Είναι πράγματι τα βότανα τόσο αθώα;

Έχουν μπει δυναμικά στη ζωή μας. Όλος ο κόσμος αρχίζει και γυρίζει γύρω από αυτά. Πότε ξεκίνησε η έννοια της φυτοθεραπείας; Είναι πράγματι τα βότανα τόσο αποτελεσματικά ή τόσο αθώα; Συνατήσαμε τη Φαρμακοποιό με εξιδείκευση στη βοτανοθεραπεία κ. Ζαφειρένια Παπαζαφειρίου η οποία μας μύησε σ’ αυτόν τον μαγικό κόσμο δίνοντας του μια επιστημονική προσέγγιση.

Τι είναι η φυτοθεραπεία και που βασίζεται; 

Η φυτοθεραπεία είναι η επιστήμη που μελετά τη χρήση των φαρμακευτικών σκευασμάτων που προέρχονται από θεραπευτικά φυτά, με σκοπό τη πρόληψη και τη θεραπεία διαφόρων παθήσεων. Η διαφορά με τη χρήση των βοτάνων όπως την έκαναν οι γιαγιάδες μας παραδοσιακά ή οι γηγενείς λαοί ανά τον κόσμο, είναι ότι η φυτοθεραπεία βασίζεται σε μελέτες προκλινικές αλλά και κλινικές, μελέτες που αφορούν την τοξικότητα και την αποτελεσματικότητα των δραστικών συστατικών των φυτών (φυτοσύμπλεγμα) και των φαρμακοτεχνικών μορφών τους.

Πόσο ασφαλή είναι τα βότανα;

Πολλοί συνδέουν τον όρο φυτικό με τον όρο άκακο. Στην πραγματικότητα εξαρτάται πάντα από το ίδιο το φυτό αλλά και από τη χρήση που γίνεται. Γενικά η χρήση βοτάνων στην καθημερινότητα μας, για παράδειγμα σε μορφή ροφημάτων ή ως καρυκεύματα στο φαγητό μπορεί να θεωρηθεί ασφαλής. Όταν όμως μιλάμε για σκευάσματα φυτοθεραπείας πρέπει να είμαστε ιδιαιτέρως προσεκτικοί μιας και μπορούν να αλληλεπιδρούν με άλλα φάρμακα που πιθανόν λαμβάνει κάποιος καθώς και να έχουν ανεπιθύμητες ενέργειες.  Θα πρέπει πάντα να ζητάμε τη συμβουλή του γιατρού ή του φαρμακοποιού μας.

Ιστορικά πότε μπορούμε να τεκμηριώσουμε την αρχή της φυτοθεραπείας; 

 
Η φυτοθεραπεία έχει τις ρίζες της στους αρχαιότερους πολιτισμούς όπως ο ελληνικός, ο κινέζικος και των γηγενών της Αμερικής. Οι πρόδρομοι της σύγχρονης ιατρικής ήταν επίσης και πατέρες της σύγχρονης φυτοθεραπείας: από τον Ιπποκράτη (400 π.Χ.) και τον Διόσκρηδη (50 μ.Χ.) μέχρι τον Παράκελσο (14ος αιώνας).

Η θεραπευτική χρήση των φυτών ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τη φιλοσοφία και τη θρησκεία του κάθε λαού και η δραση τους προέκυπτε από τη γεύση, το σχήμα, το χρώμα και άλλα χαρακτηριστικά τους. Με άλλα λόγια, οι βοτανολόγοι έπρεπε να αποκρυπτογραφήσουν τα σημάδια που έδωσε ο δημιουργός. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η χρήση των καρυδιών για βελτίωση της υγείας του εγκεφάλου επειδή ο καρπός του θυμίζει το σχήμα του. Ή ακόμη η χρήση των φύλλων της συκιάς για την αναπτέρωση της αυτοπεποίθησης και της κοινωνικότητας αφού η συκιά είναι ένα δέντρο που μπορεί να ευδοκιμήσει παντού.

Τι συνέβαλε στην μεγάλη της ανάπτυξη και αναγνώριση στον 20 αίώνα; 

Η έννοια της μοντέρνας φυτοθεραπείας ήρθε στο φώς για πρώτη φορά το 1913 από το Γάλλο γιατρό Henri Leclerc ο οποίος και δημοσίευσε το πρώτο εγχειρίδιο φυτοθεραπείας το 1922 (Précis de phytothérapie). Το 1934 ο βοτανοθεραπευτής και ομοιοπαθητικός Eric Frederick William Powell εισήγαγε τον όρο στην αγγλική γλώσσα. Σημαντική στιγμή στην ιστορία της φυτοθεραπείας ήταν το 1987 με την έκδοση του περιοδικού Phytotherapy Research, που εκδόθηκε από τον Βρετανό φαρμακοποιό Fred Evans.

Ένα σημαντικό ορόσημο ήταν και το 1937 όταν ο ολιστικός θεραπευτής Alfred Vogel ξεκινά σε ένα χωριό της Ελβετίας ερευνητική εργασία όσον αφορά την ανάπτυξη και παραγωγή των πρώτων φυσικών ιαμάτων με τη χρήση φρέσκων βοτάνων μέχρι που το 1963 ιδρύει την εταιρία Bioforce, κυρίαρχη στον χώρο των φυτικών ιαμάτων και της υγιεινής διατροφής σε όλο τον κόσμο μέχρι σήμερα.

Ποια συμπεράσματα τον οδήγησαν  να ασχοληθεί  με τη βελτίωση και την διατήρηση της υγείας μέσω της δύναμης των φυτών; 

Ο Α.Vogel εντυπωσιάστηκε από το γεγονός ότι οι σωματικές και ψυχικές ασθένειες του σύγχρονου κόσμου απουσίαζαν από τους πρωτόγονους ανθρώπους. Έτσι ξεκίνησε να μελετά τη διατροφή τους, τον τρόπο διαβίωσης τους και τις θεραπείες τους. Οι φυσιοπαθητικές και ολιστικές αρχές που χρησιμοποίησε για να θεραπεύσει τους ασθενείς του ήταν απόρροια της συστηματικής αυτής έρευνας του. O Vogel χρησιμοποιούσε πάντα για τις παρασκευές του φρέσκα βότανα και πίστευε ότι όλα τα συστατικά του βοτάνου πρέπει να υπάρχουν στο τελικό σκεύασμα όπως ακριβώς τα σχεδίασε η φύση. Γι’αυτό και χρησιμοποιούσε ολόκληρο το φυτό, η λεγόμενη ολιστική τιτλοδότηση.

Αναφέρατε τη λέξη φρέσκο βότανο, τι εννοείται με αυτήν την έννοια; 

Φρέσκο βότανο σημαίνει ότι η παρασκευή των φυτοθεραπευτικών ιαμάτων γίνεται σε 24 ώρες από τη στιγμή συγκομιδής του φυτού. Είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο πλέον ότι το φρέσκο βότανο περιέχει περισσότερο από διπλάσια ποσότητα δραστικών συστατικών σε σχέση με το αποξηραμένο και συνεπώς κατ’αυτόν τον τρόπο έχουμε καλύτερο θεραπευτικό αποτέλεσμα, όπως υποστήριζε και ο ίδιος ο Α.Vogel.

Τα σκευάσματα της φυτοθεραπείας είναι ίδια με τα φυσικά σκευάσματα της κλασικής φαρμακολογίας; 

Η επιστήμη της μοντέρνας φυτοθεραπείας βασίζεται στη κλασσική φαρμακολογία, όπως και αυτή με τη σειρά της βασίζεται στην φαρμακογνωσία. Άρα η απάντηση είναι ναι. Όλα τα φυτοθεραπευτικά σκευάσματα εξάλλου προέρχονται από φυτά που έχουν μονογραφηθεί, μελετηθεί και χρησιμοποιηθεί για αιώνες με αποδεδειγμένα θεραπευτικά αποτελέσματα.

Ποια είναι τα κυριότερα θεραπευτικά φυτά και οι ιδιότητές τους; 

Ένα από τα σημαντικότερα θεραπευτικά φυτά και από τα πιο ασφαλή έιναι η Echinacea purpurea, γνωστή για τις ανοσορυθμιστικές της ιδιότητες αλλά και ενάντια στο κρυολόγημα και τη γρίπη. Ένα άλλο σημαντικό φυτό είναι το φασκόμηλο που χρησιμοποιείται για να ρυθμίσει τις ορμονικές διαταραχές της εμμηνόπαυσης. Τέλος θα ήθελα να αναφέρω την πασιφλόρα,  αγχολυτικό και ηρεμιστικό χωρίς καμία αλληλεπίδραση με άλλα φάρμακα..

Πηγή: https://kourdistoportocali.com/

«Πᾶνος»