Για τον Λευκορώσο πρόεδρο, ο κορωνοϊός έχει γίνει ένα διαχειρίσιμο φαινόμενο και ο εμβολιασμός συνδέεται με μεγάλες επιχειρήσεις.
Αλεξάντερ Λουκασένκο
"Η Λευκορωσία μαθαίνει γρήγορα, αποκτά εμπειρία και προσφέρει το δικό της μοντέλο για την καταπολέμηση αυτής της μόλυνσης. Και τι συμβαίνει εν τω μεταξύ στην παγκόσμια πολιτική; Επισημαίνω μια τέτοια τάση προς τον κραυγαλέο εθνικό εγωισμό, η οποία ήταν ήδη εμφανής στο πρώτο κύμα της πανδημίας.
Στο μακρινό ταξίδι από τη βαρβαρότητα στον πολιτισμό, μέρες σαν κι αυτές είναι σπάνιες, καθοριστικές μέρες, όταν οι άνθρωποι ενώνονται, παραμερίζοντας τις διαφορές τους, προκειμένου να διασφαλίσουν τη ζωή και την Ελευθερία τους.
Τώρα είναι η ώρα να διασφαλίσετε ότι τα παιδιά και τα εγγόνια σας θα είναι ελεύθερα.
Βρίσκεστε εδώ επειδή οι πρόγονοί σας θυσίασαν τα πάντα για εσάς.
Τώρα ήρθε η ώρα να ξεπληρώσουμε αυτό το χρέος.
Πρέπει να τα παρατήσετε όλα και να πάτε στην Καμπέρα το συντομότερο δυνατό.
Πετάξτε, οδηγήστε, περπατήστε αν χρειαστεί, αλλά χρειαζόμαστε έναν στρατό εκατομμυρίων στην Καμπέρα για να κερδίσουμε αυτόν τον πόλεμο.
Ο π. Αμβρόσιος, στις συζητήσεις που κάναμε, αντιλήφθηκε ότι δεν εμπιστευόμουν απόλυτα τα λόγια του. Τα έπαιρνα, είναι αλήθεια, σαν λόγια συνηθισμένα και όχι επακόλουθα θείου φωτισμού.
Έτυχε κάποτε, που βρέθηκα στην Όπτινα, να την επισκεφθούν κάποιοι Μοσχοβίτες, οι οποίοι στην επιστροφή θα περνούσαν από τη Μονή Τύχωνωφ.
– Πήγαινε κι εσύ ως τη μονή, μου λέει ο γέροντας.
– Μα, παππούλη, τι να κάνω εγώ εκεί; Δεν έχω καμιά δουλειά. Κι έπειτα, πώς θα γυρίσω μόνη μου πίσω;
Από σήμερα, Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου, τουλάχιστον 300.000 διπλοεμβολιασμένοι πολίτες (ναι αυτοί που θα έπαιρναν την ελευθερία τους πίσω) οι οποίοι δεν έχουν κάνει την ενισχυτική δόση (μετά το πέρας επταμήνου), εγκαταλείπουν την πανδημική «ντόλτσε βίτα» που εδραίωσε η νέα πρωθυπουργοκρατία, και διαβαίνουν την πύλη προς το υγειονομικό απαρτχάιντ των ανεμβολίαστων.
Μια φορά αναστατωμένος είπατε στον κακομοίρη φίλο σας: «Ο Θεός υπάρχει, εσύ δεν υπάρχεις!». Και δεν κάνατε λάθος. Αφού εκείνοι οι οποίοι χωρίζονται από τον αιώνιο Ζωοδόχο σ’ αυτόν τον κόσμο, θα είναι χωρισμένοι και στον άλλον. Και έτσι ούτε εδώ ούτε εκεί δεν θα ξέρουν για τον θαυμαστό Δημιουργό όλων των πλασμάτων. Αλλά ο χωρισμός από Εκείνον είναι χειρότερος από το να μην υπάρχει. Στη θέση σας εγώ θα του έλεγα ακόμα και το εξής: «Λανθασμένα λες, φίλε, ότι δεν υπάρχει ο Θεός». Ενώ ορθά θα λες εάν πεις: «Δεν έχω Θεό». Αφού εσύ από μόνος σου βλέπεις, ότι οι υπόλοιποι άνθρωποι γύρω σου Τον αισθάνονται, γι’ αυτό και σου λένε ότι υπάρχει Θεός.
Αυτό είναι ένα ερώτημα που πολλοί άνθρωποι θέτουν από την έναρξη της πανδημίας και στο οποίο η εκπομπή Restart της Rai προσπάθησε να δώσει μια απάντηση, με ένα ρεπορτάζ της Valentina Noseda στο οποίο η δημοσιογράφος πήρε συνέντευξη από έναν γιατρό που εργάζεται ως διευθυντής σε νοσοκομείο της Ρώμης. Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, ο γιατρός παραδέχτηκε ότι τα δεδομένα είναι "εσκεμμένα αλλοιωμένα" και επομένως διογκωμένα σε σχέση με την πραγματική κατάσταση.
"Ο γιατρός, ο οποίος επέλεξε να διατηρήσει την ανωνυμία του για να προστατεύσει τον εαυτό του, εξήγησε ότι είναι σύνηθες να γράφεται στον φάκελο ότι ένας ασθενής πέθανε από Covid, ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι έτσι.
Για ποιο σκοπό;
Αυτοί που αρνούνται την ύπαρξη των δαιμονίων, απορρίπτουν το Ευαγγέλιο του Χριστού. Η σκέψη τους ότι δεν υπάρχουν δαιμόνια χαροποιεί τους δαίμονες και θλίβει τους Αγγέλους. Οι πιο αγαπητοί των δαιμόνων είναι αυτοί που λένε πως δεν υπάρχουν δαιμόνια, διότι δια μέσου αυτών οι δαίμονες εύκολα επιτελούν το φονικό τους έργο.
* Όπου Η2 αντικαταστήστε με ACE2.
Η μετάφραση γίνεται εξ ακοής και ενίοτε γίνονται λάθη
=========================
Η εν λόγω μελέτη:
ACE2 coding variants in different populations and their potential impact on SARS-CoV-2 binding affinity
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S2405580820301072
Ali, F., Elserafy, M., Alkordi, M. H., & Amin, M. (2020). ACE2 coding variants in different populations and their potential impact on SARS-CoV-2 binding affinity. Biochemistry and Biophysics Reports, 24, 100798. (pdf)
