Ἀδυνατεῖ ὅμως προφανῶς νά συνειδητοποιήσει ἡ (κάθε) Ζαχάροβα ὅτι ἐδῶ δέν μιλᾶμε γιά κυβερνῶντες μέ ἀπλῶς ἀμβλυμένη ἐθνική συνείδηση ἥ γιά τοποτηρητές προτεκτοράτων πού μπορεῖ κάπου στό βάθος νά ἔχουν καί μία κάποια ἰδιάζουσα φιλοπατρία ἤ ἀκόμη γιά τζουτζέδες πού εἶναι ἀναγκασμένοι λόγω συνθηκῶν ὑποτέλειας νά προσκυνᾶνε τά ἀφεντικά ἤ ἔστω γιά προδότες πού ἀπλῶς βάζουν τό προσωπικό συμφέρον τους πάνω ἀπό τήν πατρίδα. Τέτοιους θά βρεῖς καί σέ ἄλλα μέρη τοῦ πλανήτη.
Καί αὐτό φυσικά δέν ἰσχύει μόνο γιά τούς σημερινούς ἑλληνόφωνους πολιτικούς, ἀλλά καί γιά ἕνα ἀκόμη ὁλόκληρο τρισάθλιο σύμπαν ἀπό δημοσιογραφοῦντες ἀρχιχαφιέδες, ψευτοδιανοούμενους τῆς πυρκαγιᾶς καί λοιπούς παρατρεχάμενους. Ἄσβεστο μίσος πρός κάθε τί τό αὐθεντικά ἑλληνικό: αὐτό εἶναι ἡ βασική κινητήρια δύναμή τους, πάνω ἀπό ὅλα τά ἄλλα. Καί ἐπειδή ἔνα τέτοιο φαινόμενο εἶναι πρωτοφανές παγκοσμίως (τουλάχιστον σέ τέτοια ἔνταση καί τέτοια ἔκταση), νομίζω ὅτι κανένας Ρῶσος καί κανένας ἄλλος γενικά ξένος δέν μπορεῖ νά τό κατανοήσει πλήρως. Ἐμεῖς εἴμαστε οἱ μόνοι πού τό γνωρίζουμε σέ βάθος, γιατί ἐμεῖς το ζοῦμε στό πετσί μας ἐδῶ καί τόσα χρόνια. Σέ βαθμό πού νά μή μᾶς παραξενεύει πιά.
Εἶναι ἕνα φαινόμενο πού ξεκάθαρα ἀπαιτεῖ ὄχι μόνο εἰδική (ψυχιατρική καί κυρίως πνευματική) προσέγγιση γιά νά ἐρμηνευθεῖ, ἀλλά καί εἰδική ὁρολογία γιά νά περιγραφεῖ. Δέν νομίζω πώς εἶναι τόσο ἀπλό ἀκόμη καί γιά τίς δυνατότητες τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας. Ἄν μή τί ἄλλο πάντως, ἄς πάψουμε τουλάχιστον νά μιλᾶμε γιά σύγχρονους «Ἐφιάλτες». Εἰλικρινά θεωρῶ τον χαρακτηρισμό βαθύτατα ἄδικο καί βάναυσα προσβλητικό. Ἐννοεῖται, γιά τόν Ἐφιάλτη…
Ένας μεγάλος έμπορος εδέχθη μια μέρα έναν πελάτη του, που τον παρακάλεσε πολύ να του δώσει διακόσιες χιλιάδες δραχμές για να πληρώσει την εφορία του, διότι κινδύνευε να τον κλείσουν στη φυλακή. Αυτός όμως του είπε ότι δεν είχε να του δώσει.
Το βράδυ που πήγε στο σπίτι του όμως ήταν σκεφτικός και η γυναίκα του τον ρώτησε τι του συνέβαινε. Εκείνος της ανέφερε το περιστατικό και η γυναίκα του τού είπε να πάει να τα δώσει τα χρήματα.
Ήταν έντεκα το βράδυ, σηκώνεται από το κρεβάτι του και πηγαίνει στο σπίτι του πελάτη του, αλλά βρίσκει μόνο τη γυναίκα του, που του είπε ότι τον άνδρα της τον πιάσανε εκείνη τη μέρα και τον βάλανε στη φυλακή.
Αν έβλεπες έναν άνθρωπο να χτυπάει το παιδί σου, θα σου κακοφαινόταν, θα θύμωνες και θα ορμούσες εναντίον του σαν θηρίο. Και όμως, βλέπεις το διάβολο κάθε μέρα να το χτυπάει, να το παρασύρει στην αμαρτία, κι εσύ κοιμάσαι.....
Δεν στενοχωριέσαι, δεν αγανακτείς, δεν φροντίζεις να σώσεις το σπλάχνο σου απ’ αυτό το θηρίο. Ε, τότε ποιά ευσπλαχνία περιμένεις από το Θεό;
Τί θα απαντήσεις στο Θεό, όταν θα σε ελέγχει, γιατί αμέλησες να διαπαιδαγωγήσεις σωστά το παιδί σου αφότου γεννήθηκε; Θα σε ρωτήσει ο Κύριος: “Δεν σε όρισα προστάτη και δάσκαλό του; Δεν σου παρήγγειλα να το καθοδηγήσεις στον σωστό δρόμο;”. Τί θα μπορέσεις τότε να πεις; Πως είναι παιδί δύσκολο και δεν σηκώνει κουβέντα; Αυτά όλα έπρεπε να τα δεις από την αρχή, τότε που ήταν μικρό και μπορούσες να το διαπλάσεις όπως ήθελες. Τότε θα το συνήθιζες στο καλό, ξεριζώνοντας από την ψυχή του τ’ αγκάθια, που, λόγω της τρυφερής ηλικίας του, έβγαιναν ευκολότερα. Αν δεν το παραμελούσες τότε, δεν θα μεγάλωναν τα πάθη του και δεν θα σε δυσκόλευαν σήμερα στην καταπολέμησή τους.
Σε αυτή την αποκλειστικότητα του Stew Peters Network που προβλήθηκε σε προηγούμενο βίντεο εδώ:
https://rumble.com/v11ujbv-stew-.html,
ο
Stew Peters, ο βραβευμένος σκηνοθέτης Nicholas Stumphauzer και η
εκτελεστική παραγωγός Lauren Witzke φέρνουν στο φως μια αλήθεια που και ο
ίδιος ο σατανάς πάλεψε να καταπνίξει.
Σε αυτό το νέο βίντεο του NaturalNews ο Δρ Bryan Ardis αναλύει με επιστημονικά άρθρα σε βάθος την διασύνδεση του δηλητηρίου των φιδιών με την covid19.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ [:Ιω.9,1-38]
Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΕΚ ΓΕΝΕΤΗΣ ΤΥΦΛΟΥ
«Καὶ παράγων εἶδεν ἄνθρωπον τυφλὸν ἐκ γενετῆς. καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες· ῥαββί, τίς ἥμαρτεν, οὗτος ἢ οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἵνα τυφλὸς γεννηθῇ;(: καθώς ο Ιησούς περνούσε από το κέντρο της πόλεως, είδε έναν άνθρωπο που είχε γεννηθεί τυφλός. Τότε οι μαθητές Του Τον ρώτησαν: ‘’Διδάσκαλε, ποιος αμάρτησε για να γεννηθεί ο άνθρωπος αυτός τυφλός; Αμάρτησε ο ίδιος, όταν ήταν ακόμη μέσα στην κοιλιά της μητέρας του, ή αμάρτησαν οι γονείς του και τιμωρείται αυτός για τις αμαρτίες τους;’’)»[Ιω.9,1].
Επειδή ο Κύριος είναι πάρα πολύ φιλάνθρωπος και φροντίζει για τη σωτηρία μας και επειδή θέλει να κλείσει τα στόματα των αχαρίστων, δεν παραλείπει να κάνει τίποτε από αυτά που έπρεπε να κάνει, και αν ακόμη κανένας δεν έδινε προσοχή. Αυτά λοιπόν γνωρίζοντας καλά και ο προφήτης Δαβίδ έλεγε: «ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου, καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε (:για να φανεί έτσι πόσο δίκιο είχες στις καταδικαστικές Σου αποφάσεις σε βάρος μου και να εξέλθεις έτσι νικητής, όταν ασεβείς και μωροί θελήσουν να Σε επικρίνουν)»[Ψαλμ.50,6].
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ[:Ἰω. 9, 1-38]
Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου
μὲ θέμα:
«ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ»
[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 4-6-2000]
(Β415)
Ὁ Κύριος Ἰησοῦς, ἀγαπητοί μου, εἶπε κάποτε: «Πλὴν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐλθὼν ἆρα εὑρήσει τὴν πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς;». Ἀλλὰ ποιά πίστη ὁ Κύριος θὰ ζητοῦσε νὰ βρεῖ ὅταν κατὰ τὴ Δευτέρα Του Παρουσία θὰ ἐπανήρχετο εἰς τὴν Γῆν;
Εἶναι ἕνα χωρίο, τὸ ὁποῖο πάρα πολὺ μὲ ἔχει, προσωπικά, ἐντυπωσιάσει· ποὺ ἔμμεσα δίδεται ἡ πληροφορία ὅτι δὲν θὰ ὑπάρχει ἡ πίστις ἐπὶ τῆς Γῆς. Δηλαδὴ συγκεκριμένα, θὰ εἶναι σπάνια ἡ πίστις ἐπὶ τῆς Γῆς. Καὶ ποία πίστις; Στὸ Θεανθρώπινο πρόσωπό Του. Δηλαδὴ προϊόντος τοῦ χρόνου, οἱ ἄνθρωποι θὰ παύσουν νὰ πιστεύουν εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστὸν ὡς τέλειον Θεὸν καὶ τέλειον ἄνθρωπον. Καὶ τοῦτο γιατί ὅλοι μιλοῦν περὶ πίστεως, ἀλλὰ σὲ πολλοὺς χριστιανούς μας, διαφοροποιεῖται ἡ πίστις. Προσέξτε, διαφοροποιεῖται ἡ πίστις. Ὑπάρχει μία πίστις ὑποκειμενική, μὲ πλεῖστες ὅσες παραλλαγές.
_03.jpg)
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ [:Πράξ.16,11-34]
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
«Ἀναχθέντες οὖν ἀπὸ τῆς Τρῳάδος εὐθυδρομήσαμεν εἰς Σαμοθρᾴκην, τῇ δὲ ἐπιούσῃ εἰς Νεάπολιν, ἐκεῖθὲν τε εἰς Φιλίππους, ἥτις ἐστὶ πρώτη τῆς μερίδος τῆς Μακεδονίας πόλις κολωνία. Ἦμεν δὲ ἐν αὐτῇ τῇ πόλει διατρίβοντες ἡμέρας τινάς, τῇ τε ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων ἐξήλθομεν ἔξω τῆς πόλεως παρὰ ποταμὸν οὗ ἐνομίζετο προσευχὴ εἶναι, καὶ καθίσαντες ἐλαλοῦμεν ταῖς συνελθούσαις γυναιξί. καὶ τίς γυνὴ ὀνόματι Λυδία, πορφυρόπωλις πόλεως Θυατείρων, σεβομένη τὸν Θεόν, ἤκουεν, ἧς ὁ Κύριος διήνοιξε τὴν καρδίαν προσέχειν τοῖς λαλουμένοις ὑπὸ τοῦ Παύλου(:ἀπὸ τὴν Τρωάδα πλεύσαμε στὸ ἀνοιχτὸ πέλαγος καὶ ἤλθαμε κατευθεῖαν στὴ Σαμοθράκη. Καὶ τὴν ἄλλη μέρα ἤλθαμε στὴ Νεάπολη(:στὴ σημερινὴ Καβάλα). Ἀπὸ ἐκεῖ ἤλθαμε στοὺς Φιλίππους, ποὺ εἶναι ἡ σπουδαιότερη ρωμαϊκὴ ἀποικία στὴν περιφέρεια τῆς Μακεδονίας. Παρατείναμε μάλιστα τὴ διαμονή μας στὴν πόλη αὐτὴ γιὰ μερικὲς ἡμέρες. Καὶ τὴν ἡμέρα τοῦ Σαββάτου βγήκαμε ἔξω ἀπὸ τὴν πόλη σὲ κάποιο μέρος ποὺ ἦταν κοντὰ σ᾿ ἕνα ποτάμι καὶ θεωροῦνταν τόπος προσευχῆς τῶν Ἰουδαίων. Ἐκεῖ καθίσαμε κι ἀνοίξαμε συνομιλία μὲ τίς γυναῖκες ποὺ εἶχαν συναχθεῖ ἐκεῖ. Αὐτὰ ποὺ λέγαμε ἐκεῖ τὰ ἄκουγε ἰδιαιτέρως κάποια γυναῖκα ποὺ ὀνομαζόταν Λυδία καὶ ἦταν ἔμπορος ποὺ πουλοῦσε πορφύρες (:δηλαδὴ τὰ πολυτελῆ ἐκεῖνα ὑφάσματα ποὺ βάφονται μὲ κόκκινο χρῶμα). Ἡ γυναῖκα αὐτὴ καταγόταν ἀπὸ τὴν πόλη τῆς Μικρᾶς Ἀσίας Θυάτειρα˙ ἦταν προσήλυτη καὶ εἶχε εὐλάβεια στὸν ἀληθινὸ Θεό. Ὁ Κύριος τῆς ἄνοιξε τὰ πνευματικὰ αἰσθητήρια τοῦ νοῦ καὶ τῆς διήγειρε τὸ πνευματικὸ ἐνδιαφέρον, γιὰ νὰ προσέχει σὲ ὅσα ἔλεγε ὁ Παῦλος)»[Πράξ.16,11-15].
Ἀλλὰ δὲν τὸ εὐχόμαστε μόνον, τὸ βιώνομε κιόλας, ἐφ’ ὅσον ὀ ἀναστημένος Κύριος εἶναι διαρκῶς ἀνάμεσά μας, ἰδιαιτέρως τὴν περίοδο αὐτήν. Εἶναι ὁ πρῶτος καρπὸς τῆς Ἀναστάσεως, καθ’ ὅτι ἡ ἔγερσή Του σήμανε τὴν «ἀπαρχὴ τῶν κεκοιμημένων». Ἡ νίκη Του ἐπὶ τοῦ θανάτου συνέτριψε τὸ βασίλειο τοῦ Ἅδου καὶ ἡ δική Του Ἀνάσταση συμπαρέσυρε σὲ ἀνάσταση σύνολο τὸ ἀνθρώπινο γένος, «τὸν Ἀδάμ παγγενῆ». Λέγει χαρακτηριστικὰ ὁ π. Ἰουστῖνος Πόποβιτς: «πρὸ τῆς ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ ὁ θάνατος ἦταν φοβερὸς γιὰ τὸν ἄνθρωπο, ἐνῶ ἀπὸ τῆς ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου πλέον ὁ ἄνθρωπος γίνεται φόβος γιὰ τὸν θάνατο»!
Ρωσία: ο ιός της ευλογιάς των πιθήκων προήλθε από τη Νιγηρία όπου οι ΗΠΑ έχουν 4 βιολογικά εργαστήρια!
Ο διοικητής Δυνάμεων της ραδιολογικής, χημικής και βιολογικής προστασίας της Ρωσίας ο Igor Kirillov, ανακοίνωσε την Παρασκευή 27 Μαίου ότι ο ιός της ευλογιάς πιθήκων (monkeypox) προήλθε από τη Νιγηρία όπου δραστηριοποιούνται τουλάχιστον 4 βιολογικά εργαστήρια των ΗΠΑ.
Ο Kirillov δήλωσε σε συνέντευξη τύπου : «σύμφωνα με την αναφορά του ΠΟΥ η επιδημία του δυτικού αφρικανικού στελέχους της ευλογιάς των πιθήκων ξεκίνησε από τη Νιγηρία, μια άλλη χώρα στην οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αναπτύξει τη βιολογική τους υποδομή. Σύμφωνα με τις διαθέσιμες πληροφορίες, υπάρχουν τουλάχιστον 4 ελεγχόμενα βιολογικά εργαστήρια της Ουάσιγκτον στη Νιγηρία».
Είναι πιο αξιολύπητοι οι αμαρτωλοί που δεν αξιώνονται να υποβληθούν σε τέτοιες πρόσκαιρες δοκιμασίες.
Εκείνοι όμως που είναι πραγματικά ταλαίπωροι και αξιολύπητοι είναι αυτοί που, ενώ είναι στιγματισμένοι από κάθε είδους αμαρτία, όχι μόνο δεν αφήνουν να φανεί κανένα σημάδι που θα αποκάλυπτε την κατοχή τους από τον διάβολο, αλλά και δεν υποφέρουν από καμιά δοκιμασία άξια των πράξεών τους. Αυτό συμβαίνει γιατί εκείνοι είναι ανάξιοι για να δεχθούν αυτό το ταχύτατο και αποτελεσματικό φάρμακο, που προσφέρεται σ’ αυτή τη ζωή.
Οι γεροντάδες μας ήταν πολύ αυστηροί. Πηγαίναμε την Κυριακή στην Θ. Λειτουργία στο Πρωτάτο. Μετά το «Άξιον εστί» μας έπαιρναν –για να μη τελειώσει η Θ. Λειτουργία και μας πιάσει κουβέντα κανείς άλλος· να μη δούμε κανέναν– και το απόγευμα της Κυριακής μας έπαιρνε ή ο π. Ιωάσαφ ή ο π. Αγαθάγγελος και κάναμε καμιά βόλτα. Πηγαίναμε στα εξωκέλλια, πότε προς τα δω, πότε προς τα κάτω, πότε προς τα πέρα. Αυτή ήταν όλη η έξοδός μας από το κελλί· μόνοι μας πουθενά.
Ως επί το πλείστον πηγαίναμε στην Καψάλα και βλέπαμε ασκητές. Αυτό μας άρεζε πολύ, γιατί αναπαυόμασταν εκεί πέρα. Βλέπαμε πώς ζούσαν απλά, πολύ απλά.
Πάμε μια μέρα και βλέπουμε έναν γέροντα να διαβάζει ένα βιβλίο. Ήταν ο π. Φανούριος από την Ρουμανία. Έμενε στο κελλί του αγίου Βασιλείου, εκεί που είχε ζήσει και αγίασε ο άγιος Θεόφιλος ο Μυροβλύτης. Βλέπω μέσα στο κελλί που έμενε ότι είχε ένα κρεβάτι με τάβλες ξύλινες και μια πέτρα για προσκέφαλο. Εγώ πρώτη φορά έβλεπα προσκέφαλο πέτρας. «Σ’ αυτή την εποχή;», λέω. Κι όμως!
