Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2019

Ο πνευματικός ξεκουράζεται με την μετάνοια του ανθρώπου.Το κουραστικό είναι ότι έρχονται άνθρωποι που ΔΕΝ εξομολογούνται.



π.Παύλος Παπαδόπουλος
Ρωτάμε τον πνευματικό μας, ψάχνουμε διορατικούς-χαρισματικούς γέροντες να μας συμβουλέψουν για το πώς θα λυθούν τα προβλήματά μας, για το πώς θα πραγματοποιηθούν οι επίγειοι πόθοι μας.

Ρωτάμε λοιπόν σύγχρονους αγίους ανθρώπους, ρωτάμε τους πνευματικούς μας και συζητάμε για ώρα μαζί τους για τα προβλήματά μας, για τα ψυχολογικά μας, για τις μέριμνές μας. Ρωτάμε πως, πότε, γιατί εκείνο, γιατί το άλλο μου συμβαίνει, πότε θα απαλλαγώ…

Σπάνια, ίσως και ποτέ κάποιος πνευματικός θα ερωτηθεί "πάτερ πώς θα σωθώ"; Σχεδόν κανείς δεν νοιάζεται πώς θα σωθεί. Σχεδόν όλοι νοιάζονται πώς θα τακτοποιηθεί το θέμα τους. Γι'αυτό και θέλουν να πάνε στον πνευματικό τους, για να τους δώσει μια λύση σε ότι τους απασχολεί.

Η Θράκη αντί πινακίου...Χάλκης;



του Νεκτάριου Δαπέργολα

Διδάκτορος Ιστορίας



       Μέσα στο γενικευμένο ξεπούλημα του παντός που επιχειρεί - εντελώς απροκάλυπτα πλέον εδώ και μήνες - το αντίχριστο και μισελληνικό καθεστώς που κυβερνά τη χώρα, περίοπτη θέση κατέχει φυσικά η (ακόμη) ελληνική Θράκη. 

    Μία περιοχή άλλωστε που τελεί εδώ και πολλά χρόνια υπό ελληνική ψιλή κυριότητα, αλλά ουσιαστικά υπό τουρκική επικαρπία, λόγω της εθνομειοδοτικής στάσης όλων (λίγο ως πολύ) των σύγχρονων ελληνικών κυβερνήσεων, λόγω της συμπεριφοράς του τοπικού πολιτικού και αυτοδιοικητικού προσωπικού, αλλά και εξαιτίας του παροιμιώδους στροθοκαμηλισμού που χαρακτηρίζει τους πλείστους εκ των κατοίκων της. 

      Με αυτά τα δεδομένα - και καθώς έχει ήδη προηγηθεί η προδοσία της Μακεδονίας (και έχουν ταυτόχρονα αρχίσει και να δικαιώνονται όσοι φοβούνται ότι ο διαμελισμός της πατρίδας βρίσκεται πλέον σε πλήρη εξέλιξη) - το έργο «επέκταση και ολοκλήρωση της τουρκικής επικυριαρχίας στη Θράκη» δεν προκαλεί την παραμικρή έκπληξη σε όσους το παρακολουθούν.

Ένα συγκλονιστικό θαύμα του νέου Αγίου της Εκκλησίας μας, του Αγίου Αμφιλοχίου Μακρή, που συνέβη πριν λίγα χρόνια!



«Εγώ σε βοήθησα και έγινες καλά. Τώρα πρέπει να πας στην Πάτμο όπου ευρίσκομαι και να με ευχαριστήσεις και να πεις ότι είμαι άγιος, γιατί δεν πιστεύουν στην αγιότητά μου» 

*Ένα συγκλονιστικό θαύμα του νέου Αγίου της Εκκλησίας μας, του Αγίου Αμφιλοχίου Μακρή, που συνέβη πριν λίγα χρόνια!

~ Ένα γεγονός που δείχνει πως εδέχετο μυστικές κλήσεις για την σωτηρία των άλλων και που θυμίζει τον μεγάλο Απόστολο των Εθνών που ήκουσε την φωνήν του Μακεδόνος «διαβάς βοήθησον ημίν».

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΕΜΠΤΗ 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2019

Ὁ Ὅσιος Αὐξέντιος ὁ ἐν τῷ Ὄρει 

Ὁ Βουνός, ὡς Κάρμηλος, ἦν Αὐξεντίω,
Φανέντι τἄλλα πλὴν τελευτῆς Ἠλία.
Λεῖψε βίον δεκάτῃ Αὐξέντιος ἠδέ τετάρτῃ.


Ὁ Ὅσιος Αὐξέντιος καταγόταν ἀπὸ τὴν Συρία. Ἔζησε στὴν Κωνσταντινούπολη ἐπὶ αὐτοκράτορα Θεοδοσίου Β’ τοῦ Μικροῦ (408 – 450 μ.Χ.) καὶ κατεῖχε τὸ ἀξίωμα τοῦ σχολαρίου τοῦ στρατηλάτου.

Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2019

Ελάτε να αγωνισθούμε για τον Χριστό μας, για την Εκκλησία μας και για τον Ιερό Κλήρο!


ΕΚΔΟΣΙΣ ΝΕΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ - ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ

ΠΛΑΝΑΣΘΕ Κ. ΤΣΙΠΡΑ!
Η επιθετική πολιτική του κ. Τσίπρα και των παραγόντων της Κυβερνήσεως του ΣΥΡΙΖΑ κατά της Ορθοδοξίας και ιδιαίτερα εναντίον της Μητρός Εκκλησίας της Ελλάδος συνεχίζεται με διαρκώς  αυξανόμενη ένταση!
Την εβδομάδα, που τώρα διανύουμε, έχει προαναγγελθεί, ότι θα εισαχθούν στη Βουλή προς συζήτηση τα θέματα της Εκκλησίας, ήτοι 
  1. Η κατάργηση του άρθρου 3 του Συντάγματος, με το οποίον ορίζεται ή Ορθοδοξία ως «η Επικρατούσα Θρησκεία εν Ελλάδι»  και
  2. Η διαγραφή του ιερού Εφημεριακού από το Ταμείον της Ενιαίας Αρχής Πληρωμών του Κράτους, δηλ. η απόρριψις του ιερού Κλήρου στον κάλαθο των αχρήστων του Ελληνικού Δημοσίου! 

Ο Παπαφλέσσας της Μακεδονίας! Ο Ελληνόψυχος Μητροπολίτης Γερμανός φεύγει 11 Φεβρουαρίου, το 1935... λησμονησμένος, μόνος και πάμπτωχος όπως όλοι οι γίγαντες της Ελληνορθοδοξίας



Γεννημένος στη Στύψη της Λέσβου στα 1866, από Ψαριανό πατέρα που πολέμησε στο πλευρό των Κανάρη και Μιαούλη, σπούδασε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης και με υποτροφία της οικογένειας Σκυλίτση σπούδασε στη Λειψία, παίρνοντας διδακτορικό δίπλωμα στη Φιλοσοφία!

Όλα έδειχναν πως ο Γερμανός, θα γινόταν ένας εξέχων επιστήμονας. Αλλά ο Θεός τον ήθελε στρατιώτη του. Έτσι επιστρέφει στη Χάλκη όπου εργάζεται ως Καθηγητής και το 1896 εκλέγεται βοηθός επίσκοπος στο Πέραν της Κωνσταντινουπόλεως, στα 28 του χρόνια!

Εκεί θα καταβάλει μεγάλες προσπάθειες για να αντιπαλέψει τις ξένες δυτικοευρωπαϊκές προπαγάνδες, που με το πρόσχημα των καλών και οργανωμένων σχολείων, έκαναν προσηλυτισμό στα Ελληνόπουλα!

ΕΥΓΕ! Έφτιαξαν γκράφιτι με την Ελληνική σημαία και τον Μέγα Αλέξανδρο στην είσοδο της Πτολεμαΐδας – Δείτε φωτογραφίες


Ένα εντυπωσιακό γκράφιτι μες την Ελληνική σημαία και τον Μέγα Αλέξανδρο έφτιαξε η ομάδα «Πτολεμαίοι Μακεδόνες» στην είσοδο της Πτολεμαΐδας.

Με σχετική ανάρτησή τους αναφέρουν:

«Οι Πτολεμαίοι Μακεδόνες αλλά και η πλειοψηφία των Ελλήνων, όσες προδοτικες συμφωνίες και αν επικυρωθούν στην Ελληνική βουλή, δεν θα πάψουμε ποτέ να φωνάζουμε και να θυμίζουμε με όλους τους τρόπους πως Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ

Γι αυτό τον λόγο και με την άδεια του Δήμου Εορδαίας, στην είσοδο της πόλης και απέναντι από το Δημαρχείο της, δημιούργησαμε το παρακάτω γκράφιτι:

Η αντιμετώπιση ενός απελπισμένου από τον παπα Κοδράτο, Προηγούμενο Καρακαλληνό (†1940)

Προηγούμενος Κοδράτος Καρακαλλινός (1859 – 13/02/1940)
Την εποχή που ζούσε ο παπα-Κοδράτος στην Ι.Μ. Καρακάλλου επεσκέφθη το Άγιον Όρος ένας λαϊκός προσκυνητής που ήθελε να εξομολογηθεί τις μεγάλες του αμαρτίες. Πήγε στις Καρυές, στον π.Αβέρκιο που έφτιαχνε κομπολόγια, και ζητούσε επίμονα εξομολόγο.
 
Ο π.Αβέρκιος θεώρησε καλό να τον στείλει στην Ι. Μονή Κουτλουμουσίου που βρίσκεται κοντά στις Καρυές. Ήταν καλός πνευματικός, αλλά αυστηρός στους κανόνες, που τους έβαζε χωρίς επιείκεια.
Ο άνθρωπος πήγε στο Κουτλουμούσι και εξομολογήθηκε. Επέστρεψε όμως «κάλαμος συντετριμμένος». Χωρίς καμμία διάθεση. Γεμάτος θλίψη και αθυμία.

ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΔΙΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΜΕ ΜΙΣΘΟ 20.000€!!!... ΤΙ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ:


Συνάδελφοι,

Αλήθεια, πού πηγαίνει το καράβι της Εθνικής Τράπεζας; Δυστυχώς, σε αχαρτογράφητα νερά. Και οι καπετάνιοι τι κάνουν; Ατυχώς, πορεύονται χωρίς πυξίδα και οδηγούν το σκάφος με μαθηματική ακρίβεια στα βράχια.

Η ιστορική και πάλαι ποτέ κραταιά Εθνική Τράπεζα, χωρίς σύγχρονο επιχειρησιακό σχέδιο, συνεχίζει την κατρακύλα της και τη συρρίκνωσή της, τόσο σε ανθρώπινο δυναμικό, όσο και σε μερίδια αγοράς.

Σε ποιο στάδιο άραγε βρίσκεται αυτός ο περίφημος μετασχηματισμός που θα έδινε ώθηση στην Τράπεζα; Για ποιο λόγο δεν ενημερώνονται οι εκπρόσωποι των εργαζομένων, για να συνδράμουν με βάση τη γνώση και την εμπειρία ετών; 

Άγιον Όρος: «Είμαστε στο πλευρό του Πατριαρχείου, δεν δεχόμαστε να ταπεινωθεί από κανέναν»



Γράφει ο Αιμίλιος Πολυγένης

«Παραμένουμε στο πλευρό του Οικουμενικού Πατριαρχείου και δεν θα ανεχθούμε την ταπείνωσή του» - ανέφεραν τα μέλη της Ιεράς Κοινότητας του Αγίου Όρους, τα οποία συνεδρίασαν την Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου με αφορμή τις πρόσφατες εξελίξεις στην Ουκρανία και την παραχώρηση Αυτοκεφαλίας.

Η συνεδρίαση της Ιεράς Κοινότητας που πραγματοποιήθηκε κεκλεισμένων των θυρών και χωρίς δημοσιότητα, ειπώθηκαν πολλά για το ζήτημα που έχει προκαλέσει διχογνωμία στους ηγέτες των Ορθοδόξων Εκκλησιών καθώς και στο Άγιον Όρος.

Οι Αγιορείτες τόνισαν στη συνεδρίαση ότι το συγκεκριμένο ζήτημα θα πρέπει να τους κάνει να αισθάνονται υπερήφανοι, ενώ συμφώνησαν πως όλοι θα πρέπει να σταθούν στο πλευρό του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Ο Γέροντας Γελάσιος στη Σιμωνόπετρα


Μοναχός Δαμασκηνός Γρηγοριάτης 

Ο μακαριστός Γέροντας Γελάσιος Σιμωνοπετρίτης (1902-1987) ήταν πρώτα στη Μονή Οσίου Γρηγορίου, στην οποία είχε πάει στις 8 Μαΐου 1930. 

Κάποτε που τον επισκέφθηκα, κατά τη συζήτηση τον ρώτησα και γιατί έφυγε από τη Μονή του, όπου είχε γίνει και Καλόγερος. Ο Γέροντας πήρε αφορμή και μου είπε τα ακόλουθα.
✶✶✶
Στη Μονή του Οσίου Γρηγορίου έμεινα επτά χρόνια, και μετά επεθύμησα να πάω στους Αγίους Τόπους. Ο Γέροντας μου παπα-Θανάσης δεν μου έδινε ευλογία να πάω. 

Εγώ ζήτησα ευλογία να πάω σαν επισκέπτης στη Σιμωνόπετρα, να παρακαλέσω τον ηγούμενό της αρχιμανδρίτη π. Καισάριο να με βοηθήσει να εκπληρώσω τον σκοπό μου. Εκείνος μου υποσχέθηκε ότι θα με στείλει. 

Η μυστική συμφωνία των ποσοστών


Όταν Churchill και Stalin μοίραζαν την επιρροή τους σε κοπάδια και λιβάδια στην Ευρώπη… προφανώς δεν είχε ΚΑΜΙΑ σημασία ποιους θα ψήφιζαν στις εκλογές οι κάτοικοι των χωρών. Προφανώς ό,τι και να ψήφιζαν… αυτά τα ποσοστά δεν μπορούσαν να αλλάξουν για κανέναν λόγο.

Προφανώς είχαν τον τρόπο, τους μηχανισμούς και τη γνώση να δημιουργήσουν στους λαούς την ψευδαίσθηση της εθνικής ανεξαρτησίας και της αυτοδιάθεσης.

Τελικά ακόμα κι αυτό το 10% της επιρροής της Ρωσίας στην Ελλάδα …πρέπει να μηδενίστηκε από καιρό …προκειμένου να νομιμοποιηθεί ξανά ο κομμουνισμός.

Τί νὰ λέμε σὲ ὅσους κατηγοροῦν εὔκολα κληρικούς Γέρων Παΐσιος



Ρωτήσαμε μιὰ μέρα τὸν Γέροντα γιὰ τὸ ἑξῆς πρόβλημα ποὺ ἀντιμετωπίζουμε: «Γέροντα, μᾶς λέτε συνέχεια νὰ ἔχουμε καλὸ λογισμό, θὰ σᾶς ποῦμε ὅμως, μία περίπτωση, γιὰ νὰ δοῦμε τί μᾶς συμβουλεύετε νὰ ἀπαντοῦμε. Ἔρχονται μερικοὶ ἄνθρωποι καὶ μᾶς λένε:

Ὁ τάδε ἱερέας παίρνει πολλὰ λεφτὰ ἀπὸ τὰ μυστήρια, ὁ δεῖνα καπνίζει πολλλὰ τσιγάρα καὶ πηγαίνει στὰ καφενεῖα, ὁ ἄλλος λένε πὼς εἶναι ἀνήθικος καί, γενικά, βγάζουν ἕνα δριμὺ κατηγορητήριο ἐναντίον τῶν κληρικῶν καὶ μάλιστα παρουσιάζουν μαζὶ κι ἀποδείξεις τῶν ὅσων λένε. Σ' αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους τί μποροῦμε νὰ λέμε;»

Μια συνηθισμένη φωτογραφία; ; ;


ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ
Μια συνηθισμένη φωτογραφία. Μια μάννα περπατάει σε μια ηλιόλουστη πόλη με δυο κορίτσια, ένα μεγαλύτερο κι ένα μικρότερο. Τίποτε το αξιοπερίεργο, τίποτε το σημαντικό. Κι όμως, αυτή η φωτογραφία είναι γνωστή σ’ όλο τον κόσμο. 

Είναι Άνοιξη του 1942. Λένινγκραντ, κοντά στον κεντρικότερο δρόμο της πόλης, τη λεωφόρο Νιέφσκι. Την τράβηξε ένας πολεμικός ανταποκριτής. Ναι. Το 1942, στο πολιορκημένο εδώ και αρκετούς μήνες Λένινγκραντ.

Κοιτάξτε πιο προσεκτικά. Αν μπορείτε για μεγεθύνετε λίγο τη φωτογραφία. Ναι, τότε θα δείτε την τραγωδία μέσα στον ήλιο. Τον όλεθρο του πολέμου στη μορφή αυτών των τριών.

Η Παναγία έφερε σιτάρι στη Νέα Σκήτη



Ήτανε δώδεκα του μηνός Αυγούστου, η ώρα έξι (6) το μεσημέρι, ώρα Βυζαντινή (ή οποία κατά την δύση του ηλίου θα πρέπει πάντοτε σε όλες τίς εποχές του έτους να δείχνει ο ωροδείκτης 12), ακούμε να κτυπάει η πόρτα. 

Έτρεξε ο Πάτερ Ιάκωβος για να ανοίξει. Είδε τον Πατέρα Αρσένιο Μαντζαρόλα να κτυπάει, του άνοιξε και στην ερώτηση που του έκανε: «Πώς τέτοια ώρα πάτερ Αρσένιε, τι σου συμβαίνει; η οσιότητά σου δεν ερχότανε τον καλό καιρό και τώρα μεσημεριάτικα τι συμβαίνει;».

Η δεδηλωμένη των δουλωμένων


Έξι βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου δήλωσαν ότι θα ψηφίζουν ό,τι θέλει ο Τσίπρας, ό,τι τους πει ο Τσίπρας, βρέξει - χιονίσει, μας πέσει ο ουρανός στο κεφάλι ή δεν μας πέσει, μας πλακώσουν στις καρπαζιές τα βατράχια ή μας κλάψουνε οι ρέγκες.

  Δεν πρόκειται απλώς για κάρτα μπιάνκα, αλλά για κάτι πρωτοφανές (και αυτό) στα κοινοβουλευτικά χρονικά: έξι βουλευτές δηλώνουν δούλοι, σκλάβοι, σκλαβούνοι, υπομείονες του Μεγάλου Βασιλιά – ο Δαρείος θα τους περιφρονούσε και ο Ξέρξης θα τους εράβδιζε. Όχι ο Τσίπρας.

  Όρκο σε «ό,τι πει ο φύρερ» έδιναν μόνον οι σκλαβωμένοι στους ναζιστές Γερμανοί. Ουδείς βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ έχει δώσει στον Τσίπρα τέτοιον όρκο! Μόνον οι έξι σκλάβοι. 

  Ο επίλογος της τραγωδίας μας είναι κωμωδία. Κι αυτό είναι χειρότερη τραγωδία.

Η χήρα μάνα και το καλάθι (Διδακτική ιστορία)


Ζούσε, κάποτε, σ’ ένα χωριό μία χήρα πολύ φτωχιά με το μοναχογιό της. Για να μεγαλώσει το παιδί της ξενοδούλευε κι επειδή έβαλε σ’ αυτό όλο το μεράκι της, απ’ τον καημό της, αποφάσισε να το σπουδάσει. 

Πήγε, λοιπόν, κι έπεσε στα γόνατα μπροστά στην Παναγία κι έλεγε: «Παναγία μου, αξίωσέ με, εμένα την αμαρτωλή να σπουδάσω το μοναχογιό μου». Έτσι, με χίλιες στερήσεις και προσευχές κατάφερε η φτωχή χήρα να σπουδάσει το γιό της γιατρό.

Κάποια μέρα, με το δίπλωμα στην τσάντα ξεκίνησε ο γιατρός να επισκεφτεί τη μάνα του, που ειχε πιά γεράσει, για να την ευχαριστήσει. Η μάνα τον υποδέχτηκε με πολλή χαρά και με βαθιά ευγνωμοσύνη στην Παναγία, που την αξίωσε να πραγματοποιήσει το όνειρο της ζωής της.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΕΤΑΡΤΗ 13 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2019

Ὁ Ἅγιος Μαρτινιανός

Μαρτινιανός, σαρκικὴν σβέσας φλόγα,
Φεύγει τελευτῶν μὴ τελευτῶσαν φλόγα.
Ἐν τριτάτῃ δεκάτῃ δέμας ἐξέδυ Μαρτινιανός.

Ὁ Ἅγιος Μαρτινιανὸς καταγόταν ἀπὸ τὴν Καισάρεια τῆς Παλαιστίνης καὶ ἔζησε στὰ χρόνια τοῦ αὐτοκράτορα Θεοδοσίου τοῦ Μικροῦ (408 – 450 μ.Χ.). Ἀπὸ μικρὸς ποθοῦσε τὸν βίο τῆς ἀσκήσεως καὶ τῆς ἡσυχίας. Σὲ ἡλικία 18 ἐτῶν ἀποσύρθηκε στὸ ὄρος τοῦ Κιβωτοῦ καὶ ζοῦσε ἐκεῖ ἀσκούμενος στὴν προσευχὴ καὶ τὴν νηστεία.

Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2019

ΠΕΡΑΣΑΝ ΜΟΝΟ 100 ΧΡΟΝΙΑ ! - Γράφει ο π.Διονύσιος Ταμπάκης


Μνήμες Μικράς Ασίας ξυπνάει ο πατήρ Διονύσιος Ταμπάκης με ένα κείμενο ευαισθησίας για το ΕΧΘΕΣ και με αφορμή την επίσκεψη μια νεαρής Μικρασιάτισας που τον επισκέφθηκε στην Εκκλησία.

Γράφει λοιπόν:
ΕΧΘΕΣ το βράδυ λίγο πριν κλείσουμε την Εκκλησούλα μας διάβηκε απ’τ’Ανάπλι  μία νέα Ελληνοαμερικάνα ,η Ζωή, από το μακρινό  Σαν Φρανσίσκο.

Ψηλή ,ευγενής και με αριστοκρατική και λεπτεπίλεπτη θωριά σαν τις παλιές Μικρασιάτες Ελληνοπούλες.

Γι’ αυτό δεν κάνω Τατουάζ (Ἀξίζει νὰ διαβαστῆ ἀπ' ὅλους)



Κοτζάμπαση Ιωάννη


Και εντομίδας ου ποιήσετε επί ψυχή εν τω σώματι υμών και γράμματα στικτά ου ποιήσετε εν υμίν· εγώ ειμί Κύριος ο Θεός υμών. Λευιτικόν κεφ. 19, στιχ.28

Δεν θα κάμετε εντομάς στο σώμα σας, ούτε θα χαράξετε γράμματα στο δέρμα σας. Εγώ είμαι Κύριος ο Θεός σας.
 


Τι είναι το τατουάζ

Το τατουάζ ή δερματοστιξία όπως είναι και η επιστημονική ονομασία του, είναι ένα μόνιμο σημάδι ή σχέδιο που δημιουργείται στο δέρμα με την εισαγωγή ειδικών χρωστικών ουσιών στην εσωτερική στοιβάδα του, το λεγόμενο κυρίως δέρμα ή χόριο. 


Τυπικά, ο τεχνίτης δημιουργίας τατουάζ, χρησιμοποιεί μία φορητή συσκευή με την οποία μία ή περισσότερες μικρές βελόνες τρυπούν επαναλαμβανόμενα το δέρμα, εγχέοντας με κάθε τρύπημα μικροσκοπικές σταγόνες από τη χρωστική ουσία.

Παναγία Μελικιώτισσα: 55 σφαίρες σε μια εικόνα και το θαύμα




Η σπάνια μορφή της Παναγίας, που μαγνητίζει όποιον την αντικρίζει για πρώτη φορά, είναι το δεύτερο χαρακτηριστικό που κάνει την εικόνα ξεχωριστή. Το πρώτο που θα δει κανείς κι αυτό που οι κάτοικοι της Μελίκης Ημαθίας αποκαλούν θαύμα είναι οι 55 σφαίρες που φέρει παντού η εικόνα, εκτός από το πρόσωπό της, που παρέμεινε αλώβητο.

Ήταν 17 Μαρτίου του 1947. Ο εμφύλιος είχε αιματοκυλίσει την περιοχή. Στην Εκκλησία του Αγίου Νικολάου, μερικές δεκάδες στρατιώτες-ορισμένοι μιλούν για 55 ψυχές μαζί με παιδιά και γυναίκες αναζήτησαν καταφύγιο για να προστατευτούν από τη μανία του πολέμου.

Οι “πάση θυσία” στο ευρώ” είναι συνυπεύθυνοι για την κατάσχεση των σπιτιών μας


Βασίλης Αναστασιάδης

Οι “Πάση θυσία στο ευρώ” μας έλεγαν και έπεισαν τελικά την μεγάλη πλειοψηφία ότι με επιστροφή σε εθνικό νόμισμα, θα μας αγοράσουν οι ξένοι τα σπίτια μας μισοτιμής.

Σήμερα, που παρά μείναμε στο ευρώ, τ' αγοράζουν τα Funds 20 τοις εκατό της αξίας τους και στους πλειστηριασμούς, το πολύ βγαίνουν στο τριάντα,  σαράντα τοις εκατό της πραγματικής αξίας.

ΙΡΑΚ: Διεθνής κατακραυγή για επιθέσεις σε Χριστιανούς – Η Εκκλησία υπό διωγμόν



Συγκλονίζει το σημερινό πρωτοσέλιδο της Washington Post το οποίο φέρει ως τίτλο: Οι χριστιανοί του Ιράκ φοβούνται να επιστρέψουν στην πατρίδα τους εξαιτίας των Σιιτών Μουσουλμάνων. Το δημοσίευμα ξεκινά αναφέροντας πως στην κεντρική πλατεία της πόλης Μπαρτέλα του Ιράκ δεσπόζει ένας μεγάλος Σταυρός.

Ο Σταυρός είναι ένα από τα λίγα εναπομείναντα σύμβολα μιας πόλης που ανέκαθεν είχε ασπασθεί τον Χριστιανισμό.

Πριν από τριάντα χρόνια, ο πληθυσμός της Μπαρτέλα ήταν μόνο χριστιανοί. Οι δημογραφικές αλλαγές χώρισαν το μέρος και παρέμειναν ουσιαστικά δυο θρησκευτικές ομάδες, οι Χριστιανοί και οι Σιίτες.

Όραμα


Η ιστορία έχει αποδείξει πως ένα έθνος μπορεί να σταθεί ισάξια ανάμεσα στα υπόλοιπα έθνη της γης μόνο εάν το σύνολο του πληθυσμού του έχει αφομοιώσει σαν δεύτερη φύση του ένα μεγαλόπνοο όραμα. Διαφορετικά, η μοναδική εξέλιξη του θα είναι μια θανάσιμη φθορά.

Άρθρο

– του Γεωργίου Μιχαήλ[1]


Δεν χρειάζεται κάποιος να ψάξει πολύ για να ανακαλύψει ένα παράδειγμα αυτής της ξεκάθαρης αληθείας. Αρκεί να κοιτάξει γύρω του, παντού μέσα στην Ελλάδα, όπου η διάβρωση αυτή έχει αποτυπωθεί πάνω σε  ανθρώπους, κτίρια, δρόμους και κρατικές λειτουργίες. Σήμερα υπάρχουν δυο αντίπαλα κράτη στην περιοχή μας.

Ο ομολογητής π. Φιλάρετος Πριάχιν


Γεννήθηκε στις 29 Αυγούστου του 1880 στο χωριό Τσούλκοβο της επαρχίας Ριαζάν. Ήταν γιος του αγρότη Τροφίμου Πριάχιν και κατά τη βάπτισή του έλαβε το όνομα Ιωάννης.


Μόλις δεκαεπτά χρονών, έχοντας τη φλογερή επιθυμία να υπηρετήσει τον Χριστό, πήγε στη Μονή του Σωτήρος, που βρισκόταν κοντά στην πόλη Προνσκ, κι έγινε δόκιμος μοναχός. Εκεί, για αρκετά χρόνια εργάστηκε με προθυμία στα μοναστηριακά αγροκτήματα, ενώ κατά τις ώρες των ακολουθιών έψαλλε στον εκκλησιαστικό χορό της μονής.


Στις 21 Απριλίου του 1913 εκάρη μοναχός με το όνομα Φιλάρετος και το επόμενο έτος χειροτονήθηκε πρεσβύτερος.