Πέμπτη 25 Αυγούστου 2022

ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ & ΛΗΡΩΔΙΑΙ (2) - Χριστὸς καί Θεοτόκος Ἕλληνες ἢ ὁ βρεφοκτόνος Ἡρώδης;

 

Τὸ πρῶτο μέρος ΕΔΩ
 
Εἰς τίς δυσκολίες οἱ ἄνθρωποι χρησιμοποιοῦν τὴν μητρική τους γλῶσσα, πόσο μᾶλλον ὅταν μαρτυροῦν καὶ κάποιοι νοσηροὶ ἀδυνατοῦν νὰ ἑρμηνεύσουν ὅτι ὁ Χριστὸς παραδίδων τὸ πνεῦμα ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ εἶπε : «Ἠλὶ ἠλὶ, λιμᾶ σαβαχθανί;» καὶ ὄχι ἑλληνιστὶ «Θεέ μου, Θεέ μου, ἵνα τί μὲ ἐγκατέλιπες;» (Ματθ. κζ'46).

Ἐκεῖ ὅμως, ὅπου κυριολεκτικῶς ξεγυμνώνονται ἀπὸ πειστήρια, εἶναι ὅτι ἀγνοοῦν τὸν λόγον ἐνανθρωπίσεώς Του. Ἡ ἀποστολὴ τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ γῆς ἦταν νὰ μᾶς "λυτρώσει ἐκ τῆς κατάρας" τοῦ προπατορικοῦ ἁμαρτήματος. Οἱ ἀμφισβητοῦντες τὴν Παλαιὰν Διαθήκην (ΠΔ), ἀπὸ ποῦ ἕλκουν τὴν γνῶσιν περὶ προπατορικοῦ ἁμαρτήματος καὶ πολλῶν ἄλλων; Ἄρα στὴν οὐσία ἀπογυμνώνουν τὸν Χριστὸν ἀπὸ τὸν λόγον ἐνανθρωπίσεώς Του!!!

Οἱ αὐτοδηλούμενοι ὀρθόδοξοι ἀλλὰ ἀρνητὲς τῆς ΠΔ, πῶς ἑρμηνεύουν τὴν δεσποτικὴν ἑορτὴν τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος; Ποιοὶ ἦταν αὐτοί, οἱ ὁποῖοι συνομίλουν μαζί Του (Ἠλίας-Μωυσῆς), ἂν δὲν τοὺς γνωρίζομεν ἀπὸ τὴν ΠΔ; Ἀλλὰ καὶ ποιοὶ εἶναι πάμπολλοι ἀναφερόμενοι εἰς τὰ Εὐαγγέλια ἀπὸ τὸν Χριστὸν ἢ τοὺς μαθητὲς Αὐτοῦ, ὅταν ὁ Χριστός τοὺς ἐρωτᾷ "ὁ κόσμος ποιός πιστεύει ὅτι εἶμαι;" Πὼς θὰ ἀποδειχθεῖ ὅτι ὁ Χριστὸς (ὁ Μεσσίας) ἦταν ὁ προφητευμένος Σωτὴρ τοῦ κόσμου; Ἄν δὲν ὑπῆρχεν ἡ ΠΔ, εἶναι ἄτοπος ὁ χαρακτηρισμὸς Μεσσίας ἢ Χριστός!

Πρωτοασχολούμενος μὲ τὴν Ὀρθοδοξίαν, ὁμολογῶ ὅτι εἶχα πέσει κι ἐγὼ εἰς τὴν πλάνην ἀπορρίψεως τῆς ΠΔ. Τότε κάποιος ἀδελφός μοῦ εἶπε : "πρόσεχε, διότι ἀπορρίπτων τὴν ΠΔ, σιγὰ σιγὰ θὰ ἀπορρίψεις καὶ τὴν Καινὴ Διαθήκη (ΚΔ)". Πράγματι μελετῶντας τὴν ΚΔ ἔφθανα συνεχῶς σὲ ἀπορίες : "εἰς ποίαν ἐπαλήθευσιν προφητείας ἀναφέρεται ὁ Εὐαγγελιστὴς" "ποιός εἶναι αὐτὸς ὁ πρόγονος τοῦ Χριστοῦ Δαβίδ, ὥστε νὰ τὸν ἀποκαλοῦν υἱὸ Δαβίδ;" κλπ.

Προβληματιζόμενος πὼς θὰ ἀποδείξω τίς προωθούμενες πλάνες, κατέληξα ὡς προσφορότερον τρόπον, νὰ ἀναπτύξω ἐν τάχει τὴν πατερικὴν θέσιν τῆς Ὀρθοδοξίας, ὥστε νὰ ἀναδειχθοῦν οἱ παντελῶς ἀνυπόστατες προωθούμενες πλάνες.

Μετὰ τὸ προπατορικὸ ἁμάρτημα καὶ τὴν ἐκδίωξιν ἐκ τοῦ Παραδείσου τοῦ Ἀδὰμ καὶ τῆς Εὔας, ὁ Σαμαὲλ ἐκμεταλεύτηκε τὴν κατάστασιν, προωθῶν διαφόρους (δῆθεν) θεούς, ὥστε νὰ καλύψει τὴν ψυχικὴν ἀνάγκην τοῦ ἀνθρώπου γιὰ τὴν Ἀλήθεια τοῦ κόσμου, ἀπ᾿ ὅπου ἕλκει τὴν ὕπαρξίν του. Ἡ Ἀλήθεια προκύπτει ἀπὸ τὸ στερητικὸν ἅ καὶ τὴν λήθη, αὐτὸ ποὺ δὲν ξεχνιέται, εἶναι αὐτὸ ἀπὸ ὅπου ξεκίνησε ὅλη ἡ Δημιουργία. Πάντοτε εἰς τοὺς αἰῶνας, αὐτὴ ἦταν ἡ μοναδικὴ ἐπιδίωξις τοῦ Σαμαέλ, νὰ σβήσει ἀπὸ τὴν μνήμη τῶν ἀνθρώπων τὸν Δημιουργόν, τὸ "πρῶτον κινοῦν ἀκίνητον", ὅπως διετύπωσε ὁ Ἀριστοτέλης, ὁ ὁποῖος μὲν δὲν γνώρισε τὸν Δημιουργὸν ἀλλὰ Τὸν ὑποψιαζόταν.

Ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ, τὸ 2ο πρόσωπον τῆς Ἁγίας Τριάδος, ὁ ὁποῖος ἀργότερα θὰ ἐνσαρκωθεῖ (ἀτρέπτως, ὅπως διατυπώνει καὶ ὁ ὕμνος τοῦ Ἰουστινιανοῦ, ὁ ψαλλόμενος κατὰ τὴν Θεία Λειτουργία) ὡς Ἰησοῦς Χριστός, εἶναι Αὐτὸς ὁ ὁποῖος θὰ ἐπιλέξει τὸν Ἀβραάμ, ὡς δίκαιον εἰς τὴν Βαβυλῶνα καὶ θὰ τὸν παροτρύνει νὰ μετοικήσει εἰς τὴν Χαναὰν μετὰ τῆς οἰκογενείας του, τῶν δούλων καὶ τῶν ζωντανῶν του. Ἐδῶ ἔχουμε δυὸ θέματα :

► Συγγενεῖς τοῦ Ἀβραὰμ παραμένουν στὴν Βαβυλῶνα, ἄρα ἔχουν ἴδιο DNA μὲ τοὺς ἀπογόνους του Ἀβραὰμ στὴν Χαναὰν καί

► ἑβραῖοι ὀνομάζονται οἱ ἀπόγονοι τοῦ Ἀβραάμ, οἱ τιμῶντες καὶ πιστεύοντες τὸν Ἕνα Θεὸν καὶ Δημιουργὸν ἁπάντων.

Ἄρα ὁ ὅρος "ἑβραῖος" ἀποτελεῖ πνευματικὸ χαρακτηριστικὸ κι ὄχι ἐθνικὸ προσδιοριστικό, ὅπως τὸ τοποθετοῦν οἱ ἄσχετοι καὶ ἀνιστόρητοι ἐκκλησιαστικῶς καὶ ἱστορικῶς.

Ἡ συμφωνία τὴν ὁποία ἔκανε ὁ Θεὸς μὲ τὸν Ἀβραὰμ ἦταν ὅτι "ὅσο μὲ τιμᾶτε ὡς τὸν Μόνον Θεόν, δὲν ἔχετε νὰ φοβηθεῖτε τίποτε, θὰ εἶστε 'Ἰσραήλ' δηλαδὴ δυνατοί", ἀπὸ τὸ ὄνομα τοῦ Ἰακώβ-Ἰσραήλ, ἐγγονοῦ τοῦ Ἀβραάμ. Κατὰ τὴν ἱστορικὴν πορείαν, ὅσον οἱ ἑβραῖοι ἦταν πιστοὶ εἰς τὸν Ἕνα Θεὸν ἐπιβίωναν ἐλεύθεροι, ὅσον ἀπομακρύνοντο ἀπὸ τὴν πίστιν τοῦ Θεοῦ κατέληγον ὑπόδουλοι τῶν γειτόνων τους.

Ὁ κόσμος καὶ εἰδικῶς ὅσοι διαδίδουν τίς πλάνες περὶ ΠΔ, ἔχουν πλήρη μεσάνυχτα καὶ ἀπὸ τὴν ΚΔ καὶ γενικῶς ἀπὸ Ὀρθοδοξία καὶ τὴν πατερικὴν παράδοσιν, ἡ ὁποία συμπληρώνει τὴν Ἁγίαν Γραφήν. Κατηγοροῦν τοὺς ἑβραίους ὡς λαὸν δυσκολοχαλιναγώγητον, ἀγνοοῦντες τὸν πνευματικὸν πόλεμον, τὸν ὁποῖον ὑφίστανται ὅσοι πλησιάζουν τὸν Ἕνα Θεόν. Ἄς μελετήσουν πρῶτον τὸν Ὅσιον Νικόδημον Ἁγιορείτην (Ἀόρατος πόλεμος) ἢ καὶ τὸν Ὅσιον Παΐσιον, μήπως καταλάβουν ὅτι ὅσα ὑπέστησαν πνευματικῶς οἱ ἑβραῖοι, τὰ ὑφίστανται αὐτοὶ σήμερα μὲ τίς ἐκπορδιζόμενες ληρωδίες περὶ ΠΔ. Ὅτι ὅπως φρόντισε ὁ Θεὸς νὰ στείλει σωτῆρες εἰς τὸν Ἰσραήλ, ὅπως ὁ Μωυσῆς ἢ ὁ Σαμσών, ὁμοίως ἔστειλεν ἥρωες εἰς τὸν Ἑλληνισμόν, ὅπως ὁ Κολοκοτρώνης, ὁ Καποδίστριας καὶ οἱ "ἅγιοι" ἀγωνιστὲς τοῦ 1821. Ὅπως ἔστειλεν ὁ Θεὸς βασιλέα τὸν Δαβὶδ εἰς τὸ Ἰσραήλ, ὥστε νὰ εἶναι πράγματι "ἰσραήλ", ὁμοίως ἔστειλε εἰς τὸν Ἑλληνισμὸν πολὺ περισοτέρους, ὅπως τὸν Μέγα Κωνσταντῖνον, τὸν αὐτοκράτορα Βασίλειον τὸν Β' ἢ καὶ τὸν βασιλέα Ἰωάννη Βατάτζη, ὥστε νὰ καταστήσει τὸν Ἑλληνισμὸν ὄχι ἁπλᾶ ἕνα βασίλειον ἀλλὰ τὴν μεγαλυτέραν αὐτοκρατορίαν τοῦ κόσμου. Κυρίως ὅμως νὰ καταλάβουν ὅτι ὅπως οἱ ἑβραῖοι θανάτωσαν ὅλους του προφῆτες τοῦ Θεοῦ, οἱ ὁποῖοι τοὺς προειδοποιοῦσαν γιὰ τὴν ἀποστασία τους καὶ τὰ ἐπερχόμενα δεινά, ὁμοίως καὶ οἱ Ἕλληνες θανάτωσαν ἢ σχεδὸν δολοφόνησαν μιὰ πλειάδα θεόπεμπτων ἀνθρώπων, ὅπως ὁ Καποδίστριας, ὁ Νικηταρᾶς, ὁ Καραϊσκάκης, ὁ Κολοκοτρώνης ἢ ὁ Ὀδυσσεὺς Ἀνδροῦτσος. Κάποτε τὰ ἀνέπτυξα αὐτὰ (http://oimos-athina.blogspot.com/2019/11/blog-post_25.html ὅπως καὶ γιὰ τὸν "Ἑλληνισμὸν" τοῦ Χριστοῦ ἔχω ἀναφερθεῖ https://oimos-athina.blogspot.com/2021/05/blog-post_99.html).

Ἄν οἱ προαναφερόμενοι προωθητὲς τῆς πλάνης ἔχουν ἄγνοια ἱστορικῶν στοιχείων καὶ πλήρη ἀδυναμία συγκρίσεων αὐτῶν, πὼς θὰ καταλάβουν πλέον λεπτὰ πνευματικὰ χαρακτηριστικά, ὅπως ὁ ἐγωισμός, ἡ κύρια πηγὴ ἐκτροπῆς ἀπὸ τοῦ λογικοῦ καὶ ἡ σκανδάλη τοῦ Σαμαέλ, ὥστε νὰ σὲ ἐκτρέψει ἀπὸ τὴν Πίστιν τοῦ Ἑνὸς Θεοῦ.

Εἰς μίαν ἐποχὴν πλήρους ὑποτελείας τοῦ Ἰσραὴλ (ἀλλὰ καὶ τοῦ Ἑλληνισμοῦ) ἐνανθρωπίζεται ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ, ὥστε νὰ λυτρώσει ὡς ὁ προφητευμένος Μεσσίας τὸν Ἰσραήλ. Ἄς μᾶς ἐξηγήσουν λοιπὸν οἱ λογοκόποι διαστροφεῖς τῆς Ἀληθείας, τί ἤθελε ὁ "Ἕλλην" (ἔτσι λένε) Χριστὸς εἰς ἕναν ξένον λαόν, μὲ ἕναν ἄλλον Θεόν! Ἄν ἦταν Ἕλλην γιατί δὲν φρόντισε τὸν δικό του λαόν, ὁ ὁποῖος ὁμοίως ἦτο ὑπόδουλος; Ἄρα ἦταν προδότης Ἕλλην (κατ᾿ αὐτούς). Πόσον ἀστήρικτα ὅσα λένε, καταφεύγοντες σὲ λαογραφικὰ στοιχεῖα, ὅπως ἡ ἐνδυμασία του ἢ ἄλλα, ἀγνοοῦντες ὅτι εἰς τὸν συγκεκριμένον χῶρον τῆς Ἰουδαίας ὑπῆρχε ἐντονώτατη ἐπίδρασις τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἀπὸ τὴν ἐποχὴν τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου.

Ἀναφέρω ἐδῶ ὅτι ὁ Ἑλληνισμὸς ἀπό το 146πΧ μέχρι τὴν ἐποχὴν τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου (ἀρχαὶ 4ου αι. μΧ) ἦτο ὑπόδουλος τῶν Ρωμαίων καὶ παντελῶς ἀνυπόληπτος καὶ ξιπασμένος, ὥστε οἱ Ἕλληνες ἀκόμα καὶ τὰ ὀνόματά τους νὰ ἀλλάζουν καὶ νὰ τὰ ἐκρωμαΐζουν, ὅπως αἰῶνες μετὰ θὰ τὰ φραγκεύουν. Οἱ δῆθεν ὑπέρμαχοι τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ ἀρνητὲς τῆς ΠΔ, τὰ γνωρίζουν; Ἔχουν μάθει ὅτι ὅταν ἦλθε ὁ αὐτοκράτωρ Νέρων εἰς τοὺς Ὀλυμπιακοὺς Ἀγῶνες, ὄχι μόνον του ἐπέτρεψαν νὰ ἀγωνισθεῖ (ἐνῶ αὐστηρὰ καὶ μόνον Ἕλληνες εἶχαν τὸ δικαίωμα) ἀλλὰ τοῦ προσέφεραν καὶ 100 κότινους δάφνης, ὥστε νὰ τὸν καλοπιάσουν; Μὰ τόσον δουλοπρέπεια; Οἱ ἴδιοι κατηγοροῦν τὸν αὐτοκράτορα Θεοδόσιον, ὁ ὁποῖος κατήργησε 3 αἰῶνες ἀργότερα τοὺς Ὀλυμπιακούς, ἐνῶ οἱ Ἕλληνες θὰ ἔπρεπε ἀπὸ μόνοι τους νὰ καταργήσουν αὐτὸ τὸ τσίρκο (ὅπως ἀκριβῶς ἔχουν καταντήσει σήμερα τοὺς Ὀλυμπιακούς).

Ἄς κάνω καὶ μιὰ παρένθεσιν σχετικῶς μὲ τὸ ὄνομα "γιαχβέ", τὸ ὁποῖον ἀποδίδουν στὸν θεὸ τῆς ΠΔ, ὅπως λένε. ΝΑ ΜΑΣ ΠΟΥΝ ΠΟΥ ΒΡΗΚΑΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΟΝΟΜΑ. Προτείνω τὸ ἑξῆς (τὸ ἔχω ἤδη πράξει) : Βάλτε τὸ κείμενο τῆς ΠΔ (τὸ αὐθεντικὸ τῆς μεταφράσεως τῶν Ἑβδομήκοντα, ΠΡΟΣΟΧΗ μὴν βάλετε κάποιο αἱρετικὸ) σὲ πρόγραμμα ἐπεξεργασίας κειμένου (πχ. Word). Ὁμοίως καὶ τὸ κείμενο τῆς ΚΔ. Νὰ δοῦμε πόσες φορὲς θὰ βρεῖτε τὴν λέξιν "γιαχβέ". Ἔκπληξις, δὲν σᾶς λέω τίποτα. ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΜΟΝΟΙ ΣΑΣ καὶ μετὰ ἀποστρέψατε τὸ πρόσωπό σας ἀπὸ τοὺς διαβολεῖς.

Καὶ μία δευτέρα παρένθεσις περί του ἂν ὁ Θεὸς τιμωρεῖ (ὅπως κατηγοροῦν τὸν "θεὸ τῆς ΠΔ"). Λοιπὸν ὁ Ἕνας Θεός, ὁ Θεὸς ΠΔ καὶ ΚΔ, δὲν τιμωρεῖ ἀλλὰ παραδειγματίζει. Πὼς γίνεται αὐτό; Παρέχει τὴν προστασίαν τῆς Χάριτός Του εἰς ἅπαντας. Ἀπὸ ἐδῶ καὶ πέρα εἶναι εὐθύνη ἑνὸς ἑκάστου νὰ τὴν ἀξιοποιήσει. Ὅσο ἀρνεῖσαι τὴν Χάριν τοῦ Θεοῦ, μόνος σου τὴν διώχνεις κι ἐκτίθεσαι εἰς δαιμονικοὺς κινδύνους. Ὁ Θεὸς αἴρει,αἵρει τὴν προστασίαν "τόσον, ὅσον" νὰ παραδειγματιστεῖς. Ἄν δὲν τὸ ἔκανε, πὼς θὰ μάθαινες; Αὐτὰ διδάσκουν οἱ Πατέρες τῆς Ὀρθοδοξίας. Κυρίως ὅμως ὅποιος κατηγορεῖ τὸν Θεὸν ὅτι τιμωρεῖ, ἂς μᾶς πεῖ ἂν ὁ ἴδιος δὲν τιμωρεῖ καὶ μάλιστα μὲ βάρβαρους τρόπους.

Θὰ μοῦ ἐπιτρέψετε νὰ συνεχίσω με 3ον μέρος, δίνοντάς σας ἕνα video περὶ θρησκειῶν.

https://www.brighteon.com/788cc8ce-8771-4f56-8813-ebca4608d6fd



Κυανούς Ουρανός

________________________________
Πολυτονισμὸς καὶ ἐπιμέλεια
κειμένου ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ 
«Πᾶνος»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου