Πρόσφατα (Ὀκτώβριος 2019), μέ ἀφορμή τή βράβευση τοῦ προγράμματος σεξουαλικῆς διαπαιδαγώγησης «Παίζω μέ τό Φρίξο καί μαθαίνω γιά τό σῶμα μου καί τίς διαπροσωπικές σχέσεις»,1 ἀπό διεθνή Ὀργανισμό2, ἦρθε στήν ἐπιφάνεια ἡ προσπάθεια «διαφώτισης» τῶν νηπίων γιά τό σοβαρό θέμα τῆς σεξουαλικῆς διαπαιδαγώγησης.
Τό
θέμα εἶναι πολύπλευρο καί εἶναι ἀδύνατο νά καλυφθεῖ στό παρόν ἄρθρο.
Στόχος μας εἶναι νά προβληματίσουμε καί νά προκαλέσουμε γονεῖς,
ἐκπαιδευτικούς καί γενικά ὅποιον νοιάζεται γιά τά νέα παιδιά, νά σκεφθεῖ
καί νά πράξει ἀνάλογα.
Τό
νά ἐπιθυμοῦν κάποιοι νά «ἐπιβάλλουν» τή σεξουαλική διαπαιδαγώγηση σέ
παιδιά καί μάλιστα στήν εὐαίσθητη ἡλικία τῶν 5, 6, 7 ἐτῶν, παρακάμπτοντας3
οὐσιαστικά τούς φυσικούς, ἀλλά καί νομικά ὑπευθύνους γιά τή
διαπαιδαγώγηση τῶν παιδιῶν, τούς γονεῖς, εἶναι ἀπαράδεκτο.
