15 Σεπτεμβρίου 2023
Τὸν Ἐλευθέριο Χανδρινὸ θὰ μπορούσαμε νὰ τὸν ἀποκαλέσουμε «Θεμιστοκλῆς τῆς Πάφου», διότι μεγαλούργησε στὴν Πάφο καὶ στὴν συνέχεια διώχθηκε ἀπὸ τὰ μεταπολιτευτικὰ καθεστῶτα τοῦ Κωνσταντίνου Καραμανλῆ καὶ τῶν «ἀπογόνων» του, ὅπως καὶ ὁ μεγάλος Σαλαμινομάχος Θεμιστοκλῆς ἀπὸ τὴν ἀρχαία Ἀθήνα.
Ὁ Ἐλευθέριος Χανδρινὸς γεννήθηκε στὴν Κομοτηνὴ στὶς 18 Σεπτεμβρίου 1937, μὲ καταγωγὴ ἀπὸ τὴν Κέρκυρα καὶ ἦταν τὸ δεύτερο παιδὶ τοῦ Κωνσταντίνου Χανδρινοῦ καὶ τῆς Μαρίας Δραζίνου. Τὰ πρῶτα του χρόνια τὰ ἔζησε στὴν Κέρκυρα. Κατόπιν, τὸ 1951, ἡ οἰκογένειά του μετακόμισε στὴν Ἀθήνα, στὴν ὁδὸ Πάφου, ὅπου ὁ Χανδρινὸς τελείωσε τὴν βασικὴ Ἐκπαίδευση. Στὶς 29 Σεπτεμβρίου 1954, ὁ Χανδρινὸς εἰσήχθη στὴ Σχολὴ Ναυτικῶν Δοκίμων, ἀπ᾿ ὅπου ἀπεφοίτησε μὲ τὸ βαθμὸ τοῦ Μάχιμου Σημαιοφόρου στὶς 29 Σεπτεμβρίου 1958. Ἡ ἀποφοίτησή του τὸν βρίσκει στὴν ΔΠΑ (Διοίκηση Πλοίων Ἀποβάσεως). Τὸν ἴδιο χρόνο, συμμετεῖχε στοὺς ἱστιοπλοϊκοὺς ἀγῶνες τοῦ Ναυτικοῦ Ὁμίλου Πειραιῶς, στοὺς ὁποίους ἀνεδείχθη νικητής1.