«Εσείς οι Έλληνες υποτιμάτε αυτό που έχετε. Όταν πρωτοείδα τον Παρθενώνα στα 50 μου χρόνια, εγώ και ο άντρας μου βάλαμε τα κλάματα. Οι Έλληνες φίλοι μας που ήταν μαζί μας μάς κοίταξαν περίεργα…”
Πριν διαβάσετε την παρακάτω είδηση, θα γκρινιάξουμε λίγο πάλι για την απραγία και αδιαφορία του κράτους που δεν αναπτύσσει πολιτιστική πολιτική στις περιοχές που “μυρίζει” Ελληνισμό. Στην «κουλτούρα» όμως, όλοι πρώτοι!
Social Media: Όλο και περισσότερα στοιχεία έρχονται στο φως της δημοσιότητας για την οργανωμένη εκστρατεία φίμωσης της αδέσμευτης επιστημονικής φωνής, στον καιρό της πανδημίας.
Αποκαλύπτεται όλο και πιο φανερά πλέον πως η «αστυνομία» φίμωσης του διαδικτύου (δηλαδή οι αντι – hoaxes ιστοσελίδες που επιστρατεύτηκαν από τα ΜΚΔ) λειτούργησε ως ένα άτυπο παγκόσμιο «υπουργείο» προπαγάνδας που είχε ως στόχο να συντηρεί μια πλασματική εικόνα απόλυτης ασφάλειας για τον εμβολιασμό, και από την άλλη φρόντιζε να γίνεται «ιερά εξέταση» για την αντίθετη επιστημονική άποψη.
ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ [:Ρωμ.2,10]
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου
με θέμα:
«Δόξα καὶ τιμὴ καὶ εἰρήνη παντὶ τῷ ἐργαζομένῳ τὸ ἀγαθόν»
[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 10-7-1983]
(Β94)
«Δόξα καὶ τιμὴ καὶ εἰρήνη παντὶ τῷ ἐργαζομένῳ τὸ ἀγαθόν». Αυτό, αγαπητοί μου, μας παραγγέλλει σήμερα ο Απόστολος Παύλος εις την προς Ρωμαίους επιστολήν του. Μία θέσις επικαιροτάτη και πάντοτε σημαντική δια την συντήρησιν μίας κοινωνίας ανθρώπων. Εις αυτήν την θέσιν βεβαίως δεν υπάρχει ευχετική διάθεσις του Αποστόλου. Ότι δηλαδή «ας υπάρχει δόξα και ας υπάρχει τιμή και ειρήνη σε καθέναν που εργάζεται το αγαθόν». Αλλά καθορίζει, τρόπον τινά, μία λειτουργία, έναν νόμο, που υπάρχει εις αυτόν τούτον τον άνθρωπο. Και πραγματικά είναι η σχέσις του αγαθού ή του κακού ως προς την λειτουργικότητα του ιδίου του ανθρώπου. Δηλαδή η δομή της ανθρώπινης υπάρξεως, που δεν είναι παρά η ψυχή και το σώμα, είναι τέτοια ώστε να λειτουργεί αρμονικώς, ευρύθμως, μόνο με την παρουσία του αγαθού. Αντιθέτως, με την παρουσία του κακού, αυτή η ευρυθμία της ανθρωπίνης κατασκευής διαλύεται. Χάνεται κυριολεκτικά.
Ειδήσεις σχετικά με την έκδοση των νέων ταυτοτήτων, ένα θέμα που έχει «τραβήξει» εδώ και πολλά χρόνια, «έβγαλε» η συνέντευξη του Κυριάκου Πιερρακάκη στον ΣΚΑΪ.
Μάλιστα όταν ερωτήθηκε σχετικά και για τον Ενιαίο Αριθμό του Πολίτη (ή Προσωπικός Αριθμός) που θα αντικαταστήσει το ΑΦΜ και το ΑΜΚΑ (και όχι μόνο), τόνισε πως αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία σήμερα είναι οι νέες ταυτότητες (γιατί άραγε;;;;).
Στις επίμονες ερωτήσεις του παρουσιαστή Γιώργου Αυτιά περιορίστηκε στο να πει ότι πολύ σύντομα, στις αρχές της νέας τετραετίας θα γίνουν οι σχετικές ανακοινώσεις από το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και τον ίδιο τον Μητσοτάκη:
Ἡ Ἐκκλησία μας ξεκινάει τὴν πορεία της, μετὰ ἀπὸ τὴν κάθοδο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, μὲ τὴν ἑορτὴ τῶν ἐκλεκτῶν της τέκνων καὶ πρώτων καρπῶν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τῶν Ἁγίων Πάντων. Παράλληλα, ὁ Χριστός, ἡ κεφαλή Της, ξεκινάει τὸ ἔργο Του ἐπὶ τῆς γῆς μὲ τὴν κλήση τῶν πρώτων συνεργατῶν Του.
Ὁ Εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος, ἀπὸ τὸν ὁποῖον ἐπιλέγει ἡ Ἐκκλησία μας τὰ ἀναγνώσματα αὐτὴν τὴν περίοδο, τοποθετεῖ τὴν δράση τοῦ Κυρίου «παρὰ τὴν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας» (Ματθ., δ’ 18), ὄχι ἀσφαλῶςτυχαῖα. Ὁ Κύριος,ἀμέσως μετὰ ἀπὸ τὴν σύλληψη τοῦ Ἰωάννου, γιὰ νὰ ἀποφύγῃ τὴν ἐχθρικὴ Ἰουδαία, «ἀνεχώρησεν εἰς τὴν Γαλιλαίαν…καὶ ἐλθὼν κατώκησεν εἰς Καπερναούμ, πέραν τοῦ Ἰορδάνου, εἰςτὴν Γαλιλαίαν τῶν ἐθνῶν» (ὅ.π. 12-15). Ἔτσι, χάρη στὴν εὐεργετική Του δράση καὶ στὸ κοσμοσωτήριο ἔργο Του, «ὁ λαὸς ὁ καθήμενος ἐν σκότει εἶδε φῶς μέγα» (Ματθ., δ’ 16), σύμφωνα μὲ τὴν προφητεία τοῦ Ἡσαΐου.
Τὰ πάντα ἀπεργάζεται ὁ Κύριος «διὰ τὴν ἡμῶν σωτηρίαν». Γι’ αὐτὸ ἐξ ἄλλου ἐνηνθρώπισε. Δὲν ἦλθε στὴν γῆ, μὲ ἀποκλειστικὸ σκοπὸ νὰ κηρύξῃ, ἀλλὰ δίδαξε, μὲ τελικὸ σκοπὸ τὴν σωτηρία τῶν ἀνθρώπων.
Ὄρη παρῆλθε πάντα, τοῦ Ἄθω Ὄρος.
Εὐρωπικῆς γῆς, τῇ ἁγιωνυμία·
Ἤνθησεν ἄνθη, ἀνθεοτρεφὴς Ἄθως,
Ὄντως νοητὰ, τούς δε θείους Πατέρας·
Χορὸν Θεουδῆ, τῶν ἐν Ἄθω Πατέρων,
Χορὸς γεραίρει, τῶν Μοναστῶν τοῦ Ἄθω.
Πληθὺς Ἀθωνιὰς, ἀμφὶ Θόωκον στῆκε Θεοῖο.
Το Άγιον Όρος παρουσιάζει ιστορία πολύπτυχη, αξιοθαύμαστη και αξιοσέβαστη. Μια από τις ωραιότερες πτυχές του, αναμφίβολα, είναι ο αγιολογικός πλούτος του. Η αθωνική αγιολογία δίκαια αποτελεί τη βασική δόξα και τον μεγαλύτερο έπαινο ενός υπερχιλιόχρονου μοναχισμού.
ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ[: Ματθ. 4,18-23]
Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου
μὲ θέμα:
«ΕΞΑΡΤΗΣΙΣ ΚΑΙ ΕΞΑΡΤΗΣΕΙΣ»
[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 28-6-1992]
(Β263)
Καθώς, ἀγαπητοί μου, ἀνοίγει ἡ ἐκκλησιαστικὴ περίοδος τοῦ εὐαγγελιστοῦ Ματθαίου, ἡ Ἐκκλησία μας, παρουσιάζει τὴν ὡραία ἐκείνη εἰκόνα ποὺ ὁ Κύριος ἀναζητᾷ τοὺς πρώτους Του μαθητὰς παρὰ τὴν λίμνην τῆς Τιβεριάδος. Ἐκεῖ βρῆκε τὰ πρῶτα δύο ζεύγη ἀδελφῶν, ποὺ τοὺς κάλεσε κοντά Του. Ἦταν ὁ Πέτρος καὶ ὁ Ἀνδρέας, ὁ Ἰάκωβος καὶ ὁ Ἰωάννης. Ἦταν ἕνα ὄμορφο πρωινὸ στὴν ἀκρολιμνιά. Ἐκεῖ, στὰ ἥσυχα νερὰ τῆς λίμνης, εἶδε τὸ πρῶτο ζεῦγος, «βάλλοντας ἀμφίβληστρον εἰς τὴν θάλασσαν· ἦσαν γὰρ ἁλιεῖς». Ρίχνοντας τὸ δίχτυ τους στὴ θάλασσα· γιατί ἦσαν ἁλιεῖς. Καὶ τοὺς λέγει: «Δεῦτε ὀπίσω μου, καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων». Καὶ ἐκεῖνοι «εὐθέως ἀφέντες τὸ πλοῖον καὶ τὸν πατέρα αὐτῶν ἠκολούθησαν αὐτῷ». Κι ἐκεῖνοι ἀμέσως, ἀφοῦ ἄφησαν τὰ δίχτυα τους, τὸν ἠκολούθησαν. Καὶ ἀφοῦ προχώρησε λίγο πιὸ πέρα ὁ Κύριος, εἶδε τὸ δεύτερο ζεῦγος ἀδελφῶν. Τὸν Ἰάκωβο καὶ τὸν Ἰωάννη. Λέγει τότε καὶ σ᾿ αὐτοὺς νὰ Τὸν ἀκολουθήσουν. «Οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὸ πλοῖον καὶ τὸν πατέρα αὐτῶν ἠκολούθησαν αὐτῷ». Ἐκεῖνοι δὲ ἀμέσως, ἀφοῦ ἄφησαν τὸ πλοῖο καὶ τὸν πατέρα τους, Τὸν ἠκολούθησαν.
ΠΑΛΙΝ ΗΡΩΔΙΑΣ ΜΑΙΝΕΤΑΙ…
Ἡ Ἠρωδιάδα, δηλαδὴ ἡ δοτὴ ντόπια κρατικὴ ἐξουσία καὶ ἡ σχεδὸν σύνολη παρατρεχάμενη πολιτικὴ ἡγεσία, κατὰ τίς 10 τρέχοντος μηνὸς Ἰουνίου, ἐξεμάνη, διέρρηξε τὰ ἱμάτια ἑαυτῆς καὶ περιεφέρετο στοὺς δρόμους καὶ τίς ρῦμες τῆς Ἀθήνας, ὡς ἀγυιοπαιδίσκη, ἀλλοπαρμένη (ἀπὸ τὸ πονηρὸ πνεῦμα τῆς σαρκολατρείας), γυμνὴ (ἀπὸ αἰδῶ καὶ τσίπα), φωνασκοῦσα, ἀσχημονοῦσα, γαυριωμένη, βακχευομένη καὶ ἀλαζονευομένη.
Ἀναφερόμαστε στὶς κατ' ἔτος ἐπαναλαμβανόμενες ἐκδηλώσεις τῆς αἰσχύνης, τοῦ ὑπερφίαλου ἐγωϊσμοῦ, καὶ τῆς «ὑπερηφάνειας» στὶς σύγχρονες πόλεις τῆς Ἑλλάδας, τίς μιμήτριες τῶν Σοδόμων καὶ Γομμόρας, τίς ὁποῖες «ὁ Θεὸς τεφρώσας καταστροφὴ κατέκρινεν ὑπόδειγμα μελλόντων ἀσεβεῖν τεθεικῶς» (Πέτρ.Β΄- Β,5) καί «οἷς ὁ ζόφος τοῦ σκότους εἰς τὸν αἰῶνα τετήρηται» (Ἰούδα, στίχ.13).
Γράφει ο Δημήτριος Νικ. Δασκαλάκης, Δικηγόρος Αθηνών
Το εκλογικό ενδιαφέρον της επικείμενης πολιτικής αναμέτρησης δεν επικεντρώνεται πλέον στην ανάδειξη του πρώτου κόμματος αλλά έχει μετατοπιστεί καθώς έχει αναχθεί σε κορυφαίο πολιτικό ζήτημα, αν το πατριωτικό κίνημα «ΝΙΚΗ» κατορθώσει να υπερβεί το εκλογικό όριο εισόδου στο Κοινοβούλιο.
Ο Δρ David MARTIN στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο: "Ο SARS δημιουργήθηκε από τον άνθρωπο και η Κόβιντ19 ήταν μια σκόπιμη απελευθέρωση, ένας χημικός και βιολογικός πόλεμος και μια προμελετημένη τρομοκρατική ενέργεια που διαπράχθηκε εναντίον της ανθρωπότητας".
Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης
Πέντε χρόνια μετά τη «Συμφωνία» οι προηγούμενοι, οι τωρινοί και οι επόμενοι, όσοι έχουν υπογράψει, κυρώσει, ψηφίσει, σιωπήσει(….) , νομίζουν ότι ξεμπέρδεψαν με τη Μακεδονία, όμως η αλήθεια είναι ο «λόγος ο δυνατός, μέσα σε μια πολιτεία που σωπαίνει» όπως γράφει ο Γιάννης Ρίτσος.
Η συμπλήρωση πέντε ετών από υπογραφή της λεγόμενης «Συμφωνίας» για τη Μακεδονία, έδειξε ότι οποιαδήποτε πράξη, παρά τη θέληση του λαού, οποιαδήποτε πράξη της «ηγεσίας» ερήμην του λαού, νομοτελειακά θα εξαφανιστεί.
Ειδικότερα κάθε πράξη εναντίον των συμφερόντων του Ελληνισμού, πράξη που επιβραβεύτηκε με τη σιωπή και τη συναίνεση όλων, καταλήγει στη λήθη της ιστορίας όσων την υπέγραψαν, την επικύρωσαν αλλά και όσων σιώπησαν. Είναι η ίδια η ιστορική διαδρομή και πορεία του ελληνικού λαού που δείχνει το αντίθετο για όσους υποστηρίζουν ότι η «Συμφωνία» δεν ακυρώνεται. Για όσους μας είπαν ότι είναι για το καλό μας να παραδοθεί η Μακεδονία στους σφετεριστές, πως 140 χώρες αναγνωρίζουν τα Σκόπια ως «Μακεδονία» άρα πρέπει και εμείς να κάνουμε το ίδιο αφού έτσι θα συνεχίσουν να την ονομάζουν, πως η προσωρινή ονομασία πΓΔΜ περιλαμβάνει ήδη τον όρο Μακεδονία, άρα τους έχουμε αναγνωρίσει ήδη.
Ο διάκονος Ιοάν Ίκε, ο οποίος μελέτησε την ιστορία των αντιλογιών
σχετικά με τη συχνότητα της θείας μετάληψης τους προηγούμενους αιώνες,
σημειώνει, ότι στην πραγματικότητα είναι αντιλογίες, που δεν
σχετίζονται καθόλου με τη συχνότητα, αλλά για το αν είναι απαραίτητο
να προετοιμαστούμε για την μετάληψη των Αγίων Μυστηρίων του Χριστού ή
αν είναι δυνατόν να προχωρήσουμε σε αυτά τα μυστήρια έτσι απλά, χωρίς
προετοιμασία, νηστεία, εξομολόγηση και την άδεια του πνευματικού μας
[1].
Μεταξύ των μεγάλων Ρουμάνων πνευματικών, γνωστών όχι μόνο στη Ρουμανία, αλλά και στο εξωτερικό, δεν θα βρούμε κανέναν, που θα υποστήριζε το δανεισμό από τον Καθολικισμό και τον Προτεσταντισμό του εθιμοτυπικού της κοινωνίας των Αγίων Μυστηρίων χωρίς σοβαρή προετοιμασία. Όλοι, ομοφώνως, υπερασπίζονται την ορθόδοξη παράδοση και μαζί με αυτούς, στέκονται αλληλέγγυοι, μεγάλοι φωστήρες της σύγχρονης Ορθοδοξίας, όπως ο Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης και ο αρχιμανδρίτης Ιουστίνος (Πόποβιτς).
Στις 4 Ιουνίου 2023 ο δικηγόρος κ. Λουκής Γ. Λουκαΐδης δημοσίευσε στον «Φιλελεύθερο» το άρθρο «Το Κυπριακό όπως το έβλεπε ο Κληρίδης» και αναφέρθηκε σε μια συνέντευξη του μ. Γλαύκου Κληρίδη στον Παύλο Μυλωνά, που την θεώρησε ιδιαίτερα αποκαλυπτική. «Η Τουρκία δεν πρόκειται να μας δώσει οτιδήποτε εφόσον δεν είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δεν είναι ούτε φαίνεται στο προβλεπτό μέλλον να γίνει… Όμως εμείς πρέπει να συνεχίσουμε τις συνομιλίες, διότι αλλιώς θα μας αποδοθεί η ευθύνη διεθνώς για την αποτυχία τους και κατ’ επέκτασιν για τη μη λύση του Κυπριακού», είπε ο Κληρίδης.
Περίμενε, έγραψε, να μάθει τι εισηγείτο ο Γλ. Κληρίδης ενόψει αυτού του τείχους που εξήγησε, αλλά δεν πρόσθεσε οτιδήποτε για τη μετέπειτα περίοδο για να ξεφύγουμε από τον αργό θάνατο του κυπριακού πληθυσμού, ιδιαίτερα των Ελληνοκυπρίων.
Η πίστη είναι ένα θέμα που πρέπει να το προσέξουμε πολύ. Γιατί ακούμε από τα στόματα όλων των ανθρώπων που λένε ότι πιστεύουν. «Εγώ είμαι πιστός», λέγει ο ένας. «Εγώ πιστεύω», λέγει ο άλλος. Και νομίζουμε πως πίστη είναι μια απλή παραδοχή ότι υπάρχει Θεός. Μάλιστα χονδροειδέστατα πολλοί λέγουν ότι πιστεύουμε όλοι, και οι Οθωμανοί πιστεύουν και οι άλλοι πιστεύουν. Αφού αναφέρονται σε Θεό, πιστεύουν. Είναι πίστη αυτή; Επίσης μπορεί κανείς να λέγει ότι πιστεύει στην Αγία Τριάδα, και άρα να λέγει ότι πιστεύει. Πιστεύει όμως πραγματικά;
ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [:Ματθ. 4, 18-22]
ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
«Περιπατῶν δὲ παρὰ τὴν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας εἶδε δύο ἀδελφούς, Σίμωνα τὸν λεγόμενον Πέτρον καὶ Ἀνδρέαν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, βάλλοντας ἀμφίβληστρον εἰς τὴν θάλασσαν· ἦσαν γὰρ ἁλιεῖς. καὶ λέγει αὐτοῖς· δεῦτε ὀπίσω μου καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων. οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὰ δίκτυα ἠκολούθησαν αὐτῷ (:Ἐνῶ λοιπὸν περπατοῦσε κοντὰ στὴ θάλασσα τῆς Γαλιλαίας, εἶδε δυὸ ἀδελφούς· τὸν Σίμωνα, τὸν ὁποῖο κατόπιν ὀνόμασε Πέτρο, καὶ τὸν Ἀνδρέα τὸν ἀδελφό του, οἱ ὁποῖοι ἔριχναν δίχτυα στὴ θάλασσα, διότι ἦταν ψαρᾶδες. Καὶ τοὺς λέει: ''Ἀκολουθῆστε με καὶ θὰ σᾶς κάνω ἱκανοὺς νὰ ἁλιεύετε ἀντὶ γιὰ ψάρια ἀνθρώπους· αὐτοὺς θὰ τοὺς ἑλκύετε στὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν μὲ τὰ πνευματικὰ δίχτυα τοῦ κηρύγματος''. Καὶ αὐτοὶ ἀμέσως ἄφησαν τὰ δίχτυα τους καὶ Τὸν ἀκολούθησαν)» [Ματθ.4,18-20].
KYΡΙΑΚΗ Β΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [Ρωμ. 2, 10-16]
ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
«Δόξα δὲ καὶ τιμὴ καὶ εἰρήνη παντὶ τῷ ἐργαζομένῳ τὸ ἀγαθόν, Ἰουδαίῳ τε πρῶτον καὶ Ἓλληνι (:Δόξα καὶ τιμὴ καὶ εἰρήνη θὰ ἀποδοθεῖ σὲ κάθε ἄνθρωπο ποὺ ἐργάζεται τὸ καλό, στὸν Ἰουδαῖο πρῶτα καὶ στὸν εἰδωλολάτρη Ἕλληνα)» [Ρωμ.2,10].
Ποιόν «Ἰουδαῖο» ἐννοεῖ ἐδῶ ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἢ γιὰ ποιούς «Ἕλληνες» μιλάει; Γιὰ αὐτοὺς ποὺ ἔζησαν πρὶν ἀπὸ τὴν ἐνανθρώπηση τοῦ Χριστοῦ· γιατί ὁ λόγος τοῦ ἀποστόλου δὲν ἔφθασε ἀκόμη στὰ χρόνια τῆς χάριτος, ἀλλὰ μένει ἀκόμη στὰ προηγούμενα χρόνια, προκαθορίζοντας ἀπὸ μακριὰ καὶ ἐξαφανίζοντας τὴ διαφορὰ τοῦ εἰδωλολάτρη καὶ τοῦ Ἰουδαίου, ὥστε, ὅταν τὸ κάνει αὐτὸ στὸν καιρὸ τῆς χάριτος, νὰ μὴ φανεῖ πιὰ ὅτι ἐπινοεῖ κάτι τὸ νέο καὶ ἐνοχλητικό. Ἐὰν λοιπὸν στὰ προηγούμενα χρόνια, ὅταν δὲν ἔλαμψε ἀκόμη ἡ τόσο μεγάλη χάρη, ὅταν τὰ πράγματα τῶν Ἰουδαίων ἦταν σὲ ὅλους σεβαστὰ καὶ ξακουστὰ καὶ λαμπερά, δὲν ὑπῆρχε καμία διαφορά, ποιό λόγο θὰ μποροῦσε νὰ πεῖ στὴ συνέχεια ὕστερα ἀπὸ τὴν τόσο μεγάλη φανέρωση τῆς χάρης; Γι᾿ αὐτὸ ἀκριβῶς καὶ μὲ πολλὴ φροντίδα τὸ ἑτοιμάζει αὐτό· γιατί πραγματικὰ ὁ ἀκροατής, ἀφοῦ μάθει ὅτι αὐτὸ ἐπικρατοῦσε στὰ προηγούμενα χρόνια, θὰ τὸ παραδεχτεῖ αὐτὸ πολὺ περισσότερο μετὰ τὴν πίστη.
