Τό Εὐαγγέλιο καί ὁ Ἀπόστολος τῆς Κυριακῆς (Τῶν Βαΐων) 13 Ἀπριλίου 2025

 

Εὐαγγέλιον 

 

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΙΒ´ 1 - 18

¹ Ὁ οὖν Ἰησοῦς πρὸ ἓξ ἡμερῶν τοῦ πάσχα ἦλθεν εἰς Βηθανίαν, ὅπου ἦν Λάζαρος ὁ τεθνηκώς, ὃν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν. ² ἐποίησαν οὖν αὐτῷ δεῖπνον ἐκεῖ, καὶ ἡ Μάρθα διηκόνει· ὁ δὲ Λάζαρος εἷς ἦν ἐκ τῶν ἀνακειμένων σὺν αὐτῷ. ³ ἡ οὖν Μαρία, λαβοῦσα λίτραν μύρου νάρδου πιστικῆς πολυτίμου, ἤλειψε τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ καὶ ἐξέμαξε ταῖς θριξὶν αὐτῆς τοὺς πόδας αὐτοῦ· ἡ δὲ οἰκία ἐπληρώθη ἐκ τῆς ὀσμῆς τοῦ μύρου. ⁴ λέγει οὖν εἷς ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, Ἰούδας Σίμωνος Ἰσκαριώτης, ὁ μέλλων αὐτὸν παραδιδόναι· ⁵ Διατί τοῦτο τὸ μύρον οὐκ ἐπράθη τριακοσίων δηναρίων καὶ ἐδόθη πτωχοῖς; ⁶ εἶπε δὲ τοῦτο οὐχ ὅτι περὶ τῶν πτωχῶν ἔμελεν αὐτῷ, ἀλλ’ ὅτι κλέπτης ἦν, καὶ τὸ γλωσσόκομον εἶχε καὶ τὰ βαλλόμενα ἐβάσταζεν. ⁷ εἶπεν οὖν ὁ Ἰησοῦς· Ἄφες αὐτήν, εἰς τὴν ἡμέραν τοῦ ἐνταφιασμοῦ μου τετήρηκεν αὐτό. ⁸ τοὺς πτωχοὺς γὰρ πάντοτε ἔχετε μεθ’ ἑαυτῶν, ἐμὲ δὲ οὐ πάντοτε ἔχετε. ⁹ Ἔγνω οὖν ὄχλος πολὺς ἐκ τῶν Ἰουδαίων ὅτι ἐκεῖ ἐστι, καὶ ἦλθον οὐ διὰ τὸν Ἰησοῦν μόνον, ἀλλ’ ἵνα καὶ τὸν Λάζαρον ἴδωσιν ὃν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν. ¹⁰ ἐβουλεύσαντο δὲ οἱ ἀρχιερεῖς ἵνα καὶ τὸν Λάζαρον ἀποκτείνωσιν, ¹¹ ὅτι πολλοὶ δι’ αὐτὸν ὑπῆγον τῶν Ἰουδαίων καὶ ἐπίστευον εἰς τὸν Ἰησοῦν. ¹² Τῇ ἐπαύριον ὁ ὄχλος πολὺς ὁ ἐλθὼν εἰς τὴν ἑορτήν, ἀκούσαντες ὅτι ἔρχεται Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα, ¹³ ἔλαβον τὰ βαΐα τῶν φοινίκων καὶ ἐξῆλθον εἰς ὑπάντησιν αὐτῷ, καὶ ἐκραύγαζον· Ὡσαννά· εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ. ¹⁴ εὑρὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς ὀνάριον ἐκάθισεν ἐπ’ αὐτό, καθώς ἐστι γεγραμμένον· ¹⁵ Μὴ φοβοῦ, θύγατερ Σιών· ἰδοὺ ὁ βασιλεύς σου ἔρχεται καθήμενος ἐπὶ πῶλον ὄνου. ¹⁶ Ταῦτα δὲ οὐκ ἔγνωσαν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ τὸ πρῶτον, ἀλλ’ ὅτε ἐδοξάσθη ὁ Ἰησοῦς, τότε ἐμνήσθησαν ὅτι ταῦτα ἦν ἐπ’ αὐτῷ γεγραμμένα, καὶ ταῦτα ἐποίησαν αὐτῷ. ¹⁷ Ἐμαρτύρει οὖν ὁ ὄχλος ὁ ὢν μετ’ αὐτοῦ ὅτε τὸν Λάζαρον ἐφώνησεν ἐκ τοῦ μνημείου καὶ ἤγειρεν αὐτὸν ἐκ νεκρῶν. ¹⁸ διὰ τοῦτο καὶ ὑπήντησεν αὐτῷ ὁ ὄχλος, ὅτι ἤκουσαν τοῦτο αὐτὸν πεποιηκέναι τὸ σημεῖον. 

 

Ἑρμηνευτικὴ ἀπόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα

 

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΙΒ´ 1 - 18

¹ Ο Ἰησοῦς, λοιπόν, χωρὶς νὰ ἐμποδισθῇ ἀπὸ τὴν ἐπιβουλὴν αὐτὴν τῶν ἐχθρῶν του, ἓξ ἡμέρας πρὸ τῆς ἑορτῆς τοῦ Πάσχα, ἦλθεν εἰς τὴν Βηθανίαν, ὅπου ἦτο ὁ Λάζαρος, ὁ ὁποῖος εἶχεν ἀποθάνει καὶ τὸν ὁποῖον ὁ Κύριος ἀνέστησεν ἐκ νεκρῶν. ² Λόγῳ δὲ τοῦ σεβασμοῦ καὶ τῆς εὐγνωμοσύνης, ποὺ ἐξ αἰτίας τοῦ θαύματος ᾐσθάνοντο οἱ συγγενεῖς τοῦ Λαζάρου πρὸς αὐτόν, τοῦ ἔκαμαν δεῖπνον ἐκεῖ καὶ ἡ Μάρθα ὑπηρέτει. Ὁ δὲ Λάζαρος ἦτο ἕνας ἀπὸ ἐκείνους, ποὺ ἐκάθηντο καὶ συνέτρωγον εἰς τὸ τραπέζι μαζί του. ³ Ἐν τῷ μεταξὺ ἡ Μαρία, ἀφοῦ ἠγόρασε περὶ τὰ ἑκατὸν δράμια μύρον κατασκευασμένον ἀπὸ ἓν εἶδος τοῦ ἀρωματικοῦ φυτοῦ τῆς βαλεριάνας, τὸ ὁποῖον καλεῖται νάρδος, μύρον γνήσιον καὶ ἀνόθευτον καὶ πάρα πολὺ ἀκριβόν, ἤλειψε μὲ αὐτὸ τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ. Καὶ ἔπειτα ἐκδηλοῦσα τὴν βαθεῖαν ταπείνωσίν της πρὸς τὸν Ἰησοῦν ἐκαθάρισε μὲ τὰς τρίχας τῆς κεφαλῆς της τοὺς πόδας του· ἡ οἰκία δὲ ἐγέμισεν ἀπὸ τὴν εὐωδίαν τοῦ μύρου. ⁴ Ὕστερα λοιπὸν ἀπὸ τὴν πρᾶξιν αὐτὴν τῆς Μαρίας εἶπεν ἕνας ἀπὸ τοὺς μαθητάς του, ὁ Ἰούδας ὁ υἱὸς τοῦ Σίμωνος ὁ Ἰσκαριώτης, ἐκεῖνος ποὺ ἔμελλε νὰ τὸν παραδώσῃ διὰ προδοσίας εἰς τοὺς σταυρωτάς του. ⁵ Τὸ μύρον αὐτὸ ἀντὶ νὰ χυθῇ καὶ σπαταληθῇ ἄσκοπα, διατὶ δὲν ἐπωλήθη ἀντὶ τριακοσίων δηναρίων, ἤτοι ἀντὶ διακοσίων πεντήκοντα περίπου χρυσῶν δραχμῶν, καὶ δὲν ἐδόθη τὸ ἀντίτιμόν του ἐλεημοσύνη εἰς τοὺς πτωχούς; ⁶ Εἶπε δὲ τοῦτο, ὄχι διότι ἐνδιεφέρετο διὰ τοὺς πτωχούς, ἀλλὰ διότι ἦτο κλέπτῃς καὶ εἶχεν αὐτὸς τὸ κυτίον τῶν συνεισφορῶν καὶ κατεκράτει κρυφίως ὑπὲρ τοῦ ἑαυτοῦ του τὰ ριπτόμενα εἰς αὐτὸ χρήματα. ⁷ Ὅταν λοιπὸν ὁ Ἰησοῦς ἤκουσε τὴν ἐπίκρισιν αὐτήν, εἶπεν· Ἄφησέ την ἥσυχον καὶ μὴ τὴν ἐλέγχῃς. Ἡ γυναῖκα αὐτὴ σὰν νὰ προησθάνετο, ὅτι πρόκειται μετ’ ὀλίγον νὰ ταφῶ, ἔχει φυλάξει τὸ μύρον αὐτὸ ὡς συμβολισμὸν καὶ προαναγγελίαν τῆς διὰ μύρου ἑτοιμασίας τοῦ σώματός μου κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς ταφῆς μου. ⁸ Μὴ τὴν ἐμποδίζετε λοιπόν. Διότι τοὺς πτωχοὺς τοὺς ἔχετε πάντοτε μαζί σας, καὶ μπορεῖτε εἰς οἰανδήποτε στιγμὴν νὰ τοὺς ἐλεήσετε, ἐμὲ ὅμως δὲν μὲ ἔχετε πάντοτε, διότι μετ’ ὀλίγον θὰ ἀποθάνω. ⁹ Ἀπὸ τὸ δεῖπνον λοιπὸν αὐτὸ καὶ ἀπὸ ὅσα συνέβησαν κατ’ αὐτό, ἔμαθε λαὸς πολὺς ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους, ὅτι ὁ Ἰησοῦς εὑρίσκετο εἰς Βηθανίαν καὶ ἦλθον ἐκεῖ ὄχι μόνον διὰ τὸν Ἰησοῦν, ἀλλὰ διὰ νὰ ἴδουν καὶ τὸν Λάζαρον, τὸν ὁποῖον ἀνέστησεν ἐκ νεκρῶν. ¹⁰ Κατόπιν ὅμως αὐτοῦ ἀπεφάσισαν οἱ ἀρχιερεῖς νὰ θανατώσουν καὶ τὸν Λάζαρον, ¹¹ διότι ἐξ αἰτίας του πολλοὶ ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους ἐπῆγαν εἰς τὴν Βηθανίαν διὰ νὰ βεβαιωθοῦν, ἐὰν πράγματι ἀνεστήθη ἐκ νεκρῶν καὶ ὅταν διεπίστωναν τοῦτο, ἐπίστευον εἰς τὸν Ἰησοῦν. ¹² Τὴν κατόπιν ἀπὸ τὸ δεῖπνον ἡμέραν λαὸς πολύς, ὁ ὁποῖος εἶχεν ἔλθει εἰς τὴν ἑορτήν, ὅταν ἤκουσαν ὅτι ἔρχεται ὁ Ἰησοῦς εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα, ¹³ ἐπῆραν εἰς τὰ χέρια τους κλαδιὰ ἀπὸ τὶς χουρμαδιές, ποὺ ἦσαν κατὰ μῆκος τοῦ δρόμου καὶ ἐβγῆκαν ἀπὸ τὴν πόλιν διὰ νὰ τὸν ὑποδεχθοῦν καὶ ἐφώναζαν δυνατά· Δόξα καὶ τιμὴ εἰς αὐτὸν ποὺ ὑποδεχόμεθα· εὐλογημένος καὶ δοξασμένος νὰ εἶναι αὐτός, ποὺ ἔρχεται ἀπεσταλμένος ἀπὸ τὸν Κύριον ὡς ἀντιπρόσωπός του. Αὐτὸς εἶναι ὁ ἔνδοξος βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ, ποὺ τόσον καιρὸν ἐπεριμέναμεν. ¹⁴ Ἐζήτησε δὲ καὶ εὗρεν ὁ Ἰησοῦς ἕνα πουλαράκι καὶ ἐκάθησεν ἐπ’ αὐτοῦ, σύμφωνα μὲ ἐκεῖνο ποὺ εἶναι γραμμένον εἰς τὸν προφήτην Ζαχαρίαν· ¹⁵ Μὴ φοβεῖσαι, Ἱερουσαλήμ, κόρη τοῦ ὄρους Σιών· ἰδοὺ ὁ βασιλεύς σου ἔρχεται, ὄχι σὰν τύραννος καὶ κατακτητὴς ἐπὶ ἵππου ἢ ἅρματος πολεμικοῦ, ἀλλὰ καθήμενος ἐπάνω εἰς πουλάριον ὄνου. ¹⁶ Τί ἐσήμαιναν δὲ οἱ λόγοι αὐτοὶ τοῦ Ζαχαρίου, δὲν ἐνόησαν οἱ μαθηταί του εἰς τὰς ἀρχάς, κατὰ τὴν ὥραν τῆς θριαμβευτικῆς του ταύτης εἰσόδου, ἀλλ’ ὅταν ὁ Ἰησοῦς ἐδοξάσθη διὰ τῆς ἀναστάσεως καὶ ἀναλήψεως αὐτοῦ, τότε, ποὺ ἐφωτίσθησαν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, ἐνεθυμήθησαν, ὅτι τὰ προφητικὰ αὐτὰ λόγια τοῦ Ζαχαρίου ἦσαν δι’ αὐτὸν γραμμένα. Καὶ ἀκριβῶς διὰ νὰ πληρωθῇ ἡ προφητεία αὐτή, συνειργάσθησαν χωρὶς νὰ τὸ ἐννοοῦν καὶ αὐτοὶ καὶ ἔκαμαν διὰ τὸν Ἰησοῦν ταῦτα. ¹⁷ Κατὰ τὴν ὑποδοχὴν λοιπὸν ἐκείνην ἔδιδε μαρτυρίαν περὶ τοῦ θαύματος τοῦ Λαζάρου εἰς ὅσους δὲν τὸ εἶχαν ἴδει, ὁ λαός, ποὺ ἦτο τότε μαζί του, ὅταν ὁ Ἰησοῦς ἐφώναξεν ἀπὸ τὸ μνημεῖον τὸν Λάζαρον καὶ τὸν ἀνέστησεν ἐκ νεκρῶν. ¹⁸ Δι’ αὐτὸ καὶ τὸν προϋπάντησαν τὰ πλήθη τοῦ λαοῦ, διότι ἤκουσαν ἀπὸ τοὺς αὐτόπτας μάρτυρας, ὅτι αὐτὸς εἶχε κάμει τὸ μέγα τοῦτο θαῦμα.  

Ἀπόστολος

 

ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ Δ´ 4 - 9

 

⁴ Χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε· πάλιν ἐρῶ, χαίρετε. ⁵ τὸ ἐπιεικὲς ὑμῶν γνωσθήτω πᾶσιν ἀνθρώποις. ὁ Κύριος ἐγγύς. ⁶ μηδὲν μεριμνᾶτε, ἀλλ’ ἐν παντὶ τῇ προσευχῇ καὶ τῇ δεήσει μετὰ εὐχαριστίας τὰ αἰτήματα ὑμῶν γνωριζέσθω πρὸς τὸν Θεόν, ⁷ καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ ἡ ὑπερέχουσα πάντα νοῦν φρουρήσει τὰς καρδίας ὑμῶν καὶ τὰ νοήματα ὑμῶν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. ⁸ Τὸ λοιπόν, ἀδελφοί, ὅσα ἐστὶν ἀληθῆ, ὅσα σεμνά, ὅσα δίκαια, ὅσα ἁγνά, ὅσα προσφιλῆ, ὅσα εὔφημα, εἴ τις ἀρετὴ καὶ εἴ τις ἔπαινος, ταῦτα λογίζεσθε· ⁹ ἃ καὶ ἐμάθετε καὶ παρελάβετε καὶ ἠκούσατε καὶ εἴδετε ἐν ἐμοί, ταῦτα πράσσετε· καὶ ὁ Θεὸς τῆς εἰρήνης ἔσται μεθ’ ὑμῶν.

 

Ἑρμηνευτικὴ ἀπόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα 

 

ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ Δ´ 4 - 9

⁴ Χαίρετε πάντοτε τὴν χαράν, ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὴν ἕνωσιν καὶ κοινωνίαν μας μὲ τὸν Κύριον. Πάλιν θὰ εἴπω, χαίρετε. ⁵ Ἡ ἐπιείκειά σας καὶ ἡ ὑποχωρητικότης σας ἂς γίνῃ γνωστὴ εἰς ὅλους τοὺς ἀνθρώπους καὶ εἰς αὐτοὺς ἀκόμη τοὺς ἀπίστους. Ὁ Κύριος πλησιάζει νὰ ἔλθῃ καὶ θὰ ἀποδώσῃ αὐτὸς εἰς ἕκαστον ὅ,τι τοῦ ἀνήκει. ⁶ Μὴ κυριεύεσθε ἀπὸ ἀγωνιώδη φροντίδα διὰ τίποτε, ἀλλὰ διὰ κάθε τι ποὺ σᾶς παρουσιάζεται, κάνετε γνωστὰ τὰ αἰτήματά σας πρὸς τὸν Θεόν διὰ τῆς προσευχῆς καὶ διὰ τῆς δεήσεως, αἱ ὁποῖαι πρέπει νὰ συνοδεύωνται καὶ μὲ εὐγνώμονα εὐχαριστίαν δι’ ὅσα ὁ Θεὸς μᾶς ἔδωκε. ⁷ Καὶ ἔτσι, ὅταν διώχνετε κάθε μέριμναν καὶ ἐμπιστεύεσθε τὸν ἑαυτόν σας εἰς τὴν θείαν Πρόνοιαν, ἡ εἰρήνη ποὺ ἔχει ὁ Θεὸς καὶ τὴν μεταδίδει εἰς τοὺς ἰδικούς του, τῆς ὁποίας τὴν τελειότητα κάθε νοῦς, εἴτε ἀνθρώπινος εἴτε ἀγγελικὸς δὲν ἠμπορεῖ νὰ νοιώσῃ, θὰ φρουρήσῃ τὰς καρδίας σας καὶ τὰς σκέψεις σας, ἐφ’ ὅσον μένετε ἐνωμένοι μὲ τὸν Ἰησοῦν Χριστόν. ⁸ Καὶ τώρα ἀπομένει, ἀδελφοί μου, νὰ σᾶς ἀπευθύνω καὶ μίαν ἄλλην προτροπήν· ὅσα εἶναι ἀληθῆ, ὅσα εἶναι σεμνὰ καὶ σεβαστά, ὅσα εἶναι σύμφωνα μὲ τὸ δίκαιον, ὅσα εἶναι ἄμολυν τὰ καὶ ἁγνά, ὅσα εἶναι προσφιλῆ εἰς τὸν Θεόν καὶ εἰς τοὺς καλοὺς ἀνθρώπους, ὅσα ἔχουν καλὴν φήμην, καὶ ὁποιανδήποτε ἄλλην ἀρετὴν καὶ ὁποιονδήποτε ἔργον ἀγαθόν, ποὺ εἶναι ἄξιον ἐπαίνου, αὐτὰ νὰ συλλογίζεσθε καὶ νὰ προσέχετε, ὥστε καὶ νὰ τὰ ἐφαρμόζετε εἰς τὸν βίον σας. ⁹ Αὐτά, ποὺ ἐμάθατε καὶ παρελάβατε διὰ τῆς προφορικῆς διδασκαλίας μου καὶ τὰ ἠκούσατε καὶ τὰ εἴδατε εἰς τὴν ὅλην συμπεριφορὰν καὶ διαγωγήν μου, ταῦτα νὰ πράττετε. Καὶ τότε ὁ Θεός, ποὺ εἶναι ὁ χορηγὸς τῆς εἰρήνης, θὰ εἶναι μαζί σας.   

Πηγή:https://www.saint.gr/

«Πᾶνος»

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2025

  Κυριακή των Βαΐων

 

 Πώλῳ καθίσας, ὁ λόγῳ τείνας πόλον,

 Βροτοὺς ἐκζητεῖ λῦσαι τῆς ἀλογίας.

Την ημέρα αυτή γιορτάζουμε την πανηγυρική είσοδο του Κυρίου Ιησού Χριστού στην Ιερουσαλήμ. Τότε, ερχόμενος ο Ιησούς από τη Βηθανία στα Ιεροσόλυμα, έστειλε δύο από τους Μαθητές του και του έφεραν ένα γαϊδουράκι. Και κάθισε πάνω του για να μπει στην πόλη.

Ο δε λαός, ακούγοντας ότι ο Ιησούς έρχεται, πήραν αμέσως στα χέρια τους βάγια από φοίνικες και βγήκαν να τον υποδεχτούν. Και άλλοι μεν με τα ρούχα τους, άλλοι δε κόβοντας κλαδιά από τα δέντρα, έστρωναν το δρόμο απ’ όπου ο Ιησούς θα περνούσε. Και όλοι μαζί, ακόμα και τα μικρά παιδιά, φώναζαν: «Ωσαννά· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, ο βασιλεύς του Ισραήλ».

Λάμπρος Σκόντζος: «Ἐγώ εἰμί ἡ Ἀνάστασις καί ἡ ζωή»

 

 (Θεολογικό σχόλιο στο Σάββατο του Λαζάρου)

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

Τὸ Σάββατο τῆς ΣΤ΄ Ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ὅρισε νὰ ἑορτάζουμε τὴν θαυμαστὴ ἀνάσταση τοῦ Λαζάρου. Αὐτὸ δὲν εἶναι τυχαῖο. Διότι, πρῶτον τὸ μεγάλο καὶ θαυμαστὸ αὐτὸ γεγονὸς συμπίπτει χρονικὰ μὲ τὴν εἴσοδο τοῦ Κυρίου μας στὴν ἁγία πόλη τῆς Ἱερουσαλήμ. Καὶ δεύτερον, ὅτι τὸ γεγονὸς τῆς ἐκ νεκρῶν ἀναστάσεως τοῦ φίλου τοῦ Κυρίου εἶναι μιὰ τρανὴ ἀπόδειξη ὅτι ὁ Χριστὸς μας εἶναι ὁ κύριος τῆς ζωῆς καὶ τοῦ θανάτου, ὅτι αὐτὸς ποὺ ἀνάστησε ἀπὸ τοὺς νεκροὺς τὸ Λάζαρο θὰ ἀναστήσῃ καὶ τὸν Ἑαυτό του, ἀφοῦ θὰ σκυλέψῃ τὸν Ἅδη καὶ θὰ νικήσῃ τὸν θάνατο!
 

Σύμφωνα μὲ τὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα ὁ Λάζαρος μὲ τὶς ἀδελφές του Μάρθα καὶ Μαρία, ποὺ κατοικοῦσαν στὴν κώμη Βηθανία, εἶχαν ἐγκάρδιες φιλικὲς σχέσεις μὲ τὸν Κύριο. Φαίνεται ὅτι πολλὲς φορὲς εἶχαν τὴν ὕψιστη τιμὴ καὶ χαρὰ νὰ δεχτοῦν καὶ νὰ φιλοξενήσουν τὸ Χριστὸ στὸν εὐλογημένο οἶκο τους (Λουκ. 10,38-42).

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ [:Ἰω. 12, 1-18] Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου μὲ θέμα: Ο ΥΜΝΟΣ ΤΟΥ ΜΕΣΣΙΟΥ» [31-3-1991] (Β246) [ β΄έκδοσις]

 

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ [:Ἰω. 12, 1-18]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου
μὲ θέμα:
 Ο ΥΜΝΟΣ ΤΟΥ ΜΕΣΣΙΟΥ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 31-3-1991]

(Β246)                                                                                                                       [β΄έκδοσις]

Σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας, ἀγαπητοί μου, γιορτάζει τὴν θριαμβευτικὴ εἴσοδο τοῦ Κυρίου μας εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα. Ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὡς ἑξῆς μᾶς τὸ περιγράφει: «Τῇ ἐπαύριον ὄχλος πολὺς, ὁ ἐλθὼν εἰς τὴν ἑορτήν, ἀκούσαντες ὅτι ἔρχεται Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα, ἔλαβον τὰ βαΐα τῶν φοινίκων καὶ ἐξῆλθον εἰς ὑπάντησιν αὐτῷ, καὶ ἔκραζον· ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ». 

Ὁ Κύριός μας, ἀγαπητοί μου, ἔζησε τόσο στὸν ἰδιωτικό, ὅσο καὶ στὸν δημόσιο βίο Του, πολὺ ἁπλᾶ καὶ πολὺ ταπεινά. Γενόμενος ὑπόδειγμα ἁπλότητος καὶ ταπεινώσεως εἰς τοὺς ἀνθρώπους. Ὅμως τώρα, μετὰ ἀπὸ τὸ ἄκουσμα τῆς ἀναστάσεως τοῦ Λαζάρου, ποὺ ἔγινε εἰς τὴν Βηθανίαν, ὄχλος πολύς, μᾶς σημειώνει ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης, ἔρχεται νὰ Τὸν προϋπαντήσῃ, ὅταν ἔμαθε ὅτι ὁ Ἰησοῦς ἔρχεται εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα. Καὶ ἦταν μία ὑποδοχὴ ἄνευ προηγουμένου! Μιὰ ὑποδοχὴ θριαμβευτική. Ἀλλὰ αὐτὴ ἡ θριαμβευτικὴ εἴσοδος τοῦ Ἰησοῦ στὰ Ἱεροσόλυμα εἶναι τύπος. Τύπος τῆς θριαμβευτικῆς εἰσόδου Του, τόσο εἰς τοὺς οὐρανοὺς τὴν τεσσαρακοστὴ ἡμέρα ἀπὸ τὴν Ἀνάστασή Του, δηλαδὴ κατὰ τὴν Ἀνάληψη, ὅσο καὶ κατὰ τὴν ἡμέρα τῆς Κρίσεως, ὅταν μαζὶ μὲ τοὺς δικαίους θὰ εἰσέλθῃ εἰς τὴν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ.

Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ

Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ

«Καιρῷ δεκτῷ ἐπήκουσά σου καὶ ἐν ἡμέρᾳ σωτηρίας ἐβοήθησά σοὶ καὶ ἔπλασὰ σε καὶ ἔδωκὰ σε εἰς διαθήκην ἐθνῶν τοῦ καταστῆσαι τὴν γῆν καὶ κληρονομῆσαι κληρονομίας ἐρήμους (:Στὸν κατάλληλο καὶ εὐνοϊκὸ καιρό σὲ ἄκουσα μὲ προσοχὴ καὶ σὲ ἡμέρα ποὺ δίνεται ἡ σωτηρία, σὲ βοήθησα καὶ σὲ ἔπλασα καὶ σὲ ἔδωσα γιὰ νὰ συναφθεῖ Διαθήκη μὲ τὰ ἔθνη, γιὰ νὰ ἀποκατασταθεῖ ἡ γῆ μὲ τοὺς κατοίκους της καὶ νὰ κληρονομήσεις ἐρημωμένες ἐκτάσεις καὶ λαοὺς ὡς μόνιμο κτῆμα κληρονομίας ἠθικῆς)», εἶπε ὁ Θεὸς μέσῳ τοῦ Ἠσαΐα [Ἠσ. 49,8]. Καλὸ λοιπὸν εἶναι νὰ πῶ σήμερα τὸ ἀποστολικὸ ἐκεῖνο πρὸς τὴν ἀγάπη σας: «Ἰδοὺ νῦν καιρὸς εὐπρόσδεκτος, ἰδοὺ νῦν ἡμέρα σωτηρίας (Νὰ λοιπόν, τώρα εἶναι καιρὸς κατάλληλος, νά, τώρα εἶναι ἡμέρα σωτηρίας)» [Β΄ Κορ. 6,2]· «ἡ νὺξ προέκοψεν͵ ἡ δὲ ἡμέρα ἤγγικεν. ἀποθώμεθα οὖν τὰ ἔργα τοῦ σκότους͵ ἐνδυσώμεθα δὲ τὰ ὅπλα τοῦ φωτός (:Ἡ ζωὴ αὐτή, ποὺ μοιάζει μὲ νύχτα σκοτεινή, προχώρησε, ἐνῶ ἡ ἡμέρα τῆς ἄλλης ζωῆς πλησίασε. Κι ἂν ἀκόμη δὲν ἔλθει ὁ Κύριος σύντομα μὲ τὴν ἔνδοξη δευτέρα Του παρουσία, ἔρχεται ὅμως γιὰ τὸν καθένα μας μὲ τὸν θάνατο. Πλησιάζει λοιπὸν γιὰ τὸν καθένα μας ἡ ἡμέρα τῆς ἄλλης ζωῆς. Ἄς ἀποθέσουμε λοιπὸν σὰν νυκτερινὰ ἐνδύματα τὰ ἔργα τῆς ἁμαρτίας, ποὺ γίνονται στὸ σκοτάδι, καὶ ἂς ντυθοῦμε σὰν ἄλλα ὅπλα τὰ φωτεινὰ ἔργα τῆς ἀρετῆς)» [Ρωμ. 13,12].

π. Γεώργιος Μεταλληνός: Ἡ ὑμνογραφία τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδας. (Σχετικά μέ τίς λεγόμενες λατρευτικές ἑβδομάδες, μέ συναυλίες καί παραστάσεις μέσα στούς Ἱερούς μας Ναούς)

 

σ.σ. Άλλο ένα συναυλιακό κιτς event έλαβε χώρα μέσα σε Ιερό Ναό της Μητροπόλεως Κηφισίας, με έντονη, και πάλι, την παρουσία των πολιτικών και τοπικών παραγόντων. Το ξεχαρβάλωμα προχωρά με σχέδιο υπό το «άγρυπνο βλέμμα» των επισκόπων! Ας διαβάσουμε την αγιοπνευματική τοποθέτηση του μακαριστού π. Γεωργίου Μεταλληνού για τον υμνογραφικό λόγο και την μελωδία του στην Εκκλησία για να στερεωθούμε. Ευχαριστίες στον αδελφό Νικόλαο Κ. για την επισήμανση του συγκεκριμένου άρθρου.

Ἡ Μεγάλη Ἑβδομάδα ἀνακεφαλαιώνει ὅλη τὴν ἀνθρώπινη Ἱστορία, τὴν δημιουργίᾳ, τὴν πτώση, τὴν ἐν Χριστῷ ἀνάπλαση καὶ ἀναδημιουργία. Ὁ Χριστός, ὁ σταυρωμένος καὶ ἀναστὰς Κύριος τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῆς Ἱστορίας, προβάλλεται μέσα ἀπὸ τὶς ἱερὲς Ἀκολουθίες, ὡς Αὐτὸς ποὺ δίνει λύση στὴ διαχρονικὴ τραγῳδία τοῦ ἀνθρώπου καὶ νοηματοδοτεῖ τὴν Ἱστορία.

Ο Νεκτάριος Δαπέργολας για την ψευτολατρευτική εβδομάδα και τον γενικότερο μαγαρισμό των ναών μας

 

Η Ψευτολατρευτική Εβδομάδα της Θεσσαλονίκης, ο γενικότερος μαγαρισμός των ναών μας από τους λυκοποιμένες της εκκοσμίκευσης, η ξεκάθαρη θέση των Ιερών Κανόνων αλλά και η συνευθύνη του ποιμνίου ήταν το κεντρικό θέμα της χτεσινής παρουσίας του Νεκτάριου Δαπέργολα στον Focus FM. Σχολιάστηκαν ωστόσο και άλλα συμβάντα, όπως τα πρόσφατα αίσχη του αντίχριστου καθεστώτος της Ουκρανίας, η συνεχιζόμενη ντροπή στην Μητρόπολη Περιστερίου κλπ. 

 

Παραθέτουμε πιο κάτω το 16λεπτο ηχητικό:

Σοφία Μπεκρῆ: «Ἡ πάντων χαρά»

 Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος

 

Μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ διανύσαμε ἤδη τὴν κύρια περίοδο τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Τὸ Σάββατο τοῦ Λαζάρου καὶ ἡ Κυριακὴ τῶν Βαΐων ἀποτελοῦν τὸν «λαιμό», ποὺ συνδέει τὸν «κορμό» τοῦ Τριῳδίου μὲ τὴν «κεφαλή», τὴν Μεγάλη Ἑβδομάδα, τὴν Ἑβδομάδα τῶν Παθῶν, ποὺ θὰ μᾶς ὁδηγήσῃ στὴν κορύφωση, στὸν Σταυρὸ καὶ τελικὰ στὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας.

Γι’ αὐτὸν ἀκριβῶς τὸν λόγο στὴν λειτουργική γλῶσσα τῆς Ἐκκλησίας μας ἡ διπλὴ αὐτὴ ἑορτή, τοῦ Λαζάρου καὶ τῶν Βαΐων, ὀνομάζεται «προοίμιο τοῦ Σταυροῦ», διότι μᾶς εἰσάγει στὸν ἑορτασμὸ τῶν σωτηρίων παθῶν καὶ τῆς λυτρωτικῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ.

Ελευθέριος Ανδρώνης: Η Ανάσταση του Λαζάρου: Στα πόσα «Δεύρο έξω» θα αναστηθούμε από τη δική μας πνευματική νέκρωση;

 

Μπροστά στο καταπληκτικό θαύμα της ανάστασης του τετραήμερου Λαζάρου, ας αναρωτηθούμε αν εμείς εγειρόμαστε από τον «τάφο» των παθών μας

 

 Γράφει ο  Ελευθέριος Ανδρώνης

 

Η Ανάσταση του Λαζάρου ήταν η τελική σφραγίδα πριν τα Άγια Πάθη που πιστοποίησε ότι ο Χριστός είναι ο απόλυτος Κύριος της ζωής και νικητής του θανάτου. Είναι μια συγκλονιστική στιγμή των Ευαγγελίων, όπου φανερώνονται ταυτόχρονα και οι δύο φύσεις του Χριστού, η ανθρώπινη και η θεϊκή. Είναι μια προφητεία που ο Χριστός παρέδωσε στον κόσμο στη μορφή ενός εκπληκτικού θαύματος.

Οκτώ ημέρες αργότερα ο Ζωοδότης θα παρέδιδε το πνεύμα του στον Σταυρό. Κι έπειτα θα συνέτριβε το κράτος του Άδη. Ο Λάζαρος ήταν ένα μικρό λάφυρο του Χριστού από την ηγεμονία του θανάτου, ένα προμήνυμα της τελικής λεηλασίας αυτού του αρχαίου κακού που συντελέστηκε με την ένδοξη Ανάσταση Του. Το προειδοποιητικό χτύπημα, πριν το καθολικό σάρωμα.

Ἱεροῦ Χρυσοστόμου, ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΟΜΟΟΥΣΙΟΥ - Ὁμιλία Θ΄: ΣΤΟΝ ΤΕΤΡΑΗΜΕΡΟ ΛΑΖΑΡΟ

Ἱεροῦ Χρυσοστόμου, ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΟΜΟΟΥΣΙΟΥ

                        Ὁμιλία Θ΄: ΣΤΟΝ ΤΕΤΡΑΗΜΕΡΟ ΛΑΖΑΡΟ

Ὁ Λάζαρος σήμερα μὲ τὴν ἀνάστασή του ἀπὸ τοὺς νεκρούς, μᾶς χαρίζει τὴ λύση πολλῶν καὶ διαφόρων σκανδάλων. Πραγματικὰ δὲν ξέρω πῶς τὸ ἀνάγνωσμα αὐτὸ ἔδωσε καὶ στοὺς αἱρετικοὺς λαβὴ καὶ στοὺς Ἰουδαίους ἀφορμὴ γιὰ ἀντιλογία, ὄχι ἐπειδὴ πραγματικὰ ὑπάρχει τέτοια ἀφορμή, μακριὰ μιὰ τέτοια σκέψη, ἀλλὰ ἐπειδὴ ἐκεῖνοι εἶναι κακόψυχοι. Πολλοὶ δηλαδὴ ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς λένε ὅτι ὁ Υἱὸς δὲν εἶναι ὅμοιος μὲ τὸν Πατέρα. Γιατί; «Διότι χρειάστηκε», λένε, «ὁ Χριστὸς νὰ προσευχηθεῖ γιὰ νὰ ἀναστήσει τὸν Λάζαρο· ἐὰν δὲν προσευχόταν δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ἀναστήσει τὸν Λάζαρο. Καὶ πῶς», λένε, «μπορεῖ νὰ εἶναι ὅμοιος ἐκεῖνος ποὺ προσευχήθηκε μὲ ἐκεῖνον ποὺ δέχθηκε τὴν παράκληση; Διότι ὁ μὲν Υἱὸς προσεύχεται, ἐνῶ ὁ Πατέρας δέχτηκε τὴν προσευχὴ ἀπὸ ἐκεῖνον ποὺ τὸν παρακαλοῦσε». Βλασφημοῦν ὅμως αὐτοὶ μὴν μπορῶντας νὰ καταλάβουν ὅτι ἡ προσευχὴ ἔγινε ἀπὸ συγκατάβαση καὶ ἐξαιτίας τῆς πνευματικῆς ἀδυναμίας τῶν παρευρισκομένων ἐκεῖ.

Τό Εὐαγγέλιο καί ὁ Ἀπόστολος τοῦ Σαββάτου (Σάββατο τοῦ Λαζάρου) 12 Ἀπριλίου 2025

 

Εὐαγγέλιον

 

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΙΑ´ 1 - 45

¹ Ἦν δέ τις ἀσθενῶν Λάζαρος ἀπὸ Βηθανίας, ἐκ τῆς κώμης Μαρίας καὶ Μάρθας τῆς ἀδελφῆς αὐτῆς. ² ἦν δὲ Μαριὰμ ἡ ἀλείψασα τὸν Κύριον μύρῳ καὶ ἐκμάξασα τοὺς πόδας αὐτοῦ ταῖς θριξὶν αὐτῆς, ἧς ὁ ἀδελφὸς Λάζαρος ἠσθένει. ³ ἀπέστειλαν οὖν αἱ ἀδελφαὶ πρὸς αὐτὸν λέγουσαι· Κύριε, ἴδε ὃν φιλεῖς ἀσθενεῖ. ⁴ ἀκούσας δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· Αὕτη ἡ ἀσθένεια οὐκ ἔστι πρὸς θάνατον, ἀλλ’ ὑπὲρ τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ, ἵνα δοξασθῇ ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ δι’ αὐτῆς. ⁵ ἠγάπα δὲ ὁ Ἰησοῦς τὴν Μάρθαν καὶ τὴν ἀδελφὴν αὐτῆς καὶ τὸν Λάζαρον. ⁶ ὡς οὖν ἤκουσεν ὅτι ἀσθενεῖ, τότε μὲν ἔμεινεν ἐν ᾧ ἦν τόπῳ δύο ἡμέρας· ⁷ ἔπειτα μετὰ τοῦτο λέγει τοῖς μαθηταῖς· Ἄγωμεν εἰς τὴν Ἰουδαίαν πάλιν. ⁸ λέγουσιν αὐτῷ οἱ μαθηταί· Ραββί, νῦν ἐζήτουν σε λιθάσαι οἱ Ἰουδαῖοι, καὶ πάλιν ὑπάγεις ἐκεῖ; ⁹ ἀπεκρίθη Ἰησοῦς· Οὐχὶ δώδεκά εἰσιν ὧραι τῆς ἡμέρας; ἐάν τις περιπατῇ ἐν τῇ ἡμέρᾳ, οὐ προσκόπτει, ὅτι τὸ φῶς τοῦ κόσμου τούτου βλέπει· ¹⁰ ἐὰν δέ τις περιπατῇ ἐν τῇ νυκτί, προσκόπτει, ὅτι τὸ φῶς οὐκ ἔστιν ἐν αὐτῷ.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΣΑΒΒΑΤΟ 12 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2025

Ὁ Ἅγιος Βασίλειος ὁ Ὁμολογητής Ἐπίσκοπος Παρίου

 

Χαίρων τελεύτα, Βασίλειε τρισμάκαρ.

Ἐκεῖ γὰρ ἥξεις, οὗ χαρᾶς πλησθῇς ὅσης.

Δωδεκάτῃ Βασίλειε ταφήϊα δύσσαο νεκρός.

Ὁ Ἅγιος Βασίλειος ἔζησε κατὰ τὴν ἐποχὴ τῶν ἀσεβῶν εἰκονομάχων. Ἐπειδὴ ἀγάπησε τὸν Θεὸ ἀπὸ βρέφος καὶ ἄσκησε κάθε ἀρετή, χειροτονήθηκε Ἐπίσκοπος Παρίου. Αὐτός, σύμφωνα καὶ μὲ ὅσα ἔχουν γραφεῖ ἀπὸ τὸν Παῦλο, τὸν θεῖο καὶ μεγάλο Ἀπόστολο τοῦ Χριστοῦ, δὲν πείσθηκε νὰ συνδεθεῖ μὲ τὴν ἀσεβὴ αἵρεση ὅσων ἀθετοῦσαν τὴν πάνσεπτη εἰκόνα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ ὅλων τῶν Ἁγίων. 

Ελευθέριος Ανδρώνης: Φονικό στην Εύβοια: Του πήραν το σπίτι σε πλειστηριασμό και σκότωσε το νέο ιδιοκτήτη – Εγκλήματα απόγνωσης με συγκεκριμένους ηθικούς αυτουργούς

 

Ένας 75χρονος δανειολήπτης πήρε μια ζωή στο λαιμό του και μετά αυτοκτόνησε - Συνέπειες ενός απάνθρωπου κράτους και μιας αδιάφορης κοινωνίας

 

(σ.σ. στὸ τέλος τοῦ ἄρθρου ἀκολουθεῖ σχόλιο.)

 

Γράφει ο  Ελευθέριος Ανδρώνης

 

Μέσα σε μια τραγωδία στην Εύβοια, συμπυκνώνεται όλη η τραγωδία ενός λαού που αφανίζεται από τις εστίες του, ενός λαού που ξεκληρίζεται από τη βάρβαρη επέλαση της καπιταλιστικής αγοράς.

Ένας 75χρονος στον Μύτικα που έχασε το σπίτι του σε πλειστηριασμό, δολοφόνησε με 4 σφαίρες τον 50χρονο που αγόρασε την υφαρπαγμένη – από χρέη – περιουσία. Και στη συνέχεια ο δράστης έστρεψε το όπλο στον εαυτό του και αυτοκτόνησε. Θλιβερή αποκάλυψη, ότι η ίδια του η αδερφή κίνησε διαδικασίες για να βγει το σπίτι σε πλειστηριασμό, λόγω χρημάτων που της χρωστούσε. Ωστόσο το σπίτι του 75χρονου ήταν ήδη υποθηκευμένο από servicers για οφειλές από καταναλωτικά δάνεια. Και το fund που αγόρασε τα χρέη του 75χρονου είχε προγραμματίσει πλειστηριασμό τους επόμενους μήνες, αλλά την υφαρπαγή του σπιτιού πρόλαβε ο πλειστηριασμός που είχε επιδιώξει με έκθεση κατάσχεσης, η ίδια η αδερφή του δολοφόνου και αυτόχειρα.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ [:Φιλιπ. 4, 4-9] Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΖΩΗΣ» [7-4-1985] (Β134)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΙΩΝ [:Φιλιπ. 4, 4-9]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΖΩΗΣ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 7-4-1985]

(Β134)

Ζοῦμε, ἀγαπητοί μου, σὲ μία ταραγμένη ἐποχή. Τὰ πρότυπα ἔχουν ἐκλείψει. Καθετὶ ποὺ οἱ αἰῶνες ἔχουν σεβαστεῖ, θεωρεῖται πιὰ νοσηρὸ καὶ ἐπικίνδυνο κατεστημένο καὶ πρέπει νὰ γκρεμιστεῖ... Γι᾿ αὐτὸ ἀκριβῶς καὶ ἡ ἐποχή μας ἔχει χάσει τὸν προσανατολισμό της καὶ ἀναζητᾷ. Ἀναζητᾷ σὲ ὅλους τοὺς τομεῖς, πῶς θὰ ζήσει ἡ κοινωνία καλύτερα. Πῶς θὰ ἐκφραστεῖ ὁ ἄνθρωπος μὲ τὴν τέχνη καλύτερα· πῶς θὰ φιλοσοφήσει ἀκριβέστερα· πῶς θὰ χρησιμοποιήσει τὴν ἐπιστήμη ἐπ᾿ ὠφελείᾳ. Ἀναζητᾷ· παντοῦ ἀναζητᾷ. Γι᾿ αὐτὸ βλέπει κανεὶς σὲ ὅλες αὐτὲς τίς προσπάθειες τοῦ ἀνθρώπου, φεύγοντας ἀπὸ τὴν κλασικότητα, νὰ εἶναι καὶ ἡ τέχνη του καὶ ἡ ζωή του μία καρικατούρα. Ἔτσι, ποὺ ἂν κανεὶς ζήσει λίγο τὴν κλασικότητα, νὰ αἰσθάνεται ὅτι βρίσκεται σὲ μία παρακμή. Ἄν ποῦμε ὅτι στὴν ἐποχή μας, ὅτι ζεῖ αὐτὴν τὴν παρακμή, θὰ μᾶς ἀπαντήσει ἡ ἐποχὴ μας: «Ὄχι· δὲν ζοῦμε τὴν παρακμή. Ἀρνηθήκαμε τὸ παρελθὸν καὶ ζητᾶμε κάτι. Κάτι καινούριο. Εἶναι μία μεταβατικὴ περίοδος. Ζητᾶμε κάτι ἄλλο...».

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ [:Ἰω. 12,1-18] Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΘΡΙΑΜΒΕΥΤΙΚΗ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΤΑ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ [:Ἰω. 12,1-18]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΘΡΙΑΜΒΕΥΤΙΚΗ ΕΙΣΟΔΟ

ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

ΣΤΑ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ

«Ὁ οὖν Ἰησοῦς πρὸ ἓξ ἡμερῶν τοῦ πάσχα ἦλθεν εἰς Βηθανίαν, ὅπου ἦν Λάζαρος ὁ τεθνηκώς, ὃν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν. ἐποίησαν οὖν αὐτῷ δεῖπνον ἐκεῖ, καὶ ἡ Μάρθα διηκόνει· ὁ δὲ Λάζαρος εἷς ἦν τῶν ἀνακειμένων σὺν αὐτῷ (:ὁ Ἰησοῦς λοιπόν, χωρὶς νὰ ἐμποδιστεῖ ἀπὸ τὴν ἐπιβουλὴ τῶν ἐχθρῶν Του, ἕξι ἡμέρες πρὶν ἀπὸ τὴν ἑορτὴ τοῦ Πάσχα ἦλθε στὴ Βηθανία, ὅπου ἔμενε ὁ Λάζαρος ποὺ εἶχε πεθάνει καὶ ὁ Κύριος τὸν εἶχε ἀναστήσει ἀπὸ τοὺς νεκρούς. Οἱ συγγενεῖς λοιπόν τοῦ Λαζάρου, ἐπειδὴ αἰσθάνονταν μεγάλο σεβασμὸ καὶ εὐγνωμοσύνη πρὸς τὸν Ἰησοῦ γιὰ τὸ θαῦμα ποὺ εἶχε ἐπιτελέσει, Τοῦ ἔκαναν δεῖπνο ἐκεῖ, καὶ ἡ Μάρθα ὑπηρετοῦσε. Ὁ Λάζαρος μάλιστα ἦταν ἕνας ἀπὸ ἐκείνους ποὺ κάθονταν καὶ ἔτρωγαν στὸ τραπέζι μαζὶ Του)» [Ἰω. 12,1-2].

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ [:Φιλιπ. 4,4-9] ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ [:Φιλιπ. 4,4-9]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε· πάλιν ἐρῶ, χαίρετε. τὸ ἐπιεικὲς ὑμῶν γνωσθήτω πᾶσιν ἀνθρώποις. ὁ Κύριος ἐγγύς. μηδὲν μεριμνᾶτε, ἀλλ᾿ ἐν παντὶ τῇ προσευχῇ καὶ τῇ δεήσει μετὰ εὐχαριστίας τὰ αἰτήματα ὑμῶν γνωριζέσθω πρὸς τὸν Θεόν. καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ ἡ ὑπερέχουσα πάντα νοῦν φρουρήσει τὰς καρδίας ὑμῶν καὶ τὰ νοήματα ὑμῶν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ (:νὰ χαίρεστε πάντοτε μὲ τὴ χαρὰ ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὴν ἕνωση καὶ τὴν κοινωνία μας μὲ τὸν Κύριο. Πάλι θὰ πῶ, νὰ χαίρεστε. Ἡ ἐπιείκειά σας καὶ ἡ ὑποχωρητικότητά σας ἂς γίνει γνωστὴ σὲ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, καὶ σὲ αὐτοὺς ἀκόμη τοὺς ἀπίστους. Ὁ Κύριος πλησιάζει νὰ ἔλθει, καὶ Αὐτὸς θὰ ἀποδώσει στὸν καθένα ὅ,τι τοῦ ἀνήκει. Μὴν κυριεύεστε ἀπὸ ἀγωνιώδη φροντίδα γιὰ τίποτε, ἀλλὰ γιὰ καθετὶ ποὺ σᾶς παρουσιάζεται, νὰ κάνετε γνωστὰ τὰ αἰτήματά σας στὸν Θεὸ μὲ τὴν προσευχὴ καὶ τὴ δέηση, οἱ ὁποῖες πρέπει νὰ συνοδεύονται καὶ μὲ εὐχαριστία γιὰ ὅσα ὁ Θεός μᾶς ἔδωσε. Καὶ ἔτσι, ὅταν διώχνετε κάθε μέριμνα καὶ ἐμπιστεύεστε τὸν ἑαυτό σας στὴ θεία Πρόνοια, ἡ εἰρήνη ποὺ ἔχει ὁ Θεὸς καὶ τὴ μεταδίδει στοὺς δικούς Του, τῆς ὁποίας τὴν τελειότητα δὲν μπορεῖ νὰ νιώσει κανένας νοῦς, εἴτε ἀνθρώπινος εἴτε ἀγγελικός, θὰ φρουρήσει τίς καρδιές σας καὶ τίς σκέψεις σας, ἐφόσον μένετε ἑνωμένοι μὲ τὸν Ἰησοῦ Χριστό)» [Φιλιπ. 4,4-7].

Φώτης Μιχαήλ: «ΛΑΤΡΕΥΤΙΚΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ»: Οἱ Ἱεροί μας Ναοί ἀποϊεροποιοῦνται.

Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ ἰατρός

Ἡ λεγόμενη λατρευτικὴ ἑβδομάδα βγάζει μάτια, ὅτι εἶναι ἐπινόηση καὶ πλάνο ἐφεύρημα τῶν οἰκουμενιστῶν.

Τί ἀνάγκη ἔχουμε ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ ἀπὸ λατρευτικὲς ἑβδομάδες Δυτικῆς κοπῆς;

 Ἐμεῖς ἔχουμε ὄχι μία, ἀλλὰ 52 λατρευτικὲς ἑβδομάδες τὸν χρόνο! Καὶ μὲ κορυφαία τὴν Μεγάλη Ἑβδομάδα, τὴν ὁποία ἀγωνιζόμενοι κατὰ δύναμη πνευματικῶς περιμένουμε μὲ λαχτάρα.

 

«Πᾶνος»

ΣΑΒΒΑΤΟ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ [:Ἰω. 11,1-45] Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

ΣΑΒΒΑΤΟ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ [:Ἰω. 11,1-45]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

«Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἦν τις ἀσθενῶν, Λάζαρος ἀπὸ Βηθανίας, ἐκ τῆς κώμης Μαρίας, καὶ Μάρθας τῆς ἀδελφῆς αὐτῆς (:ἦταν τότε κάποιος ποὺ λεγόταν Λάζαρος, ὁ ὁποῖος εἶχε ἀρρωστήσει. Αὐτὸς καταγόταν ἀπὸ τὴ Βηθανία, τὸ χωριὸ τῆς Μαρίας καὶ τῆς Μάρθας τῆς ἀδελφῆς της). Ἦν δὲ Μαρία ἡ ἀλείψασα τὸν Κύριον μύρῳ, καὶ ἐκμάξασα τοὺς πόδας αὐτοῦ ταῖς θριξὶν αὐτῆς, ἧς ὁ ἀδελφὸς Λάζαρος ἠσθένει (:καὶ ἦταν ἡ Μαρία ἐκείνη ποὺ ἀργότερα, λίγο πρὶν ἀπὸ τὸν θάνατο τοῦ Κυρίου, Τὸν ἄλειψε μὲ τὸ μύρο καὶ σκούπισε τὰ πόδια Του μὲ τὰ μαλλιά της. Καὶ ὁ Λάζαρος ποὺ ἀσθενοῦσε, ἦταν ἀδελφὸς της)» [Ἰω. 11,1-2].

Μελισσοκομείο γεμάτο πνευματικό μέλι. Μέρος Α

 

Μοναχός Μάρκος (Ντουμίτρου ή Ντουμιτρέσκου)

 

 

Διηγήσεις για τους γέροντες Κλεόπα (Ιλιέ) και Μάρκο (Ντουμιτρέσκου)

 

Πριν από δύο δεκαετίες, στο «μελισσοκομείο» της Μονής Σιχάστια ζούσαν δύο μεγάλοι γέροντες, ο Κλεόπας (Ιλιέ) και ο Μάρκος (Ντουμιτρέσκου). Ο πρώτος υπήρξε αναχωρητής στα βουνά επί πολλά χρόνια και ο άλλος πέρασε περισσότερα από 20 χρόνια υπό απάνθρωπες συνθήκες στη φυλακή. Όταν συναντήθηκαν, άρχισαν να μοιράζονται τις εμπειρίες που βίωσαν. Ο ένας μοιράστηκε τις συμφορές της φυλακής και ο άλλος την εμπειρία των μεγάλων στερήσεων, που περνά ένας άνθρωπος, ζώντας μέσα στο δάσος και σε απόλυτη απομόνωση από άλλους ανθρώπους. Αυτές τις μυστικές συνομιλίες τις άκουσε ο νεαρός δόκιμος Βησσαρίων, που βοηθούσε τότε τον γέροντα Μάρκο στην περιποίηση των μελισσών. Σήμερα ο ασπρομάλλης εξομολογητής, ο πατήρ Βησσαρίων, δέχτηκε να μοιραστεί κάποια από τα μυστικά αυτών των πνευματικών συνομιλιών των γερόντων.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 11 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2025

 Ὁ Ἅγιος Ἀντίπας Ἐπίσκοπος Περγάμου

Ταύρῳ παλαίεις, καλλιμάρτυς, Ἀντίπα,

Ὃς σε φλογίζειν, οὐ κερατίζειν ἔχει.

Χάλκεον ἑνδεκάτῃ βληθεὶς φλέγῃ, Ἀντίπα, εἰς βοῦν.

Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυρας Ἀντίπας ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Διομιτιανοῦ (81 – 96 μ.Χ.). Ἦταν σύγχρονος τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, οἱ ὁποῖοι καὶ τὸν χειροτόνησαν Ἐπίσκοπο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Περγάμου, ὅταν ὁ Θεολόγος καὶ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ἦταν ἐξόριστος στὴν Πάτμο. Στὴν Ἀποκάλυψη ὁ Ἅγιος Ἀντίπας ἀποκαλεῖται ἀπὸ τὸν Ἀπόστολο Ἰωάννη πιστὸς ἱερέας καὶ μάρτυρας.

Άγιος Γρηγόριος ο Διάλογος: Το δώρο της θείας Ευχαριστίας

Οφείλουμε, αδελφέ Πέτρε, με δάκρυα να προσφέρουμε καθημερινά στον Θεό θυσίες μέσω του Σώματος και του Αίματός του, γιατί αυτή και μόνη η θυσία λυτρώνει την ψυχή από τον αιώνιο θάνατο. Είναι όμως απαραίτητο, όταν το κάνουμε αυτό, να προσφέρουμε τον ίδιο τον εαυτό μας θυσία στον Θεό με συντριβή καρδιάς. Γιατί, τελώντας τα μυστήρια του πάθους του Κυρίου, οφείλουμε να θυμόμαστε και να μιμούμαστε αυτό που πράττουμε. Τότε δηλαδή προσφέρεται πραγματικά θυσία στον Θεό για χάρη μας, όταν εμείς κάνουμε θυσία τον εαυτό μας.

Πρέπει όμως να προσέχουμε, ώστε και μετά από την ώρα της προσευχής να φυλάξουμε, με τη δύναμη του Θεού, στις ψυχές μας τον ίδιο φόβο, και να μην αφήνουμε να τον διαλύσει λογισμός χαυνότητας ούτε να τον αρπάξει μάταιη χαρά και να χάσει η ψυχή το κέρδος της κατάνυξης. Έτσι και η Άννα (η μητέρα του προφήτη Σαμουήλ) αξιώθηκε να λάβει αυτό που ζήτησε, επειδή και μετά από τη δέηση, την οποία έκανε με δάκρυα, φύλαξε τον εαυτό της στο ίδιο πνευματικό φρόνημα. Λέει δηλαδή γι’ αυτήν η Γραφή ότι το πρόσωπό της δεν άλλαξε πλέον έκφραση. (βλ. Α’ Βασ. 1:1-20)

✶✶✶

Πρέπει επίσης να γνωρίζουμε ότι εκείνος ζητά με σωστό τρόπο τη συγχώρηση των αμαρτημάτων του, ο οποίος προηγουμένως θα συγχωρήσει τα αμαρτήματα των άλλων προς αυτόν. Το δώρο δηλαδή κάποιου δεν γίνεται δεκτό, αν αυτός δεν διώξει προηγουμένως την κακία από την ψυχή του. Γιατί η ίδια η Αλήθεια – ο Κύριος – είπε: «Αν προσφέρεις το δώρο σου στο θυσιαστήριο» κτλ ( Ματθ. 5:23-24). Με αυτό μπορούμε να καταλάβουμε ότι, ενώ όλα τα αμαρτήματα λύνονται με την προσφορά του δώρου (τη θεία Ευχαριστία), με τη μνησικακία πάλι ανανεώνονται, και εξαιτίας της ούτε το δώρο δέχεται ο Θεός.

Το ίδιο διδασκόμαστε και από την παραβολή του δούλου που χρωστούσε τα δέκα χιλιάδες τάλαντα και του χαρίστηκε το χρέος, και στη συνέχεια, επειδή απαιτούσε τα εκατό δηνάρια που χρωστούσε σε αυτόν ο σύνδουλός του, προκάλεσε την ακύρωση της χάρης και, για το χρέος των δέκα χιλιάδων ταλάντων, ρίχτηκε στην κόλαση (Ματθ. 18:23-34).

Οφείλουμε λοιπόν να ενωθούμε νοερά με τους συνανθρώπους μας, ακόμη και αν είναι μακριά, και να υποτάξουμε σε αυτούς με ταπείνωση την ψυχή μας, και με το καλό θέλημά μας να ευαρεστήσουμε στον Θεό. Και όταν ο Δημιουργός μας δει στ’ αλήθεια τέτοιον λογισμό, αμέσως και το δώρο μας θα δεχτεί, και από την αμαρτία θα μας λύσει.

Από το βιβλίο: ΕΥΕΡΓΕΤΙΝΟΣ, τόμος Δ’, Υπόθεση ΛΓ’ (33). Εκδόσεις “Το Περιβόλι της Παναγίας”, Θεσσαλονίκη 2010, σελ. 314.

Πηγή:https://www.koinoniaorthodoxias.org/pateriko-anthologio/to-doro-tis-theias-eyxaristias/

 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΕΜΠΤΗ 10 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2025

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος Ε΄ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

 

Ἐν ἀγχόνη κὰν τέθνηκας Πατριάρχα,

ὁμως γε ἀεὶ ζῆς ἐν Ἐδὲμ τῇ θείᾳ.

Τῇ δεκάτῃ Πατριάρχης θῦμα γέγον’ οὕνεκα Ἔθνους.

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος, κατὰ κόσμο Γεώργιος Ἀγγελόπουλος, γεννήθηκε στὴ Δημητσάνα τὸ ἔτος 1745, ἀπὸ εὐσεβεῖς καὶ ἐνάρετους γονεῖς, τὸν Ἰωάννη καὶ τὴν Ἀσημίνα. Τὸ 1767 μετέβη στὴ Σμύρνη, κοντὰ στὸν θεῖο του ἐκκλησιάρχη Μελέτιο, παρακολουθώντας μαθήματα στὴν Εὐαγγελικὴ Σχολή. Στὴ συνέχεια παρακολούθησε μαθήματα φιλοσοφίας στὴν Πάτμο ἀπὸ τὸν Δανιὴλ Κεραμέα. 

Ἡ ρητορική περί φονταμενταλισμοῦ ὡς μέσο φίμωσης τῆς ἐκκλησιαστικῆς συνείδησης

Ὁ Μητροπολίτης Περιστεριοῦ σέ ἕνα «ρεσιτάλ διαποίμανσης» μέ τεχνητή δυσφήμιση τοῦ ποιμνίου του, σέ δημόσιο λόγο, ἀποδεικνύει τήν ἄρρωστη ἐκκλησιολογία πού ἔχει ἐνστερνιστεῖ, προσθέτοντας ἀκόμα μιά κακοδοξία στό παλμαρέ του.

Χωρίς ἴχνος μετανοίας ὕστερα ἀπό τήν Συνοδική ἀναίρεση τῆς αὐθαιρέτου ἀποβολῆς τοῦ Ἐσταυρωμένου καί τῆς συνοδεύουσας κακοδοξίας -πού δυστυχῶς κήρυξε γυμνή τῆ κεφαλῆ- χωρίς στάλα εἰλικρινοῦς πατρικοῦ ἐνδιαφέροντος καί πνεύματος καταλλαγῆς, ἔχοντας ἀστοχήσει τόσο σέ θεολογικό ὅσο καί σέ ἠθικό ἐπίπεδο δύο χρόνια τώρα, συνεχίζει τήν ἀγωνιώδη προσπάθειά του νά «βαφτίσει» καί νά ἀμαυρώσει τόν ἔντιμο, ἔμπονο καί δικαιωμένο, πλέον, ἀγῶνα τῶν πιστῶν τῆς Μητρόπολης μέ κάθε εὔπεπτο γιά τά ἐκκοσμικευμενα ὦτα χαρακτηρισμό.

Ανάμεσά μας ζούσε ένας Άγιος Πνευματικά παιδιά και συσπουδαστές του θυμούνται τον Γέροντα Κύριλλο. Μέρος Β.

 

«Πήγαινε και ρώτησε τον όσιο. Και άκου τι θα σου πει...»

Τὸ Α΄ μέρος ΕΔΩ

Ιεροδιάκονος Ηλιόδωρος (Γκαριάντς), Μονή της Όπτινα:

– Όταν διάλεξα για πρώτη φορά το μοναστικό μονοπάτι, μπήκα στην Τριaδική Λaύρα του Αγίου Σέργιου και διέμεινα εκεί για σχεδόν τέσσερα χρόνια – από το 1985 έως το 1989 – κάνοντας υπακοή στον πατέρα Κύριλλο (Παύλοφ). Σκέφτηκα ότι θα έμενα στη Λαύρα, αλλά ο πατήρ Κύριλλος μού είπε:

– Περίμενε ...

Αββάς Ισαάκ ο Σύρος: Προσεύχεσθε να μην εισέλθετε σε πειρασμούς

Ο Κύριος με όλη τη διδασκαλία του μας προτρέπει να εισέλθουμε στους πειρασμούς· διότι είπε: «Μέσα από πολλές θλίψεις πρέπει να περάσετε, για να εισέλθετε στη βασιλεία των ουρανών» (Ιω. 16:33), και «στον κόσμο που ζείτε θα έχετε θλίψη, και με την υπομονή σας θα κερδίσετε τις ψυχές σας» (Λουκ. 21:19), και άλλα πολλά όμοια. Πώς λοιπόν μας λέγει: «Προσεύχεσθε να μην εισέλθετε σε πειρασμούς»; (Λουκ. 22:40)