Εάν μας αιχμαλωτίσει περισσότερο από τα άλλα πάθη η ακηδία, τότε η ψυχή μας ευρίσκεται σε μεγάλο αγώνα.
Είναι πολύ φοβερό αυτό το πονηρό πνεύμα. Συγγενεύει πολύ με το πνεύμα
της λύπης και νικά ιδιαίτερα αυτούς που ευρίσκονται στη μοναξιά. Όταν
εγερθούν πελώρια τα κύματα λογισμών και παθών εναντίον της ψυχής,
εκείνη την ώρα ο άνθρωπος νομίζει ότι δεν θα λυτρωθεί ουδέποτε απ’ αυτά.
Ο Βαλέριϊ Ανατόλιεβιτς Μπουρκόβ είναι ένας από τους τελευταίους αξιωματικούς που έλαβαν το παράσημο του Ήρωα της Σοβιετικής Ένωσης. Στρατιωτικός δεύτερης γενιάς, έχοντας αρμοδιότητα στην κατάδειξη στρατιωτικών στόχων, είχε χάσει και τα δύο του πόδια στο Αφγανιστάν, τρείς φορές ήταν κλινικά νεκρός, και παρόλα αυτά επέζησε και επέστρεψε στο Στρατό. Τη δεκαετία του 1990, είχε κάνει λαμπρή πολιτική καριέρα, καθώς διετέλεσε Σύμβουλος του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας και βουλευτής. Στη συνέχεια, ο Βαλέριϊ Μπουρκόβ χάθηκε. Εξαφανίστηκε από τη δημόσια σφαίρα. Το χρονικό διάστημα, από το 2009 έως το 2016, υπάρχει κενό στη βιογραφία του. Επέστρεψε, το 2016, ως μοναχός Κυπριανός. Στην ερώτηση τι έκανε, τα τελευταία αυτά χρόνια, απαντάει: «Μάθαινα να είμαι χριστιανός».