Ελευθέριος Ανδρώνης: Ουφολογία και «εξωγήινοι»: Άλλη μια γελοία προπαγάνδα τρόμου που επιστράτευσε η Νέα Τάξη Πραγμάτων

 

Οι εξωγήινοι έχουν την τιμητική τους από site, διεθνή πρακτορεία, μέχρι και στρατηγούς κρατών - Άλλη μια στημένη προσπάθεια μαζικής τρομοκράτησης

 

Γράφει ο Ελευθέριος Ανδρώνης

 

Εξωγήινοι και UFOs: Η Νέα Τάξη Πραγμάτων φαίνεται πως δεν αφήνει την παραμικρή ευκαιρία να πάει χαμένη και ανεκμετάλλευτη. Κάθε περίεργο ή ασυνήθιστο γεγονός, χρησιμοποιείται ως φρέσκο καύσιμο για να τροφοδοτήσει την βιομηχανία τρόμου. Και αν δεν υπάρχει τίποτε το ασυνήθιστο, τότε απλά μεγαλοποιούν κάτι υπαρκτό ή επινοούν κάτι από το μηδέν.

Έχουμε πλέον μια νέα καταχώρηση στην παγκόσμια πασαρέλα τρόμου, μια νέα προσπάθεια μαζικής αποβλάκωσης.

Μέσα σε δέκα ημέρες, πέντε «μυστηριώδη» μη επανδρωμένα ιπτάμενα αντικείμενα έθεσαν σε κατάσταση συναγερμού τρία διαφορετικά κράτη. Η πολιτική ηγεσία και τα επιτελεία Άμυνας σε ΗΠΑ, Κίνα και Καναδά βρίσκονται επί ποδός για να αντιμετωπίσουν τα περίεργα αντικείμενα.

Ἅγιος Πορφύριος: Πώς αποφεύγουμε την κατάθλιψη!

«Σε νέα χήρα που ήταν πολύ λυπημένη, ο όσιος Γέροντας Πορφύριος έδωσε οδηγίες να εργάζεται εντατικά, για να μπορέσει να αποφύγει την κατάθλιψη που την απειλούσε. Με την εργασιοθεραπεία και την προσευχή, που της συνέστησε ο όσιος, είχε εκπληκτικά αποτελέσματα. Η θλίψη της μεταβλήθηκε σε εσωτερική γαλήνη και χαρά, μέχρι σημείου που να διερωτάται μήπως παραφρόνησε. Ο Γέροντας την καθησύχασε και την διαβεβαίωσε ότι η πνευματική χαρά της προέρχεται από τη χάρη του Χριστού που έλαβε» (Όσιος Πορφύριος καυσοκαλυβίτης, από βιβλίο: Ανθολόγιο Συμβουλών, έκδ. Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, Μήλεσι Αττικής).

Είναι από τα «τέρατα» της εποχής μας, και όχι μόνο. Στέκει βαριά η σκιά της ιδίως στις πιο ευαίσθητες ψυχές και απειλεί όχι μόνο την ψυχική αλλά και τη σωματική διάσταση του ανθρώπου. Στις βαρύτερες περιπτώσεις χρειάζεται η καταφυγή στην ιατρική επιστήμη και η λήψη των αναλόγων φαρμάκων. Κι είναι ένας «τέρας» που ανά πάσα στιγμή μπορεί να κτυπήσει την πόρτα του καθενός! Πολλοί άγιοι αντιμετώπισαν τον πειρασμό αυτόν και πάλεψαν μέχρι την τελευταία τους στιγμή. Κι έγινε ο πειρασμός αυτός τελικώς το σκαλοπάτι για να οδηγηθούν σε μεγαλύτερα ύψη αγιότητας.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2023

Ὁ Ὅσιος Αὐξέντιος ὁ ἐν τῷ Ὄρει

Ὁ Βουνός, ὡς Κάρμηλος, ἦν Αὐξεντίω,

Φανέντι τἄλλα πλὴν τελευτῆς Ἠλία.

Λεῖψε βίον δεκάτῃ Αὐξέντιος ἠδέ τετάρτῃ.

Ὁ Ὅσιος Αὐξέντιος καταγόταν ἀπὸ τὴν Συρία. Ἔζησε στὴν Κωνσταντινούπολη ἐπὶ αὐτοκράτορα Θεοδοσίου Β’ τοῦ Μικροῦ (408 – 450 μ.Χ.) καὶ κατεῖχε τὸ ἀξίωμα τοῦ σχολαρίου τοῦ στρατηλάτου.

Ἡ διδασκαλία τῶν Ἁγίων μάστιγα για τους Οἰκουμενιστές.

Ἡ διδασκαλία τῶν Ἁγίων ἀποτελεῖ τὸ ἀπόσταγμα τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς τους καὶ τῆς ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι Θεογνωσίας τους. Ἡ διδασκαλία τους ἀποδεικνύει τὴν ἀληθινὴ καὶ ὀρθὴ πίστη τους. 

Ὡς γνήσια τέκνα τοῦ Θεοῦ οἱ Ἅγιοι δὲν κράτησαν γιὰ τὸν ἑαυτό τους ἀλλὰ μοιράστηκαν μαζὶ μας τὴν ἐν Θεῷ ἐμπειρία καὶ γνώση τους, ὥστε μέσῳ αὐτῆς ὁ κάθε πιστὸς ἀνὰ τοὺς αἰῶνες νὰ εἶναι σὲ θέση νὰ πολεμήσει τὴν ὁποιαδήποτε πλάνη καὶ αἵρεση καὶ νὰ ἀγωνιστεῖ γιὰ τὴν σωτηρία του. Ὡς ἐκ τούτου ἡ μίμηση τῶν Ἁγίων ἀποτελεῖ καθῆκον τῶν πιστῶν ὄχι μόνο γιὰ νὰ τοὺς τιμήσει, ἀλλὰ καὶ γιὰ νὰ γνωρίσει τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ ἀναλόγως νὰ τὸ διαφυλάξει καὶ νὰ τὸ τηρήσει.

Στήν ἐποχή μας οἱ γονείς ἔχουν πεισθεῖ, πώς προσφέρουν καλές ὑπηρεσίες στά παιδιά τους, ἀποκλείοντάς τα ἀπό τό ἐκκλησιαστικό γεγονός....

 

«Σημεῖον ἀντιλεγόμενον»… μιὰ Μάνα ὁδηγεῖ τὸ Παιδί της στὸ Ναό.

 

Στὴν ἐποχή μας οἱ γονεὶς ἔχουν πεισθεῖ, πὼς προσφέρουν καλὲς ὑπηρεσίες στὰ παιδιά τους, ἀποκλείοντάς τα ἀπὸ τὸ ἐκκλησιαστικὸ γεγονός.

 

Τὸ σκεπτικό τους, ἡ ἐξασφάλιση τῆς ἐλευθερίας τοῦ παιδιοῦ:

«Νὰ μεγαλώσει κι ἂς πιστέψει σὲ ὅποια θρησκεία θέλει». 

 

Ἔτσι στεροῦμε ἀπὸ τὰ παιδιά μας τὴν πίστη, δηλαδὴ τὴν ἰκανότητα νὰ ξεχωρίζουν τί πρέπει νὰ ἐμπιστεύονται καὶ τί ὄχι, ὡς πρόσωπα ἐλεύθερα.

Απαγόρευση της «θεραπείας μεταστροφής» για τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα

Η πολιτεία τη στερεί από όσα την επιθυμούν, επεμβαίνοντας άκομψα σε πολύ προσωπικές επιλογές ζωής.

Ήδη έχει αρχίσει η συντονισμένη ενημέρωση του Δημοσίου για τα ΛΟΑΤΚΙ+ ζητήματα σε εφαρμογή της πολιτικής απόφασης του Μαρτίου του 2021 για την ισότητα των ΛΟΑΤΚΙ+^(α)  

Μέρος αυτής της πρωτοβουλίας είναι και η ψήφιση της απαγόρευσης των καλουμένων «θεραπειών μεταστροφής». Ως «προσπάθεια μεταστροφής» θεωρείται η παραμικρή έκφραση προβληματισμού ή επιφύλαξης για τον ΛΟΑΤΚΙ τρόπος ζωής όπως και η παροχή συμβουλής ακόμη και όταν το ίδιο το ΛΟΑΤΚΙ άτομο την αναζητά. Σύμφωνα με το νόμο ο παρέχων την συμβουλή μπορεί να διωχθεί ως άτομο που υποτιμά τα πρόσωπα ή ενεργεί κακοποιητικά.^(β)  

Με τον τρόπο αυτό ακυρώνονται στη πράξη η γονεϊκή ανατροφή, η παιδαγωγική, η θρησκευτική πίστη, η ανεξάρτητη ιατρική πρακτική, η ελεύθερη έκφραση και επικοινωνία, η πρόληψη για την υγεία, η ανεξάρτητη ιατρική έρευνα και γενικά  λογοκρίνονται επιπόλαια  όλες οι εκδηλώσεις φροντίδας πού με βάση την επιστήμη και την κοινή λογική στήριξαν ως τώρα την κοινωνία, στο όνομα της… ενημερωμένης «επιστήμης»

Κωνσταντίνος Ελευθερίου: Αυτοί είναι οι «Σαμάνοι» του Ουκρανικού στρατού - βίντεο

 

Γράφει ο Κωνσταντίνος Ελευθερίου 

 

Αυτοί είναι οι "Σαμάνοι", μια ειδική ομάδα του Ουκρανικού στρατού η οποία παράγει χημικά όπλα τα οποία ρίχνει σε Ρώσους στρατιώτες με χρήση drone. Υπάρχει και αντίστοιχο βίντεο το οποίο δείχνει drone αυτής της ομάδας να σκοτώνει 2 Ρώσους στρατιώτες με χημικά. 

 

Η χρήση χημικών αερίων είναι παράνομη και αποτελεί έγκλημα πολέμου. Γιατί η κυβέρνησή μας χρηματοδοτεί και στέλνει πολεμικό υλικό σε αυτά τα νεοναζιστικά στοιχεία τη στιγμή που αυτοί οι πόροι θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την ανόρθωση της οικονομίας; 

Δύο μαρτυρίες γιά τόν παπα-Φώτη”τόν διά Χριστόν σαλό’’

Μαρτυρία π. Σταύρου Σακλαμάκη

 

Κάποια Κυριακή ξύπνησα με υψηλό πυρετό και με εμετούς. Μου ήταν αδύνατο να λειτουργήσω και να κοινωνήσω.

 

Σκεφτόμουν τέτοια ώρα ποιον να ειδοποιήσω, ώστε να με αντικαταστήσει και να λειτουργήσει στην ενορία μου.

 

Τελικά τηλεφώνησα στον π. Ραφαήλ, που στην ενορία του έχει συνεφημέριο και τον παρακάλεσα να έλθει να με εξυπηρετήσει. Με χαρά και με προθυμία δέχτηκε.

Στην Κύπρο! Σύντομα και στην Ελλάδα – Στα δημοτικά σχολεία ρε ανήθικοι ?? στα Δημοτικά??? – ΒΙΝΤΕΟ

«Όταν είμαστε ξαπλωμένοι με το μπαμπά σου, θέλω να μου βάζει το πουλάκι του στον κόλπο μου,  αυτό αρέσει και τους δύο, είναι εύκολο επειδή ο κόλπος μου είναι μαλακός και υγρός!»!!!!.

 

SOFT PORNO  στα Δημοτικά???

 

Μου έστειλαν ένα βιντεάκι από Κύπρο όπου με μεγάλη μου έκπληξη, μάλλον σοκαρισμένη -αν και έχουν δει πολλά τα ματάκια μου-, διαπίστωσα πως τα παιδάκια Δημοτικού στην Κύπρο έχουν ως διδακτέα ύλη και την  σεξουαλική διαπαιδαγώγηση. Μάλιστα.

Φανούλα Αργυρού: Γιατί βρέθηκε στη ΚΔ ο Μπάιντεν το 2014 – αγωγός προς Τουρκία με θυσία την ΚΔ

Γράφει η Φανούλα Αργυρού*

Μέρος Β’

Σε συνέχεια του άρθρου μου της περασμένης Κυριακής «Σημερινή» 5.2.2023,  «Tα «Αμερικανικά Συμφέροντα», F16,  ενέργεια, χάρτης Μπάιντεν/Χόκσταιν και το ΟΧΙ μας το 2004!» Μέρος Α΄,  συνεχίζω τα σχόλιά μου για το άρθρο του τουρκικής καταγωγής Sinan Ciddi  στο “American Interest” 28.1.2023.»Μόνο η Αμερική μπορεί να λύσει το Κυπριακό».

Η αναφορά του αρθρογράφου ότι οι ΗΠΑ θα χρειαστούν να επενδύσουν διπλωματικά όπως έγινε με το Βόρειο Ιρλανδία και τους πολέμους στα Βαλκάνια (για τη λύση του Κυπριακού), ταυτίζεται με δήλωση του Τζό Μπάιντεν σε ομιλία του στο Harvard Kennedy School στις 2 Οκτωβρίου 2014. Έχοντας προηγηθεί η επίσκεψή του στην Κυπριακή Δημοκρατία όπου είδε Πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη και Τ/κ Τ. ΄Ερογλου. Είπε μεταξύ άλλων:

Σοφία Μπεκρῆ: Ἄσωτος ἀλλὰ ὄχι ἄσωστος

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος 

 

Τὸ δρᾶμα τοῦ ἀνθρώπου ποὺ ἀναζητᾶ τὴν ἐλευθερία του μακρυὰ ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ ἀντὶ νὰ ἐλευθερωθῆ ὑποδουλώνεται καὶ ἀποκτηνώνεται μᾶς περιγράφει ἡ περικοπὴ τοῦ Ἀσώτου, ποὺ παρουσιάζει ὁ κοινωνικὸς εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς (ιε’ 11-32). Καὶ εἶναι τόσο ἀντιπροσωπευτικὴ τῆς περιπέτειας ὅλων τῶν ἀνθρώπων ποὺ ἀπομακρύνονται ἀπὸ τὸν Θεὸ ἡ περιγραφὴ αὐτή, καὶ τόσο ἀληθινοὶ καὶ διαχρονικοὶ οἱ πρωταγωνιστές της, ὥστε δικαίως εἰπώθηκε ὅτι, ἀκόμη καὶ ἐὰν χανόταν ὅλο τὸ Εὐαγγέλιο καὶ σωζόταν μόνον αὐτὴ ἡ περικοπή, θὰ ἦταν ἀπὸ μόνη της ἐπαρκής, γιὰ νὰ δώσῃ τὸ μήνυμα τοῦ εὐαγγελικοῦ λόγου.

Ποιό εἶναι αὐτό; Εἶναι τὸ ἐξαιρετικὰ αἰσιόδοξο καὶ ἐλπιδοφόρο μήνυμα ὅτι καὶ ὁ ἄσωτος, ὁ κάθε ἄσωτος, μπορεῖ νὰ σωθῇ, ἀρκεῖ νὰ τὸ θελήσῃ καὶ νὰ μετανοήσῃ. Καὶ ἐδῶ ἀκριβῶς ἔγκειται τὸ μεγαλεῖο τοῦ φιλεύσπλαγχνου πατρός. Μόλις βλέπει τὸν ἄσωτο υἱό του νὰ ἐπιστρέφῃ μετανοημένος, δὲν ζητάει ἐξηγήσεις γιὰ τὴν ἀσωτία του, οὔτε τὸν μαλώνει γιὰ τὴν παρεκτροπή του. Γνωρίζει, βεβαίως, ὁ στοργικὸς πατέρας ἀλλὰ καὶ καλὸς καρδιογνώστης, Ἐκεῖνος ὁ Ὁποῖος ἐτάζει (=ἐξετάζει, διερευνᾶ) νεφροὺς καὶ καρδίας, ὅτι ὁ υἱός του εἶναι πληγωμένος ἀπὸ τὶς δυσκολίες ποὺ συνάντησε, ἀπογοητευμένος ἀπὸ τὴν προδοσία τῶν φίλων, ἐξουθενωμένος ἀπὸ τὴν ταλαιπωρία καὶ τὴν ἀποστασία, καὶ τὸ μόνο ποὺ χρειάζεται εἶναι ἡ ἀποδοχή, ἡ ἀνοιχτὴ καὶ ζεστὴ ἀγκαλιὰ ποὺ τόσο στερήθηκε, ἡ ἀγάπη ποὺ τόσο τοῦ ἔλλειψε μακρυὰ ἀπὸ τὸν πατέρα.

Ἔχομε καὶ ἄλλοτε πεῖ ὅτι οἱ πρῶτες ἑβδομάδες τοῦ Τριῳδίου εἶναι προπαρασκευαστικὲς γιὰ τὴν εἰσαγωγὴ στὸ κυρίως «σῶμα», τὴν Μεγάλη Σαρακοστή. Πράγματι, τὸ Τριῴδιο ὁμοιάζει στὴν διάταξή του μὲ τὸ ἀνθρώπινο σῶμα, ποὺ εἶναι τριμερές. Ἔχει καὶ αὐτό, ὅπως τὸ σῶμα, τὰ ἄκρα, -τὶς τέσσερις πρῶτες Κυριακές-, τὸν κορμό, -τὶς ἕξι ἑβδομάδες τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς-, καὶ τὴν κεφαλή, -τὴν Μεγάλη Ἑβδομάδα-, ποὺ ὁδηγεῖ μέσα ἀπὸ τὴν ἀποκορύφωση, τὴν σταύρωση καὶ τὰ πάθη τοῦ Χριστοῦ, στὴν ζωηφόρο Ἀνάστασή Του.

Οἱ δύο πρῶτες, λοιπόν, Κυριακὲς τοῦ Τριῳδίου εἶναι Κυριακὲς πορείας. Τὴν πρώτη Κυριακὴ ὁ Τελώνης καὶ ὁ Φαρισαῖος «ἀνέβησαν εἰς τὸ ἱερὸν προσεύξασθαι», ἀλλὰ μόνον ὁ ἕνας ἐξ αὐτῶν, ὁ τελώνης, «κατέβη δεδικαιωμένος». Τί σχέση ἔχει ὁ τελώνης μὲ τὸν ἄσωτο τῆς δεύτερης Κυριακῆς τοῦ Τριῳδίου; Ὁ πρῶτος ἄνοιξε τὸ Τριῴδιο μὲ τὴν ταπείνωση, ὅπως ἀναφέραμε σὲ προηγούμενο ἄρθρο μας, ὁ δεύτερος πορεύθηκε τὸν δρόμο τῆς ἐπιστροφῆς πρὸς τὸν πατέρα, ἐπίσης μὲ ταπείνωση καὶ μετάνοια.

Ἀνάβαση, κατάβαση, πορεία. Γιὰ νὰ φθάσωμε στὴν κορυφή, στὴν ἀνάσταση, χρειάζεται νὰ ξεκινήσωμε ἀπὸ τὴν βάση καὶ σιγὰ σιγὰ νὰ ἀνέλθωμε. Τὰ ἄκρα, καὶ μάλιστα τὰ πόδια, εἶναι ἐκεῖνα ποὺ κινητοποιοῦν τὸ ὑπόλοιπο σῶμα καὶ συγχρόνως τὸ στηρίζουν. Ὅπως ὅλα τὰ μέλη τοῦ σώματος εἶναι ἄρρηκτα συνδεδεμένα τὸ ἕνα μὲ τὸ ἄλλο, ἔτσι καὶ οἱ Κυριακὲς τοῦ Τριῳδίου εἶναι ὀργανικὰ δεμένες μεταξύ των, ἀπὸ ἀπόψεως περιεχομένου.

Ἐξ ἄλλου οἱ τὰ πάντα καλῶς διαταξάμενοι Πατέρες ἅρμοσαν ἔτσι τὰ «μέλη» τοῦ «σώματος τοῦ Τριῳδίου», ὥστε τὸ κάθε προηγούμενο μέλος νὰ δίνῃ τὴν σκυτάλη στὸ ἑπόμενο, κ.ο.κ. Ἡ ταπείνωση λοιπὸν τοῦ τελώνου εἶναι προπαρασκευαστικὴ ἀρετή, χωρὶς τὴν ὁποία ἀδυνατεῖ νὰ ὁδηγηθῆ κάποιος στὴν μετάνοια ποὺ ἐπιδεικνύει τελικὰ ὁ ἄσωτος. Ἄλλωστε καὶ ὁ ἴδιος ὁ ἄσωτος παίρνει τὴν ἀπόφαση νὰ ἐπιστρέψῃ στὸν οἶκο τοῦ πατρός του («ἀναστὰς πορεύσομαι»), ἀφοῦ πρῶτα ἔχει ταπεινωθῆ ἀρκετά, ὥστε νὰ μὴν τρέφῃ ἀξιώσεις νὰ γίνῃ δεκτὸς ἀπὸ αὐτὸν παρὰ μόνον ὡς «ἕνας τῶν μισθίων» του.

Φανταστῆτε ὅμως νὰ μὴν ταπεινωνόταν ὁ ἄσωτος καὶ νὰ μὴν ἔτρωγε ξυλοκέρατα, ὥστε νὰ ἀναγκαστῆ νὰ θυμηθῆ πόσοι μίσθιοι τοῦ πατρός του περισσεύουσιν ἄρτων, ἐνῶ αὐτὸς λιμῷ ἀπόλλυται. Δὲν θὰ ἐρχόταν ποτὲ «εἰς ἑαυτόν» καὶ δὲν θὰ ἔπαιρνε ποτὲ τὴν ἀπόφαση γιὰ ἐπιστροφή. Θὰ μοῦ πῆτε καὶ ἄλλοι ἄσωτοι μπορεῖ νὰ πάρουν τὴν ἀπόφαση γιὰ ἐπιστροφὴ ἀλλὰ τὸ ζήτημα εἶναι τί βρίσκουν ὅταν γυρίζουν! Βρίσκουν ἕναν πατέρα ἢ μιὰν μάνα νὰ τοὺς περιμένῃ μὲ ἀνοικτὲς ἀγκάλες ἢ μήπως γυρίζουν σὲ διαλυμένα σπίτια καὶ ἀντὶ γιὰ θαλπωρὴ συναντοῦν παγερὴ ἀδιαφορία; Καὶ τότε πιὰ κυλοῦν καὶ πάλι στὸν βοῦρκο μὲ μεγαλύτερη ἀπόγνωση!

Ὁ ἄσωτος, ὅμως, τοῦ Εὐαγγελίου διατηροῦσε βαθιὰ μέσα του τὴν ἀνάμνηση τῆς προτέρας ἀρχοντιᾶς. Ἔτσι ἔκανε τὸ πρῶτο βῆμα μετανοίας: συνειδητοποίησε τὴν ἀνωτερότητα τοῦ προηγουμένου βίου καὶ ἔνοιωσε καλύτερα τὸν δικό του ξεπεσμό. Ἡ ἀρχὴ εἶχε γίνει. Τὸ δεύτερο βῆμα ἦταν εὐκολώτερο, ἡ ἀπόφαση γιὰ ἐπιστροφή: «ἀναστὰς πορεύσομαι». Ὅταν ἔχουν γίνει τὰ δύο προηγούμενα βήματα, τὸ τρίτο βῆμα ἔρχεται ὡς φυσικὸ ἐπακόλουθο, ἡ συντριβὴ καὶ ἡ εἰλικρινὴς μετάνοια: «πάτερ, (…) ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου…ποίησόν με ὡς ἕνα τῶν μισθίων σου». Ὁποία ταπείνωση! Αὐτός, ἕνα πρώην βασιλόπουλο, δέχεται νὰ γίνῃ ἕνας «δοῦλος» τοῦ πατρός του, ἕνας κοινὸς ὑπηρέτης.

Ἀλλὰ καὶ πόσο φοβερὸ αὐτὸ ποὺ ἀκολουθεῖ! Τὴν στιγμὴ ποὺ ὁ ἄσωτος ἀνακοινώνει τὴν ταπεινωτική του ἀπόφαση νὰ ὑποδουλωθῆ στὸν πατέρα, ὁ πατέρας τὸν ἐξυψώνει, ἀποκαθιστῶντας τον στὸν θρόνο τοῦ υἱοῦ καὶ δίνοντάς του πάλι τὰ βασιλικὰ διαπιστευτήρια: «τὴν στολὴν τὴν πρώτην», «τὸν δακτύλιον εἰς τὴν χεῖρα καὶ ὑποδήματα εἰς τοὺς πόδας». Αὐτὸ εἶναι τὸ τέταρτο καὶ σημαντικώτερο βῆμα μετανοίας ποὺ ἐπισφραγίζει ὅλα τὰ προηγούμενα: ἡ πορεία σὲ νέο δρόμο, μὲ νέα ὑποδήματα, ὄχι πλέον τῆς ἀσωτίας ἀλλὰ τῆς σωτηρίας.

Αὐτὴ ἡ σωτηρία τοῦ χαρίστηκε βεβαίως ὡς δῶρο ἀπὸ τὸν πατέρα, ποὺ τὸ ἀποδέχεται ὅμως ὁ ἄσωτος οἰκειοθελῶς καὶ τὸ ἔχει κερδίσει καὶ μὲ τὴν δική του προσπάθεια. Μεγάλη πράγματι ἐπιτυχία, ἕνα ἀληθινὸ θαῦμα, νὰ εἶναι κανεὶς ἄσωτος (ἄσωστος), «νεκρός» καὶ «ἀπολωλός» καὶ νὰ ἀναζῆ καὶ νὰ ἀνασταίνεται! Ποιός δὲν θὰ χαιρόταν μὲ τὴν μεγάλη αὐτὴν χαρά; Ποιός δὲν θὰ ἤθελε νὰ συμμετάσχῃ στὸ ἑορταστικὸ αὐτὸ δεῖπνο ποὺ προσφέρει ὁ πατέρας γιὰ τὴν ἀνέλπιστη –γιὰ τοὺς ἄλλους, ὄχι γιὰ τὸν ἴδιο- ἐπιστροφὴ τοῦ παιδιοῦ του;

Καὶ ὅμως ὁ μεγάλος υἱὸς ὄχι μόνον δὲν χαίρεται ἀλλὰ ὀργίζεται κιόλας. Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ τιμᾶ ὁ πατέρας τὸν ἄσωτο υἱό του, αὐτὸν ποὺ κατέφαγε τὸν βίον μετὰ πορνῶν, θυσιάζοντας, μάλιστα, τὸν μόσχο τὸν σιτευτό; Μεγάλο τὸ πρόβλημα τοῦ μεγάλου ἀδελφοῦ. Δὲν μπορεῖ νὰ χαρῆ μὲ τὴν κοινὴ χαρά. Δὲν πανηγυρίζει μὲ τὴν ἐπιστροφὴ τοῦ ἀδελφοῦ του. Νοιώθει ὅτι ὁ πατέρας τὸν ὑποτιμᾶ, αὐτὸν ποὺ τοῦ δούλεψε «τοσαῦτα ἔτη».

Τί κοινὸ ἔχει ὁ μεγάλος ἀδελφὸς μὲ τὸν Φαρισαῖο τῆς περασμένης Κυριακῆς; Καὶ ὁ ἕνας καὶ ὁ ἄλλος θεωροῦν τὸν ἑαυτό των ἀνώτερο καὶ περιφρονοῦν τοὺς κατὰ κόσμο ἀπαξιωμένους, τοὺς τελῶνες καὶ τοὺς ἀσώτους. Δὲν μποροῦν νὰ χωνέψουν πῶς ἕνας κύριος, στὴν προκειμένη περίπτωση ὁ πατέρας, μπορεῖ νὰ συντρώγῃ καὶ νὰ συμπίῃ μὲ τελῶνες, πόρνες καὶ ἀσώτους! Ἀδιανόητο γιὰ τὸν δικό τους καθωσπρεπισμὸ καὶ γιὰ τὴν δική των δικαιοσύνη. Ἄλλο ὅμως τὸ μέτρο τῆς θείας δικαιοσύνης καὶ ματαία (;) ἡ προσπάθεια τοῦ πατρὸς νὰ πείσῃ τὸν μεγάλο του γιό, «τὸν υἱὸ τῆς κληρονομίας» του, νὰ χαρῆ καὶ νὰ εὐφρανθῆ μὲ τὴν ἀνάσταση τοῦ πεπτωκότος ἀδελφοῦ του.

Ἐμεῖς, ἀδελφοί μου, μὲ ποιόν ἀπὸ τοὺς δύο ἀδελφοὺς ἐπιλέγομε νὰ ὁμοιάσωμε; Μὲ τὸν ἄσωτο υἱὸ ποὺ ὅμως τελικὰ σώζεται, χάρη στὴν ταπείνωση καὶ στὴν μετάνοιά του, ἢ μήπως μὲ τὸν ἀκοινώνητο μεγάλο ἀδελφό, ὁ ὁποῖος «οὐκ ἤθελεν εἰσελθεῖν» στὸ κοινὸ δεῖπνο, γιὰ μὴν μολυνθῆ ἀπὸ τὸν ἄσωτο;

 

Ἐὰν θέλωμε, πάντως, νὰ γευθοῦμε τὰ ἀγαθὰ τῆς αἰωνίου καὶ κοινῆς Βασιλείας τοῦ πατρός, ἂς ἀγωνιστοῦμε νὰ ταπεινωνώμαστε καὶ νὰ μετανοοῦμε εἰλικρινῶς, ὅπως ὁ ἄσωτος υἱός, γιὰ νὰ εὕρωμε σωτηρία καὶ ἔλεος παρὰ τοῦ μόνου ἀγαθοῦ καὶ ἐλεήμονος κοινοῦ πατρὸς τοῦ ἐν τοῖς οὐρανοῖς. Γένοιτο!

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος - θεολόγος

«Πᾶνος»

Ἡ ἀκραία ἀνηθικότητα στήν ἐποχή μας

Ἄρθρο ἀπὸ Γεώργιο Βλᾶχο (ἐρευνητής)

Ἡ ἀνθρωπότητα διανύει σήμερα μία περίοδο ἀποστασίας, ἡ ὁποία ἐκδηλώνεται μέ: 1) ἔλλειψη πίστης στὸ Θεό, 2) ἔλλειψη ἀγάπης στὸ συνάνθρωπο, 3) ἀκραία ἀνηθικότητα, 4) οἰκονομικὴ διαφθορά. Ὑπάρχουν καὶ ἄλλες ἐκδηλώσεις ἀποστασίας, ἀλλὰ κατὰ τὴ γνώμη μου πιστεύω πὼς αὐτὲς εἶναι οἱ κυριότερες.
 

Στὸ παρὸν ἄρθρο θὰ παραθέσω τίς μορφὲς ἀκραίας ἀνηθικότητας ποὺ προωθοῦνται καὶ ἐφαρμόζονται. Στὴν Παλαιὰ Διαθήκη ἀναφέρεται ὅτι, ὅταν ἡ ὁμοφυλοφιλία καὶ ἡ κτηνοβασία εἶχε φτάσει σὲ πολὺ μεγάλο βαθμὸ (ἡ ὁμοφυλοφιλία στὰ Σόδομα καὶ ἡ κτηνοβασία στὰ Γόμορα), ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς ἐξοργίστηκε τόσο πολὺ ποὺ ἀποφάσισε νὰ ἐξοντώσει ὅλους τοὺς κατοίκους στὶς δύο αὐτὲς πόλεις, ἀφοῦ οἱ προσπάθειές του γιὰ νὰ τοὺς συνετίσει, ἀπέτυχαν. Τὴν κατάληξη ὅλων αὐτῶν, τὴ γνωρίζουμε. Ὁ Θεὸς προστάτεψε μόνο τὸν Λὼτ καὶ τὴν οἰκογένειά του οἱ ὁποῖοι δὲν συμμετεῖχαν σ᾿ αὐτὴ τὴν ἀκραία ἀνηθικότητα καὶ κτηνωδία, καὶ κατέκαψε ὅλους τοὺς ὑπόλοιπους ποὺ κατοικοῦσαν σ᾿ αὐτὲς τίς δύο πόλεις.

Θεοφάνης Μαλκίδης: Οι Κούρδοι της Συρίας αναγνωρίζουν τη Γενοκτονία των Ελλήνων

 

Θεοφάνης Μαλκίδης

Μία εξαιρετικής σημασίας αναγνώριση της Γενοκτονίας

Το μέλος του Σουηδικού κοινοβουλίου Κούρδισα Gulan Avci,  με της οποίας την καθοριστική  ψήφο αναγνωρίστηκε  η Γενοκτονία των Ελλήνων (καθώς και των Αρμενίων και των Ασσυρίων) τον Μάρτιο του 2010,  ανέφερε αφού ζήτησε συγνώμη για τη συμμετοχή των Κούρδων στο μαζικό έγκλημα,  τα εξής: «…κάθε φορά που ακόμα μία χώρα αναγνωρίζει τη Γενοκτονία, η αλήθεια πλησιάζει λίγο πιο κοντά στην Τουρκία. Δεν είναι πλέον δυνατόν να ξεφεύγει ή να παραμένει σιωπηλή για το παρελθόν. Ήρθε η ώρα η Τουρκία να αναγνωρίσει τη Γενοκτονία… 

Λάμπρος Σκόντζος: Τό ἱερό ζευγάρι Ἀκύλας καί Πρίσκιλλα - Οἱ προστάτες τῶν ἀγαπημένων συζύγων

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Στὶς 13 Φεβρουαρίου ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τὴν ἱερὴ μνήμη δύο σημαντικῶν ἁγίων τῆς ἀποστολικῆς ἐποχῆς, τοῦ Ἀκύλα καὶ τῆς Πρίσκιλλας. Οἱ δύο αὐτοὶ ἱεροὶ σύζυγοι ἀποτελοῦν γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας τὴν ἀληθινὴ ἐκδοχὴ τοῦ ἀνύπαρκτου καὶ ἐμπορικοῦ «ἁγίου Βαλεντίνου». Ὁ μακαριστὸς ἀρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος εἶχε προτείνει νὰ ἀντικατασταθεῖ μὲ αὐτὴ ἡ φερμένη ἀπὸ τὴν κακόδοξη «χριστιανικὴ» Δύση «ἑορτὴ τῶν ἐρωτευμένων».
 

Τὸ ἱερὸ αὐτὸ ζευγάρι ἀναφέρεται πολλὲς φορὲς στὶς ἐπιστολὲς τοῦ ἀποστόλου Παύλου, τὸ ὁποῖο συνέβαλλε τὰ μέγιστα στὸ ἱεραποστολικὸ ἔργο τοῦ ἀποστόλου τῶν Ἐθνῶν. Ἦταν ἑβραϊκῆς καταγωγῆς καὶ ζοῦσαν ἀρχικὰ στὴ Ρώμη. Ἀσκοῦσαν τὸ ἐπάγγελμα τοῦ σκηνοποιοῦ, κατασκευάζοντας εἰδικὰ ὑφάσματα γιὰ σκηνές. Ὅμως τὸ 49 μ. Χ. ὁ αὐτοκράτορας Κλαύδιος (41-54 μ. Χ.) ἐξεδίωξε τοὺς Ἑβραίους ἀπὸ τὴ Ρώμη μὲ τὴν αἰτιολογία ὅτι φιλονικοῦσαν γιὰ κάποιον «Χριστό». Ἀπὸ αὐτὴ τὴ μαρτυρία, ἡ ὁποία εἶναι σημαντικὴ γιὰ τὴν πρώτη Ἐκκλησία, φαίνεται καθαρὰ ὁ διωγμὸς ποὺ εἶχε κηρύξει οἱ Ἰουδαῖοι στοὺς Χριστιανούς. Ἐπίσης φαίνεται πὼς ὁ Ἀκύλας καὶ ἡ Πρίσκιλλα εἶχαν ἀκούσει γιὰ τὴ νέα πίστη, τὴν ὁποία συμπαθοῦσαν. Ἀπὸ τὴ Ρώμη βρέθηκαν στὴν Κόρινθο, τὴ μεγάλη πολυεθνικὴ πόλη τῆς Ἀχαΐας, ἡ ὁποία συναγωνίζονταν τὴ Ρώμη στὴν ἠθικὴ διαφθορά, ἐξασκῶντας τὸ ἐπικερδὲς ἐπάγγελμα τοῦ σκηνοποιοῦ.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ 13 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2023

Ὁ Ἅγιος Μαρτινιανός

Μαρτινιανός, σαρκικὴν σβέσας φλόγα,

Φεύγει τελευτῶν μὴ τελευτῶσαν φλόγα.

Ἐν τριτάτῃ δεκάτῃ δέμας ἐξέδυ Μαρτινιανός.

Ὁ Ἅγιος Μαρτινιανὸς καταγόταν ἀπὸ τὴν Καισάρεια τῆς Παλαιστίνης καὶ ἔζησε στὰ χρόνια τοῦ αὐτοκράτορα Θεοδοσίου τοῦ Μικροῦ (408 – 450 μ.Χ.). Ἀπὸ μικρὸς ποθοῦσε τὸν βίο τῆς ἀσκήσεως καὶ τῆς ἡσυχίας. Σὲ ἡλικία 18 ἐτῶν ἀποσύρθηκε στὸ ὄρος τοῦ Κιβωτοῦ καὶ ζοῦσε ἐκεῖ ἀσκούμενος στὴν προσευχὴ καὶ τὴν νηστεία.