«Το να θέλεις να σε αγαπούν είναι φυσιολογικό. Το να θέλεις να αγαπάς είναι ανώτερο από τη φύση». Μέρος Α.

Ο καλός Σαμαρείτης. Ζωγράφος: Θεόφιλος Πατίνι, 1859, Λάδι σε καμβά. Συλλογή Εθνικής τράπεζας της Αδριατικής, Πεζάρο

 

Συνομιλία με τον Πρωτοπρεσβύτερο Δημήτριο Σίσκιν

Ο άνθρωπος έχει ανάγκη την αγάπη. Δηλαδή έχει ανάγκη να τον αγαπούν. Αυτό είναι κάτι γνωστό σε όλους. Όμως τι ακριβώς είναι αυτή η ανάγκη μας για αγάπη; Είναι ένα εγγενές χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης; Ή η συνέπεια της αμαρτωλότητας του ανθρώπου, μια εκδήλωση υπερηφάνειας, ματαιοδοξίας και εγωισμού; Ή μήπως απλώς είναι πνευματική αδυναμία, ένδειξη ολιγοψυχίας, ανωριμότητας, ακόμη και παιδικότητας; Αποφασίσαμε να κουβεντιάσουμε αυτά τα περίπλοκα ζητήματα με τον Πρωτοπρεσβύτερο Δημήτριο Σίσκιν, υπεύθυνο του ναού, του αφιερωμένου στην εικόνα της Παναγίας της «των πάντων θλιβομένων η χαρά» στο χωριό Τενίστογιε, στην περιοχή Μπαχτσέσαράι στην Κριμαία. (Μητρόπολη Συμφερουπόλεως και Κριμαίας). 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΕΜΠΤΗ 21 ΜΑΡΤΙΟΥ 2024

Ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος ὁ Ὁμολογητής
 

Λύπας ἐνεγκὼν σῆς χάριν σκιᾶς, Λόγε,

Βίου σκιώδους Ἰάκωβος ἡρπάγη.

Κρύψαν ὑπὸ χθόνα εἰκαδ' Ἰάκωβον κατὰ πρώτην.

Ὁ Ὅσιος Ἰάκωβος ὁ Ὁμολογητὴς ἀκολούθησε τὸν ἀσκητικὸ βίο ἀπὸ πολὺ μικρὴ ἡλικία. Ἔγινε μοναχός, ἀφοῦ προηγουμένως εἶχε ἤδη προετοιμάσει τὸν ἑαυτό του μὲ νηστεία, ἀγρυπνία, προσευχὴ καὶ τὴν μελέτη τῶν Θείων Γραφῶν καὶ μετέπειτα ἀξιώθηκε νὰ ἀνέλθει στὸ Ἐπισκοπικὸ ἀξίωμα.

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Η Ευρώπη διώχνει τον Χριστό με κάθε τρόπο

Ο Χριστός με τη διδασκαλία του συνέβαλε στην πρόοδο της Ευρώπης; Η Ευρώπη ευχαρίστησε τον Χριστό;

Αδελφοί μου, αυτά τα ερωτήματα μπορούν να αποτελέσουν θέμα μελέτης και διδαχής. Τι πρόσφερε ο Χριστός στην Ευρώπη; Οι ευρωπαίοι ανέμεναν πολλά από τον Χριστό και Αυτός τους έδωσε περισσότερα από όσα εκείνοι περίμεναν. Τους πρόσφερε τα πάντα.

Ο Χριστός απάλλαξε την Ευρώπη από τον σκοταδισμό της αθεΐας και τη μωρία της ειδωλολατρίας. Αυτή η φράση είναι σημαντική για όποιον μπορεί να καταλάβει τι είναι ειδωλολατρία και τι είναι αθεΐα. Για όποιον δεν μπορεί να την κατανοήσει, θα την εξηγήσω περισσότερο.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΕΤΑΡΤΗ 20 ΜΑΡΤΙΟΥ 2024

Οἱ Ἅγιοι Ἀββάδες Μαῦροι οἱ ἐν τῇ μονῇ Ἁγίου Σάββα ἀναιρεθέντες

  

Διπλοῦς στεφάνους χειρὸς ἐκ τοῦ Κυρίου,

Πόνων χάριν δέχεσθε καὶ τῶν αἱμάτων.

Εἰκάδι Ἀββάδες ἐκ χθονὸς οὐρανὸν ἤλυθον εὐρύν.

Οἱ Ἅγιοι αὐτοὶ Πατέρες ἀσκήτευαν στὴ Λαύρα τοῦ Ἁγίου Σάββα, στὴν περιοχὴ τῶν Ἱεροσολύμων καὶ εἶχαν συγκεντρωθεῖ ἐκεῖ ἀπὸ διάφορα μέρη. Ὅμως Ἄραβες λῃστὲς ἐπιτέθηκαν κατὰ τῆς μονῆς καὶ συνέλαβαν τοὺς Πατέρες αὐτῆς, ποὺ δὲν μπόρεσαν ἢ δὲν θέλησαν νὰ φύγουν. Καὶ ἀφοῦ τοὺς βασάνισαν μὲ διάφορους τρόπους, γιὰ νὰ ὑποδείξουν στοὺς λῃστὲς τοὺς κρυμμένους θησαυροὺς τῆς μονῆς, τοὺς θανάτωσαν.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ 19 ΜΑΡΤΙΟΥ 2024

Οἱ Ἅγιοι Χρύσανθος καὶ Δαρεία οἱ Μάρτυρες 

Ζῶσι Χρύσανθος καὶ Δαρεία ἐν πόλῳ,
Κἂν ἐκπνέωσι, ζῶντες εἰσδύντες βόθρῳ.
Χῶσαν συζυγίην δεκάτῃ ἐνάτῃ ὁμόλεκτρον.

Οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες Χρύσανθος καὶ Δαρεία ἔζησαν κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ βασιλέως Νουμεριανοῦ (243 – 284 μ.Χ.). Ὁ Ἅγιος Χρύσανθος καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἀλεξάνδρεια καὶ ἦταν υἱὸς ἐπιφανοῦς εἰδωλολάτρου. Ὅμως κατηχήθηκε στὴν Χριστιανικὴ πίστη ἀπὸ κάποιον Χριστιανὸ καὶ βαπτίσθηκε. Ὅταν ὁ πατέρας του πληροφορήθηκε τὸ γεγονός, τὸν φυλάκισε καί, γιὰ νὰ τὸν ἀποσπάσει ἀπὸ τὴν χριστιανικὴ πίστη, τοῦ ἔδωσε γυναῖκα τὴν ὡραία Δαρεία, ἡ ὁποία καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἀθήνα καὶ ἦταν εἰδωλολάτρισσα.

Σεβαστοί Πατέρες καί ἀδερφοί σᾶς εὐχόμαστε καλή Σαρακοστή!

 «Εἰ ὁ Θεὸς μεθ' ἡμῶν οὐδεὶς καθ' ἡμῶν» 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΚΑΘΑΡΑ ΔΕΥΤΕΡΑ 18 ΜΑΡΤΙΟΥ 2024

  Καθαρά Δευτέρα

 

Με την Καθαρά Δευτέρα ξεκινά η Σαρακοστή για την Ορθόδοξη εκκλησία, ενώ ταυτόχρονα σημάνει το τέλος των Απόκρεω. Η Καθαρά Δευτέρα ονομάστηκε έτσι γιατί οι Χριστιανοί «καθαρίζονταν» πνευματικά και σωματικά. Είναι μέρα νηστείας αλλά και μέρα αργίας για τους Χριστιανούς. Η νηστεία διαρκεί για 40 μέρες, όσες ήταν και οι μέρες νηστείας του Χριστού στην έρημο.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ [:Ματθ. 6,14-21] Ἱεροῦ Χρυσοστόμου, Οἱ ἐπίγειοι καί οἱ οὐράνιοι θησαυροί

«Μὴ θησαυρίζετε ὑμῖν θησαυροὺς ἐπὶ τῆς γῆς, ὅπου σὴς καὶ βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται διαρύσσουσι καὶ κλέπτουσι· θησαυρίζετε δὲ ὑμῖν θησαυροὺς ἐν οὐρανῷ, ὅπου οὔτε σὴς οὔτε βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται οὐ διορύσσουσιν οὐδὲ κλέπτουσιν· ὅπου γὰρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν (:Μὴ συσσωρεύετε γιὰ τὸν ἑαυτό σας θησαυροὺς πάνω στὴ γῆ, ὅπου ὁ σκόρος καὶ ἡ φθορὰ τῆς σαπίλας ἢ τῆς σκουριᾶς ἀφανίζουν τὰ ἀποθηκευμένα εἴδη τοῦ πλούτου καὶ ὅπου οἱ κλέφτες τρυποῦν τοὺς τοίχους τῶν θησαυροφυλακίων καὶ τὰ κλέβουν. Μαζεύετε γιὰ τὸν ἑαυτό σας θησαυροὺς στὸν οὐρανό, ὅπου οὔτε ὁ σκόρος οὔτε ἡ σαπίλα καὶ ἡ σκουριὰ ἀφανίζουν τοὺς ἀποθηκευμένους θησαυρούς σας καὶ ὅπου οἱ κλέφτες δὲν τρυποῦν τοὺς τοίχους τῶν θησαυροφυλακίων σας, οὔτε κλέβουν. Πρέπει λοιπὸν νὰ θησαυρίζετε θησαυροὺς στὸν οὐρανό, γιὰ νὰ εἶναι καὶ ἡ καρδιά σας προσκολλημένη στὸν Θεὸ καὶ στὰ οὐράνια· διότι ἐκεῖ ὅπου εἶναι ὁ θησαυρός σας, ἐκεῖ θὰ εἶναι καὶ ἡ καρδιὰ σας)» [Ματθ. 6,19-21].

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ: Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «ΜΕΣΤΟΙ ΑΓΑΘΟΣΥΝΗΣ, ΠΟΥ ΕΚΦΡΑΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗ ΣΥΓΧΩΡΗΤΙΚΟΤΗΤΑ,ΤΗ ΝΗΣΤΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ»

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου
μὲ θέμα:

«ΜΕΣΤΟΙ ΑΓΑΘΟΣΥΝΗΣ, ΠΟΥ ΕΚΦΡΑΖΕΤΑΙ
ΜΕ ΤΗ ΣΥΓΧΩΡΗΤΙΚΟΤΗΤΑ,ΤΗ ΝΗΣΤΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 28-2-1982]

Β67
Μήνυμα ἀγαθοσύνης, ἀγαπητοί μου, σήμερα, ἡ Ἐκκλησία μας μᾶς δίνει. Ἐνόψει τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, μᾶς λέγει ποιοὶ πρέπει νὰ εἴμαστε. Καὶ ἔτσι στὴ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή, μᾶς δίνει αὐτὸ τὸ μήνυμα τῆς ἀγαθοσύνης.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ [:Ματθ. 6,14-21] Ἱεροῦ Χρυσοστόμου, Η ΘΕΑΡΕΣΤΗ ΝΗΣΤΕΙΑ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ [:Ματθ. 6,14-21]

Ἱεροῦ Χρυσοστόμου, Η ΘΕΑΡΕΣΤΗ ΝΗΣΤΕΙΑ

«Ὅταν δὲ νηστεύητε, μὴ γίνεσθε ὥσπερ οἱ ὑποκριταὶ σκυθρωποί· ἀφανίζουσι γὰρ τὰ πρόσωπα αὐτῶν ὅπως φανῶσι τοῖς ἀνθρώποις νηστεύοντες· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἀπέχουσι τὸν μισθὸν αὐτῶν (:Ὅταν νηστεύετε, μὴ γίνεστε ὅπως οἱ ὑποκριτές, σκυθρωποὶ καὶ κατηφεῖς· διότι αὐτοὶ ἀλλοιώνουν καὶ μαραίνουν τὸ πρόσωπό τους, παίρνουν τὴν ἐμφάνιση ἀδυνατισμένου ἀνθρώπου, γιὰ νὰ φανοῦν στοὺς ἄλλους ὅτι νηστεύουν· ἀληθινά σᾶς λέγω ὅτι ἀπολαμβάνουν ὁλόκληρο τὸν μισθό τους ,δηλαδὴ τοὺς ἐπαίνους τῶν ἀνθρώπων)». [Ματθ. 6,16]

Τό Εὐαγγέλιο καί ὁ Ἀπόστολος τῆς Κυριακῆς (Τῆς Τυρινῆς) 17 Μαρτίου 2024

Ἑωθινόν

 

Ἦχος πλ. δ´ - Ἑωθινόν Η´
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ Κ´ 11 - 18

¹¹ Μαρία δὲ εἱστήκει πρὸς τῷ μνημείῳ κλαίουσα ἔξω. ¹² ὡς οὖν ἔκλαιε, παρέκυψεν εἰς τὸ μνημεῖον καὶ θεωρεῖ δύο ἀγγέλους ἐν λευκοῖς καθεζομένους ἕνα πρὸς τῇ κεφαλῇ καὶ ἕνα πρὸς τοῖς ποσίν, ὅπου ἔκειτο τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ. ¹³ καὶ λέγουσιν αὐτῇ ἐκεῖνοι· Γύναι, τί κλαίεις; λέγει αὐτοῖς· Ὅτι ἦραν τὸν Κύριόν μου, καὶ οὐκ οἶδα ποῦ ἔθηκαν αὐτόν. ¹⁴ καὶ ταῦτα εἰποῦσα ἐστράφη εἰς τὰ ὀπίσω, καὶ θεωρεῖ τὸν Ἰησοῦν ἑστῶτα, καὶ οὐκ ᾔδει ὅτι Ἰησοῦς ἐστι. ¹⁵ λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Γύναι, τί κλαίεις; τίνα ζητεῖς; ἐκείνη δοκοῦσα ὅτι ὁ κηπουρός ἐστι, λέγει αὐτῷ· Κύριε, εἰ σὺ ἐβάστασας αὐτόν, εἰπέ μοι ποῦ ἔθηκας αὐτόν, κἀγὼ αὐτὸν ἀρῶ. ¹⁶ λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Μαρία. στραφεῖσα ἐκείνη λέγει αὐτῷ· Ραββουνί, ὃ λέγεται, διδάσκαλε. ¹⁷ λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Μή μου ἅπτου· οὔπω γὰρ ἀναβέβηκα πρὸς τὸν πατέρα μου· πορεύου δὲ πρὸς τοὺς ἀδελφούς μου καὶ εἰπὲ αὐτοῖς· ἀναβαίνω πρὸς τὸν πατέρα μου καὶ πατέρα ὑμῶν, καὶ Θεόν μου καὶ Θεὸν ὑμῶν. ¹⁸ ἔρχεται Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ ἀπαγγέλλουσα τοῖς μαθηταῖς ὅτι ἑώρακε τὸν Κύριον, καὶ ταῦτα εἶπεν αὐτῇ.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΚΥΡΙΑΚΗ (Τῆς Τυροφάγου) 17 ΜΑΡΤΙΟΥ 2024

Κυριακή της Τυρινής

 

«Εὰν γὰρ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, ἀφήσει καὶ ὑμῖν ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος· ἐὰν δὲ μὴ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, οὐδὲ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἀφήσει τὰ παραπτώματα ὑμῶν. Οταν δὲ νηστεύητε, μὴ γίνεσθε ὥσπερ οἱ ὑποκριταὶ σκυθρωποί· ἀφανίζουσι γὰρ τὰ πρόσωπα αὐτῶν ὅπως φανῶσι τοῖς ἀνθρώποις νηστεύοντες· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἀπέχουσι τὸν μισθὸν αὐτῶν. Σὺ δὲ νηστεύων ἄλειψαί σου τὴν κεφαλὴν καὶ τὸ πρόσωπόν σου νίψαι, ὅπως μὴ φανῇς τοῖς ἀνθρώποις νηστεύων, ἀλλὰ τῷ πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ, καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ. Μὴ θησαυρίζετε ὑμῖν θησαυροὺς ἐπὶ τῆς γῆς, ὅπου σὴς καὶ βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται διορύσσουσι καὶ κλέπτουσι· Θησαυρίζετε δὲ ὑμῖν θησαυροὺς ἐν οὐρανῷ, ὅπου οὔτε σὴς οὔτε βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται οὐ διορύσσουσιν οὐδὲ κλέπτουσιν· ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν.» (Ματθ. στ’ 14-21)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ [:Ματθ. 6, 14-21] Πνευματικά θησαυρίσματα ἀπό ὁμιλίες τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου H ΩΦΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ[:Ματθ. 6, 14-21]

Πνευματικὰ  θησαυρίσματα ἀπὸ ὁμιλίες τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

 

H ΩΦΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ

 

Πολλοὶ χριστιανοί, ἀγνοῶντας τὴ μεγάλη ὠφέλεια τῆς νηστείας, τὴν τηροῦν μὲ δυσφορία ἢ καὶ τὴν ἀθετοῦν. Καὶ ὅμως, τὴ νηστεία πρέπει νὰ τὴ δεχόμαστε μὲ χαρά, ὄχι μὲ βαρυγκώμια ἢ φόβο. Γιατί δὲν εἶναι σὲ ἐμᾶς φοβερή, ἀλλὰ στοὺς δαίμονες. Φέρτε την μπροστὰ σὲ ἕναν δαιμονισμένο, καὶ θὰ παγώσει ἀπὸ τὸν φόβο, θὰ μείνει ἀκίνητος σὰν πέτρα, θὰ δεθεῖ μὲ δεσμὰ ἀόρατα, ὅταν μάλιστα δεῖ νὰ τὴ συνοδεύει ἡ ἀδελφή της καὶ ἀχώριστη συντρόφισσά της, ἡ προσευχή. Γι᾿ αὐτὸ καὶ ὁ Χριστὸς εἶπε: «Τοῦτο δὲ τὸ γένος οὐκ ἐκπορεύεται εἰ μὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ(:αὐτὸ ὅμως τὸ εἶδος τῶν δαιμόνων δὲν βγαίνει ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο ποὺ ἔχει καταληφθεῖ ἀπὸ αὐτό, παρὰ μόνο μὲ προσευχὴ ποὺ συνοδεύεται καὶ μὲ νηστεία, ὥστε ἡ προσευχὴ νὰ γίνεται μὲ διάνοια ὅσο δυνατὸν ἐλαφρότερη καὶ περισσότερο προσηλωμένη στὸ Θεό»[Μάτθ.17,21].

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ [:Ματθ. 6, 14-21] Πνευματικά θησαυρίσματα ἀπό ὁμιλίες τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΚΑΙ Η ΕΧΘΡΑ ΩΣ ΕΜΠΟΔΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΧΩΡΗΣΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΚΩΝ ΜΑΣ ΑΜΑΡΤΙΩΝ

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ [:Ματθ. 6, 14-21]

Πνευματικὰ θησαυρίσματα ἀπὸ ὁμιλίες τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΚΑΙ Η ΕΧΘΡΑ ΩΣ ΕΜΠΟΔΙΑ

ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΧΩΡΗΣΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΚΩΝ ΜΑΣ ΑΜΑΡΤΙΩΝ

 

Ἄν κανεὶς ἔχει ἀδικηθεῖ ἀπὸ τὸν πλησίον του, ἂς φέρει στὸ νοῦ του τὸν Δαβίδ. Μόλις θυμηθεῖ τὸν πρᾶο καὶ ἀνεξίκακο προφητάνακτα, θὰ σβήσει τὴν ὀργή, ποὺ σὰν φωτιὰ κατακαίει τὴν ψυχή του.

Γιὰ ποιόν λόγο, πές μου, εἶναι ἐχθρός σου ὁ ἀδελφός σου; Μήπως σὲ ἔβρισε; Μήπως σὲ ἔκλεψε; Μήπως σὲ ἀδίκησε; Ὅ,τι κι ἂν σοῦ ἔκανε, μὴν ἀναβάλλεις νὰ κόψεις τὰ σκοινιά, ποὺ σὲ κρατοῦν δεμένο μὲ τὴν ἔχθρα. Ἄν δὲν τὸ κάνεις σήμερα, αὔριο θὰ εἶναι δυσκολότερο. Μεθαύριο ἀκόμα πιὸ δύσκολο. Μέρα μὲ τὴ μέρα ἡ ντροπή σου θὰ μεγαλώνει καὶ ἡ ἔχθρα θὰ ριζώνει βαθύτερα στὴν καρδιά σου.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΣΑΒΒΑΤΟ 16 ΜΑΡΤΙΟΥ 2024

Ὁ Ἅγιος Σαβίνος ὁ Μάρτυρας 

Ῥεῖθρον Σκαμάνδρου, ὡς ἐλέγξεως ὕδωρ,

Εὐανδρίας ἔλεγχος ἦν τῆς Σαβίνου.

Τῇ δεκάτῃ ἕκτῃ ἐντεῦθεν ἀπῆρε Σαβῖνος.

Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Σαβίνος ἢ Σαβινιανὸς γεννήθηκε στὴν Ἑρμούπολη τῆς Αἰγύπτου ἀπὸ εὔπορους καὶ εὐγενεῖς γονεῖς. Διακρίθηκε γιὰ τὸν ἱερό του ζῆλο καὶ τὴν εὐσέβειά του.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ [:Ματθ. 6, 14-21] Πνευματικά θησαυρίσματα ἀπό ὁμιλίες τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου H ΩΦΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ[:Ματθ. 6, 14-21]

Πνευματικὰ  θησαυρίσματα ἀπὸ ὁμιλίες τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

 

H ΩΦΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ

 

Πολλοὶ χριστιανοί, ἀγνοῶντας τὴ μεγάλη ὠφέλεια τῆς νηστείας, τὴν τηροῦν μὲ δυσφορία ἢ καὶ τὴν ἀθετοῦν. Καὶ ὅμως, τὴ νηστεία πρέπει νὰ τὴ δεχόμαστε μὲ χαρά, ὄχι μὲ βαρυγκώμια ἢ φόβο. Γιατί δὲν εἶναι σὲ ἐμᾶς φοβερή, ἀλλὰ στοὺς δαίμονες. Φέρτε την μπροστὰ σὲ ἕναν δαιμονισμένο, καὶ θὰ παγώσει ἀπὸ τὸν φόβο, θὰ μείνει ἀκίνητος σὰν πέτρα, θὰ δεθεῖ μὲ δεσμὰ ἀόρατα, ὅταν μάλιστα δεῖ νὰ τὴ συνοδεύει ἡ ἀδελφή της καὶ ἀχώριστη συντρόφισσά της, ἡ προσευχή. Γι᾿ αὐτὸ καὶ ὁ Χριστὸς εἶπε: «Τοῦτο δὲ τὸ γένος οὐκ ἐκπορεύεται εἰ μὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ(:αὐτὸ ὅμως τὸ εἶδος τῶν δαιμόνων δὲν βγαίνει ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο ποὺ ἔχει καταληφθεῖ ἀπὸ αὐτό, παρὰ μόνο μὲ προσευχὴ ποὺ συνοδεύεται καὶ μὲ νηστεία, ὥστε ἡ προσευχὴ νὰ γίνεται μὲ διάνοια ὅσο δυνατὸν ἐλαφρότερη καὶ περισσότερο προσηλωμένη στὸ Θεό»[Μάτθ.17,21].

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ [:Ματθ.6,14-21] ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ [:Ματθ. 6,14-21]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

[...] Ἔπειτα, ὅπως εἶπα παραπάνω, θέλοντας ὁ Κύριος νὰ δείξει ὅτι περισσότερο ἀπὸ ὅλα τὰ πάθη ἀποστρέφεται καὶ μισεῖ τὴ μνησικακία καὶ πιὸ πολὺ ἀπὸ ὅλα ἐπιδοκιμάζει τὴν ἀρετὴ τῆς συγχωρητικότητας ποὺ εἶναι ἀντίθετη στὴν κακία αὐτή, καὶ ἀμέσως μετὰ τὴν παράδοση τῆς Κυριακῆς προσευχῆς, ὑπενθύμισε πάλι τὸ κατόρθωμα αὐτό, ὁδηγῶντας τὸν ἀκροατὴ στὴν τήρηση τῆς ἐντολῆς αὐτῆς καὶ μέσῳ τῆς ἐπικείμενης τιμωρίας ἀπὸ τὴν παράβασή της καὶ μέσῳ τῆς καθορισμένης ἀμοιβῆς ἀπὸ τὴν ὑπακοὴ σὲ αὐτήν. «Ἐὰν γὰρ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν (:Πρέπει λοιπὸν νὰ ἔχετε ὑπόψη σας ὅτι, ἂν καὶ ἐσεῖς συγχωρεῖτε μὲ ὅλη σας τὴν καρδιὰ τὰ ἁμαρτήματα ποὺ ἔκαμαν σὲ σᾶς οἱ ἄλλοι)», λέγει, «ἀφήσει καὶ ὑμῖν ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος (:καὶ ὁ Πατέρας σας ὁ οὐράνιος θὰ συγχωρήσει τὰ δικά σας ἁμαρτήματα)· ἐὰν δὲ μὴ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, οὐδὲ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἀφήσει τὰ παραπτώματα ὑμῶν (:ἐὰν ὅμως δὲν δώσετε συγχώρηση στοὺς ἀνθρώπους γιὰ τὰ ἁμαρτήματά τους ἀπέναντι σὲ σᾶς, τότε οὔτε ὁ Πατέρας σας θὰ συγχωρήσει τίς δικές σας ἁμαρτίες πρὸς Αὐτόν)» [Ματθ. 6,14-15].

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ [:Ρωμ. 13,11-14 καί 14,1-4] ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ [:Ρωμ. 13,11-14 καὶ 14,1-4]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Καὶ τοῦτο, εἰδότες τὸν καιρόν, ὅτι ὥρα ἡμᾶς ἤδη ἐξ ὕπνου ἐγερθῆναι (:Ἄς κάνουμε λοιπὸν τὰ ἔργα αὐτὰ τῆς ἀγάπης, ἀκούραστοι καὶ χωρὶς ἀναβολή, γνωρίζοντας σὲ ποιόν καιρὸ ζοῦμε. Ζοῦμε σὲ ἐποχὴ ποὺ ἀπαιτεῖ ἐπειγόντως τὴν ἄσκηση τῆς ἀρετῆς· διότι εἶναι πλέον ὥρα νὰ σηκωθοῦμε ἀπὸ τὸν ὕπνο τῆς ἀμέλειας, ποὺ μᾶς κάνει δυσκολοκίνητους στὸ καλό)» [Ρωμ. 13,11].

Ἀφοῦ ὑπέδειξε ὅλα ὅσα ἔπρεπε ὁ Παῦλος, τοὺς παρακινεῖ πάλι πρὸς τὴν ἐκτέλεση τῶν ἀγαθῶν ἀπὸ τὸ πιὸ ἐπεῖγον. «Γιατί ὁ καιρὸς τῆς Κρίσεως», λέγει, «εἶναι πολὺ κοντά», ὅπως ἀκριβῶς ἔγραφε καὶ στοὺς Κορινθίους, ὅτι «ὁ καιρὸς συνεσταλμένος τὸ λοιπὸν ἐστιν (:ὁ καιρὸς τῆς ζωῆς αὐτῆς εἶναι πολὺ μικρὸς καὶ λιγοστός)» [Α΄ Κορ. 7,29]· καὶ στοὺς Ἑβραίους πάλι: «Ἒτι γὰρ μικρὸν ὅσον ὅσον, ὁ ἐρχόμενος ἥξει καὶ οὐ χρονιεῖ (:Δεῖξτε ὑπομονὴ διότι πολὺ λίγος χρόνος μένει ἀκόμη καὶ ὁ Κύριος ποὺ περιμένουμε νὰ ἔλθει καὶ πάλι, θὰ ἔλθει καὶ δὲν θὰ ἀργήσει)» [Ἑβρ.10,37]. Ἀλλὰ ἐκεῖ τὰ ἔλεγε αὐτὰ γιὰ νὰ τονώσει ἐκείνους ποὺ κοπίαζαν καὶ γιὰ νὰ τοὺς παρηγορήσει γιὰ τοὺς ἱδρῶτες γιὰ τοὺς διαδοχικοὺς πειρασμούς, ἐνῶ ἐδῶ γιὰ νὰ ξυπνήσει ἐκείνους ποὺ κοιμοῦνταν· καθόσον αὐτὸς ὁ λόγος μᾶς εἶναι χρήσιμος καὶ γιὰ τὰ δύο.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 15 ΜΑΡΤΙΟΥ 2024

Ὁ Ἅγιος Ἀγάπιος ὁ Μάρτυρας καὶ οἱ σὺν αὐτῷ μαρτυρήσαντες

 Eις τον Aγάπιον.
Ἔσπευδεν Ἀγάπιος εἰς μαρτυρίαν.
Θεοῦ γὰρ αὐτὸν ὑπέθαλπεν ἀγάπη.

Eις τον Πλήσιον, Pωμύλον και Tιμόλαον.
Μετὰ τριῶν Πλήσιος ἐκτμηθεὶς ξίφει,
Θεοῦ σὺν αὐτοῖς ἵσταται νῦν πλησίον.

Eις τους δύω Aλεξάνδρους και Διονυσίους.
Ὡς Ἀλεξάνδροις κλῆσις ἐκτομή, στέφος,
Καὶ Διονυσίοις τε κοινὰ ἦν τάδε.

Πέμπτῃ καὶ δεκάτῃ τμήθη Ἀγάπιος, ἑταῖροι.

Αββάς Ησαΐας: Όταν βγει η ψυχή από το σώμα

Αγαπητέ αδελφέ, αυτοί που ασχολούνται με τις εργασίες αυτού του προσωρινού κόσμου, αν προκόψουν σε αυτές και κερδίσουν, δεν σκέφτονται τους κόπους που πέρασαν, αλλά χαίρονται για την προκοπή που έκαναν ύστερα.

Πόση λοιπόν χαρά νομίζεις ότι νιώθει η ψυχή εκείνου που άρχισε να εργάζεται για τον Θεό και ολοκλήρωσε αυτό το έργο; Και όταν θα φύγει από τη ζωή, τα έργα του θα προπορεύονται, και θα χαρούν μαζί του οι άγγελοι, όταν τον δουν ότι ελευθερώθηκε από τις δυνάμεις του σκότους.

Γιατί όταν βγει η ψυχή από το σώμα, τη συνοδεύουν οι άγγελοι, και τότε βγαίνουν να τη συναντήσουν όλες οι δυνάμεις του σκότους, θέλοντας να την κρατήσουν, εξετάζοντας μήπως έχει κάτι από τα δικά τους.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΕΜΠΤΗ 14 ΜΑΡΤΙΟΥ 2024

Ὁ Ὅσιος Βενέδικτος ὁ ἐκ Νουρσίας

Ὁ Ὅσιος Βενέδικτος γεννήθηκε τὸ ἔτος 480 μ.Χ. στὴν ἐπαρχία Νουρσίας τῆς Οὐμβρίας. Οἱ γονεῖς του τὸν ἔστειλαν νὰ σπουδάσει στὴ Ρώμη, ἀλλὰ ἡ χλιδὴ τῆς πρωτεύουσας εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα νὰ φουντώσει στὴν ψυχή του ἡ ἐπιθυμία τοῦ μοναχικοῦ βίου. Ὅταν ἔχασε τοὺς γονεῖς του, ἡ τροφός του ἀνέλαβε τὴν κηδεμονία ἐκείνου καὶ τῆς ἀδελφῆς του Ἁγίας Σχολαστικῆς. Σὲ ἡλικία εἴκοσι ἐτῶν ἐγκατέλειψε τὴν οἰκογένειά του καὶ ἀφιερώθηκε στὸν Θεό.

Εὐχή γιά τόν γάμο καί τήν οἰκογένεια

ΕΥΧΗ ΔΙΑ ΤΟΝ ΓΑΜΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΝ

Δέσποτα Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Θεέ τοῦ ἐλέους, ὁ πάσης ἀγαθότητος χορηγός καί τῶν θαυμασίων Θεός, ἡ τῆς φιλανθρωπίας ἀκένωτος πηγή, ὁ πάντα τά καθ’ ἡμᾶς συμφερόντως διευθύνων καί διακυβερνῶν, ὁ σοφῇ σου προνοίᾳ τόν ἡμέτερον βίον διεξάγων, ὁ ἀπ᾿ ἀρχῆς δημιουργήσας ἄνδρα καί γυναῖκα καί συναρμόσας αὐτούς εἰς ἀλλήλων βοήθειαν καί διαδοχήν τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων, ὁ τοῖς ὑπερηφάνοις ἀντιτασσόμενος, ταπεινοῖς δέ διδούς χάριν·

Αὐτός, Δέσποτα παντοκράτορ, ἔπιδε ἐφ’ ἡμᾶς καί πρόσχες τῇ δεήσει ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν, οἵτινες, εἰδότες σου τό φιλάνθρωπον, τό εὔσπλαγχνον, τό πολυέλεον, τό μακρόθυμον, τό ἀνεξίκακον, ἀποτολμοῦντες αἴρομεν χεῖρας καί ἐκτενῶς βοῶμέν σοι.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΕΤΑΡΤΗ 13 ΜΑΡΤΙΟΥ 2024

Ἀνακομιδὴ Τιμίων Λειψάνων Ἁγίου Νικηφόρου τοῦ Ὁμολογητοῦ, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως 

Νίκης ἑορτὴν ἡ πόλις Νικηφόρε,

Δοχὴν ἄγει σου Λειψάνου Νικηφόρου.

Χοῦς τρισκαιδεκάτῃ Νικηφόρου ἄστυ εἰσήχθη.

Μετὰ τὴν κατάπαυση τῆς εἰκονομαχίας καὶ τὴν ἀναστήλωση τῶν ἱερῶν εἰκόνων ὁ Πατριάρχης Μεθόδιος Α’ (842 – 846 μ.Χ.) εἰσηγήθηκε στοὺς βασιλεῖς Μιχαὴλ καὶ Θεοδώρα (842 – 867 μ.Χ.), ὅτι δὲν εἶναι δίκαιο τὸ ἱερὸ λείψανο τοῦ Ἁγίου Νικηφόρου νὰ βρίσκεται μακριά.

Ἔτσι ἀπεστάλησαν ἐκ μέρους τοῦ Πατριάρχου καὶ τῶν αὐτοκρατόρων οἱ ἁρμόδιοι, οἱ ὁποῖοι ἄνοιξαν τὸν τάφο τοῦ Ἁγίου στὴ μονὴ τοῦ Ἁγίου Θεοδώρου καὶ βρῆκαν τὸ ἱερὸ σκήνωμα αὐτοῦ ἀκέραιο καὶ ἄθικτο μετὰ δέκα ἐννέα ἔτη ἀπὸ τὴν κοίμησή του. Μὲ ἱερὲς ὑμνωδίες καὶ μεγαλοπρέπεια τὸ ἔβαλαν σὲ βασιλικὴ τριήρη καὶ τὸ ἔφεραν στὴ Βασιλεύουσα. 

Για τους φίλους της προσευχής

Ρώτησαν τον Αββά Αγάθωνα οι αδελφοί :

-Πες μας, σοφέ γέροντα, στους διάφορους τρόπους της ζωής, ποια αρετή ζητάει τον πιο πολύ κόπο;

-Δεν υπάρχει άλλος κόπος πιο δύσκολος, από το να προσεύχεσαι; Απορεί η σκέψη!

Μα δεν είναι η επικοινωνία με τον Θεό, χαρά και τέρψη και αγαλλίαση και ανάταση ψυχής και ειρήνη βαθιά και απόλαυση θεϊκή;

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ 12 ΜΑΡΤΙΟΥ 2024

Ὁ Ὅσιος Θεοφάνης ὁ Ὁμολογητής Ἐπίσκοπος Σιγριανής  

 

Θεόφανες, φάνηθι πιστοῖς προστάτης,

Τιμῶσι πιστῶς σὸν μετ' εἰρήνης τέλος, 

Δωδεκάτῃ φθινύθοντος ἀπῆρε βίου Θεοφάνης.

Ὁ Ὅσιος Θεοφάνης ὁ Ὁμολογητής, γεννήθηκε περὶ τὸ ἔτος 760 μ.Χ. ἀπὸ εὐσεβεῖς καὶ φιλόθεους γονεῖς, τὸν Ἰσαὰκ καὶ τὴν Θεοδότη. Σὲ ἡλικία ὀκτὼ ἐτῶν ἔμεινε ὀρφανὸς ἀπὸ πατέρα καὶ ἡ μητέρα του ἀνέλαβε τὸ δύσκολο ἔργο τῆς

ἀνατροφῆς, τῆς διαπαιδαγωγήσεως καὶ τῆς μορφώσεως τοῦ υἱοῦ της Θεοφάνους.