Βενιζέλος πρὸς Κωνσταντῖνο: «Νὰ δώσουμε Δρᾶμα-Καβάλα στοὺς Βουλγάρους» / Ἐπιστολή-Ὑπόμνημα [17 Φεβρουαρίου 1915]

     Ἀπὸ τὸ 1912, ποὺ ἐπισκέπτεται τὸ Λονδῖνο, ὁ    Ἐλευθέριος Βενιζέλος τάζει 

   στὸν Σταυρίδη καὶ τὸν Λόυντ Τζώρτζ νὰ παραδώσει«τὴν Καβάλα μετὰ 

      τῆς ἐνδοχώρας της» στοὺς Βουλγάρους.

Στὸν Πρῶτο Παγκόσμιο Πόλεμο, οἱ Ἄγγλοι καὶ οἱ Γάλλοι ἀρνοῦνται στὸν Ἐλευθέριο Βενιζέλο συμμαχία μὲ τὴν Ἑλλάδα: «Καλύτερα νὰ κάμουμε συμμαχία μὲ τὸ Μονακό». Θέλουν νὰ βγεῖ ἡ Ἑλλάδα στὸν πόλεμο ἐνάντια στὶς κεντρικὲς δυνάμεις, ἀφοῦ παραχωρήσει τὸ «τμῆμα Δράμας-Καβάλας» στοὺς ἀγαπημένους τῆς Ἀντάντ Βουλγάρους.

Στὴν ἀγωνιώδη προσπάθεια τῶν ἄλλων Πρωθυπουργῶν καὶ τοῦ Βασιλέως Κωνσταντίνου τοῦ Α' νὰ συνταχθεῖ ἡ Ἑλλάδα μὲ τὴν Ἀντάντ ἔχοντας ἐγγύηση τῆς ἐδαφικῆς της ἀκεραιότητας μετὰ τὸ πέρας του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, οἱ ξένοι τῆς Ἀντάντ ἐπιλέγουν νὰ ἀποβιβαστοῦν στὴν Ἑλλάδα, νὰ ἐγκαταστήσουν τὸν Βενιζέλο στὴν Θεσσαλονίκη, νὰ ἀνατρέψουν τὸν Βασιλιᾶ καὶ νὰ βγάλουν τὴν Ἑλλάδα στὸν πόλεμο, ὁδηγῶντας την στὴν Μικρασιατικὴ Αὐτοκτονία. Ὁ μεγαλέμπορος ὅπλων Ζαχάρωφ ἀνταμοίβει τὸν Βενιζέλο καὶ τὸν Λόυντ Τζώρτζ καὶ ἐπιδοτεῖ τὸ γράψιμο τῶν βιβλίων τῆς ἱστορίας.

17 Φεβρουαρίου 1915

Κατασκευασμένος ο κορονοϊός, μαζί και το αντίδοτό του, προ 5ετίας Αερομεταφερόμενος; Πολύ επικίνδυνος, και όπως με τους προηγούμενους ιούς, θα πεθάνουν πολλοί άνθρωποι για μια νέα αλυσίδα κέρδους;

«Jumbo» ή ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗ;

Με αφορμή κείμενο που είδαμε στο facebook (εδώ),

καλούμε κάθε «κακομαθημένο» (έτσι μας χαρακτήρισε ο κύριος των Jumbo) ΕΛΛΗΝΑ να πάψει να δίνει χρήματα σε όσους προσβάλουν την Ορθόδοξη πίστη μας, τα ήθη και τα έθιμά μας, προωθούν την ατζέντα της Νέας Τάξης, καταργούν την αργία της Κυριακής και ζητάνε εργασία «7 στα 7» έχοντας ως μοναδικό τους στόχο την αύξηση των κερδών τους.

Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης: Τις χόρτασε με μισή φέτα ψωμί!

Ο όσιος Γεώργιος (Καρσλίδης) της Δράμας, (1901-1959).

Κάποτε κάποιες κυρίες από την Νικήσιανη επισκέφθηκαν το μοναστήρι [Ιερά Μονή Αναλήψεως του Σωτήρος, Ταξιάρχες, (Σίψα) Δράμας]. Κουρασμένες και πεινασμένες πήγαν εκεί και ανέμεναν τη γνωστή πούσια φιλοξενία του οσίου [Γεωργίου Καρσλίδη].

Ο όσιος τις κατάλαβε, τις υποδέχθηκε με καλοσύνη και αγάπη και έστρωσε το τραπέζι για φαγητό.

Αγωνιούσαν να δουν ποια θα ήταν η φιλοξενία του, μια που είχαν ακούσει πως όλους τους φιλοξενούσε αβραμιαία.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ' ΛΟΥΚΑ (ΖΑΚΧΑΙΟΥ) : ΟΡΘΡΟΣ - ΒΙΝΤΕΟ ΥΜΝΩΝ - ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ - ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ - ΟΜΙΛΙΑ

ΟΣΙΟΣ ΞΕΝΟΦΩΝ ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΣΥΜΒΙΑΣ ΜΑΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΑΡΚΑΔΙΟΥ ΚΑΙ ΙΩΑΝΝΗ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ : ΕΔΩ

ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΟΡΘΡΟΥ ΚΑΙ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ: ΕΔΩ

* * *

Αναστάσιμα καθίσματα βαρέος* ήχου (Θανάσης Δασκαλοθανάσης)

ΠΗΓΗ

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2020

Ὁ Ὅσιος Ξενοφῶν μετὰ τῆς συμβίου του Μαρίας καὶ τῶν τέκνων Ἀρκαδίου καὶ Ἰωάννου

Ὁ Ὅσιος Ξενοφῶν κατοικοῦσε στὴν Κωνσταντινούπολη κατὰ τοὺς χρόνους τῶν αὐτοκρατόρων Ἰουστίνου Α’ (518 – 527 μ.Χ.) καὶ Ἰουστινιανοῦ (527 – 565 μ.Χ.). Ἦταν πλούσιος συγκλητικὸς καὶ διακρινόταν γιὰ τὴν βαθιὰ εὐσέβειά του πρὸς τὸν Θεό. 

Εἶχε δύο παιδιά, τὸν Ἀρκάδιο καὶ τὸν Ἰωάννη. Μόλις αὐτὰ τελείωσαν τὰ ἐγκύκλια γράμματα, τὰ ἔστειλε στὴ Βηρυττὸ τῆς Φοινίκης, γιὰ νὰ μελετήσουν καὶ νὰ σπουδάσουν τὴ νομικὴ ἐπιστήμη. Καθ’ ὁδὸν τὸ πλοῖο μὲ τὸ ὁποῖο ταξίδευαν ναυάγησε. Διασώθηκαν ὅμως καὶ μετέβησαν στὰ Ἱεροσόλυμα ὅπου ἔγιναν μοναχοί. 

Μοναχός Προκόπιος Μικραγιαννανίτης (1911 - 25 Ιανουαρίου 1993)

Γεννήθηκε στη Ραψάνη Θεσσαλίας στις 5.3.1911 ο κατά κόσμον Κωνσταντίνος Ιωάννου Χατζηλαδάς. Ήλθε να μονάσει στον άγιο αυτό τόπο της μετανοίας, το Άγιον Όρος, δίχως ποτέ να εξέλθει αυτού, για κανένα λόγο, έως της μακαρίας κοιμήσεώς του. 

 

Αγωνίσθηκε επιμελημένα και υπομονετικά για τη σωτηρία της αθάνατης ψυχής του στην ιερά σκήτη της Αγίας  Άννης, όπου προσήλθε το 1938. 

 

Το 1939 εκάρη μοναχός, με το όνομα Νέστωρ, στην Καλύβη του Αγίου Δημητρίου. Το 1943 εκάρη μεγαλόσχημος μοναχός στην Καλύβη της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, με το όνομα Προκόπιος.

Τον περισσότερο χρόνο της ζωής του τον έζησε στην έρημο της σκήτης της Μικράς Αγίας Άννης. Από το 1958 έζησε στην Καλύβη της Αναστάσεως του Κυρίου του φημισμένου Πνευματικού παπα-Σάββα (†1908). 

ΟΤΑΝ ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΛΗΣΙΑ

 

ΕΒΓΑΖΑΝ ΤΑ ΡΑΣΑ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ

Ἀλλὰ ἀδελφοί μου, ἐδῶ εἰς τὴν ζωὴν τοῦ ἁγίου Γρηγορίου (τοῦ Θεολόγου) νὰ προσέξετε, διότι παρεμβάλλεται ἕνα ἐπεισόδιον τὸ ὁποῖον εἶναι ἄξιον ἰδιαιτέρας προσοχῆς. Δυστυχῶς δὲν τὸ εἶχα προσέξει ἐνωρίτερον. Ἐὰν τὸ ἐπρόσεχα ἐνωρίτερον, ἄλλην τροπὴν θὰ ἔδινα εἰς τὸν ἀγῶνα. 

 

Διότι δυστυχῶς, ὑπάρχουν οἱ ψευτο-εὐλαβεῖς, ὑπάρχουν οἱ ψευτο-χριστιανοί, οἱ ὁποῖοι λέγουν: «θὰ κολαστεῖς ἅμα φωνάξεις ἐναντίον τῶν παπάδων καὶ δεσποτάδων, θὰ πᾶς στὴν κόλαση». Ἐὰν τὸ ἤξερα τὸ ἐπεισόδιον αὐτὸ θὰ ἔδιδα ἄλλον σύνθημα, ἡρωϊκότερον ἀπὸ τὰ συνθήματα ποὺ ἐδώσαμεν. Ποιό, γιὰ ἀκούσατε.

ΑΒΟΥΛΑ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΑ “ΠΙΟΝΙΑ” ΚΑΙ ΟΧΙ “ΠΑΙΚΤΑΙ”

Ὁ κ. Samuel Brownback, ἐπικεφαλῆς τῆς ὑπηρεσίας τοῦ Ὑπ. Ἐξωτερικῶν τῶν ΗΠΑ διὰ θέματα διεθνοῦς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας εἰς τὸ Φανάρι (17.01.2020). Ὁ Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος θὰ συναντήση τὸν κ. Τράμπ τὸν Μάϊον

Γράφει ὁ κ. Ὀδυσσεὺς Μακρυγιάννης

Πρέπει νὰ καταστῆ κατανοητὸ ὅτι ἡ θρησκεία στὴ Ἀνατολὴ ἀποτελεῖ μέγιστο καὶ οὐσιώδη Γεωπολιτικὸ παράγοντα.

Τὸ ἴδιο συμβαίνει καὶ σὲ πολλὰ ἄλλα μέρη τῆς ὑφηλίου, ἀλλὰ μὲ πολὺ μικρότερο συντελεστὴ βαρύτητος.

Ὅταν θέλης νὰ μελετήσης τὶς ἐξελίξεις στὴ Ἀνατολή, χωρὶς νὰ λαμβάνης ὑπ’ ὄψιν τὴν θρησκεία, εἶναι σὰν νὰ βρίσκεσαι στὸν ὠκεανὸ καὶ νὰ ἀγνοῆς τὸ παράγοντα “θαλασσινὸ νερό”.

34 χρόνια χωρίς γεωτρύπανο στην Ελλάδα – Τα πιστοποιημένα κοιτάσματα περιμένουν

Επί μισό αιώνα περίπου η Ελλάδα ζει και τρέφεται αποκλειστικά από εισαγωγές υδρογονανθράκων και αυτό παρ’ ότι εδώ και πολλά χρόνια οι πάντες γνωρίζουν ότι υπάρχουν σημαντικές προοπτικές δημιουργίας εγχώριου ορυκτού πλούτου κοιτασμάτων φυσικού αερίου. Σύμφωνα δε με πρόσφατη έκθεση της Κομισιόν, η Ελλάδα, παρά τα πιστοποιημένα κοιτάσματα που διαθέτει, είχε την έβδομη μεγαλύτερη ενεργειακή εξάρτηση στην ΕΕ των 28 χωρών (73,6%) και την τρίτη υψηλότερη στη Νοτιοανατολική Ευρώπη μετά την Κύπρο (96,2%) και την Τουρκία (74,9%).

Γράφει ο Ηλίας Κονοφάγος

Η εξάρτηση αυτή το μόνο που κάνει είναι να δημιουργεί σημαντικό πλούτο και θέσεις εργασίας στο εξωτερικό. Σήμερα, όμως, συνολική απαίτηση είναι η κατά προτεραιότητα δημιουργία εγχώριου ορυκτού πλούτου –ιδιαίτερα κοιτασμάτων φυσικού αερίου– μέσω προσέλκυσης επενδύσεων για εξορύξεις. 

NOT my president !!!... (ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΜΟΥ!!!...)

Η μανδάμ έκανε καριέρα βγάζοντας τις αποφάσεις που έπρεπε. Τοις κείνων ρήμασι πειθόμενη. Και αφού εξελέγη έστειλε μήνυμα στα Ύπατα κλιμάκια της «Ανοιχτής Κοινωνίας».

Δήλωσε ότι «υποστηρίζει τα δικαιώματα των κοινωνικών ομάδων». Το δικαίωμα του γκέι να παντρεύεται, το δικαίωμα του πρεζάκια και του χασισκλή.

 Το δικαίωμα του παιδόφιλου και το δικαίωμα στην τεμπελιά.

Αντιτίθεται σε κάθε είδους ανισότητες και αποκλεισμούς. Δεν είναι σοσιαλίστρια. 

Δεν αντιτίθεσαι στην ανισότητα των μισθών των αστυνομικών με τους δικαστικούς αλλά στην ανισότητα που βιώνει ο γκέι που δεν μπορεί να κάνει παιδί οπότε μπορεί να υιοθετήσει.

Καλύτερα να σιωπούν (κρίσιμες διευκρινίσεις «περί Χάγης»)

Γράφει ο Θανάσης Κ.

Μερικές αλήθειες για τη «Χάγη», αλήθειες που μας αφορούν άμεσα ως χώρα, αλλά ΔΕΝ τις λέγονται ποτέ.

• Πρώτον, σε Διεθνή Δικαστήρια για θέματα «θαλασσίων ζωνών» συναφή με αυτά που συζητάμε εδώ, έχουν πάει πολλές χώρες.

Με μια κρίσιμη διαφορά, όμως, σε σύγκριση με τη δική μας περίπτωση.

Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, όλες οι χώρες που προσέφυγαν είχαν προηγουμένως προσυπογράψει το Δίκαιο της Θάλασσας:

Ο φιλάργυρος τραπεζίτης που έγινε γενναιόδωρος και ελεήμων

Εάν άκουγε κάποια φορά ο πάνσοφος (ο Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων) να λένε πως ο τάδε είναι ελεήμονας, έστελνε και τον φώναζαν και του έλεγε ιδιαιτέρως αστειευόμενος: «Έτσι είσαι, κυρ τάδε; Πώς έγινες ελεήμονας; Απ’ τη φύση σου, ή με συνειδητή προσπάθεια;»

 

Γιατί, έλεγε ο αοίδιμος, πως δεν έχουν τόσο μεγάλο μισθό εκείνοι που από φυσικού τους είναι ελεήμονες, ή σιωπηλοί, ή πράοι, ή εγκρατείς, ή ολιγαρκείς — επειδή αυτό είναι δώρο του Θεού, όπως και όλα—, αλλ’ εκείνοι που βιάζουν το θέλημά τους και την καρδία τους, πετυχαίνοντας την αρετή με αγώνα και πόνο. Γι’ αυτόν τον λόγο, ο Κύριος έλεγε: «Αυτοί που αγωνίζονται πνευματικά, αρπάζουν τη βασιλεία των ουρανών».

Όταν πάρεις ευλογία από τον Γέροντα, μη φοβάσαι τίποτα

«Είπε ο Γέροντας, είπε ο Θεός. Το στόμα του Γέροντος είναι το στόμα του Χριστού» έλεγε ο μακαριστός Γέροντας Εφραίμ ο Κατουνακιώτης. «Σου είπε ο Γέροντας Μη φοβάσαι; Μη φοβάσαι! Αν κάνεις διάκριση σ᾿ ο,τι σου λέει ο Γέροντας, δεν είσαι υποτακτικός, είσαι ελεγκτής του Γέροντος».

 

Ο παπα Εφραίμ συνέχιζε, ως εξής:

 

«Όση ευλάβεια έχετε, όση αυταπάρνηση έχετε, όση πίστη έχετε εις τον Γέροντά σας, τόσο και περισσότερο λαμβάνετε.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΣΑΒΒΑΤΟ 25 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2020

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως

 Θεοῦ γινώσκειν ὀρθοδόξως οὐσίαν,
Χριστιανοῖς λεγάτον ἐκ Γρηγορίου.
Εἰκάδι Γρηγόριος Θεορρήμων ἔκθανε πέμπτῃ.

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ἔζησε κατὰ τὴν ἐποχὴ τοῦ βασιλέως Οὐάλεντος (364 – 378 μ.Χ.). Καταγόταν ἀπὸ τὸν Πόντο καὶ γεννήθηκε σὲ ἕνα μικρὸ χωριὸ τῆς περιοχῆς τῆς Ναζιανζοῦ, ποὺ λεγόταν Ἀριανζός, τὸ 330 μ.Χ.

Ναζιανζηνὸς ὀνομάσθηκε, ἐπειδὴ ἔζησε τὸν περισσότερο χρόνο τῆς ζωῆς του στὴ Ναζιανζό, ὅπου ἦταν καὶ τὸ πατρικό του σπίτι. Ὁ πατέρας του, ὁ Ἅγιος Γρηγόριος Ἐπίσκοπος Ναζιανζοῦ, ἦταν πρὶν γίνει Ἐπίσκοπος, ἕνας πολὺ πλούσιος ἄρχοντας τῆς Ναζιανζοῦ. 

Γεράσιμος μοναχός Μενάγιας 1881-1957

Γεννήθηκε τὸ 1881 στὴν Κέρκυρα ἀπὸ πλούσια οἰκογένεια –τὸ ὄνομά του Σπυρίδων Μενάγιας. Στὸ Γυμνάσιο ἦταν μαθητὴς τοῦ νεοέλληνα λογοτέχνη Ἀλέξανδρου Μωραϊτίδη. Ἐσπούδασε ἐπὶ ἕξι χρόνια στὴν Ζυρίχη χημεία· ἐκεῖ παρεσύρθη ἀπὸ τὴν θεωρία τοῦ ὑλισμοῦ καὶ τὸν ἀντίθετο πνευματισμό, διὰ τοῦ ὁποίου ἐγνώρισε τὴν ὕπαρξη τοῦ διαβόλου καὶ τὸν συνετάραξε τόσο ποὺ ἔγινε αἰτία τῆς ἐπιστροφῆς του στὴν ἑλληνορθόδοξη πίστη. 

Τὸ 1905 ἐγκαταλείπει τὴν Ζυρίχη καὶ κατατάσσεται ἀπὸ πατριωτισμὸ στὸ πλευρὸ τοῦ μακεδονομάχου Παύλου Μελᾶ. Ἐπέστρεψε στὴν Ζυρίχη καὶ τελείωσε ἀριστοῦχος τὸ Πανεπιστήμιο. Ἐργάστηκε πρῶτον στὴν Αἴγυπτο καὶ κατόπιν στὴν Ἀθήνα στὸ Ὑπουργεῖο Ἐπισιτισμοῦ. Τὸ 1917, περίοδος πολέμου, ἡ ἔλλειψις τῶν καυσίμων τὸν ἔκανε νὰ ἐφεύρῃ συνθετικὸ πετρέλαιο ἀπὸ ἄλλες ὕλες. Σὲ κάποιο πείραμα ἀπὸ ἔκρηξη ἔπαθε σοβαρὰ ἐγκαύματα. Τὰ κηρύγματα τοῦ πατρὸς Διονυσίου Φαραζούλη στὴν Ἀθήνα τὸν ἐντυπωσιάζουν, πλησιάζει στὴν ἐκκλησία καὶ δὲν ἀργεῖ νὰ κάνῃ τὸ πρῶτο ταξίδι στὸν φάρο τῆς Ὀρθοδοξίας, τὸ Ἅγιον Ὄρος, τὸ 1920.

Ἀπὸ τὶς πρῶτες ἐπαφές του ἦταν ὁ γερο-Ἀβιμελέχ (φωτ. δεξιά), ἐρημίτης τῆς Μικρᾶς Ἁγίας Ἄννης. Ἐπηρεασμένος ἀπὸ αὐτὸν στὴν δεύτερη ἐπίσκεψή του κοινοβίασε στὴν ἔρημο τῶν Κατουνακίων, στὸ ἐρημητήριο τοῦ Ἁγίου Γερασίμου, στὸν ἡσυχαστὴ γέροντα Καλλίνικο (φωτ. αριστερά). Ἔγινε μοναχὸς σὲ ἡλικία 39 ἐτῶν, μὲ τὸ ὄνομα Γεράσιμος.

Βλαδίμηρος Λόσκυ: Τά αἴτια τῆς πτώσεως τῆς Δύσεως εἶναι κυρίως καί πρωτίστως δογματικά

Ὁ δεύτερος προσδιορισμὸς τοῦ θέματός μας περιορίζει θὰ λέγαμε τὸν χῶρο: ἡ χριστιανικὴ Ἀνατολὴ ἢ ἀκριβέστερα ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ἀνατολῆς θὰ εἶναι τὸ πεδίο τῶν μελετῶν μας περὶ τῆς μυστικῆς θεολογίας. Ὀφείλουμε νὰ ἀναγνωρίσουμε ὅτι ὁ περιορισμὸς αὐτὸς εἶναι κάτι τεχνητό. 

Πράγματι, τὸ σχίσμα μεταξὺ χριστιανικῆς Ἀνατολῆς καὶ Δύσεως χρονολογεῖται ἀπὸ τῶν μέσων τοῦ 11ου αἰῶνος. Ὁτιδήποτε προηγεῖται χρονικῶς, ἀποτελεῖ κοινὸ θησαυρὸ ἀδιαίρετο τῶν δύο διαιρεμένων τμημάτων. 

Νεκτάριος Δαπέργολας: Ἕνα συγκλονιστικὸ ὁδοιπορικὸ στὴν ὀρθόδοξη Ρωσία

τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα

Διδάκτορος Βυζαντινῆς Ἱστορίας

Βρεθήκαμε, λίγο μετὰ τὰ Χριστούγεννα, σὲ ἕνα 9ήμερο ταξίδι στὴ Ρωσία. Ἀνεπαρκὲς φυσικὰ χρονικὸ διάστημα γιὰ νὰ κατανοήσεις τὴν ὄμορφη καὶ ἰδιαίτερη αὐτὴ χώρα, ἀρκετὸ ὡστόσο γιὰ νὰ ἀντιληφθεῖς κάποια πράγματα, νὰ πάρεις ἐκ τοῦ σύνεγγυς ἁδρομερῶς μιὰ ἰδέα, νὰ εἰσπράξεις αἰσθήματα καὶ ἐμπειρίες καὶ ὅλα αὐτὰ νὰ τὰ μπολιάσεις (συνειδητὰ ἢ ὑποσυνείδητα) μὲ ὅσα ἔχεις κατὰ καιροὺς ἀκούσει καὶ διαβάσει γιὰ τὸν ρωσικὸ λαό, τὴν ἱστορία του, τοὺς ἁγίους του, τὴν πίστη καὶ τὴν εὐλάβειά του, τὰ προβλήματα καὶ τὶς ἰδιαιτερότητές του.

Δὲν κάθησα βεβαίως νὰ γράψω αὐτὸ τὸ μικρὸ κείμενο γιὰ νὰ ἀναλύσω τὸ παραμικρό. Οὔτε ἀναλύσεις, οὔτε προσεγγίσεις, οὔτε περιγραφὲς ἦταν ὁ σκοπός. Οὔτε κἂν ἡ συγγραφὴ ἑνὸς κειμένου μὲ συγκεκριμένη δομὴ καὶ συνοχή, μὲ ἀρχὴ μέση καὶ τέλος. Ἦταν ἁπλᾶ ἡ ἀνάγκη ποὺ νιώθεις καμιὰ φορὰ νὰ καταθέσεις στὸ χαρτὶ κάποια συναισθήματα, ἀκόμη καὶ σκόρπια. Σκέψεις πρωτόλειες κι ἀσχηματοποίητες, συγκινήσεις ποὺ ἐπιμένουν, ἀναμνήσεις ποὺ ξεπηδοῦν, πράγματα ποὺ ξεχειλίζουν ἀπὸ μέσα σου καὶ ζητοῦν ἐπιτακτικὰ νὰ ἐξωτερικευθοῦν.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ & "ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ" ΖΗΤΗΜΑ

τοῦ Μάνου Ν. Χατζηδάκη, Προέδρου Δ.Σ τοῦ ΕΠΟΚ

Ἡ Γιουγκοσλαυία ὑπῆρξε ἕνα κράτος - μωσαϊκό λαῶν, πού δη­μιουργήθηκε τό 1929. Τό 1945 ἐπεβλήθη στήν Γιουγκοσλαυία τό κομ­μουνιστικό κα­θεστῶς τοῦ Τίτο. Καί ἔκτοτε τό τιτοϊκό κάθε­στως προέβαλε ἀτε­λείωτες ἐπεκτατικές διεκδικήσεις ἐναντίον ὄ­λων σχεδόν τῶν γει­τό­νων του (Ἀλβανία, Ἰταλία, Αὐστρία, Οὐγ­γα­ρία, Ρουμανία καί φυ­σικά Ἑλλάδα…).

Ὁ Τίτο ἀναβίωσε ἐντέχνως τόν κομμουνιστικό μύθο τοῦ μεσο­πολέμου περί ὑπάρξεως ξεχωριστῆς “μακεδονικής” ἐθνό­­­­­τητος καί γλώσσης.[1] Καί περιέλαβε στήν Γιουγκοσλαυία ὡς ἕνα ἀπό τά ὁμό­σπο­νδα κράτη της, τήν “Ὁμόσπονδη Λαϊκή Δη­μο­­κρατία τῆς Μα­κε­δο­νίας” μέ πρωτεύουσα τά Σκόπια.[2] Τό 1950 ἀποκαταστάθηκαν οἱ σχέσεις τῆς Γιουγκοσλαυίας μέ τήν Ἑλλάδα. Παρά ταῦτα, ὁ Τίτο κατά καιρούς προκαλοῦσε, ἐμφα­νιζόμενος ὡς… “προστάτης” τῶν δῆθεν “ἀλυτρώτων μα­κεδό­νων” τῆς Ἑλληνικῆς Μακεδονίας (πού ἀποκαλοῦσε “Μακε­δονία τοῦ Αἰγαίου”). 

Θράκη γῆ ἑλληνική, ἡ Ἑλλάς καί ἡ ἔκκληση ἐθνικῆς ὁμοψυχίας

Γράφει ὁ Γεώργιος Ἐμ. Δημητράκης

Τέλη τῆς δεκαετίας τοῦ '60 οἱ Γερμανοὶ ἀπεφάσισαν νὰ δημιουργήσουν ἕνα χῶρο στάθμευσης αὐτοκινήτων κάτω ἀπὸ τὴν πλατεῖα, τὴν εὑρισκόμενη πρὸ τοῦ καθεδρικοῦ ναοῦ τῆς Κολωνίας. Ὁ ναὸς εἶναι γοτθικοῦ ρυθμοῦ καὶ ἔχει δύο κωδωνοστάσια ὕψους 157 μέτρων ἕκαστο. Ἀποτελεῖ τὸ μεγαλύτερο ἀξιοθέατο τῆς πόλεως. 

Πιθανολογοῦνταν καὶ τότε, ὅτι κάπου ἐκεῖ πλησίον θὰ ἔπρεπε νὰ εὑρίσκεται τὸ ἀρχαῖο ρωμαϊκὸ τεῖχος τῆς πόλεως. Καὶ ἡ Γερμανία διαθέτει Ἀρχαιολογικὴ Ὑπηρεσία, ἀνάλογη τῆς Ἑλληνικῆς. Ἡ διαφορὰ ἔγκειται εἰς τὸ ὅτι ἡ Γερμανικὴ Ἀρχαιολογικὴ Ὑπηρεσία φροντίζει πράγματι τόσον γιὰ τὶς ἀρχαιότητες εἰς τὴν Γερμανία ὅσο καὶ γιὰ τὴν πρόοδο τῆς σημερινῆς Γερμανίας. 

Δὲν ἀσκεῖ δικτατορία, δὲν πνίγει τὴν πρόοδο καὶ πρὸ παντὸς δὲν εἶναι οὔτε ὑστερική οὔτε ἀνέχεται διαπλεκόμενα συμφέροντα. Ἄρχισαν, λοιπόν, οἱ ἀνασκαφὲς γιὰ τὴν κατασκευὴ τοῦ μεγάλου ὑπογείου γκαράζ αὐτοκινήτων καὶ εὑρέθηκε τὸ ἀρχαῖο ρωμαϊκὸ τεῖχος. 

Η ΚΥΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΦΥΛΑΚΙΟ ΑΜΥΝΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Του Γιώργου Συλλούρη, δικηγόρου, προέδρου ΟΚΟΕ

Υπό τις παρούσες συνθήκες  και προκλήσεις της Τουρκίας στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας και εν γένει στην Ανατολική Μεσόγειο,  το κρισιμότερο ζήτημα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε είναι οι μεθοδεύσεις, αλλά και απειλές, με στρατιωτικά μέσα, της Τουρκίας κατά των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας και της Κύπρου. Επίσης, η μεθοδευμένη από την Τουρκία εισροή παράνομων μεταναστών στην Ελλάδα είναι ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα που χρήζει άμεσης αντιμετώπισης.

• Οι διεκδικήσεις της Τουρκίας εκφράζονται με έμπρακτες, επικίνδυνες και προκλητικές ενέργειες. Με την τρίτη εισβολή στην ΑΟΖ της Κύπρου με ερευνητικά και πολεμικά πλοία, με τις συνεχείς παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου, με την νομικά ανυπόστατη συμφωνία με την Λιβύη, με τις δημοσιεύσεις χαρτών που εξαφανίζουν την Κρήτη και το Καστελόριζο, τις συνεχείς δηλώσεις για την γαλάζια πατρίδα και την περιφρόνηση των συνόρων που οριοθετήθηκαν με την συνθήκη της Λωζάνης.

Ἀνεξέλεγκτη πλέον ἡ διάδοση τῆς «Πανθρησκείας» στήν Ἑλληνικὴ νεολαία, μετά τήν σχετική Ἀπόφαση τῶν Εἰσαγγελικῶν Ἀρχῶν

Ἦταν ἀναμενόμενο τὸ τί θὰ ἀκολουθοῦσε τὴν Ἀπόφαση τοῦ Εἰσαγγελέα Πρωτοδικῶν Χανίων (α.π. 302/18) ποὺ ἐγκρίθηκε ἀπὸ τὸν Εἰσαγγελέα Ἐφετῶν Κρήτης (α.π. 7126/18), ἡ ὁποία ἐπέβαλε ὡς δεδικασμένο πλέον νὰ εἶναι Νόμιμα τὰ γκράφιτι τῆς «Πανθρησκείας» στὴν Ἑλλάδα σὲ Δημόσια-Δημοτικὰ κτήρια καὶ Σχολεῖα, μὲ τὴν αἰτιολόγηση πὼς δὲν τίθεται θέμα τέλεσης παράνομου ἀθέμιτου καὶ καταχρηστικοῦ θρησκευτικοῦ προσηλυτισμοῦ (ΑΝ 1363/1938, ΑΝ 1672/1939, ἄρθρα 43, 386, 466 ΠΚ, ἄρθρο 13 Συντάγματος 1975 κ.α.) εἴτε ἀπὸ τοὺς σχεδιαστές τους εἴτε ἀπὸ τοὺς ὑπεύθυνους γιὰ τὰ κτήρια αὐτά.

Πλέον, ἕνας Δήμαρχος ἢ Αντιδήμαρχος, Δάσκαλος ἢ Καθηγητής, ἀκόμη καὶ κάποιος σχεδιαστὴς γκράφιτι, χωρὶς νὰ ἔχει τηρήσει καμία ἀπὸ τὶς ἰσχύουσες αὐστηρὲς προϋποθέσεις, νομιμοποιεῖται νὰ ἀποφασίσει τὴν ἀποτύπωση ἑνὸς γκράφιτι μὲ παραθρησκευτικό περιεχόμενο τῆς ἐπιλογῆς του σὲ ὁποιοδήποτε Δημόσιο-Δημοτικὸ κτήριο ἀκόμη καὶ σὲ Σχολεῖο, γκράφιτι ὅπως αὐτὰ στὰ Χανιὰ καὶ τὴν Κίσαμο ποὺ σχεδιάστηκαν καὶ διατηροῦνται ἀκόμη ἀνέπαφα μὲ εὐθύνη τῶν Δημοτικῶν Ἀρχῶν καὶ Ἐκπαιδευτικῶν, στὰ ὁποῖα ἀπεικονίζεται ἡ μορφὴ τοῦ Σατανᾶ ὡς τὸν Μπαφομέτ τὴν τραγόμορφη θεότητα τῆς «Ἐκκλησίας τοῦ Σατανᾶ» καὶ ὡς τὸν Βάαλ-Μολώχ μὲ κέρατα βοοειδοῦς, τὸ Ταοϊστικὸ σύμβολο τοῦ Γιν-Γιανγκ, τὸ σύμβολο τῆς Χαόσφαιρας τῶν Γουϊκανῶν, ὁ Χριστιανικὸς Σταυρὸς γερμένος, ἀκόμη καὶ σύνθετα σχέδια ποὺ ἀναπαριστοῦν βασικὲς δοξασίες παραθρησκειών καὶ Ἀνατολικῶν Θρησκειῶν ὅπως τὸ Νιρβάνα, τὸ Κάρμα καὶ ὁ Διαλογισμός.

Η στάσις του αγίου Ιωάννου της Κρονστάνδης έναντι των μη ορθόδοξων ομολογιών

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κρονστάνδης, Ρῶσος ἱερεύς, Πνευματικὸς καὶ θερμουργὸς κῆρυξ τοῦ Εὐαγγελίου. Ἤκμασε στὰ τέλη τοῦ περασμένου αἰῶνος καὶ στὶς ἀρχὲς τοῦ παρόντος. Προορατικὸς καὶ θαυματουργός.

Ἠναλώθη στὴν καθημερινὴ διακονία τοῦ πάσχοντος λαοῦ. Χριστομίμητος ἡ ἀγάπη του. Αὐτὴ ἡ ἁγία ἀγάπη τὸν ἀναγκάζει νὰ πῆ τὴν ἀλήθεια γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία ποὺ σώζει καὶ γιὰ τὴν αἵρεση καὶ ἑτεροδοξία ποὺ δὲν ἐξασφαλίζουν τὴν σωτηρία.

Σύμφωνα μέ τοὺς λόγους τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου. «μόνο ὅποιος μετέχει τοῦ Σώματος καὶ τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ κατανοεῖ τὴν ἀληθινὴ φύσι τῆς Ἐκκλησίας».

Ποιὸς ἄλλος, λοιπόν, κατενόησε καλύτερα τί εἶναι ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τὸν ἅγιο Ἰωάννη τῆς Κρονστάνδης, τοῦ ὁποίου τὴν ἁγιότητα χαρακτήριζε ἡ εὐλαβεστάτη, συχνὴ καὶ μάλιστα καθημερινὴ τέλεσις τῆς Θείας Λειτουργίας; Ἀπὸ αὐτὴν ἐνεπνέετο γιὰ τὴν μεγάλη ποιμαντική του διακονία. Αὐτὴ ἦταν ἡ πηγὴ τῆς ὑψηλῆς, ἐμπειρικῆς του θεολογίας.

Άγγελοι μεσολαβούν για να βαφτιστεί η κοινή γυναίκα!

Οι άγιοι πατέρες Θεωνάς και Θεόδωρος αφηγούνταν την εξής ιστορία:

 

«Κάποια κοπέλα στην Αλεξάνδρεια έχασε τους γονιούς της και έμεινε ολομόναχη με μεγάλη περιουσία και ήταν ακόμα αβάφτιστη. Κάποια μέρα εκεί που περνοδιάβαινε στον κήπο της βλέπει κάποιον άνθρωπο έτοιμο να κρεμαστεί.

 

Τρέχει και του φωνάζει·

“Τι πας να κάνεις, άνθρωπέ μου;”.

 

“Άσε με, γυναίκα, είμαι καταστεναχωρημένος” της απαντάει.

 

“Πες μου την αλήθεια, και ίσως να μπορώ να σε βοηθήσω”, του λέει η κοπέλα.

 

“Χρωστάω ολάκερη περιουσία και με πιέζουν πολύ οι δανειστές μου. Προτίμησα έτσι να πεθάνω γρήγορα και να μην ζω τέτοια τυραννισμένη ζωή”, της εξομολογήθηκε.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 24 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2020

Ἡ Ἁγία Ξένη

Ἀποξενοῦται τοῦδε τοῦ βίου Ξένη,

Οὗ ζώσα καὶ πρίν, ὡς ἀληθῶς ἦν ξένη.

Ἡ Ἁγία Ξένη καταγόταν ἀπὸ τὴ Ρώμη καὶ ἀπὸ γενιὰ τιμημένη καὶ εὔπορη. Οἱ γονεῖς της ἐπιθυμοῦσαν νὰ τὴν νυμφεύσουν. Ἐνῶ ὅμως εἶχαν τὰ πάντα ἑτοιμασθεῖ γιὰ τὸν γάμο, ἐκείνη ἐγκατέλειψε τὴ νυφικὴ παστάδα, παίρνοντας μαζί της καὶ δύο πιστές της θεραπαινίδες καὶ διὰ θαλάσσης ἔφθασε στὴν πόλη τῶν Μυλασῶν. Στὰ Μύλασα μᾶλλον πῆγε καὶ ἐγκαταστάθηκε, ὕστερα ἀπὸ συμβουλὴ τοῦ μακαρίου μοναχοῦ Παύλου, ὁ ὁποῖος ἐμφανίστηκε στὴν Ὁσία μετὰ ἀπὸ θεῖο φωτισμό, ὅταν ἐκείνη πέρασε ἀπὸ τὴν Ἀλεξάνδρεια καὶ ἔγινε ὁ πνευματικός της καθοδηγητής.