Μετά την εδραίωση του
αραβικού χαλιφάτου η Βυζαντινή Αυτοκρατορία βρέθηκε έναντι ενός
φανατισμένου και πείσμονος αντιπάλου στα ανατολικά της σύνορα. Οι Άραβες
εκτελούσαν καταστροφικές επιδρομές σε τακτά χρονικά διαστήματα στη
Μικρά Ασία καθ’ όλη τη διάρκεια του 8ου και 9ου αιώνα επιχειρώντας να
εξαπλώσουν, μέσω της τζιχάντ, του «ιερού πολέμου», την επικράτεια των
Ισλάμ.
Οι Άραβες συνεργάστηκαν και με τους
Παυλικιανούς, οπαδούς μιας μανιχαϊστικής αίρεσης, της Τεφρικής (σημερινό
Ντερβίκ στην Σεβάστεια) και μαζί αφάνιζαν τις βυζαντινές χώρες.
Στη δεκαετία του 860 μ.Χ. σε μεγάλη απειλή για το Βυζάντιο είχε
εξελιχθεί το αραβικό εμιράτο της Μελιτινής (σημερινή Μαλάτια, της
σημερινής Τουρκίας).