Αληθινά
ο Χριστός ζει μέσα μου. Ο Πανάγιος είναι οικείος σ’ εμένα… Στην
παραμικρή ακαθαρσία της καρδιάς, στο παραμικρό φύτρωμα του σπόρου της
αμαρτίας, με προτρέπει να καθαριστώ, να διώξω την αμαρτία από την ψυχή
μου.
Αλλά, αλίμονο, και ο σατανάς είναι παρών. Κάθε στιγμή είναι έτοιμος
να με καταπιεί. Με διεκδικεί από τον Θεό.
✶✶✶
Οι
πρωτόπλαστοι, στους οποίους η εικόνα του Θεού δεν είχε φθαρεί ακόμη από
την αμαρτία, είχαν νου φωτεινό, ο οποίος χωρίς κόπο γνώριζε όλα όσα
υπήρχαν γύρω του.
Ο ίδιος ο Κύριος ήταν το φως των σκέψεών τους. Η γνώση
του Θεού ήταν η πρώτη γνώση τους. Η καρδιά τους ήταν πλημμυρισμένη από
αγάπη προς τον Θεό και προς τα πλάσματά Του. Γι’ αυτό ήταν μακάριοι. Οι
πρώτοι άνθρωποι ζούσαν με τον Θεό, ανέπνεαν με τον Θεό, ευημερούσαν με
τον Θεό.