Ζόφος, προτύπωση γκουλάγκ μετά τήν ὕστατη ἄνοιξη, στά τελευταῖα τῆς ἱστορίας, στρατεύοντας οἱ σκοτεινοί ἐνάντια στήν ἀλήθεια τήν πραγματικότητά τους, καθεστώς μηδενισμοῦ. Ὅσο παραποιοῦν τόν κόσμο, τήν ψυχή τους καί τό σῶμα τους, ὁ χρόνος τους ἀντιζωή.
Ἄραγε δέν περίσσεψε ἡ φλυαρία γιά τά ἄρρητα, σά νά ἔγιναν τά ἀκατάληπτα καταληπτά; Ὡς ποιός, ἐκ τοῦ μή ὄντος, στό μή ὄν - ἐκτός θελήματος του Μόνου Ὄντος - ὅλο κατατείνοντας, νά δείξω ποιοί ἐμπνέουν λόγο γιά νά ζεῖς καί τρόπο ν᾿ ἀναπνέεις κάλλος πού ὅταν τοῦ δοθεῖς σοῦ παραδίνεται, γλυκύτητα ἰσχυρότερη ἀπ᾿ τήν αἴσθηση τοῦ εἶναι. Μόνο ὡς συγγνώμη, ἄν εἰκονίσω σιωπηλούς πού ἐξοστρακίζει ὁ κόσμος ἐπειδή ἀληθεύουν τή ζωή σέ μάτια πού θυμοῦνται οὐρανό προπτωτικό, καί ἀνοίγονται φλεγόμενοι στόν Ποιητή, νά ὁλοκληρώσουν ἑαυτό σέ εὐχαριστία πού ἡσυχάζει ἡ ταραχή καί παύει ἡ λήθη.
