Είναι πρωί.
Ο Θανασάκης κοιμάται ακόμα.
Η μητερούλα τον σκουντά απαλά.
-Ξύπνα ,του λέει, παιδάκι μου.
Σήμερα το σχολείο ανοίγει.
Πρέπει να ετοιμαστείς, για να πάμε.
Ο Θανασάκης ξυπνά.
Βλέπει τη μητερούλα του και χαμογελά.
Έπειτα σηκώνεται και ετοιμάζεται.
Σε λίγο βρίσκεται μπροστά στο εικόνισμα.
Κάνει την προσευχή του:
-Παναγία μου, βοήθησέ με να πηγαίνω στο σχολείο.
Φώτισε το νου μου να μαθαίνω γράμματα.
Φώτισε το νου μου να μαθαίνω γράμματα.
Χάρισέ μου υγεία.
Φύλαξε γερούς τους γονείς μου και όλο τον κόσμο.
Πρωτού ξεκινήσουν, η μητέρα τον κοιτάζει από πάνω ως κάτω.
Τον καμαρώνει.
Βλέπει τα μαλλάκια του τα χτενισμένα’ το πρόσωπό του , που λάμπει ολοκάθαρο.
