Ο κατά κόσμον Ευστάθιος
Παπαγεωργίου του Γεωργίου γεννήθηκε στο Παλαιοχώρι Λευκωσίας Κύπρου το 1922. Οι
φτωχοί γονείς του μικρό τον έστειλαν στη Λευκωσία να μάθει την τέχνη του
ξυλουργού. Η αγάπη του για την Εκκλησία και ο τακτικός εκκλησιασμός του
συγκίνησε αγαθούς κληρικούς και τον συνέδραμαν να σπουδάσει τη θεολογία στην
Αθήνα.
Το 1949 εκάρη μοναχός και
χειροτονήθηκε διάκονος και το 1957 πρεσβύτερος. Αμέσως μετά αναλαμβάνει καίριες
θέσεις στην Εκκλησία της Κύπρου. Το 1960 τοποθετείται αρχιερατικός επίτροπος
Αμμόχωστου και πρόεδρος του εκεί εκκλησιαστικού δικαστηρίου. Δεν άργησαν να
φανούν οι ποιμαντικές του ικανότητες και το κάλλος της ψυχής του. Οι θείες
Λειτουργίες, τα κηρύγματα και οι εξομολογήσεις του φανέρωναν το ψυχικό του
μεγαλείο. Επικαλούμενος λόγους υγείας αρνείτο επίμονα την ανάδειξή του σε
επίσκοπο.