ΜΝΗΜΗ ΑΓΙΩΝ ΑΚΥΛΑ ΚΑΙ ΠΡΙΣΚΙΛΛΑΣ ΟΜΙΛΙΑ ΙΕΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ με θέμα το εδάφιο «Ἀσπάσασθε Πρίσκιλλαν καὶ Ἀκύλαν» [Ρωμ. 16,3]

ΜΝΗΜΗ ΑΓΙΩΝ ΑΚΥΛΑ ΚΑΙ ΠΡΙΣΚΙΛΛΑΣ

                   ΟΜΙΛΙΑ ΙΕΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

   με θέμα το εδάφιο  «Ἀσπάσασθε Πρίσκιλλαν καὶ Ἀκύλαν»[Ρωμ.16,3]

       Σκέπτομαι πως πολλοί από σας απορείτε για την περικοπή αυτού του αποστολικού αναγνώσματος, ή καλύτερα θεωρείτε ασήμαντο και περιττό αυτό το μέρος της επιστολής, γιατί έχει μόνο χαιρετισμούς συνέχεια και μάλιστα τον ένα ύστερα από τον άλλο. Γι΄αυτό λοιπόν κι εγώ, ξεκινώντας από αλλού σήμερα, άφησα εκείνο το θέμα και ετοιμάζομαι να ασχοληθώ με αυτό, για να μάθετε ότι από τις θείες Γραφές τίποτε δεν είναι περιττό ούτε ασήμαντο, έστω και αν είναι ένα γιώτα ή μία οξεία αλλά και ένας απλός χαιρετισμός μας ανοίγει μεγάλο πέλαγος νοημάτων.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΕΜΠΤΗ 13 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2025

Ὁ Ἅγιος Μαρτινιανός

Μαρτινιανός, σαρκικὴν σβέσας φλόγα,

Φεύγει τελευτῶν μὴ τελευτῶσαν φλόγα.

Ἐν τριτάτῃ δεκάτῃ δέμας ἐξέδυ Μαρτινιανός.

Ὁ Ἅγιος Μαρτινιανὸς καταγόταν ἀπὸ τὴν Καισάρεια τῆς Παλαιστίνης καὶ ἔζησε στὰ χρόνια τοῦ αὐτοκράτορα Θεοδοσίου τοῦ Μικροῦ (408 – 450 μ.Χ.). Ἀπὸ μικρὸς ποθοῦσε τὸν βίο τῆς ἀσκήσεως καὶ τῆς ἡσυχίας. Σὲ ἡλικία 18 ἐτῶν ἀποσύρθηκε στὸ ὄρος τοῦ Κιβωτοῦ καὶ ζοῦσε ἐκεῖ ἀσκούμενος στὴν προσευχὴ καὶ τὴν νηστεία.

«Εσύ γιατί έχεις τα μαλλιά σου μακριά!» Στη μνήμη του γέροντα Γρηγορίου (Ζουμή)

Αρχιμανδρίτης Γρηγόριος (Ζουμής)

 

Στις 22 Οκτωβρίου του 2019 συμπληρώθηκε 1 έτος από την κοίμηση εν Κυρίω του γέροντα Γρηγορίου (Ζουμή), του καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Δοχειαρίου του Αγίου Όρους.

Είναι εκείνος που μπορούσε να πει αυτό που εσύ ποτέ και από πουθενά δε θα άκουγες. Πως, για παράδειγμα, να διεισδύσεις στην ουσία του άλλου ανθρώπου; Αλλά κυρίως, πόσο θα σου στοιχίσει κάτι τέτοιο; Τον γέροντα τον θυμούνται και αυτοί που ακόμα σπάνε το κεφάλι τους για να καταλάβουν τα λόγια και τα έργα του...

Λάμπρος Σκόντζος: Ἅγιος Νεομάρτυς Χρῆστος ὁ κηπουρός

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Οἱ Νεομάρτυρες ἀποτελοῦν τὴν ξεχωριστὴ χορεία τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας, οἱ ὁποῖοι ὁμολόγησαν τὴν πίστη τους στὸ Χριστὸ καὶ ἔδωσαν τὴ ζωή τους γιὰ τὴν σώζουσα ὀρθόδοξη πίστη, κατὰ τὴ διάρκεια τῶν μαύρων χρόνων τῆς τουρκοκρατίας. Ἀνάμεσά τους ὁ ἅγιος Νεομάρτυς Χρῆστος ὁ Κηπουρός.
 

Δυστυχῶς δὲν μᾶς ἔχουν διασωθεῖ πολλὰ στοιχεῖα γιὰ τὴ ζωή του, ὡς τὰ σαράντα του χρόνια. Γεννήθηκε περὶ τὸ 1707 στὴ τὴ Βόρειο Ἤπειρο, στὰ μέρη κοντὰ στὸν ποταμὸ Γενοῦσο καὶ γι᾿ αὐτὸ μᾶς εἶναι γνωστὸς ὡς «Ἀρβανίτης». Στὰ σαράντα του χρόνια ἀποφάσισε νὰ μεταναστεύσει ἀπὸ τὴ φτωχὴ πατρίδα του, γιὰ τὴν ἀναζήτηση καλλίτερης ζωῆς. Προορισμός του ἡ Κωνσταντινούπολη, ἡ καρδιὰ τῆς ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορίας, ὅπου ὑπῆρχαν προϋποθέσεις γιὰ νὰ ζήσει ἀνετότερα. Ἀποφάσισε νὰ ἐργαστεῖ ὡς κηπουρός. Κάθε μέρα κατέβαινε στὴν ἀγορὰ καὶ πωλοῦσε τὰ προϊόντα του. Κάποια μέρα τοῦ χειμῶνα τοῦ 1748 πῆγε νὰ πουλήσει μῆλα. Προθυμοποιήθηκε κάποιος τοῦρκος μουσουλμᾶνος νὰ τὰ ἀγοράσει, ἀλλὰ σὲ πολλὴ χαμηλὴ τιμή. Ὅταν ὁ Χρῆστος ἀρνήθηκε, ἐκεῖνος τὸν ἔβρισε καὶ οἱ δύο ἄνδρες λογομάχησαν. Ὁ χριστιανὸς κηπουρὸς ἔφυγε, χωρὶς νά τοῦ τὰ πωλήσει.

Η άξια είσοδος στον ναό

Όταν ο Μωυσής πήγε στην κορυφή τού Σινά για να συναντήσει τον Ύψιστο και να πάρει τις εντολές Του «γινόταν φωνές και αστραπές και νεφέλη ζοφερή… φωνή της σάλπιγγας ηχούσε πολύ και πτοήθηκε όλος ο λαός που ήταν στο στρατόπεδο… Το όρος το Σινά καπνιζόταν όλο επειδή είχε κατέβει πάνω του ο Θεός με φωτιά, και ανέβαινε ο καπνός σαν καπνός από καμίνι» (Έξ. 19.16-18). «Επειδή φοβήθηκε δε όλος ο λαός, στήθηκαν από μακριά. Και είπαν προς τον Μωυσή: Λάλησε συ σε μας και μη λαλήσει προς εμάς ο Θεός, μη πεθάνουμε» (20.18-19).

Αργότερα, που ο Μωυσής παρακάλεσε να δει τον Θεό, Εκείνος του απάντησε πώς ήταν αδύνατο να Τον ατενίσει άνθρωπος και να ζήσει. Έτσι θα περνούσε μόνο από μπροστά του ενόσω θα είχε σκεπάσει με το χέρι Του το πρόσωπο του Μωυσή, και τότε θ’ απέσυρε το χέρι Του ώστε ο δίκαιος να δει τα «οπίσω» Του (Έξ. 33.18-23), δηλαδή τα «συμπαρομαρτούντα φαινόμενα», τα συνοδά φαινόμενα της θείας παρουσίας, όπως τη σκοτεινή νεφέλη και τη θύελλα.

Λάμπρος Σκόντζος: Ἅγιος Μελέτιος - Ὁ Ὁμολογητής τῆς Ὀρθοδοξίας

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Ὁ 4ος μ. Χ. αἰῶνας ὑπῆρξε ἡ πιὸ κρίσιμη ἐποχὴ τόσο γιὰ τὴν Ἐκκλησία, ὅσο καὶ γιὰ τὴν παγκόσμια ἱστορία. Κι᾿ αὐτὸ διότι οἱ χρόνοι ἐκεῖνοι ἦταν ἡ μεταβατικὴ περίοδος ἀπὸ τὸν παλιὸ προχριστιανικὸ κόσμο, στὸν καινούριο, τὸν χριστιανικό. Σὲ αὐτὴ τὴν μετάβαση, ἡ ὁποία δὲν ἦταν πάντα ἤρεμη, συνέβαλλαν τὰ μέγιστα οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς ἦταν καὶ ὁ ἅγιος Μελέτιος Ἐπίσκοπος Ἀντιοχείας.
 

Γεννήθηκε στὴν πόλη Μελιτηνὴ τῆς Μικρᾶς Ἀρμενίας τὸ 310. Δὲν γνωρίζουμε σχεδὸν τίποτε γιὰ τὴν παιδικὴ καὶ νεανική του ζωή. Γιὰ πρώτη φορὰ ἀναφέρεται τὸ ἔτος 357, ὁ ὁποῖος ἐμφανίζεται ὡς ἀντίπαλος τῶν αἱρετικῶν Ὁμοιουσιανῶν, μιᾶς ἀρειανικῆς παρατάξεως, καὶ ὀπαδὸς τοῦ Ἐπισκόπου Καισαρείας τῆς Παλαιστίνης Ἀκακίου. Μὲ εἰσήγηση τοῦ Ἀκακίου, ὁ Μελέτιος ἐξελέγῃ ἀπὸ τὴν Σύνοδο τοῦ 358, Ἐπίσκοπος Σεβαστείας. Ἀπ᾿ ὅτι φαίνεται, δὲν ἔμελλε νὰ στερεώσει στὸ θρόνο του, διότι, οἱ φανατικοὶ ὀπαδοὶ τοῦ προηγουμένου Ἐπισκόπου Σεβαστείας Εὐσταθίου, τοῦ εἶχαν κηρύξει τὸν πόλεμο καὶ γι᾿ αὐτὸ ἀναγκάστηκε νὰ παραιτηθεῖ σὲ λίγο καιρὸ καὶ νὰ μεταβεῖ στὴ Βέροια τῆς Συρίας.
 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΕΤΑΡΤΗ 12 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2025

Ὁ Ἅγιος Μελέτιος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀντιοχείας τῆς μεγάλης

Τὰς χεῖρας αἴρων Μελέτιος Κυρίῳ,

Ταῖς χερσί σου τίθημι τὴν ψυχήν, λέγει.

Δωδεκάτῃ Μελέτιος ἔδυ χθόνα πουλυβότειραν.

Ὁ Ἅγιος Μελέτιος γεννήθηκε περὶ τὸ 310 μ.Χ. στὴ Μελιτηνὴ τῆς Μικρᾶς Ἀρμενίας. Ἡ μαρτυρία περὶ τῆς πρώτης ἐμφανίσεώς του στὸ προσκήνιο τῆς ἱστορίας, λίγο μετὰ τὸ ἔτος 357 μ.Χ., τὸν καταδεικνύει ὡς ἀντίπαλο τῶν αἱρετικῶν Ὁμοιουσιανῶν καὶ ὀπαδὸ τοῦ Ἐπισκόπου Καισαρείας τῆς Παλαιστίνης Ἀκακίου, ὁ ὁποῖος διὰ Συνόδου, τὸ ἔτος 358 μ.Χ., ἐκλέγει τὸν Ἅγιο Μελέτιο ὡς Ἐπίσκοπο Σεβαστείας. Λόγω ὅμως τῆς σφοδρῆς ἀντιδράσεως τῶν ὀπαδῶν τοῦ προηγούμενου Ἐπισκόπου Σεβαστείας Εὐσταθίου, παραιτεῖται καὶ μεταβαίνει στὴ Βέροια τῆς Συρίας.

Λάμπρος Σκόντζος: Ἡ Ἁγία Θεοδώρα ἡ Αὐγούστα - Ἡ εύσεβής καί Ἁγία Αὐτοκράτειρα τοῦ Βυζαντίου

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ 

 

Τὴν Α΄ Κυριακὴ τῶν νηστειῶν, τὴν Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας, ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει μὲ κάθε λαμπρότητα τὴν ἀναστήλωση τῶν Ἱερῶν Εἰκόνων, ἡ ὁποία σήμανε τὴ λήξη μιᾶς ἑκατονταετοῦς φοβερῆς διαμάχης στὸ Βυζάντιο (726-842).
 

Πρωταγωνιστικὸ πρόσωπο στὴ λήξη της εἰκονομαχίας ὑπῆρξε ἡ ἁγία Θεοδώρα ἡ Αὐγούστα, ἡ ὁποία, ὡς ἐπίτροπος τοῦ ἀνήλικου γιοῦ της Μιχαὴλ Γ΄, συγκάλεσε σύνοδο στὴν Κωνσταντινούπολη, ἡ ὁποία ἐπικύρωσε τίς ἀποφάσεις τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, θέτοντας τέλος στὴ θεολογικὴ διαμάχη καὶ στοὺς διωγμοὺς τῶν ὀρθοδόξων ἀπὸ τοὺς φανατικοὺς εἰκονομάχους.

Ελευθέριος Ανδρώνης: Εισαγωγή στο Άγιο Τριώδιο: Τα «αλητόπαιδα» μαζεύονται πίσω στη μάνα Εκκλησία

Ζητά η ψυχή από μόνη της να πάρει οξυγόνο Χριστού - Στην πιο ευλογημένη περίοδο του χρόνου, να εισέλθουμε με το ταπεινό πνεύμα του Τελώνη

 

 Γράφει ο  Ελευθέριος Ανδρώνης

Εισήλθαμε στην κατανυκτικότερη περίοδο του έτους, στο μακρύ μονοπάτι του αγιασμένου Τριωδίου. Μια στράτα που όσο και αν περπατήσαμε, μοσχοβολά την ίδια αιωνιότητα σαν μια άνοιξη πνευματική που δεν ξεθυμαίνει ποτέ.

Σαν στρατοκόποι που προετοιμάζονται για τη μεγάλη ανάβαση ως την κορυφή του κόσμου που είναι η Ανάσταση, η πάνσοφη Εκκλησία μας καλεί πρώτα να συγκεντρώσουμε τις δυνάμεις για τις τρεις πρώτες εβδομάδες μέχρι το ξεκίνημα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Λαμβάνουμε δυνάμεις, ετοιμάζουμε τα εφόδιά μας, ανασκουμπωνόμαστε, κοιτάμε μακριά τον ορίζοντα εκεί που θα βασιλέψει ο ίσκιος του Εσταυρωμένου κι έπειτα θα ανατείλει το Χριστός Ανέστη.

Λάμπρος Σκόντζος: Ἅγιος Βλάσιος - Ὁ Ἀνάργυρος ἰατρός καί Ἐπίσκοπος τοῦ Χριστοῦ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Οἱ ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι οἱ ζωντανὲς εἰκόνες τοῦ Θεοῦ. Τὸ «Συνοδικό» τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ἐπιτάσσει νὰ τιμοῦνται ἀπὸ τοὺς πιστούς, ὡς «φίλοι καὶ θεράποντες τοῦ Χριστοῦ». Αὐτὸ κάνουν οἱ πιστοί, τοὺς τιμοῦν ὅπως ὁρίζει ἡ Ἐκκλησία μας. Ἕνας ἀπὸ τοὺς τιμώμενους ἁγίους Της εἶναι καὶ ὁ λαοφιλὴς ἅγιος Βλάσιος ἐπίσκοπος Σεβάστειας.

Ο Ν. ΔΑΠΕΡΓΟΛΑΣ ΣΤΟΝ FOCUS FM ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΜΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ

Η πνευματική πληγή των συμπροσευχών στον δρόμο προς το «κοινό Πάσχα» και την εκκλησιαστική ψευδοένωση ήταν το βασικό θέμα της πρόσφατης (6/2/2025) παρουσίας του Νεκτάριου Δαπέργολα στον FOCUS FM, μαζί ωστόσο με τον σχολιασμό και άλλων συμβάντων της τρέχουσας επικαιρότητας. Παραθέτουμε παρακάτω το 12λεπτο ηχητικό:

Γέροντας Ἐφραίμ Άριζονίτη: «Διά τῆς ταπεινώσεως γίνεται ἡ συντομωτέρα ἐπαφή μέ τό θεῖον»

... Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀλεξανδρείας Θεόφιλος, ἐπισκεφθείς τούς πατέρας τοῦ ὄρους τῆς Νιτρίας, ἠρώτησεν τόν Πρῶτον τοῦ Ὄρους: «Τί εὗρες, πάτερ, πλέον ἐν τῇ ὁδῷ ταύτῃ τῆς ἀσκήσεως;». Καί ἀπαντᾶ ὁ ὅσιος: «Τό μέμφεσθαι ἑαυτόν πάντοτε». «Ὄντως, ἀπήντησε ὁ Θεόφιλος, οὐκ ἔστιν ἄλλη συντομωτέρα ὁδός πρός τόν Θεόν ὡς αὕτη». 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ 11 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2025

Ὁ Ἅγιος Βλάσιος ὁ Ἱερομάρτυρας Ἀρχιεπίσκοπος Σεβαστείας

 

Λαιμὸν Βλάσιος ἐκκοπεὶς διὰ ξίφους,

Ἀλγοῦσι λαιμοῖς ῥευμάτων εἴργει βλάβας.

Ἑνδεκάτῃ Βλασίου τάμεν αὐχένα χαλκὸς ἀτειρής

Ὁ Ἅγιος Βλάσιος ἔζησε στὰ χρόνια τοῦ αὐτοκράτορα Λικινίου (308 – 323 μ.Χ.). Σπούδασε ἰατρική, ἀλλὰ προσέφερε χωρὶς χρήματα τὶς ὑπηρεσίες του, ὡς φιλανθρωπία, στοὺς πάσχοντες καὶ ἀσθενεῖς. Ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ἰατρικὴ βοήθεια χορηγοῦσε δωρεὰν στοὺς ἀσθενεῖς τὰ φάρμακα καὶ τοὺς ἔδινε τὰ ἔξοδα τῆς νοσηλείας τους. Ἡ φιλανθρωπική του δραστηριότητα καλλιεργεῖτο στὴν ψυχή του ἀπὸ τὴν ἀγάπη πρὸς τὸν Θεὸ καὶ τὴ μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Ἡ Ἐκκλησία τὸν δέχθηκε στὶς τάξεις τοῦ ἱεροῦ κλήρου καὶ τὸν ἐξέλεξε Ἐπίσκοπο Σεβαστείας.

Λάμπρος Σκόντζος: Ὁ ὄλεθρος τῆς ἐγωπάθειας καί ἡ εὐλογία ταπεινώσεως

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ 

 

Μέ τη χάρη καὶ τὴν εὐσπλαχνία τοῦ Ἁγίου Θεοῦ φθάσαμε γιὰ μιὰ ἀκόμα φορὰ στὸ ἅγιο Τριώδιο, στὴν ἱερότερη καὶ κατανυκτικότερη ἑορτολογικὴ περίοδο τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους. Ἡ μακρὰ αὐτὴ περίοδος, ἡ ὁποία ἀρχίζει τὴν Κυριακὴ τοῦ Τελώνου καὶ τοῦ Φαρισαίου καὶ τελειώνει τὸ Μεγάλο Σάββατο, εἶναι ἡ πιὸ σημαντικὴ χρονικὴ περίοδος τῆς Ἐκκλησίας μας, διότι δίνει τὴν εὐκαιρία σὲ μᾶς τοὺς πιστοὺς νὰ συναισθανθοῦμε τὴ λαθεμένη πορεία τῆς ζωῆς μας, νὰ τὴ διορθώσουμε καὶ νὰ ἐπανακαθορίσουμε τὴ στάση μας ἀπέναντι στὸ Θεὸ καὶ τοὺς συνανθρώπους μας. Αὐτὴ ἡ προσωπικὴ κάθαρση καὶ διόρθωση τῆς γήινης πορείας μας εἶναι ἀπαραίτητη προϋπόθεση γιὰ νὰ μπορέσουμε, κεκαθαρμένοι καὶ ἀλλαγμένοι, νὰ ἑορτάσουμε τὸ ἅγιο Πάσχα, σύμφωνα μὲ τὴν παύλειο προτροπή, ὄχι ὅπως οἱ Ἰουδαῖοι, τυπικά, «ἀλλ᾿ ἐν ἀζύμοις εἰλικρινείας καὶ ἀληθείας», ἀποβάλλοντας τὴν παλαιὰ  ζύμη τῆς κακίας καὶ τῆς πονηρίας μας (Α΄ Κορ. 5,8).

Ελευθέριος Ανδρώνης: Καύση νεκρών: Ελεεινό κείμενο του προέδρου Αποτεφρωτηρίου Ριτσώνας, ζητά από την Εκκλησία να αποδεχτεί τις αποτεφρώσεις!

 

Ο Αντώνης Αλακιώτης κατηγορεί την Εκκλησία για «μισαλλοδοξία» και «προσβολή νεκρού» επειδή δεν δέχεται να γίνεται ο άνθρωπος σκόνη!

 

Γράφει ο  Ελευθέριος Ανδρώνης

 

Με ένα προκλητικό του κείμενο που μάλιστα δημοσιεύτηκε και στο «Πρώτο Θέμα», ο πρόεδρος της Ελληνικής Κοινωνίας Αποτέφρωσης, Αντώνης Αλακιώτης, επιτίθεται στην Εκκλησία για το θέμα της άρνησης της αποτέφρωσης, παρουσιάζοντάς την ως… οπισθοδρομική!

Ο κ. Αλακιώτης είναι πρόεδρος του Αποτεφρωτηρίου Ριτσώνας, το οποίο λειτουργεί στη χώρα μας από το 2019. Σε συνέντευξή του από εκείνο τον καιρό είχε πει για το πώς του «φυτεύτηκε» η ιδέα να ξεκινήσει μια πολυετή προσπάθεια για να λειτουργήσει το πρώτο αποτεφρωτήριο στην Ελλάδα:

Σοφία Μπεκρῆ: Οἱ σταθμοὶ τοῦ Τριῳδίου

 

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος

 

Τὸ Τριῴδιο, στὸ ὁποῖο μόλις εἰσήλθαμε, εἶναι μιὰ μακρὰ περίοδος μὲ ἐνδιάμεσους σταθμούς, ποὺ ὁδηγοῦν κλιμακωτὰ στὴν Σταύρωση καὶ στὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου καὶ τὴν δική μας- αὐτὸς εἶναι ὁ στόχος.

Εἶναι μελετημένη καὶ ψυχολογημένη αὐτὴ ἡ σταδιακὴ ἄνοδος, γιατί ἡ ἀνάβαση δὲν μπορεῖ νὰ γίνη διὰ μιᾶς, χρειάζεται ἡ κατάλληλη προετοιμασία, γιὰ τὴν ὁποία ἡ Ἐκκλησία μας ἔχει ἀσφαλῶς προνοήσει.

Ἀξίζει νὰ προσέξουμε ὅτι τὸ Τριῴδιο μοιάζει μὲ τὸν ἄνθρωπο καὶ οἱ ἐπὶ μέρους σταθμοί του ἀντιστοιχοῦν σὲ μέρη τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος, στὰ ἄκρα, στὸν κορμὸ καὶ στὴν κεφαλή. Ἂς τὸ δοῦμε:

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2025

Ὁ Ἅγιος Χαράλαμπος ὁ Ἱερομάρτυρας
 

Κατηξιώθης, Χαράλαμπες, ἐκ ξίφους,

Καὶ λαμπρότητος καὶ χαρᾶς τῶν Μαρτύρων.

Τῇ δεκάτῃ Χαράλαμπες, ἐὸν ἐτμήθης ἀπὸ λαιμόν.

Ὁ Ἅγιος Χαράλαμπος ἦταν ἱερεὺς στὴ Μαγνησία τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καὶ ἔζησε ἐπὶ αὐτοκρατορίας τοῦ Σεπτιμίου Σεβήρου (193 – 211 μ.Χ.). Ὅταν τὸ ἔτος 198 μ.Χ. ὁ Σέβηρος ἐξαπέλυσε ἀπηνὴ διωγμὸ κατὰ τῶν Χριστιανῶν, ὁ ἔπαρχος τῆς Μαγνησίας Λουκιανός, συνέλαβε τὸν Ἅγιο καὶ τοῦ ζήτησε νὰ ἀρνηθεῖ τὴν πίστη του. Ὅμως ὁ Ἅγιος ὄχι μόνο δὲν τὸ ἔκανε αὐτό, ἀλλὰ ἀντίθετα ὁμολόγησε στὸν ἔπαρχο τὴν προσήλωσή του στὸν Χριστὸ καὶ δήλωσε μὲ παρρησία ὅτι σὲ ὁποιοδήποτε βασανιστήριο καὶ νὰ ὑποβληθεῖ δὲν πρόκειται νὰ ἀρνηθεῖ τὴν πίστη τῆς Ἐκκλησίας.

«Ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ καί ἐλέησόν με».

 

(Ἀποσπάσματα ἀπό κήρυγμα τοῦ πατρός Θεοδώρου Ζήση, ὁμοτίμου καθηγητοῦ Πατρολογίας τοῦ Α.Π.Θ.)

 

Μέ βάση τήν Παραβολή τοῦ Τελώνου καί τοῦ Φαρισαίου, μποροῦμε νά ἀντλήσουμε τά ἑξῆς σπουδαῖα καί μεγάλα μηνύματα:

...Πρῶτον, ὅτι ἡ ὑπερηφάνεια ἀχρηστεύει καί ἀφανίζει τήν ἀρετή, ἐνῷ ἡ ταπείνωση ἀφανίζει τήν ἁμαρτία καί μᾶς σώζει.

Ὁ Διάβολος βρίσκει πολλούς τρόπους γιά νά μᾶς ὁδηγήσει μακριά ἀπό τόν Θεό· βρίσκει τό εὐάλωτο σημεῖο τοῦ καθενός ἀπό μᾶς. Ὅταν κανένας εἶναι φιλήδονος, τόν παρασύρει μέ τήν πορνεία. Ὅταν εἶναι ἄσπλαχνος, τόν παρασύρει μέ τήν φιλαργυρία. Μέ τούς ἁγίους καί τούς ἐναρέτους τί γίνεται; Τό εὐάλωτο σημεῖο τῶν ἁγίων καί τῶν ἐναρέτων εἶναι ἡ ὑπερηφάνεια.

Νώντας Σκοπετέας: Ξημέρωσε Τριώδιο ξανά…

«Οἱ ἑαυτῶν ἐπιγνώμονες σοφοί..»(Παρ.13,10)

Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας

 

Ξανὰ Τριώδιο ξημέρωσε ὁ Θεός. Πύλες ἄνοιξε, ποὺ φανερώνουν ἀπέραντες θάλασσες οἰκτιρμῶν καὶ φιλανθρωπίας. Οἱ ἥρωές του καὶ πάλι ἐνώπιόν μας. Ἀγέρωχοι καὶ ζωντανοί, σὲ παίρνουν ἀπὸ τὸ χέρι, νὰ ξεκινήσετε μαζὶ τὴν προπαρασκευὴ γιὰ τὸ κενὸ μνημεῖο...

 

Ὅλη μας ἡ ζωὴ τούτη ἡ ἑτοιμασία... Καὶ ἔπειτα τὰ αἰώνια ρήματα τοῦ Φωτός. Τὸ Εὐαγγέλιο ποὺ γράφτηκε μόνο γιὰ σένα ἀδελφέ μου, ταλαίπωρε ἑαυτέ μου. Ὕστερα, πάλι ἐκεῖνο τὸ τόσο εἰπωμένο ἀλλὰ ἀγέρωχο καὶ αὐτό... Καὶ ἂν μόνο αὐτὸ τὸ χωρίο εἶχε διασωθεῖ, θὰ ἦταν ἀπὸ μόνο του ἱκανό, σὰν μιὰ ρανίδα, νὰ γεμίσῃ ξανὰ τὴ θάλασσα τοῦ ἐλέους...

Σοφία Μπεκρή: «Ἑαυτοὺς ἀδελφοί ταπεινώσωμεν»

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος

 

Μὲ τὴν ἑορτὴ τῆς Ὑπαπαντῆς καὶ τοῦ σαραντισμοῦ τοῦ Κυρίου ὁλοκληρώνεται ἡ περίοδος τῶν ἑορτῶν τῆς Ἐνανθρωπήσεως τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ καὶ μαζί της ὁ λειτουργικὸς κύκλος τῶν ἀκινήτων ἑορτῶν. Στὴν συνέχεια, μὲ τὸ ἄνοιγμα τοῦ Τριῳδίου ξεκινᾶ μιὰ νέα λειτουργικὴ περίοδος, αὐτὴ τῶν κινητῶν ἑορτῶν, ποὺ μᾶς ὁδηγεῖ στὸ κορυφαῖο γεγονὸς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου καί, μακάρι, τῆς δικῆς μας συναναστάσεως.

Νά, λοιπόν, γιατὶ λέμε ὅτι ἡ Ἐκκλησία, διὰ τῶν σοφῶν Πατέρων καὶ τῶν ἐμπνευσμένων ὑμνογράφων, δὲν μᾶς ἀφήνει χωρὶς πνευματικὴ τροφή, χωρὶς διδάγματα καὶ μηνύματα γιὰ τὴν σωτηρία μας, ὥστε νὰ μὴν ἔχωμε δικαιολογία ὅτι δὲν γνωρίζομε ἢ ὅτι δὲν βρήκαμε ὁδοδεῖκτες στὴν πορεία μας. Ἀκόμη καὶ ὅταν χωλαίνωμε, ὀλισθαίνωμε καὶ κάποιες φορὲς πέφτωμε ἢ παρεκκλίνωμε, πάλι, μὲ καλὴ προαίρεση καὶ τὶς κατάλληλες προϋποθέσεις, ξαναβρίσκομε τὴν δύναμη νὰ ἀνορθωθοῦμε καὶ νὰ συνεχίσωμε τὴν σωτηριώδη πορεία μας. Ἀδικαιολόγητοι ἐντελῶς εἴμαστε μόνον ὅταν ἐπιμένωμε καὶ παραμένωμε πεισματικὰ στὸ ὀλίσθημά μας, διότι «τὸ πίπτειν ἀνθρώπινον, τὸ μένειν ἐν τῇ ἁμαρτίᾳ σατανικόν, τὸ δὲ μετανοεῖν θεῖον» (Ἱερὸς Χρυσόστομος).

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ [:Λουκ. 18, 9-14] Πνευματικά θησαυρίσματα ἀπό ὁμιλίες τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου Η ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΣΥΝΗ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ [:Λουκ. 18, 9-14]

Πνευματικὰ θησαυρίσματα ἀπὸ ὁμιλίες τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

Η ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΣΥΝΗ

Ἄν ἡ ἁμαρτία, ὅταν εἶναι ἑνωμένη μὲ τὴν ταπεινοφροσύνη, τρέχει τόσο γρήγορα στὸ δρόμο τῆς θεϊκῆς εὐσπλαχνίας, ὥστε μπορεῖ νὰ ξεπεράσει καὶ τὴν ἀρετὴ ποὺ τρέχει μὲ ἀλαζονεία, τότε ποῦ δὲν θὰ φτάσει ἡ ἀρετή, ὅταν συνυπάρχει μὲ τὴν ταπεινοφροσύνη; Ἄν ἐκεῖνοι ποὺ ὁμολογοῦν τὰ ἁμαρτήματά τους, βρίσκουν ἔλεος ἀπὸ τὸν Κύριο, τότε πόσα στεφάνια δὲν θὰ κερδίσουν ἐκεῖνοι ποὺ ἔχουν πλήρη ἐπίγνωση τῶν ἀγαθῶν τους πράξεων καὶ παραμένουν ταπεινοί;

Ἔχεις πραγματοποιήσει ἀναρίθμητα καλὰ ἔργα; Ἔχεις ἀποκτήσει κάθε ἀρετή; Ὅλα αὐτὰ εἶναι μάταια καὶ ἀνώφελα, ἂν δὲν συνοδεύονται ἀπὸ τὴν ταπεινοφροσύνη. Κανένα, μὰ κανένα κατόρθωμα δὲν μπορεῖ νὰ σταθεῖ δίχως αὐτήν.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ [:Β΄ Τιμ. 3,10-15] Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου «Πλανῶντες καὶ πλανώμενοι» [16-2-1997] [Β351]

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ[:Β΄Τιμ.3,10-15]

   Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

                                με θέμα:

                              «Πλανῶντες καὶ πλανώμενοι»

                       [εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 16-2-1997]

[Β351]

     Σήμερα, αγαπητοί μου, ανοίγει το «Τριώδιον»· Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου. Το «Τριώδιον» είναι ένα λειτουργικό βιβλίο της Εκκλησίας μας· που αρχίζει από σήμερα να εκδιπλούται και να ψάλλεται το περιεχόμενό του, από σήμερα Κυριακή έως το Μεγάλο Σάββατο. Λέγεται «Τριώδιον», επειδή έχουν επινοηθεί από τον άγιον Κοσμάν τον ποιητήν κανόνες, είναι είδος φιλολογικόν, κανόνες με τρεις μόνον ωδές, εις τιμήν του Αγίου Τριαδικού Θεού. Επειδή λοιπόν οι ωδές που χρησιμοποιεί στον κανόνα του είναι τρεις, γι'αυτό λέγεται «Τριώδιον».

Τό Εὐαγγέλιο καί ὁ Ἀπόστολος τῆς Κυριακῆς (Τελώνου καί Φαρισαίου - Ἀρχή Τριωδίου) 9 Φεβρουαρίου 2025

Ἑωθινόν

 

Ἦχος πλ. δ´ - Ἑωθινόν ΙΑ´
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΚΑ´ 15 - 25

¹⁵ Ὅτε οὖν ἠρίστησαν, λέγει τῷ Σίμωνι Πέτρῳ ὁ Ἰησοῦς· Σίμων Ἰωνᾶ, ἀγαπᾷς με πλέον τούτων; λέγει αὐτῷ· Ναί, Κύριε, σὺ οἶδας ὅτι φιλῶ σε. λέγει αὐτῷ· Βόσκε τὰ ἀρνία μου. ¹⁶ λέγει αὐτῷ πάλιν δεύτερον· Σίμων Ἰωνᾶ, ἀγαπᾷς με; λέγει αὐτῷ· Ναί, Κύριε, σὺ οἶδας ὅτι φιλῶ σε. λέγει αὐτῷ· Ποίμαινε τὰ πρόβατά μου. ¹⁷ λέγει αὐτῷ τὸ τρίτον· Σίμων Ἰωνᾶ, φιλεῖς με; ἐλυπήθη ὁ Πέτρος ὅτι εἶπεν αὐτῷ τὸ τρίτον, φιλεῖς με, καὶ εἶπεν αὐτῷ· Κύριε, σὺ πάντα οἶδας, σὺ γινώσκεις ὅτι φιλῶ σε. λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Βόσκε τὰ πρόβατά μου. ¹⁸ ἀμὴν ἀμὴν λέγω σοι, ὅτε ἦς νεώτερος, ἐζώννυες σεαυτὸν καὶ περιεπάτεις ὅπου ἤθελες· ὅταν δὲ γηράσῃς, ἐκτενεῖς τὰς χεῖράς σου, καὶ ἄλλος σε ζώσει, καὶ οἴσει ὅπου οὐ θέλεις. ¹⁹ τοῦτο δὲ εἶπε σημαίνων ποίῳ θανάτῳ δοξάσει τὸν Θεόν. καὶ τοῦτο εἰπὼν λέγει αὐτῷ· Ἀκολούθει μοι. ²⁰ ἐπιστραφεὶς δὲ ὁ Πέτρος βλέπει τὸν μαθητὴν ὃν ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς ἀκολουθοῦντα, ὃς καὶ ἀνέπεσεν ἐν τῷ δείπνῳ ἐπὶ τὸ στῆθος αὐτοῦ καὶ εἶπε· Κύριε, τίς ἐστιν ὁ παραδιδούς σε; ²¹ τοῦτον ἰδὼν ὁ Πέτρος λέγει τῷ Ἰησοῦ· Κύριε, οὗτος δὲ τί; ²² λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Ἐὰν αὐτὸν θέλω μένειν ἕως ἔρχομαι, τί πρὸς σέ; σύ ἀκολούθει μοι. ²³ ἐξῆλθεν οὖν ὁ λόγος οὗτος εἰς τοὺς ἀδελφοὺς ὅτι ὁ μαθητὴς ἐκεῖνος οὐκ ἀποθνήσκει· καὶ οὐκ εἶπεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ὅτι οὐκ ἀποθνήσκει, ἀλλ’ Ἐὰν αὐτὸν θέλω μένειν ἕως ἔρχομαι, τί πρὸς σέ; ²⁴ Οὗτός ἐστιν ὁ μαθητὴς ὁ μαρτυρῶν περὶ τούτων καὶ γράψας ταῦτα, καὶ οἴδαμεν ὅτι ἀληθὴς ἐστιν ἡ μαρτυρία αὐτοῦ. ²⁵ ἔστι δὲ καὶ ἄλλα πολλὰ ὅσα ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς, ἅτινα ἐὰν γράφηται καθ’ ἕν, οὐδὲ αὐτὸν οἶμαι τὸν κόσμον χωρῆσαι τὰ γραφόμενα βιβλία. Ἀμήν.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2025

Τελώνου και Φαρισαίου (Αρχή Τριωδίου) 

Φαρισαΐζων, Ἱεροῦ μακρὰν γίνου,
Χριστὸς γὰρ ἔνδον, ᾧ ταπεινὸς δεκτέον.

Ὁ δημιουργὸς τῶν ἄνω καὶ τῶν κάτω,
Τρισάγιον μὲν ὕμνον ἐκ τῶν Ἀγγέλων,
Τριῴδιον δὲ καὶ παρ' ἀνθρώπων δέχου.

Τριώδιο
Τριώδιο ονομάζεται το Λειτουργικό Βιβλίο της Εκκλησίας μας το οποίο περιλαμβάνει τους Ύμνους των Κυριακών, απο την Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου μέχρι και το Μεγάλο Σάββατο πρίν την Τελετή της Αναστάσεως. Ονομάζεται έτσι διότι οι περισσότεροι Κανόνες του Όρθρου (πρωινή Ακολουθία) περιέχουν τρείς Ωδές ενώ συνήθως περιέχουν εννέα Ωδές - την 8η και την 9η πάντοτε, ύστερα δε διαδοχικά μία από τις πέντε πρώτες.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ [:Λουκ. 18, 9-14] Πνευματικά θησαυρίσματα ἀπό ὁμιλίες τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ ΚΑΙ ΚΕΝΟΔΟΞΙΑ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ [:Λουκ. 18, 9-14]

Πνευματικὰ  θησαυρίσματα ἀπὸ ὁμιλίες τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ ΚΑΙ ΚΕΝΟΔΟΞΙΑ

Ἄν θέλεις νὰ συνετίσεις ἕναν ὑπερήφανο ἄνθρωπο, μὴ μεταχειριστεῖς πολλὰ λόγια. Θύμισέ του μόνο τὴν ἀνθρώπινη φύση του καὶ τὴ ρήση τοῦ σοφοῦ Σειράχ: «Τί ὑπερηφανεύεται γῆ καὶ σποδός; (:Γιατί ἔχει τόση ἀλαζονεία καὶ ὑπερηφανεύεται ὁ ἄνθρωπος, ποὺ εἶναι χῶμα καὶ στάχτη;)» [Σοφία  Σειρὰχ 10,9]. Κι ἂν ἐκεῖνος σοῦ πεῖ ὅτι χῶμα καὶ στάχτη θὰ γίνει μετὰ τὸν θάνατό του, δῶσε του νὰ καταλάβει ὅτι καὶ τώρα, ποὺ ζεῖ δὲν εἶναι τίποτα περισσότερο. Ἄς μὴν ξεγελιέται, βλέποντας τὴν ὀμορφιά του· ἔχοντας τὴν ὑγεία του, νιώθοντας τὴ δύναμή του, ἀπολαμβάνοντας τίς χαρὲς τῆς σύντομης ἐπίγειας ζωῆς. Χῶμα καὶ στάχτη εἶναι, «ἀφοῦ, καὶ ὅσο ἀκόμα ζεῖ, ἀρχίζει ἡ φθορὰ του» [Σοφ. σειρ.10,9: «Ὅτι ἐν ζωῇ ἔῤῥιψα τὰ ἐνδόσθια αὐτοῦ (:Διότι τοῦ ὑπερήφανου ἀνθρώπου, ἐνόσῳ ἀκόμη ζοῦσε, ἔριξα κάτω τὰ ἐντόσθιά του)»].