Ἄγγελος Καραγεώργος: ΟΙ ΤΕΧΝΟΜΑΝΙΑΚΟΙ ΠΕΙΡΑΤΕΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΑΧΥΝΟΜΕΝΗΣ ΕΞΑΧΡΕΙΩΣΗΣ

 

Άγγελος Καραγεώργος

Ακολουθώντας τα παγκόσμια βήματα αλλά και πολλές φορές όντας πρωτοπόρος η Ελλάδα επιταχυνόμενα ψηφιοποιείται σε κάθε επίπεδο κάτι που σημαίνει επιταχυνόμενη παρακολούθηση μιας και η σύνδεση της ip με το ΦΠΑ και στη συνέχεια βέβαια με τον προσωπικό αριθμό που μπαίνει πια στις νέες ταυτότητες δίνει τη δυνατότητα για - και με το νόμο - παρέμβαση στα προσωπικά δεδομένα. Κάτι ανάλογο ισχύει και με την ΑΑΔΕ με το νέο Taxis που θα καταγράφει οποιαδήποτε οικονομική κίνηση φυσικών και νομικών προσώπων και θα είναι διασυνδεδεμένο με όλα τα μητρώα με σκοπό φυσικά την απόλυτη κεντροποίηση των δεδομένων που όλο και περισσότερο αναμένεται να συλλέγονται και να επεξεργάζονται από την Τεχνητή νοημοσύνη και τον υπερυπολογιστή Δαίδαλο που ετοιμάζουν στον Λαύριο την ίδια εποχή που μπαίνουμε στην τελική ευθεία και για το προγραμματισμένο χρήμα, δηλαδή το ψηφιακό ευρώ.

ΟΡΘΡΟΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ [:Ματθ. 21,18-43] ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ [Μέρος δεύτερο: ὑπομνηματισμός τῶν ἐδαφίων Ματθ. 21,23-27: ΑΠΟΣΤΟΜΩΤΙΚΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥΣ]

ΟΡΘΡΟΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ [:Ματθ. 21,18-43]

 

ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

 

[Μέρος δεύτερο: ὑπομνηματισμὸς τῶν ἐδαφίων Ματθ. 21,23-27:
ΑΠΟΣΤΟΜΩΤΙΚΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥΣ]

 

Οἱ ἀλαζόνες ὅμως Ἰουδαῖοι καὶ κυριευμένοι ἀπὸ τὸν φθόνο ἐπειδὴ ἤθελαν νὰ διακόψουν τὴ διδασκαλία Του, ἀφοῦ Τὸν πλησίασαν, Τὸν ρώτησαν: «Ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιεῖς, καὶ τίς σοὶ ἔδωκε τὴν ἐξουσίαν ταύτην;(:καὶ ὅταν ὁ Ἰησοῦς ἦλθε στὸν ναό, τὴν ὥρα ποὺ δίδασκε, Τὸν πλησίασαν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ πρεσβύτεροι τοῦ λαοῦ καὶ τοῦ εἶπαν: ''Μὲ ποιά ἐξουσία τὰ κάνεις αὐτά; Καὶ ποιός σοῦ ἔδωσε τὸ δικαίωμα νὰ διώχνεις ἀπὸ τὸν ναὸ τοὺς ἀνθρώπους καὶ νὰ διδάσκεις μέσα στὸν ἱερὸ αὐτὸ τόπο; '')»[Ματθ.21,23-27]. Ἐπειδὴ δηλαδὴ δὲν μποροῦσαν νὰ ἀμφισβητήσουν τὰ θαύματά Του, Τοῦ προβάλλουν ὡς δικαιολογία γιὰ νὰ Τὸν διακόψουν, τὴν ἐκδίωξη τῶν ἐμπόρων ἀπὸ τὸν ναό.

Σοφία Μπεκρῆ: Καρποὶ μετανοίας

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος

Τὸ εὐχάριστο διάλειμμα τοῦ ἀναστάσιμου Σαββάτου τοῦ Λαζάρου καὶ τῆς πανηγυρικῆς Κυριακῆς τῶν Βαΐων ἦταν ἡ ἐνίσχυση ποὺ χρειαζόμασταν ὅλοι, ὥστε ἐνδυναμούμενοι σωματικά, ψυχικὰ καὶ πνευματικὰ νὰ εἰσέλθωμε πλέον στὸ τελευταῖο στάδιο τοῦ ἀγῶνα μας ποὺ θὰ μᾶς ὁδηγήσῃ μέσα ἀπὸ τὴν κορύφωση τοῦ σταυρικοῦ Πάθους στὴν λυτρωτικὴ Ἀνάσταση.

ΟΡΘΡΟΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ [:Ματθ. 21,18-43] O IEΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΑΡΠΗ ΣΥΚΙΑ ΠΟΥ ΞΕΡΑΘΗΚΕ [Μέρος πρῶτο: ὑπομνηματισμός τῶν ἐδαφίων Ματθ. 21,18-22]

ΟΡΘΡΟΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ [:Ματθ.21,18-43]

O IEΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΑΡΠΗ ΣΥΚΙΑ ΠΟΥ ΞΕΡΑΘΗΚΕ
[Μέρος πρῶτο: ὑπομνηματισμὸς τῶν ἐδαφίων Ματθ.21,18-22]

«Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐπανάγων ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς τὴν πόλιν, ἐπείνασε(:κι ὅταν τὸ πρωὶ ἐπέστρεφε στὴν πόλη, πείνασε)»[Ματθ.21,18]. Μὰ πῶς πεινᾷ ὁ Κύριος πρωί-πρωί; Ὅταν τὸ ἐπέτρεψε στὴ σάρκα, τότε αὐτὴ φανερώνει καὶ τὸ πάθος της.

 

«Καὶ ἰδὼν συκῆν μίαν ἐπὶ τῆς ὁδοῦ, ἦλθεν ἐπ᾿ αὐτήν, καὶ οὐδὲν εὗρεν ἐν αὐτῇ, εἰ μὴ φύλλα μόνον καὶ λέγει αὐτῇ· Μηκέτι ἐκ σοῦ καρπὸς γένηται εἰς τὸν αἰῶνα. Καὶ ἐξηράνθη παραχρῆμα ἡ συκῆ(:καὶ μόλις εἶδε κάποια συκιὰ στὸ δρόμο, ἦλθε κοντά της, ἀλλὰ δὲν βρῆκε τίποτε ἐπάνω της παρὰ μόνο φύλλα, ἀκριβῶς ὅπως καὶ ἡ συναγωγὴ τῶν Ἰουδαίων τότε εἶχε νὰ ἐπιδείξει μόνο φύλλα καὶ ἐξωτερικοὺς τύπους, ὄχι ὅμως καὶ καρποὺς ἀρετῆς. Καὶ γιὰ νὰ δώσει μάθημα γιά τὸ ποιά θὰ εἶναι ἡ κατάληξη κάθε ἀνθρώπου ἄκαρπου σὰν τὴ συκιά, λέει σὲ αὐτήν: "Νὰ μὴν ξαναβγάλεις ποτὲ πιὰ καρπό". Κι ἀμέσως ξεράθηκε ἡ συκιά)»[Ματθ.21,19].

Τὰ ἀναγνώσματα τῆς Μεγάλης Δευτέρας 14 Ἀπριλίου 2022

 

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΚΔ´ 3 - 35

³ Καθημένου δὲ αὐτοῦ ἐπὶ τοῦ ὄρους τῶν ἐλαιῶν προσῆλθον αὐτῷ οἱ μαθηταὶ κατ’ ἰδίαν λέγοντες· Εἰπὲ ἡμῖν πότε ταῦτα ἔσται, καὶ τί τὸ σημεῖον τῆς σῆς παρουσίας καὶ τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος; ⁴ καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· Βλέπετε μή τις ὑμᾶς πλανήσῃ. ⁵ πολλοὶ γὰρ ἐλεύσονται ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου λέγοντες, ἐγώ εἰμι ὁ Χριστός, καὶ πολλοὺς πλανήσουσι. ⁶ μελλήσετε δὲ ἀκούειν πολέμους καὶ ἀκοὰς πολέμων· ὁρᾶτε, μὴ θροεῖσθε· δεῖ γὰρ πάντα γενέσθαι, ἀλλ’ οὔπω ἐστὶ τὸ τέλος. ⁷ ἐγερθήσεται γὰρ ἔθνος ἐπὶ ἔθνος καὶ βασιλεία ἐπὶ βασιλείαν, καὶ ἔσονται λιμοὶ καὶ σεισμοὶ κατὰ τόπους· ⁸ πάντα δὲ ταῦτα ἀρχὴ ὠδίνων. ⁹ τότε παραδώσουσιν ὑμᾶς εἰς θλῖψιν καὶ ἀποκτενοῦσιν ὑμᾶς, καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων τῶν ἐθνῶν διὰ τὸ ὄνομά μου. ¹⁰ καὶ τότε σκανδαλισθήσονται πολλοὶ καὶ ἀλλήλους παραδώσουσι καὶ μισήσουσιν ἀλλήλους. ¹¹ καὶ πολλοὶ ψευδοπροφῆται ἐγερθήσονται καὶ πλανήσουσι πολλούς, ¹² καὶ διὰ τὸ πληθυνθῆναι τὴν ἀνομίαν ψυγήσεται ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ 14 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2025

Μεγάλη Δευτέρα - Ιωσήφ του Παγκάλου

 

Εἰς τὸν Πάγκαλον Ἰωσὴφ
Σώφρων Ἰωσήφ, δίκαιος κράτωρ ὤφθη,
Καὶ σιτοδότης, ὧ καλῶν θημωνία!

Ἕτεροι, εἰς τὴν ξηρανθεῖσαν Συκῆν
Τὴν Συναγωγήν, συκῆν Χριστός, Ἑβραίων,
Καρπῶν ἄμοιρον πνευματικῶν εἰκάζων,
Ἀρᾷ ξηραίνει, ἧς φύγωμεν τὸ πάθος.

Από τη σημερινή μέρα ξεκινούν τα άγια Πάθη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Τύπος του Κυρίου μας Ιησού είναι ο πάγκαλος Ιωσήφ που σήμερα επιτελούμε την ανάμνησή του (Γεν. 37 - 50).

Μελισσοκομείο γεμάτο πνευματικό μέλι. Μέρος Β.

 Βουνά Απουσένι ή Δυτικά Καρπάθια

 

Διηγήσεις για τους γέροντες Κλεόπα (Ιλιέ) και Μάρκο (Ντουμιτρέσκου)

Τὸ πρῶτο μέρος ΕΔΩ

Πατήρ Δομέτιος, ασκητής και ανάργυρος

Οι αγρότες πήγαιναν στο μοναστήρι, τόσο οι μεγάλοι όσο και οι νέοι, πολύ πρωί, μόλις ξημέρωνε. Η πρωινή δροσιά είναι φίλη ενός προσκυνητή, επειδή επηρεάζει το περπάτημά του και το κάνει πιο ζωηρό. Κι έπρεπε να διασχίσουν βουνά, κοιλάδες και ταχύρροα ποτάμια.

– Παρ’ όλο που η εποχή ήταν εχθρική για την Εκκλησία, οι προσκυνητές ήταν πολλοί. Εκατοντάδες! Αν και δεν υπήρχαν καλές συνθήκες για την υποδοχή τους στα μοναστήρια, όπως σήμερα. Σήμερα οι συνθήκες υπάρχουν, αλλά η ευλάβεια όπως τότε μάλλον όχι.

Νώντας Σκοπετέας: Χριστὸς πάντα καὶ παντοῦ (Κυριακή τῶν Βαΐων)

 

 

Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας

 

"...Ἦρθε ἡ Μεγάλη Ἑβδομάδα. Ὅλα ἦταν φωτεινά. Ἡ ἄνοιξη στὸ ἀποκορύφωμά της. Κι ὁ Μάριος ἕτοιμος. Ἕτοιμος γιὰ νὰ καταθέσῃ τὸν ἐπιτάφιο ἐκεῖ ποὺ ἔπρεπε. Τρία χρόνια καὶ ἡ ζωή του εἶχε γίνει τάφος. Γιὰ τὸ Χριστὸ δούλευε..." (ἀπόσπασμα μέσα ἀπὸ τὸ βιβλίο του π. Κων/νου Στρατηγόπουλου «Τὸ σταυροδρόμι τῆς καρδιᾶς μου», ἐκδ. «Φιλοκαλία»)

 

Ἐρχόμενος ὁ Κύριος πρὸς τὸ ἑκούσιον πάθος... Κυριακή τῶν Βαΐων Ἑσπέρας! Στὸν ὄρθρο τῆς Μεγάλης Δευτέρας! Ὦ αὐτὸ τὸ ψάλμα! Πῶς κινεῖ τὴν ψυχή! Πῶς μαλακώνει τὶς καρδιές! Ἀριστούργημα τοῦτος ὁ ὕμνος! Ἐνθουσιασμὸς καὶ νά.. δὲν πέρασαν λίγα λεπτὰ καὶ τὸν ἐνθουσιασμὸ διαδέχεται ἡ γλυκιὰ μελαγχολία των ψαλτάδων καὶ τοῦ λαοῦ...

-Τοῦ χρόνου πάλι! Ἂν μᾶς ἀξιώσει νὰ τὸ ξαναψάλουμε... νὰ τὸ ξανακούσουμε, νὰ τὸ ξαναχαροῦμε...

Ἄγγελος Καραγεώργος: «Ο ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΗΣ ΝΟΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΔΥΝΑΣΤΕΥΣΗΣ» στον Τάσο Λυμπερόπουλο

 

Άγγελος Καραγεώργος

 

Με τον Τάσο Λυμπερόπουλο μιλήσαμε για την σταδιακή υποδούλωση της νόησης μας που έχουν σκοπό να οδηγήσει στην ολοκληρωτική τυραννία με τη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης. Αν και η εκπομπή διακόπηκε απότομα για τεχνικούς λόγους προλάβαμε να καλύψουμε πολλά βασικά θέματα νομίζω.

Γεώργιος Τζανάκης: Δούρειος Λατρευτικὴ Ἐβδομάδα.

 

Γράφει ὁ Γεώργιος Τζανάκης

 

(Θὰ μποροῦσε νὰ ὀνομαστῇ ἔτσι, ἄν δὲν συμμετεῖχαν ἐνεργῶς οἱ ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας. Πρὶν καμμιὰ ἐξηνταριὰ χρόνια, ἴσως εἶχαν θέσι τέτοιοι χαρακτηρισμοί. Τώρα πλέον στὸ γκρέμισμα συμμετέχουν οἱ ἐντὸς καὶ οἱ ἐκτός. Οἱ ἐντὸς κατεδαφιστές θέτουν ὑπὸ τὴν αἰγίδα τους τοὺς ἔξωθεν δολίως ἐπιτιθεμένους, ὥστε νὰ περιορίζεται ἡ ἀντίδρασις τοῦ λαοῦ, ποὺ εἶναι καὶ ὁ τελικός στόχος).

Διανύουμε τὴ Μεγάλη Τεσσαρακοστὴ καὶ πλησιάζουμε τὴν Μεγάλη Ἐβδομάδα τῶν Παθῶν καὶ τὴν Ἀνάστασι τοῦ Κυρίου. Γιατὶ οἱ ἅγιοι Πατέρες ἔχουν θεσπίσει κατὰ τὴν διάρκεια ὅλης αὐτῆς τῆς περιόδου, ὅσα γίνονται ἐντὸς καὶ ἐκτὸς τῶν ἐκκλησιῶν; Κλιμακωτὴ νηστεία, ἀκολουθίες, ἑορταζόμενοι ἅγιοι καὶ εὐαγγελικὰ γεγονότα;  Ὅλοι γνωρίζουν ὅτι ὅλα  στοχεύουν στὴν προετοιμασία τοῦ ἀνθρώπου γιὰ νὰ συμμετάσχῃ, ὅσο μπορεῖ, καὶ νὰ βιώσῃ, ὅσο μπορεῖ, κάτι ἀπὸ τὸ γεγονὸς τῆς Ἀναστάσεως. Γι΄ αὐτὸ τὰ θέσπισαν οἱ ἅγιοι Πατέρες. Τὸ πόσοι τελικῶς καταλαβαίνουμε κάτι, καὶ ἄν τελικῶς βιώνουμε κάτι, εἶναι ἄλλο ζήτημα. Δὲν ἔχει νὰ κάνῃ  μὲ τὰ ὅσα καλῶς διέταξαν οἱ ἅγιοι Πατέρες, ἀλλὰ μὲ τὴ δική μας κακομοιριά καὶ ἀνεπάρκεια καὶ ὁλιγοπιστία καὶ θολούρα. Εἰδικώτερα στὴν σημερινὴ ἐποχή, ποὺ ὁ διάβολος ἔχει σηκώσει κεφάλι καὶ ἐλέγχει ἄρχοντες, καὶ νομοθετεῖ καὶ ἐξαχρειώνει τὸν λαὸ, καὶ διαστρέφει καὶ διαβάλει, γιὰ νὰ δικαιολογῇ καὶ τὴν προσωνυμία του.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ [:Ἰω. 12, 1-18] Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου μὲ θέμα: «ΟΙ ΑΦΙΕΡΩΣΕΙΣ» [23-4-2000] (Β413)

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ [:Ἰω. 12, 1-18]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου
μὲ θέμα:
«ΟΙ ΑΦΙΕΡΩΣΕΙΣ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 23-4-2000]

(Β413)

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, Κυριακὴ τῶν Βαΐων, ἑορτάζομε τὴν θριαμβευτικὴ εἴσοδο τοῦ Χριστοῦ εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα, ποὺ εἶναι σύμβολον ὅτι μετὰ τὸ Πάθος θὰ εἰσήρχετο ὁ Ἰησοῦς ὡς ἄνθρωπος εἰς τὴν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ.

Ὅ,τι καὶ νὰ ἀγγίξομε ἀπὸ τὴ σημερινὴ περικοπὴ τῆς ἑορτῆς, μᾶς παραπέμπει σὰν σύμβολο μελλόντων πραγμάτων. Καὶ αὐτὸ τὸ ὀνάριον, τὸ γαϊδουράκι, ὀνάριον, ποὺ ἐκάθισε ὁ Κύριος, κι αὐτὸ εἶναι ἕνα σύμβολον. Εἶναι γνωστὸ ὅτι ὁ ὄνος εἶναι ἀκάθαρτον ζῶον καὶ ἀπηγορεύετο ἡ θυσία του. Καὶ τώρα ὁ Κύριος κάθεται ἐπάνω σὲ ὀνάριον, ποὺ συμβολίζει τὰ ἀκάθαρτα ἔθνη, ἐπὶ τῶν ὁποίων θὰ καθίσῃ, ἀπὸ τὰ ὁποῖα θὰ πιστευθῇ. 

Τό Εὐαγγέλιο καί ὁ Ἀπόστολος τῆς Κυριακῆς (Τῶν Βαΐων) 13 Ἀπριλίου 2025

 

Εὐαγγέλιον 

 

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΙΒ´ 1 - 18

¹ Ὁ οὖν Ἰησοῦς πρὸ ἓξ ἡμερῶν τοῦ πάσχα ἦλθεν εἰς Βηθανίαν, ὅπου ἦν Λάζαρος ὁ τεθνηκώς, ὃν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν. ² ἐποίησαν οὖν αὐτῷ δεῖπνον ἐκεῖ, καὶ ἡ Μάρθα διηκόνει· ὁ δὲ Λάζαρος εἷς ἦν ἐκ τῶν ἀνακειμένων σὺν αὐτῷ. ³ ἡ οὖν Μαρία, λαβοῦσα λίτραν μύρου νάρδου πιστικῆς πολυτίμου, ἤλειψε τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ καὶ ἐξέμαξε ταῖς θριξὶν αὐτῆς τοὺς πόδας αὐτοῦ· ἡ δὲ οἰκία ἐπληρώθη ἐκ τῆς ὀσμῆς τοῦ μύρου. ⁴ λέγει οὖν εἷς ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, Ἰούδας Σίμωνος Ἰσκαριώτης, ὁ μέλλων αὐτὸν παραδιδόναι· ⁵ Διατί τοῦτο τὸ μύρον οὐκ ἐπράθη τριακοσίων δηναρίων καὶ ἐδόθη πτωχοῖς; ⁶ εἶπε δὲ τοῦτο οὐχ ὅτι περὶ τῶν πτωχῶν ἔμελεν αὐτῷ, ἀλλ’ ὅτι κλέπτης ἦν, καὶ τὸ γλωσσόκομον εἶχε καὶ τὰ βαλλόμενα ἐβάσταζεν. ⁷ εἶπεν οὖν ὁ Ἰησοῦς· Ἄφες αὐτήν, εἰς τὴν ἡμέραν τοῦ ἐνταφιασμοῦ μου τετήρηκεν αὐτό. ⁸ τοὺς πτωχοὺς γὰρ πάντοτε ἔχετε μεθ’ ἑαυτῶν, ἐμὲ δὲ οὐ πάντοτε ἔχετε. ⁹ Ἔγνω οὖν ὄχλος πολὺς ἐκ τῶν Ἰουδαίων ὅτι ἐκεῖ ἐστι, καὶ ἦλθον οὐ διὰ τὸν Ἰησοῦν μόνον, ἀλλ’ ἵνα καὶ τὸν Λάζαρον ἴδωσιν ὃν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν. ¹⁰ ἐβουλεύσαντο δὲ οἱ ἀρχιερεῖς ἵνα καὶ τὸν Λάζαρον ἀποκτείνωσιν, ¹¹ ὅτι πολλοὶ δι’ αὐτὸν ὑπῆγον τῶν Ἰουδαίων καὶ ἐπίστευον εἰς τὸν Ἰησοῦν. ¹² Τῇ ἐπαύριον ὁ ὄχλος πολὺς ὁ ἐλθὼν εἰς τὴν ἑορτήν, ἀκούσαντες ὅτι ἔρχεται Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα, ¹³ ἔλαβον τὰ βαΐα τῶν φοινίκων καὶ ἐξῆλθον εἰς ὑπάντησιν αὐτῷ, καὶ ἐκραύγαζον· Ὡσαννά· εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ. ¹⁴ εὑρὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς ὀνάριον ἐκάθισεν ἐπ’ αὐτό, καθώς ἐστι γεγραμμένον· ¹⁵ Μὴ φοβοῦ, θύγατερ Σιών· ἰδοὺ ὁ βασιλεύς σου ἔρχεται καθήμενος ἐπὶ πῶλον ὄνου. ¹⁶ Ταῦτα δὲ οὐκ ἔγνωσαν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ τὸ πρῶτον, ἀλλ’ ὅτε ἐδοξάσθη ὁ Ἰησοῦς, τότε ἐμνήσθησαν ὅτι ταῦτα ἦν ἐπ’ αὐτῷ γεγραμμένα, καὶ ταῦτα ἐποίησαν αὐτῷ. ¹⁷ Ἐμαρτύρει οὖν ὁ ὄχλος ὁ ὢν μετ’ αὐτοῦ ὅτε τὸν Λάζαρον ἐφώνησεν ἐκ τοῦ μνημείου καὶ ἤγειρεν αὐτὸν ἐκ νεκρῶν. ¹⁸ διὰ τοῦτο καὶ ὑπήντησεν αὐτῷ ὁ ὄχλος, ὅτι ἤκουσαν τοῦτο αὐτὸν πεποιηκέναι τὸ σημεῖον. 

 

Ἑρμηνευτικὴ ἀπόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα

 

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΙΒ´ 1 - 18

¹ Ο Ἰησοῦς, λοιπόν, χωρὶς νὰ ἐμποδισθῇ ἀπὸ τὴν ἐπιβουλὴν αὐτὴν τῶν ἐχθρῶν του, ἓξ ἡμέρας πρὸ τῆς ἑορτῆς τοῦ Πάσχα, ἦλθεν εἰς τὴν Βηθανίαν, ὅπου ἦτο ὁ Λάζαρος, ὁ ὁποῖος εἶχεν ἀποθάνει καὶ τὸν ὁποῖον ὁ Κύριος ἀνέστησεν ἐκ νεκρῶν. ² Λόγῳ δὲ τοῦ σεβασμοῦ καὶ τῆς εὐγνωμοσύνης, ποὺ ἐξ αἰτίας τοῦ θαύματος ᾐσθάνοντο οἱ συγγενεῖς τοῦ Λαζάρου πρὸς αὐτόν, τοῦ ἔκαμαν δεῖπνον ἐκεῖ καὶ ἡ Μάρθα ὑπηρέτει. Ὁ δὲ Λάζαρος ἦτο ἕνας ἀπὸ ἐκείνους, ποὺ ἐκάθηντο καὶ συνέτρωγον εἰς τὸ τραπέζι μαζί του. ³ Ἐν τῷ μεταξὺ ἡ Μαρία, ἀφοῦ ἠγόρασε περὶ τὰ ἑκατὸν δράμια μύρον κατασκευασμένον ἀπὸ ἓν εἶδος τοῦ ἀρωματικοῦ φυτοῦ τῆς βαλεριάνας, τὸ ὁποῖον καλεῖται νάρδος, μύρον γνήσιον καὶ ἀνόθευτον καὶ πάρα πολὺ ἀκριβόν, ἤλειψε μὲ αὐτὸ τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ. Καὶ ἔπειτα ἐκδηλοῦσα τὴν βαθεῖαν ταπείνωσίν της πρὸς τὸν Ἰησοῦν ἐκαθάρισε μὲ τὰς τρίχας τῆς κεφαλῆς της τοὺς πόδας του· ἡ οἰκία δὲ ἐγέμισεν ἀπὸ τὴν εὐωδίαν τοῦ μύρου. ⁴ Ὕστερα λοιπὸν ἀπὸ τὴν πρᾶξιν αὐτὴν τῆς Μαρίας εἶπεν ἕνας ἀπὸ τοὺς μαθητάς του, ὁ Ἰούδας ὁ υἱὸς τοῦ Σίμωνος ὁ Ἰσκαριώτης, ἐκεῖνος ποὺ ἔμελλε νὰ τὸν παραδώσῃ διὰ προδοσίας εἰς τοὺς σταυρωτάς του. ⁵ Τὸ μύρον αὐτὸ ἀντὶ νὰ χυθῇ καὶ σπαταληθῇ ἄσκοπα, διατὶ δὲν ἐπωλήθη ἀντὶ τριακοσίων δηναρίων, ἤτοι ἀντὶ διακοσίων πεντήκοντα περίπου χρυσῶν δραχμῶν, καὶ δὲν ἐδόθη τὸ ἀντίτιμόν του ἐλεημοσύνη εἰς τοὺς πτωχούς; ⁶ Εἶπε δὲ τοῦτο, ὄχι διότι ἐνδιεφέρετο διὰ τοὺς πτωχούς, ἀλλὰ διότι ἦτο κλέπτῃς καὶ εἶχεν αὐτὸς τὸ κυτίον τῶν συνεισφορῶν καὶ κατεκράτει κρυφίως ὑπὲρ τοῦ ἑαυτοῦ του τὰ ριπτόμενα εἰς αὐτὸ χρήματα. ⁷ Ὅταν λοιπὸν ὁ Ἰησοῦς ἤκουσε τὴν ἐπίκρισιν αὐτήν, εἶπεν· Ἄφησέ την ἥσυχον καὶ μὴ τὴν ἐλέγχῃς. Ἡ γυναῖκα αὐτὴ σὰν νὰ προησθάνετο, ὅτι πρόκειται μετ’ ὀλίγον νὰ ταφῶ, ἔχει φυλάξει τὸ μύρον αὐτὸ ὡς συμβολισμὸν καὶ προαναγγελίαν τῆς διὰ μύρου ἑτοιμασίας τοῦ σώματός μου κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς ταφῆς μου. ⁸ Μὴ τὴν ἐμποδίζετε λοιπόν. Διότι τοὺς πτωχοὺς τοὺς ἔχετε πάντοτε μαζί σας, καὶ μπορεῖτε εἰς οἰανδήποτε στιγμὴν νὰ τοὺς ἐλεήσετε, ἐμὲ ὅμως δὲν μὲ ἔχετε πάντοτε, διότι μετ’ ὀλίγον θὰ ἀποθάνω. ⁹ Ἀπὸ τὸ δεῖπνον λοιπὸν αὐτὸ καὶ ἀπὸ ὅσα συνέβησαν κατ’ αὐτό, ἔμαθε λαὸς πολὺς ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους, ὅτι ὁ Ἰησοῦς εὑρίσκετο εἰς Βηθανίαν καὶ ἦλθον ἐκεῖ ὄχι μόνον διὰ τὸν Ἰησοῦν, ἀλλὰ διὰ νὰ ἴδουν καὶ τὸν Λάζαρον, τὸν ὁποῖον ἀνέστησεν ἐκ νεκρῶν. ¹⁰ Κατόπιν ὅμως αὐτοῦ ἀπεφάσισαν οἱ ἀρχιερεῖς νὰ θανατώσουν καὶ τὸν Λάζαρον, ¹¹ διότι ἐξ αἰτίας του πολλοὶ ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους ἐπῆγαν εἰς τὴν Βηθανίαν διὰ νὰ βεβαιωθοῦν, ἐὰν πράγματι ἀνεστήθη ἐκ νεκρῶν καὶ ὅταν διεπίστωναν τοῦτο, ἐπίστευον εἰς τὸν Ἰησοῦν. ¹² Τὴν κατόπιν ἀπὸ τὸ δεῖπνον ἡμέραν λαὸς πολύς, ὁ ὁποῖος εἶχεν ἔλθει εἰς τὴν ἑορτήν, ὅταν ἤκουσαν ὅτι ἔρχεται ὁ Ἰησοῦς εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα, ¹³ ἐπῆραν εἰς τὰ χέρια τους κλαδιὰ ἀπὸ τὶς χουρμαδιές, ποὺ ἦσαν κατὰ μῆκος τοῦ δρόμου καὶ ἐβγῆκαν ἀπὸ τὴν πόλιν διὰ νὰ τὸν ὑποδεχθοῦν καὶ ἐφώναζαν δυνατά· Δόξα καὶ τιμὴ εἰς αὐτὸν ποὺ ὑποδεχόμεθα· εὐλογημένος καὶ δοξασμένος νὰ εἶναι αὐτός, ποὺ ἔρχεται ἀπεσταλμένος ἀπὸ τὸν Κύριον ὡς ἀντιπρόσωπός του. Αὐτὸς εἶναι ὁ ἔνδοξος βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ, ποὺ τόσον καιρὸν ἐπεριμέναμεν. ¹⁴ Ἐζήτησε δὲ καὶ εὗρεν ὁ Ἰησοῦς ἕνα πουλαράκι καὶ ἐκάθησεν ἐπ’ αὐτοῦ, σύμφωνα μὲ ἐκεῖνο ποὺ εἶναι γραμμένον εἰς τὸν προφήτην Ζαχαρίαν· ¹⁵ Μὴ φοβεῖσαι, Ἱερουσαλήμ, κόρη τοῦ ὄρους Σιών· ἰδοὺ ὁ βασιλεύς σου ἔρχεται, ὄχι σὰν τύραννος καὶ κατακτητὴς ἐπὶ ἵππου ἢ ἅρματος πολεμικοῦ, ἀλλὰ καθήμενος ἐπάνω εἰς πουλάριον ὄνου. ¹⁶ Τί ἐσήμαιναν δὲ οἱ λόγοι αὐτοὶ τοῦ Ζαχαρίου, δὲν ἐνόησαν οἱ μαθηταί του εἰς τὰς ἀρχάς, κατὰ τὴν ὥραν τῆς θριαμβευτικῆς του ταύτης εἰσόδου, ἀλλ’ ὅταν ὁ Ἰησοῦς ἐδοξάσθη διὰ τῆς ἀναστάσεως καὶ ἀναλήψεως αὐτοῦ, τότε, ποὺ ἐφωτίσθησαν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, ἐνεθυμήθησαν, ὅτι τὰ προφητικὰ αὐτὰ λόγια τοῦ Ζαχαρίου ἦσαν δι’ αὐτὸν γραμμένα. Καὶ ἀκριβῶς διὰ νὰ πληρωθῇ ἡ προφητεία αὐτή, συνειργάσθησαν χωρὶς νὰ τὸ ἐννοοῦν καὶ αὐτοὶ καὶ ἔκαμαν διὰ τὸν Ἰησοῦν ταῦτα. ¹⁷ Κατὰ τὴν ὑποδοχὴν λοιπὸν ἐκείνην ἔδιδε μαρτυρίαν περὶ τοῦ θαύματος τοῦ Λαζάρου εἰς ὅσους δὲν τὸ εἶχαν ἴδει, ὁ λαός, ποὺ ἦτο τότε μαζί του, ὅταν ὁ Ἰησοῦς ἐφώναξεν ἀπὸ τὸ μνημεῖον τὸν Λάζαρον καὶ τὸν ἀνέστησεν ἐκ νεκρῶν. ¹⁸ Δι’ αὐτὸ καὶ τὸν προϋπάντησαν τὰ πλήθη τοῦ λαοῦ, διότι ἤκουσαν ἀπὸ τοὺς αὐτόπτας μάρτυρας, ὅτι αὐτὸς εἶχε κάμει τὸ μέγα τοῦτο θαῦμα.  

Ἀπόστολος

 

ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ Δ´ 4 - 9

 

⁴ Χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε· πάλιν ἐρῶ, χαίρετε. ⁵ τὸ ἐπιεικὲς ὑμῶν γνωσθήτω πᾶσιν ἀνθρώποις. ὁ Κύριος ἐγγύς. ⁶ μηδὲν μεριμνᾶτε, ἀλλ’ ἐν παντὶ τῇ προσευχῇ καὶ τῇ δεήσει μετὰ εὐχαριστίας τὰ αἰτήματα ὑμῶν γνωριζέσθω πρὸς τὸν Θεόν, ⁷ καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ ἡ ὑπερέχουσα πάντα νοῦν φρουρήσει τὰς καρδίας ὑμῶν καὶ τὰ νοήματα ὑμῶν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. ⁸ Τὸ λοιπόν, ἀδελφοί, ὅσα ἐστὶν ἀληθῆ, ὅσα σεμνά, ὅσα δίκαια, ὅσα ἁγνά, ὅσα προσφιλῆ, ὅσα εὔφημα, εἴ τις ἀρετὴ καὶ εἴ τις ἔπαινος, ταῦτα λογίζεσθε· ⁹ ἃ καὶ ἐμάθετε καὶ παρελάβετε καὶ ἠκούσατε καὶ εἴδετε ἐν ἐμοί, ταῦτα πράσσετε· καὶ ὁ Θεὸς τῆς εἰρήνης ἔσται μεθ’ ὑμῶν.

 

Ἑρμηνευτικὴ ἀπόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα 

 

ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ Δ´ 4 - 9

⁴ Χαίρετε πάντοτε τὴν χαράν, ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὴν ἕνωσιν καὶ κοινωνίαν μας μὲ τὸν Κύριον. Πάλιν θὰ εἴπω, χαίρετε. ⁵ Ἡ ἐπιείκειά σας καὶ ἡ ὑποχωρητικότης σας ἂς γίνῃ γνωστὴ εἰς ὅλους τοὺς ἀνθρώπους καὶ εἰς αὐτοὺς ἀκόμη τοὺς ἀπίστους. Ὁ Κύριος πλησιάζει νὰ ἔλθῃ καὶ θὰ ἀποδώσῃ αὐτὸς εἰς ἕκαστον ὅ,τι τοῦ ἀνήκει. ⁶ Μὴ κυριεύεσθε ἀπὸ ἀγωνιώδη φροντίδα διὰ τίποτε, ἀλλὰ διὰ κάθε τι ποὺ σᾶς παρουσιάζεται, κάνετε γνωστὰ τὰ αἰτήματά σας πρὸς τὸν Θεόν διὰ τῆς προσευχῆς καὶ διὰ τῆς δεήσεως, αἱ ὁποῖαι πρέπει νὰ συνοδεύωνται καὶ μὲ εὐγνώμονα εὐχαριστίαν δι’ ὅσα ὁ Θεὸς μᾶς ἔδωκε. ⁷ Καὶ ἔτσι, ὅταν διώχνετε κάθε μέριμναν καὶ ἐμπιστεύεσθε τὸν ἑαυτόν σας εἰς τὴν θείαν Πρόνοιαν, ἡ εἰρήνη ποὺ ἔχει ὁ Θεὸς καὶ τὴν μεταδίδει εἰς τοὺς ἰδικούς του, τῆς ὁποίας τὴν τελειότητα κάθε νοῦς, εἴτε ἀνθρώπινος εἴτε ἀγγελικὸς δὲν ἠμπορεῖ νὰ νοιώσῃ, θὰ φρουρήσῃ τὰς καρδίας σας καὶ τὰς σκέψεις σας, ἐφ’ ὅσον μένετε ἐνωμένοι μὲ τὸν Ἰησοῦν Χριστόν. ⁸ Καὶ τώρα ἀπομένει, ἀδελφοί μου, νὰ σᾶς ἀπευθύνω καὶ μίαν ἄλλην προτροπήν· ὅσα εἶναι ἀληθῆ, ὅσα εἶναι σεμνὰ καὶ σεβαστά, ὅσα εἶναι σύμφωνα μὲ τὸ δίκαιον, ὅσα εἶναι ἄμολυν τὰ καὶ ἁγνά, ὅσα εἶναι προσφιλῆ εἰς τὸν Θεόν καὶ εἰς τοὺς καλοὺς ἀνθρώπους, ὅσα ἔχουν καλὴν φήμην, καὶ ὁποιανδήποτε ἄλλην ἀρετὴν καὶ ὁποιονδήποτε ἔργον ἀγαθόν, ποὺ εἶναι ἄξιον ἐπαίνου, αὐτὰ νὰ συλλογίζεσθε καὶ νὰ προσέχετε, ὥστε καὶ νὰ τὰ ἐφαρμόζετε εἰς τὸν βίον σας. ⁹ Αὐτά, ποὺ ἐμάθατε καὶ παρελάβατε διὰ τῆς προφορικῆς διδασκαλίας μου καὶ τὰ ἠκούσατε καὶ τὰ εἴδατε εἰς τὴν ὅλην συμπεριφορὰν καὶ διαγωγήν μου, ταῦτα νὰ πράττετε. Καὶ τότε ὁ Θεός, ποὺ εἶναι ὁ χορηγὸς τῆς εἰρήνης, θὰ εἶναι μαζί σας.   

Πηγή:https://www.saint.gr/

«Πᾶνος»

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2025

  Κυριακή των Βαΐων

 

 Πώλῳ καθίσας, ὁ λόγῳ τείνας πόλον,

 Βροτοὺς ἐκζητεῖ λῦσαι τῆς ἀλογίας.

Την ημέρα αυτή γιορτάζουμε την πανηγυρική είσοδο του Κυρίου Ιησού Χριστού στην Ιερουσαλήμ. Τότε, ερχόμενος ο Ιησούς από τη Βηθανία στα Ιεροσόλυμα, έστειλε δύο από τους Μαθητές του και του έφεραν ένα γαϊδουράκι. Και κάθισε πάνω του για να μπει στην πόλη.

Ο δε λαός, ακούγοντας ότι ο Ιησούς έρχεται, πήραν αμέσως στα χέρια τους βάγια από φοίνικες και βγήκαν να τον υποδεχτούν. Και άλλοι μεν με τα ρούχα τους, άλλοι δε κόβοντας κλαδιά από τα δέντρα, έστρωναν το δρόμο απ’ όπου ο Ιησούς θα περνούσε. Και όλοι μαζί, ακόμα και τα μικρά παιδιά, φώναζαν: «Ωσαννά· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, ο βασιλεύς του Ισραήλ».

Λάμπρος Σκόντζος: «Ἐγώ εἰμί ἡ Ἀνάστασις καί ἡ ζωή»

 

 (Θεολογικό σχόλιο στο Σάββατο του Λαζάρου)

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

Τὸ Σάββατο τῆς ΣΤ΄ Ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ὅρισε νὰ ἑορτάζουμε τὴν θαυμαστὴ ἀνάσταση τοῦ Λαζάρου. Αὐτὸ δὲν εἶναι τυχαῖο. Διότι, πρῶτον τὸ μεγάλο καὶ θαυμαστὸ αὐτὸ γεγονὸς συμπίπτει χρονικὰ μὲ τὴν εἴσοδο τοῦ Κυρίου μας στὴν ἁγία πόλη τῆς Ἱερουσαλήμ. Καὶ δεύτερον, ὅτι τὸ γεγονὸς τῆς ἐκ νεκρῶν ἀναστάσεως τοῦ φίλου τοῦ Κυρίου εἶναι μιὰ τρανὴ ἀπόδειξη ὅτι ὁ Χριστὸς μας εἶναι ὁ κύριος τῆς ζωῆς καὶ τοῦ θανάτου, ὅτι αὐτὸς ποὺ ἀνάστησε ἀπὸ τοὺς νεκροὺς τὸ Λάζαρο θὰ ἀναστήσῃ καὶ τὸν Ἑαυτό του, ἀφοῦ θὰ σκυλέψῃ τὸν Ἅδη καὶ θὰ νικήσῃ τὸν θάνατο!
 

Σύμφωνα μὲ τὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα ὁ Λάζαρος μὲ τὶς ἀδελφές του Μάρθα καὶ Μαρία, ποὺ κατοικοῦσαν στὴν κώμη Βηθανία, εἶχαν ἐγκάρδιες φιλικὲς σχέσεις μὲ τὸν Κύριο. Φαίνεται ὅτι πολλὲς φορὲς εἶχαν τὴν ὕψιστη τιμὴ καὶ χαρὰ νὰ δεχτοῦν καὶ νὰ φιλοξενήσουν τὸ Χριστὸ στὸν εὐλογημένο οἶκο τους (Λουκ. 10,38-42).

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ [:Ἰω. 12, 1-18] Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου μὲ θέμα: Ο ΥΜΝΟΣ ΤΟΥ ΜΕΣΣΙΟΥ» [31-3-1991] (Β246) [ β΄έκδοσις]

 

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ [:Ἰω. 12, 1-18]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου
μὲ θέμα:
 Ο ΥΜΝΟΣ ΤΟΥ ΜΕΣΣΙΟΥ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 31-3-1991]

(Β246)                                                                                                                       [β΄έκδοσις]

Σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας, ἀγαπητοί μου, γιορτάζει τὴν θριαμβευτικὴ εἴσοδο τοῦ Κυρίου μας εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα. Ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὡς ἑξῆς μᾶς τὸ περιγράφει: «Τῇ ἐπαύριον ὄχλος πολὺς, ὁ ἐλθὼν εἰς τὴν ἑορτήν, ἀκούσαντες ὅτι ἔρχεται Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα, ἔλαβον τὰ βαΐα τῶν φοινίκων καὶ ἐξῆλθον εἰς ὑπάντησιν αὐτῷ, καὶ ἔκραζον· ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ». 

Ὁ Κύριός μας, ἀγαπητοί μου, ἔζησε τόσο στὸν ἰδιωτικό, ὅσο καὶ στὸν δημόσιο βίο Του, πολὺ ἁπλᾶ καὶ πολὺ ταπεινά. Γενόμενος ὑπόδειγμα ἁπλότητος καὶ ταπεινώσεως εἰς τοὺς ἀνθρώπους. Ὅμως τώρα, μετὰ ἀπὸ τὸ ἄκουσμα τῆς ἀναστάσεως τοῦ Λαζάρου, ποὺ ἔγινε εἰς τὴν Βηθανίαν, ὄχλος πολύς, μᾶς σημειώνει ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης, ἔρχεται νὰ Τὸν προϋπαντήσῃ, ὅταν ἔμαθε ὅτι ὁ Ἰησοῦς ἔρχεται εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα. Καὶ ἦταν μία ὑποδοχὴ ἄνευ προηγουμένου! Μιὰ ὑποδοχὴ θριαμβευτική. Ἀλλὰ αὐτὴ ἡ θριαμβευτικὴ εἴσοδος τοῦ Ἰησοῦ στὰ Ἱεροσόλυμα εἶναι τύπος. Τύπος τῆς θριαμβευτικῆς εἰσόδου Του, τόσο εἰς τοὺς οὐρανοὺς τὴν τεσσαρακοστὴ ἡμέρα ἀπὸ τὴν Ἀνάστασή Του, δηλαδὴ κατὰ τὴν Ἀνάληψη, ὅσο καὶ κατὰ τὴν ἡμέρα τῆς Κρίσεως, ὅταν μαζὶ μὲ τοὺς δικαίους θὰ εἰσέλθῃ εἰς τὴν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ.

Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ

Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ

«Καιρῷ δεκτῷ ἐπήκουσά σου καὶ ἐν ἡμέρᾳ σωτηρίας ἐβοήθησά σοὶ καὶ ἔπλασὰ σε καὶ ἔδωκὰ σε εἰς διαθήκην ἐθνῶν τοῦ καταστῆσαι τὴν γῆν καὶ κληρονομῆσαι κληρονομίας ἐρήμους (:Στὸν κατάλληλο καὶ εὐνοϊκὸ καιρό σὲ ἄκουσα μὲ προσοχὴ καὶ σὲ ἡμέρα ποὺ δίνεται ἡ σωτηρία, σὲ βοήθησα καὶ σὲ ἔπλασα καὶ σὲ ἔδωσα γιὰ νὰ συναφθεῖ Διαθήκη μὲ τὰ ἔθνη, γιὰ νὰ ἀποκατασταθεῖ ἡ γῆ μὲ τοὺς κατοίκους της καὶ νὰ κληρονομήσεις ἐρημωμένες ἐκτάσεις καὶ λαοὺς ὡς μόνιμο κτῆμα κληρονομίας ἠθικῆς)», εἶπε ὁ Θεὸς μέσῳ τοῦ Ἠσαΐα [Ἠσ. 49,8]. Καλὸ λοιπὸν εἶναι νὰ πῶ σήμερα τὸ ἀποστολικὸ ἐκεῖνο πρὸς τὴν ἀγάπη σας: «Ἰδοὺ νῦν καιρὸς εὐπρόσδεκτος, ἰδοὺ νῦν ἡμέρα σωτηρίας (Νὰ λοιπόν, τώρα εἶναι καιρὸς κατάλληλος, νά, τώρα εἶναι ἡμέρα σωτηρίας)» [Β΄ Κορ. 6,2]· «ἡ νὺξ προέκοψεν͵ ἡ δὲ ἡμέρα ἤγγικεν. ἀποθώμεθα οὖν τὰ ἔργα τοῦ σκότους͵ ἐνδυσώμεθα δὲ τὰ ὅπλα τοῦ φωτός (:Ἡ ζωὴ αὐτή, ποὺ μοιάζει μὲ νύχτα σκοτεινή, προχώρησε, ἐνῶ ἡ ἡμέρα τῆς ἄλλης ζωῆς πλησίασε. Κι ἂν ἀκόμη δὲν ἔλθει ὁ Κύριος σύντομα μὲ τὴν ἔνδοξη δευτέρα Του παρουσία, ἔρχεται ὅμως γιὰ τὸν καθένα μας μὲ τὸν θάνατο. Πλησιάζει λοιπὸν γιὰ τὸν καθένα μας ἡ ἡμέρα τῆς ἄλλης ζωῆς. Ἄς ἀποθέσουμε λοιπὸν σὰν νυκτερινὰ ἐνδύματα τὰ ἔργα τῆς ἁμαρτίας, ποὺ γίνονται στὸ σκοτάδι, καὶ ἂς ντυθοῦμε σὰν ἄλλα ὅπλα τὰ φωτεινὰ ἔργα τῆς ἀρετῆς)» [Ρωμ. 13,12].

π. Γεώργιος Μεταλληνός: Ἡ ὑμνογραφία τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδας. (Σχετικά μέ τίς λεγόμενες λατρευτικές ἑβδομάδες, μέ συναυλίες καί παραστάσεις μέσα στούς Ἱερούς μας Ναούς)

 

σ.σ. Άλλο ένα συναυλιακό κιτς event έλαβε χώρα μέσα σε Ιερό Ναό της Μητροπόλεως Κηφισίας, με έντονη, και πάλι, την παρουσία των πολιτικών και τοπικών παραγόντων. Το ξεχαρβάλωμα προχωρά με σχέδιο υπό το «άγρυπνο βλέμμα» των επισκόπων! Ας διαβάσουμε την αγιοπνευματική τοποθέτηση του μακαριστού π. Γεωργίου Μεταλληνού για τον υμνογραφικό λόγο και την μελωδία του στην Εκκλησία για να στερεωθούμε. Ευχαριστίες στον αδελφό Νικόλαο Κ. για την επισήμανση του συγκεκριμένου άρθρου.

Ἡ Μεγάλη Ἑβδομάδα ἀνακεφαλαιώνει ὅλη τὴν ἀνθρώπινη Ἱστορία, τὴν δημιουργίᾳ, τὴν πτώση, τὴν ἐν Χριστῷ ἀνάπλαση καὶ ἀναδημιουργία. Ὁ Χριστός, ὁ σταυρωμένος καὶ ἀναστὰς Κύριος τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῆς Ἱστορίας, προβάλλεται μέσα ἀπὸ τὶς ἱερὲς Ἀκολουθίες, ὡς Αὐτὸς ποὺ δίνει λύση στὴ διαχρονικὴ τραγῳδία τοῦ ἀνθρώπου καὶ νοηματοδοτεῖ τὴν Ἱστορία.

Ο Νεκτάριος Δαπέργολας για την ψευτολατρευτική εβδομάδα και τον γενικότερο μαγαρισμό των ναών μας

 

Η Ψευτολατρευτική Εβδομάδα της Θεσσαλονίκης, ο γενικότερος μαγαρισμός των ναών μας από τους λυκοποιμένες της εκκοσμίκευσης, η ξεκάθαρη θέση των Ιερών Κανόνων αλλά και η συνευθύνη του ποιμνίου ήταν το κεντρικό θέμα της χτεσινής παρουσίας του Νεκτάριου Δαπέργολα στον Focus FM. Σχολιάστηκαν ωστόσο και άλλα συμβάντα, όπως τα πρόσφατα αίσχη του αντίχριστου καθεστώτος της Ουκρανίας, η συνεχιζόμενη ντροπή στην Μητρόπολη Περιστερίου κλπ. 

 

Παραθέτουμε πιο κάτω το 16λεπτο ηχητικό:

Σοφία Μπεκρῆ: «Ἡ πάντων χαρά»

 Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος

 

Μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ διανύσαμε ἤδη τὴν κύρια περίοδο τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Τὸ Σάββατο τοῦ Λαζάρου καὶ ἡ Κυριακὴ τῶν Βαΐων ἀποτελοῦν τὸν «λαιμό», ποὺ συνδέει τὸν «κορμό» τοῦ Τριῳδίου μὲ τὴν «κεφαλή», τὴν Μεγάλη Ἑβδομάδα, τὴν Ἑβδομάδα τῶν Παθῶν, ποὺ θὰ μᾶς ὁδηγήσῃ στὴν κορύφωση, στὸν Σταυρὸ καὶ τελικὰ στὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας.

Γι’ αὐτὸν ἀκριβῶς τὸν λόγο στὴν λειτουργική γλῶσσα τῆς Ἐκκλησίας μας ἡ διπλὴ αὐτὴ ἑορτή, τοῦ Λαζάρου καὶ τῶν Βαΐων, ὀνομάζεται «προοίμιο τοῦ Σταυροῦ», διότι μᾶς εἰσάγει στὸν ἑορτασμὸ τῶν σωτηρίων παθῶν καὶ τῆς λυτρωτικῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ.

Ελευθέριος Ανδρώνης: Η Ανάσταση του Λαζάρου: Στα πόσα «Δεύρο έξω» θα αναστηθούμε από τη δική μας πνευματική νέκρωση;

 

Μπροστά στο καταπληκτικό θαύμα της ανάστασης του τετραήμερου Λαζάρου, ας αναρωτηθούμε αν εμείς εγειρόμαστε από τον «τάφο» των παθών μας

 

 Γράφει ο  Ελευθέριος Ανδρώνης

 

Η Ανάσταση του Λαζάρου ήταν η τελική σφραγίδα πριν τα Άγια Πάθη που πιστοποίησε ότι ο Χριστός είναι ο απόλυτος Κύριος της ζωής και νικητής του θανάτου. Είναι μια συγκλονιστική στιγμή των Ευαγγελίων, όπου φανερώνονται ταυτόχρονα και οι δύο φύσεις του Χριστού, η ανθρώπινη και η θεϊκή. Είναι μια προφητεία που ο Χριστός παρέδωσε στον κόσμο στη μορφή ενός εκπληκτικού θαύματος.

Οκτώ ημέρες αργότερα ο Ζωοδότης θα παρέδιδε το πνεύμα του στον Σταυρό. Κι έπειτα θα συνέτριβε το κράτος του Άδη. Ο Λάζαρος ήταν ένα μικρό λάφυρο του Χριστού από την ηγεμονία του θανάτου, ένα προμήνυμα της τελικής λεηλασίας αυτού του αρχαίου κακού που συντελέστηκε με την ένδοξη Ανάσταση Του. Το προειδοποιητικό χτύπημα, πριν το καθολικό σάρωμα.

Ἱεροῦ Χρυσοστόμου, ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΟΜΟΟΥΣΙΟΥ - Ὁμιλία Θ΄: ΣΤΟΝ ΤΕΤΡΑΗΜΕΡΟ ΛΑΖΑΡΟ

Ἱεροῦ Χρυσοστόμου, ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΟΜΟΟΥΣΙΟΥ

                        Ὁμιλία Θ΄: ΣΤΟΝ ΤΕΤΡΑΗΜΕΡΟ ΛΑΖΑΡΟ

Ὁ Λάζαρος σήμερα μὲ τὴν ἀνάστασή του ἀπὸ τοὺς νεκρούς, μᾶς χαρίζει τὴ λύση πολλῶν καὶ διαφόρων σκανδάλων. Πραγματικὰ δὲν ξέρω πῶς τὸ ἀνάγνωσμα αὐτὸ ἔδωσε καὶ στοὺς αἱρετικοὺς λαβὴ καὶ στοὺς Ἰουδαίους ἀφορμὴ γιὰ ἀντιλογία, ὄχι ἐπειδὴ πραγματικὰ ὑπάρχει τέτοια ἀφορμή, μακριὰ μιὰ τέτοια σκέψη, ἀλλὰ ἐπειδὴ ἐκεῖνοι εἶναι κακόψυχοι. Πολλοὶ δηλαδὴ ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς λένε ὅτι ὁ Υἱὸς δὲν εἶναι ὅμοιος μὲ τὸν Πατέρα. Γιατί; «Διότι χρειάστηκε», λένε, «ὁ Χριστὸς νὰ προσευχηθεῖ γιὰ νὰ ἀναστήσει τὸν Λάζαρο· ἐὰν δὲν προσευχόταν δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ἀναστήσει τὸν Λάζαρο. Καὶ πῶς», λένε, «μπορεῖ νὰ εἶναι ὅμοιος ἐκεῖνος ποὺ προσευχήθηκε μὲ ἐκεῖνον ποὺ δέχθηκε τὴν παράκληση; Διότι ὁ μὲν Υἱὸς προσεύχεται, ἐνῶ ὁ Πατέρας δέχτηκε τὴν προσευχὴ ἀπὸ ἐκεῖνον ποὺ τὸν παρακαλοῦσε». Βλασφημοῦν ὅμως αὐτοὶ μὴν μπορῶντας νὰ καταλάβουν ὅτι ἡ προσευχὴ ἔγινε ἀπὸ συγκατάβαση καὶ ἐξαιτίας τῆς πνευματικῆς ἀδυναμίας τῶν παρευρισκομένων ἐκεῖ.

Τό Εὐαγγέλιο καί ὁ Ἀπόστολος τοῦ Σαββάτου (Σάββατο τοῦ Λαζάρου) 12 Ἀπριλίου 2025

 

Εὐαγγέλιον

 

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΙΑ´ 1 - 45

¹ Ἦν δέ τις ἀσθενῶν Λάζαρος ἀπὸ Βηθανίας, ἐκ τῆς κώμης Μαρίας καὶ Μάρθας τῆς ἀδελφῆς αὐτῆς. ² ἦν δὲ Μαριὰμ ἡ ἀλείψασα τὸν Κύριον μύρῳ καὶ ἐκμάξασα τοὺς πόδας αὐτοῦ ταῖς θριξὶν αὐτῆς, ἧς ὁ ἀδελφὸς Λάζαρος ἠσθένει. ³ ἀπέστειλαν οὖν αἱ ἀδελφαὶ πρὸς αὐτὸν λέγουσαι· Κύριε, ἴδε ὃν φιλεῖς ἀσθενεῖ. ⁴ ἀκούσας δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· Αὕτη ἡ ἀσθένεια οὐκ ἔστι πρὸς θάνατον, ἀλλ’ ὑπὲρ τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ, ἵνα δοξασθῇ ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ δι’ αὐτῆς. ⁵ ἠγάπα δὲ ὁ Ἰησοῦς τὴν Μάρθαν καὶ τὴν ἀδελφὴν αὐτῆς καὶ τὸν Λάζαρον. ⁶ ὡς οὖν ἤκουσεν ὅτι ἀσθενεῖ, τότε μὲν ἔμεινεν ἐν ᾧ ἦν τόπῳ δύο ἡμέρας· ⁷ ἔπειτα μετὰ τοῦτο λέγει τοῖς μαθηταῖς· Ἄγωμεν εἰς τὴν Ἰουδαίαν πάλιν. ⁸ λέγουσιν αὐτῷ οἱ μαθηταί· Ραββί, νῦν ἐζήτουν σε λιθάσαι οἱ Ἰουδαῖοι, καὶ πάλιν ὑπάγεις ἐκεῖ; ⁹ ἀπεκρίθη Ἰησοῦς· Οὐχὶ δώδεκά εἰσιν ὧραι τῆς ἡμέρας; ἐάν τις περιπατῇ ἐν τῇ ἡμέρᾳ, οὐ προσκόπτει, ὅτι τὸ φῶς τοῦ κόσμου τούτου βλέπει· ¹⁰ ἐὰν δέ τις περιπατῇ ἐν τῇ νυκτί, προσκόπτει, ὅτι τὸ φῶς οὐκ ἔστιν ἐν αὐτῷ.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΣΑΒΒΑΤΟ 12 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2025

Ὁ Ἅγιος Βασίλειος ὁ Ὁμολογητής Ἐπίσκοπος Παρίου

 

Χαίρων τελεύτα, Βασίλειε τρισμάκαρ.

Ἐκεῖ γὰρ ἥξεις, οὗ χαρᾶς πλησθῇς ὅσης.

Δωδεκάτῃ Βασίλειε ταφήϊα δύσσαο νεκρός.

Ὁ Ἅγιος Βασίλειος ἔζησε κατὰ τὴν ἐποχὴ τῶν ἀσεβῶν εἰκονομάχων. Ἐπειδὴ ἀγάπησε τὸν Θεὸ ἀπὸ βρέφος καὶ ἄσκησε κάθε ἀρετή, χειροτονήθηκε Ἐπίσκοπος Παρίου. Αὐτός, σύμφωνα καὶ μὲ ὅσα ἔχουν γραφεῖ ἀπὸ τὸν Παῦλο, τὸν θεῖο καὶ μεγάλο Ἀπόστολο τοῦ Χριστοῦ, δὲν πείσθηκε νὰ συνδεθεῖ μὲ τὴν ἀσεβὴ αἵρεση ὅσων ἀθετοῦσαν τὴν πάνσεπτη εἰκόνα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ ὅλων τῶν Ἁγίων. 

Ελευθέριος Ανδρώνης: Φονικό στην Εύβοια: Του πήραν το σπίτι σε πλειστηριασμό και σκότωσε το νέο ιδιοκτήτη – Εγκλήματα απόγνωσης με συγκεκριμένους ηθικούς αυτουργούς

 

Ένας 75χρονος δανειολήπτης πήρε μια ζωή στο λαιμό του και μετά αυτοκτόνησε - Συνέπειες ενός απάνθρωπου κράτους και μιας αδιάφορης κοινωνίας

 

(σ.σ. στὸ τέλος τοῦ ἄρθρου ἀκολουθεῖ σχόλιο.)

 

Γράφει ο  Ελευθέριος Ανδρώνης

 

Μέσα σε μια τραγωδία στην Εύβοια, συμπυκνώνεται όλη η τραγωδία ενός λαού που αφανίζεται από τις εστίες του, ενός λαού που ξεκληρίζεται από τη βάρβαρη επέλαση της καπιταλιστικής αγοράς.

Ένας 75χρονος στον Μύτικα που έχασε το σπίτι του σε πλειστηριασμό, δολοφόνησε με 4 σφαίρες τον 50χρονο που αγόρασε την υφαρπαγμένη – από χρέη – περιουσία. Και στη συνέχεια ο δράστης έστρεψε το όπλο στον εαυτό του και αυτοκτόνησε. Θλιβερή αποκάλυψη, ότι η ίδια του η αδερφή κίνησε διαδικασίες για να βγει το σπίτι σε πλειστηριασμό, λόγω χρημάτων που της χρωστούσε. Ωστόσο το σπίτι του 75χρονου ήταν ήδη υποθηκευμένο από servicers για οφειλές από καταναλωτικά δάνεια. Και το fund που αγόρασε τα χρέη του 75χρονου είχε προγραμματίσει πλειστηριασμό τους επόμενους μήνες, αλλά την υφαρπαγή του σπιτιού πρόλαβε ο πλειστηριασμός που είχε επιδιώξει με έκθεση κατάσχεσης, η ίδια η αδερφή του δολοφόνου και αυτόχειρα.