Ο Άγιος Νεος Ιερομάρτυς Φιλούμενος ο Αγιοταφίτης που κατακρεούργησαν Εβραίοι στα Ιεροσόλυμα. 16/29 Νοεμβρίου

Η μνήμη του τιμάται στις 16 Νοεμβρίου με το παλαιό και στις 29 Νοεμβρίου με το νέο ημερολόγιο.

Ο Άγιος Φιλούμενος κατά κόσμος Σοφοκλής γεννήθηκε στην Λευκωσία, στις 15 Οκτωβρίου 1913. Γονείς του ήταν οι Ευσεβείς Γεώργιος και Μαγδαληνή. 

Ήταν δίδυμος αδελφός με τον π. Ελπίδιο κατά κόσμον Αλέξανδρος και από μικροί ξεχώριχαν για την αγάπη που είχαν προς τον Θεό και γι’ αυτό από πολύ νωρίς άναψε μέσα τους η επιθυμία για τη μοναχική ζωή. 

Το 1927, σε ηλικία μόλις 14 τώ αναχώρησαν και οι δυο για την Ιερά Μονή Σταυροβουνίου, αφού πήραν την ευχή του πνευματικού τους, αλλά και των ευλαβών γονέων τους. 

Λάμπρος Σκόντζος: Ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος καί Εὐαγγελιστής Ματθαῖος

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Οἱ τέσσερις Εὐαγγελιστὲς ἀπολαμβάνουν ἰδιαιτέρας τιμῆς στὴν Ἐκκλησία, διότι, μαζὶ μὲ τοὺς ὑπόλοιπους συγγραφεῖς τῶν βιβλίων τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ἀποτέλεσαν τὰ ὄργανα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, γιὰ τὴν καταγραφὴ τῆς θείας ἀποκάλυψης, γιὰ τὴ σωτηρία τοῦ κόσμου. Ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς εἶναι ὁ ἅγιος εὐαγγελιστὴς καὶ ἀπόστολος Ματθαῖος.
 

Ἦταν ἑβραῖος  στὴν καταγωγὴ καὶ γιὸς τοῦ Ἀλφαίου (ὄχι τοῦ πατέρα τοῦ Ἰακώβου). Τὸ ὄνομά του σημαίνει «δῶρο Θεοῦ», δηλαδὴ Θεοδώρητος. Ὅμως στοὺς Εὐαγγελιστὲς Μᾶρκο (12,14) καὶ Λουκᾶ (5,27) ἀναφέρεται μὲ τὸ ὄνομα Λευὶ ἢ Λεβυΐς, καθότι οἱ Ἑβραῖοι συνήθιζαν νὰ ἔχουν περισσότερα τοῦ ἑνὸς ὀνόματα. Τὸ ὅτι χρησιμοποιεῖ τὸ ὄνομα Ματθαῖος στὸ δικό του Εὐαγγέλιο, σημαίνει, σύμφωνα μὲ κάποιους μελετητές, τὸ πρῶτο του ὄνομα ἦταν Λευί, ἀλλὰ ὅταν συνάντησε τὸ Χριστὸ καὶ Τὸν ἀκολούθησε, ἄλλαξε ὁ ἴδιος τὸ ὄνομά του σὲ Ματθαῖος (= δῶρο Θεοῦ), ὡς δεῖγμα εὐγνωμοσύνης στὸ Θεὸ καὶ ἔκτοτε διατήρησε σὲ ὅλη του τὴ ζωὴ αὐτὸ τὸ ὄνομα.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΣΑΒΒΑΤΟ 16 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2024

Ὁ Ἅγιος Ματθαῖος ὁ Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγελιστής

 
«Σῴζεις, Ἰησοῦ καὶ τελώνας· σοὶ χάρις».
Οὕτω βοᾷ Ματθαῖος ἐκ πυρὸς μέσου.
Ἀκάματον Ματθαῖον πῦρ δεκάτῃ κτάνεν ἕκτῃ.

Ὁ Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος καταγόταν ἀπὸ τὴν Γαλιλαία. Προτοῦ γίνει μαθητὴς τοῦ Κυρίου ἀσκοῦσε τὸ ἐπάγγελμα τοῦ τελώνη καὶ ὀνομαζόταν Λευΐ.

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΛΟΥΚΑ [Παραβολή τοῦ ἄφρονος πλουσίου] Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΨΥΧΟΦΘΟΡΟ ΠΑΘΟΣ ΤΗΣ ΠΛΕΟΝΕΞΙΑΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΛΟΥΚΑ [Παραβολὴ τοῦ ἄφρονος πλουσίου]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΨΥΧΟΦΘΟΡΟ ΠΑΘΟΣ ΤΗΣ ΠΛΕΟΝΕΞΙΑΣ

Ἔχεις λίγα χρήματα καὶ ζητᾷς πολλά. Ἔχεις πολλὰ καὶ ὀνειρεύεσαι περισσότερα. Ὅσα κι ἂν ἔχεις, δὲν εἶσαι ἱκανοποιημένος. Γιατί ἄφησες τὴν πλεονεξία νὰ σὲ αἰχμαλωτίσει, ἄνθρωπέ μου; Δὲν ξέρεις ὅτι σὲ ἄλλους θὰ μείνουν τὸ χρυσάφι καὶ τὸ ἀσήμι, ἐνῶ σὲ ἐσένα οἱ κατάρες καὶ οἱ κατηγόριες; Δὲν ἀντιλαμβάνεσαι ὅτι θὰ σὲ καταδιώκουν ἀμείλικτα, καὶ σὲ τούτη τὴ ζωὴ καὶ στὴν ἄλλη, τὰ δάκρυα, οἱ βαρυγκώμιες καὶ οἱ ἀναστεναγμοὶ τοῦ φτωχοῦ ποὺ ἐξουθένωσες, τοῦ συνεργάτη ποὺ ἀδίκησες, τοῦ δουλευτῆ ποὺ ἐκμεταλλεύτηκες, τοῦ ὀφειλέτη ποὺ φυλάκισες; Ὅταν ὅλοι οἱ ζημιωμένοι ἀπὸ σένα θὰ παρουσιαστοῦν μαζί σου στὸ φοβερὸ δικαστήριο τοῦ Χριστοῦ, τί θὰ πεῖς στὸν ἀδέκαστο Κριτή, μὴν ἔχοντας μάλιστα κανένα συνήγορο γιὰ νά σε ὑπερασπίσει;

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΛΟΥΚΑ [: Γαλ. 2, 16-20] ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ ΛΟΥΚΑ [: Γαλ. 2, 16-20]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Εἰδότες δὲ ὅτι οὐ δικαιοῦται ἄνθρωπος ἐξ ἔργων νόμου ἐὰν μὴ διὰ πίστεως ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἡμεῖς εἰς Χριστὸν ᾿Ιησοῦν ἐπιστεύσαμεν διότι οὐ δικαιωθήσεται ἐξ ἔργων νόμου πᾶσα σάρξ (:Ἐπειδὴ ὅμως μάθαμε ἀπὸ τὴ δική μας πείρα ὅτι δὲν γίνεται δίκαιος ὁ ἄνθρωπος καὶ δὲν σώζεται μὲ τὴν τήρηση τῶν τυπικῶν διατάξεων τοῦ μωσαϊκοῦ νόμου, ἀλλὰ μόνο μὲ τὴν πίστη στὸν Ἰησοῦ Χριστό,  γι᾿ αὐτὸ λοιπὸν καὶ ἐμεῖς πιστέψαμε στὸν Ἰησοῦ Χριστό, γιὰ νὰ γίνουμε δίκαιοι καὶ νὰ σωθοῦμε ἀπὸ τὴν πίστη στὸν Χριστὸ καὶ ὄχι ἀπὸ τὰ ἔργα τοῦ μωσαϊκοῦ νόμου· διότι ὅπως ἀναφέρεται καὶ στοὺς Ψαλμούς, μὲ τὰ ἔργα τοῦ νόμου δὲν θὰ δικαιωθεῖ καὶ δὲν θὰ σωθεῖ κανένας ἄνθρωπος)» [Γαλ. 2,16· ἐρμ. ἀπόδοση Παν. Τρεμπέλα].

Ο όσιος Παΐσιος Βελιτσκόφσκυ, Το πλήθος των χαρισμάτων με τα οποία τον στόλισε ο Θεός

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Ο Στάρετς [ο όσιος Παΐσιος Βελιτσκόφσκυ, Το πλήθος των χαρισμάτων με τα οποία τον στόλισε ο Θεός] είχε εκλεγεί απ’ τον ίδιο το Θεό που τον ανύψωσε στα ύψη της θείας γνώσης και σαν επιβράβευση των πολλών αγώνων του, φώτισε το νου του «του συνιέναι τας γραφάς».

Τον στόλισε με πλήθος θείων χαρισμάτων.

Κι εμείς που είμαστε αυτόπτες κι αυτήκοοι μάρτυρες τ’ αναφέρουμε και «αληθής εστιν ημών η μαρτυρία».

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 15 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2024

Οἱ Ἅγιοι Γουρίας, Σαμωνᾶς καὶ Ἄβιβος οἱ Ὁμολογητές

 
Ξίφος τελειοῖ Σαμωνᾶν καὶ Γουρίαν,
Καὶ φλὸξ Ἄβιβον, οἷς χαρὰ φλὸξ καὶ ξίφος.
Πῦρ πέμπτῃ δεκάτῃ, Ἄβιβον πέφνε, χαλκὸς ἑτάρους.

Ὁ Γουρίας καὶ ὁ Σαμωνᾶς, ἀγωνιζόμενοι τὸν ἱερὸ ἀγώνα τῆς χριστιανικῆς πίστης, συνελήφθησαν ἀπὸ τὸν ἡγεμόνα Ἀντωνίνο, κατὰ τὸν διωγμὸ ἐπὶ Διοκλητιανού. Καὶ ἀφοῦ ὑπέστησαν μὲ θαυμαστὴ ὑπομονὴ πολλὰ βάσανα, ἀποκεφαλίσθηκαν.

π. Ευέλθων Χαραλάμπους (†): Μας ωριμάζει ο πόνος

 

Οι θλίψεις και τα βάσανα αποτελούν σταθερό συνοδοιπόρο σε κάθε μας βήμα. Από τότε που στη ζωή μας εισήλθε η αμαρτία, παρεπόμενο αυτής, εισήλθαν και όλα τα ανεπιθύμητα, με αποκορύφωμα το θάνατο. Γι’ αυτό και θα ήταν εξωπραγματικό να ζητάμε να μην τύχουν στη δική μας ζωή κάτι τέτοια γεγονότα. Αντίθετα, σοφώτερο θα ήταν να ζητάμε από το Θεό τη δύναμη να αντέχουμε και να ξεπερνούμε τα γεγονότα αυτά.

Οι θλίψεις, οι δοκιμασίες και τα βάσανα είναι τα μέσα, που χρησιμοποιεί ο Θεός, για να ωριμάσει ο άνθρωπος, είναι φάρμακα που θεραπεύουν την ασθενούσα φύση του ανθρώπου. Το καμίνι του πόνου, των δοκιμασιών και των θλίψεων, είναι το εργαστήρι όπου ο Θεός κατεργάζεται την τελειοποίηση του χριστιανού. Αν το ψωμί που μπαίνει στο φούρνο είχε φωνή, θα διαμαρτυρόταν και θα έλεγε πως δεν αντέχει τη φωτιά του φούρνου. Όμως αυτό το ψήσιμο είναι που κάμνει το ψωμί κατάλληλο για βρώση. Αν δεν έμπαινε στο φούρνο θα γέμιζε σκουλήκια, θα ήταν άχρηστο.

Κατά τρόπο ανάλογο, στο καμίνι του πόνου ο άνθρωπος αποκτά ωριμότητα, ουσία, περιεχόμενο. Καθαίρεται από πάθη, ταπεινώνεται, μαθαίνει να συμπάσχει, αποκτά γνησιότητα και αυθεντικότητα. Όσο πληθαίνουν οι δοκιμασίες, όσο κτυπιέται η ψυχή στο αμόνι του πόνου, τόσο εύθετη γίνεται για τη Βασιλεία των ουρανών και με ευφρόσυνο δειλινό χαμόγελο αναμένει το ολόλαμπρο πρωινό της Αναστάσεως που ορθρίζει πίσω από κάθε σταυρό.

Από το βιβλίο: «Πρωτοπρεσβύτερος π. Ευέλθων Χαραλάμπους. Ο χαρισματικός και αναστάσιμος καλός ποιμένας και Σαμαρείτης της Εκκλησίας του Χριστού». Εκδόσεις “Ορθόδοξος Κυψέλη”, Θεσσαλονίκη 2011, σελ. 100.

Πηγή:https://www.koinoniaorthodoxias.org/martiria-kai-didaxi/mas-orimazei-o-ponos/

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΕΜΠΤΗ 14 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2024

Ὁ Ἅγιος Φίλιππος ὁ Ἀπόστολος

 
Ἀρθεὶς Φίλιππος ἐκ ποδῶν ἐπὶ ξύλου,
Τὰ τῶν ποδῶν σοι νίπτρα Σῶτερ ἐκτίνει.
Ἤρθης κἀκκεφαλῆς δεκάτῃ Φίλιππε τετάρτῃ.

Ὑπῆρξε ἕνας ἀπὸ τοὺς δώδεκα. Καὶ μάλιστα ἐπίλεκτο μέλος τῆς ἁγίας αὐτῆς ὁμάδος.

Τὴν πρώτη γνωριμία του μὲ τὸν Χριστό μᾶς τὴν παρουσιάζει ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης μὲ τοῦτα τὰ λόγια: «Τῇ ἐπαύριον ἠθέλησεν ὁ Ἰησοῦς ἐξελθεῖν εἰς τὴν Γαλιλαίαν· καὶ εὑρίσκει Φίλιππον καὶ λέγει αὐτῷ· ἀκολούθει μοι» (Ἰωαν. α’ 44).

Πρέπει να μάθει ο ελληνικός λαός, ακόμη και ο πιστός, να μην αντιδράει σε τίποτα και να μην λέει "OXI" σε τίποτα.

Γράφει ο Καππαδόκης
 

Οι εθνομηδενιστές της πατρίδας μας, οι οποίοι έχουν αναλάβει εργολαβικά το έργο της αποδόμησης της εθνικής μας συνείδησης, αφού απέδειξαν δήθεν την μη ύπαρξη του κρυφού σχολειού διότι όπως λένε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία υπήρχε ελευθερία στην παιδεία και στη θρησκεία, αφού αποδόμησαν την εορτή της 25^ης Μαρτίου ψάχνοντας να βρουν το χρονικό σημείο έναρξης της επανάστασης, λες και η επανάσταση είναι ποδοσφαιρικός αγώνας, τα τελευταία χρόνια βάλθηκαν να αποδομήσουν και την 28^η Οκτωβρίου. Ψάχνοντας λοιπόν κάποιος στο διαδίκτυο για το «Όχι» του Μεταξά θα βρει πλήθος σελίδων που υποστηρίζουν ότι δεν είπε ποτέ όχι ο Μεταξάς στους Ιταλούς (βλ. https://www.efsyn.gr/politiki/316510_o-metaxas-ohi-kai-o-ypoyrgos-tis-hoyntas).

Άγγελος Καραγεώργος: Καθ. Garry Robson: Η ΠΡΟΟΔΟΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΒΡΕΤΑΝΙΑ (ΔΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ 2024)

Άγγελος Καραγεώργος 

 

Garry Robson "The advance of technocratic globalism in the UK : an update"

"H ΠΡΟΟΔΟΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΒΡΕΤΑΝΙΑ: MIA ΕΠΙΚΑΙΡΟΠΟΙΗΣΗ"

Στο διαδικτυακό Διεπιστημονικό Συνέδριο 18, 19 και 20 Οκτωβρίου 2024 που διοργάνωσαν η Ομάδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ και το Κίνημα World Freedom Alliance όπου παρευρέθησαν Έλληνες και ξένοι καθηγητές, ιατροί, δημοσιογράφοι, δικηγόροι και αναλυτές μας έστειλε την παρουσίαση του ο Άγγλος καθηγητης Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Jagiellonian της Κρακοβίας Garry Robson κι έκανα την διερμηνεία.

Ο άγιος Παΐσιος σώζεται από δαιμονικό όραμα

«Μια νύχτα», διηγήθηκε ο Γέροντας, «καθόμουν στο κελλί μου (στην Ι. Μονή Στομίου Κονίτσης) σε ένα σκαμνάκι και έλεγα την ευχή. Ξαφνικά ακούω έξω στην αυλή μουσική από βιολιά και νταούλια, φωνές και χορούς. Σηκώνομαι, κοιτάζω από το παράθυρο να δω τι συμβαίνει, δεν υπήρχε τίποτε. Ησυχία απόλυτη. Κατάλαβα τότε ότι όλα ήταν από τον διάβολο.

»Δεν πρόλαβα να καθήσω στο σκαμνί για να συνεχίσω την προσευχή, όταν ξαφνικά γέμισε το κελλί μου από ένα δυνατό φως. Η στέγη εξαφανίσθηκε, το φως έφθανε μέχρι τον ουρανό. Στην κορυφή της φωτεινής στήλης, σαν να ήταν ένα πρόσωπο νέου ξανθού, που έμοιαζε με τον Χριστό. Φαινόταν το μισό πρόσωπο. Μια φωτεινή επιγραφή έγραφε: “Δόξα εν υψίστοις Θεώ”. Τότε σηκώθηκα και κοίταζα προς τα πάνω να δω καλύτερα το πρόσωπο. Ακούω μια φωνή να λέη: “Αξιώθηκες να δης τον Χριστό”!

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΕΤΑΡΤΗ 13 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2024

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως

 
Μύσας ὁ χρυσοῦς Ἰωάννης τὸ στόμα,
Ἀφῆκεν ἡμῖν ἄλλο τὰς βίβλους στόμα.
Ἀμφὶ τρίτην δεκάτην σίγησεν χρύσεα χείλη.

Ο μεγάλος αυτός πατέρας και διδάσκαλος της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας γεννήθηκε στην Αντιόχεια το 347 μ.Χ.(κατά άλλους το 354 μ.Χ.). Πατέρας του ήταν ο στρατηγός Σεκούνδος και μητέρα του η Ανθούσα. Γρήγορα έμεινε ορφανός από πατέρα, και η μητέρα του - χήρα τότε 20 ετών - τον ανέθρεψε και τον μόρφωσε κατά τον καλύτερο χριστιανικό τρόπο. 

Ο άγιος Αβράμιος και η ανεψιά του Μαρία

Ο άγιος Αβράμιος, όταν η ανεψιά του Μαρία έμεινε ορφανή, την πήρε κοντά του, στο εξωτερικό κελλάκι του ασκητηρίου του, και της δίδασκε την ασκητική ζωή. Αυτή, αν και μικρή, είχε επίδοση στην αρετή. Κάποτε όμως ένας επισκέπτης την παρέσυρε στην αμαρτία. Στη συνέχεια η Μαρία έπεσε σε απόγνωση, έφυγε από το ασκητήριο και κατέληξε πόρνη σ’ ένα ξενοδοχείο. Ο άγιος Αβράμιος, μετά δυο χρόνια αναζητήσεων, έμαθε πού βρίσκεται. Αμέσως ξεκίνησε για το ξενοδοχείο εκείνο, ντυμένος με στρατιωτική στολή, για να τη σώσει.

✶✶✶

Όταν έφτασε στο ξενοδοχείο ο Αβράμιος, έμεινε εκεί λίγον καιρό, χωρίς να μπορέσει να δει πουθενά την ανεψιά του, επειδή εκείνη τόσο πολύ απέφευγε να τη δουν άνθρωποι σώφρονες, όσο αντίθετα επιδίωκε να τη δουν άνθρωποι ασελγείς και ακόλαστοι. Αυτός τότε σκέφτηκε κάτι, που και μόνο του μπορεί να δείξει τον πολύ του ζήλο και ότι, για να σώσει μια ψυχή, τίποτε δεν απέφευγε. Μιμήθηκε δηλαδή και την εμφάνιση και τις κινήσεις ενός εραστή – αυτός που ήταν σχεδόν άυλος σαν τους αγγέλους – και υποκρίθηκε ότι είναι κυριευμένος από σαρκικό έρωτα. Πήγε λοιπόν στον ξενοδόχο και του είπε χαμηλόφωνα: «Άκουσα ότι έχεις κάποια κοπέλα πάρα πολύ όμορφη που μένει στο ξενοδοχείο και δέχεται πελάτες όσους θέλουν. Αυτήν λοιπόν ποθώ και εγώ, και γι’ αυτό ήρθα».

Εὐαγγελία Λάππα: Μακεδονομάχοι † 12 Νοεμβρίου, Δημήτριος Κωνσταντινίδης ἤ Κεχαγιᾶς (Καπετάν Νταλίπης) [† 1906] - Χρῆστος Κύρτσης [† 1913]

 

Γράφει ἡ Εὐαγγελία Κ. Λάππα

 

Δημήτριος Κωνσταντινίδης ἤ Κεχαγιᾶς (Καπετὰν Νταλίπης) [† 12 Νοεμβρίου 1906]

 

 

Βιογραφικό

Ὁ Δημήτριος Κωνσταντινίδης ἢ Κεχαγιᾶς τοῦ Κωνσταντίνου γεννήθηκε τὸ 1872 στὸν Γαῦρο τῆς Καστοριᾶς, μὲ καταγωγὴ ἀπὸ τὸ Βίτσι τῶν Ἰωαννίνων. Εἶχε ἕναν ἀδελφό, τὸν Φλῶρο. Νυμφεύτηκε τὴ Βασιλικὴ καὶ ἀπέκτησε πέντε παιδιά.

Μετὰ ἀπὸ ἕναν φόνο Βουλγάρου, πάνω σὲ τσακωμό, ἐντάχθηκε στὸ ἑλληνικὸ ἀντάρτικο Σῶμα τοῦ Καπετὰν Κώττα Χρήστου ἢ Ρουσάνη (βλέπε: Χρήστου ἢ Ρουσάνης Κωνσταντῖνος Καπετὰν Κώττας) μὲ τὸ προσωνύμιο καπετὰν Νταλίπης, πρὸς θύμηση τοῦ κλεφταρματολοῦ Νικολάου Νταλίπη ἀπὸ τὴ Σφήκα Φλωρίνης. Ὕστερα ἔγινε ὁπλαρχηγὸς ἀντάρτικου Σώματος στὴν περιοχή τῆς Καστοριᾶς.

Εὐαγγελία Λάππα: Ἱερομάρτυρες † 12 Νοεμβρίου, Βασίλειος Σιδηρόπουλος [† 1944] - Παύλος Ελευθεριάδης [† 1944]

Γράφει ἡ Εὐαγγελία Κ. Λάππα

 

Βασίλειος Σιδηρόπουλος [† 12 Νοεμβρίου 1944]

 

Βιογραφικό

Ὁ π. Βασίλειος Σιδηρόπουλος γεννήθηκε στὴν Μιστὴ Ἰκονίου τὸ 1903. Ἦταν γιὸς Ἱερέως. Μετὰ τὴν Καταστροφή, κατέφυγε στὸ Ξηροχώρι τοῦ Κιλκίς. Ἐκεῖ νυμφεύθηκε, ἀπέκτησε ἕξι παιδιὰ καὶ μετὰ τὸν θάνατο τοῦ πατέρα του χειροτονήθηκε Ἱερέας τὸ 1938. Ὡς Ἱερέας, ὑπῆρξε συνεπὴς στὰ καθήκοντά του καὶ ἐργάστηκε μὲ ζῆλο^[1].

Νεκτάριος Δαπέργολας: Καλή, ἀλλά ὄχι ἀρκετή ἡ ἁπλή ἐξάχνωση…

Γράφει ὁ Νεκτάριος Δαπέργολας

 

Στά καλά νέα τῶν ἡμερῶν δέν μπορεῖ βεβαίως νά μήν περιληφθεῖ ἡ προϊοῦσα κατάρρευση (ὄχι βεβαίως μέ τόν τρόπο πού τούς ἁρμόζει, ὅπως εἶπαν κάποιοι - γιατί πολύ ἁπλά ὁ τρόπος πού τούς ἁρμόζει εἶναι τό μπουντρούμιασμα γιά ἐσχάτη προδοσία - ἀλλά πάντως ἔστω μέ τρόπο ἠχηρό καί χαρακτηριστικό) τοῦ ψευτοαριστεροῦ βόθρου τῆς ἀντίχριστης λύσσας καί τῆς ἐθνομηδενιστικῆς ψύχωσης. 

 

Ἡ διάλυση εἰς τά ἐξ ὧν (βρωμερῶν καί ἀθλίων) συνετέθησαν καί ἡ πλήρης ἐξαΰλωση εἶναι ἡ φυσική ἀπόληξη καί τό λογικό ἀντίδωρο γιά τήν προδοσία τῆς Μακεδονίας, ἀλλά καί τούς πρώτους δρόμους πού ἄνοιξαν ὡς κυβέρνηση γιά τήν θεσμοθέτηση τῆς woke μαγαρισιᾶς (μέ τά σύμφωνα συμβίωσης, τά gaypride καί τή λοιπή «συμπεριληπτική» παράκρουση).

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ 12 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2024

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Ἐλεήμονας Ἀρχιεπίσκοπος Ἀλεξανδρείας

 
Ἰωάννης πένησι δοὺς καὶ σκορπίσας,
Ὢ ποῖα Χριστῷ νῦν παρεστὼς λαμβάνει!
ᾬχετο ἀκτεάνων δυοκαιδεκάτῃ Ἐλεητής.

«Μακάριοι οἱ ἐλεήμονες, ὅτι αὐτοὶ ἐλεηθήσονται» λέει ὁ Κύριος στὴν ἐπὶ τοῦ Ὄρους ὁμιλία.

Καὶ τὰ λόγια του αὐτὰ βρίσκουν πλήρη τὴν ἐφαρμογή τους στὸ ὑπεράξιο τέκνο τῆς Κύπρου μας, τὸν Ἅγιο Ἰωάννη τὸν Ἐλεήμονα, τὸν Ἀρχιεπίσκοπο τῆς μεγάλης πόλεως Ἀλεξανδρείας.

Άγιος Μάξιμος της Μόσχας ο δια Χριστόν σαλός (+11 Νοεμβρίου)

Ό άγιος έζησε τον 15ο μ.Χ. αιώνα στη Μόσχα, οπού τριγυρνούσε σχεδόν γυμνός σε όλες τις εποχές, αγνοώντας τις άσχημες κλιματολογικές συνθήκες του Ρωσικού χειμώ­να. Έψεγε τα κακώς έχοντα και ιδιαίτερα τους πλούσιους της εποχής του, πού εκμεταλλεύονταν τη φτώχια του κό­σμου για να πλουτίζουν σε βάρος του. Μετά αποσύρθηκε σε κάποιο κοντινό δάσος άλλα συνέχισε να επισκέπτεται τη Ρωσική πρωτεύουσα για να ελέγχει τους ανθρώπους, ενώ παράλληλα νουθετούσε και παρηγορούσε όσους το είχαν ανάγκη. Μερικά λόγια πού έλεγε στους κατά καιρούς συνομιλητές του είναι τα ακόλουθα:

Λάμπρος Σκόντζος: Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης - Ὁ ἀσυμβίβαστος ὁμολογητής τῆς Ἐκκλησίας μας

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Μιὰ ἀπὸ τίς πιὸ σεβαστὲς τάξεις τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι οἱ ὁμολογητές. Σὲ αὐτὴ τὴν τάξη ἀνήκουν οἱ ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας, οἱ ὁποῖοι ἔδωσαν τὴ μαρτυρία τῆς πίστεώς τους, χωρὶς νὰ ὑπολογίσουν τίς συνέπειες τῆς ὁμολογίας τους αὐτῆς. Δὲ θὰ ἦταν ὑπερβολικὸ νὰ ὑποστηρίξουμε πὼς ἡ Ἐκκλησία μας εἶναι ἀπόλυτα στηριγμένη στοὺς ἀγῶνες τῶν ἁγίων ὁμολογητῶν Της, στὴ δισχιλιόχρονη πορεία Της στὴν ἱστορία.
 

Ἕνας ἀπὸ τοὺς μεγάλους ὁμολογητὲς τῆς Ὀρθοδοξίας εἶναι καὶ ὁ ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης, ὁ ὁποῖος ἔδρασε σὲ μιὰ πολὺ ταραγμένη γιὰ τὴν Ἐκκλησία ἱστορικὴ περίοδο. Πρόκειται γιὰ τὴν φοβερὴ εἰκονομαχικὴ ἔριδα, ἡ ὁποία συντάραξε τὴ βυζαντινὴ κοινωνία γιὰ περισσότερο ἀπὸ ἕναν αἰῶνα, μὲ ἀφόρητες διώξεις τῶν ὀρθοδόξων ἀπὸ τοὺς εἰκονομάχους αὐτοκράτορες (726-843). Γεννήθηκε στὴν Κωνσταντινούπολη τὸ 759 ἀπὸ εὐγενεῖς καὶ εὐσεβεῖς γονεῖς, οἱ ὁποῖοι φρόντισαν νὰ τοῦ δώσουν ἐκτὸς ἀπὸ τὴν εὐσέβεια καὶ κατὰ κόσμον παιδεία, τὴν ὁποία ὁ ἴδιος ἀργότερα τὴν χρησιμοποίησε γιὰ τὴν Ἐκκλησία. Σπούδασε μὲ ἐπιμέλεια τὴν ἑλληνικὴ φιλοσοφία καὶ τοὺς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ 11 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2024

Ὁ Ἅγιος Μηνᾶς ὁ Μεγαλομάρτυρας «ὁ ἐν τῷ Κοτυαείῳ»

 
Αἴγυπτος ὄντως, εἰ τέκοι, τίκτει μέγα.
Τμηθεὶς ἀληθὲς τοῦτο Μηνᾶς δεικνύει.
Μηνᾶς ἑνδεκάτῃ ἔτλη ξίφος γηθόσυνος κῆρ.

Ο Άγιος Μηνάς γεννήθηκε στην Αίγυπτο στα μέσα περίπου του 3ου αιώνα μ.Χ. από γονείς ειδωλολάτρες. Ωστόσο, το ειδωλολατρικό περιβάλλον στο οποίο μεγάλωνε, δεν κατάφερε να σκληρύνει την καρδιά του η οποία, όταν ήλθε η στιγμή, σκίρτησε ακούγοντας την φωνή του «ἐτάζοντος καρδίας καὶ νεφρούς» (Ψαλμοί 7,10) Θεού και έτσι ο, έφηβος ακόμη, Μηνάς έγινε χριστιανός.

Εὐαγγελία Λάππα: Μακεδονομάχοι † 10 Νοεμβρίου, Μαυρουδής Γερογιάννης [† 1910] - Στυλιανός Κλειδής [† 1912] - Ευάγγελος Δογιάμας [† 1944]

Γράφει ἡ Εὐαγγελία Κ. Λάππα

 

Μαυρουδὴς Γερογιάννης [† 10 Νοεμβρίου 1910]

 

Βιογραφικό

 

Ὁ Μαυρουδὴς Γερογιάννης γεννήθηκε τὸ 1860 στὴν Ἀρναία Χαλκιδικῆς, μὲ καταγωγὴ ἀπὸ τὴν Ἤπειρο, καὶ ἦταν ἕνα ἀπὸ τὰ ἑπτὰ παιδιά τοῦ Χριστόδουλου Γερογιάννη καὶ τῆς Αἰκατερίνης. Σπούδασε ἀξιωματικὸς στὴ Ρωσία καὶ ἔλαβε μέρος στὸν Ρωσοτουρκικὸ Πόλεμο μὲ τὸν βαθμὸ τοῦ ἀνθυπολοχαγοῦ τοῦ Πυροβολικοῦ. Ἀπὸ τὸ 1886, ὡς ταγματάρχης Πυροβολικοῦ, ἦρθε στὴν Ἑλλάδα καὶ κατατάχθηκε στὸν ἑλληνικὸ στρατό, μὲ τὸν βαθμὸ τοῦ λοχαγοῦ τοῦ Πεζικοῦ. Συμμετεῖχε στὸ μέτωπο τῆς Ἠπείρου, κατὰ τὸν Ἑλληνοτουρκικὸ Πόλεμο.

Τα πλούσια χαρίσματα του οσίου Γεωργίου Καρσλίδη

Ο όσιος Ιωάννης ο Σιναΐτης, ο συγγραφέας της περίφημης και μοναδικής Κλίμακος, αναφέρει: «Μηδείς, εν τη μοναδική πολιτεία υπέρ φύσιν ακούων τινά ή ορών, εξ αγνωσίας εις απιστίαν περιπέση· όπου γαρ ενδημήσει ο υπέρ φύσιν Θεός, υπέρ φύσιν λοιπόν και τα πράγματα γίνονται». Είναι σαν να λέει ο όσιος ότι όχι μόνο να μην αμφιβάλλει κανείς ακούγοντας ή βλέποντας σε ανθρώπους ουράνια χαρίσματα και σημεία, αλλά να τα θεωρεί και ως φυσικά, γιατί, όπου σκηνώσει η χάρη του Θεού, όλα είναι δυνατά.

Ο όσιος Γεώργιος καλλιέργησε τον εαυτό του με την ολόθερμη πίστη, την υπομονή στα μαρτύρια, την εκούσια άσκηση, την καθαρότητα και την ταπείνωση και ήλκυσε πάνω του τη χάρη του Θεού. Ως δώρο τού δόθηκαν πλούσια χαρίσματα προς ενίσχυση, συμπαράσταση και διόρθωση των σε διάφορες ταλαιπωρίες αδελφών του. Τα δοθέντα χαρίσματα τα χρησιμοποίησε ως καλός διάκονος της θείας δωρεάς, με περισσή απλότητα, δίχως καμία ιδέα για τον εαυτό του και την τυχόν αξία του, αλλά από μεγάλη αγάπη προς την ευόλισθη ανθρώπινη φύση, προς δόξα Θεού κι έπαινο της Εκκλησίας.

Θεοφάνης Μαλκίδης: Για τους αγνοούμενους της εισβολής της Τουρκίας στην Κύπρο το 1974

Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης

 

Πενήντα χρόνια πέρασαν από την τουρκική θηριωδία στην Κύπρο και από ότι φαίνεται ο χρόνος κυλάει υπέρ του θύτη και το θράσος του εισβολέα δικαιώνεται από τον συσχετισμό συμφερόντων, ενώ η λεγόμενη διεθνής κοινότητα απαθέστατη δείχνει επιλεκτική μνήμη και ευαισθησία.

Επιπλέον υπάρχει ένα μεγάλο ζήτημα, αυτό των αγνοουμένων, το οποίο εκτός από την ηθική του διάσταση έχει σαφώς και την πολιτική. Πενήντα χρόνια από την τουρκική εισβολή και ακόμη ταυτοποιούνται τα ηρωικά οστά όσων θυσιάστηκαν. Και μπορεί ο ανθρώπινος νόμος να μην επιδίκασε ακόμη τα νόμιμα, ο πνευματικός όμως νόμος άνοιξε το πρώτο του κεφάλαιο. Τα οστά και ομαδικοί τάφοι βοούν.

π. Δημήτριος Μπόκος: Η ΛΑΘΟΣ ΕΡΩΤΗΣΗ

π. Δημήτριος Μπόκος

Στὴν πασίγνωστη παραβολὴ τοῦ καλοῦ Σαμαρείτη ὁ Χριστὸς δέχεται μιὰ ἐρώτηση ἀπὸ τὸν νομικὸ ποὺ τὸν πείραζε: Ποιὸς εἶναι ὁ πλησίον μου ποὺ πρέπει νὰ τὸν ἀγαπῶ ὅπως τὸν ἑαυτό μου; Στὴ συνέχεια ὁ Χριστὸς μὲ τὴ γνωστὴ παραβολὴ ἔδειξε, ὅτι ἡ ἐρώτηση τέθηκε μὲ λάθος τρόπο. Ἔτσι στὸ τέλος ἀντέστρεψε τὸ ἐρώτημα καὶ τὸ ἔθεσε μὲ τὸν ὀρθὸ τρόπο πρὸς τὸν νομικό: Ποιὸς ἔγινε ὁ πλησίον γιὰ αὐτὸν ποὺ ἔπεσε στοὺς ληστές; (Κυριακὴ Η΄ Λουκᾶ). 

Τὸ θέμα γιὰ τὸν Χριστὸ δηλαδὴ δὲν εἶναι τὸ αὐτονόητο, τὸ ποιὸς εἶναι ὁ πλησίον μας. Αὐτὸ δὲν θέλει ρώτημα. Εἶναι ὁ κάθε ἄνθρωπος ποὺ ἔχει ἀνάγκη, κοντινὸς ἢ μακρινός, ἀνεξαρτήτως φυλῆς, γλώσσας, καταγωγῆς. Τὸ θέμα εἶναι ἂν ἔχουμε ἐμεῖς διάθεση νὰ γίνουμε ὁ πλησίον τοῦ κάθε ἀνθρώπου ποὺ ὑποφέρει. Μποροῦμε νὰ εἴμαστε δίπλα στὸν κάθε δοκιμαζόμενο, φτωχό, πεινασμένο, γυμνό, θλιβόμενο, φυλακισμένο; Ὁ παράλυτος τῆς Βηθεσδὰ βροντοφώναξε κάποτε τὸ παράπονό του στὸν Χριστό: «Ἄνθρωπον οὐκ ἔχω». Μὰ ὁ Χριστὸς ἀπάντησε: «Διὰ σὲ ἄνθρωπος γέγονα». Ἐμεῖς μποροῦμε ἄραγε νὰ γίνουμε ὁ ἄνθρωπος τοῦ κάθε ἐμπερίστατου καὶ πονεμένου;