Νεκτάριος Δαπέργολας: «Εὐλογημένη καί πνευματική χρονιά, μέ φῶς Χριστοῦ»

   Γιά ὑγεία, χαρά καί εὐτυχία εἶναι οἱ εὐχές πού ἀκοῦς σχεδόν ἀποκλειστικά αὐτές τίς ἡμέρες (ἀλλά καί σέ κάθε ἄλλη ἑορταστική περίσταση, προσωπική καί συλλογική). Καί πρωτίστως βέβαια γιά τό πρῶτο: το «ὑγεία πάνω ἀπ' ὅλα» ἔχει κυριολεκτικά λάβει, εἰδικά κατά τήν τελευταία τριετία, πανδημικά ἐκνευριστικές διαστάσεις. Ἐπιμένουμε ὅμως νά ξεχνᾶμε πώς πάνω ἀπό αὐτά ὑπάρχουν ἄλλα πράγματα, πολύ σημαντικότερα, ὅπως ἡ ἐλευθερία καί ἡ ἀνθρώπινη ἀξιοπρέπεια, πού γιά νά τά κερδίσουν τόσοι καί τόσοι πρόγονοί μας θυσίασαν ἀσμένως καί τή χαρά καί τήν ὑγεία τους καί τήν ἴδια τή ζωή τους.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ 2 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2023

Ὁ Ἅγιος Σιλβέστρος Πάπας Ρώμης

Ζωοῖ νεκρὸν βοῦν, αἰσχύνων Ζαμβρὴν Μάγον,

Ὁ καὶ νεκρὸς ζῶν, Σίλβεστρος Ῥώμης Πάπας.

Θυμὸν ἀποπνείει Σίλβεστρος δευτέρῃ ἠοῖ.

Ὁ Ἅγιος Σιλβέστρος καταγόταν ἀπὸ τὴν Ρώμη. Ἐπειδὴ μὲ τὸν πνευματικό του ἀγῶνα ἔφθασε στὸ ἄκρο τῆς ἀρετῆς καὶ τῆς εὐσέβειας, χειροτονήθηκε Ἐπίσκοπος τῆς Πρεσβυτέρας (Παλαιᾶς) Ρώμης, ὕστερα ἀπὸ τὸν θάνατο τοῦ Ἐπισκόπου Μιλτιάδη, ὁ ὁποῖος κοιμήθηκε στὶς 11 Ἰανουαρίου τοῦ ἔτους 314 μ.Χ.

Λίγες σκέψεις πριν το τέλος του τραγικού έτους 2022 (του τρίτου έτους της υγειονομικής δικτατορίας)

 

Γράφει ο Θάνος 

 

Αγαπητοί μου φίλοι ως είθισται θα ήθελα και φέτος να γράψω λίγες σκέψεις για την τραγική χρονιά που ζήσαμε και που μας αφήνει σήμερα το βράδυ...

 

Συνήθως τα προηγούμενα χρόνια έγραφα γενικώς για διάφορα γεγονότα που χαρακτήρισαν κοινωνικά και ιστορικά τις προηγούμενες χρονιές, όμως και φέτος όπως και πέρυσι, δεν έχω την διάθεση να αναλύσω την γεωπολιτική κατάσταση, καθώς τα όσα συνέβησαν στην πατρίδα μας, με αναγκάζουν να σταθώ κυρίως στα δεινά μας... 

 

Το μόνο που θα πω είναι ότι από τον περασμένο Φεβρουάριο ξεκίνησε μια ρωσική στρατιωτική εισβολή στην Ουκρανία, την οποία η μεν Ουκρανία (που κυβερνάται από ένα ηθοποιό) και ολόκληρος ο δυτικός κόσμος χαρακτήρισαν ως εισβολή, αλλά η Ρωσία και οι συμμαχοί της αποκάλεσαν ειδική στρατιωτική επιχείρηση με σκοπό την απελευθέρωση και την ενσωμάτωση στην Ρωσία εδαφών που ιστορικά της ανήκουν, αλλά και των οποίων οι κάτοικοι έχουν ρωσική εθνική συνείδηση... 

ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΠΙΤΑΦΙΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΣΤΟΝ ΜΕΓΑ ΒΑΣΙΛΕΙΟ

                                ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ

    ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΠΙΤΑΦΙΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ

                         ΣΤΟΝ ΜΕΓΑ ΒΑΣΙΛΕΙΟ

     Η πολύτροπη φιλανθρωπία του Θεού και η οικονομία Του για τον άνθρωπο, αφού έκανε τον Βασίλειο γνωστό με πολλά περιστατικά που μεσολάβησαν και τον ανέδειξαν όλο και λαμπρότερο, τον προβάλλει ως φάρο της Εκκλησίας περίοπτο και περιλάλητο, αφού τον συγκατέλεξε στην ιερή τάξη των πρεσβυτέρων και από μία πόλη, την Καισάρεια, τον έκανε πυρσό όλης της οικουμένης. Με ποιον τρόπο; Δεν έφτιαξε εκ του προχείρου το αξίωμα, ούτε την ίδια ώρα τον έλουσε και τον έκανε σοφό, όπως γίνεται σήμερα με τους πολλούς που επιθυμούν τις πρωτοστασίες· τον έκανε άξιο της τιμής με την τάξη και τον νόμο της πνευματικής προόδου.

Σοφία Μπεκρῆ: Ἔλαμψε τό τῆς χάριτος ἔαρ

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος

 

Τὴν κατὰ σάρκα Γέννηση τοῦ Κυρίου μας ἀκολουθεῖ ἡ Περιτομή, ποὺ κατὰ τὸ ἔθος τῶν Ἑβραίων γινόταν τὴν ὀγδόη ἡμέρα ἀπὸ τῆς Γεννήσεως ἄρρενος τέκνου.

Ἔτσι καὶ "ὁ πάντων ποιητὴς καὶ Δεσπότης" Κύριος ἀνεδείχθη "τοῦ νόμου πληρωτὴς ὡς οὐκ ἀντίθεος ὑπάρχων". Ὑπέστη, λοιπόν, τὴν κατὰ τόν νόμον περιτομή, "ὅπως παύσῃ τὰ σκιώδη -γιὰ νὰ δώσῃ τέλος στὴν σκιὰ τοῦ νόμου καὶ στὶς προφητεῖες- καὶ (ὅπως) περιέλῃ - ξεσκεπάσῃ- τὸ κάλυμμα τῶν παθῶν ἡμῶν" (Ἀπολυτίκιο ἑορτῆς).

Καὶ ἡ Περιτομή, ἑπομένως, ὅπως ἐξ ἄλλου καὶ ὅλα τὰ γεγονότα στὴν Ἐκκλησία μας, ἀποσκοπεῖ στὴν ἐκπλήρωση τοῦ σχεδίου τῆς θείας οἰκονομίας, ποὺ εἶναι ἡ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου. Ἀκόμη καὶ τὸ ὄνομα Ἰησοῦς ποὺ ἔλαβε ὁ Χριστὸς κατὰ τὴν Περιτομὴ σημαίνει "Σωτήρ". "Συγκαταβὰς ὁ Σωτὴρ τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων κατεδέξατο σπαργάνων περιβολήν, οὐκ ἐβδελύξατο σαρκὸς περιτομήν" (Στιχηρό Ἰδιόμελο τοῦ Ἑσπερινοῦ τῆς ἑορτῆς).

Αλληλεγγύη στην οικογένεια υγειονομικού σε αναστολή που έφυγε από τη ζωη

Ζούμε την εποχή που περισσότερο από ποτέ, Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, είναι απαραίτητο συστατικό όχι μόνο του Έθνους μας, αλλά της ίδιας της ύπαρξης όλων μας…

 

Γράφει η Καλλιόπη Σουφλή

Σήμερα, επιτρέψτε μου να ξεκινήσω διαφορετικά…όχι μέσα από πολιτικά γεγονότα, αλλά από αυτά που θεωρώ τα πιο συγκλονιστικά στοιχεία της ίδιας μας της ύπαρξης…

ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ…

Όταν λίγες μέρες πριν αναρτούσα αυτό το θέμα με τίτλο:

“ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΩ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΑΣ. ΕΙΣΤΕ ΕΚΠΤΩΤΟΣ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΟΔΗΓΗΘΕΙΤΕ ΣΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ.” Επιστολή ΧΑΣΤΟΥΚΙ στον Θ. Πλεύρη και μήνυμα στον ελληνικό λαό… (βίντεο)

… που έφτασε μέχρι στιγμής κοντά στις 2.500 θεάσεις, ήξερα πως άλλο ένα δράμα διαδραματίζεται σε μια γωνιά της Ελλάδας, όπου η οικογένεια του Νίκου Μπαφατάκη, του αγωνιστή υγειονομικού σε αναστολή, ζούσε το δικό της δράμα… και δεν ήταν μόνο η τραγική και ανεπάντεχη απώλεια του συζύγου και πατέρα τους…

Λάμπρος Σκόντζος: Μέγας Βασίλειος - Ὁ κορυφαῖος Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας μας

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Τόσο ἡ ἱστορία ὅσο ἡ Ἐκκλησία ὑπῆρξαν φειδωλὲς στὸν χαρακτηρισμὸ τοῦ «Μεγάλου». Ἐλάχιστοι ἔλαβαν τὸν τίτλο «Μέγας». Ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς ὑπῆρξε ὁ κορυφαῖος ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας μας Μέγας Βασίλειος, ὁ ὁποῖος ἔλαβε ἐπάξια αὐτὸν τὸν τίτλο, διότι σφράγισε μὲ τὴν προσωπικότητά του τὴν ἱστορία σὲ μιὰ ἀπὸ τίς κρισιμότερες ἱστορικὲς φάσεις τῆς ἀνθρωπότητας.
 

Γεννήθηκε τὸ 330 στὴ Νεοκαισάρεια τοῦ Πόντου. Ὁ πατέρας του Βασίλειος ἦταν ὀνομαστὸς ρήτορας τῆς περιοχῆς καὶ ἡ μητέρα του Ἐμμέλεια ἦταν ἀπόγονος ἀριστοκρατικῆς ρωμαϊκῆς οἰκογένειας. Ἦταν ἔνθερμοι Χριστιανοί. Σπουδαῖο ρόλο στὴ ζωή του ἔπαιξε ἡ γιαγιὰ του Μακρίνα, ἡ ὁποία ὑπῆρξε μαθήτρια τοῦ ἁγίου Γρηγορίου Νεοκαισαρείας. Αὐτὴ τὸν μύησε στὴν χριστιανικὴ εὐσέβεια. Στὴν οἰκογένεια ὑπῆρχαν ἄλλα ὀκτὼ παιδιά, τὰ περισσότερα εἶχαν ἀφιερωθεῖ στὴ διακονία τῆς Ἐκκλησίας (Γρηγόριος Νύσσης, ἀσκητὴς Ναυκράτιος, μοναχὴ Μακρίνα, Πέτρος ἐπίσκοπος Σεβάστειας).

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῡ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου « Η ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ» [1-1-2002]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«Η ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 1-1-2002]

Σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας, ἀγαπητοί μου, ἄγει τρεῖς γιορτές. Τὴν ὀκταήμερο περιτομὴ τοῦ Χριστοῦ, τὴ μνήμη τοῦ ἁγίου Βασιλείου καὶ τὴν πρωτοχρονιά. Ἀφοῦ ἡ ἔννοια τοῦ χρόνου ἀπασχολεῖ τὸν Χριστιανὸ καὶ εἶναι πολύτιμη γιὰ τὴ σωτηρία του. Θὰ μείνουμε ὅμως νὰ δοῦμε τὴ θαυμαστὴ προσωπικότητα τοῦ ἐν ἁγίοις Μεγάλου Βασιλείου.

Τό Εὐαγγέλιο καί ὁ Ἀπόστολος τῆς Κυριακῆς (Κατὰ σάρκα περιτομὴ τοῦ Κυρίου καὶ Βασιλείου τοῦ Μεγάλου) 1 Ἰανουαρίου 2023

 Ἑωθινόν

 

Ἦχος δ´ - Ἑωθινόν Ζ´
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ Κ´ 1 - 10

¹ Τῇ δὲ μιᾷ τῶν σαββάτων Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ ἔρχεται πρωῒ σκοτίας ἔτι οὔσης εἰς τὸ μνημεῖον, καὶ βλέπει τὸν λίθον ἠρμένον ἐκ τοῦ μνημείου. ² τρέχει οὖν καὶ ἔρχεται πρὸς Σίμωνα Πέτρον καὶ πρὸς τὸν ἄλλον μαθητὴν ὃν ἐφίλει ὁ Ἰησοῦς, καὶ λέγει αὐτοῖς· Ἦραν τὸν Κύριον ἐκ τοῦ μνημείου, καὶ οὐκ οἴδαμεν ποῦ ἔθηκαν αὐτόν. ³ ἐξῆλθεν οὖν ὁ Πέτρος καὶ ὁ ἄλλος μαθητής καὶ ἤρχοντο εἰς τὸ μνημεῖον. ⁴ ἔτρεχον δὲ οἱ δύο ὁμοῦ· καὶ ὁ ἄλλος μαθητὴς προέδραμε τάχιον τοῦ Πέτρου καὶ ἦλθε πρῶτος εἰς τὸ μνημεῖον, ⁵ καὶ παρακύψας βλέπει κείμενα τὰ ὀθόνια, οὐ μέντοι εἰσῆλθεν. ⁶ ἔρχεται οὖν Σίμων Πέτρος ἀκολουθῶν αὐτῷ, καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸ μνημεῖον καὶ θεωρεῖ τὰ ὀθόνια κείμενα, ⁷ καὶ τὸ σουδάριον, ὃ ἦν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ, οὐ μετὰ τῶν ὀθονίων κείμενον, ἀλλὰ χωρὶς ἐντετυλιγμένον εἰς ἕνα τόπον. ⁸ τότε οὖν εἰσῆλθε καὶ ὁ ἄλλος μαθητὴς ὁ ἐλθὼν πρῶτος εἰς τὸ μνημεῖον, καὶ εἶδε καὶ ἐπίστευσεν· ⁹ οὐδέπω γὰρ ᾔδεισαν τὴν γραφὴν ὅτι δεῖ αὐτὸν ἐκ νεκρῶν ἀναστῆναι. ¹⁰ ἀπῆλθον οὖν πάλιν πρὸς ἑαυτοὺς οἱ μαθηταί. 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΚΥΡΙΑΚΗ 1 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2023

Περιτομὴ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ

Χριστοῦ περιτμηθέντος, ἐτμήθη Νόμος.

Καὶ τοῦ Νόμου τμηθέντος, εἰσήχθη Χάρις.

Ἡ κατὰ σάρκα περιτομὴ καὶ ὀνοματοδοσία τοῦ Ἰησοὺ Χριστοῦ, κατὰ τὴν ὄγδοη ἡμέρα ἀπὸ τὴν γέννησή Του, ἀποτελεῖ τὴν βεβαίωση τῆς σαρκώσεως καὶ τῆς προσλήψεως ἀπὸ τὸν Θεὸ Λόγο τῆς τέλειας ἀνθρώπινης φύσεως ἀναλλοιώτως καὶ τῆς εἰσόδου Του στὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ.

Ὅταν μιλᾶμε γιὰ τὴν ἐνανθρώπηση τοῦ Θεοῦ Λόγου, ὡς μυστήριο πρέπει νὰ τὴν ἀντιλαμβανόμαστε καὶ ὡς μυστήριο πρέπει νὰ τὴν προσεγγίζουμε, γιατί ὅλα τὰ γεγονότα τῆς ἐνανθρωπίσεως, τῆς σαρκώσεως τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ, ἔγιναν μὲ θαυμαστὸ τρόπο ποὺ ξεπερνᾶ τὸ νοῦ ἀνθρώπου.

Νώντας Σκοπετέας: Τοῦ Οὐρανοῦ τό ρεβεγιόν...(Πρωτοχρονιά μέ τούς ταπεινούς)

Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας

 

«...ὅταν ποιῇς ἄριστον ἢ δεῖπνον, μὴ φώνει τοὺς φίλους σου μηδὲ τοὺς ἀδελφούς σου μηδὲ τοὺς συγγενεῖς σου μηδὲ γείτονας πλουσίους, μήποτε καὶ αὐτοὶ σὲ ἀντικαλέσωσι, καὶ γενήσεταί σοι ἀνταπόδομα. ἀλλ᾿ ὅταν ποιῇς δοχήν, κάλει πτωχούς, ἀναπήρους, χωλούς, τυφλούς, καὶ μακάριος ἔσῃ, ὅτι οὐκ ἔχουσιν ἀνταποδοῦναὶ σοι· ἀνταποδοθήσεται γὰρ σοι ἐν τῇ ἀναστάσει τῶν δικαίων».

«...ἔξελθε ταχέως εἰς τὰς πλατείας καὶ ρύμας τῆς πόλεως, καὶ τοὺς πτωχοὺς καὶ ἀναπήρους καὶ χωλοὺς καὶ τυφλοὺς εἰσάγαγε ὧδε». ( Λουκ, ΙΔ, 12-14,21)

Ἔρχονται οἱ Ἅγιες μέρες τοῦ δωδεκαημέρου. Ὁ καθένας διαφορετικὰ συναισθάνεται τὴ σπουδαιότητα αὐτῶν τῶν ἡμερῶν. Κάποιοι κάνουν πλάνα καὶ σχέδια γιὰ ρεβεγιὸν καὶ καλεσμένους... ἀνταποδοτικά, συμφεροντολογικά, μὲ τὸ βλέμμα στὸ μέλλον, μὲ προοπτική, μὲ μιά, ἔστω καὶ λανθάνουσα, ὑστεροβουλία. Ὑπάρχουν ὅμως καὶ μερικοί, ἔστω καὶ ἐλάχιστοι, ποὺ ὅλη τους τὴ  ζωὴ τὴν περνοῦν ἀνάμεσα στὰ Θεϊκὰ λόγια τοῦ Εὐαγγελίου. Τὰ Χριστουγεννιάτικα... πλάνα γιὰ ἐκείνους, ἀρχινᾶνε τὴν Κυριακὴ τῶν Ἁγίων Προπατόρων, μὲ τὴν παραβολὴ τοῦ μεγάλου Δείπνου.

Λάμπρος Σκόντζος: Ὁ Ἅγιος Βασίλειος τοῦ μύθου καὶ τῆς ἱστορίας

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

(Ἀναφορὰ στὸ ὁμώνυμο ξωτικό - καρικατούρα τῶν ἑορτῶν)

 

Οἱ ἑορτὲς τοῦ δωδεκαημέρου, ὅπως ὀνομάζονται οἱ ἡμέρες τῶν ἑορτῶν τῶν Χριστουγέννων ἕως καὶ τῶν Θεοφανίων, ἀποτελοῦν ἕνα σημαντικὸ ἑορτολογικὸ σταθμὸ στὴ συνείδηση τῶν ὀρθοδόξων νεοελλήνων. Γιὰ τοὺς πιστοὺς αὐτὴ ἡ ἁγία περίοδος εἶναι εὐκαιρία γιὰ πνευματικὴ ἀνάταση καὶ περισυλλογή. Γιὰ τὴ συντριπτικὴ ὅμως πλειοψηφία τῶν ἀνθρώπων ὅμως εἶναι εὐκαιρία γιὰ ἐφήμερες κοσμικὲς καὶ φτηνὲς ἐνασχολήσεις. Ὑπὸ τὴν ἐπίδραση τῆς δυτικοευρωπαϊκῆς κοσμικῆς καὶ ὑλιστικῆς κουλτούρας παραμερίστηκε τὸ πνευματικὸ νόημα τῶν ἁγίων αὐτῶν ἑορτῶν καὶ δόθηκε προτεραιότητα σὲ κάθε εἴδους καταναλωτισμοῦ καὶ ὑλικῶν ἀπολαύσεων. Τὰ Χριστούγεννα εἶναι γι᾿ αὐτοὺς συνώνυμα πιὰ μὲ τὸ ἐμπόριο καὶ τὴν ψυχαγωγία. Ὄχι βέβαια πὼς καὶ αὐτὰ δὲν εἶναι μέρος τῆς ζωῆς μας καὶ θὰ πρέπει νὰ ἐξοβελιστοῦν ἀπὸ αὐτή, ἀλλὰ θὰ πρέπει νὰ ἀσκοῦνται μὲ μέτρο καὶ νὰ δίδεται προτεραιότητα στὴν οὐσία ποὺ εἶναι ὁ ἑορτασμὸς τοῦ πιὸ σπουδαίου γεγονότος τῆς ἀνθρώπινης ἱστορίας, τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴ σωτηρία τοῦ κόσμου, ὡς ὑπέρτατη δωρεὰ τοῦ θείου ἐλέους γιὰ τὸ ἀνθρώπινο γένος καὶ ὁλόκληρη τὴ δημιουργία.

Ἐπὶ τῷ νέῳ ἔτει: Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ» [1-1-2001]

Ἐπὶ τῷ νέῳ ἔτει

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 1-1-2001]

Καὶ πάλι πρώτη τοῦ ἔτους, ἀγαπητοί μου. Ἤδη εὑρισκόμεθα στὸ πρῶτο σκαλοπάτι τοῦ ἐτησίου ἡμερολογιακοῦ οἰκοδομήματος. Τὴν ἴδια ἡμέρα γιορτάζομε καὶ τὴν ὀκταήμερο Περιτομὴ τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Γιορτάζουμε ἀκόμη καὶ τὴ σεπτὴ μνήμη τοῦ μεγάλου πατρὸς τῆς Ἐκκλησίας μας, Βασιλείου τοῦ Οὐρανοφάντορος· ποὺ σημαίνει «οὗ (:τοῦ ὁποίου) ἡ λαμπρότης εἰς ὕψος φαίνεται», ὅπως λέγει ὁ Σουήδας· ἤ: «αὐτὸς ποὺ λάμπει μέχρι τὸν οὐρανό· αὐτὸς ποὺ ἀποκαλύπτει τὰ οὐράνια μυστήρια».

Σήμερα ὅμως θὰ μᾶς ἀπασχολήσει ἡ ἔννοια τοῦ χρόνου ποὺ πρέπει πάντοτε νὰ ἀποτελεῖ στίγμα πλεύσεως γιὰ τὸν κάθε πιστό. Ὁ χρόνος εἶναι βασικὸ στοιχεῖο, ὄχι μόνο γιατί συνδέεται μὲ τὸν χῶρο καὶ ἀποτελεῖ ἀναπόσπαστο μέρος του -δὲν νοεῖται τὸ ἕνα χωρὶς τὸ ἄλλο, οὔτε ὁ χῶρος χωρὶς τὸν χρόνο, οὔτε ὁ χρόνος χωρὶς τὸν χῶρο- ἀλλὰ καὶ γιατί ἀποτελεῖ στοιχεῖο τῆς ἀνθρωπίνης παρουσίας τοῦ Θεοῦ στὴ γῆ καὶ συνεπῶς καὶ τῆς δικῆς μας σωτηρίας.

Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου

ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ:

Ὁ Χριστὸς μὲ τὴν περιτομή Του κατασκεύασε α) ἕνα φάρμακο θεραπευτικὸ τῆς ἀσθένειας τῶν ἀνθρώπων β) ἕνα φάρμακο ἀνακουφιστικὸ τῶν πόνων τους καὶ γ) ἕνα φάρμακο διαφυλακτικὸ τῆς ὑγείας τους.

α) Ἕνα φάρμακο θεραπευτικὸ τῆς ἀσθένειας τῶν ἀνθρώπων

Σκέψου ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ἦλθε στὸν κόσμο, γιὰ νὰ γιατρέψει τίς ψυχές μας καὶ ἀμέσως στὴν περιτομή Του, σὰν ἕνας καλὸς γιατρός, ἑτοιμάζει ἕνα φάρμακο θεραπευτικὸ τῆς ἀσθένειάς μας, ἕνα φάρμακο ἀνακουφιστικὸ τῶν πόνων μας καὶ ἕνα φάρμακο διαφυλακτικὸ τῆς ὑγείας μας. Ἐπειδή, λοιπόν, ἡ προπατορικὴ ἁμαρτία τοῦ Ἀδὰμ προξένησε δύο μεγάλες ἀσθένειες σὲ ὅλο τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων καὶ στὴν μὲν ψυχὴ καί τὸν νοῦ προξένησε τὴν ὑπερηφάνεια καὶ τὴν ἄγνοια καὶ ὅλους τοὺς ἐμπαθεῖς λογισμούς, οἱ ὁποῖοι εἶναι ἑνωμένοι μαζὶ μὲ τὸ γεννημένο σῶμα καὶ σκεπάζουν σὰν ἕνα σύννεφο καὶ παραπέτασμα τίς ταλαίπωρες ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων, ἐνῶ στὸ σῶμα προξένησε μία κλίση πρὸς τίς ἡδονές.

Ελευθέριος Ανδρώνης: Χαμόγελο του Παιδιού: Η Δ. Μιχαηλίδου έχει πάρει «εργολαβία» τον κιτρινισμό της δομής για να διαβρώσει οτιδήποτε υγιές έχει απομείνει στον τόπο

 

Μετά την Κιβωτό του Κόσμου, η κυβέρνηση εξαπολύει μια εμμονική επίθεση και στο Χαμόγελο του Παιδιού για να βάλει στο «χέρι» όλα τα μεγάλα ιδρύματα

Γράφει ο Ελευθέριος Ανδρώνης 

 

Παράλληλα με την ενορχηστρωμένη επίθεση προς την δομή της Κιβωτού του Κόσμου που οδηγεί τον οργανισμό σε μαρασμό και τα φιλοξενούμενα παιδιά στη δυστυχία, η κυβέρνηση εξαπολύει μια ανήθικη και υστερόβουλη επίθεση προς το Χαμόγελο του Παιδιού. Η συνταγή είναι ίδια. Απομονώνουν τον επικεφαλής με μια σκανδαλολογική θύελλα εντυπώσεων και αποκαλύψεων (εντός ή εκτός εισαγωγικών) και στην συνέχεια απαξιώνουν τη δομή εν συνόλω και την βάζουν στο χέρι μέχρι να… μιλήσει η Δικαιοσύνη, δηλαδή «ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι».

Λάμπρος Σκόντζος: «Μορφήν ἀναλλοιώτως ἀνθρωπίνην προσἐλαβες»

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

(Ἀναφορὰ στὴ δεσποτικὴ ἑορτὴ τῆς Περιτομῆς τοῦ Κυρίου)

Ἡ ἐνανθρώπηση τοῦ Θεοῦ Λόγου δὲν εἶναι κάποιο ἀφῃρημένο θεωρητικὸ σχῆμα, οὔτε κάποια μυθοπλασία κάποιου εὐφάνταστου μυθογράφου, ἀλλὰ πραγματικὸ γεγονός, τὸ ὁποῖο ἔλαβε χώρα σὲ συγκεκριμένο χῶρο καὶ χρόνο (Γαλ. 4:4). Ἡ μεγάλη δεσποτικὴ ἑορτὴ τῆς Περιτομῆς τοῦ Κυρίου μας ὑπενθυμίζει αὐτὴ τὴν μεγάλη ἀλήθεια καὶ τονίζει ἰδιαίτερα τὴν πραγματικὴ ἀνθρώπινη φύση, τὴν ὁποία ἑκὼν ἐνδύθηκε, γιὰ χάρη τῆς δικῆς μας σωτηρίας.
 

Ἡ καθιέρωση τοῦ ἑορτασμοῦ τῆς Περιτομῆς τοῦ Κυρίου ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, συνέτεινε ἀναμφίβολα ἡ δράση κάποιων αἱρετικῶν κύκλων τῆς ἀρχαίας Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖοι ἀρνοῦνταν  τὴν πραγματικὴ ἐνανθρώπηση τοῦ Θεοῦ Λόγου καὶ δίδασκαν τὴν μὴ πραγματικὴ ἐνανθρώπηση τοῦ Θεοῦ Λόγου. Τέτοιοι ὑπῆρξαν οἱ αἱρετικοὶ δοκῆτες, οἱ ὁποῖοι δίδασκαν τὴν κακοδοξία ὅτι δῆθεν ἡ ἐνανθρώπηση τοῦ Χριστοῦ ἔγινε φαινομενικά, «κατὰ δόκησιν», ὅπως τόνιζαν. Αὐτοὶ μαζὶ μὲ τοὺς μαρκιωνίτες, τοὺς μανιχαίους καὶ ἄλλους αἱρετικούς, ὅλοι τους πρόδρομοι τῶν αἱρετικῶν Μονοφυσιτῶν τοῦ 5ου αἰῶνα, ἐπιχείρησαν νὰ νοθεύσουν τὴν ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας μας.

Aὐτονομία ἤ θεονομία;

Τό ἄρθρο αὐτό δημοσιεύθηκε στό περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 35, 16 Ἀπριλίου 2000

 

Ἐλευθέριος Οἰκονομάκος

Γράφει ὁ καθηγητής Στυλ. Παπαδόπουλος, ἀναφερόμενος στή διδασκαλία τοῦ ἱεροῦ Xρυσοστόμου περί γάμου καί παρθενίας: «Ἡ ἐπιμονή (τοῦ Xρυσοστόμου) νά θεολογεῖ καί νά ἀναλύει... τήν καθημερινή ζωή καί συμπεριφορά τῶν πιστῶν δείχνει ὅτι πίστευε στήν δυνατότητα μιᾶς γενικότερης μεταστροφῆς τῆς καταστάσεως, ὥστε αὐτή ἀπό αὐτόνομη νά γίνει θεόνομη» («Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Xρυσόστομος», ἔκδ. Ἀποστολικῆς Διακονίας, 1999, τόμος B΄, σελ. 266). Ἡ θέση αὐτή ἔρχεται στήν ἐπικαιρότητα μετά τό κήρυγμα τοῦ Ἀρχιεπισκόπου κατά τήν ἑορτή τῶν Tριῶν Ἱεραρχῶν. Ὁ κ. Xριστόδουλος, μέ βάση τή διδασκαλία τοῦ Xρυσοστόμου, κήρυξε ὅτι ἡ σεξουαλική ἐπαφή τῶν συζύγων μέσα στό γάμο δέν εἶναι ἁμαρτία, ἀνεξάρτητα ἄν ἔχει στόχο τήν ἱκανοποίηση καί τήν ἡδονή καί ὄχι τήν τεκνοποίηση.

Ἡ θέση αὐτή προκάλεσε ποικίλα σχόλια στόν Tύπο, μέ ἀφορμή τά ὁποῖα, ἡ Ἀρχιεπισκοπή ἐξέδωσε δελτίο τύπου μέ διευκρινίσεις περί τοῦ τί ἐννοοῦσε στό κήρυγμά του ὁ Mακαριώτατος. Kατά τό δελτίο τύπου, λοιπόν, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἦταν «σαφής καί ξεκάθαρος»: μέ τή βοήθεια τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Xρυσοστόμου θέλησε νά δώσει ἀπάντηση σέ «μερικά πολύ σημαντικά προβλήματα τά ὁποῖα ἀντιμετωπίζουν οἱ σύζυγοι μέσα στό γάμο». Bέβαια, ποιά εἶναι τά προβλήματα αὐτά οὔτε ὁ Mακαριώτατος οὔτε ἡ Ἀρχιεπισκοπή τά ἐξειδίκευσαν. Πάντως, τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας, περισσότερο ἤ λιγότερο πιστά, δέν ἔχουν πρόβλημα νά δεχθοῦν ὅτι οἱ σαρκικές σχέσεις τῶν συζύγων μέσα στό γάμο δέν συνιστοῦν ἁμαρτία. Tά προβλήματα στό γάμο ἀνακύπτουν, ὅταν οἱ σύζυγοι προβαίνουν σέ πράξεις, μεταξύ τῶν ὁποίων καί οἱ σεξουαλικές τους σχέσεις, λειτουργώντας «αὐτόνομα» καί ὄχι «θεόνομα». Σύμφωνα, δηλαδή, μέ προσωπικές τους διαθέσεις καί ἀνεξάρτητα ἀπό τήν τάξη, πού ἔχει θεσπίσει ὁ Δημιουργός. Ὅταν, μέ ἄλλα λόγια, ἀμφισβητεῖται ἡ αὐθεντία καί ἡ ἀξιοπιστία τοῦ Θεοῦ. Ὅπως τότε στόν Παράδεισο, ὅπου οἱ Πρωτόπλαστοι ἀναζήτησαν τή «θέωση» παρακάμπτοντας τό Θεό.

Σοφία Μπεκρῆ: «Οὐ φέρει τό μυστήριον ἔρευναν» Χριστός ἐτέχθη! Ἀληθῶς!

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος

 

Ἡ Ἐνανθρώπηση τοῦ Κυρίου θεωρεῖται ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία μας ὡς «παράδοξο μυστήριο», σύμφωνα μὲ τὸ ὁποῖο «φύσεις καινοτομοῦνται καὶ Θεὸς ἄνθρωπος γίνεται» (Στιχηρὸ Ἰδιόμελο ΚΣΤʹ Δεκεμβρίου). Ὅμως «οὐ φέρει τὸ μυστήριον ἔρευναν· πίστει γὰρ μόνῃ τοῦτο πάντες δοξάζομεν» (Στιχ. Ἰδιόμελο τῶν Αἴνων τῆς ἰδίας ἡμέρας).
 

Χρειάζεται, ἑπομένως, νὰ ἀφήσωμε στὴν ἄκρη τὴν αὐστηρὴ λογική μας, ποὺ ζητάει τὴν ἑρμηνεία τῶν ἀνερμήνευτων μυστηρίων καὶ νὰ ἐνεργοποιήσωμε ‒καὶ μάλιστα νὰ ἐντατικοποιήσωμε‒ τὴν πίστη μας, ὥστε νὰ δοξάσωμε, νὰ ἀνυμνήσωμε δηλαδὴ τὸ θαυμαστὸ αὐτὸ γεγονός.

Η Ιταλία και η Πολωνία κηρύσσουν πόλεμο στην Ευρωπαϊκή Ένωση και καταγγέλλουν τη «δικτατορία του ισχυρότερου»

 

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στα ιταλικά μέσα ενημέρωσης La Stampa και την οποία αναμεταδίδει το Politico, ο Πολωνός πρωθυπουργός προειδοποιεί ότι η Ιταλία και η Πολωνία έχουν δεσμευτεί να βάλουν ένα τέλος στις επιταγές των ισχυρότερων κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην προκειμένη περίπτωση της Γερμανίας και της Γαλλίας, οι οποίες αποφασίζουν τα πάντα κατά το δοκούν χωρίς να συμβουλεύονται τους υπόλοιπους.

 

Πόσο θα διαρκέσει η Ευρωπαϊκή Ένωση; Το ερώτημα τίθεται σε μια εποχή που η Ένωση, πολύ αποδυναμωμένη από την πανδημία του κοροναϊού και τον πόλεμο στην Ουκρανία, περνά μια νέα κρίση που χαρακτηρίζεται από ένα σκάνδαλο διαφθοράς, το οποίο κινδυνεύει, αυτή τη φορά, να αμαυρώσει εντελώς την εικόνα της. Και μέσα σε αυτό το θυελλώδες πλαίσιο, δύο χώρες (η Πολωνία και η Ιταλία) αποφάσισαν να ακουστεί η φωνή τους για μια ριζική αλλαγή στη λειτουργία μιας Ευρώπης που απαξιώνεται όλο και περισσότερο.

Λάμπρος Σκόντζος: Ἁγία Μελάνη ἡ Ρωμαία

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Ἡ Ρώμη, ὅσο διατηροῦσε τὴν ἁγία ὀρθόδοξη πίστη, ἀνάδειξε πάμπολλους ἁγίους, ἄνδρες καὶ γυναῖκες, οἱ ὁποῖοι λαμπρύνουν τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Μιὰ ἀπὸ αὐτὲς τίς ἅγιες μορφὲς εἶναι καὶ ἡ ἁγία Μελάνη, ὁ ὁποία ἀποτελεῖ λαμπρὸ παράδειγμα πιστῆς χριστιανῆς καὶ ἁγνότητας.
 

Γεννήθηκε στὴ Ρώμη τὸ ἔτος 338 ἀπὸ γονεῖς πλουσίους καὶ εὐγενεῖς, τοὺς ὁποίους διέκρινε ἡ βαθειὰ πίστη τους στὸ Θεό. Ἡ γέννηση τῆς Μελάνιας τοὺς γέμισε χαρά. Ἀπὸ μικρὴ ἔδειξε ἀσυνήθιστη ὡριμότητα καὶ σύνεση. Οἱ εὐσεβεῖς γονεῖς της τῆς ἐνέπνευσαν τὴν εὐσέβεια καὶ τῆς ἑδραίωσαν τὴν πίστη στὸ Θεό.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΣΑΒΒΑΤΟ 31 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2022

Ἀπόδοσις ἑορτῆς τῆς τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ Γεννήσεως

 

Ἀπόδοση τῆς μεγάλης ἑορτῆς τῆς Ὀρθοδοξίας μας.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ὁ χρόνων ἐπέκεινα, καὶ τῶν αἰώνων Θεός, τὴν δέησιν πρόσδεξαι, τῇ συμπληρώσει Χριστέ, τοῦ ἔτους δεόμεθα, θείαν ἰσχύν δὲ δίδου, ἐν εἰρήνῃ τελέσαι, ἅμα καὶ εὐσεβείᾳ τὸ ἀρχόμενον ἔτος, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, μόνε Φιλάνθρωπε.

Κοντάκιον. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Εἰς τὸ τέλος φθάσαντες, τοῦ χρόνου μόνε Οἰκτίρμον, τὴν σὴν ἀτελεύτητον, ὑμνοῦμεν χάριν ἀπαύστως· πάντας γὰρ, ἐκ πάσης βλάβης θᾶττον ἐρρύσω, δίδου δέ, καὶ τὰ ἐλέη σου δυσωποῦμεν, τῷ ἐνιαυτῷ τῷ νέῳ, τοῖς προσκυνοῦσι τὴν δυναστείαν σου.

Ἱερός Αὐγουστῖνος: Τὸ ποτὸ τοῦ Θεοῦ

Στόν κόσμο πού ζοῦμε ἕνα πρᾶγμα εἶναι βέβαιο: ὁ θάνατος· κάποια στιγμή, ὅλοι μας, θά ἀφήσουμε αὐτή τήν ζωή· βιολογικά, θά πάψουμε νά ὑπάρχουμε.

Ὅλα τά ὡραῖα τοῦ κόσμου τούτου χαρακτηρίζονται ἀπό τήν σφραγίδα τῆς φθορᾶς· τῆς ἀστάθειας· τῆς ἀβεβαιότητας. Ὅπου κι ἄν στρέψεις τό βλέμμα σου θά ἰδεῖς, κυρίαρχο στοιχεῖο τήν ρευστότητα.

Ἀκόμη καί ἡ δική μας παρουσία ἐπάνω στήν γῆ εἶναι μία περιπλάνηση. Ζοῦμε χωρίς μόνιμη κατοικία. Στό σπίτι πού σύ τώρα ζεῖς, θά σέ διαδεχθῆ κάποιος ἄλλος, ὅπως καί σύ διαδέχθηκες τόν προκάτοχό του.

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

«Καὶ ὅτε ἐπλήσθησαν ἡμέραι ὀκτὼ τοῦ περιτεμεῖν τὸ παιδίον, καὶ ἐκλήθη τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦς, τὸ κληθὲν ὑπὸ τοῦ ἀγγέλου πρὸ τοῦ συλληφθῆναι αὐτὸν ἐν τῇ κοιλία (:Καὶ ὅταν συμπληρώθηκαν οἱ ὀκτὼ ἡμέρες γιὰ νὰ γίνει στὸ παιδὶ ἡ περιτομή, τοῦ ἔκαναν περιτομή, γιὰ νὰ ἐπιβεβαιωθεῖ καὶ μὲ τὴν πράξη αὐτὴ ὅτι ἦταν γνήσιος ἀπόγονος τοῦ Ἀβραάμ. Καὶ τοῦ δόθηκε τὸ ὄνομα Ἰησοῦς, ὅπως δηλαδὴ τὸ εἶχε ὀνομάσει ὁ ἄγγελος προτοῦ ἀκόμα συλληφθεῖ τὸ παιδὶ στὴν κοιλιὰ τῆς μητέρας του)» [Λουκ. 2,21].

Ἐδῶ λοιπὸν μὲ αὐτὰ ποὺ ἀναγνώσαμε πρὶν λίγο, βλέπουμε ὅτι ὑποτασσόταν στοὺς νόμους τοῦ Μωυσῆ ἢ μᾶλλον βλέπουμε ὁ ἴδιος ὁ νομοθέτης καὶ Θεὸς νὰ ὑποτάσσεται ὡς ἄνθρωπος στοὺς δικούς Του νόμους. Καὶ γιὰ ποιό λόγο τὸ κάνει αὐτό, θά μᾶς τὸ διδάξει ὁ σοφότατος Παῦλος: «Οὕτω καὶ ἡμεῖς, ὅτε ἦμεν νήπιοι, ὑπὸ τὰ στοιχεῖα τοῦ κόσμου ἦμεν δεδουλωμένοι· ὅτε δὲ ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπὸ νόμον, ἵνα τοὺς ὑπὸ νόμον ἐξαγοράσῃ, ἵνα τὴν υἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν (:Ἔτσι κι ἐμεῖς, οἱ Χριστιανοί, ὅταν ἤμασταν σὲ νηπιώδη πνευματικὴ κατάσταση, ἤμασταν ὑποδουλωμένοι κάτω ἀπὸ τὰ στοιχεῖα τοῦ κόσμου (δηλαδὴ κάτω ἀπὸ τὴ στοιχειώδη καὶ ἀνεπαρκῆ θρησκευτικὴ γνώση ποὺ ἔχει ὁ κόσμος τῶν ἀτελῶν καὶ παχυλῶν ἀνθρώπων). Ὅταν ὅμως ἦρθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου ποὺ εἶχε ὁρίσει ἡ πανσοφία τοῦ Θεοῦ, ὁ Θεὸς ἐξαπέστειλε τὸν Υἱό Του, ποὺ γεννήθηκε ἀπὸ γυναῖκα καὶ ἔζησε σύμφωνα μὲ τίς διατάξεις τοῦ μωσαϊκοῦ νόμου,  γιὰ νὰ ἐξαγοράσει αὐτοὺς ποὺ βρίσκονταν κάτω ἀπὸ τὴν ἐξουσία τοῦ μωσαϊκοῦ νόμου, ὥστε νὰ λάβουμε τὴν υἱοθεσία, ποὺ ὁ Θεός μας εἶχε ὑποσχεθεῖ)» [Γαλ. 4,3-4]. Ὁ Χριστὸς λοιπὸν ἐξαγόρασε ἀπὸ τὴν κατάρα τοῦ νόμου ἐκείνους ποὺ ἦταν κάτω ἀπὸ τὴν ἐξουσία τοῦ νόμου, ἀλλὰ ὅμως δὲν τὸν εἶχαν ἀκόμη τηρήσει. Καὶ τοὺς ἐξαγόρασε μὲ ποιόν τρόπο; Ἐκπληρώνοντάς τον.

Η Αυστραλία μπαίνει στο σύστημα κοινωνικής πίστωσης (βίντεο)

 

Η κομμουνιστική Κίνα είναι ο παγκόσμιος ηγέτης στην εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου συστήματος κοινωνικής πίστωσης. Παρόμοιες αυταρχικές παρορμήσεις για την παρακολούθηση και τον έλεγχο των πληθυσμών βρίσκονται σε άνοδο σε όλο τον κόσμο, όπως αποδεικνύεται από την αποσπασματική εξάπλωση διαφόρων στοιχείων του συστήματος κοινωνικής πίστωσης και ελέγχου σε άλλες χώρες, καθώς και από την ολοκλήρωση κυβερνητικά χρηματοδοτούμενων μελετών και σχεδίων που εξετάζουν τις μελλοντικές δυνατότητες.

Η πρόοδος του διαδικτύου και άλλων τεχνολογιών πληροφορικής έχει ανοίξει νέες προοπτικές για τους αυταρχικούς που επιδιώκουν να παρακολουθούν και να ελέγχουν τη συμπεριφορά των ανθρώπων για διάφορους σκοπούς.

Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΠΕΡΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ [:Κολ. 2,8-12] EΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ [Ὑπομνηματισμὸς τῶν ἐδαφίων Κολ. 2,6-15]

Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΠΕΡΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ [:Κολ.2,8-12]

EΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ  ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

[Ὑπομνηματισμὸς τῶν ἐδαφίων Κολ. 2,6-15]

«Ὡς οὖν παρελάβετε τὸν Χριστὸν ᾿Ιησοῦν τὸν Κύριον, ἐν αὐτῷ περιπατεῖτε,  ἐρριζωμένοι καὶ ἐποικοδομούμενοι ἐν αὐτῷ καὶ βεβαιούμενοι ἐν τῇ πίστει καθὼς ἐδιδάχθητε, περισσεύοντες ἐν αὐτῇ ἐν εὐχαριστίᾳ (:Ὅπως λοιπόν σᾶς τὸ δίδαξε ὁ Ἐπαφρὰς καὶ ἐσεῖς τὸ ἀποδεχθήκατε ὅτι ὁ ἀληθινὸς Χριστὸς εἶναι ὁ Ἰησοῦς ὁ Κύριος, ἔτσι ἀκριβῶς νὰ ἐξακολουθεῖτε νὰ ζεῖτε καὶ νὰ πορεύεστε. Νὰ ἐξακολουθεῖτε νὰ μένετε στερεὰ ριζωμένοι καὶ νὰ οἰκοδομεῖστε πάνω στὸν Χριστό, ἀποκτῶντας μεγαλύτερη βεβαιότητα γιὰ τὴν πίστη, ὅπως ἀκριβῶς τὴ διδαχθήκατε. Καὶ ἔτσι νὰ προοδεύετε περισσότερο στὴν πίστη καὶ νὰ εὐχαριστεῖτε τὸν Θεὸ ποὺ σᾶς χάρισε τὸν φωτισμὸ της)» [Κολ. 2,6-7].