Χαράλαμπος Μηνάογλου: Το αστικό αντιπροσωπευτικό πολίτευμα κινδυνεύει από τα άκρα ή από τα μέσα;

Γράφει ὁ Χαράλαμπος Μηνάογλου 

 

Αυτό το ερώτημα νομίζω ότι είναι το κεντρικό σχετικά με το ολοκληρωτικό κακούργημα των υποκλοπών. Και το ερώτημα αυτό είναι εύλογο, καθώς ο φιλελεύθερος χαρακτήρας είναι το κυρίαρχο συστατικό του αντιπροσωπευτικού πολιτεύματος των τριών τελευταίων αιώνων. Αν αυτός έχει καταργηθεί, όπως απροκάλυπτα πλέον δηλώνεται από την κυβέρνηση, όταν παρακολουθείται ο αρχηγός ενός κοινοβουλευτικού κόμματος, τότε τι μένει από αυτό το πολίτευμα; 

 

Τα άκρα ίσως επιθυμούν να στερήσουν κάποια δικαιώματα πχ. των μειονοτήτων, όταν, όμως, η ίδια η πολιτεία πλέον ανερυθρίαστα δηλώνει ότι στερεί τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα όχι μόνον από κάποια μειονότητα αλλά από το κυρίως σώμα των πολιτών και δη ακόμη και του αρχηγού ενός κόμματος, τότε το αστικό αντιπροσωπευτικό πολίτευμα δεν κινδυνεύει απλώς, αλλά έχει πάψει να υφίσταται!

Αν ισχύει αυτό που ακούστηκε, ότι ο Ανδρουλάκης παρακολουθείτο ως ύποπτος για σχέσεις με την Κίνα, προκύπτει το ερώτημα από πότε και ποιος χαρακτήρισε τις επαφές ενός πολιτικού με κάποια ξένη χώρα αδίκημα; Αν όχι, τότε για ποιον λόγο παρακολουθείτο; Ποιος άλλος λόγος εθνικής ασφάλειας μπορούσε να συντρέχει για τον Ανδρουλάκη; 

 

Και ας πούμε ότι καταγραφόταν μία συνομιλία του, στην οποία ο Ανδρουλάκης συζητούσε με κάποιον Κινέζο πολιτικό την πιθανότητα στενότερης συνεργασίας της Ελλάδας με την Κίνα, την αγορά Κινεζικών όπλων ή ακόμη και την αποχώρηση της Ελλάδος από το ΝΑΤΟ και την ένταξή της σε μία κινεζορωσική συμμαχία.... 

 

Πώς θα μπορούσε άραγε να χρησιμοποιήσει η ΕΥΠ μία τέτοια πληροφορία; Θα την έδινε στην αρμόδια εισαγγελέα να του απαγγείλει κατηγορίες για εθνική προδοσία; Θα την έδινε στην κυβέρνηση για να εκβιάζει τον Ανδρουλάκη ότι θα τον καρφώσει στους Αμερικανούς; Ή θα την έδινε απευθείας στους Αμερικανούς για να δρομολογήσουν την οριστική πολιτική διαγραφή του Ανδρουλάκη; 

 

Το ότι η κυβέρνηση ήδη δήλωσε πως πιθανόν η ΕΥΠ να έχει ήδη καταστρέψει το υλικό από την παρακολούθηση Ανδρουλάκη, γεγονός που την εξευτελίζει ακόμη περισσότερο, νομίζω ότι μας οδηγεί στην τρίτη εκδοχή... η παρακολούθηση Ανδρουλάκη από την ΕΥΠ, όπως και ολόκληρο το έργο της ΕΥΠ, ελέγχεται από τους καλούς μας συμμάχους Αμερικανούς και τις μυστικές τους υπηρεσίες. Και ναι, πιστεύω κατά το ήμισυ τον Μητσοτάκη, όταν έλεγε ότι δεν γνώριζε την παρακολούθηση Ανδρουλάκη. 

 

Προφανώς και γνώριζε, αλλά αυτό που ήθελε να πει είναι ότι δεν μπορούσε να την αποτρέψει. Οι Αμερικανοί έπρεπε να βεβαιωθούν ότι ο Ανδρουλάκης είναι πραγματικά δικός τους, πριν του αναθέσουν την εξουσία. Όπως είχαν νωρίτερα βεβαιωθεί και για τον Μητσοτάκη, ο οποίος στο παραλήρημα περί ξένων σκοτεινών δυνάμεων που απεργάζονται την αποσταθεροποίηση της κυβερνησάρας του, μου θύμισε λίγο τον Πουλικάκο στους "Αυθαίρετους", που όταν η γυναίκα του μάθαινε για την σχέση που είχε με μία φοιτήτρια της έλεγε ότι αυτά του τα προκαλούν ντόπια και ξένα κέντρα που επιδιώκουν την εξόντωσή του.... 

 

Σε κάθε περίπτωση, από όλη την τρισάθλια αυτή υπόθεση, το χειρότερο είναι ο ρόλος της ΕΥΠ ως παράρτημα των αμερικανικών υπηρεσιών να δρα ενάντια στα εθνικά συμφέροντα και υπέρ των αμερικανικών συμφερόντων. Η ΕΥΠ δεν χρειάζεται αλλαγή θεσμικού πλαισίου, αλλά πλήρη κατάργηση και επανασύσταση από την αρχή... αυτό όμως απαιτεί πρωτίστως ηγεσία που θα μεριμνά για το συμφέρον των Ελλήνων και όχι του ΝΑΤΟ. Και αυτό το τελευταίο είναι το μεγάλο έγκλημα του Μητσοτάκη... όλα τα άλλα είναι απλώς γεννήματα της νατοδουλείας του.

«Πᾶνος»