Διηγήθηκε
η Μεσολογγίτισσα Γεωργία Μωραΐτου:
«Το έτος 1918 έπεσε θανατηφόρα
γρίππη στο Μεσολόγγι. Παρ’ όλες τις φιλότιμες προσπάθειες των γιατρών, ο
ένας μετά τον άλλον κολλούσαν γρίππη και μετά από λίγες μέρες πέθαιναν
εξαντλημένοι.
Καθημερινώς πέθαιναν 25-30 άτομα, τα οποία μετέφεραν με
κάρα και τα έθαπταν χωρίς συνοδεία ιερέως. Είχε γίνει επιδημία φοβερή.
Το ίδιο συνέβαινε στο Αγρίνιο, όπου πέθαιναν κάθε μέρα 40-50 άτομα, στο
Αιτωλικό και στα γύρω χωριά.
Όταν είδαν οι ιθύνοντες της πόλεως τα πολλά
θύματα και την γρήγορη εξάπλωση της νόσου συνεννοήθηκαν με τον Επίσκοπο
και έστειλαν ανθρώπους στο μοναστήρι της Παναγίας της Προυσσιώτισσας.