Σοφία Μπεκρῆ: Οἱ Παρακλήσεις στὴν Παναγία καὶ ἡ παράκληση τῆς Παναγίας

 

 

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος

 

Οἱ Παρακλητικοὶ Κανόνες στὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο εἶναι ἀπὸ τὶς πιὸ λαοφιλεῖς Ἀκολουθίες τῆς ὀρθοδόξου λειτουργικῆς ζωῆς. Ὄχι μόνον τὸν Αὔγουστο, ποὺ εἶναι ὁ μήνας τῆς Παναγίας, ἀλλὰ καὶ ὅλο τὸν ὑπόλοιπο χρόνο σὲ Ἐκείνην καταφεύγομε καὶ πάνω της ἐναποθέτομε «τὴν πᾶσαν ἐλπίδα» μας. Ἐκείνη, ἡ γλυκιά μας Παναγιά, εἶναι ἡ μεσιτεύουσα ὑπὲρ ἡμῶν στὸν Υἱό της καὶ Θεό μας.

Ἀξίζει, πάντως, νὰ ἐπισημάνωμε ὅτι στὰ ὑπέροχα αὐτὰ ποιήματα, ποὺ ψάλλομε πρὸς τιμήν της καὶ γιὰ ἐνίσχυσή μας, τὰ τροπάρια ὅλων τῶν Ὠδῶν ἀκολουθοῦν κάποια συγκεκριμένη σειρά. Ἔτσι τὸ α’ τροπάριο ὅλων τῶν Ὠδῶν τοῦ Μικροῦ Παρακλητικοῦ Κανόνος περιέχει παράκληση στὴν Παναγία γιὰ γενικὴ βοήθεια, τὸ β’ παράκληση γιὰ σωτηρία ἀπὸ πάθη καὶ πειρασμούς, τὸ γ’ γιὰ λύτρωση ἀπὸ τὰ ἐξωτερικὰ δεινὰ καὶ τὸ δ’ γιὰ σωτηρία ἀπὸ ἀσθένειες.

Τί ἰδιαίτερο ἔκαναν κάποιοι Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας καί ὀνομάστηκαν Μεγάλοι;

 

(Ἀποσπάσματα ἀπό τὸ βιβλίο ΑΓΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ - Η ΖΩΗ ΚΑΙ Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ, τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδώρου Ζήση, ὁμοτίμου καθηγητοῦ Πατρολογίας τοῦ Α.Π.Θ.)

 

Τί εἶναι αἵρεση;

Ἡ αἵρεση σημαίνει ὅτι δέν ἀκολουθῶ τήν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά αἱροῦμαι. Αἱροῦμαι στά ἀρχαῖα ἑλληνικά σημαίνει ἐκλέγω. Αἴρεση σημαίνει ἐκλογή. Διαλέγω μιά δική μου διδασκαλία, μιά δική μου γνώμη, καί αὐτή τήν γνώμη ἀκολουθῶ ἐγώ, καί δέν μέ ἐνδιαφέρει τί λέει ἡ Ἐκκλησία, τί λέει ἡ Ἁγία Γραφή καί τί λένε οἱ Ἅγιοι Πατέρες. Ἑπομένως ἡ αἵρεση εἶναι μιά προσωπική διδασκαλία κάποιου πατριάρχη, ἐπισκόπου, ἱερέως, μοναχοῦ, λαϊκοῦ.

Iερομόναχος Ιουστίνος: Ευθυγράμμιση με τα παραγγέλματα του Χερουβικού

 

Στη θεία Λειτουργία, ακούγοντας το Χερουβικό και «τα Χερουβείμ μυστικώς εικονίζοντες», έχουμε χρέος και καθήκον – μα και δικαίωμα! – να φθάσουμε σε αγγελική δορυφορία. Δεν χωράει αντίλογος και προφάσεις,

Δεν είναι δυνατό να ισχυρισθούν μερικοί «Εμείς είμαστε γέροντες. Πώς θα μπορέσουμε τώρα εξασθενημένοι να στρατολογηθούμε πάλι, και μάλιστα σε στρατιές ουράνιες, “με τους πυρίνους οι πήλινοι”;» (Κάθισμα Στ’ ωδής Τριαδικού Κανόνος πλ. Β’ ήχου).

Δεν είναι δυνατό μια άλλη κατηγορία να προβάλει λόγους υγείας: «Εμείς είμαστε άρρωστοι. Δεν έχουμε αλκή και σθένος για να φέρουμε όπλα».

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΕΜΠΤΗ 7 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2025

Ὁ Ἅγιος Δομέτιος ὁ Μάρτυρας ὁ Πέρσης καὶ οἱ δυὸ μαθητές του

Ὑπὲρ τὰ πάντα σοι συναθλεῖν ἐκ λίθων,
Μύστας Πάτερ σούς, ἐξεπαίδευσας τάχα.
Σὺν δυσὶν ἑβδομάτῃ Δομέτιος ἐλεύσθη μύσταις.

 Ὁ Ὁσιομάρτυρας Δομέτιος ἦταν Πέρσης καὶ ἔζησε στὰ χρόνια τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου. Διδάχθηκε τὴ χριστιανικὴ πίστη ἀπὸ κάποιο χριστιανό, ποὺ ὀνομαζόταν Ἄβαρος. Ὅταν τὸ ἔμαθαν αὐτὸ οἱ ἄνθρωποι τοῦ σπιτιοῦ του, ἐξεγέρθηκαν ἐναντίον του καὶ ὁ Δομέτιος ἀναγκάσθηκε νὰ τοὺς ἐγκαταλείψει.

ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ - ΣΤΗΝ ΘΕΙΑ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ [ομιλία 2η]

 

ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ

              ΣΤΗΝ ΘΕΙΑ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ [ομιλία 2^η]

    Όπου και απόδειξη ότι, αν και το κατ᾽ αυτήν θειότατο φως είναι άκτιστο, όμως δεν είναι ουσία του Θεού.

     Ο Προφήτης Ησαΐας προείπε για το ευαγγέλιο ότι «λόγον συντετμημένον Κύριος ποιήσει ἐν τῇ οἰκουμένῃ ὅλῃ(: λόγο συντετμημένο θα δώσει ο Κύριος σε ολόκληρη την οικουμένη)» [Ησ. 10, 23]. «Συντετμημένος λόγος» είναι εκείνος που μέσα σε λίγες λέξεις περικλείει πλούσιο νόημα. Ας επανεξετάσουμε, λοιπόν, σήμερα όσα έχουμε εκθέσει κι ας προσθέσουμε όσα υπολείπονται, για να εμφορηθούμε ακόμη περισσότερο από τα εναποκείμενα άφθαρτα νοήματα και ολόκληροι να καταληφθούμε από τα θεία.

Σοφία Μπεκρῆ: Ἡ σωτήρια μεταμόρφωση

 

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος 

 

Εἶναι σωτήρια ἡ Μεταμόρφωση τοῦ Κυρίου μας, ὄχι μόνον ἐπειδὴ Ἐκεῖνος ποὺ μεταμορφώθηκε εἶναι ὁ Σωτῆρας μας, ἀλλὰ κυρίως διότι ἡ Μεταμόρφωσή Του στοχεύει στὴν δική μας σωτήρια καὶ λυτρωτικὴ μεταμόρφωση. Ἔγινε, γιὰ νὰ μᾶς δείξη τὸν δρόμο πρὸς τὴν σωτηρία καὶ τὴν ἀπολύτρωσή μας, ἡ ὁποία δὲν μπορεῖ νὰ πραγματοποιηθῆ διαφορετικά, παρὰ μόνον διὰ τοῦ Σταυροῦ.

Τὸ λέει καὶ τὸ ὑπέροχο Κοντάκιο τῆς Ἑορτῆς: «ἵνα ὅταν σέ ἴδωσιν σταυρούμενον τό μέν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον…». Πράγματι, οἱ μαθητὲς τοῦ Κυρίου, μόνον ὅταν τὸν εἶδαν «σταυρούμενον», ἐννόησαν τὸ «ἑκούσιον» πάθος Του, ὡς Θεοῦ. Καὶ ἀφοῦ ἔγιναν «ἐπόπται τῆς ἐκείνου μεγαλειότητος» (Β’ Πέτρ., α’ 16), τῆς θαυμαστῆς Του δηλαδὴ Μεταμορφώσεως, τότε πλέον ἦταν σὲ θέση νὰ κηρύξουν καί «τῷ κόσμῳ» ὅτι Αὐτός, ὁ Κύριός των, εἶναι Θεός, «τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα (=ἡ ἀκτινοβολία)».

ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΝ [: Ματθ. 17,5] Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «Αὐτοῦ ἀκούετε» [6-8-1988] (Γ103β)

ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΝ (Ματθ. 17,5)

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«ΑΥΤΟΥ ΑΚΟΥΕΤΕ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 6-8-1988]

(Γ103β)

Ὁ σκοπὸς μιᾶς ἑορτῆς, ἀγαπητοί μου, εἶναι νὰ ξαναζωντανέψει ἕνα γεγονὸς καὶ νὰ δημιουργήσει, ἂν τοῦτο βέβαια εἶναι δυνατόν, τὰ ἴδια βιώματα, ὅπως ὅταν τὸ γεγονὸς ἐλάβαινε χώρα.

Ἔτσι, ὅταν οἱ μαθηταὶ Πέτρος, Ἰάκωβος καὶ Ἰωάννης εἶδαν τὸ ὑπερφυὲς αὐτὸ θαῦμα τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Κυρίου, ἐκινήθησαν ἀνάμεσα σὲ δύο ἀκραῖα αἰσθήματα. Αὐτὰ ποὺ μέσα στὴν Ἱστορία καλεῖται ὁ κάθε πιστός, ὅπως σᾶς εἶπα, αὐτὸς ὁ σκοπὸς τῶν ἑορτῶν, νὰ κινηθεῖ. Ἦταν ἡ γοητεία τῆς θέας, ὥστε ὁ Ἀπόστολος Πέτρος νὰ φθάσει νὰ ζητήσει ἀπὸ τὸν Κύριο νὰ μείνουν γιὰ πάντα στὸ Θαβώρ. Ἀλλὰ καὶ ὁ τρομακτικὸς φόβος, ὥστε νὰ πέσουν πρηνεῖς, ὅπως πολὺ ὡραία τὸ ἐκφράζει κατὰ δυναμικότατον τρόπον ἡ βυζαντινὴ ἁγιογραφία, ὅταν ἄκουσαν τὴν φωνὴν τοῦ Οὐρανίου Πατρὸς ἀπὸ τὸ κέντρον τῆς νεφέλης: «Καὶ ἰδοὺ φωνὴ ἐκ τῆς νεφέλης λέγουσα· οὗτος ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα· αὐτοῦ ἀκούετε». «Καὶ νά, φωνὴ ἐκ τῆς νεφέλης, ἡ ὁποία ἔλεγε: Αὐτὸς εἶναι ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητός -δηλαδὴ ὁ Ἰησοῦς- εἰς τὸν Ὁποῖον ἀναπαύομαι· Αὐτὸν νὰ ἀκοῦτε».

Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ [:Ματθ. 17,1-13] ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ[:Ματθ.17,1-13]                 

    ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

      «Καὶ μεθ᾿ ἡμέρας ἓξ παραλαμβάνει ὁ Ἰησοῦς τὸν Πέτρον καὶ Ἰάκωβον καὶ Ἰωάννην(:ύστερα από έξι ημέρες ο Ιησούς πήρε μαζί Του τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη τον αδελφό του)»[Ματθ.17,1]. Άλλος όμως ευαγγελιστής, ο Λουκάς, λέγει ότι τους παρέλαβε μετά από οκτώ ημέρες, χωρίς αυτό να έρχεται σε αντίθεση προς αυτά που λέγει ο Ματθαίος, αλλά αντιθέτως μάλιστα και συμφωνεί πάρα πολύ[βλ. Λουκά 9,28: «Ἐγένετο δὲ μετὰ τοὺς λόγους τούτους ὡσεὶ ἡμέραι ὀκτὼ καὶ παραλαβὼν τὸν Πέτρον καὶ Ἰωάννην καὶ Ἰάκωβον ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος προσεύξασθαι(:Οκτώ περίπου ημέρες από τότε που είπε τα λόγια αυτά ο Ιησούς, πήρε μαζί Του τον Πέτρο, τον Ιωάννη και τον Ιάκωβο και ανέβηκε στο όρος για να προσευχηθεί)»· διότι ο μεν Λουκάς συμπεριέλαβε και την ημέρα που τους είπε τα παραπάνω λόγια και την ημέρα που τους ανέβασε στο όρος, ενώ ο Ματθαίος ανέφερε μόνο τις ενδιάμεσες ημέρες.

Τό Εὐαγγέλιο καί ὁ Ἀπόστολος τῆς Τετάρτης (Μεταμόρφση τοῦ Σωτῆρος) 6 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2025

 

Εὐαγγέλιον 

 

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΙΖ´ 1 - 9

¹ Καὶ μεθ’ ἡμέρας ἓξ παραλαμβάνει ὁ Ἰησοῦς τὸν Πέτρον καὶ Ἰάκωβον καὶ Ἰωάννην τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, καὶ ἀναφέρει αὐτοὺς εἰς ὄρος ὑψηλὸν κατ’ ἰδίαν· ² καὶ μετεμορφώθη ἔμπροσθεν αὐτῶν, καὶ ἔλαμψε τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡς ὁ ἥλιος, τὰ δὲ ἱμάτια αὐτοῦ ἐγένετο λευκὰ ὡς τὸ φῶς. ³ καὶ ἰδοὺ ὤφθησαν αὐτοῖς Μωϋσῆς καὶ Ἠλίας μετ’ αὐτοῦ συλλαλοῦντες. ⁴ ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Πέτρος εἶπε τῷ Ἰησοῦ· Κύριε, καλόν ἐστιν ἡμᾶς ὧδε εἶναι· εἰ θέλεις, ποιήσωμεν ὧδε τρεῖς σκηνάς, σοὶ μίαν καὶ Μωσεῖ μίαν καὶ μίαν Ἠλίᾳ. ⁵ ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος ἰδοὺ νεφέλη φωτεινὴ ἐπεσκίασεν αὐτούς, καὶ ἰδοὺ φωνὴ ἐκ τῆς νεφέλης λέγουσα· Οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα· αὐτοῦ ἀκούετε· ⁶ καὶ ἀκούσαντες οἱ μαθηταὶ ἔπεσαν ἐπὶ πρόσωπον αὐτῶν καὶ ἐφοβήθησαν σφόδρα. ⁷ καὶ προσελθὼν ὁ Ἰησοῦς ἥψατο αὐτῶν καὶ εἶπεν· Ἐγέρθητε καὶ μὴ φοβεῖσθε. ⁸ ἐπάραντες δὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῶν οὐδένα εἶδον εἰ μὴ τὸν Ἰησοῦν μόνον. ⁹ καὶ καταβαινόντων αὐτῶν ἀπὸ τοῦ ὄρους ἐνετείλατο αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς λέγων· Μηδενὶ εἴπητε τὸ ὅραμα ἕως οὗ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ. 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΕΤΑΡΤΗ 6 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2025

Ἡ Μεταμόρφωση τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ

Θαβὼρ ὑπὲρ πᾶν γῆς ἐδοξάσθη μέρος,
Ἰδὸν Θεοῦ λάμψασαν ἐν δόξῃ φύσιν
Μορφὴν ἀνδρουμένην κατὰ ἕκτην Χριστὸς ἀμεῖψε.

Κατά τη διήγηση των Ευαγγελιστών, ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός πήρε από τους μαθητές τον Πέτρο (βλέπε 29 Ιουνίου), τον Ιωάννη (βλέπε 26 Σεπτεμβρίου) και τον Ιάκωβο (βλέπε 30 Απριλίου) και ανέβηκε στό όρος Θαβώρ για να προσευχηθεί. Όπως σημειώνει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης: «Eπήρε δε τρεις μόνους Aποστόλους, ως προκρίτους και υπερέχοντας. O μεν γαρ Πέτρος επροκρίθη, επειδή ηγάπα πολλά τον Xριστόν. O δε Iωάννης, επειδή ηγαπάτο από τον Xριστόν. O δε Iάκωβος, επειδή εδύνετο να πίη το ποτήριον του θανάτου, το οποίον και ο Kύριος έπιεν».

Νώντας Σκοπετέας: Γύρω τους καὶ ἐντός τους... (Οἱ ἀπὸ μέσα Ἁγιορεῖτες...)

 

Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας  

 

Οἱ ἀπὸ μέσα Ἁγιορεῖτες, δὲν χρειάζεται νὰ σοῦ μιλοῦν γιὰ νὰ διεισδύσουν στὰ κατάβαθά σου... Στὴ θέα τους, ἀναβιώνουν οἱ ἱστορίες ἀπὸ τὸ Γεροντικό. Κάποτε ἕνας προσκυνητὴς ἐπισκεπτόταν πολὺ συχνὰ τὸν Ἀββᾶ Ἀντώνιο στὴν ἔρημο. Ὅμως ποτέ, ὅπως οἱ ὑπόλοιποι ποὺ συναντοῦσε ἐκεῖ, δὲν ρωτοῦσε κάτι. Μετὰ ἀπὸ ἀμέτρητες ἐπισκέψεις καὶ πολλὰ χρόνια ὁ Ἅγιος θαυμάζοντας, τὸν ρώτησε: 

-Ἀδελφέ, ἔρχεσαι τόσους καιροὺς ἐδῶ καὶ δὲν μὲ ἔχεις ρωτήσει ποτέ σου τίποτα! 

-Μοῦ ἀρκεῖ νὰ σὲ βλέπω πάτερ! 

Η Μεταμόρφωση του Κυρίου Ιησού Χριστού [:Β΄ Πέτρ.1,10-19] ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΔΗΜΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ

 Η Μεταμόρφωση του Κυρίου Ιησού Χριστού[:Β΄Πέτρ.1,10-19] 

          ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ

           ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΔΗΜΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ

    «Διὸ μᾶλλον, ἀδελφοί, σπουδάσατε βεβαίαν ὑμῶν τὴν κλῆσιν καὶ ἐκλογὴν ποιεῖσθαι· ταῦτα γὰρ ποιοῦντες οὐ μὴ πταίσητέ ποτε(: Γι'αυτό, αδελφοί, καταβάλλετε μεγαλύτερη προσπάθεια, με περισσότερη σπουδή και επιμέλεια, ώστε, αποκτώντας τις αρετές αυτές, να διασφαλίσετε και να σταθεροποιήσετε την κλήση σας και την εκλογή σας. Διότι όταν ασκείτε τις αρετές αυτές, δεν θα σκοντάψετε ποτέ πάνω σε κάποιο εμπόδιο, αλλά θα φθάσετε με ασφάλεια στο τέρμα της σωτηρίας σας)» [Β΄Πε.1,10].

Σοφία Μπεκρῆ: Ἐμεῖς ἀκοῦμε καὶ φυλᾶμε τὸν λόγο Του;

 

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος 

 

«Μακάριοι οἱ ἀκούοντες τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ φυλάσσοντες αὐτόν» ἀκοῦμε καθ’ ὅλη τὴν περίοδο τῶν Παρακλητικῶν Κανόνων στὴν Παναγία (Λουκ., ια’ 27-28).

Συγκεκριμένα, ἡ φράση αὐτὴ ἀποτελεῖ τὸ τελευταῖο τμῆμα τοῦ εὐαγγελικοῦ ἀναγνώσματος (Λουκ., ι’ 38-42, ια’ 27-28), ποὺ κάνει λόγο γιὰ τὴν εἴσοδο τοῦ Ἰησοῦ στὴν Βηθανία καὶ γιὰ τὴν ὑποδοχή Του ἀπὸ τὶς ἀδελφὲς τοῦ Λαζάρου, Μάρθα και Μαρία. Ὅταν ἡ Μάρθα κάνῃ παράπονα στὸν Ἰησοῦ ὅτι ἡ ἀδελφή της κατέλιπε αὐτὴν μόνην διακονεῖν, ὁ Χριστὸς τῆς ἀποκρίνεται μὲ νόημα ὅτι ἐκείνη μεριμνᾶ καὶ τυρβάζει περὶ πολλά, ἐνῶ ἡ ἀδελφή της, ἡ Μαρία, «τὴν ἀγαθὴν μερίδα ἐξελέξατο, ἥτις οὐκ ἀφαιρεθήσεται ἀπ’ αὐτῆς.» (ὅ. π. ι’ 38-42).

Γεώργιος Τζανάκης: Ὑπουργικὴ λογικὴ καὶ λόγια. Ζαχαράκη γιὰ Σινᾶ.

 

Γράφει ὁ Γεώργιος Τζανάκης 

 

Α. Μιλῶντας ἀπὸ τὸ βῆμα τῆς Βουλῆς ἡ Ὑπουργὸς κ. Ζαχαράκη εἶπε:

«Το ανακοινωθέν του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Δαμιανού είναι σαφές και δεν αφήνει καμία αμφιβολία ότι αυτός είναι ο νόμιμος και κανονικός Αρχιεπίσκοπος Σιναίου και Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Σινά». Ὑπ. Παιδείας κ. Ζαχαράκη 31/7/25 [1]

Ἡ κ. Ὑπουργὸς δηλώνει δημοσίως, χωρὶς, μάλιστα,  νὰ ἔχει «καμμία ἀμφιβολία» ὅτι «ο νόμιμος και κανονικός Αρχιεπίσκοπος Σιναίου και Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Σινά» εἶναι ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Δαμιανός.

Ἁπὸ ποῦ ἐξάγει αὐτὸ τὸ συμπέρασμα; Ἀπὸ τὸ ἀνακοινωθὲν τοῦ Σεβασμιωτάτου». Ἀφοῦ τὸ λέει ὁ ἴδιος, δὲν ὑπάρχει καμμία ἀμφιβολία, γιὰ τὴν κ. Ὑπουργό, ὅτι δὲν εἶναι ἔτσι.

Λάμπρος Σκόντζος: Ἅγιος Εὐγένιος - Ὁ μεγάλος διδάσκαλος τοῦ γένους

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ 

 

Πολλοὶ ἀπὸ τοὺς ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας ὑπῆρξαν στὰ μαῦρα χρόνια τῆς τουρκοκρατίας διδάσκαλοι τοῦ Γένους μας. Ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς εἶναι καὶ ὁ ἅγιος Εὐγένιος ὁ Αἰτωλός, μιὰ μεγάλη πνευματικὴ καὶ χαρισματικὴ προσωπικότητα, ὁ ὁποῖος ἔβαλε τὴ δική του σφραγῖδα στὴν προάσπιση τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ στὴν ὑπόθεση τῆς παιδείας τοῦ ὑπόδουλου ὀρθοδόξου ἑλληνικοῦ λαοῦ μας.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ 5 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2025

Προεόρτια τῆς Μεταμορφώσεως Σωτῆρος Χριστοῦ 

Ὁ Κύριος εἶχε προειπεῖ στοὺς μαθητές του γιὰ τοὺς κινδύνους, γιὰ τὰ πάθη του καὶ τὴν θανάτωσή του καὶ ἐπίσης γιὰ τὸ τί θὰ τραβοῦσαν στὴν συνέχεια ἀπὸ τοὺς εἰδωλολάτρες καὶ τοὺς ἐχθροὺς τοῦ Εὐαγγελίου, λέγοντάς τους πὼς αὐτὰ ἀνήκουν στὴν παροῦσα ζωή. Ἐκεῖνο ὅμως ποὺ ἔχει οὐσιαστικὴ σημασία εἶναι ἡ αἰώνια ζωή.

Ἔτσι λοιπὸν ὁ Χριστὸς θέλοντας νὰ δείξει στοὺς μαθητές του μία πρόγευση τῆς αἰώνιας ζωῆς, παρέλαβε τρεῖς ἀπὸ τοὺς μαθητές του, τὸν Πέτρο, τὸν Ἰάκωβο καὶ τὸν Ἰωάννη καὶ τοὺς ἀνέβασε σὲ ἕνα βουνό. Ἐκεῖ μεταμορφώθηκε καὶ ἔλαμψε τὸ πρόσωπό Του σὰν τὸ φῶς. Καὶ τότε ἐμφανίστηκαν ὁ Μωϋσῆς καὶ ὁ Ἠλίας οἱ ὁποῖοι συνομίλησαν μαζὶ μὲ τὸν Ἰησοῦ.

Άγγελος Καραγεώργος: "ΤΟ ΕΠΙΒΑΛΛΟΜΕΝΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΕΝΟΣ ΑΥΤΟΜΑΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥ ΑΝΤΙΚΟΣΜΟΥ" Μέρος 2 στις ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ

 

(σ.σ. Λόγῳ ἀναστολῆς ἀναρτήσεών τοῦ ἱστολογίου μας, δημοσιεύουμε καθυστερημένα τὸ δεύτερο μέρος τῆς ἐκπομπῆς «ΤΟ ΕΠΙΒΑΛΛΟΜΕΝΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΕΝΟΣ ΑΥΤΟΜΑΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥ ΑΝΤΙΚΟΣΜΟΥ» 

Tο πρώτο μέρος είναι εδώ:https://ethnegersis.blogspot.com/2025/06/1.html 

 ____________________

Άγγελος Καραγεώργος  

Παρασκευή 20/6 Ζωντανά στις 9μμ επιστρέψαμε στις ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ της Μαρίας Γλαρέντζου για το χρωστούμενο 2ο μέρος της εκπομπής "ΤΟ ΕΠΙΒΑΛΛΟΜΕΝΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΕΝΟΣ ΑΥΤΟΜΑΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥ ΑΝΤΙΚΟΣΜΟΥ" όπου συνεχίσαμε την παρουσίαση και την ανάλυση της δυστοπικής τεχνοκρατοτυραννικής κοινωνίας που ονειρεύονται να δημιουργήσουν πάντα για το καλό μας με τα κλασσικά προσχήματα της ασφάλειας, της αποτελεσματικότητας και της άνεσης.

Σοφία Μπεκρῆ: Καλό μήνα! Καλή Παναγιά! Νὰ ἀκούσουμε καὶ μεῖς τὴν παράκληση τῆς Παναγίας

 

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος 

Οἱ Παρακλητικοὶ Κανόνες στὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο ποὺ ψάλλουμε αὐτὴν τὴν περίοδο στὴν Ἐκκλησία μας εἶναι ἀπὸ τὶς πιὸ ἀγαπημένες ἀκολουθίες τῶν χριστιανῶν, ἀκόμη καὶ τῶν λιγότερο πιστῶν.

Πράγματι, οἱ ὑμνογράφοι, φωτισμένοι ἀπὸ τὴν θεία χάρη, συνέθεσαν κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπο τὰ ποιήματα αὐτά, ὥστε νὰ ἀγγίζουν τὶς πιὸ εὐαίσθητες χορδὲς τῆς ταλαιπωρημένης μας ψυχῆς. Ἀξίζει γι’ αὐτό, ὅταν μελετᾶμε τὶς Παρακλήσεις κατ’ ἰδίαν καὶ ὅταν τὶς ἀκοῦμε, ἐπίσης, νὰ προσέξουμε ὅτι τὰ τροπάρια τῆς κάθε ὠδῆς –4 ἀνὰ ὠδή, πέρα ἀπὸ τὰ «Διάσωσον…» καὶ «Ἐπίβλεψον…»- ἔχουν μιὰ συγκεκριμένη σειρὰ παράκλησης.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ 4 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2025

Οἱ Ἅγιοι Ἑπτὰ Παῖδες ἐν Ἐφέσῳ 

Τὸν ἑπτάριθμον τιμῶ χορὸν Μαρτύρων,
Δείξαντα Ἀνάστασιν νεκρῶν τῷ κόσμῳ
Τῇ δὲ τετάρτῃ νεκροέγερτοι ξύνθανον ἑπτά.

Στὰ μέσα του 3ου αἰῶνα μ.Χ., ὅταν ὁ αὐτοκράτωρ Δέκιος ἄναψε τὸ καμίνι τῶν διωγμῶν καὶ χωρὶς καμιὰ διάκριση βασάνιζε καὶ σκότωνε νέους καὶ γέρους, τότε καὶ οἱ ἑπτὰ παῖδες, Μαξιμιλιανός, Ἐξακουστοδιανός, Ἰάμβλιχος, Μαρτινιανός, Διονύσιος, Ἀντωνῖνος καὶ Κωνσταντῖνος, γιὰ νὰ μὴν ἀρνηθοῦν τὴν πίστη τους, ἀφοῦ διαμοίρασαν τὰ ὑπάρχοντά τους στοὺς φτωχούς, ἔφυγαν ἀπὸ τὴν πόλη καὶ κρύφτηκαν σὲ κάποια σπηλιά, μέχρι νὰ πάψει ὁ διωγμός.

Λάμπρος Σκόντζος: Τό περί θεοδικίας πρόβλημα

 

(Γιατί εὐτυχοῦν ἀσεβεῖς καὶ δυστυχοῦν εὐσεβεῖς;) 

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Ἕνας ἀπὸ τοὺς συνηθέστερους διαχρονικοὺς σκανδαλισμοὺς τῶν πιστῶν, ἀλλὰ καὶ σύνηθες ἐπιχείρημα τῶν χριστιανομάχων, εἶναι ἡ διαπίστωση ὅτι πολλοὶ ἀσεβεῖς ἄνθρωποι εὐτυχοῦν, εὐημεροῦν, σὲ ἀντίθεση μὲ πολλοὺς δικαίους καὶ εὐσεβεῖς οἱ ὁποῖοι δυστυχοῦν. Μάλιστα ὁ σκανδαλισμὸς αὐτὸς θέτει σὲ δοκιμασία τὴν πίστη πολλῶν, ἂν τελικὰ ὁ Θεὸς εἶναι πράγματι δίκαιος καὶ γιατί ἀνέχεται αὐτὴ τὴν ἀδικία. 
 

Πρόκειται γιὰ ἕνα πανάρχαιο πρόβλημα, τὸ ὁποῖο ἀπασχολεῖ τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὸ ἀπώτερο παρελθὸν καὶ ὁρίζεται ὡς «θεοδικία». Εἶναι φιλοσοφικὸς καὶ συγχρόνως θεολογικὸς ὅρος ποὺ χρησιμοποιήθηκε ἀπὸ τὸν Γερμανὸ φιλόσοφο Λάϊμπνιτς (Gottfried von Leibniz) (1646-1716), γιὰ νὰ προσδιορίσει τὴ φιλοσοφική - θεολογικὴ συζήτηση περὶ τοῦ πῶς συμβιβάζεται ἡ ὕπαρξη τοῦ κακοῦ στὸ διηνεκὲς στὸν κόσμο μὲ τὴν πανσοφία, παναγαθότητα, παντοδυναμία καὶ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ. 

ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [: Ματθ. 14,14-22] Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου «Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ» [29-7-1990] [Β235]

 

 ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[: Ματθ.14,14-22]

    Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

                                 με θέμα:

                            «Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ»

                       [εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 29-7-1990]

[Β235]                                                                                                                                                      

       Σήμερα, αγαπητοί μου, μας διηγήθηκε ο ευαγγελιστής Ματθαίος το θαύμα του χορτασμού των πεντακισχιλίων. Ένα θαύμα που μας το διηγούνται και οι τέσσερις ευαγγελισταί. Αλλά ας δούμε πώς μας το καταγράφει σε μια απόδοση νεοελληνική:

     «Εκείνον τον καιρό ανεχώρησε ο Ιησούς από εκεί με πλοίο σε έναν έρημον τόπο, μόνος μαζί με τους δώδεκα μαθητάς Του. Όταν το επληροφορήθη το πλήθος του κόσμου, Τον ηκολούθησαν πεζοπορούντες από διάφορες πόλεις. Τότε ο Ιησούς βγήκε από το έρημο καταφύγιό Του και είδε πολύ κόσμο. Τους λυπήθηκε και εθεράπευσε τους αρρώστους των. Όταν άρχισε να σουρουπώνει, Τον πλησιάζουν οι μαθηταί Του και Του λέγουν: ‘’Ο τόπος είναι ερημικός και η ώρα περασμένη· απόλυσε τον κόσμον, για να πάνε στα γύρω χωριά και να αγοράσουν κάτι για να φάνε’’. Ο Ιησούς, όμως, τους είπε: ‘’Δεν έχουν ανάγκη να πάνε πουθενά. Δώσατέ τους εσείς να φάνε’’. Κι εκείνοι Του απαντούν: ‘’Δεν έχομε μαζί μας παρά μόνον πέντε ψωμιά και δύο ψάρια’’. Κι ο Ιησούς τούς λέγει: ‘’Φέρτε τα μου εδώ’’. Κι αφού έδωσε εντολή στον κόσμον να καθίσουν για φαγητό πάνω στο χορτάρι, επήρε τα πέντε ψωμιά και τα δύο ψάρια, έστρεψε τα μάτια Του στον ουρανό, τα ευλόγησε, έκοψε τα ψωμιά σε κομμάτια και τα έδωσε στους μαθητάς Του και εκείνοι στο πλήθος. Και έφαγαν όλοι και χόρτασαν. Και σήκωσαν τα περισσεύματα από τα κομμάτια, δώδεκα κοφίνια γεμάτα. Κι αυτοί που έφαγαν, ήταν περίπου πέντε χιλιάδες άνδρες, χωρίς τις γυναίκες και τα παιδιά».

Σοφία Μπεκρῆ: Τροφοδότης ψυχῶν τε καὶ σωμάτων

 

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος 

 

«Οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ἄνθρωπος, ἀλλ’ ἐπὶ παντὶ ῥήματι ἐκπορευομένῳ διὰ στόματος Θεοῦ» (Ματθ. δ’ 1-4). Αὐτὴ ἦταν ἡ ἀπάντηση ποὺ ἔδωσε ὁ Κύριος στὸν διάβολο, ὁ ὁποῖος, πειράζοντάς Τον στὴν ἔρημο, τοῦ ζήτησε νὰ μετατρέψῃ τοὺς λίθους σὲ ἄρτους, γιὰ νὰ ἀποδείξῃ τὴν θεότητά Του! («εἰ υἱὸς εἶ τοῦ Θεοῦ εἰπὲ ἵνα οἱ λίθοι οὗτοι ἄρτοι γένωνται.», ὅ.π. 3). Τότε, βεβαίως, ὁ Κύριος δὲν ἔκανε τοὺς λίθους ἄρτους, ὄχι ἀσφαλῶς διότι δὲν μποροῦσε νὰ κάνῃ τὸ θαῦμα αὐτό, ὡς Θεὸς ποὺ ἦταν. Ἁπλῶς ἡ πρόταση τοῦ διαβόλου ἦταν ὑποκριτικὴ καὶ δόλια: ἀκόμη καὶ ἐὰν ὁ Χριστὸς ἔκανε τὸ μεγάλο αὐτὸ θαῦμα, ὁ  διάβολος δὲν ἐπρόκειτο νὰ πιστέψῃ, γιατὶ δὲν ἤθελε νὰ πιστέψῃ, ἐπεδίωκε ἁπλῶς νὰ Τὸν παγιδέψῃ.

ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ ΚΑΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΚΑΘΕ ΕΠΟΧΗΣ

ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

ΚΑΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΚΑΘΕ ΕΠΟΧΗΣ

Ἐντελῶς ἀπαραίτητο γιὰ ἐμᾶς τοὺς ἀνθρώπους εἶναι μὲ ζῆλο νὰ ἐπιδιώκουμε τὰ πνευματικὰ ἀγαθὰ καὶ νὰ ζητοῦμε τὸν Ἄρτο τὸν οὐράνιο καὶ λαμβάνοντάς τον, νὰ ἀπαλλασσόμαστε ἀπὸ κάθε βιοτικὴ φροντίδα. Συνεπῶς ἂς μὴν ἀσχολούμαστε μὲ τὰ ὑλικὰ ἀγαθά, ἀλλὰ νὰ θεωροῦμε τελείως ἀσήμαντα καὶ τὴν ἀπόκτηση καὶ τὴν ἀπώλειά τους. Ὅπως ἀκριβῶς βέβαια καὶ ὁ Ἰώβ, ὁ ὁποῖος οὔτε ἦταν προσκολλημένος σὲ αὐτὰ ὅταν τὰ εἶχε, οὔτε τὰ ζητοῦσε ὅταν τὰ ἔχασε. Καθόσον γιὰ τὸν λόγο αὐτὸν ὀνομάζονται «χρήματα», ὄχι γιὰ νὰ τὰ παραχώσουμε στὴ γῆ, ἀλλὰ γιὰ νὰ τὰ χρησιμοποιήσουμε ὅπου εἶναι ἀνάγκη. Καὶ ὅπως ἀκριβῶς ὁ καθένας ἀπὸ τοὺς τεχνῖτες ἔχει τὴ δική του τέχνη καὶ γνώση, ἔτσι καὶ αὐτὸς ποὺ ἔχει πολλὰ πλούτη δὲν γνωρίζει νὰ ἐπεξεργάζεται τὸν χαλκό, οὔτε νὰ κατασκευάζει πλοῖα, οὔτε νὰ ὑφαίνει, οὔτε νὰ κτίζει οἰκίες, οὔτε τίποτε ἄλλο παρόμοιο μὲ αὐτά. Κατὰ συνέπεια ἂς μάθει νὰ χρησιμοποιεῖ τὸν πλοῦτο ἐκεῖ ὅπου εἶναι ἀνάγκη καὶ νὰ ἐλεεῖ τοὺς πτωχοὺς καὶ θὰ γνωρίσει τότε τέχνη πολὺ ἀνώτερη ἀπὸ ὅλες αὐτὲς ποὺ προαναφέρθηκαν.

Τό Εὐαγγέλιο καί ὁ Ἀπόστολος τῆς Κυριακῆς (Η΄ Ματθαίου) 3 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2025

 

Ἑωθινόν

 

Ἦχος βαρύς - Ἑωθινόν Η´
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ Κ´ 11 - 18

¹¹ Μαρία δὲ εἱστήκει πρὸς τῷ μνημείῳ κλαίουσα ἔξω. ¹² ὡς οὖν ἔκλαιε, παρέκυψεν εἰς τὸ μνημεῖον καὶ θεωρεῖ δύο ἀγγέλους ἐν λευκοῖς καθεζομένους ἕνα πρὸς τῇ κεφαλῇ καὶ ἕνα πρὸς τοῖς ποσίν, ὅπου ἔκειτο τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ. ¹³ καὶ λέγουσιν αὐτῇ ἐκεῖνοι· Γύναι, τί κλαίεις; λέγει αὐτοῖς· Ὅτι ἦραν τὸν Κύριόν μου, καὶ οὐκ οἶδα ποῦ ἔθηκαν αὐτόν. ¹⁴ καὶ ταῦτα εἰποῦσα ἐστράφη εἰς τὰ ὀπίσω, καὶ θεωρεῖ τὸν Ἰησοῦν ἑστῶτα, καὶ οὐκ ᾔδει ὅτι Ἰησοῦς ἐστι. ¹⁵ λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Γύναι, τί κλαίεις; τίνα ζητεῖς; ἐκείνη δοκοῦσα ὅτι ὁ κηπουρός ἐστι, λέγει αὐτῷ· Κύριε, εἰ σὺ ἐβάστασας αὐτόν, εἰπέ μοι ποῦ ἔθηκας αὐτόν, κἀγὼ αὐτὸν ἀρῶ. ¹⁶ λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Μαρία. στραφεῖσα ἐκείνη λέγει αὐτῷ· Ραββουνί, ὃ λέγεται, διδάσκαλε. ¹⁷ λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Μή μου ἅπτου· οὔπω γὰρ ἀναβέβηκα πρὸς τὸν πατέρα μου· πορεύου δὲ πρὸς τοὺς ἀδελφούς μου καὶ εἰπὲ αὐτοῖς· ἀναβαίνω πρὸς τὸν πατέρα μου καὶ πατέρα ὑμῶν, καὶ Θεόν μου καὶ Θεὸν ὑμῶν. ¹⁸ ἔρχεται Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ ἀπαγγέλλουσα τοῖς μαθηταῖς ὅτι ἑώρακε τὸν Κύριον, καὶ ταῦτα εἶπεν αὐτῇ.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2025

Οἱ Ὅσιοι Δαλμάτιος, Φαῦστος, καὶ Ἰσαάκιος

Κυκλοῦσιν ἄνδρες εἷς δύο τρεῖς σὸν θρόνον,
Ὕψιστε, Φαῦστος, Ἰσάκιος, Δαλμάτος,
Δαλμάτος, Ἰσάκιος τριτάτῃ θάνον, ἠδέ γε Φαῦστος.

Ὁ Δαλμάτιος ἦταν στρατιώτης, γρήγορα ὅμως τὴν θεοσεβὴ ψυχή του κυρίευσε ἡ ἐπιθυμία νὰ ἀφοσιωθεῖ στὸν Κύριο καὶ Δημιουργό του. Ξεκίνησε λοιπὸν, μαζὶ μὲ τὸν γιὸ του Φαῦστο νὰ συναντήσει τὸν μοναχὸ Ἰσαάκιο, ἡ φήμη τοῦ ὁποίου εἶχε φέρει κοντὰ του πολλοὺς ἄνδρες.