Πήγαμε με τον αδελφό μου – διηγείται ανώνυμη μοναχή – στον Γέροντα Πορφύριο να πάρουμε την ευχή του. Άρχισε να του λέη όλα τα προσωπικά του προβλήματα και ο αδελφός μου αυθόρμητα του είπε: «Τα βρήκατε όλα…». Του λέει ο π. Πορφύριος: «Όλος αυτός ο κόσμος που περιμένει… γιατί έρχεται;…». Ύστερα ρώτησε εμένα:
– Από πού έρχεσαι;
– Από το τάδε Μοναστήρι.
– Α! εκεί ήμουν, οι αδελφές είναι στο χωράφι και βγάζουν ρίζες… τις βλέπω. Έχουν πολλή αγάπη μεταξύ τους.
– Τι κάνει ο Γέροντας; Πολύ τον αγαπώ. Είναι άγιος άνθρωπος, αλλά και ‘κείνος μ’ αγαπάει…