Στο χωριό
Παγκράτι Καλαβρύτων γεννήθηκε το 1862. Το 1890 ήλθε στο Περιβόλι της
Παναγίας. Το 1892 εκάρη μοναχός στην Καλύβη του Τιμίου Σταυρού των
Καυσοκαλυβίων.
Ήταν πάμφτωχος, ακτήμων, ευλαβέστατος, ένθερμα
θεοτοκοφιλής και φιλόθεος. Ούτε νερό δεν είχε στην Καλύβη του. Με το
σταμνί κουβάλαγε νερό από το Κυριακό. Από τον μύλο έπαιρνε το πρώτο
άλεσμα του σιταριού, επειδή αυτό είχε λίγο χώμα και ήταν πιο φθηνό.
Περνούσε με ξηροφαγία. Αν είχε κανένα φιλοξενούμενο, μαγείρευε κάτι. Με
χόρτα και λαχανίδες περνούσε, πάντα λίγα, πάντα φτωχά. Άκρος νηστευτής,
ο πιο πλούσιος πένης των Καυσοκαλυβίων.