες.

Και έλεγε:

– «Πρώτα – πρώτα, θα σφάξουμε τους παπάδες της Ζωοδόχου Πηγής».

Και έλεγε συνέχεια και για τους άλλους. Όπως σας είπα αυτός εργαζόταν εντός της αυλής. Ο Παππούς με την καλοσύνη του πήγε κοντά του και του λέει:

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 21 ΙΟΥΝΙΟΥ 2019

Ὁ Ἅγιος Ἰουλιανὸς ἐξ Ἀναζαρβοῦ Κιλικίας

Φέρων τι χρῆμα σάκκος ἄξιον πόλου,

Ἰουλιανόν, βάλλεται πόντου μέσον.

Σάκκῳ Ἰουλιανὸς βυθὸν εἰσέδυ εἰκάδι πρώτῃ.

Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Ἰουλιανὸς ἔζησε κατὰ τὸν 3ο αἰώνα μ.Χ. καὶ καταγόταν ἀπὸ τὴν πόλη Ἀνάζαρβα, τῆς δευτέρας ἐπαρχίας τῶν Κιλίκων. Ἦταν υἱὸς κάποιου Ἕλληνα βουλευτοῦ καὶ εἶχε μητέρα Χριστιανή, ἡ ὁποία καὶ τοῦ δίδαξε τὰ ἱερὰ γράμματα. Ὅταν ὁ Ἅγιος ἔφθασε στὴν ἡλικία τῶν δεκαοκτὼ χρόνων, συνελήφθη ἀπὸ τοὺς εἰδωλολάτρες καὶ ὁδηγήθηκε ἐνώπιον τοῦ ἡγεμόνος τῆς πόλεως Μαρκιανοῦ.