«πᾶσά τε ἐπιστήμη χωριζομένη δικαιοσύνης καὶ τῆς ἄλλης ἀρετῆς πανουργία, οὐ σοφία φαίνεται».
του Αριστείδη Δασκαλάκη
Πολλές φορές ως λαός, ως έθνος, είμαστε
υπερήφανοι για τα τέκνα του, τους εκπροσώπους του, τους πρεσβευτές της
χώρας μας, σε άλλα έθνη ή στον ρου της παγκόσμιας ιστορίας.
Βέβαια προβληματισμό προκαλεί, τα κριτήρια που θέτουμε πολλές φορές, εν συνόλω ως λαός, αλλά και ατομικά ο καθένας ξεχωριστά.
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι, η μεγάλη
δημοσιότητα, ο κοσμικός θαυμασμός, τα επιστημονικά, καλλιτεχνικά ή
αθλητικά επιτεύγματα προσώπων με Ελληνική καταγωγή, ιθαγένεια ή
υπηκοότητα, αποτελούν από μόνα τους κριτήρια τιμής κι ευγνωμοσύνης;
