Ο Αλεξάντερ Σόρος με την Κάμαλα Χάρις
Μέ ἀφορμή τήν παρουσία τοῦ μητροπολίτου μας, κ. Ἱερωνύμου, στίς ἐκδηλώσεις γιά τήν «Ἡμέρα Μνήμης τοῦ Ὁλοκαυτώματος»[1] (27/1/2021), ἀνακλήθηκαν στή μνήμη μου οἱ πρωτοφανεῖς ἐνέργειές του, οἱ ὁποῖες ἀναστάτωσαν τό ὀρθόδοξο πλήρωμα τῆς μητροπόλεως πού κλήθηκε νά ποιμάνει. Πρόκειται γιά τή ἐνεργή συμμετοχή του στίς ἐκδηλώσεις μνήμης τοῦ ὀλοκαυτώματος τῶν Ἑλλήνων Ἐβραίων. Στίς 24/1/2019 περάτωσε τήν ἐκδήλωση στή συναγωγή μέ τήν ὁμιλία του[2], καί στίς 30/1/2020 ἄναψε κερί στήν ἑπτάφωτη λυχνία[3].
Σέ καμμία περίπτωση δέν εἶμαι ὑπερ-ὀρθόδοξος, οὔτε φυσικά τιμητής καί κριτής τῶν πάντων. Ἕνας ἁπλός χριστιανός εἶμαι, πού ἀγαπῶ τήν πίστη μου, μελετῶ τήν Ἁγία Γραφή καί τούς Ἁγίους Πατέρες, τήν Ἱερᾶ Παράδοσή μας καί, ἔνεκα τούτων, εὐκόλως γίνονται διακριτές οἱ ὁποιεσδήποτε παραφωνίες ἀπό τόν Ἱερό πλοῦτο τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἐπιπλέον, προσπαθῶ νά γίνω «στρατιώτης Ἰησοῦ Χριστοῦ» (Β΄ Τιμ. 2,3), κατά τόν Ἀπόστολο τῶν Ἐθνῶν, Παῦλο, καί νά ἀνταποκριθῶ στό κάλεσμα τοῦ ἐπισκόπου μου, σέ μιά «πνευματική συστράτευση ὅσων θέλουν νά εἶναι κι ὄχι μόνο νά λέγονται Χριστιανοί, ὑπό τό ὠμοφόριο τοῦ κατέχοντος τήν ἀποστολική διαδοχή».[4] Εἶναι φυσικό, κατόπιν τῶν ἀνωτέρω, νά λυπᾶμαι ὅταν ὁ Ποιμένας μου, ὁ Ἐπίσκοπος Λαρίσης καί Τυρνάβου, ὁ ἔχων τήν ἀποστολική διαδοχή, νά μήν ταυτίζεται ἐνίοτε καί μέ τούς «τρόπους» τῶν Ἀποστόλων.
Ηρακλής Ρεράκης, Ομ. Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ
Γιατί ο κορωνοϊός μετατρέπεται, από ίωση σε πολεμική εναντίον της Εκκλησίας;
Όλοι οι Έλληνες, τον τελευταίο καιρό, ακούμε συχνά στα ΜΜΕ κάποιους επιστήμονες να καταφέρονται εναντίον της Εκκλησίας, επειδή συνεχίζει να τελεί το Μυστήριο της Θ. Ευχαριστίας και να καλεί τους πιστούς να λαμβάνουν το Σώμα και το Αίμα του Χριστού.
Ξεχωριστές πολεμικές ιαχές ακούστηκαν εναντίον της ειρηνικής ανυπακοής, που εξέφρασε η Ιερά Σύνοδος έναντι της Πολιτείας, με την απόφασή της, παρά τις απαγορεύσεις της τελευταίας, να γίνει ο Αγιασμός των Υδάτων, εντός των Ναών, κατά την Εορτή των Θεοφανείων, τηρουμένων βέβαια των υγειονομικών κανόνων.
Έτσι, τις μέρες των Θεοφανείων οι ως άνω επιστήμονες, σαν προστάτες του νόμου και της τάξης και κριτές της συμπεριφοράς των πιστών, βρήκαν την ευκαιρία να εντείνουν τις επιθέσεις τους κατά της Εκκλησίας, διανθίζοντάς τις, μάλιστα, με προφητικές προβλέψεις και διαγνώσεις, που έκαναν λόγο για θεαματική αύξηση των κρουσμάτων του κορωνοϊού με ευθύνη της Εκκλησίας.
. Ανάβουμε καντήλι εμείς. 
Πολλοὶ ἀπὸ τοὺς συγχρόνους ἐπισκόπους, ἐνῷ οἱ ἴδιοι δὲν ὑπακούουν στὸν ἀρχιποιμένα Χριστό, ἀπαιτοῦν τυφλὴ ὑπακοὴ ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους προκειμένου νὰ ἐπιβάλλουν στὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ τὶς αὐθαιρεσίες τους. Γιὰ νὰ τὸ πετύχουν διαστρεβλώνουν τὴν διδασκαλία τῶν ἁγίων πατέρων καὶ ἰδιαιτέρως τὰ λόγια τοῦ ἁγίου Ἰγνατίου τοῦ Θεοφόρου.
Ἄν ζητοῦν τὴν ὑπακοὴ τὴν ἀγάπη καὶ τὴν στήριξι τοῦ λαοῦ πρὸς τοὺς ἐπισκόπους, ποὺ ζητᾶ ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος, ἄς ἀκολουθήσουν καὶ τὸ παράδειγμα τῶν τότε ἐπισκόπων ποὺ ἦταν ἕνα σῶμα μὲ τὸ ποίμνιό τους (ἐπίσκοπος, πρεσβύτεροι, διάκονοι, λαός) καὶ μάλιστα προαγωνιζόταν γι᾿ αὐτὸ καὶ θυσιαζόταν, ὅπως ὁ ἴδιος ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος.
Ὅλα τὰ εἶχαν κοινὰ μὲ τὸν λαό, οὔτε πολυτέλειες, οὔτε ξιπασμὸς, οὔτε πολλὰ πολλὰ μὲ τοὺς ἀθέους ἄρχοντες... Ἦταν ποιμένες καὶ ὄχι μισθωτοί. Αὐτοὶ εἶχαν δικαίωμα νὰ ζητοῦν τὴν στήριξι καὶ τὴν ἐν Χριστῷ ὑπακοὴ τῶν πιστῶν γιατὶ ὑπήρχαν, ζοῦσαν καὶ θυσιαζόταν γιὰ τὸν λαὸ ἀπὸ ἀγάπη στὸν Χριστό.
Όταν η Βασιλική ήταν νέα, την ημέρα των Θεοφανείων «είδε τους ουρανούς ανεωγμένους» και τους Αγγέλους του Θεού να ψάλλουν. Γι’ αυτό έλεγε: «Αυτή την ημέρα μη φεύγης από την Εκκλησία, έστω και αν καίγεται το σπίτι σου, γιατί ανοίγουν οι ουρανοί».
Το σπίτι που κατοικούσαν ήταν ισόγειο και για πάτωμα είχε τσιμέντο. Όταν έβρεχε γέμιζε νερό που έφθανε τα είκοσι εκατοστά. Είχαν τοποθετήσει πέτρες για να πατάνε και με ένα “γκιούμι” άδειαζαν το νερό. Τον χειμώνα δεν έστρωναν κουρελούδες για να έχουν λίγη ζέστη, γιατί μούσκευαν από τα νερά. Αλλά μέσα σ’ αυτό το παγωμένο σπίτι η καρδιά τους χτυπούσε πολύ ζεστά για τον Χριστό και τα πρόσωπά τους ήταν πάντα χαρούμενα και ειρηνικά. Η θεία Χάρι τους φύλαγε και δεν αρρώσταιναν.
Υπήρξε άφθονη συζήτηση σχετικά με τα γεγονότα της περασμένης εβδομάδας και τη λεγόμενη «εξέγερση» των υποστηρικτών του Τραμπ - των “Deplorables”, όπως απαξιωτικά έχουν ονομαστεί - στο Καπιτώλιο των Ηνωμένων Πολιτειών στις 6 Ιανουαρίου. Από εκείνη την ημέρα τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης— τα συστημικά μέσα ενημέρωσης, συμπεριλαμβανομένου του διαβόητου Fox News – συνεχίζουν να συντηρούν το θέμα με μια σταθερή αντι-Τραμπ ρητορική, με τρομερές εικόνες «ανταρσίας» και «προδοσίας» και την απόλυτη και (για αυτούς) απαράδεκτη απαίτηση για «καταστολή» και «ακύρωση» όσων διαφωνούν με τις απόψεις τους. Όχι μόνο των Deplorables που έχουν μια δημόσια εικόνα, αλλά ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ ατόμου που μπορεί με τον παραμικρό τρόπο να διαφωνεί ή απλώς να αποστασιοποιείται από το αφήγημά τους.
Ο διωγμός που έχει αρχίσει, επεκτείνεται τώρα σε απλούς ανθρώπους
που «καταγγέλλονται» επειδή είναι υποστηρικτές του Τραμπ.
Ήδη υπάρχουν ειδήσεις ότι κυριολεκτικά εκατοντάδες άνδρες και γυναίκες έχουν απολυθεί από τη δουλειά τους επειδή οι εργοδότες τους έμαθαν για τις «αντίθετες» απόψεις τους ... όχι μόνο δηλαδή ότι παρευρέθηκαν σε εκδήλωση υπέρ του Τραμπ.
Κύριε, έφερα στον νου μου την ώρα εκείνη (του θανάτου) και παρακαλώ την αγαθότητά σου, να μην παραδοθώ σε αυτούς που με αδικούν. Ας μην καυχηθούν οι εχθροί σου, αγαθέ Κύριε, σε βάρος του δούλου σου, τρίζοντας τα δόντια τους και φοβερίζοντας την αμαρτωλή μου ψυχή. Ας μην πουν: «Έπεσες στα χέρια μας, αυτή τη μέρα περιμέναμε». Μη, Κύριε, μη λησμονήσεις την ευσπλαχνία σου· Κύριε, μη θελήσεις να με ανταμείψεις σύμφωνα με τις ανομίες μου και μην αποστρέψεις το πρόσωπό σου από τον δούλο σου.
Εσύ, Κύριε, παιδαγώγησέ με, αλλά με ευσπλαχνία, γιατί είμαι αδύναμος. Και ας μη χαρεί σε βάρος μου ο εχθρός, αλλά σβήσε την απειλή του και εξουδετέρωσε τη δύναμή του, και χάρισέ μου το να περάσω τον δρόμο που οδηγεί σ’ εσένα, χωρίς να εξευτελιστώ και να κακοπάθω. Άκουσε την παράκλησή μου, αγαθέ Κύριε, όχι για τις αρετές μου αλλά για την ευσπλαχνία σου και το αμέτρητο έλεός σου, και σώσε από τον θάνατο ψυχή που επικαλείται το άγιο όνομά σου.
Ἄς μήν κυριευόμαστε λοιπόν ἀπό ἐκεῖνο τό φόβο πού ἔχει σχέση μέ τά πράγματα καί τίς καταστάσεις τοῦ μάταιου αὐτοῦ κόσμου. Νά μήν φοβόμαστε δηλαδή ἐκεῖ πού δέν ὑπάρχει φόβος (Α’ Ἰωάν. 4, 18).
Γιατί ποιός ἀνθρώπινος φόβος μπορεῖ νά συγκριθεῖ μέ τό θεῖο φόβο; Καί ποιά φθαρτή ἀνθρώπινη δόξα μπορεῖ νά συγκριθεῖ μέ τήν μεγαλωσύνη, τήν ἀνέκφραστη δύναμη καί τήν ἄφθαρτη δόξα τοῦ Θεοῦ;
Για το πως οι άνθρωποι πρέπει να γίνουν σαν παιδιά, ώστε να γίνουν υιοί του Θεού, “αμήν λέγω υμίν, εάν μη στραφήτε και γένησθε ως τα παιδία, ου μη εισέλθητε είς την βασιλείαν των ουρανών” (Ματθ.18:3).
Αυτά λέγει ο Κύριος και ο λόγος Του είναι Άγιος και αληθινός. Τι πλεονέκτημα έχουν τα παιδιά έναντι των μεγάλων; Έχουν τρία πλεονεκτήματα: την πίστη, την υπακοή, και την συγχωρητικότητα.
Το παιδί ρωτάει το γονιό του για τα πάντα και, ασχέτως του τι απαντά εκείνος, πιστεύει το γονιό του. Το παιδί υπακούει στο γονιό του και εύκολα υποτάσσει το θέλημά του στο θέλημα του γονιού του.
