Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2019

ΑΘΕΟΦΟΒΕ ΠΑΤΡΙΑΡΧΑ, ΔΕΝ ΕΝΤΡΕΠΕΣΑΙ;


Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Ἰωάννου Κ. Διώτη, Θεολόγου – Δημοσιογράφου – Συγγραφέως – Ἐκδότου
«Θρηνῶ καὶ ὀδύρομαι». Ὁ ἀναταράσσων καὶ διασύρων ὁλόκληρον τὴν Ὀρθοδοξίαν μὲ τὸ τερατῶδες ἐκκλησιολογικὸν κακούργημά του τῆς ἱδρυθείσης ὑπ’ αὐτοῦ ψευδοεκκλησίας τοῦ Κιέβου ἀπὸ καθῃρημένους, ἀναθεματισμένους, ἀχειροτονήτους, αὐτοχειροτονήτους καὶ σχισματικοὺς Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης π. Βαρθολομαῖος ψεύδεται ἀσυστόλως καὶ ἐξαπατᾷ καταφανῶς.

Φρίκη! Φρίκη! Φρίκη! Νέα ἀήθης καὶ προκλητικὴ συμπεριφορὰ τοῦ π. Βαρθολομαίου. Εἰς τὴν πρόσφατον συνέντευξίν του («Τὰ Νέα», 9-11-2019), ὁ ἀθεόφοβος αὐτὸς ἄνθρωπος, ἀδιστάκτως καὶ ἄνευ ἐντροπῆς, συνεσχέτισε καὶ ἐξωμοίωσε τὴν δοθεῖσαν ὑπ’ αὐτοῦ ψευδοαυτοκεφαλίαν εἰς τὴν ὡς ἄνω ψευδοεκκλησίαν του μὲ τὰς ὑφισταμένας αὐτοκεφαλίας τῶν κατὰ τόπους Ἐκκλησιῶν τῆς Ὀρθοδοξίας

Εἶπε καὶ ἐδήλωσε: «Ὅλα τὰ Αὐτοκέφαλα ποὺ ἔδωσε τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο εἶχαν κάποια ἀντίδραση ὥσπου νὰ ριζώσουν καὶ νὰ κατασταλάξουν. Τὸ ἴδιο θὰ συμβεῖ τώρα καὶ μὲ τὸ Αὐτοκέφαλο τῆς Οὐκρανίας».

Ἀθεόφοβε Πατριάρχα, δὲν ἐντρέπεσαι; Πῶς ἔχεις ἀποτολμήσει μὲ τοιαύτην ἐξοργιστικὴν θρασύτητα νὰ παραπλανήσῃς καὶ νὰ ἐξαπατήσῃς Κλῆρον καὶ Λαὸν τῆς Ὀρθοδοξίας, ὅτι ἡ ἀντικανονική, αὐθαίρετος, ἀνιστόρητος, ἐξωφρενική, ἀντιεκκλησιολογικὴ καὶ προδοτικὴ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησιαστικῆς Παραδόσεως ψευδοαυτοκεφαλία τῆς Οὐκρανικῆς ψευδοεκκλησίας ταυτίζεται ἐκκλησιολογικῶς μὲ τὰς ὑπαρχούσας ἐκκλησιαστικὰς αὐτοκεφαλίας;

Ὁ ἀσύνετος Πατριάρχης ἐβλασφήμησε κατὰ τῆς ἀληθείας, ἑπομένως δὲ καὶ κατὰ τοῦ Χριστοῦ, διότι «ὁ Ἰησοῦς ἐστι ἡ ἀλήθεια» (Ἰω. ιδ΄ 6). Τὸ ψευδοεκκλησιολογικὸν κακομόρφωμα τοῦ Πατριάρχου π. Βαρθμολομαίου δὲν ἔχει οὐδεμίαν σχέσιν μὲ τὰς πραγματικὰς αὐτοκεφαλίας τῶν Ὀρθοδόξων Πατριαρχείων καὶ τῶν ἄλλων Ὀρθοδόξων Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν. Ἰδού:

1) Αἱ Αὐτοκεφαλίαι τῶν Ἐκκλησιῶν τούτων ἐδόθησαν ἐντὸς τῆς ἐκκλησιαστικῆς δικαιοδοσίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ἐνῷ ἡ δαιμονοαυτοκεφαλία τῆς Οὐκρανικῆς ψευδοεκκλησίας ἐδόθη μὲ ἀντικανονικήν, προκλητικὴν καὶ αὐθαίρετον εἰσπήδησιν τοῦ Πατριάρχου π. Βαρθολομαίου εἰς τὴν ξένην κανονικὴν δικαιοδοσίαν τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας.  

Εἶναι σαφῆ καὶ ἰσχυρὰ τὰ ἱστορικὰ δεδομένα ὅτι τὸ Κίεβον ἀνήκει ἐκκλησιαστικῶς εἰς τὸ Πατριαρχεῖον Μόσχας. Τοῦτο δέχονται ὅλαι αἱ τοπικαὶ Ἐκκλησίαι τῆς Ὀρθοδοξίας ἐπὶ σειρὰν αἰώνων. Ἀκόμη καὶ ὁ ἴδιος ὁ Πατριάρχης π. Βαρθολομαῖος δέχεται τοῦτο προσωπικῶς μὲ δύο ἐπιστολὰς του πρὸς τὸν Πατριάρχην Μόσχας. Τὸ ὅτι ἡ ἐν Οὐκρανίᾳ Κανονικὴ Ἐκκλησία ἀνήκει εἰς τὸ Πατριαρχεῖον Μόσχας οὐδείς δύναται νὰ ἀμφισβητήσῃ τοῦ­το πραγματικῶς. 

Καὶ Καθηγηταὶ τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν ἀναγνωρίζουν τοῦτο. Ἐνδεικτικῶς ἀναφέρω τὸν Καθηγητὴν τοῦ Κανονικοῦ Δικαίου τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Παν­επιστημίου Ἀθηνῶν κ. Π. Μπούμην καὶ τὸν Καθηγητὴν τῆς Δογματικῆς ἐν τῇ Θεολογικῇ Σχολῇ τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Δ. Τσελεγγίδην.

2) Αἱ ἐν λόγῳ Αὐτοκεφαλίαι ἐδόθησαν κατόπιν αἰτήσεως τῶν ἰδίων Ἐκκλησιῶν, ἐνῷ ἡ Κανονικὴ Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας δὲν ἐζήτησεν Αὐτοκεφαλίαν. Τὴν Αὐτοκεφαλίαν εἰς τοὺς καθῃρημένους καὶ σχισματικοὺς τῆς Οὐκρανίας ἐζήτησεν ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον ὁ κοσμικὸς ἄρχων τῆς Οὐκρανίας Πρόεδρος Πέτρο Ποροσένκο μὲ ἀπαίτησιν τῆς Ἀμερικῆς καὶ ὁ Πατριάρχης ὑπέκυψε προδοτικῶς εἰς τὰς πιέσεις τῶν κοσμικῶν ἐξουσιῶν, ἄγνωστον μὲ ποῖα ἀνταλλάγματα. 

Ἀνεδημοσιεύθη εἰς τὸν ἡμερήσιον Τύπον τῶν Ἀθηνῶν ἀπὸ ἐφημερίδα τῆς ἀμερικανικῆς ὁμογενείας ὅτι ὁ Πατριάρχης π. Βαρθολομαῖ­ος ἔλαβεν ἀπὸ τὴν Ἀμερικὴν τὸ ποσὸν τῶν δέκα ἑκατομμυρίων (10.000.000) δολλαρίων, διὰ νὰ δώσῃ τὴν ψευδοαυτοκεφαλίαν εἰς τὴν Οὐκρανίαν. Δὲν υἱοθετῶ τοῦτο, διότι δὲν ἔχω τὰ ἀποδεικτικὰ στοιχεῖα, ἀλλὰ καὶ δὲν διεψεύσθη τοῦτο, καθ’ ὅσον γνωρίζω.

3) Αἱ ἄλλαι Αὐτοκεφαλίαι ἐδόθησαν εἰς Κανονικὰς Ἐκκλησίας, ἐνῷ τὸ ἐκτρωματικὸν αὐτοκέφαλον τοῦ π. Βαρθολομαίου ἐδόθη εἰς τοὺς ἀμετανοήτους καθῃρημένους, ἀχειροτονήτους, αὐτοχειροτονήτους καὶ σχισματικοὺς τῆς Οὐκρανίας.

4) Πρὸ τῆς ἐκχωρήσεως ὅλων τῶν ἄλλων Αὐτοκεφαλιῶν δὲν εἶχεν ὑπάρξει οὐδεμία ἀρνητικὴ ἀντίδρασις. Διὰ τὸ αὐτοκεφαλικὸν παραμόρφωμα τῆς Οὐκρανίας προϋπῆρξε σθεναρὰ ἀντίδρασις τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας μὲ ἐπίσκεψιν τοῦ Πατριάρχου Μόσχας π. Κυρίλλου εἰς τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖ­ον, μὲ ἐκπεφρασμένην δυσαρέσκειαν Τοπικῶν τινων Ἐκκλησιῶν, μὲ ἐκ τῶν προτέρων καταδίκην τῆς τοιαύτης ἐνεργείας τοῦ Πατριάρχου ὑπὸ Ἁγιορειτῶν Πατέρων, μὲ ἀρνητικὰς ἀπόψεις Μητροπολιτῶν καὶ μὲ πολλὰ ἀρνητικὰ θεολογικὰ δημοσιεύματα.

5) Δι’ ἑκάστην Αὐτοκεφαλίαν ὑπῆρχεν εἰκαζομένη ἡ κοινὴ ἀναγνώρισις ὅλων τῶν Τοπικῶν Ἐκκλησιῶν, ὅπως ἀπεδείχθη ἐκ τῶν ὑστέρων μὲ τὴν πλήρη τοιαύτην ἀναγνώρισιν. Ὅμως, κατόπιν τῶν ὡς ἄνω ἀρνητικῶν ἀντιδράσεων, οὐδαμόθεν εἰκάζετο ὅτι ἡ Οὐκρανικὴ κακοαυτοκεφαλία θὰ ἐτύγχανεν ὁμοθύμου ἀναγνωρίσεως ὑπὸ τῶν Ἐκκλησιῶν. 

Ἀντιθέτως, εἶχε δημιουργηθῆ ἡ βεβαιότης ὅτι ἡ σχετικὴ ἐνέργεια τῆς ἐν Κωνσταντινουπόλει Ἐκκλησίας ἐπρόκειτο νὰ ἐπιφέρῃ ἐκκλησιαστικὴν ἀναταραχήν. Ἕνεκα τούτου, ὁ Πατριάρχης π. Βαρθολομαῖος ἔπραξεν ἀσυνέτως, ἐπιπολαίως, ἀνευθύνως, ἀντικανονικῶς καὶ ἐν ἀφροσύνῃ, ὡς μαρτυροῦν τὰ σχετικὰ δραματικὰ καὶ συνταρακτικὰ γεγονότα, τὰ ὁποῖα βιώνει εἰς τὰς ἡμέρας μας ὁλόκληρος ἡ Ὀρθοδοξία.

6) Οὐδεμία Αὐτοκεφαλία ἐδόθη εἰς νέον ἀντιεκκλησιολογικὸν κατασκεύασμα, ὑπαρχούσης τῆς Κανονικῆς Ἐκκλησίας. Ὁ Πατριάρχης μὲ εἰσπήδησίν του εἰς ξένην ἐκκλησιαστικὴν δικαιοδοσίαν, ἵδρυσε νέαν ψευδοεκκλησίαν ἀπὸ καθῃρημένους, ἀναθεματισμένους, αὐτοχειροτόνητους καὶ σχισματικοὺς ἐντὸς τοῦ ἐδάφους τῆς ἀνεγνωρισμένης ἀπὸ ὅλας τὰς Τοπικὰς Ἐκκλησίας Κανονικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Κιέβου ὑπὸ τὸν Ὀνούφριον. 

Εἰς αὐτὸ τὸ τερατῶδες ψευδοεκκλησιαστικὸν μόρφωμα ἔδωκεν αὐτοκεφαλίαν ὁ Πατριάρχης π. Βαρθολομαῖος κατὰ τρόπον ἀντικανονικόν, αὐθαίρετον, ἐξωφρενικὸν καὶ σχιζοφρενικόν. Οὐαί! Οὐαί! Οὐαὶ τῷ Βαρθολομαίῳ. Γνωρίζει ὁ Πατριάρχης ὅτι οἱ ἱεροὶ Κανόνες ἀπαγορεύουν μὲ αὐστηρότητα μεγάλην τὴν συνύπαρξιν δύο Ἐπισκόπων εἰς τὸν αὐτὸν τόπον, ἀλλ’ εἶναι ἀδίστακτος παραβάτης καὶ καταφρονητὴς τῶν ἱερῶν Κανόνων.

7) Οὐδεμία ἄλλη Αὐτοκεφαλία ἐδόθη κατὰ φρικιαστικὴν παράβασιν, ποδοπάτησιν καὶ ἀθέτησιν ἱερῶν Κανόνων, ὅπως συνέβη μὲ τὴν προδοτικὴν τῆς ἀποστολῆς του καὶ σκανδαλωδεστάτην κρινομένην ἐνέργειαν τοῦ Πατριάρχου π. Βαρθολομαίου (κατάφωρος εἰσπήδησις εἰς ξένην κανονικὴν δικαιοδοσίαν, δύο Ἐπίσκοποι εἰς τὸν αὐτὸν τόπον, μὴ ἀναγνώρισις τῶν ἐκκλησιαστικῶν ποινῶν μιᾶς αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας ὑπὸ πασῶν τῶν ἄλλων Τοπικῶν Ἐκκλησιῶν κλπ.). 

Εἰς τὴν περίπτωσιν τοῦ Πατριάρχου τούτου δὲν ἔχομεν μόνον παράβασιν ἱερῶν Κανόνων, ἀλλὰ καταφρόνησιν καὶ ἀθέτησιν ἱερῶν Κανόνων. Ὑπάρχει οὐσιαστικὴ διαφορὰ μεταξὺ παραβάσεως καὶ ἀθετήσεως. Ἡ ἀθέτησις ἱερῶν Κανόνων ἀποτελεῖ αἵρεσιν.

8) Οὐδεμία ἄλλη Αὐτοκεφαλία ἐδόθη μὲ διαβολικοὺς ψευδεστάτους ἰσχυρισμούς. Ὁ Πατριάρχης π. Βαρθολομαῖος ψεύδεται οἰκτρῶς, αὐτοδιαψεύδεται ἐλεεινῶς καὶ ἐξαπατᾷ ἀναιδῶς:

α΄) Ἐψευδολόγησε προκλητικῶς ὅτι ἡ ἐν Οὐκρανίᾳ Ἐκκλησία ὑπήγετο πάντοτε εἰς τὴν ἐκκλησιαστικὴν δικαιοδοσίαν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. Ἐκτὸς τῶν προγραφέντων ἀνωτέρω, διαψεύδεται συγκλονιστικῶς ὁ Πατριάρχης καὶ ἀπὸ τὰ «Συνταγμάτια» τῆς ἐν Κωνσταντινουπόλει Ἐκκλησίας, τὰ ὁποῖα καταγράφουν ὅλας, ἀνεξαιρέτως, τὰς Μητροπόλεις, Ἀρχιεπισκοπὰς καὶ Ἐπισκοπάς, αἱ ὁποῖαι ὑπάγονται εἰς τὸν Πατριαρχικὸν Θρόνον ἀπὸ τὸν δέκατον ἕβδομον (17ον) αἰῶνα μέχρι σήμερον. Εἰς τὰ ἀποδεικτικὰ αὐτὰ «Συνταγμάτια» οὐδαμῶς ἀναφέρεται ἡ Μητρόπολις Κιέβου. Δέσποτα τοῦ Βοσπόρου, ἔχεις ἀντίλογον;

β΄) Ἀκόμη ψεύδεται δολίως ὁ Πατριάρχης καὶ ἐξαπατᾷ παναθλίως, διότι δέχεται ὅτι κατὰ τὸ ἔτος 1686, ἐπὶ Πατριάρχου Διονυσίου Δ΄, δὲν ἐγένετο ὑπὸ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἡ ἐπανυπαγωγὴ τῆς Μητροπόλεως Κιέβου εἰς τὸ Πατριαρχεῖον Μόσχας, ἀλλὰ ἐδόθη μόνον ἡ ἄδεια νὰ χειροτονῇ ἡ Μόσχα τὸν Μητροπολίτην Κιέβου. Ἀγνοεῖ ὁ π. Βαρθολομαῖ­ος ὅτι τὸ σχετικὸν Πατριαρχικὸν κείμενον εἶναι σαφέστατον; Ἰδού: «Ἡ Μητρόπολις Κιέβου ἔστω ὑποκειμένη ὑπὸ τὸν Ἁγιώτατον Πατριαρχικὸν τῆς Μοσχοβίας θρόνον». 

Καὶ πάλιν οὐαὶ τῷ Βαρθολομαίῳ. Οὐαί! Οὐαί! Ψεύδεται! Ψεύδεται! Ψεύδεται καὶ αὐτοδιαψεύδεται ὁ Πατριάρχης!!! Μὲ τὰς γνωστὰς δύο ἐπιστολὰς του πρὸς τὸν Πατριάρχην Μόσχας, ἐγγράφως καὶ σαφῶς, δέχεται καὶ ἀναγνωρίζει, ἀνεπιφυλάκτως, ὅτι τὸ Πατριαρχεῖ­ον Μόσχας ἔχει τὴν κανονικὴν ἁρμοδιότητα καὶ νὰ καθαιρῇ Ἐπισκόπους τῆς ἐν Οὐκρανίᾳ Ἐκκλησίας. Κατὰ τὴν παγίαν κανονικὴν τάξιν, μία Τοπικὴ Ἐκκλησία, ἡ ὁποία ἔχει τὴν ἁρμοδιότητα καὶ τὸ Δίκαιον νὰ ἐκλέγῃ, νὰ χειροτονῇ καὶ νὰ καθαιρῇ Ἐπισκόπους της, κατέχει τὴν πλήρη καὶ ἐν παντὶ κανονικὴν δικαιοδοσίαν.

γ΄) Καὶ πάλι ψεύδεται ἐξευτελιστικῶς ὁ Πατριάρχης καὶ ἐξαπατᾷ καταφώρως. Εἰς τὴν προαναφερθεῖσαν συνέντευξίν του ἐδήλωσεν ὅτι: «Τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, ἀνταποκρινόμενον στὶς παρακλήσεις καὶ στὶς πνευματικὲς ἀνάγκες τοῦ Οὐκρανικοῦ λαοῦ, τοὺς ἔδωσε μία δική τους ἐλεύθερη καὶ Αὐτοκέφαλη Ἐκκλησία». 

Ψευδῶς, σκοπίμως καὶ ἀδιστάκτως, ἀποκρύπτει τὴν πρα­γματικὴν ἐκκλησιαστικὴν κατάστασιν τῆς Οὐκρανίας. Ἡ σαρωτικὴ πλειοψηφία τῶν πολλῶν ἑκατομμυρίων τοῦ Ὀρθοδόξου Λαοῦ τῆς Οὐκρανίας μὲ τὰς χιλιάδας Ἐνοριῶν καὶ τὰς ἑκατοντάδας Ἱερῶν Μονῶν ἔχει τὴν παν­ορθοδόξως ἀνεγνωρισμένην ἰδικήν της Κανονικὴν Ἐκκλησίαν ὑπὸ τὸν Ὀνούφριον, ἡ ὁποία δὲν ἐζήτησεν Αὐτοκεφαλίαν. 

Ἡ ψευδοαυτοκεφαλία τοῦ π. Βαρθολομαίου οὐδεμίαν σχέσιν ἔχει (ἀπολύτως οὐδεμίαν) μὲ τὴν πολυάριθμον αὐτὴν Ἐκκλησίαν. Ὁ Πατριάρχης ἔδωκε αὐτοκεφαλίαν εἰς τὴν προσωπικήν του ὑπ’ αὐτοῦ κατασκευασθεῖσαν ψευδοεκκλησίαν τοῦ περιωρισμένου καὶ ἀσημάντου κύκλου τῶν ἀμετανοήτων καθῃρημένων, ἀναθεματισμένων, αὐτοχειροτονήτων καὶ σχισματικῶν. Πατριάρχα, δὲν ἐντρέπεσαι καὶ οὐδαμῶς αἰσχύνεσαι νὰ ἀναφέρεσαι ψευδέστατα εἰς ὁλόκληρον τὸν οὐκρανικὸν λαόν; Κρῖμα καὶ κατάκριμα!!!

Εἶναι πολλαὶ καὶ προκλητικαὶ αἱ ψευδολογίαι τοῦ Πατριάρχου τούτου, ὅπως ἔχει δῆθεν τὸ κανονικὸν δικαίωμα νὰ χορηγῇ Αὐτοκεφαλίας καὶ νὰ ἐφαρμόζῃ τὸ ἔκκλητον πανορθοδόξως εἰς ὅλας τὰς Αὐτοκεφάλους Ἐκκλησίας, αὐτοβούλως, αὐθαιρέτως καὶ διὰ τῆς ἀντικανονικῆς εἰσπηδήσεως.

δ΄) Ἐνταῦθα ἀναφέρομαι ἀκόμη μόνον εἰς τὴν ἀδίστακτον ψευδολογίαν του καὶ φρικαλέαν ἐξαπάτησίν του ὅτι ἐπέτυχε νὰ ἀποκαταστήσῃ κανονικῶς, ἐκκλησιαστικῶς, ἠθικῶς καὶ πνευματικῶς τοὺς κανονικῶς καὶ δικαίως τιμωρηθέντας ὑπὸ τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας. 

Οὔτε δικαίωμα εἶχε νὰ εἰσπηδήσῃ εἰς τὴν ξένην κανονικὴν δικαιοδοσίαν, ἀλλ’ οὔτε καὶ τὴν δυνατότητα νὰ ἀποδείξῃ δικαστικῶς ὅτι ἀδίκως καὶ ἀντικανονικῶς κατεδικάσθησαν οἱ τιμωρηθέντες, διὰ πολλοὺς λόγους, ἀλλὰ καὶ διὰ τὸν οὐσιωδέστατον λόγον ὅτι δὲν εἶχε τοὺς σχετικοὺς δικαστικοὺς φακέλους, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκονται εἰς τὸ Πατριαρχεῖ­ον Μόσχας. 

Πῶς ὅμως ἀπετόλμησεν ὁ Πατριάρχης, μὲ τοιοῦτον θράσος, νὰ ἰσχυρισθῇ καὶ νὰ βροντοφωνήσῃ, πανορθοδόξως καὶ παγκοσμίως, ὅτι τὸ Πατριαρχεῖον Μόσχας ἐπέβαλε τὰς ποινὰς ἀδίκως καὶ ἀντικανονικῶς, ἀφοῦ ὁ ἴδιος ὁ Πατριάρχης π. Βαρθολομαῖος ἔχει ἀναγνωρίσει καὶ ἔχει παραδεχθῆ τὰς ποινὰς αὐτάς γραπτῶς, ἐπισήμως καὶ ἄνευ οὐδεμιᾶς ἐπιφυλάξεως; Ἔτι καὶ ἔτι οὐαὶ τῷ Βαρθολομαίῳ! Ἔχει αὐτοεμπλακῆ, θανασίμως. 

Ἐζητήθη, κατ’ ἐπανάληψιν, νὰ γνωστοποιήσῃ ὁ Πατριάρχης τὸν διαδικαστικὸν τρόπον καὶ τὸ σκεπτικὸν τῆς ἐν λόγῳ ἀποκαταστάσεως (ψευδοαποκαταστάσεως) καὶ ἀρνεῖται νὰ πράξῃ τοῦτο, διότι γνωρίζει ὅτι κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπον θὰ ἀναδειχθῇ ἡ ψευδολογικὴ γυμνότης του καὶ ἡ καταφανὴς ἐξαπάτησίς του. Ἐδῶ ἔγκειται ἡ ρίζα τῆς ὅλης σημερινῆς πανορθοδόξου τραγῳδίας. Νὰ μὴ κινηθῇ οὐδεμία Τοπικὴ Ἐκκλησία πρὸς τὸ Οὐκρανικὸν ζήτημα, ἐὰν δὲν ἐρευνήσῃ προηγουμένως αὐτὴν τὴν ρίζαν.

Οἱ δύο Προκαθήμενοι Ἀθηνῶν π. Ἱερώνυμος καὶ Ἀλεξανδρείας π. Θεόδωρος, οἱ ὁποῖ­οι, σκανδαλωδῶς, ἐπιπολαίως, ἀνευθύνως καὶ ἀντικανονικῶς, ἀνεγνώρισαν τὸν ψευδοεπίσκοπον Ἐπιφάνιον τῆς ψευδοεκκλησίας τοῦ π. Βαρθολομαίου, διέπραξαν πρωτοφανῆ ἐκκλησιαστικὴν αὐθαιρεσίαν καὶ ἐκκλησιολογικὸν κακούργημα, ἐφ’ ὅσον οὐδαμῶς ἀπησχολήθησαν οὐσιαστικῶς περὶ τοῦ Οὐκρανικοῦ ζητήματος, τὸ ὁποῖον ἐξακολουθεῖ νὰ συγκλονίζῃ καὶ νὰ ἀναταράσσῃ ὁλόκληρον τὴν Ὀρθοδοξίαν.  

Οἱ δύο αὐτοὶ ἐκκλησιαστικοὶ Ἡγέται, ἐὰν δὲν ἀνακαλέσουν τὴν ἀντικανονικήν, ἀντιεκκλησιολογικήν, αὐθαίρετον, προδοτικήν τῆς ἀποστολῆς των καὶ σχισματικὴν αὐτὴν ἀναγνωριστικὴν ἀπόφασίν των, νὰ παραιτηθοῦν πάραυτα. Ἔγιναν καὶ αὐτοὶ δημιουργοὶ σχισμάτων εἰς τὴν ἐπὶ Γῆς στρατευομένην Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ, ὅπως ὁ Πατριάρχης π. Βαρθολομαῖος.

9) Ὅλαι αἱ ἄλλαι Αὐτοκεφαλίαι ἐδόθησαν πρὸς ἐκκλησιαστικὴν ὠφέλειαν, ἐνῷ ἡ ψευδοαυτοκεφαλία τῆς Πατριαρχικῆς ψευδοεκκλησίας τοῦ Κιέβου, ὄχι μόνον δὲν συνέβαλεν εἰς ἐκκλησιαστικήν τινα ὠφέλειαν, ἀλλὰ ἐδημιούργησεν ἐκκλησιαστικὴν καταστροφήν. Ὑπῆρξε καθαρὸν προϊὸν ἀπροκαλύπτων ἐπεμβάσεων τῆς κοσμικῆς ἐξουσίας, κυρίως τῆς Ἀμερικῆς. Τοῦτο ἔχει ἐπισημανθῆ πανταχόθεν.

10) Ὁ Πατριάρχης ἐδήλωσεν ὅτι ἔδωκε τὴν Αὐτοκεφαλίαν αὐτὴν διὰ τὴν ἐσωτερικὴν ἑνότητα τῆς ἐν Οὐκρανίᾳ Ἐκκλησίας. Ὅμως, ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι ἡ τοιαύτη ἀνατρεπτικὴ τοῦ Κανονικοῦ Δικαίου ἐνέργεια καὶ πρᾶξις τοῦ Πατριάρχου ἐπεδείνωσε κατὰ πολὺ τὸ ἐκκλησιαστικὸν σχίσμα τῆς Οὐκρανίας καὶ ἐγένετο αἰτία νὰ συνταράσσεται σήμερον καὶ νὰ ἀναταράσσεται σεισμικῶς ὁλόκληρος ἡ Ὀρθοδοξία. Οὐδεμία ἄλλη ἀπὸ τὰς ὑφισταμένας Αὐτοκεφαλίας εἶχε δημιουργήσει οὔτε κατ’ ἐλάχιστον τοιοῦτον πρόβλημα.

11) Ὅλαι αἱ προηγούμεναι αὐτοκεφαλίαι ἐδόθησαν καὶ διετηρήθησαν ἐντὸς τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἑνότητος εἰς πανορθόδοξον κλίμακα. Ἡ ἐν λόγῳ δαιμονοαυτοκεφαλία τοῦ π. Βαρθολομαίου ἐγένετο ἐργαλεῖον πολεμικῆς ἐπιθέσεως τοῦ Πατριάρχου κατὰ τοῦ Ὀρθοδόξου Πατριαρχείου Μόσχας, τὸ ὁποῖον ἐκπροσωπεῖ τὸ ἥμισυ σχεδὸν ὁλοκλήρου τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἡ θεοκατάρατος καὶ τρισκατάρατος αὐτὴ αὐτοκεφαλία ἐδημιούργησε τὸ μέγα σχίσμα μεταξὺ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καὶ τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας, τὸ ὁποῖ­ον συνεχῶς διευρύνεται μὲ ἄκραν ἐπικινδυνότητα.

12) Ὅλαι αἱ αὐτοκεφαλίαι εἶχον δοθῆ εἰς Τοπικὰς Ἐκκλησίας μὲ κανονικοὺς Προκαθημένους. Ὅμως, ἡ Πατριαρχικὴ ψευδοαυτοκέφαλος ψευδοεκκλησία τοῦ Κιέβου ἔχει ψευδοπροκαθήμενον τὸν ψευδοεπίσκοπον Ἐπιφάνιον, ὁ ὁποῖος ψευδοεχειροτονήθη ἀπὸ τὸν καθῃρημένον Φιλάρετον καὶ συνεπῶς εἶναι εἰς τὴν πραγματικότητα ἀχειροτόνητος. Δὲν ἔχει Ἀρχιερωσύνην.

Μακαριώτατοι σεβαστοὶ Πατέρες Προκαθήμενοι Ἀθηνῶν καὶ Ἀλεξανδρείας Ἱερώνυμε καὶ Θεόδωρε, αὐτὸν τὸν ψευδοεπίσκοπον ἀνεγνωρίσατε ὡς Προκαθήμενον τῆς Πατριαρχικῆς ψευδοεκκλησίας τοῦ Κιέβου;

Μακαριώτατοι, δὲν δύνασθε νὰ ἀρνηθῆτε ὅτι σεῖς ἀναγνωρίζετε ταυτοχρόνως καὶ τὸν Ὀνούφριον ὡς Προκαθήμενον τῆς Κανονικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Κιέβου. Ἐθέσατε λοιπὸν δύο Ἐπισκόπους (ὁ Ἐπιφάνιος ψευδοεπίσκοπος) εἰς τὸν αὐτὸν ἀκριβῶς τόπον. 

Ἔχετε συνειδητοποιήσει ὅτι ἐποδοπατήσατε τοὺς ἱεροὺς Κανόνας, οἱ ὁποῖοι ἀπαγορεύουν αὐστηρῶς τὴν συνύπαρξιν δύο Ἐπισκόπων εἰς τὸν αὐτὸν τόπον; Μακαριώτατοι, δὲν ἀντελήφθητε ὅτι ἔχετε εἰσπηδήσει, ἀποδεδειγμένως, εἰς τὴν ξένην κανονικὴν δικαιοδοσίαν τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας, κατὰ δεινὴν παραβίασιν καὶ καταφρόνησιν ἱερῶν Κανόνων; Μακαριώτατοι, ἔχετε ἀντίρρησιν;

Τελειώνω μὲ τὰ προσφάτως γραφὲντα ὑπὸ τοῦ ἀγωνιστοῦ Μητροπολίτου πρώην Καλαβρύτων καὶ Αἰγιαλείας π. Ἀμβροσίου: «Ὁ Πατριάρχης μας κ. Βαρθολομαῖος, ἀντὶ νὰ συμβολίζῃ καὶ νὰ ὑπερασπίζεται ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, καθίσταται πλέον μία ΒΟΜΒΑ στὰ θεμέλια τῆς Ὀρθοδοξίας! Θὰ τὸ ἐπαναλάβω. Ἡ Ὀρθοδοξία λοιπὸν διασπᾶται! Μὲ μαθηματικὴ ἀκρίβεια ὁδηγεῖται σὲ ΝΕΟ ΣΧΙΣΜΑ!».

Ὑστέρα γραφὴ (Υ.Γ.) Ἐνῷ ἐντείνεται ὁ πανορθόδοξος σάλος, τὸν ὁποῖον προεκάλεσεν ὁ Πατριάρχης π. Βαρθολομαῖος μὲ τὴν οὐκρανικὴν ψευδοαυτοκεφαλίαν του, ὁ ἀδίστακτος αὐτὸς ἄνθρωπος προέβη καὶ εἰς ἄλλην κατὰ πολὺ χειροτέραν καὶ περισσότερον καταστρεπτικήν τῆς Ὀρθοδοξίας πρᾶξιν του.  

Φρίξατε, ἀδελφοὶ ἀναγνῶσται τοῦ «Ὀρθοδόξου Τύπου» καὶ οἱ ἅπαντες Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί. Ὁ προδότης τῆς ἀποστολῆς του Πατριάρχης π. Βαρθολομαῖος, προσφάτως, ἀπετόλμησε νὰ ἁγιοκατατάξη τὸν ἱερομόναχον Σωφρόνιον Σαχάρωφ, ἐν γνώσει του ὅτι οὗτος ἐπιβαρύνεται, ἀποδεδειγμένως, μὲ πολλὰ ἀντικανονικά, κακόδοξα. 



Αὐτὴ ἡ ψευδοαγιοκατάταξη εἶχε προγραμματισθῆ νὰ πραγματοποιηθῆ πρὸ τεσσάρων ἔτων, ὡς εἶχε δημοσιευθῆ εἰς τὸν Τύπον καὶ εἰς τὸ Διαδίκτυον. Ἐματαιώθη τότε μὲ τὴν ἐσπευσμένην ἔκδοσιν τοῦ βιβλίου μου «ΜΕΓΑ ΣΚΑΝΔΑΛΟΝ ΤΥΧΟΝ ΑΓΙΟΚΑΤΑΤΑΞΙΣ ΤΟΥ ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ ΣΑΧΑΡΩΦ»



Ἡ μετὰ ἀπὸ ἔτη αἰφνίδιος αὐτὴ ἐνέργεια τοῦ παραπαίοντος Πατριάρχου ἐξέπληξε πολύ. Μὲ τὴν ἐγγραφὴν εἰς τὸ Ἁγιολόγιον τῆς Ὀρθοδοξίας ὁπλίζει τοὺς ἐχθρούς τῆς Ἐκκλησίας. Θὰ ἀκολουθήση σειρὰ ἀποκαλυπτικῶν δημοσιευμάτων, διὰ νὰ ἀναγκασθῆ ὁ Πατριάρχης νὰ ἀνακαλέση αὐτὴν τὴν ἀνίερον ἐνέργειάν του. 

Ὁ Πατριάρχης, διὰ τοῦ τρόπου αὐτοῦ, ἠθέλησε νὰ ἱκανοποιήση τὸν Μητροπολίτην Ναυπάκτου π. Ἱερόθεον καὶ τὸν Ἡγούμενον τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Βατοπαιδίου π. Ἐφραίμ.
orthodoxostypos
«Πᾶνος» 

6 σχόλια:

  1. Είναι ακριβώς όπως τα είπε ο πατήρ Ιωάννης.
    Το σχίσμα που προκαλείται στην Ορθόδοξη Εκκλησία (θεωρείται ως η μεγαλύτερη αμαρτία).
    και στην τοπική κανονική ΟΡΘΌΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΊΑ της Ουκρανίας κηρύσσεται πλέον κανονικός ΔΙΩΓΜΌΣ.
    Από τις ουκρανικές κρατικές αρχές από την ουκρανική αστυνομία με την σύμπραξη των άθεων και φανατικών ουκρανών εθνικιστών και φυσικά με πρωτοστάτες τους σχισματικούς της νέας δομής στην οποία εχαρίσθη η Αυτοκεφαλία.
    Εμείς εδώ ζούμε εκ του ασφαλούς, ενώ στην Ουκρανία.
    Οι Αρχιερείς της κανονικής Εκκλησίας προπηλακίζονται και τους ασκούνται τρομερές πιέσεις για να προσχωρήσουν στη σχισματική εκκλησία. Το ίδιο ακριβώς υφίστανται και οι χιλιάδες Ιερείς που βιώνουν την κατάσχεση και την αρπαγή των Ιερών Ναών των χιλιάδων ενοριών.Και τον ξυλοδαρμό των ίδιων και των πιστών.
    Και εκατοντάδες Ιερές Μονές κατάσχονται αρπάζονται και δέχονται από τους σχισματικούς λυσσαλέο πόλεμο. Δέχονται τελεσίγραφα διά των οποίων τους τίθεται το αδιέξοδο πρόβλημα ότι πρέπει ή να προσχωρήσουν στην ουκρανική συστηματική δομή ή να εγκαταλείψουν τις μονές της μετανοίας τους.
    Ο Βαρθολομαίος ζήλεψε την δόξα του Άρείου. Αυτά που έκανε ο Άρειος στη Βασιλεύουσα. Τα κάνει ο Βαρθολομαίος τώρα στην Ουκρανία.
    Και δυστυχώς γίνονται με τις ευλογίες και των δικών μας Αρχιερέων.
    Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος όταν πήγε στη Βασιλεύουσα είπε:
    Ας μείνουν οι οίκοι εις τους αιρετικούς, κι ας έχουμε εμείς τον Οικούντα.
    Εμείς λόγω της εντολής της προς τον πλησίον αγάπης, είμεθα υποχρεωμένοι να συμπαρασταθούμε στην υπό διωγμό κανονική Εκκλησία της Ουκρανίας και φυσικά να συνδεθούμε με το ΠΝΕΎΜΑ της Αληθείας. Αμήν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και θα ήθελα να συμπληρώσω στο σχόλιο που έγραψα προηγουμένως.
    Εμείς ζούμε εκ του ασφαλούς (για την ώρα).
    Γιατί όταν καίγεται το σπίτι του γείτονά σου, περίμενε να έρθει η φωτιά και στο δικό σου σπίτι.
    Αλλά πολύ φοβάμαι ότι αν συμβεί αυτό και σε μας, θα είναι απέναντι στους Ιερείς μας και στους πιστούς, οιίδιοι οι Αρχιερείς μας.
    Εύχομαι να βγω ψεύτης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΝΟΝΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΟΝΟΥΦΡΙΟΥ.
    ΗΜΟΥΝ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ ΤΟ ΚΥΝΗΓΗΤΟ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΙΕΡΕΩΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΚΕΙ.
    ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟ ΜΕ ΟΣΑ ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΟΤΙ ΕΓΙΝΑΝ ΤΟ 1924, ΟΤΑΝ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΕΠΕΒΑΛΕ ΜΕ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ,ΤΟ ΝΕΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΩΝ ΝΕΟΤΑΞΙΤΩΝ ΠΟΥ ΗΘΕΛΑΝ ΣΧΙΣΜΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ.
    ΟΠΕΡ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΧΤΥΠΗΘΗΚΑΝ ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΑΝ.
    ΛΥΠΑΜΑΙ ΑΛΛΑ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΣΕ ΟΛΑ, ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΤΟ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ, ΕΘΕΛΟΤΥΦΛΕΙ ΚΑΙ ΚΩΦΕΥΕΙ.
    ΘΕΛΕΙ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ.
    ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΘΕΛΗΣΗ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΠΙΣΤΗ, ΥΠΑΡΧΕΙ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πριν ξεκινήσω να γράψω αυτά που θέλω να πω. Να κάνω μία διευκρίνιση.
      Όταν λέω ότι μπορεί να υποστούμε και εμείς διωγμούς οι Ιερείς και η πιστοί. Δεν έχεις σχέση με τους νέοημερολόγιτες και παλαιοημερολογίτες.
      Αλλά με τα λεγόμενα του Βαρθολομαίου
      που είπε ότι είναι πλέον αδιαμφισβήτητη Η ένωση των εκκλησιών με τους παπικούς. Και θέλει να μας εισαγάγει το κοινό ποτήριο. Όσοι Ορθόδοξοι θα πάμε κόντρα στον οικουμενισμό. Θα υποστούμε τις ίδιες διώξεις με τους αδερφούς μας που διώκονται στην Ουκρανία. Ίσως και χειρότερες.
      Και τώρα θα μπω στο θέμα μου.
      Μας λες ότι οι διωγμοί στην Ουκρανία είναι οι ίδιοι με αυτούς που γίναν το 1924 στη χώρα μας. Μάλλον είσαι ανιστόρητη.
      Οι αδερφοι μας στην Ουκρανία δέχονται διωγμός από καθηρημένους, αναθεματισμένους, άχειροτόνιτους και σχισματικούς.
      Τώρα θα σου πω τι συνέβη το 1924.
      Την 1η Μαρτίου 1923 καθιερωθεί πολιτικός το Γρηγοριανο ημερολόγιο εν Ελλάδι. Οι θρησκευτικές εορτές θα εξακολουθούσαν να εορτάζονται κατά το Ιουλιανόν. Αλλά όταν στην πράξη επιχειρηθεί ο διαχωρισμός της εθνικής εορτής από την εορτή του Ευαγγελισμού το πράγμα έφερε μεγάλη σύγχυση.
      Και κατέστη σαφές ότι εν Ελλάδι είναι αδύνατος ή συνύπαρξης δύο ημερολογίων ενός πολιτικού και ενός θρησκευτικού.
      Αν διαβάσουμε και τις προφητείες του Αγίου Πατροκοσμά μας λέει
      (Όταν ανθίσουν δύο αμυγδαλές μαζί θα έρθει και η απελευθέρωση του γένους μας). Και εννοούσε την 25η Μαρτίου που γιορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Και την 25η Μαρτίου που γιορτάζουμε την την επανάσταση του 1821.
      Και έτσι το Πατριαρχείο την 10η Μαρτίου 1924 ελογίσθη και εορτασθη ως 23η Μαρτίου. Για να μην χωριστούν οι δύο εορτές.
      Στο επόμενο σχόλιο μου θα πω τι συνέβη από κει και πέρα.


      Διαγραφή
  4. Λένε οι παλαιοημερολογίτες ότι πήραμε το παπικο ημερολόγιο.
    Αν ίσχυε αυτό τότε θα είχαμε κοινό Πάσχα με τους παπικούς.
    Στην πρώτη οικουμενική σύνοδο που έγινε στην Νίκαια θεσπίστηκε πότε θα εορτάζεται το Πάσχα. Και αυτή τι στάση κράτησε η Εκκλησία της Ελλάδος γιατί ότι είναι δογματικό δεν μπορεί να αλλάξει.
    Και ενώ όλες οι Ορθόδοξες Εκκλησίες Βουλγαρική Ρωσική Ιεροσολύμων και λοιπά εξακολουθούν να χρησιμοποιούν Εορτολόγικος το Ιουλιανόν
    ενώ πολιτικώς ακολουθούν το Γρηγοριανόν.
    Την ενέργεια αυτή της Ελλαδικής Εκκλησίας ενέκριναν όλες γενικώς οι Ορθόδοξες Εκκλησίες ουδέποτε διέκοψαν την κοινωνία μεταξύ τους μέχρι σήμερα οι απανταχού της γης Ορθόδοξες Εκκλησίες έχουν κοινό ποτήριο και αλληλομνημόνευση δια των διπτύχων.
    Και όλο το Άγιο Όρος δεν δέχτηκε το νέο ημερολόγιο, αλλά ποτέ δεν έπαψε να έχει κοινό ποτήριο με την Εκκλησία της Ελλάδος.
    Στο επόμενο σχόλιο θα πω τα επιχειρήματα των παλαιοημερολογιτών και τι τους απαντάει ο ίδιος ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος.



    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Θα ξεκινήσω με αυτό που είπε ο πατήρ Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος. Και συμφωνώ απόλυτα μαζί του.
    ΚΑΚΏΣ, ΚΆΚΙΣΤΑ ΈΓΙΝΕ Η ΑΛΛΑΓΉ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΊΟΥ.
    Αλλά από το σημείο αυτό μέχρι το σημείο να δούμε τα ημερολόγια ως... Δόγματα πίστεως και να εξαρτήσουμε από αυτά το κύρος των Μυστηρίων και την επίτευξη της σωτηρίας η απόσταση είναι αβυσσαλέα.
    ΑΣ ΚΡΑΤΟΎΣΑΝ ΟΙ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΊΤΕΣ ΤΟ ΠΑΛΙΌ ΗΜΕΡΟΛΌΓΙΟ ΑΛΛΆ ΑΣ ΔΙΑΤΗΡΟΎΣΑΝ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΊΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΊΑ.(αυτό που έκανε και όλο το Άγιο Όρος. Υπήρξαν πολύ σθεναρές αντιδράσεις και δεν άλλαξε το ημερολόγιο).
    Τώρα ας δούμε τα επιχειρήματα τους. Μας λένε όταν εμείς γιορτάζουμε 25 Δεκεμβρίου τα Χριστούγεννα, με το πατρώου ημερολόγιο είναι 12 Δεκεμβρίου και εορτάζει ο Άγιος Σπυρίδωνας.
    Στην ειδωλολατρική Ρώμη όταν οι Χριστιανοί βγήκαν από τις κατακόμβες.
    Μέχρι τότε τα Χριστούγεννα τα γιόρταζαν στις 6 Ιανουαρίου μαζί με τα Θεοφάνεια και τα ονόμαζαν Επιφάνεια.
    Ειδωλολάτρες όμως στις 25 Δεκεμβρίου γιόρταζαν τον Θεό μύθρα, πού ήταν ο θεός ήλιος. Και οι χριστιανοί τότε μετέθεσαν την Γέννηση του Σωτήρος το 325 μ.Χ στις 25 Δεκεμβρίου. Για να τους δείξουν να μην λατρεύουν τον χτιστό ήλιο, αλλά τον νοητό ΉΛΙΟ της δικαιοσύνης τον ΙΗΣΟΎ ΧΡΙΣΤΌ.
    Στην Κωνσταντινούπολη συνεχίστηκε να εορτάζεται η Γέννηση του Σωτήρος στις 6 Ιανουαρίου.
    Το 386 μ.Χ γιορτάστηκε για πρώτη φορά στην Κωνσταντινούπολη Η Γέννηση του Σωτήρος στις 25 Δεκεμβρίου. Υπό του Αγίου Γρηγορίου του Ναζιανζηνού (61 χρόνια μετά). Ο περισσότερος λαός δυσανασχέτησε για την αλλαγή στις ημερομηνίας, και υπήρξαν πολλές αντιδράσεις.
    Τότε ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, βγάζει ένα περίφημο λόγο και λέει ότι πρέπει να είμαστε Θεόλάτρες και όχι χρόνολάτρες.
    Και ότι ο χρόνος δημιουργήθηκε για τις ανάγκες του ανθρώπου.
    (Μαζί με την μετακίνηση των Χριστουγέννων μετακινηθεί και πλήθος άλλων εορτών συναρτομένων όπως οι Ευαγγελισμοί Θεοτόκου - Προδρόμου, γέννηση Προδρόμου, Περιτομή, Υπαπαντή.)
    Η Εκκλησία μας μετέθεσε και την εορτή του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου επειδή εκοιμήθη την ημέρα της υψώσεως του Τιμίου Σταυρού.
    Στις 13 Νοεμβρίου.
    Ακόμα και η Δεσποτική εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Χριστού μας.
    Όλοι γνωρίζουμε από τους Ευαγγελιστές ότι έγινε λίγες μέρες πριν μπει στα Ιεροσόλυμα πριν το Εκούσιο πάθος.
    Και επειδή αυτή η Λαμπρή εορτή έπεφτε μέσα στην Μεγάλη Σαρακοστή. Και δεν μπορούσε να εορταστεί με την λαμπρότητα που τις άξιζει. Οι Θεοφόροι Πατέρες την μετέθεσαν 40 ημέρες πριν τις 14 Σεπτεμβρίου πού είναι η Υψωση του Τιμίου Σταυρού (ημέρα αυστηράς νηστείας). Στις 6 Αυγούστου.
    Μας λένε όταν γιορτάζουν τα επουράνια γιορτάζουν και τα επίγεια.
    Η τελετή της Αναστάσεως γίνεται στις 12 τα μεσάνυχτα.και εν συνεχεία η πανηγυρική Θεία Λειτουργία που λήγει κατά τις 2 π.μ. ξημερώνοντας Κυριακή. Στην Αμερική όμως η ελληνική ώρα 2 π.μ. είναι 7η απογευματινή του Μεγάλου Σαββάτου άρα εκεί δεν γιόρτασαν ακόμα την Ανάσταση. Και τι θα γίνει με τους Χριστιανούς της Αυστραλίας που θα γιορτάσουν την Ανάσταση ακόμα πιο αργά;
    Στους ουρανούς το Φως είναι Ανέσπερο. Και η χαρά ανεκλάλητη. Και όποτε εορτάζουμε εμείς εορτάζουν και τα επουράνια μαζί μας.
    Δυστυχώς απέκοπησαν από την Εκκλησία.Εκαναν δική τους Εκκλησία. Έκαναν το σχίσμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή