Λάμπρος Σκόντζος: Ἁγία Εὐγενία ἡ Ὁσιοπαρθενομάρτυς

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Μιὰ κατηγορία ἁγίων γυναικῶν τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι ἐκείνη τῶν Ὀσιοπαρθενομαρτύρων. Πρόκειται γιὰ χριστιανές, οἱ ὁποῖες εἶχαν ὑποσχεθεῖ ἰσόβια παρθενία καὶ ὑπέστησαν βασανιστήρια γιὰ τὴν πίστη τους. Μιὰ ἀπὸ αὐτὲς ὑπῆρξε ἡ Ἁγία Ὀσιοπαρθενομάρτυς Εὐγενία.
 

Ἔζησε τὸν 3ο μ. Χ. αἰῶνα, στὰ χρόνια ποὺ αὐτοκράτορας τῆς Ρώμης ἦταν ὁ Κόμοδος (180-192). Τὴν ἐποχὴ ποὺ ἦταν φοβερὰ ἐπικίνδυνο νὰ εἶναι κάποιος Χριστιανός, ἀφοῦ οἱ Χριστιανοὶ θεωροῦνταν ἐγκληματίες καὶ διώκονταν ἀπηνῶς ἀπὸ τὸ Ρωμαϊκὸ Κράτος. Ὁ πατέρας της ὀνομαζόταν Φίλιππος καὶ ὑπηρετοῦσε ὡς ἔπαρχος τῆς Ἀλεξάνδρειας. Ἦταν δὲ εὐγενὴς καὶ πολὺ πλούσιος. Ἡ μητέρα της ὀνομαζόταν Κλαυδία καὶ εἶχε δύο ἀδελφούς, τὸν Ἀβίτα καὶ τὸν Σέργιο. Ἦταν στολισμένη μὲ σπάνιο σωματικὸ κάλλος καὶ στολισμένη μὲ ἀρετὲς καὶ εὐγενικοὺς τρόπους.

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ξημερώνει Χριστούγεννα!

Γράφει ο Δημήτριος Νικ. Δασκαλάκης, Δικηγόρος Αθηνών

Παραμονή Χριστουγέννων. Στο σπίτι της μικρής Αννούλας επικρατεί αναβρασμός. Η μητέρα, η γιαγιά της μαζί με την θεία Δώρα έχουν ξυπνήσει από τα χαράματα, αρχίζοντας τις προετοιμασίες για την μεγάλη ημέρα των Χριστουγέννων. Αφού σκουπίσουν γρήγορα το σπίτι, ξεκινούν να ζυμώνουν τα χριστόψωμα και να πλάθουν τα μελομακάρονα και τους κουραμπιέδες. Ο πατέρας της σηκώθηκε πρώτος από όλους για να προλάβει ανοικτή την αγορά, κάνοντας τα τελευταία ψώνια για το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Η φωτιά στο τζάκι τρεμοπαίζει και η Αννούλα τρέχει σαν σίφουνας στο κήπο για να φέρει ξύλα, ρίχνοντας κι άλλα κλαδιά, να θρέψει τις φλόγες. Το παλιό πέτρινο αρχοντικό παγώνει μέσα στην καταχνιά του χειμωνιάτικου πρωινού μα, καθώς η φωτιά θεριεύει, η γλυκιά θαλπωρή της ζέστης απλώνεται σε ολόκληρο το σπίτι, αποδιώχνοντας μαζί με το κρύο και κάθε άλλη στενάχωρη σκέψη. Εξάλλου αύριο «Χριστός γεννάται», οι ουρανοί αγάλλονται και χαίρεται η κτίσις όλη.

π. Γεώργιος Καψάνης: Περνοῦμε βαθειά πνευματική κρίσι καί ἀσθένεια

Ἑορτάζουμε καί πάλι τήν Γέννησι τοῦ Κυρίου μας σέ ἀτμόσφαιρα ἀνησυχίας γιά τήν πορεία τῆς κοινωνίας μας. Ἐπισημαίνεται, ὄχι μόνον ἀπό θεολόγους ἀλλά καί κοινωνιολόγους, ὅτι περνοῦμε βαθειά πνευματική κρίσι καί ἀσθένεια. Κύριο σύμπτωμα τῆς ἀσθενείας αὐτῆς εἶναι ὁ ἀτομικισμός.

Ὁ ἀτομικισμός εἶναι ἔκφρασις τῆς φιλαυτίας τοῦ ἀνθρώπου, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τήν πηγή κάθε κακίας, ἁμαρτίας καί πνευματικῆς νόσου.Πάσχοντας ὁ ἄνθρωπος ἀνίατα ἀπό αὐτήν τήν ἀρρώστια, δέν μποροῦσε νά αὐτοθεραπευθῇ.

 
Γιά νά μᾶς θεραπεύσῃ ἀπό τήν φιλαυτία, πού μᾶς χωρίζει ἀπό τόν Θεό καί τόν συνάνθρωπό μας, σαρκώνεται ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεός ἀπό ἄπειρη ἀγάπη γιά τά πλάσματά Του «ἐξίσταται ἑαυτοῦ», γιά νά τά συναντήσῃ καί νά τά εὐεργετήσῃ.

Χαράλαμπος Μηνάογλου:

 

Γράφει ὁ Χαράλαμπος Μηνάογλου 

 

Πολύς λόγος έγινε τις τελευταίες ημέρες για το αν είναι αυθεντική η φωτογραφία που δείχνει ισραηλινούς στρατιώτες να γκρεμίζουν έναν σταυρό στο όρος Ερμών, που κατέλαβε το Ισραήλ μετά την επικράτησή του στην Συρία μαζί με τους συμμάχους του, τον τουρκικό στρατό και τους Μοσαντένιους τζιχαντιστές. 

 

Να πούμε ότι στο Ισραήλ η ορθοδοξία θεωρείται η θρησκεία του ψευδομεσσία Ιησού και ακόμη και το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων γνωρίζει περιορισμούς στην δημόσια τέλεση μυστηρίων και ιδίως στην δημόσια εμφάνιση του σταυρού. 

Θεοφάνης Μαλκίδης: Για τον Κουρδικό λαό από την Τουρκία έως τη Συρία

 

Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης

Από την ομιλία του Θεοφάνη Μαλκίδη στην εκδήλωση της Κουρδικής Διπλωματικής Αντιπροσωπείας στην Ευρώπη ( PYD – Ροτζάβα Κόμπανι Συρίας), αφιερωμένη στη μνήμη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη, ο οποίος εισήγαγε στον ΟΗΕ  το Κουρδικό ζήτημα το 1986.

Με την έναρξη του ένοπλου αγώνα στην Τουρκία από τους Κούρδους το 1984, με τη δολοφονία χιλιάδων Κούρδων στο Ιράκ στα τέλη της δεκαετίας του 1980, με την εξολόθρευση  των Κούρδων  της Συρίας από τις τουρκοχρηματοδοτούμενες οργανώσεις, ο ελληνικός λαός επανασυνδέθηκε μετά από χιλιάδες χρόνια με τον Κουρδικό λαό– ο Ξενοφώντας γράφει για τους   Καρδούχους- στηρίζοντας  το κίνημα κοινωνικής και εθνικής τους απελευθέρωσης. Τόσο από τα δεσμά της Τουρκίας και από τους τουρκοκίνητους δολοφόνους της Συρίας,  όσο και στην υλοποίηση του αιτήματος για κρατική οντότητα. Στον αγώνα αυτό ο κουρδικός λαός ευτύχησε να έχει μαζί του τον αείμνηστο Μιχάλη Χαραλαμπίδη, ο οποίος το 1986 μίλησε για το ζήτημα στον ΟΗΕ, συνδέοντας τη δικαίωση με την επίλυση του γόρδιου δεσμού της περιοχής: του τουρκικού προβλήματος.

Λίγο αργότερα ο ελληνικός λαός στην αλληλεγγύη του στον αγώνα του κουρδικού λαού για την Κουρδική απελευθέρωση, είχε και ένα θύμα, τον Θεόφιλο Γεωργιάδη, μέλος της Κυπριακής επιτροπής Αλληλεγγύης στο Κουρδιστάν ο οποίος δολοφονήθηκε από το τουρκικό παρακράτος το Μάρτιο του 1994.

Η σύλληψη του Αμπντουλάχ Οτσαλάν το 1999 από την Τουρκία, δυστυχώς και με την εμπλοκή της Ελλάδας(…),  δημιούργησε νέα δεδομένα για το μέλλον του κουρδικού ζητήματος, δεδομένα που αναδείχθηκαν πιο έντονα μετά τη δυτική στρατιωτική παρουσία το 2003 και τη οικοδόμηση της ομόσπονδης κουρδικής κρατικής δομής στο Ιράκ. Ταυτόχρονα μετά από πίεση της διεθνούς δημοκρατικής κοινότητας για τη μετατροπή της θανατικής ποινής του Οτσαλάν σε ισόβια κάθειρξη, ολοένα και περισσότερες φωνές σε όλο τον κόσμο, ακόμη και στην Τουρκία  ζητούν πολιτική λύση για το Κουρδικό, δίνοντας νέες προοπτικές για το μέλλον.

Το Κουρδικό ζήτημα αποτελεί μία πολύ σημαντική παράμετρος της περιοχής που περιλαμβάνει την Τουρκία, το  Ιράκ και τη Συρία, όπου η Τουρκία έχει εισβάλλει και βομβαρδίζει, μαζί με τους συνεργάτες της, Κουρδικούς στόχους.

Οι Κούρδοι αποτελούν ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού στα παραπάνω κράτη  και η παρουσία τους αδιάλειπτη εδώ και χιλιάδες χρόνια, δοκιμάζεται συνεχώς από ατιμώρητες Γενοκτονίες. Ωστόσο δεν έχουν σταματήσει την απελευθερωτική τους προσπάθειά, την  αντίσταση στο αφανισμό στη Συρία, δεδομένα που συγκροτούν προϋποθέσεις υλοποίησης δημιουργίας Κουρδικού κράτους, του οράματος δηλαδή εκατομμυρίων Κούρδων σε όλον τον πλανήτη.

Και κάτι σημαντικό για τον Ελληνικό και τον Κουρδικό λαό: Τη στιγμή κατά την οποία  οι Κούρδοι της Συρίας  δοκιμάζονται από τις (νέες) δολοφονικές επιθέσεις του κράτους-παρακράτους  του Ερντογάν, των Ες Ες Γκρίζων Λύκων, των Κεμαλικών και των τοπικών συνεταίρων τους, μετά το μνημείο της Γενοκτονίας στο Ντιγιαρμπακίρ, έρχεται μία ακόμη σημαντική πράξη. 

Η διπλωματική αντιπροσωπεία στην Ευρώπη των Κούρδων της Συρίας -PYD – Ροτζάβα Κόμπανι, με δήλωση του επικεφαλής της και συνομιλητή μου σήμερα στην εκδήλωση Ιμπραήμ Μουσλέμ, αναγνωρίζει τη Γενοκτονία ενός εκατομμυρίου Ελληνίδων και Ελλήνων στο χρονικό διάστημα 1908-1923. Η αναγνώριση αυτή,η οποία δημοσιεύτηκε στην ελληνική, κουρδική, αγγλική, αραβική και τουρκική γλώσσα,εκτός από τη συμβολική της σημασία, είναι στην ουσία μία ακόμη ψηφίδα ανάκτησης του ψηφιδωτού που καταστράφηκε με τη Γενοκτονία και καταστρέφεται ακόμη και σήμερα. Είναι ένας ακόμη σημαντικός σταθμός του αγώνα, του δικού μας αγώνα σε όλον κόσμο, για τη Μνήμη, την Αλήθεια, τη Δικαιοσύνη.

Ενάντια στην άρνηση, τη λήθη, τη σιωπή, την προπαγάνδα, τη νέα Γενοκτονία και τον  αχαλίνωτο επεκτατισμό της Τουρκίας, ο αγώνας για τον άνθρωπο, την ιστορία την αλήθεια συνεχίζεται. Δικαιοσύνη για τον Ελληνικό λαό,  Ελευθερία για τον Κουρδικό λαό !

ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΟΥ ΚΟΜΠΑΝΙ

«Εμείς οι Κούρδοι οι απόγονοι των αρχαίων Καρδούχων που συνάντησε ο Ξενοφώντας, αναγνωρίζουμε τα εγκλήματα κατά των Ελλήνων, την Γενοκτονία που διαπράχθηκε εναντίoν τους από τους Νεότουρκους και τους Κεμαλικούς στο χρονικό διάστημα 1908-1923 και συνεχίζουμε τον αγώνα απελευθέρωσης όλων των λαών. Από το Κόμπανι της Συρίας μέχρι την αρχαία Άμιδα, το σημερινό Αμέντ- Ντιγιαρμπακίρ και από την Σμύρνη και την Αδριανούπολη μέχρι την Τραπεζούντα».

 Πηγή:https://malkidis.blogspot.com/

 «Πᾶνος» 

Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ [:Ματθ. 2,1-12] ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ[:Ματθ.2,1-12]

         ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ

                  ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

   «Τοῦ δὲ Ἰησοῦ γεννηθέντος ἐν Βηθλεὲμ τῆς Ἰουδαίας ἐν ἡμέραις Ἡρῴδου τοῦ βασιλέως, ἰδοὺ μάγοι ἀπὸ ἀνατολῶν παρεγένοντο εἰς Ἱεροσόλυμα λέγοντες· ποῦ ἐστιν ὁ τεχθεὶς βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων; Εἴδομεν γὰρ αὐτοῦ τὸν ἀστέρα ἐν τῇ ἀνατολῇ καὶ ἤλθομεν προσκυνῆσαι αὐτῷ(:Όταν λοιπόν ο Ιησούς γεννήθηκε στη Βηθλεέμ της Ιουδαίας τις ημέρες του βασιλιά Ηρώδη, ιδού σοφοί αστρονόμοι από τα μέρη της ανατολής ήλθαν στα Ιεροσόλυμα και άρχισαν να ρωτούν: ‘’Πού είναι ο βασιλιάς των Ιουδαίων που τώρα τελευταία γεννήθηκε; Διότι είδαμε το αστέρι Του να ανατέλλει και να δίνει έτσι την είδηση για τη γέννηση του νέου βασιλιά και ήρθαμε να Τον προσκυνήσουμε’’)»[Ματθ.2,1-3].

Εὐαγγελία Λάππα: Μακεδονομάχος Θεόκλητος Μηνόπουλος [† 19 Δεκεμβρίου 1931]

Γράφει ἡ Εὐαγγελία Κ. Λάππα

 

Βιογραφικό

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Θεόκλητος (κατὰ κόσμον Θεόδωρος Χρόνη Μηνόπουλος) γεννήθηκε τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 1848 στὴν Τρίπολη ἀπὸ οἰκογένεια ποὺ καταγόταν ἀπὸ τὸ Σούλι τῆς Ἠπείρου.

Φοίτησε στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν. Μετὰ τὸ πέρας τῶν σπουδῶν του διορίστηκε διευθυντὴς τῆς Ἱερατικῆς Σχολῆς Τρίπολης. Ἀπὸ ἐκεῖ μετέβη γιὰ μικρὸ χρονικὸ διάστημα στὴ Γερμανία γιὰ εὐρύτερες σπουδές.

Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ [:Γαλ. 4,4-7] ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΘΕΟΦΥΛΑΚΤΟ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ [ἀπόδοση στήν ἁπλή ἑλληνική: ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης]

Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ [:Γαλ. 4,4-7]

ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΘΕΟΦΥΛΑΚΤΟ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ

[ἀπόδοση στὴν ἁπλὴ ἑλληνική: ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης]

«Ὃτε δὲ ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπὸ νόμον, ἵνα τοὺς ὑπὸ νόμον ἐξαγοράσῃ, ἵνα τὴν ὑἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν (:ὅταν ὅμως συμπληρώθηκε ὁ χρόνος ποὺ εἶχε ὁρίσει ἡ πανσοφία τοῦ Θεοῦ, ἀπέστειλε ὁ Θεὸς στὸν κόσμο τὸν Υἱό Του, ὁ ὁποῖος ἔγινε ἄνθρωπος ἀπὸ γυναῖκα καὶ ὑποτάχθηκε στὸν μωσαϊκὸ νόμο, προκειμένου νὰ ἐξαγοράσει ἐκείνους ποὺ ἦταν ὑποδουλωμένοι στὴν κατάρα τοῦ μωσαϊκοῦ νόμου, γιὰ νὰ λάβουμε τὴν υἱοθεσία ποὺ ὁ Θεὸς μᾶς εἶχε ὑποσχεθεῖ)» [Γαλ. 4,4-5].

Να τα πούμεεεεεεεεεε;;;; (ΒΙΝΤΕΟ)

Κάλαντα Χριστουγέννων ~ Greek christmas carol
Στίχοι: Παραδοσιακό Μουσική:
Παραδοσιακό Περιοχή: Πανελλαδικά
Στίχοι καλάντων Χριστουγέννων,

επικρατέστερης εκδοχής (αστικά κάλαντα).

Καλήν εσπέραν άρχοντες,
αν είναι ορισμός σας,
Χριστού τη Θεία γέννηση,
να πω στ' αρχοντικό σας.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ 24 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2024

Παραμονὴ τῆς τοῦ Χριστοῦ Γεννήσεως

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Κατεπλάγη Ἰωσήφ

Ἀπεγράφετο ποτέ, σὺν τῷ πρεσβευτῇ Ἰωσήφ, ὡς ἐκ σπέρματος Δαβίδ, ἐν Βηθλεὲμ ἡ Μαριάμ, κυοφοροῦσα τὴν ἄσπορον κυοφορίαν· ἐπέστη δὲ καιρός, ὁ τῆς Γεννήσεως, καὶ τόπος ἦν οὐδείς, τῷ καταλύματι, ἀλλ’ ὡς τερπνὸν παλάτιον τὸ Σπήλαιον, τῇ Βασιλίδι ἐδείκνυτο. Χριστὸς γεννᾶται, τὴν πρὶν πεσοῦσαν ἀναστήσων εἰκόνα.

Κοντάκιον. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον. Ἡ Παρθένος σήμερον, τὸν προαιώνιον Λόγον, ἐν Σπηλαίῳ ἔρχεται, ἀποτεκεῖν ἀπορρήτως, Χόρευε, ἡ οἰκουμένη ἀκουτισθεῖσα, δόξασον, μετὰ Ἀγγέλων καὶ τῶν Ποιμένων, βουληθέντα ἐποφθῆναι, παιδίον νέον, τὸν πρὸ αἰώνων Θεόν.

Μεγαλυνάριον. Φάτνη ἑτοιμάζου τὰ τῆς δοχῆς, σπεύσατε Ποιμένες, καὶ οἱ Μάγοι ἐκ τῶν Περσῶν, σὺν τοῖς Ἀσωμάτοις, ἐν Βηθλεὲμ βοῆσαι· Δόξα τῷ τικτομένῳ, σῶσαι τὰ σύμπαντα.

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ [Υπομνηματισμός των χωρίων Λουκά 2,1-11]

 

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

     ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

              [Υπομνηματισμός των χωρίων Λουκά 2,1-11]

   «Ἐγένετο δὲ ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἐξῆλθε δόγμα παρὰ Καίσαρος Αὐγούστου ἀπογράφεσθαι πᾶσαν τὴν οἰκουμένην. αὕτη ἡ ἀπογραφὴ πρώτη ἐγένετο ἡγεμονεύοντος τῆς Συρίας Κυρηνίου. καὶ ἐπορεύοντο πάντες ἀπογράφεσθαι, ἕκαστος εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν(:Τις ημέρες εκείνες μετά τη γέννηση του Ιωάννη εκδόθηκε από τον Καίσαρα Αύγουστο διάταγμα να εγγραφούν στους δημόσιους φορολογικούς καταλόγους όλοι οι κάτοικοι του κόσμου που βρίσκονταν κάτω από την κυριαρχία των Ρωμαίων. Η απογραφή αυτή ήταν η πρώτη που έγινε στην Ιουδαία, την εποχή που ηγεμόνας της Συρίας ήταν ο Κυρήνιος (και διακρίνεται έτσι από τη δεύτερη απογραφή, την οποία έκανε αργότερα πάλι ο ίδιος). Και όλοι πήγαιναν να εγγραφούν στους φορολογικούς καταλόγους, καθένας στην πόλη από την οποία καταγόταν η οικογένειά του)»[Λουκά 2, 1-3]

Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ [:Γαλ. 4,4-7] ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΔΗΜΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ

Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ [:Γαλ. 4,4-7]

ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΔΗΜΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ

«Ὃτε δὲ ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπὸ νόμον, ἵνα τοὺς ὑπὸ νόμον ἐξαγοράσῃ, ἵνα τὴν ὑἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν (:Ὅταν ὅμως συμπληρώθηκε ὁ χρόνος ποὺ εἶχε ὁρίσει ἡ πανσοφία τοῦ Θεοῦ, ἀπέστειλε ὁ Θεὸς στὸν κόσμο τὸν Υἱό Του, ὁ ὁποῖος ἔγινε ἄνθρωπος ἀπὸ γυναῖκα καὶ ὑποτάχθηκε στὸν μωσαϊκὸ νόμο, προκειμένου νὰ ἐξαγοράσει ἐκείνους ποὺ ἦταν ὑποδουλωμένοι στὴν κατάρα τοῦ μωσαϊκοῦ νόμου, γιὰ νὰ λάβουμε τὴν υἱοθεσία ποὺ ὁ Θεὸς μᾶς εἶχε ὑποσχεθεῖ)» [Γαλ. 4,4-5].

______________________________

«τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου»:

π. Γεώργιος Καψάνης: Γιά κάθε ἄνθρωπο ὁ Θεός γίνεται ἄνθρωπος καί κάθε ἄνθρωπος ἠμπορεῖ νά γίνῃ κατά χάριν θεός.

Τά Χριστούγεννα μᾶς συνέχει τό γεγονός τῆς ἀπείρου ἀγάπης τοῦ Θεοῦ καί Πατέρα μας πρός τόν ἄνθρωπο.
 

Ὁ ἄνθρωπος ἀποκτᾶ ἄπειρο ἀξία. Γιά κάθε ἄνθρωπο ὁ Θεός γίνεται ἄνθρωπος καί κάθε ἄνθρωπος ἠμπορεῖ νά γίνῃ κατά χάριν θεός.
 

Χωρίς τόν Θεάνθρωπο Χριστό ὁ ἄνθρωπος, παρά τά ὑψηλά πολιτιστικά καί ἐπιστημονικά ἐπιτεύγματά του, εἶναι ἕνα τραγικό καί ἀξιοθρήνητο ὄν, πού δέν γνωρίζει ἀπό ποῦ ἔρχεται καί ποῦ πηγαίνει. Ζῇ γιά νά πεθάνῃ καί ὅλα τά βλέπει μάταια καί παράλογα.

Μυργιώτης Παναγιώτης: Χριστός γεννᾷται. Πᾶσα φύσις ἀγάλλεται καί πανηγυρίζει.

Γράφει ὁ Παναγιώτης Μυργιώτης

 

Ἡ Γέννηση τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀποτελεῖ κοσμοϊστορικὸ γεγονὸς ποὺ διαίρεσε τὸν συνεχῆ χρόνο σὲ π.Χ. καὶ μ.Χ. Ἡ παγκόσμιος ἀνθρώπινη Ἱστορία κόπηκε στὰ δυό. Μιὰ νέα περίοδος ἀνατέλλει γιὰ τὸν ἄνθρωπο, γιὰ τὸ πεπτωκὸς ἀνθρώπινο γένος. Ἐκπληροῦται ἡ ὑπόσχεση τοῦ Θεοῦ πρὸς τοὺς πρωτόπλαστους ὅταν ἔφευγαν ἀπὸ τὸν παράδεισο μετὰ τὴν παρακοὴ καὶ τὴν ὑποταγὴ εἰς τὸν ἀρχέκακο μὲ τὴν μορφὴ τοῦ φιδιοῦ. Εἶπε, τότε,  ὁ Θεὸς ἀπευθυνόμενος εἰς τὴν Εὔα «καὶ ἔχθραν θήσω ἀνὰ μέσον σοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τῆς γυναικὸς καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματός σου καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματος αὐτῆς· αὐτός σου τηρήσει κεφαλήν, καὶ σὺ τηρήσεις αὐτοῦ πτέρναν», ἐννοῶντας ὅτι θὰ στείλει εἰς τὴν γῆ τὸν πρὸ αἰώνων Χριστὸ γιὰ τὴν σωτηρία μας.
 

Ἔτσι, λοιπόν, τὴν 25η Μαρτίου ἑορτάζομε τὸ καλὸ μήνυμα, τὸν Εὐαγγελισμὸ τῆς Θεοτόκου καὶ μετὰ ἀπὸ ἐννέα μῆνες τὴ γέννηση τοῦ Σωτῆρα. Ἀρχίζει τὸ ἔργο τῆς οἰκονομίας τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴ σωτηρία τῶν ἀνθρώπων. Ἀπὸ τὴν ἀειπάρθενο Θεοτόκο λαμβάνει σάρκα καὶ ὀστᾶ, μὲ τὴ συνέργεια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, «ὁ πρὸ αἰώνων ὑπάρχων Θεὸς» καὶ χωράει ὁ ἀχώρητος εἰς τὴν κοιλία τῆς Παναγίας μας. Γεγονὸς ποὺ ὑπερβαίνει τὴν ἀνθρώπινη λογική, νὰ γεννηθεῖ ἄνθρωπος ἀπὸ παρθένο κόρη. Νὰ γεννηθεῖ ἄνθρωπος χωρὶς πατέρα.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ 23 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2024

Οἱ Ἅγιοι 10 Μάρτυρες οἱ ἐν Κρήτῃ

Τοῦ ποιμενάρχου θρέμματα Χριστοῦ δέκα,
Εἰσηλάθη τμηθέντα μάνδρᾳ Μαρτύρων.
Εἰκάδι τῇ τριτάτῃ δέκα ἐν Κρήτῃ τάμον ἄνδρας.

Ἀπὸ αὐτούς, οἱ μὲν Θεόδουλος, Σατορνῖνος, Εὔπορος, Γελάσιος καὶ Εὐνικιανός, ἦταν ἀπὸ τὴ Γορτυνία τῆς Κρήτης. Ὁ Ζωτικός, ἀπὸ τὴν Κνωσό. Ὁ Ἀγαθόπους ἀπὸ τὸ λιμένα Πανούρμου. Ὁ Βασιλειάδης (ἢ Βασιλείδης) ἀπὸ τὴν Κυδωνία. Ὁ Εὐάρεστος καὶ ὁ Μόβιος (ἢ Πόμπιος, ἢ Πόντιος) ἀπὸ τὸ Ἡράκλειο.

Σοφία Μπεκρῆ: Χριστός, ἡ σωτηρία πάντων τῶν ἀνθρώπων

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος 

Κυριακὴ πρὸ τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως καὶ στὶς Ἐκκλησίες μας ἀναγιγνώσκεται ἡ περικοπὴ τοῦ Ματθαίου, ποὺ παρουσιάζει τὸ γενεαλογικὸ δένδρο τοῦ Ἰησοῦ. Γιατί; Μήπως ἐνδιαφέρει κάποιον ἡ γενιά του; 

Στὴν πραγματικότητα, ὁ Ματθαῖος, Ἰουδαῖος ὁ ἴδιος, τονίζει, μὲ τὸν τρόπο αὐτόν, τὴν ἱστορικότητα τοῦ Ἰησοῦ: «Βίβλος γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ…», ὅπου γένεσις, ἐδῶ, σημαίνει τὴν ἐξιστόρηση τῆς γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ, ἐξ οὗ καὶ τὸ βιβλίο τῆς Γενέσεως, ποὺ ἀφηγεῖται τὴν ἱστορία τῆς δημιουργίας. Τονίζεται, ὅμως, παράλληλα, καὶ ἡ ἰουδαϊκὴ καταγωγὴ τοῦ Ἰησοῦ καὶ μάλιστα ἡ βασιλική Του γενιά: «Βίβλος γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ Δαβίδ… (Ματθ., α’ 1). Στὸ τεράστιο αὐτὸ γενεαλογικὸ δέντρο, μέσα στὴν χορεία τῶν ἀνδρῶν προγόνων τοῦ Ἰησοῦ ἀναφέρονται καὶ τέσσερις γυναῖκες, ἡ Θάμαρ, ἡ Ραχάβ, ἡ Ρούθ καὶ ἡ Μαρία, ἡ μετέπειτα Παναγία. Εἶναι, ἐπίσης, ἀξιοσημείωτο ὅτι δὲν εἶναι ὅλοι οἱ πρόγονοι τοῦ Ἰησοῦ, ἄνδρες καὶ γυναῖκες, ἀνεπίληπτοι, ἠθικὰ δηλαδὴ ἀκέραιοι. Καὶ αὐτό, γιὰ νὰ δειχθῆ ὅτι οἱ πρόγονοί Του ὑπῆρξαν ἄνθρωποι καὶ φορεῖς τοῦ λεγομένου προπατορικοῦ ἁμαρτήματος, ποὺ βάρυνε ὅλο τὸ ἀνθρώπινο γένος. 

π. Γεώργιος Καψάνης: Μέσα στήν ἁγία Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ οἱ γήινοι γίνονται οὐράνιοι

Ὁ Κύριος ἅπαξ ἐγεννήθη ἐν Βηθλεέμ τῆς Ἰουδαίας «ἐν ἡμέραις Ἡρώδου τοῦ βασιλέως». Ἀλλ’ ἡ Ἐκκλησία θά ζήσῃ μέ τήν Χάρι τοῦ ἁγίου Πνεύματος ἐκ νέου τό γεγονός. 

Θά συμμετάσχῃ μυστικά καί ὑπερχρονικά στήν ἐν χρόνῳ γέννησι τοῦ Σωτῆρος. Δέν πρόκειται γιά μία ψυχολογική ἤ ἱστορική ἀναδρομή, ἀλλά γιά μία ἐν χάριτι μετοχή σέ ὅσα φρικτά καί θαυμαστά ἐτελέσθησαν τότε.

Ὁ Θεός ἔρχεται πρός ἐμᾶς μέ μία κίνηση ἀπείρου καί ἐκστατικῆς ἀγάπης. Αὐτός κατεβαίνει, ἐμεῖς ἄς ἀνεβοῦμε. Αὐτός σαρκώνεται, ἐμεῖς ἄς θεωθοῦμε.

Ελευθέριος Ανδρώνης: Χριστουγεννιάτικο «θαύμα»: Ο Δημήτρης Αλικάκος μελετά τον Άγιο Παΐσιο!

Μέχρι και τα βιβλία του Αγίου Παϊσίου ξεσήκωσε ο Δημήτρης Αλικάκος, για να τον συκοφαντήσει με αθεολόγητες ανοησίες - Μια απάντηση στην τραγική ανάρτησή του

 

Γράφει ο  Ελευθέριος Ανδρώνης

Το έχουμε εμπεδώσει πολύ καλά τόσα χρόνια. Ο Δημήτρης Αλικάκος είναι ο κατεξοχήν μαϊντανός των χριστιανικών εορτών. Στον Χριστιανισμό οφείλει την επαγγελματική ύπαρξή του άλλωστε. Με την ίδια λογική που ένας ιός οφείλει την επιβίωσή του σε έναν ξενιστή.

Στην προκειμένη περίπτωση, ο ξενιστής είναι το σώμα της Ορθόδοξης Εκκλησίας, που δόξα τω Θεώ έχει ένα πανίσχυρο ανοσοποιητικό 2 χιλιετιών, έχοντας αντιμετωπίσει ασυγκρίτως ισχυρότερα «παθογόνα» από τη φθηνή προπαγάνδα του Αλικάκου. Επομένως ούτε καν για… γριπούλα δεν συζητάμε.

Στοχευμένα και συστηματικά, σε κάθε παραμονές Χριστουγέννων ή Πάσχα, θα έχουμε συναπάντημα του Αλικάκου με κάποιο αντιχριστιανικό ντελίριο. Θα γράψει (ή θα πει) κάτι, προσπαθώντας να κάνει «γκελ» στον πάτο του βαρελιού.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ [:Ἑβρ. 11,9-10 καί 32-40] Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ» [22-12-1991] (Β 256, ἔκδοσις Β΄)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ [:Ἑβρ. 11,9-10 καὶ 32-40]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 22-12-1991]

(Β 256, ἔκδοσις Β΄)

Ὅταν ὁ Θεὸς παρήγγειλε, σεβασμιώτατε καὶ ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, εἰς τοὺς πρωτοπλάστους νὰ μὴ δοκιμάσουν ἀπὸ τὸν καρπὸν ὁρισμένου δένδρου, ἤθελε νὰ εἰσαγάγει εἰς τὴν ζωήν των τὴν πίστιν εἰς τὸν Θεόν. «Πίστις» ἐδῶ σημαίνει ἐξάρτησις. Καὶ ἡ πίστις θὰ ἦτο ἐν ἐλευθερίᾳ. Γιατί ἀλλιώτικα ἡ ἐξάρτησις χωρὶς ἐλευθερίαν, παύει νὰ εἶναι ἐλευθερία καὶ ἔτσι εἰσάγεται ὁ καταναγκασμός. Ἔτσι ἡ πίστις εἰσάγεται ἀπὸ τὸν Θεὸ εἰς τοὺς πρωτοπλάστους, δυστυχῶς ὅμως ἠθετήθῃ. Ἠθετήθῃ γιατί ἀκριβῶς ὑπῆρχε ἡ ἐλευθερία. Εἶπα ὅμως «δυστυχῶς», διότι δὲν εἶναι -καὶ προσέξατέ το αὐτό- ἡ ἐπιλογὴ μεταξὺ καλοῦ καὶ κακοῦ ἡ ἐλευθερία ἀλλὰ ἡ δυνατότητα τοῦ καλοῦ καὶ τοῦ κακοῦ, μένοντας ὅμως εἰς τὸ ἀγαθόν. Αὐτὴ εἶναι ἡ ἔννοια τῆς ἐλευθερίας. Παντοῦ. Ὄχι μόνο στὶς σχέσεις μας μὲ τὸν Θεό, ἀλλὰ καὶ στὶς σχέσεις μας μεταξύ μας καὶ στοὺς πολῖτες ἀνάμεσα μιᾶς πολιτείας, μεταξὺ πολιτῶν καὶ πολιτείας κ.ὅ.κ. Ἐπειδὴ δὲ εἶναι ἀκριβῶς μεταξὺ ἐπιλογῆς καλοῦ ἢ κακοῦ, γι᾿ αὐτὸ ἔχομε πᾶσαν κακοδαιμονίαν, ποὺ ἀπορρέει ἀπὸ μία κακῶς νοουμένη ἐλευθερίαν.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΚΥΡΙΑΚΗ 22 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2024

Προπάτωρ Αδάμ 

Μνήμη τῶν πρωτοπλάστων Ἀδὰμ καὶ Εὔας.
Ὑμνῶ θανόντας ζῶν γένους ἀρχηγέτας,
Τοῦ ζῆν με καὶ θνῄσκειν με τοὺς παραιτίους.

Μνήμη τοῦ δικαίου Ἄβελ, υἱοῦ τοῦ Ἀδάμ.
Βοᾷ Θεῷ σὸν αἷμα καὶ ψυχῆς δίχα,
Ὦ πρῶτε νεκρῶν, πρῶτε καὶ σεσωσμένων.

Μνήμη τοῦ δικαίου Σήθ, υἱοῦ Ἀδάμ.
Σὴθ σπέρμα καινὸν τοῖς γονεύσιν ἀντ' Ἄβελ,
Ἄνθρωπος ὢν δίκαιος· οἷος ἦν Ἄβελ.

Μνήμη τοῦ δικαίου Ἐνώς, υἱοῦ Σήθ.
Ὀφθεὶς Ἐνὼς μέγιστος ἐκ τῆς ἐλπίδος,
Πολλοῖς ἐνῆκε ζῆλον εἰς τὴν ἐλπίδα.

Τό Εὐαγγέλιο καί ὁ Ἀπόστολος τῆς Κυριακῆς 22 Δεκεμβρίου 2024

Ἑωθινόν

 

Ἦχος α´ - Ἑωθινόν Δ´
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΚΔ´ 1 - 12

¹ Τῇ δὲ μιᾷ τῶν σαββάτων ὄρθρου βαθέoς ἦλθον ἐπὶ τὸ μνῆμα φέρουσαι ἃ ἡτοίμασαν ἀρώματα, καὶ τινες σὺν αὐταῖς. ² εὗρον δὲ τὸν λίθον ἀποκεκυλισμένον ἀπὸ τοῦ μνημείου, ³ καὶ εἰσελθοῦσαι οὐχ εὗρον τὸ σῶμα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ. ⁴ καὶ ἐγένετο ἐν τῷ διαπορεῖσθαι αὐτὰς περὶ τούτου καὶ ἰδοὺ ἄνδρες δύο ἐπέστησαν αὐταῖς ἐν ἐσθήτεσιν ἀστραπτούσαις. ⁵ ἐμφόβων δὲ γενομένων καὶ κλινουσῶν τὸ πρόσωπον εἰς τὴν γῆν εἶπον πρὸς αὐτάς· Τί ζητεῖτε τὸν ζῶντα μετὰ τῶν νεκρῶν; ⁶ οὐκ ἔστιν ὧδε, ἀλλ’ ἠγέρθη· μνήσθητε ὡς ἐλάλησεν ὑμῖν ἔτι ὢν ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ, ⁷ λέγων ὅτι δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου παραδοθῆναι εἰς χεῖρας ἀνθρώπων ἁμαρτωλῶν καὶ σταυρωθῆναι, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἀναστῆναι. ⁸ καὶ ἐμνήσθησαν τῶν ῥημάτων αὐτοῦ, ⁹ καὶ ὑποστρέψασαι ἀπὸ τοῦ μνημείου ἀπήγγειλαν ταῦτα πάντα τοῖς ἕνδεκα καὶ πᾶσι τοῖς λοιποῖς. ¹⁰ ἦσαν δὲ ἡ Μαγδαληνὴ Μαρία καὶ Ἰωάννα καὶ Μαρία Ἰακώβου καὶ αἱ λοιπαὶ σὺν αὐταῖς, αἳ ἔλεγον πρὸς τοὺς ἀποστόλους ταῦτα. ¹¹ καὶ ἐφάνησαν ἐνώπιον αὐτῶν ὡσεὶ λῆρος τὰ ῥήματα αὐτῶν, καὶ ἠπίστουν αὐταῖς. ¹² ὁ δὲ Πέτρος ἀναστὰς ἔδραμεν ἐπὶ τὸ μνημεῖον, καὶ παρακύψας βλέπει τὰ ὀθόνια κείμενα μόνα, καὶ ἀπῆλθε πρὸς ἑαυτὸν θαυμάζων τὸ γεγονός. 

Μυργιώτης Παναγιώτης: Ἐπί γῆς Εἰρήνη. Χριστούγεννα καί ὁ ¨λησμονημένος¨ ἀδελφός.

Γράφει ὁ Παναγιώτης Μυργιώτης

 

Χριστούγεννα, μεγάλη ἑορτὴ τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἑορτάζουμε τὴν γέννηση τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Κυρίου. Ὁ νοῦς μας γυρίζει πολλὰ χρόνια πίσω στὸ παρελθόν, στὰ ξένοιαστα παιδικὰ χρόνια. Χωρὶς φανταχτερὰ λαμπιόνια καὶ ἠλεκτρονικὰ παιχνίδια μὲ τὸν εὐτραφέστατο Ἅγιο Βασίλειο. Τίποτα τὸ κοινὸ ἀνάμεσα στὸν πραγματικὸ Ἅγιο Βασίλειο, τὸν λιτοδίαιτο καὶ λιπόσαρκο ἀσκητὴ καὶ τὸν ἐμπορευματοποιημένο.
 

Καί, ὅμως, οἱ ψυχὲς καὶ οἱ καρδιὲς τῶν γονέων καὶ οἱ δικές μας ἦταν πλημμυρισμένες ἀπὸ φῶς. Τὸ φῶς τῆς πραγματικῆς  γονεϊκῆς  ἀγάπης ἔκανε τὰ πρόσωπα ὅλων νὰ λαμποκοποῦν ὅλο τὸ ἅγιο 12ήμερο. Τὸ φῶς τοῦ ἄστρου τῆς Βηθλεέμ, πάνω ἀπὸ τὸ ταπεινὸ σπήλαιο-σταῦλο τῆς γεννήσεως τοῦ ἐνανθρωπήσαντος  Λόγου εἶχε ριζώσει στὶς καρδιὲς ὅλων καὶ ἀκτινοβολοῦσε πρὸς τὰ ἔξω.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ [:Ματθ. 1,21] Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «Ο ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΩΤΗΡ;» [20-12-1987] (Β187)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ [:Ματθ. 1,21]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«Ο ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΩΤΗΡ;»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 20-12-1987]

(Β187)

Τὸ μήνυμα, ἀγαπητοί μου, τοῦ ἀρχαγγέλου Γαβριὴλ πρὸς τὸν ἀποροῦντα Ἰωσὴφ περὶ τῆς Μαρίας τῆς μνηστῆς του ἦτο: «Ἰωσὴφ υἱὸς Δαυΐδ, μὴ φοβηθῇς παραλαβεῖν Μαριὰμ τὴν γυναῖκά σου· τὸ γὰρ ἐν αὐτῇ γεννηθὲν ἐκ Πνεύματός ἐστιν ἁγίου. Τέξεται δὲ υἱὸν καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν· αὐτὸς γὰρ σώσει τὸν λαὸν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν».

Τὸ μήνυμα αὐτό, ἀγαπητοί μου, τοῦ ἀρχαγγέλου Γαβριὴλ πρὸς τὸν Ἰωσὴφ ἦταν θεμελιακό. «Αὐτὸς», λέγει, «σώσει τὸν λαὸν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν». «Σώσει». Θὰ εἶναι Σωτῆρας. «Σώσει». Ἤ, ὅπως ἀκριβῶς ὁ ἄγγελος εἶπε στοὺς ποιμένας, ὅπως μᾶς περιγράφει ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς, ὅτι «ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον Σωτήρ». Σωτήρ! Καὶ ἐτέχθῃ αὐτὸς ὁ Σωτὴρ σήμερον.