Ἀγαπητὲ πρωθυπουργὲ τῆς φιλτάτης πατρίδος μου,
τὰ ἐμβόλια ἔφθασαν μὲ τιμὲς ἀρχηγοῦ κράτους !!
Ἐμβολιαστεῖτε λοιπὸν ἐσεῖς καὶ ὅλο σας τὸ σόϊ, μὲ τὴν κυρία πρόεδρο καὶ τοὺς 300 μαζί,
ὄχι ὅμως μὲ σύριγγες γιαλατζῆ καὶ εμβόλια γιαλατζῆ ἀλλά,
μὲ τὰ κανονικά, μὲ αὐτὰ ποὺ θέλετε νὰ μᾶς σώσετε,
μὲ αὐτὰ ποὺ μᾶς ἑτοίμασε ἡ βαρέως ποινικοῦ μητρώου ΠΦΑΪΖΕΡ,
ἔτσι ὥστε νὰ γίνετε ἐσεῖς, τὸ <<τεῖχος τῆς ἀνοσίας >> μας
καὶ νὰ θυσιαστεῖτε γιὰ μᾶς, γιὰ τὸν λαὸ ποὺ ὁρκιστήκατε νὰ ὑπηρετεῖτε,
Η άκρα ταπείνωσή Του δεν φαίνεται μόνο στον Σταυρικό Του θάνατο, αλλά και στη Γέννησή Του στο σπήλαιο της Βηθλεέμ και στην Βάπτισή Του στον Ιορδάνη ποταμό.
Με αυτή την ταπείνωση νίκησε τον διάβολο, που νόμιζε ότι με την υπερηφάνειά του θα βασιλεύσει στον κόσμο.
Ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος διδάσκει ότι η στολή που ενεδύθη ο Χριστός, όταν έγινε άνθρωπος, ήταν η στολή της ταπεινοφροσύνης.
Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα εἶναι ἕνα καὶ ἔχει πολλὰ χαρίσματα. Δὲν εἶναι ἄλλο ἐδῶ καὶ ἄλλο ἐκεῖ. Δὲν εἶναι πνεῦμα συγχύσεως, ἀλλὰ ἀγάπης, εἰρήνης... Ὅταν οἱ πνευματικοὶ ἄνθρωποι χτυπιοῦνται, αὐτὸ σημαίνει ὅτι βρίσκονται ὑπὸ τὴν ἐπίδραση πολλῶν ἄλλων πνευμάτων, ποὺ δὲν ἔχουν καμμιὰ σχέση μὲ τὸ ἕνα Ἅγιο Πνεῦμα.
Παλιὰ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα φώτιζε, ὑπαγόρευε. Μεγάλη ὑπόθεση! Σήμερα δὲν βρίσκει προϋποθέσεις, γιὰ νὰ κατεβῆ. Ἡ βαβυλωνία στὴν Παλαιὰ Διαθήκη ἦταν ἀθώα. Ζητοῦσες λ.χ. λάσπη καὶ σοῦ ἔφερναν ἄχυρα. Τώρα ἔχουμε βαβυλωνία μὲ πάθη.
«Χριστός γεννάται, δοξάσατε Χριστός ἐπί γῆς, ὑψώθητε …»
ΟΜΙΛΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΓΕΝΝΗΣΙΝ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 21-12-2020
+ ΗΛΙΑΣ Γ Φ 29-10-1996
«Χριστός γεννάται, δοξάσατε Χριστός επί γης, υψώθητε …»
Πλησιάζουν σε λίγες ημέρες τα Χριστούγεννα, η μεγάλη εορτή της Χριστιανοσύνης, η Μητρόπολη των εορτών κατά τον ι. Χρυσόστομο. Γεννιέται ο Χριστός, ο Μεσσίας, ο λυτρωτής του κόσμου. Εκείνος που προανήγγειλαν οι προφήτες, που τον προσδοκούσαν τα Έθνη.
Σπούδαζα μεταπτυχιακό μέ υποτροφία στο τότε Λένινγκραντ (Αγία Πετρούπολη), κατά τα έτη 1977-1980. Η ζωή εκεί κυλούσε με όλα τα συμπαρομαρτούντα του Σοβιετικού καθεστώτος.
Αυστηρό
πρόγραμμα σπουδών, περιορισμός κινήσεων, απαγόρευση κυκλοφορίας απ’ τις
11 μέχρι τις πρωϊνές ώρες και καθόλου τρόπους διασκέδασης από αυτόν που
ξέραμε στην πατρίδα μας. Συναυλίες, εκδρομές, διαλέξεις, βιβλιοθήκες
ήταν τα μοναδικά που γέμιζαν την μοναξιά μας.
Η φοιτητική μας εστία ήταν ένα σταλινικό κτίριο με πολλές φθορές, μύριζε κλεισούρα και μούχλα. Οι συγκάτοικοι μου ήταν δύο πολύ καλά παιδιά, τυπικές φιγούρες του τόπου, ως προς το ύψος, το χρώμα, τη σοβαρότητα και τη νοοτροπία.
Βέβαια τα βήματα και τα λόγια μου ήταν πολύ μετρημένα και προσεκτικά καθότι τα «καλά παιδιά του συστήματος» ήταν οι κατάσκοποι, καταδότες, συνωμότες. Επίσης πολύν δύσκολο είναι να μιλάς με ανθρώπους άλλης νοοτροπίας, χαρακτήρα, εμπειριών.
Ο κολοσσός των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, φαίνεται πως καταστρώνει σχέδια για να κατασκευάσει νευρικό αισθητήρα που θα διαβάζει τη σκέψη μας και θα την μετατρέπει σε πράξη
Ο έλεγχος σκέψης είναι μια έννοια που πολλοί τεχνολογικοί κολοσσοί επιθυμούν να πραγματοποιήσουν. Έτσι, το Facebook φαίνεται πως καταστρώνει σχέδια για να κατασκευάσει νευρικό αισθητήρα που θα διαβάζει τη σκέψη μας και θα την μετατρέπει σε πράξη!
Τουλάχιστον αυτό αναφέρθηκε σε απόρρητο ηχητικό ντοκουμέντο που διαμοιράστηκε στους υπαλλήλους του. Πως ο έλεγχος σκέψης στο κοντινό μέλλον θα αποτελεί ένα ακόμη εργαλείο για το κοινωνικό μέσο!
Του Παναγιώτη Αποστόλου
Πολιτικού αναλυτή – αρθρογράφου
Τα περισσότερα από τα τελευταία εβδομήντα χρόνια (70) την Πατρίδα μας κυβερνούν πολιτικές δυναστείες, που η ταυτότητα όλων αυτών αναγράφει ως επάγγελμα, πολιτικός, αφού υπήρξαν ανεπάγγελτοι! Χωρίς να έχουν κολλήσει ένσημα εργασίας, για να μπορούν να έχουν άποψη της σκληρής εργασίας που βιώνει μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού! Μη έχοντας ξυπνήσει από τα χαράματα για να πάνε στο εργοστάσιο, μεταφερόμενοι σαν σαρδέλες στα λεωφορεία της ταλαιπωρίας! Χωρίς να έχουν τσαπίσει την ελληνική γη, υπό αντίξοες τις περισσότερε φορές καιρικές συνθήκες, για να παράγουν τα τρόφιμα που θα σερβιριστούν στο ελληνικό τραπέζι!
Γράφει ὁ Πορφυρίτης
Ὁ μακαριστός θεολόγος πατήρ Ἰωάννης Ρωμανίδης, ἔλεγε ὅτι «ἀπὸ δῶ καὶ πέρα τὸ πρόβλημα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας θὰ εἶναι οἱ Ἐπίσκοποί της, τί πίστη ἔχουν»[1]. Ἀυτή είναι καί ἡ οὐσία τοῦ προβλήματος, τῆς βαθιᾶς κρίσης σέ ὅλα τά ἐπίπεδα, πού σήμερα βιώνουμε: ἡ πίστη τῶν ἐπισκόπων, ἡ ὁποία δέν ταυτίζεται μέ ὅ,τι ἡ Ἐκκλησία πιστεύει καί διδάσκει. Στήν καλύτερη περίπτωση, ἄλλα διδάσκουν τά χείλη τους καί ἄλλα εἶναι γραμμένα στήν καρδιά τους, ἐπαληθεύοντας τόν λόγο τοῦ προφήτη Ἠσαΐα: «Καὶ εἶπε Κύριος· ἐγγίζει μοι ὁ λαὸς οὗτος ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ καὶ ἐν τοῖς χείλεσιν αὐτῶν τιμῶσι με, ἡ δὲ καρδία αὐτῶν πόρρω ἀπέχει ἀπ᾿ ἐμοῦ· μάτην δὲ σέβονταί με διδάσκοντες ἐντάλματα ἀνθρώπων καὶ διδασκαλίας» (Ἠσ. 29, 13)[2]. Γι’αὐτό, συνεχίζει παρακάτω, θά προσθέσω ἄλλη τιμωρία, θά ὁδηγήσω τόν λαό αὐτόν σέ αἰχμαλωσία ἀπομακρύνοντας αὐτόν ἀπό τή χώρα του καί ἔτσι θά καταστρέψω τή σοφία τῶν σοφῶν ἀνθρώπων του καί τή σύνεση τῶν συνετῶν του θά ἐξαφανίσω. (Ἠσ. 29, 14).
Τά ἀνωτέρω ἐνθυμεῖται κανείς, ἀναγιγνώσκοντας ὅσα δηλώνει ὁ μητροπολίτης Δράμας, παλαιότερα, ἀλλά καί στήν χριστουγεννιάτικη ἐγκύκλιό του. Δηλώνει μέ τόν ἀπαραίτητο πόνο ψυχῆς: «... Τα Ιερατικά μας καθήκοντα τα επιτελούμε ως εκπρόσωποι του λαού, χωρίς τον λαό είναι κολοβωμένη η Θεία Λατρεία», «Η σχέση του Ορθόδοξου πιστού με τον Θεό δεν είναι προτεσταντικού τύπου, ζούμε εν Χριστώ μέσα στην Εκκλησία τρώμε και πίνουμε Σώμα και Αίμα Χριστού, όταν το καταργούμε αυτό φέρνουμε το θάνατο», «Το Σώμα της Διοικούσας Ιεραρχίας έχουμε την μεγαλύτερη ευθύνη γιατί τους παραδίδουμε τα κλειδιά επί του δίσκου», «...εμείς ως ποιμένες πρέπει να δώσουμε τη μάχη μας με την μεταφυσική διάσταση του κορωνοϊού επειδή πολεμάει και τον Χριστό προσπαθώντας να Τον αποκλείσει από τη ζωή του πιστού. Είμαστε υποχρεωμένοι να βρούμε τρόπο ο Χριστός να είναι στη ζωή των πιστών που θέλουν να τον έχουν ως πρωταρχικό ρόλο στη ζωή τους. Δεν πρέπει να εορτάσουμε όπως την Ανάσταση τα φετινά Χριστούγεννα». [3]
«Ο Πατήρ δε μεταπίπτει στον Υιό, παραμένει πάντα Πατήρ, ο Υιός δε μεταπίπτει στον Πατέρα, παραμένει πάντα Υιός, το Πνεύμα δε μεταπίπτει στον Πατέρα ή τον Υιό, παραμένει πάντα Πνεύμα άγιο. Η ιδιότητα καθενός προσώπου της Αγίας Τριάδας είναι σταθερή και αμετάβλητη. Πώς, άλλωστε, θα παρέμενε ιδιότητα αν εναλλασσόταν συνεχώς περνώντας κάθε φορά σε άλλο πρόσωπο; Γι’ αυτό ο Υιός του Θεού είναι που γίνεται Υιός του ανθρώπου, για να παραμείνει ακριβώς η ιδιότητα αμετακίνητη. Γιατί, όντας Υιός του Θεού, όταν έγινε Υιός του ανθρώπου παίρνοντας σάρκα ανθρώπινη απ’ την αγία Παρθένο, δεν αλλοτριώθηκε από την υιική του ιδιότητα.
Ο Υιός του Θεού ενανθρώπησε για να χαρίσει ξανά στον άνθρωπο εκείνο για το οποίο δημιουργώντας τον τον προόρισε. Τον δημιούργησε σύμφωνα με τη δική του εικόνα, διανοητή και ελεύθερο, προορισμένο να του μοιάζει, δηλαδή να ‘ναι, όπως κι ο δημιουργός του, τέλεια ενάρετος, πράγμα κατορθωτό για την ανθρώπινη φύση. Γιατί οι αρετές, δηλαδή η νηφαλιότητα, η ηρεμία, η ακεραιότητα, η αγαθοσύνη, η σοφία, η δικαιοσύνη, η ανεξικακία είναι, πρωταρχικά, γνωρίσματα της θείας φύσης.
Το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα της Κυριακής μετά της Χριστού Γεννήσεως (Ματθ. β´ 13-23)
᾿Αναχωρησάντων δὲ αὐτῶν ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου φαίνεται κατ᾿ ὄναρ τῷ ᾿Ιωσὴφ λέγων· ἐγερθεὶς παράλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ φεῦγε εἰς Αἴγυπτον, καὶ ἴσθι ἐκεῖ ἕως ἂν εἴπω σοι· μέλλει γὰρ ῾Ηρῴδης ζητεῖν τὸ παιδίον τοῦ ἀπολέσαι αὐτό. ῾Ο δὲ ἐγερθεὶς παρέλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ νυκτὸς καὶ ἀνεχώρησεν εἰς Αἴγυπτον, καὶ ἦν ἐκεῖ ἕως τῆς τελευτῆς ῾Ηρῴδου, ἵνα πληρωθῇ τὸ ρηθὲν ὑπὸ τοῦ Κυρίου διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος· ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τὸν υἱόν μου.
Τότε ῾Ηρῴδης ἰδὼν ὅτι ἐνεπαίχθη ὑπὸ τῶν μάγων, ἐθυμώθη λίαν, καὶ ἀποστείλας ἀνεῖλε πάντας τοὺς παῖδας τοὺς ἐν Βηθλεὲμ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ὁρίοις αὐτῆς ἀπὸ διετοῦς καὶ κατωτέρω, κατὰ τὸν χρόνον ὃν ἠκρίβωσε παρὰ τῶν μάγων. τότε ἐπληρώθη τὸ ρηθὲν ὑπὸ ῾Ιερεμίου τοῦ προφήτου λέγοντος· φωνὴ ἐν Ραμᾷ ἠκούσθη, θρῆνος καὶ κλαυθμὸς καὶ ὀδυρμὸς πολύς· Ραχὴλ κλαίουσα τὰ τέκνα αὐτῆς, καὶ οὐκ ἤθελε παρακληθῆναι, ὅτι οὐκ εἰσίν.
Μετά την Χριστού Γέννησιν
Eις τον Iωσήφ.
Τιμῶ Ἰωσὴφ Μνήστορα τῆς Παρθένου,
Ὡς ἐκλεγέντα φύλακα ταύτης μόνον.
Eις τον Iάκωβον.
Σὺ τέκτονος παῖς, ἀλλ' ἀδελφὸς Κυρίου,
Τοῦ πάντα τεκτήναντος ἐν λόγῳ Μάκαρ.
Ο ίδιος μιλάει αργότερα για τη θεϊκή εμπειρία που είχε. Άκουσε σε όραμα τη γλυκιά φωνή του Θείου Βρέφους να απευθύνεται σ΄ αυτόν και αναρρίγησε …
Σχόλιο Πᾶνος: Ἡ κυβέρνηση μπορεῖ νὰ εἶναι ἀποφασισμένη νὰ ἐμβολιάση ὅλους τοὺς πολίτες, ἀλλὰ καλὰ θὰ κάνουν νὰ ἐπισκεφτοῦν πρῶτα καὶ κανὰ ψυχίατρο, τοὺς εἶναι ἀπαραίτητος.
Θὰ μᾶς κλείνουν ραντεβοῦ καὶ περιμένουν ὅτι θὰ πᾶμε ὅλοι τρέχοντας... κούνια ποὺ σᾶς κούναγε...
__________________
Η ελληνική κυβέρνηση φαίνεται πως είναι αποφασισμένη να εφαρμόσει μία άκρως επιθετική πολιτική εμβολιασμού των πολιτών -στα όρια τους εξαναγκασμού- με το εμβόλιο mRNA της Pfizer και με τα άλλα εμβόλια κορωνοϊού, καθώς θα τους κλείνει ραντεβού για εμβολιασμό χωρίς πρώτα να τους ρωτήσει και στη συνέχεια θα τους στέλνει SMS, email και θα τους παίρνει τηλέφωνα μέχρι να εμβολιαστούν ή να δηλώσουν πως δεν θέλουν!
Συγκεκριμένα σε πρώτη φάση οι Έλληνες εγγεγραμμένοι στην άυλη συνταγογράφηση θα λάβουν μήνυμα στο κινητό τους τηλέφωνο από το 13034 με την ημερομηνία και την ώρα του ραντεβού χωρίς καν να έχουν δηλώσει αν επιθυμούν να εμβολιαστούν, ενώ το ίδιο αργότερα θα συμβεί και με άλλους πολίτες καταγεγραμμένους σε οποιοδήποτε μητρώο του υπουργείου Υγείας.
Ο πιστός που έχει την βεβαιότητα της μετά θάνατον ζωής έχει πάντοτε μπροστά του τη μελλοντική αναχώρησή του από την ζωή αυτή. Αυτό είναι η μνήμη του θανάτου.
Ο ιερός Χρυσόστομος λέγει ότι η παρούσα ζωή είναι καιρός μετανοίας, ενώ η μέλλουσα «είναι καιρός κρίσεως. Αυτός είναι καιρός αγώνων, εκείνος στεφάνων… Φέρνοντας στη μνήμη μας την τελευταία ημέρα της ζωής μας, ας επιστρέφουμε από τον πλανεμένο δρόμο μας».
Και καταλήγει: «Πρόλαβε με τη μετάνοια την έξοδο της ψυχής, μήπως έλθη ο θάνατος και καταστή αδύνατη η θεραπεία που προσφέρει η μετάνοια. Διότι αυτή είναι δυνατή μόνον όσο ζούμε εδώ στη γη· στον άδη δεν υπάρχει μετάνοια».
Γι’ αυτό παρακαλούμε τον Θεό: «Πριν ημάς εις την γην αποστρέψαι, αξίωσον προς Σε επιστρέψαι» (Α’ Ευχή γονυκλισίας Πεντηκοστής).
Ὁ Χριστός, ὁ Θεός, γεννήθηκε στὴ γῆ ὡς ἄνθρωπος.
Γιατί;
Γιὰ νὰ μᾶς ἐξηγήσει μὲ τὴ Γέννησή Του τὴ γέννησή μας.
Ὁ Θεὸς ἔγινε ἄνθρωπος, γιὰ νὰ γίνει ὁ ἄνθρωπος Θεός.
Νά, μέσα σʼ αὐτὸ περιλαμβάνεται ὅλο τὸ μυστήριο τῆς θαυμαστῆς Γεννήσεως τοῦ Θεανθρώπου τὴν ἡμέρα τῶν Χριστουγέννων.
Μέσα σʼ αὐτὸ περιέχεται ὁλόκληρο τὸ Εὐαγγέλιό Του καὶ ὅλη ἡ Ἐκκλησία Του καὶ κάθε τί ποὺ βρίσκεται μέσα σʼ Αὐτήν.
Ὅλα τὰ ἅγια Μυστήρια καὶ ὅλες οἱ ἅγιες ἀρετὲς καὶ μέσα σʼ αὐτὲς ὅλες οἱ ἅγιες θεϊκὲς δυνάμεις.
«… Ἀπὸ καιροῦ σὲ καιρὸ οἱ δεσμοφύλακες ἄφηναν τοὺς φυλακισμένους νὰ ἐκκλησιάζωνται.
Κάθε Κυριακὴ καὶ μεγάλη γιορτή, στὸ προαύλιο τῶν φυλακῶν ἢ μέσα σὲ ἕνα μεγάλο θάλαμο ἐγίνετο ἡ λειτουργία ἀπὸ τὸν πιὸ ἡλικιωμένο παπά, μὲ συλλειτουργοὺς τοὺς ἄλλους φυλακισμένους ἱερωμένους. Δὲν ὑπῆρχε ἱερό, δὲν ὑπῆρχαν ἄμφια, δὲν ὑπῆρχαν κεράκια καὶ δισκοπότηρα γιὰ τὰ ἅγια τῶν ἁγίων.
Ὑπῆρχε ὅμως μιὰ βαθειά, ἀπαράμιλλη πίστις, ποὺ ἔκανε τὸ περίεργο ἐκεῖνο ἐκκλησίασμα πιὸ εὐλαβικό, πιὸ συγκινημένο, πιὸ βαθειὰ παραδομένο στὴν παραμυθητικὴ ἐπίδραση τῆς Θρησκείας. Εἶναι χαρακτηριστικὸ ὅτι κάθε λειτουργία ἐτελείωνε μὲ τὸ «Τῇ Ὑπερμάχῳ Στρατηγῷ τὰ νικητήρια» ποὺ τὸ ἔψαλλαν ὅλοι μαζί»…
