Συνομιλούμε με τον Ιερομόναχο Κυρίων Ολχοβίκ, εκπρόσωπο τής Μονής Παντελεήμονος τού Αγίου Όρους.
Ο Κύριος δείχνει ξεκάθαρα που μάς οδηγεί η αμαρτία
Δεν θα έγραφα κάτι αν δεν διαπίστωνα ότι τελικά μερικοί θεολόγοι – κληρικοί και λαϊκοί – βιώνουν (μάλλον υποσυνείδητα) την εσχάτως καλλιεργούμενη «ανάποδη πραγματικότητα»!
Ας δούμε, λοιπόν, τα κυριότερα σημεία του άρθρου του έτσι όπως παρουσιάζεται σε ιστοσελίδα με τίτλο “Τι θα έλεγε ο Άγιος Λουκάς“.
Κατ’ αρχάς, δυσκολεύομαι να καταλάβω πώς ένας λόγιος ιεράρχης δεν διακρίνει την υποκρισία και το ψεύδος ή ακόμη και την ειρωνεία ενός Πρωθυπουργού πίσω από φράσεις που ουδόλως τις πιστεύει – αν κρίνω από τις περί του αντιθέτου έμπρακτες προθέσεις του.
Απ’ τη μια κλείνει αναισχύντως τις Εκκλησίες βλασφημώντας εμμέσως πλην σαφώς το όνομα του Παναγίου Πνεύματος δια της τραγικής φράσης «Αναστέλλονται οι λειτουργίες» κι απ’ την άλλη επικαλείται τη ζωή και το έργο μιας μεγάλης εκκλησιαστικής προσωπικότητας της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Τον άγιο Λουκά, επίσκοπο Συμφερουπόλεως, του ιατρού και θαυματουργού!
Μετά την τουρκική εισβολή και τον εποικισμό των κατεχομένων, η Κυπριακή Δημοκρατία αντιμετωπίζει έναν τρίτο, ασύγκριτα χειρότερο και πιο επικίνδυνο Αττίλα: Την κατευθυνόμενη και οργανωμένη από την Τουρκία εισβολή ξένων, παράνομων μεταναστών στις ελεύθερες περιοχές. Η κατοχική χώρα επιχειρεί να δημιουργήσει μία νέα, κυπριακή αυτήν τη φορά, Αλεξανδρέττα:
Διά της εισβολής αυτών των μεταναστών, που κουβαλά από αφρικανικές χώρες, κυρίως, στοχεύει ξεκάθαρα στην αλλοίωση της δημογραφικής σύνθεσης της νήσου, ώστε η ελληνική πλειοψηφία να καταστεί πολύ προσεχώς μία θλιβερή μειοψηφία εις αναζήτηση νέας εστίας.
Όσα πρόσφατα (11/12/2021) δήλωσε ο Κύπριος Υπουργός Εσωτερικών, Νίκος Νουρής, σε συνέδριο της συντεχνίας ΣΕΚ, είναι άκρως ανησυχητικά και ενδεικτικά της κατάστασης έκτακτης, πλέον, ανάγκης, στην οποία βρίσκεται σήμερα η Κυπριακή Δημοκρατία.
«είχεν άνωθεν παρά Θεού την δύναμιν να λύη και καταστρέφη των φαρμάκων και των δηλητηρίων τα κακά αποτελέσματα και τας ενεργείας» ή διότι παρέχει η ίδια αφθόνως φάρμακα, «εκλύει» φάρμακα για την θεραπεία των σωματικών και ψυχικών ασθενειών, όπως λέγει το Μεγαλυνάριο μιας ακολουθίας της: «Φάρμακα προχέουσα μυστικά ψυχών και σωμάτων θεραπεύεις πάθη δεινά, ω Αναστασία, τη θεία ενεργεία· διό τάς χάριτάς σου πάντες κηρύττομεν».
Το σύστημα «διαβατηρίων εσωτερικού» υπήρχε και επί Ρωσικής Αυτοκρατορίας και αρχικά οι μπολσεβίκοι το έθεσαν σε αχρησία μετά το 1917, αίροντας έτσι τους περισσότερους περιορισμούς στις εσωτερικές μετακινήσεις των μελών της εργατικής τάξης. Ήταν τα βιβλιάρια εργασίας αυτά που έγιναν το κύριο μέσο προσωπικής ταυτοποίησης.
ΑΚΟΛΟΥΘΕΊ ΛΟΙΠΟΝ Η ΛΊΣΤΑ ΜΕ ΔΙΆΦΟΡΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΎΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΎΝ ΝΑ ΣΑΣ ΦΈΡΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΉΘΕΙΑ ΜΕ ΜΕΓΆΛΟ ΚΌΣΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΌ ΤΟΥΣ. ΑΝΑΖΗΤΉΣΤΕ ΤΟΥΣ ΣΕ ΜΗ ΛΟΓΟΚΡΙΜΈΝΕΣ ΜΗΧΑΝΈΣ ΑΝΑΖΉΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΠΛΑΤΦΌΡΜΕΣ ΌΠΩΣ ΤΟ DUCK DUCK GO, ΤΟ TELEGRAM, ΤΟ BITCHUTE, ΤΟ RUMBLE ΚΑΙ ΤΟ ODYSEE. ΥΠΆΡΧΟΥΝ ΔΎΟ ΝΙΚΗΤΈΣ ΤΟΥ ΝΌΜΠΕΛ ΕΙΡΉΝΗΣ ΚΑΙ ΈΝΑΣ ΥΠΟΨΉΦΙΟΣ ΣΕ ΑΥΤΉ ΤΗ ΛΊΣΤΑ. ΕΧΟΥΜΕ ΒΕΒΑΙΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΛΟΥΚ ΜΟΝΤΑΝΙΕ ΜΕ ΝΟΜΠΕΛ ΣΤΗΝ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ, ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΓΙΑ ΤΟ ΕΙΤΖ.
Ο πατέρας της ονομαζότανε Πραιτεξτάτος και ήταν δυστυχώς εθνικός, ειδωλολάτρης. Η μητέρα της όμως Φλαβία ήταν Χριστιανή, ευσεβής και γι αυτό την βάφτισε την Αναστασία και την ανέθρεψε σύμφωνα με την Χριστιανική Πίστη.
Η μικρή Αναστασία δυστυχώς έμεινε πολύ ενωρίς ορφανή από την ευσεβή μητέρα της. Ευτυχώς όμως την φροντίδα της περαιτέρω ανατροφής και μορφώσεώς της την ανέλαβε ένας ενάρετος και συνετός διδάσκαλος και παιδαγωγός ο Χρυσόγονος. Δεν ήταν ένας τυχαίος διδάσκαλος και παιδαγωγός ο Χρυσογόνος.
Πήραμε την ευχή του και μας είπε: «Τι λένε οι εφημερίδες για τους σεισμούς;». Τα παιδιά απάντησαν: «Λένε ότι είναι τεκτονικοί». Μας λέει: «Δεν τα λένε καλά. Εγώ τους βλέπω ότι είναι εγκάρσιοι. Να, ο π. Επιφάνιος περιγράφει ωραία τους εγκάρσιους… στο τάδε βιβλίο». Δεν θυμάμαι αν μας διάβασε απόσπασμα εκ του βιβλίου που το είχε κοντά του. Φύγαμε και είχαμε όλοι μία χαρά ανεξήγητη, πετούσαμε.
Τιμάται στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Τα τελευταία τριάντα χρόνια είναι ακατοίκητο και ερειπωμένο. Ο τελευταίος Γέροντας λεγόταν Γαβριήλ.
Σ’ αυτό το κελί, όπως έλεγαν οι παλιότεροι ησυχαστές, εφτά άγνωστοι,που ασκήτευαν στην περιοχή ¨Ευωδία, ερημίτες ερχόντουσαν κατά καιρούς και μεταλάμβαναν τα Άχραντα Μυστήρια από τα χέρια ενός ευλαβούς και εναρέτου απλού Γέροντος, του παπα-Χριστοφόρου και κατόπιν αναχωρούσαν για τα αφανή καταφύγιά τους. Μάλιστα ήταν και ο Πνευματικός τους. Κάποτε που πήγε να τους κοινωνήσει, πέρασε μπροστά από τους Τούρκους και δεν τον είδαν, έγινε αόρατος.
Μά καί τήν ὄμορφη γυναίκα μήν τήν παινέψεις, μήν τήν θαυμάσεις. Ὁ θαυμασμός τῆς μιᾶς καί ἡ περιφρόνηση τῆς ἄλλης δείχνουν ἄνθρωπο ἀκόλαστο. Τήν ὀμορφιά τῆς ψυχῆς νά ζητᾶς καί τό Νυμφίο τῆς Ἐκκλησίας νά μιμεῖσαι.
Ἡ σωματική ὀμορφιά, πέρα ἀπό τό ὅτι εἶναι γεμάτη ἀλαζονεία, προκαλεῖ ζήλεια, πολλές φορές μάλιστα καί ἀβάσιμες ὑποψίες. Δέν χαρίζει, ὅμως ἡδονή; Γιά λίγο, ναί· γιά ἕνα μῆνα ἤ δύο, ἤ τό πολύ γιά ἕνα χρόνο· ὕστερα, ὄχι πιά. Γιατί, λόγῳ τῆς συνήθειας, δέν σοῦ κάνει πιά αἴσθηση ἡ ὀμορφιά, ἡ ὁποία ὅμως διατηρεῖ τήν ἀλαζονεία της.
Η ομάδα του Ηνωμένου Βασιλείου, συμπεριλαμβανομένου ενός αστροφυσικού και ενός εργολάβου κηδειών, κατηγόρησε επιπλέον τον Δρ. Anthony Fauci, τον Tedros Adhanom Ghebreyesus, γενικό διευθυντή του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), την June Raine, Διευθύνουσα Σύμβουλο της Ρυθμιστικής Υπηρεσίας Φαρμάκων και Προϊόντων Υγείας (MHRA), τον Δρ. Radiv Shah, πρόεδρο του Ιδρύματος Rockefeller και τον Dr. Peter Daszak, πρόεδρο της EcoHealth Alliance, ως “υπευθύνους για πολυάριθμες παραβιάσεις του Κώδικα της Νυρεμβέργης … εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα επιθετικών ενεργειών” στο Ηνωμένο Βασίλειο και σε άλλες χώρες.
Ἀνάμεσα πάντως σέ τόσες κινηματογραφικές ταινίες πού θυμίζουν ἔντονα τόν δυστοπικό ζόφο τῶν ἡμερῶν μας, ἴσως καί νά ἔβαζα στήν κορυφή τό συγκλονιστικό «A hidden life» (Μία κρυφή ζωή) τοῦ περίφημου δημιουργοῦ Τέρενς Μάλικ («Λεπτή Κόκκινη Γραμμή», «Το δέντρο της ζωής»). Ἕνα πραγματικό κινηματογραφικό ἀριστούργημα, πού ἐστιάζει πάνω στήν ἀντίσταση καί γίνεται ὕμνος τοῦ ἀνθρώπινου χρέους ἀπέναντι στή βαρβαρότητα καί τόν ὁλοκληρωτισμό.
Βασισμένο σέ πραγματικά γεγονότα, εἶναι ἡ ἱστορία ἑνός πολίτη στή ναζιστική Αὐστρία τοῦ 1939, πού ὅταν συνειδητοποιεῖ τί συμβαίνει γύρω του, ἀρνεῖται νά δηλώσει πίστη στό καθεστώς καί νά ὑπηρετήσει στόν στρατό, μένοντας ἐφεξῆς ἀταλάντευτος στήν ἐπιλογή του παρά τά ἀρχικά καλοπιάσματα, στή συνέχεια τίς πιέσεις, ἔπειτα τόν κοινωνικό κανιβαλισμό (ξεκάθαρη ἡ άντιμετώπιση ἀπό τούς συγχωριανούς του ὡς «ἐχθροῦ του λαοῦ»), ἀκολούθως τούς ἐκβιασμούς, τή φυλακή, τίς ἀπειλές, τά βασανιστήρια.
Όπως ήταν στις ημέρες του Νώε, έτσι θα είναι και στις ημέρες του Υιού του ανθρώπου. Έτρωγαν, έπιναν, διασκέδαζαν μέχρι την ημέρα που ο Νώε μπήκε στην Κιβωτό, έγινε ο Κατακλυσμός και τα κατέστρεψε όλα.
Έτσι ήταν και στις ημέρες του Λώτ και γι΄αυτό ο Θεός έβρεξε από τον Ουρανό βροχή με φωτιά και θειάφι και αφάνισε τις πόλεις που ήταν βουτηγμένες στις ανομίες.
