Ο Άγιος Πορφύριος μας ευλόγησε και εξαφανίσθηκε…

Είχα επισκεφτή τον Πνευματικό μου και του μίλησα για κάποιο σοβαρό πρόβλημα, που αντιμετώπιζε το Μοναστήρι μας, και το οποίον με είχε στενοχωρήσει ιδιαίτερα. Μου είπε πως ο γέροντας Πορφύριος που είναι στο Μήλεσι, οπωσδήποτε θα με βοηθούσε και με παρότρυνε να τον επισκεφτώ.

Πήγα στην Αθήνα, ήταν καλοκαίρι του 1988, ημέρα Κυριακή, και μετά την θεία Λειτουργία μαζί με την αδελφή μου, τον γαμπρό μου και το 17χρονο παιδάκι τους ανηφορήσαμε για το Μήλεσι.

Το σπιτάκι και όλος ο χώρος ήταν πολύ-πολύ φτωχικά. Προσέξαμε και ένα νέο μεγαλοπρεπή Ναό που κτιζόταν. Μία μοναχή βγήκε και μας ενημέρωσε πως ο Γέροντας για εκείνη την ημέρα δεν θα δεχόταν κανέναν, λόγω των ασθενειών και του γήρατός του. Ήταν τότε 82 χρονών (τρία χρόνια πριν την κοίμησή του).

ΚΥΡΙΑΚΗ Α' ΛΟΥΚΑ : ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ & ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΜΕ ΝΕΟΕΛΛΗΝ. ΑΠΟΔΟΣΗ, ΒΙΝΤΕΟ ΥΜΝΩΝ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ- ΟΜΙΛΙΑ

ΑΓΙΟΣ ΦΩΚΑΣ, ΕΠΙΣΚ. ΣΙΝΩΠΗΣ Ο ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΩΚΑ : ΕΔΩ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΩΝ ΑΓ. ΕΙΚΟΣΙΕΞΙ ΖΩΓΡΑΦΙΤΩΝ ΟΜΟΛΟΓΗΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΕΔΩ 

ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΟΡΘΡΟΥ ΚΑΙ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ : ΕΔΩ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΗΧΟΣ ΠΛ Α, ΕΩΘΙΝΟ Γ' (Θρασ. Στανίτσας)

 

ΠΗΓΗ

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΚΥΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2019

Ὁ Ἅγιος Φωκᾶς ὁ Ἱερομάρτυρας ὁ Θαυματουργὸς

 
Φωκᾶ, τὸ λουτρὸν σμήγματος παντὸς δέχου.
Λουτρὸν γὰρ ἦν ἀγῶνος, οὐ καθαρσίου.
Εἰκάδι δευτερίῃ λουτρὸν πέφνεν ἔνδοθι Φωκᾶν.

Πατρίδα του ἦταν ἡ Σινώπη τοῦ Εὐξείνου Πόντου.

Οἱ γονεῖς του Πάμφυλος καὶ Μαρία μεταλαμπάδευσαν στὸν Φωκᾶ ἀπὸ τὴν παιδική του ἡλικία τὴν φλόγα τῆς ἁγνῆς πίστης τους καὶ τὴν θερμὴ εὐσέβειά τους.

«Ευλογείτε!»: Τι σημαίνει ο χαιρετισμός αυτός που λέμε στον ιερέα;

Όταν συναντάμε κάποιον ιερέα συνήθως του φιλάμε το χέρι και τον χαιρετίζουμε λέγοντάς του «ευλογείτε». Γιατί το κάνουμε όμως αυτό;

Ο Ιερέας του Θεού

1. Δεν υπάρχει, αγαπητοί μου, τίποτε άλλο ανώτερο από τον ιερέα του Θεού. Γιατί, αφού το πάν είναι ο Ιησούς Χριστός, ο δε ιερέας είναι ο αντιπρόσωπος του Ιησού Χριστού, δεν υπάρχει λοιπόν τίποτε άλλο ανώτερο από τον ιερέα του Θεού. 

Ο ιερέας είναι ο μέσος μεταξύ Θεού και ανθρώπων. Παίρνει από τον Θεό τα θεία μηνύματα και την Χάρη Του και τα δίνει στους ανθρώπους· και παίρνει από τούς ανθρώπους τα διάφορα αιτήματά τους και τα λέγει στο Θεό κάνοντας προσευχή γι᾽ αυτούς.

ΣτΕ ή Σόρος;

Γράφει ο  Χαράλαμπος Μηνάογλου

Το ερώτημα πλέον τίθεται ωμά και ξεκάθαρα: το ελληνικό κράτος υπακούει στους νόμους και την δικαιοσύνη που το ίδιο έχει θεσπίσει ή στις αρχές του ιδρύματος Σόρος; 

Πολύ φοβούμαι ότι ισχύει το δεύτερο. Δηλαδή ότι οι αποφάσεις των δικαστηρίων στην Ελλάδα γίνονται σεβαστές και εφαρμόζονται μόνον εφόσον συμπίπτουν με τις αρχές της Νέας Τάξης του ΝΑΤΟ και του Σόρος. 

Όταν όμως τύχει, από λάθος θες, από κακιά στιγμή, από την τελευταία ρανίδα συνειδήσεως που έχει απομείνει σε κάποιους δικαστές και οι αποφάσεις δεν συνάδουν με τις αρχές των αρχόντων του κόσμου τούτου, τότε τόσο το χειρότερο για τις αποφάσεις: θα μείνουν ανεφάρμοστες.

Ἅγιος Παΐσιος: Στὴν προσευχὴ χρειάζεται ἐπιμονὴ καὶ ὑπομονὴ

– Γέροντα, μερικὲς φορές, ὅταν παρακαλῶ τὸν Θεὸ νὰ γίνη κάτι καὶ δὲν γίνεται, ἀναρωτιέμαι: «Ἄραγε ὁ Θεὸς ἀκούει τὴν προσευχή μου;».

– Τὸ «ἄραγε» σημαίνει ὅτι ἀμφιβάλλεις γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, κι ἔτσι ἀκυρώνεις τὴν αἴτησή σου τὴν ἴδια στιγμὴ ποὺ τὴν καταθέτεις, ὁπότε χάνεις καὶ τὴν σειρὰ προτεραιότητος.

– Ὅταν ζητῶ, Γέροντα, κάτι ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ δὲν μοῦ τὸ δίνη ἀμέσως, νὰ ἐπιμένω;

–Ναί, νὰ ἐπιμένης. Βλέπεις, καὶ ὅταν πᾶμε σὲ μιὰ ὑπη­ρεσία καὶ ἀπευθυνώμαστε σὲ κάποιο ἁρμόδιο πρόσω­πο, γιὰ νὰ μᾶς βοηθήση σὲ μιὰ ὑπόθεση, μερικὲς φορὲς ἐπιμένουμε, γιὰ νὰ μᾶς ἐξυπηρετήση. 

Η εκτέλεση των Μανιατών οπλαρχηγών στο Βεράτιο

Ο ανθ/γός του Ε.Σ. Αντώνιος Λεοντακιανάκης (ή Λεοντακιανάκος) ήταν Μανιάτης εθελοντής στον πόλεμο της ανεξαρτησίας της Β.Ηπείρου ως λοχαγός του στρατού της αυτόνομης Βορείου Ηπείρου.

Το Σεπτέμβριο του 1914 υπέστη ηρωικό θάνατο («ήθλησε» κατά την εκκλησιαστική ορολογία) από τον εχθρό.

Τον θάνατό του περιγράφουν ο Περικλής Δρέλλιας στο βιβλίο του «Κατάληψις του Βερατίου» και ο Κ. Σκενδέρης στον «Βορειοηπειρωτικό Αγώνα» (Αθήνα, 1929), σελ. 216-217, ως εξής.

Ο οπλαρχηγός Λεοντακιανάκης με τον εξάδελφό του και ακόλουθο Γεώργιο Στεφανάκο έπεσαν σε ενέδρα εχθρικού σώματος κοντά στο Βεράτιο και συνελήφθησαν.

ΤΑ ΝΗΣΙΑ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΜΑΣ ΕΚΠΕΜΠΟΥΝ ΜΗΝΥΜΑ SOS

Του Παναγιώτη Αποστόλου 

Πολιτικού αναλυτή – αρθρογράφου 

egerssi@otenet.gr 

www.egerssi.gr 

Ειλικρινά το τελευταίο μου άρθρο με αναφορά στα Δωδεκάνησα (Χάνεται η Κως, χάνονται τα νησιά μας), σάρωσε στο διαδίκτυο, αφού πολλά μεγάλα πόρταλ το ανάρτησαν και όπως με ενημέρωσαν κάποια εξ αυτών, έγινε ένας χαμός… 

Στο συγκεκριμένο άρθρο μου, μεταξύ των άλλων ανέφερα: 

«Αυτόν τον μεγάλο έρωτα για την Κω, ανακάλυψε τελευταία και ο Εμίρης του Κατάρ Σεΐχης Χαμάντ Μπιν Καλίφα Αλ Θανί! Που τελευταία – σύμφωνα με την πηγή μας – φιλοξένησε στη θαλαμηγό του στα ανοικτά της Κω, τον πρίγκιπα της Αγγλίας Κάρολο! Που μεταφέρθηκε με ελικόπτερο της εταιρείας Seajets! 

ΣΤΗ ΣΕΝΤΡΑ Ο ΑΛΗΤΑΡΑΣ...!!! ANΘΕΛΛΗΝΑΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΧΗΜΕΙΑΣ ΒΡΙΖΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ,ΤΟΝ ΠΑΥΛΟ ΜΕΛΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ...!!! (ΒΙΝΤΕΟ)

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ ΗΤΑΝ ΑΜΦΙΛΕΓΟΜΕΝΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ... ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΝΑΣ ΗΡΩΑΣ... 

Ο ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ ΕΣΦΑΖΕ ΜΩΡΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΟΠΑΙΔΑ...

Αυτός ο ακραίος ανθέλλην εκπαιδευτικός διδάσκει ακόμα σε Λύκειο της Κέρκυρας. 

Γιατί έσφαξε τους Εβραίους στην Τριπολιτσά ο Κολοκοτρώνης;

Στην Τριπολιτσά ο Κολοκοτρώνης εξολόθρευσε 5.000 Εβραίους!

Οι ίδιοι οι Εβραίοι ομολογούν ότι ήσαν πιστοί σύμμαχοι των Οθωμανών και δεν είδαν με καθόλου καλό μάτι της εξέγερση των Ελλήνων, οι οποίοι φανερά τους μισούσαν.

Όπως γράφει ο Πιερόν, από το 1821 μέχρι το 1831 που ιδρύθηκε το Ελληνικό Κράτος, ο Εβραϊκός Πληθυσμός της Ελλάδος συρρικνώθηκε δραματικά εξ αιτίας των σφαγών και της μετανάστευσεως.

Οι Εβραίοι έφευγαν από την Ελλάδα για να μην τους σφάξουν οι Έλληνες!

Οι Εβραϊκές Κοινότητες της Θήβας, της Ναυπάκτου και της Πάτρας εξαλείφθηκαν παντελώς από τους επαναστατημένους Έλληνες.

Όταν τον Σεπτέμβριο του 1821 οι Έλληνες κατέλαβαν την Τριπολιτσά, ο Κολοκοτρώνης και τα παλληκάρια του έσφαξαν 5.000 Εβραίους!

H σωστή διαχείρηση του παραπόνου - Γερόντισσα Φιλοθέη

Το παράπονο είναι πάρα πολύ ανασταλτικό στοιχείο, νομίζω. Με τίποτε, αν μπορούμε, με τίποτε να μην παραπονούμαστε, μόνο ευγνωμοσύνη να εκφράζουμε. Στον Θεό και στον πλησίον μόνο ευγνωμοσύνη χρωστάμε, τίποτε άλλο.

Πόσες φορές μίλησε ο Πάτερ και για τις πιο δύσκολες περιστάσεις και για τις πιο έτσι κακότροπες, όταν έρχονται κάποιοι και μας τσιγκλούν και μας προκαλούν. 

Αν καταλάβουμε εκείνη την ώρα ότι ο πλησίον δεν είναι ο εχθρός, αλλά είναι ο ευεργέτης και ο θεράπων ιατρός, θα δείτε όλο το κακό του διαβόλου να μεταβάλλεται σε πανηγύρι· ο διάβολος δεν μπορεί να κάνει τίποτε. 

Μακαριστός Γέρων Γρηγόριος Δοχειαρίτης, τὸ μυστικὸ τῆς ἁγιότητας τοῦ ὁσίου Ἀμφιλοχίου Μακρή.

Ποιό ἤτανε τὸ μυστικὸ τῆς ἁγιότητας τοῦ γέροντος Ἀμφιλοχίου; Εἶχε ζήσει τὴν περιφρόνηση τῶν ἀνθρώπων, τῶν συνασκητῶν του, καὶ αὐτὸ τὸν ἔκανε εὐτυχισμένο. Μέσα στὴν καταφρόνια τὸν ἔβλεπες εὐτυχῆ, χαρούμενο, ἀνεπιτήδευτο. Καὶ ὅλα αὐτὰ τὰ ὑπέμεινε μὲ ὑπομονή, μὲ καρτερία τῶν μελλόντων ἀγαθῶν, ἀγόγγυστα, ἀκατάκριτα. 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΣΑΒΒΑΤΟ 21 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2019

Ὁ Ἅγιος Κοδρᾶτος ὁ Ἀπόστολος ὁ ἐν Μαγνησίᾳ

 
Λίθοις νέμειν θέλοντα μηδαμῶς σέβας,
Τὸν Κοδρᾶτον βάλλουσιν ἄφρονες λίθοις.
Εἰκάδι δὲ πρώτῃ Κοδρᾶτος στέφος εὕρατο ἄθλοις.

Aθλητικών Kοδράτε σων κηρυγμάτων,
Eν ουρανοίς βραβεία πολλά λαμβάνεις.
Eικάδι δε πρώτη Kοδράτος στέφος εύρατο άθλοις.

Τὰ θεόπνευστα λόγια τοῦ Ἀποστόλου τοῦ Θεοῦ, Πέτρου, συμβουλεύουν: «Ἕτοιμοι ἀεὶ πρὸς ἀπολογίαν παντὶ τῷ αἰτούντι ὑμᾶς λόγον περὶ τῆς ἐν ὑμὶν ἐλπίδος μετὰ πραΰτητος καὶ φόβου», ποὺ σημαίνει, νὰ εἶστε πάντοτε ἕτοιμοι γιὰ νὰ ἀπολογηθεῖτε καὶ νὰ ὑπερασπίσετε τὴν ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου στὸν καθένα πού σᾶς ζητᾶ λόγο καὶ ἀπόδειξη γι’ αὐτὰ ποὺ ἐλπίζετε νὰ ἀπολαύσετε στὸ μέλλον, καὶ γιὰ τὰ ὁποία μας περιγελοῦν οἱ ἄπιστοι. Νὰ ἀπολογηθεῖτε ὅμως, χωρὶς ἐξάψεις καὶ φανατισμό, ἀλλὰ μὲ πραότητα καὶ μὲ φόβο Θεοῦ.

Μοναχός Ανατόλιος Καυσοκαλυβίτης (1862 - 20 Σεπτ/ρίου 1938)

Στο χωριό Παγκράτι Καλαβρύτων γεννήθηκε το 1862. Το 1890 ήλθε στο Περιβόλι της Παναγίας. Το 1892 εκάρη μοναχός στην Καλύβη του Τιμίου Σταυρού των Καυσοκαλυβίων. 

 

Ήταν πάμφτωχος, ακτήμων, ευλαβέστατος, ένθερμα θεοτοκοφιλής και φιλόθεος. Ούτε νερό δεν είχε στην Καλύβη του. Με το σταμνί κουβάλαγε νερό από το Κυριακό. Από τον μύλο έπαιρνε το πρώτο άλεσμα του σιταριού, επειδή αυτό είχε λίγο χώμα και ήταν πιο φθηνό. 

 

Περνούσε με ξηροφαγία. Αν είχε κανέ­να φιλοξενούμενο, μαγείρευε κάτι. Με χόρτα και λαχανίδες περνούσε, πάντα λίγα, πάντα φτωχά. Άκρος νηστευτής, ο πιο πλούσιος πένης των Καυσοκαλυβίων.

Μιχαὴλ Μιχαηλίδης: Ὁ καλλωπισμός φθείρει τήν ψυχήν

Τό κάλλος, ἡ ὀμορφιά, εἶναι καί ὡραῖο καί καλό. Δημιουργός τοῦ κάλλους εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Θεός. Ὅπου κι ἄν στρέψουμε τή ματιά μας θ’ ἀντικρύσουμε την ὀμορφιά καί τή σοφία τοῦ Θεοῦ. Στόν οὐρανό, στή γῆ, στα βουνά, τίς θάλασσες, τά πουλιά, τά λουλούδια... Παντοῦ. Στό κάθε μας βῆμα. Τήν κάθε στιγμή. Ὅλα πλασμένα «καλά λίαν».

…

Τό ὡραῖο, ὅταν εἶναι καλό καί δέ διαστρέφεται, δίνει χαρά στήν ψυχή καί ὀμορφιά στη ζωή.

…

«Νά μή κατηγορεῖ κανένας τήν ὀμορφιά, προσθέτει ὁ ἅγιος Πατέρας (ἱερός Χρυσόστομος), οὔτε νά λέγει ἐκεῖνα τά ἀνόητα λόγια, ὅτι τάχα την τάδε τήν κατάστρεψε ἡ ὀμορφιά ἤ στήν τάδε ἡ ὀμορφιά ἔγινε ἀφορμή καταστροφῆς και ἀπώλειας». Καί ἀπαντᾶ: «Οὐ το κάλλος αἴτιον μή γένοιτο ἔργον γάρ ἐστι καί τοῦτο τοῦ Θεοῦ, ἀλλ’ ἡ προαίρεσις ἡ διεφθαρμένη αἰτία πάντων τῶν κακῶν ἐστιν».

Υποταγή στη νέα τάξη

Θέλουν να κρύψουν τους Αφγανούς, τους Πακιστανούς και τους λοιπούς ισλαμιστές εποίκους κάτω από το «χαλί». Αυτό θέλουν να κάνουν με τις αντεθνικές και αντιχριστιανικές αποφάσεις της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, που «αποφάσισε» ότι δεν πρέπει να αναγράφονται ούτε το θρήσκευμα ούτε η ιθαγένεια στα στοιχεία τα οποία τηρούνται στο σχολείο και στους τίτλους και στα πιστοποιητικά σπουδών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. 

Αντί η κυβέρνηση να πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων την «απόφαση», ξεκίνησε άμεσα να την εφαρμόζει!

Ο πληθυσμός της Ελλάδας υπό διωγμόν

Δημογραφικό ολοκαύτωμα για την Ελλάδα προβλέπει μεγάλη έρευνα με τον χαρακτηριστικό τίτλο τίτλο «Ο πληθυσμός της Ελλάδας υπό διωγμόν», που υπογράφει η σημαντική δημογράφος Δρ. Ήρα Έμκε- Πουλοπούλουνομικός, μέλος της Ακαδημίας Επιστημόνων της Νέας Υόρκης και αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Δημογραφικών Μελετών, υπό την αιγίδα της οποίας, τελεί η όλη πολυσέλιδη έκδοση.

Σύμφωνα με την “κραυγή αγωνίας” της έρευνας, δραματική αριθμητική ανατροπή φαίνεται πως πυροδότησε για τον πληθυσμό της Ελλάδας η οικονομική κρίση, που πλήττει από το 2010 τη χώρα.Η συρρίκνωση των γεννήσεων, η αύξηση των θανάτων και η αρνητική μετανάστευση, αναδεικνύουν το δημογραφικό της Ελλάδας σε μέγα εθνικό θέμα.

Χειμάρρα: Το προωθημένο κάστρο του Ελληνισμού

Οι τόποι δεν είναι απλώς τόποι. Ενδύονται το χαμόγελο, τις κουβέντες, τις ψυχές των ανθρώπων που τους κατοικούν. Η φιλοξενία και το σθένος των Χειμαρριωτών είναι παροιμιώδη.

«Θα αντέξουν. Είναι σκληροτράχηλοι, μαχητικοί, πείσμονες και ανθεκτικοί», είπε ο συνταξιδιώτης μας όπως παίρναμε την τελευταία στροφή στα Σπήλια για να φύγουμε από τη Χειμάρρα. «Πήραν κουράγιο από τη χθεσινή δήλωση του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν κουραστεί από αναδιπλώσεις».

Είχαμε φιλοξενηθεί για το διήμερο του Γενέσιου της Θεοτόκου στην οικία των Μιλέων στο ιστορικό κέντρο της Χειμάρρας, ένα από τα είκοσι περίπου κτίσματα αυτοχθόνων Ελλήνων ομογενών που σκόπευε να κατεδαφίσει ο Έντι Ράμα. 

Παπα-Γρηγόρης ο Πνευματικός

Γεννήθηκε στο ιστορικό Μεσολόγγι και ήταν ένα από τα παιδιά που σώθηκαν από την ηρωική έξοδο του Μεσολογγίου. Το επώνυμό του ήταν Μανωλάτος, προφανώς Κεφαλλονίτικης καταγωγής. 

Ήρθε και έγινε μοναχός και ιερέας στη Νέα Σκήτη, στην Καλύβη του Αγίου Σπυρίδωνος. Για την αρετή του προτάθηκε από τους πατέρες της Νέας Σκήτης στην κυρίαρχο μονή του Αγίου Παύλου και έγινε Πνευματικός. Κατόπιν πήγε για προσκύνημα στα Ιεροσόλυμα. Έζησε για λίγα έτη και στην Καλύβη του Τιμίου Προδρόμου στην Αγία Άννα.

Στα μέσα περίπου της δεκαετίας 1840-50 αναχώρησε για την Μικρά Αγία Άννα για ανώτερη πνευματική ζωή και πήρε την Καλύβη της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Η συνοδεία του αποτελείτο από τους ιερομονάχους παπα-Κοσμά και παπα-Δαμιανό.

Σήμερα κοιτάζουμε να αγιάσουμε με λίγο κόπο

Σήμερα κοιτάζουμε να αγιάσουμε με λίγο κόπο. Είπε πάλι. Όσο περισσότερο κοπιάζεις, τόσο περισσότερη χάριν και χαρά απολαμβάνεις. Και συνέχισε.

1. Μπορούσε να πληρώσει την καρδιά μας ο Θεός με τόση μακαριότητα και αγάπη και θείον έρωτα, ώστε να πέσουμε κάτω, μην αντέχοντας αυτήν.

Αλλά τότε θα εγκαταλείψουμε τα μοναστήρια και θα κλεινόμασταν στα σπήλαια.

2. Οι κοσμικοί θα εγκατέλειπαν τις υποθέσεις τους και τις φροντίδες τις οικογένειας και τα παιδία τους. Για αυτό ο Θεός που είναι αγάπη, δεν μας πληροί με τέτοια αγάπη και θεία μακαριότητα.

3. Είναι βαρεία η καλογερική Γέροντα; Ρώτησαν κάποιον σοφό μοναχό.

Δεν είναι βαριά. Έρχεται καιρός που, όταν λησμονήσεις τον εαυτό σου, βλέπεις ότι είναι το πιο ανάλαφρο φορτίο – είπε.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 20 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2019

Άγιος Ευστάθιος και η συνοδεία του, Θεοπίστη η σύζυγος του, Αγάπιος και Θεόπιστος τα παιδιά του

 
Εὐστάθιον βοῦς παγγενῆ χαλκοῦς φλέγει,
Καὶ παγγενῆ σὺ τοῦ Θεοῦ σῴζεις Λόγε.
Εἰκάδι Εὐστάθιος γενεῇ ἅμα βοῒ καύθη.

Ο Ευστάθιος ήταν αξιωματικός περίβλεπτος στη Ρώμη και στη χριστιανική πίστη προσήλθε με θαυμαστό τρόπο.

Όταν κάποτε κυνηγούσε ένα ελάφι, είδε στα κερατά του να φέρει σταυρό και άκουσε μία φωνή που τον καλούσε στην ορθή πίστη. Έτσι πίστεψε και βαπτίστηκε με το όνομα Ευστάθιος από Πλακίδας που ονομαζόταν πριν, καθώς επίσης και η γυναίκα του Τατιανή σε Θεοπίστη, αλλά και τα δυο τους παιδιά Αγάπιος και Θεόπιστος.

Μοναχός Ισίδωρος Καυσοκαλυβίτης (1885 - 19 Σεπτεμβρίου 1968)

Η Ανδρούσα της Μεσσηνίας ήταν η ιδιαίτερη πατρίδα του, στην οποία γεννήθηκε το 1885, ο κατά κόσμον Θεόδωρος Παντελόπουλος. 

 

Προσήλθε στο Άγιον Όρος το 1904. Εκάρη μοναχός το 1905 από τον Γέροντα Χαράλαμπο της Καλύβης του Αγίου Χαραλάμπους της ιεράς σκήτης Αγίας Τριάδος Καυσοκαλυβίων.

 

Επρόκειτο περί ευλαβέστατου και φιλομαθέστατου μοναχού. Ασχολήθηκε με τη συγγραφή, την ποίηση, την αντιγραφή σπουδαίων κειμένων, την ιατρική, τη φαρμακολογία, τη βοτανολογία, την ιχνογραφία, την ξυλογλυπτική και τη διακόσμηση κολλυβών. 

Η ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΑΙΜΟΝΙΟ!

Φρίκη, τρόμος και πανικός κυριεύουν τα δαιμόνια, όταν βρεθούν μπροστά στο Σώμα και το Αίμα του Κυρίου, τη θεία Κοινωνία. 

Γι' αυτό πάντοτε οι δαιμονισμένοι σπαράζουν και χτυπιούνται ελεεινά, όταν πλησιάσουν στα τίμια Δώρα, πράγμα που δε συμβαίνει πριν από τον καθαγιασμό και τη μεταβολή τους. Είναι και τούτο μια συνεχής και περίτρανη απόδειξη, ότι η θεία Κοινωνία είναι πράγματι Σώμα και Αίμα Χριστού.

Στο βίο του αγίου Ευτυχίου, πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως (6ος αι.), υπάρχει ένα σχετικό περιστατικό.

Στην περιοχή της Αμάσειας, όπου είχε για ένα διάστημα εξοριστεί, βρισκόταν ένα γυναικείο μοναστήρι, που λεγόταν «της Φλαβίας». 

ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΣΕ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Ἀπὸ οἰκουμενιστὴ καθηγητή

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης
Ὁμότιμος Καθηγητὴς Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.

1. Ἁγιομαχικὰ πυρά. Μετὰ τὸν προφήτη Ἠλία ἡ σειρὰ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου.

Δὲν ἔχει περάσει πολὺς καιρὸς ποὺ ἐκυκλοφορήθη στὸ Διαδίκτυο ἄρθρο μας μὲ τίτλο «Ἁγιομάχος οἰκουμενιστὴς προσβάλλει τὴν μνήμη τοῦ προφήτη Ἠλία». Εἰς αὐτὸ ἐπικρίναμε ἄρθρο ποὺ συνέγραψε ὁ καθηγητὴς Μιλτ. Κωνσταντίνου στὸ περιοδικὸ τῆς Ἐκκλησίας «Ἐφημέριος» μὲ τίτλο: «20 Ἰουλίου: Μνήμη προφήτη Ἠλία. Σχόλιο στὸ Β´ Ἀνάγνωσμα τοῦ Ἑσπερινοῦ: Γ´ Βα ιη´ 1- ιθ´ 16. Ἡ εἰδωλολατρία στὸν βιβλικὸ Ἰσραήλ.»  

Διαπιστώναμε ὅτι στὸ ἀρχιεπισκοπικὸ καὶ συνοδικὸ περιβάλλον ἔχει δημιουργηθῆ οἰκουμενιστικό – συγκρητιστικὸ κλῖμα, τὸ ὁποῖο εὐνοεῖ τὶς ἁγιομαχικὲς καὶ μεταπατερικὲς θέσεις, οἱ ὁποῖες περνοῦν πλέον καὶ στὰ ἐπίσημα μέσα ἐπικοινωνίας τῆς Ἐκκλησίας, στὰ περιοδικά της καὶ στὸν Ραδιοφωνικό της Σταθμό. Στὸ ἄρθρο αὐτὸ τοῦ καθηγητῆ Κωνσταντίνου γιὰ πρώτη φορὰ στὴν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας, ὁ ζηλωτὴς προφήτης Ἠλίας, ἀγωνιζόμενος κατ᾽ ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ ἐναντίον τῆς εἰδωλολατρίας καὶ ἐγκωμιαζόμενος ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφή, τὴν Πατερικὴ Παράδοση καὶ τὴν Ὑμνογραφία τῆς Ἐκκλησίας, ἐπικρίνεται ἀπό τόν ἀρθρογράφο, διότι μὲ τὴν σφαγὴ τῶν ἱερέων τῆς αἰσχύνης διέπραξε ἀποτροπιαστικὴ πράξη, ἡ ὁποία δῆθεν ἀποδοκιμάσθηκε ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Θεό. Δὲν θὰ ἐπαναλάβουμε ἐδῶ ὅσα ἀναιρετικὰ αὐτῶν τῶν ἀθεμελίωτων ἰσχυρισμῶν γράψαμε στὸ δικό μας ἄρθρο.

Το βαρύ τίμημα της ελληνικής δειλίας

Δεν έχω τίποτα εναντίον της Τουρκίας. Όταν όμως μας στέλνει λαθρομετανάστες και τα αεροπλάνα της εισβάλλουν στον εθνικό μας εναέριο χώρο παράνομα, στα πλαίσια ενός ασύμμετρου, υβριδικού πολέμου, τότε πιστεύω πως πρέπει να καταρρίπτονται αφού προηγηθεί μία επίσημη προειδοποίηση. 

Ένα τελεσίγραφο. 

Είμαι σίγουρη άλλωστε πως η πολιτική του κατευνασμού που ακολουθεί η Ελλάδα, φοβούμενη να αντιμετωπίσει τους εισβολείς, είναι λανθασμένη. 

Πως όταν σκύψεις το κεφάλι μία φορά, δεν θα έχει τελειωμό. Το ίδιο ισχύει και για την Κύπρο, όταν η Τουρκία στέλνει με θράσος τα πλοία της για να προβούν σε γεωτρήσεις εντός της δικής της ΑΟΖ. 

Τα πλοία αυτά πρέπει ασφαλώς να βυθίζονται, φυσικά επίσης μετά από μία επίσημη προειδοποίηση. Εάν δεν το κάνει η Ελλάδα στηρίζοντας την Κύπρο όπως οφείλει, οι Τούρκοι θα κάνουν γεωτρήσεις ακόμη και στη Ραφήνα, ξεκινώντας από την Καστελόριζο και την προσάρτηση του.