Η αντίσταση ενάντια στη Ν. Εποχή συνεχίζεται στην Ιερουσαλήμ του Αιγαίου. Γονείς επιστρέφουν κι εφέτος τα βιβλία των Θρησκευτικών στο Υπουργείο. Διαβάστε το υπόμνημα διαμαρτυρίας τους.

Ι.Ν. Πάτμος - Η Ιερουσαλήμ του Αιγαίου

YΠΟΜΝΗΜΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ

Ως Πάτμιοι γονείς και συγγενείς μαθητών όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης, αισθανόμενοι τη μεγάλη μας ευθύνη απέναντι στα παιδιά μας και στις μελλοντικές γενεές και σεβόμενοι την βαρειά κληρονομιά που μας παρέδωσαν οι πρόγονοί μας με τη συμβολή τους στον πολιτισμό και την εν γένει πορεία του Έθνους, τόσο μέσω της Πατμιάδος του Γένους Σχολής που

αποτελεί ένα από τα αρχαιότερα σχολεία της Ευρώπης όσο και από την παρουσία στο νησί μας μορφών των Αγίων Κολλυβάδων Πατέρων όπως ο Άγιος Μακάριος Κορίνθου ως και μορφών της Επαναστάσεως του ’21 όπως οι Εμμανουήλ Ξάνθος, ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Θεόφιλος Παγκώστας και ο Δημήτριος Θέμελης, επικοινωνούμε μαζί σας σχετικά με ένα πολύ ευαίσθητο θέμα.

Ὡς γνωστὸν στὴν Ἑλλάδα τὸ Σύνταγμα στὸ ἄρθρο 3 ἀναγνωρίζει ὡς ἐπικρατοῦσα θρησκεία τὴν Ὀρθόδοξο Χριστιανική, ἀναφέρεται δὲ ἐν συνεχείᾳ στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, τῆς ὁποίας καὶ προσδιορίζει τὴν ὀργάνωσή της, τὴν ὑπαγωγή της εἰς τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο καὶ τοὺς κανόνες ποὺ τηρεῖ. Εἰς δὲ τὸ ἄρθρον 16 παρ. 2 ἐπιβάλλει μεταξὺ ἄλλων τὴν διὰ τῆς παιδείας ἀνάπτυξη τῆς «θρησκευτικῆς συνειδήσεως» τῶν μαθητῶν. Ὡς γνωστὸν καὶ ὡς γίνεται παγίως δεκτόν, ἡ τοιαύτη ἀνάπτυξη πραγματοποιεῖται διὰ τῆς διδασκαλίας τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν⁽¹⁾

Οι πρόσφατες δικαστικές αποφάσεις 660/2018 και 926/2018 της Ολομέλειας του ΣτΕ ακυρώνουν ισάριθμες αποφάσεις του Υπουργού Παιδείας, οι οποίες εισήγαγαν στα σχολεία μάθημα Θρησκευτικών όχι αμιγώς της Ορθοδόξου χριστιανικής θρησκείας, αλλά πολυθρησκειακής κατεύθυνσης. 

Ο ένας εκ των λόγων ακυρώσεως των προσβαλλομένων πράξεων  ήταν, ότι με τη νέα πολυθρησκευτική ύλη του μαθήματος, που εισήγαγαν στα σχολεία, διαπράττεται αξιόποινη πράξη ήτοι το έγκλημα του προσηλυτισμού το οποίο διώκεται, ποινικά, από τα άρθρα 4 & 5 του Νόμου 1363/38 όπως τροποποιήθηκε από τα άρθρα 2 & 3 του Νόμου 1672/39. Ο προσηλυτισμός, επίσης, απαγορεύεται και βάσει του άρθρ. 13, παρ. 2 του Συντάγματος. 

Ως γνωστό, το έγκλημα του προσηλυτισμού τιμωρείται ποινικά ως τετελεσμένο εν αποπείρα (τιμωρείται ο αποπειρώμενος να μεταβάλλει τις θρησκευτικές πεποιθήσεις τρίτου και όχι όποιος τις μετέβαλε). Ο ελληνικός νόμος περί προσηλυτισμού έχει ήδη κριθεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ως σύμφωνος με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων απόφαση 24/2/1998 υπόθεση Λαρίσης κ.α. κατά Ελλάδος η οποία επικυρώνει τρεις καταδίκες για προσηλυτισμό επιβληθείσες από τα Ελληνικά Δικαστήρια). 

Ως δε έχει γίνει δεκτό, η προσπάθεια μεταβολής των θρησκευτικών πεποιθήσεων τρίτου μπορεί να είναι όχι μόνο άμεση αλλά και έμμεση (Καρανίκα Εγχειρίδιο Ποινικού Δικαίου, τομος β’, ειδικό μέρος τεύχος Β’, σελ. 235). Όπως πληροφορηθήκαμε μέσω των ΜΜΕ, μετά την έκδοση των προαναφερομένων αποφάσεων του ΣτΕ, το Υπουργείο Παιδείας αρνείται να τις εφαρμόσει, πράγμα το οποίο είναι πρωτίστως αντισυνταγματικό (ΣτΕ 7/2010 Νο Β΄ 2010, σελ. 513. Ομοίως ΣτΕ 276/2016 ΝΟΒ 64, σελ. 676. Κουβαρά, «Το πρόβλημα της καταχρηστικής έκδοσης από τη διοίκηση όμοια με την προσβαλόμμενη ή ακυρωθείσα». Επιθεώρησις Δημοσίου και Διοικητικού Δικαίου 2015, σελ. 958 ΕΠ. Ομοίως ΣτΕ 1013/2014 εκδοθείσα κατ’εφαρμογή του Νόμου 3068/2002).

Η συνέχεια ΕΔΩ