Η βασική αιτία της ισχυρής ανόδου των εθνικιστών σε όλη την Ευρώπη είναι ξεκάθαρα ο αντισυστημικός χαρακτήρας τους.
Ο αντισυστημικός εθνικισμός αποτελεί το νέο μεγάλο ρεύμα
στην Ευρώπη και θα αποτελέσει την μεγάλη έκπληξη των ευρωεκλογών και
βουλευτικών εκλογών που ακολουθούν.
Οι περισσότεροι στην προσπάθεια τους να αναλύσουν το φαινόμενο του εθνικισμού επικεντρώνονται στα οφέλη που αποκόμισαν από την αντιμεταναστευτική ρητορική τους.
Όμως οι ροές μεταναστών προς την Ευρώπη αρχίζουν να μειώνονται και η Συρία δεν είναι πλέον ο φόβος της Ευρώπης.
O Assad ελέγχει την Συρία μετά την κατάρρευση του των τζιχαντιστών ISIS οπότε οι μεταναστευτικές ροές μειώθηκαν αισθητά.
Η βασική αιτία της ισχυρής ανόδου των εθνικιστών σε όλη την Ευρώπη είναι ξεκάθαρα ο αντισυστημικός χαρακτήρας τους.
Τα αντισυστημικά εθνικιστικά κόμματα ενάντια στα συστημικά – μεταξύ αυτών και τα αριστερά κόμματα, σοσιαλιστές και κεντροδεξιοί – και αυτό το δίπολο θα δοκιμαστεί στις εκλογές, βουλευτικές και ευρωεκλογές που ακολουθούν στην Ευρώπη.
Πριν λίγα χρόνια ήταν στο περιθώριο με ποσοστά της τάξης του 2% έως 5% και πλέον σε πολλές χώρες στην Ευρώπη αποτελούν μεγάλη έκπληξη.
Στην Ιταλία με την Lega North του Salvini ξεκίνησε από το 7% και βρίσκεται στο 35% πρώτο κόμμα στην Ιταλία....που αποτελεί ρεκόρ.
Στην Ουγγαρία ο εθνικιστής Viktor Orban με το Fidez καταλαμβάνουν ποσοστά ρεκόρ 56% και κυριαρχούν πλήρως ενώ η κεντροαριστερά είναι στο 10%.
Μάλιστα ο Juncker ανέφερε ότι αποτελεί πρόβλημα για το Ευρωπαικό Λαικό Κόμμα η συμμετοχή του Viktor Orban και του κόμματος του Fidez.
Στην Γερμανία το AfD η Εναλλακτική για την Γερμανία οι εθνικιστές καταλαμβάνουν την 3η θέση με ποσοστά 17% αν και σε ορισμένες δημοσκοπήσεις βρίσκονται στην δεύτερη θέση ξεπερνώντας τους σοσιαλδημοκράτες.
Η μεγάλη έκπληξη έρχεται από την Σουηδία όπου κυριαρχούν χρόνια οι σοσιαλδημοκράτες.
Το κόμμα SD οι Σουηδοί Δημοκράτες έχουν αναρριχηθεί στην τρίτη θέση με ποσοστά στο 17,6% και αποτελούν τους εθνικιστές της Σουηδίας.
Οι εκλογές στις 9 Σεπτεμβρίου 2018 κατέδειξαν ότι ο μεγάλος νικητής θα είναι οι Σουηδοί Δημοκράτες γιατί από ποσοστά στο 2% θα βρεθούν στην 3η θέση.
Στην Φινλανδία οι Αληθινοί Φιλανδοί βρίσκονται στην 3η θέση με 9% ωστόσο τα ποσοστά τους έχουν μειωθεί σε σχέση με τις τελευταίες εκλογές.
Στην Πολωνία επίσης το Νέο Δεξιό Κογκρέσο έχει ισχυροποιηθεί.
Στην Ελλάδα η Χρυσή Αυγή καταγράφει σταθερά ποσοστά της τάξης του 8% με 9% και θα είναι τρίτο κόμμα στις εκλογές που έπονται.
Στην Γαλλία με βάση δημοσκόπηση για τις ευρωεκλογές το Εθνικό Μέτωπο καταλαμβάνει ποσοστό 17% και βρίσκεται στην δεύτερη θέση.
Στην Ολλανδία το PVV το εθνικιστικό Party for Freedom βρίσκεται στην δεύτερη θέση με ποσοστά 12%.
Να σημειωθεί ότι επικρατεί πολύ μεγάλος κατακερματισμός στις πολιτικές δυνάμεις της Ολλανδίας.
Στην Τσεχία το εθνικιστικό κίνημα SPD καταλαμβάνει την 4η θέση – είχε βρεθεί και στην δεύτερη θέση – ωστόσο έκπληξη αποτελεί η δεύτερη θέση του Pirati ενός κόμματος διαμαρτυρίας με έντονα αντισυστημικά χαρακτηριστικά.
Η μεγάλη έκπληξη οι Σουηδοί Δημοκράτες (εθνικιστές) στην τρίτη θέση
Οι εκλογές της 9ης Σεπτεμβρίου ήταν οι σημαντικότερες στην ιστορία της Σουηδίας.
Τούτου λεχθέντος, όχι μόνο απειλείται η κυριαρχία (πλην της περιόδου 2006-2014, που ήταν αντιπολίτευση) των Σοσιαλδημοκρατών, αλλά, ταυτόχρονα, οι Σουηδοί Δημοκράτες κατέλαβαν την 3η θέση.
Υπό την αρχηγεία του 39χρονου Jimmie Åkesson, οι Δημοκράτες εκμεταλλεύθηκαν την οργή μίας μεγάλης μερίδας του πληθυσμού για το μεταναστευτικό ζήτημα και εξαγγέλλοντας μία εθνικιστική ατζέντα, είδαν τα ποσοστά τους να πολλαπλασιάζονται και να φθάνουν για πρώτη φορά το 17%!
Να σχολιαστεί πως οι Σουηδοί Δημοκράτες εμφανίζονται πιο ήπιοι από πλευράς ρητορικής, σε σύγκριση με εθνικιστικά και ακροδεξιά κόμματα στην Ευρώπη.
Η οργή των Σουηδών για το μεταναστευτικό
Η Σουηδία έχει δεχθεί περίπου 400.000 πρόσφυγες από την αρχή της μεταναστευτικής κρίσης, το 2015.
Μάλιστα, όσοι μετανάστευσαν στη χώρα απολαμβάνουν μία πολύ υψηλού επιπέδου κρατική πρόνοια, ενώ δεν παρατηρήθηκαν πουθενά το φαινόμενο εκμετάλλευσης στην αγορά εργασίας (σσ: οι μισθολογικές διαφορές στη χώρα είναι ούτως ή άλλως χαμηλές) όπως, π.χ., στη Γερμανία.
Παρόλα αυτά και παρά την ευγένεια που διακρίνει τη σουηδική κοινωνία, ορισμένοι Σουηδοί έχουν δυσαρεστηθεί έντονα, για τρεις βασικούς λόγους.
Από οικονομικής πλευράς, οι σχετικές δαπάνες για την πρόνοια των μεταναστών κυμαίνονται από το 2016 κοντά στο 1% του ΑΕΠ, ποσοστό πολύ μεγαλύτερο από των υπολοίπων ευρωπαϊκών χωρών.
Με περίπου 16.000 Σουηδούς άστεγους –σύμφωνα με στοιχεία που έχουν δημοσιευθεί κατά καιρούς στις τοπικές εφημερίδες– σε όλη τη χώρα, οι πολίτες επιθυμούν περισσότερη προσοχή από τις κρατικές αρχές στις αδύναμες ομάδες εκτός των προσφύγων-μεταναστών.
Σημείωση: Το εισόδημα φυσικών προσώπων φορολογείται με συντελεστή 61,85%.
Δεύτερον, σημαντικότατο ρόλο στη μεταστροφή της πλειοψηφίας της κοινής γνώμης έπαιξε η μοιραία 7η Απριλίου 2017, όταν 39χρονος Ουζμπέκος έσπειρε τον θάνατο (πέντε νεκροί και 15 τραυματίες από την τρομοκρατική επίθεση) στη Στοκχόλμη, πέφτοντας με φορτηγό σε πολυσύχναστο εμπορικό δρόμο.
Επί αυτού, να σημειωθεί πως ο αριθμός των περιστατικών θανατηφόρας βίας αναρριχήθηκε σε ιστορικά υψηλό επίπεδο κατά το 2017 –σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποίησε η Swedish Council for Crime Prevention.
Τα εν λόγω περιστατικά (αριθμός θυμάτων), 113 στον αριθμό (έναντι 106 το 2016), αφορούσαν δολοφονίες, ανθρωποκτονίες, παιδοκτονίες και γενικότερα επιθέσεις με θανατηφόρο αποτέλεσμα.
Τρίτον και, ίσως, σημαντικότερο, ορισμένοι πληθυσμοί μεταναστών προσπαθούν να επιβάλλουν έναν συντηρητικό τρόπο ζωής που δεν ταιριάζει στη Σουηδία, προκαλώντας την οργή των ντόπιων.
Για παράδειγμα, είναι αδιανόητη η ανισότητα μεταξύ των δύο φύλων ή τα θρησκευτικά ταμπού στη Σουηδία.
Ένα πολύ εύστοχο παράδειγμα παρέθεσαν σε πρόσφατο δημοσίευμά τους οι «Financial Times»: το Τρολχάταν.
Η άλλοτε πόλη της αυτοκινητοβιομηχανίας της Saab, ψήφιζε παραδοσιακά τους Σοσιαλδημοκράτες.
Ωστόσο, η χρεοκοπία της εταιρείας ήταν βαρύ πλήγμα για τους πολίτες και τους εργαζόμενους, αλλά και για το κόμμα που απώλεσε ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της βάσης του.
Ο Trump θέλει νίκη των εθνικιστών στις ευρωεκλογές τον Μάιο 2019
Ο Trump θέλει νίκη των εθνικιστών στις ευρωεκλογές τον Μάιο 2019 υποστηρίζει το αμερικανικό CNN.
Οι ευρωεκλογές του 2019 θα μπορούσαν να είναι αναμφισβήτητα οι πιο σημαντικές στη σύντομη ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μετά την νίκη του Προέδρου Trump στις Ηνωμένες Πολιτείες και το δημοψήφισμα του Brexit, καταγράφεται πόλωση της πολιτικής στην ευρωπαϊκή ήπειρο.
Οι ευρωπαίοι εθνικιστές, υπό την ηγεσία του Ούγγρου Πρωθυπουργού Viktor Orban, απομακρύνονται από εκείνους που θέλουν να υπερασπιστούν τη φιλελεύθερη δημοκρατία και να αγωνιστούν για μια ανοιχτή κοινωνία.
Κατά τη διάρκεια πρόσφατης συνάντησης με τον ηγέτη της Lega North στην Ιταλία του Matteo Salvini, ο Orbán δήλωσε:
"Υπάρχουν δύο πλευρές αυτήν τη στιγμή στην Ευρώπη, η μία είναι υπό την ηγεσία της Macron, η οποία υποστηρίζει τη μετανάστευση. Και η άλλη είναι οι χώρες που θέλουν να προστατεύσουν τα σύνορά τους.
Ο Γάλλος πρόεδρος Macron απάντησε
«αν θέλουν να με δουν ως τον κύριο αντίπαλό τους, έχουν δίκιο»
Με τη στήριξη του σχεδόν ακροδεξιού Steve Bannon και την ευλογία του ρωσικού Προέδρου Putin, το σχέδιο της άκρας δεξιάς είναι να εξαπλωθεί ο λαϊκισμός που έδωσε δύναμη στο Brexit και στο Trump.
Στόχος να προκαλέσουν καταστροφή του ευρωπαϊκού σχεδίου και να διαβρώσουν τους δημοκρατικούς θεσμούς.
Ελλείψει παραδοσιακής υποστήριξης από τη διοίκηση των ΗΠΑ, οι φιλοευρωπαίοι και οι υπερασπιστές της φιλελεύθερης δημοκρατίας στην Ευρώπη δίνουν μάχη για να αμφισβητήσουν τους μύθους τις παραπληροφόρησης που έχουν διαιωνίσει οι λαϊκιστές.
Για πάρα πολύ καιρό, τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ευρώπη, οι λαϊκιστές προτείνουν την απόλυτης εθνική κυριαρχία, ως λύση στα προβλήματα των ψηφοφόρων.
Οι προοδευτικές φωνές αντιτάσσουν τον διεθνισμό.
Οι εθνικιστές λατρεύουν το εθνικό κράτος, αλλά το 2018 είναι προφανές ότι καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μόνη της την αλλαγή του κλίματος, την εμπορία ανθρώπων ή το λαθρεμπόριο ναρκωτικών.
Η συγκέντρωση εξουσιών σε υπερεθνικά όργανα για τον καλύτερο συντονισμό του κόσμου γύρω μας δεν σημαίνει ότι τα έθνη – κράτη χάνουν τον έλεγχο.
Εάν οι ΗΠΑ ή η Ευρώπη δεν διαμορφώσουν τους κανόνες του διεθνούς εμπορίου, θα το πράξει η Κίνα.
Άριστοι ευρωπαίοι λαϊκιστές, όπως ο Salvini και ο Orbán, αξιοποίησαν με επιτυχία τους φόβους των ανθρώπων για τη μετανάστευση, μετατρέποντας την ευρωπαϊκή κρίση των προσφύγων του 2015 σε πολιτική κρίση.
Ωστόσο, σε πολλές περιπτώσεις, τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ευρώπη, οι φόβοι για τη μετανάστευση βασίζονται σε αντιλήψεις για τον αριθμό των μεταναστών στις κοινωνίες μας.
Η μετανάστευση είναι βασικός πυλώνας για την ανθρώπινη ιστορία, αλλά οι προοδευτικοί πολιτικοί πρέπει επίσης να προσφέρουν πραγματικές λύσεις στις ανησυχίες των ανθρώπων. Στην Ευρώπη, οι φιλελεύθεροι και οι δημοκράτες πρέπει να δείξουν ότι είναι δυνατόν να οικοδομηθεί ένα συλλογικό, ανθρώπινο σύστημα ασύλου και μετανάστευσης που θα βασίζεται στο σεβασμό των διεθνών μας υποχρεώσεων.
Αυτό πρέπει να συμβαδίζει με μια πιο υπεύθυνη και συνεκτική εξωτερική πολιτική.
Όπως απέτυχαν οι Ευρωπαίοι να ανταποκριθούν επαρκώς στην παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, η αποτυχία της Δύσης να σταματήσει τις αιματοχυσίες του Putin και του Assad στη Συρία και η κατάρρευση της Λιβύης είναι όλες οι κινητήριες δυνάμεις των μεταναστευτικών προκλήσεων της Ευρώπης, οι οποίες σήμερα χρησιμοποιούνται από την άκρα δεξιά για υπονόμευση των φιλελεύθερων δημοκρατικών πολιτικών.
Μια αξιόπιστη και σοβαρή ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική, υποστηριζόμενη από μια κοινή ευρωπαϊκή αμυντική πολιτική, θα μπορούσε να αλλάξει αυτή τη δυναμική.
Οι Αμερικανοί φίλοι της Ευρώπης θα πρέπει να είναι τολμηροί για την μεταρρύθμιση της ΕΕ.
Στις ευρωεκλογές του 2019, οι φιλοευρωπαίοι θα προσφέρουν ένα όραμα ελπίδας και ανανέωσης: μια υπόσχεση για την παροχή ενισχυμένων δικαιωμάτων και ελευθεριών για όλους τους πολίτες της Ευρώπης απέναντι στην ακροδεξιά.
Ένα τέτοιο πρόγραμμα θα έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις πολιτικές που υποσχέθηκε η Αριστερά.
Το νέο χάσμα στην ευρωπαϊκή πολιτική δεν είναι μεταξύ αριστεράς και δεξιάς, είναι μεταξύ εθνικιστών και δημοκρατών.
Το νέο χάσμα στην ευρωπαϊκή πολιτική είναι μεταξύ του εθνικιστικού λαικoελευθερισμού και της φιλοευρωπαϊκής φιλελεύθερης δημοκρατίας.
Οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί που εκτιμούν μια δημοκρατική και ειρηνική ευρωπαϊκή ήπειρο πρέπει να ξεκινήσουν να αντιμετωπίζουν τα ψέματα των δεξιών λαϊκιστών προσφέροντας ταυτόχρονα ένα θετικό εναλλακτικό όραμα για μια ειρηνική δημοκρατική, εξωστρεφή και μεταρρυθμισμένη Ευρωπαϊκή Ένωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου