Η ΜΕΓΑΛΗ AΠΑΤΗ ΣΤΟΝ ΟΗΕ ΜΕ ΤΗ «ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ». (Β΄ Μέρος)[1]

Γράφει ο Γιώργος Ρωμανός

2. Στις 24 Ιανουαρίου 2019, δηλαδή μία ημέρα πριν την υπογραφή της «Συμφωνίας», δημοσιεύτηκαν σε πολλές ιστοσελίδες και σε πρωτοσέλιδο στην εφημερίδα ΕΣΤΙΑ τα αποτελέσματα μια άλλης έρευνάς μας στα αρχεία του ΟΗΕ, σχετικά με την δήθεν αναγνώριση της ψευτο–μακεδονικής γλώσσας από τον ΟΗΕ, όπως γράφει η «Συμφωνία των Πρεσπών» στο Άρθρο 1. γ., ως εξής: 

«Η επίσημη γλώσσα του Δεύτερου Μέρους θα είναι η «Μακεδονική γλώσσα», όπως αναγνωρίσθηκε από την Τρίτη Συνδιάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την Τυποποίηση των Γεωγραφικών Ονομάτων, που διεξήχθη στην Αθήνα το 1977.

Το σχετικό ντοκουμέντο στην εφημερίδα ΕΣΤΙΑ ήταν το εξής:

Τι ονομάζουμε Μεσοπεντηκοστή

ΜΕΣΟΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ: «Ο Μεσσίας (= Χριστός), όταν η εορτή ήταν στο μέσο, στάθηκε ανάμεσα στους διδασκάλους του μωσαϊκού Νόμου και τους δίδασκε». Την εορτή της Μεσοπεντηκοστής την εορτάζουμε για την τιμή των δύο μεγάλων εορτών, δηλαδή του Πάσχα και της Πεντηκοστής, επειδή αυτή και ενώνει και συνδέει τις δύο αυτές εορτές.

Η εορτή της Μεσοπεντηκοστής θεσπίστηκε για τον εξής λόγο: Μετά το υπερφυές θαύμα που έκαμε ο Χριστός στο παράλυτο, οι Ιουδαίοι, σκανδαλισμένοι δήθεν για το Σαββάτου (διότι πράγματι, Σάββατο θεράπευσε ο Κύριος τον παράλυτο), Τον καταδίωκαν και ζητούσαν να τον σκοτώσουν.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΕΤΑΡΤΗ 22 ΜΑΪΟΥ 2019

Μεσοπεντηκοστή

Ἑστὼς διδάσκει τῆς ἑορτῆς ἐν μέσῳ,

Χριστὸς Μεσσίας τῶν διδασκάλων μέσον.

Τὴν Τετάρτη μετὰ τὴν Κυριακὴ τοῦ Παραλύτου πανηγυρίζει ἡ Ἐκκλησία μας μία μεγάλη δεσποτικὴ ἑορτή, τὴν ἑορτὴ τῆς Μεσοπεντηκοστῆς. Τὰ βυζαντινὰ χρόνια, ἡ ἑορτὴ τῆς Μεσοπεντηκοστῆς ἦταν ἡ μεγάλη ἑορτὴ τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως καὶ συνέτρεχαν κατ’ αὐτὴ στὸν μεγάλο ναὸ πλήθη λαοῦ. Δὲν ἔχει κανεὶς παρὰ νὰ ἀνοίξει τὴν Ἔκθεση τῆς Βασιλείου Τάξεως (Κεφ. 26) τοῦ Κωνσταντίνου Πορφυρογέννητου γιὰ νὰ δεῖ τὸ ἐπίσημο τυπικὸ τοῦ ἑορτασμοῦ, ὅπως ἐτελεῖτο μέχρι τὴν Μεσοπεντηκοστὴ τοῦ ἔτους 903 μ.Χ. στὸν ναὸ τοῦ Ἁγίου Μωκίου στὴν Κωνσταντινούπολη, μέχρι δηλαδὴ τὴν ἡμέρα ποὺ ἔγινε ἡ ἀπόπειρα κατὰ τῆς ζωῆς τοῦ αὐτοκράτορος Λέοντος ΣΤ’ τοῦ Σοφοῦ (11 Μαΐου 903 μ.Χ.). 

Η ζωή με τον Θεό και η ζωή δίχως Θεό - Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης (†)

Ο σύγχρονος άνθρωπος δυστυχώς έμαθε να μην περιμένει καθόλου. Αυτό έχει ως συνέπεια να ξεγελά τον εαυτό του με πρόχειρες λύσεις, για να τον ικανοποιήσει όπως-όπως, τώρα, αμέσως. 

Η βιασύνη-βιαστικότητα αυτή είναι μια επιπολαιότητα καταστροφική, που δέρνει και τους νέους μας αλύπητα. Δεν μπορούμε να κατανοήσουμε πως δεν θα πούμε εμείς τι θα κάνει ο Θεός, πώς θα το κάνει και πότε θα το κάνει. 

Δεν θα μάθουμε εμείς τον Θεό να σκέφτεται όπως εμείς. Δεν θα του υπαγορεύσουμε πώς ακριβώς θα ενεργήσει. Ο Θεός πάντως δεν αγαπά καθόλου τη βιασύνη, τις πρόχειρες λύσεις, τα επιπόλαια μπαλώματα της στιγμής. 

Ο ΝΕΟΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ

Ο Ελπιδοφόρος θα φέρει την άνθηση του Οικουμενισμού, του φιλοπαπισμού, της πανθρησκείας…

Χρηματοδότης του Φαναρίου ο Πάπας;

Ο Βαρθολομαίος είναι ο Πάπας της Ανατολής;

Του Παναγιώτη Αποστόλου

Πολιτικού αναλυτή – αρθρογράφου

egerssi@otenet.gr

www.egerssi.gr

Με την επιλογή του νέου Αρχιεπισκόπου Αμερικής Ελπιδοφόρου (η ενθρόνιση θα γίνει στις 22 Ιουνίου 2019 στη Νέα Υόρκη), πολλά ελέχθησαν και πολλά γραφτήκαν. Σήμερα που κατά κάποιο τρόπο κατάκατσε ο πρώτος κουρνιαχτός, θα καταθέσουμε τη δική μας άποψη και θέση. Που εκφράζεται και στηρίζεται από όσα μας κατέθεσε μια πεφωτισμένη μορφή της Ορθοδοξίας, της Εκκλησίας μας…

Φίλες και φίλοι, θα διαβάσετε παρακάτω αυτά που πιστεύω, πως θα προβληματίσουν έντονα τη γνώση σας, για το πού μας οδηγούν οι Εκκλησιαστικοί ταγοί μας, ακολουθώντας τα ολισθηρά βήματα των πολιτικών μας…

Ποιός Χριστός Υπάρχει και ποιός ΔΕΝ υπάρχει…

π. Σπυρίδων Σκουτής

Δεν υπάρχει ο Χριστός για το καλό, για την παράδοση, για τον χαβαλέ, για αόρατες ευλογίες φαντασιακών αξιώσεων, χρυσό δοντάκι ή ψωμάκι και κρασάκι, για χρήμα και καλοπέραση. 

Ο Χριστός της φιλοσοφίας και του συναισθηματισμού. Δεν υπάρχει ο ηθικιστής Χριστός , ο Χριστός της συναλλαγής (θα σου κάνω , θα μου κάνεις), ο Χριστός της θρησκείας, ο Χριστός πιστεύω με τον τρόπο μου. 

Δεν υπάρχει ο Χριστός για να κερδίζουμε λεφτά, λαχεία και να έχουμε μια υγεία της κακίας, ούτε μια υγεία επ’ αόριστον διότι την υγεία κάποια στιγμή θα τη χάσουμε αφού ζούμε στον κόσμο της φθοράς. 

Δεν υπάρχει ο Χριστός που δεν βαριέσαι δεν βλέπει τίποτα και όλα χαλαρά. Δεν υπάρχει ο Χριστός που τον βάζουμε μαζί με τον διάβολο πολλές φορές. 

Μ.Σαλβίνι για ευρωεκλογές: «Έρχεται μεγάλη νίκη των πατριωτικών κινημάτων - Θα αλλάξουν τα πάντα στην Ευρώπη»!

"Οι εκλογές της επόμενης εβδομάδας θα κρίνουν σε μεγάλο βαθμό το μέλλον της Ευρώπης, η οποία τα τελευταία χρόνια έχει πληγεί από την ανεργία, την οικονομική εξαθλίωση, την παράνομη μετανάστευση και την άνοδο της τρομοκρατίας.

Η επιτυχία των πατριωτικών κινημάτων θα σηματοδοτήσει μια νέα εποχή στην οποία τα Έθνη-κράτη θα έχουν το λόγο και θα μπει τέλος στην ψευτοπροοδευτική δήθεν δημοκρατική πολιτική που κυριαρχεί στις Βρυξέλλες τις τελευταίες δεκαετίες.

Οι επικείμενες ευρωεκλογές θα ταρακουνήσουν την Ευρώπη, οδηγώντας σε χαλάρωση των δημοσιονομικών κανόνων, ενώ θα επηρεάσουν και την επιλογή του επόμενου διοικητή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας", υποστηρίζει ο αντιπρόεδρος της ιταλικής κυβέρνησης Ματέο Σαλβίνι.

Ποιοι είναι ο Άγιος Κωνσταντίνος και η Αγία Ελένη που γιορτάζουν σήμερα

Η γιορτή των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης είναι μια από τις σημαντικότερες μέσα στη χρονιά. Γιατί όμως ένας αυτοκράτορας και η μητέρα του αγιοποιήθηκαν και γιορτάζουν;

Ο Μέγας Κωνσταντίνος

Πρόκειται για τον Ρωμαίο Αυτοκράτορα, επί των ημερών του οποίου κατοχυρώθηκε η ανεξιθρησκεία και προωθήθηκε η χριστιανική πίστη η οποία μέχρι τότε ήταν υπό διωγμό. Την εποχή που ο πατέρας του Κωνστάντιος υπηρετούσε στα Ανάκτορα, ο Κωνσταντίνος βρισκόταν στην αυλή του αυτοκράτορα Διοκλητιανού στη Νικομήδεια, κατέχοντας το αξίωμα του Χιλίαρχου. 

Όταν όμως οι δύο Αύγουστοι, Διοκλητιανός και Μαξιμιανός παραιτούνται από τα αξιώματά τους, στο αξίωμα του Αυγούστου προάγονται ο Κωνστάντιος για τη Δύση και ο Γαλέριος για την Ανατολή. Όταν πεθαίνει ο Κωνστάντιος (306) ο στρατός της δύσης αναγνώρισε ως Αύγουστο τον Κωνσταντίνο.

21 Μαΐου του 1864: Όταν τα Επτάνησα ενώθηκαν με την Ελλάδα

Ήταν πρωί της 21ης Μαΐου του 1864, όταν η γαλανόλευκη σημαία υψωνόταν στο φρούριο της Κέρκυρας κι ο 39χρονος τότε, Θρασύβουλος Ζαΐμης παραλάμβανε επίσημα τα Επτάνησα από τον Άγγλο αρμοστή Ερρίκο Στορξ.

Ο Σερ Ερρίκος Νάιγκ Στόρξ επιβιβάζεται στη ναυαρχίδα του βρετανικού στόλου της Μεσογείου «Δούξ του Μάλβουρυ» και αναχωρεί. 

Οι βρετανικές φρουρές στα φρούρια αντικαθίστανται από ελληνικά στρατιωτικά τμήματα, υποστέλλονται οι βρετανικές σημαίες και γίνεται έπαρση της Ελληνικής.

Η αγγλική παρουσία, με τον τίτλο της Προστασίας στα Επτάνησα, που στην πράξη δεν ήταν παρά καθεστώς αποικίας, παίρνει τέλος. 

Ο Άγιος Κωνσταντίνος όργανο του Θεού - π. Συμεών Κραγιόπουλος (†)

Όλα, όπως επανειλημμένως έχουμε πει, ο Θεός τα έχει στα χέρια του και το κάθε τι ο Θεός το κάνει τότε που θέλει. Όμως όλα τα πράγματα που έχουν σχέση με τους ανθρώπους, τα κάνει ο Θεός και τα κάνει στην ώρα τους, αλλά πάντοτε ο Θεός τα κανονίζει έτσι, ώστε να βρίσκει κάποιον άνθρωπό του, για να κάνει αυτό το οποίο θέλει.

Τόσα χρόνια γίνονταν διωγμοί, και σαν να μην ήταν ο Θεός σε θέση να σταματήσει τους διωγμούς. Δεν ήταν; Μη γένοιτο. Μπορούμε να το πούμε αυτό: ο Θεός μπορούσε να βρει τρόπο να σταματήσει τους διωγμούς, όποτε ήθελε. Δεν το έκανε. 

Το έκανε τότε που ήλθε η ώρα. Και το έκανε κατά θαυμαστό τρόπο, χρησιμοποιώντας όμως έναν άνθρωπο. Έναν άνθρωπο ο οποίος κατά θαυμαστό τρόπο υπακούει στον Θεό, πιστεύει στον Θεό, δίνει τον εαυτό του στον Θεό και γίνεται όργανό του: τον άγιο Κωνσταντίνο.

ΕΥΓΕ!!!... ΗΠΑ: Η κυβερνήτης της Αλαμπάμα υπέγραψε την απαγόρευση των αμβλώσεων

Ο νόμος δεν προβλέπει εξαιρέσεις, ούτε καν σε περιπτώσεις αιμομιξίας ή βιασμού, παρά μόνο αν υπάρχει άμεσος κίνδυνος για τη ζωή της μητέρας ή το έμβρυο έχει κάποια «θανατηφόρα ανωμαλία»

Η κυβερνήτης της Αλαμπάμας Κέι Άιβι υπέγραψε τον νόμο που απαγορεύει την άμβλωση σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις, τον πιο αυστηρό που τίθεται σε ισχύ σε ολόκληρες τις ΗΠΑ, αναφέρει ανακοίνωση που δημοσιοποίησαν οι υπηρεσίες της.

Κων/νος Σακελλαρίου .ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΘΕΙΣΜΟ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ.

Ό ιατρός Κων/νος Σακελλαρίου (1856-1916), γυιός Ίερέως, σπούδασε ιατρική στή Γαλλία όπου και έχασε τήν πίστη του. 

«Πολλές φορές κρατώντας τό περίστροφο στό χέρι, τό ακουμπούσε στό στήθος του ή στόν κρόταφο, αλλά τό περίστροφο δέν εκπυρσοκροτούσε — σάν νά μήν ήθελε νά ύπακούση. 

Εστρεφε τότε πρός τά έξω τό πιστόλι του και τότε εκπυρσοκροτούσε. Τό γεγονός αύτό τού έκανε μεγάλη έντύπωσι, άν και δέν ήταν σέ θέσι νά έννοήση ότι αύτό ήταν έπέμβασι τής θείας Προνοίας. Θυμήθηκε, όμως, άμυδρά τή σεβάσμια μορφή του πατέρα του.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ 21 ΜΑΪΟΥ 2019

Οἱ Ἅγιοι Κωνσταντίνος καὶ Ἑλένη οἱ Ἱσαπόστολοι

Ὡς κοινὸν εἶχον γῆς Βασιλεῖς τὸ στέφος,

Ἔχουσι κοινὸν καὶ τὸ τοῦ πόλου στέφος.

Ξύνθανε μητέρι εἰκάδι πρώτῃ Κωνσταντῖνος.

Ὡς γενέτειρα πόλη τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου ἀναφέρεται τόσο ἡ Ταρσὸς τῆς Κιλικίας ὅσο καὶ τὸ Δρέπανο τῆς Βιθυνίας. Ὡστόσο ἡ ἅποψη ποὺ ἐπικρατεῖ φέρει τὸν Μέγα Κωνσταντίνο νὰ ἔχει γεννηθεῖ στὴ Ναϊσὸ τῆς Ἄνω Μοισίας. Τὸ ἀκριβὲς ἔτος τῆς γεννήσεώς του δὲν εἶναι γνωστὸ, θεωρεῖται ὅμως ὅτι γεννήθηκε μεταξὺ τῶν ἐτῶν 274 – 288 μ.Χ.

«Ταπείνωσε τήν σάρκα, γιά νά ἔχεις γλυκό Παράδεισο» (Συζητώντας μέ τόν γέροντα Τύχωνα τόν Ρῶσο)

Ἡ συνάντηση τοῦ ἡγουμένου τῆς Δοχειαρίου μὲ τὸν παπα-Τύχωνα τὸν Ρῶσο

Ὁρισμένοι ἄνθρωποι εἶναι μόνον νὰ τοὺς βλέπουμε, ἀλλὰ νὰ μὴν τοὺς ἀκοῦμε. Καὶ ἄλλοι μόνον νὰ τοὺς ἀκοῦμε, ἀλλὰ νὰ μὴν τοὺς βλέπουμε. Σπάνιοι αὐτοὶ ποὺ συνδυάζουν καὶ τὰ δυό: καὶ νὰ τοὺς βλέπουμε καὶ νὰ τοὺς ἀκοῦμε. Ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς ἦταν ὁ μακαριστὸς Γέροντας Τύχων ὁ Ῥῶσος.

Ἦταν σχετικὰ ὑψίκορμος ἄνδρας, μὲ μακριὰ γενειάδα, ποὺ τὴν εἶχε πάντοτε δεμένη κόμπο, γιὰ νὰ εἶναι πιὸ ἄνετος στὴν διακονία, καὶ δασιὰ φρύδια, ποὺ τοῦ σκέπαζαν τὸ ἥμισυ τῶν μεγάλων του ὀφθαλμῶν.

Στὶς ἀρχὲς Ἰουλίου τοῦ 1967 ἔνας ταπεινὸς λευΐτης μᾶς ὡδήγησε στὴν Καλύβα τοῦ Γέροντος Τύχωνος. Ἦταν τὸ Κελλί του ἀληθινὸ ἀσκητήριο, κρυμμένο μέσα στὰ ἀδιαπέραστα δάση καὶ φυλλώματα τοῦ κατάσκιου Ἁγίου Ὄρους. Προσιτὸ μόνο σ’ αὐτοὺς ποὺ γνώριζαν. 

Πώς η Αίγυπτος μπορεί να οδηγηθεί σε πόλεμο με την Τουρκία λόγω Ελλάδας-Κύπρου

Η Ανατολική Μεσόγειος θερμαίνεται. Η απόφαση της Τουρκίας να πραγματοποιήσει γεωτρήσεις έξω από τις ακτές της νότιας Κύπρου επέστησε για άλλη μια φορά την προσοχή στην ευμετάβλητη περιοχή και αρκετοί διεθνείς οργανισμοί και χώρες, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προειδοποίησαν την Τουρκία για τις δραστηριότητές της στον τομέα των γεωτρήσεων.

ahvalnews.com - Salim Kahraman

Παρουσίαση Freepen.gr

Μία από αυτές τις χώρες είναι η Αίγυπτος. Οι σχέσεις Τουρκίας-Αιγύπτου βρίσκονται σε χαμηλά επίπεδα από το 2013, όταν ο αιγυπτιακός στρατός ανέτρεψε τον πρόεδρο Μοχάμεντ Μορσί. Στις 4 Μαΐου, η Αίγυπτος προειδοποίησε την Τουρκία να μην ξεκινήσει γεώτρηση κοντά στη νότια Κύπρο, λέγοντας ότι θα "επηρεάσει την ασφάλεια και τη σταθερότητα στην ανατολική Μεσόγειο".

Μην είστε απαισιόδοξοι - Αγιος Νικολαος Βελιμίροβιτς ( επισκ.Αχρίδος)

Νέοι μου, πρέπει να έχετε ψυχή που θα είναι ικανή για τρία πράγματα: να υπομένει, να αγαπάει τη ζωή, αλλά και να θυσιάζεται. Τέτοια ψυχή δεν θα έχετε ποτέ, εάν είστε απαισιόδοξοι. 

Ο απαισιόδοξος δεν μπορεί να θυσιάσει τη ζωή του, γιατί η ζωή γι’ αυτόν δεν έχει αξία και εκείνο που δεν έχει αξία, μπορεί μόνο να «πεταχτεί» και όχι να θυσιαστεί. Όταν ο άνθρωπος προσφέρει κάτι που αγαπάει, τότε θυσιάζεται, ενώ όταν προσφέρει κάτι που μισεί, τότε δεν θυσιάζεται, αλλά το «πετά».

Ο απαισιόδοξος δεν μπορεί να αγαπήσει τη ζωή, επειδή του φαίνεται πως δεν έχει νόημα και χαρά.  Η ζωή για τον τέτοιου είδους άνθρωπο είναι ανοησία, πόνος, απερισκεψία, θλίψη και έτσι δεν την αγαπά.  Ο πεσιμιστής τελικά δεν μπορεί να υπομείνει τη ζωή, για τους ίδιους λόγους που δεν μπορεί να αγαπήσει τη ζωή.

Η ΜΕΓΑΛΗ AΠΑΤΗ ΣΤΟΝ ΟΗΕ ΜΕ ΤΗ «ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ». (Α΄ Μέρος)[1]

Γράφει ο Γιώργος Ρωμανός,

Κορυφαία ζητήματα νομιμότητας ή μη της «Συμφωνίας των Πρεσπών» είναι εάν αυτή παραβιάζει εκτός από το εθνικό δίκαιο[2] των κρατών που την συνυπέγραψαν και θεμελιώδεις αρχές του διεθνούς Δικαίου, όπως αυτές περί «Αληθείας», «Καλής Πίστης», «Σαφήνειας» κ.α.

Ζήτημα υπάρχει και με το εάν παραβιάζεται μία ολόκληρη σειρά άρθρων της «Σύμβασης της Βιέννης» η οποία αποτελεί την βασική σύμβαση που ρυθμίζει παγκοσμίως την νομιμότητα κάθε συμφωνίας. Εξίσου ελέγξιμο είναι, εάν οι διαδικασίες, που ξεκίνησαν από τον ΟΗΕ το 1993 και κατέληξαν σε αυτόν το 2019, ήταν και είναι νόμιμες μετά από όσα συνέβησαν πρόσφατα στον διεθνή οργανισμό και στα οποία θα αναφερθούμε στη συνέχεια με αδιάψευστα στοιχεία. 

π. Νεκτάριος Μουλατσιώτης – Ένας αυλοκόλακας που σπρώχνει τον πατριάρχη Βαρθολομαίο στην αιώνια απώλεια.

ΜΟΣΧΑΡΟΓΛΩΣΣΕΣ – ΤΟ ΘΛΙΒΕΡΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ.

***

Απόσπασμα από την ομιλία του π. Νικολάου Μανώλη «Το Θαύμα που καίει τους Οικουμενιστές και τους Σατανιστές» ΕΔΩ (προς το τέλος) και ΕΔΩ (από την αρχή)

Σχολιασμός του δημοσιεύματος της Ιεράς Μονής Τρικόρφου για την εκλογή Αρχιεπισκόπων Αμερικής και Αυστραλίας.

π. Νικόλαος Μανώλης: Είμαστε και διαδικτυακοί φίλοι νομίζω με τον συγκεκριμένο Ηγούμενο. Παρεξηγήθηκε τώρα τελευταία από μένα, από κάποιες δηλώσεις που έκανα εναντίον του Πατριάρχη. Κάτι έγινε στο διαδίκτυο, δεν ξέρω αν με μπλόκαρε, δεν ξέρω τι έγινε, δεν με διαφέρει φυσικά αυτό. 

Ελληνοτουρκικά, προσοχή κίνδυνος!

Ευχόμαστε ολόψυχα να μην παρασυρθούμε σε μια νέα «διαπραγμάτευση» με την Τουρκία για δήθεν Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης που θα αποτελούν, με κάθε βεβαιότητα που αποδεικνύει η εμπειρία του παρελθόντος, μια νέα επώδυνη ήττα πάνω σε θέματα κρυστάλλινης Ελληνικής εθνικής κυριαρχίας! Ο Αρχαίος Έλληνας ποιητής Μένανδρος, από τον 4ο ακόμα αιώνα π.Χ., μας δίδασκε πως «Το δις εξαμαρτείν τ’ αυτόν ουκ ανδρός σοφού».

Άρθρο

– του Λεωνίδα Κουμάκη

Μέσα από την σκόπιμη Τουρκική υστερία που παρακολουθούμε από τις αρχές του 2019 και το σκληρό, ανατολίτικο παζάρι που συνεχίζεται αδιάκοπα μετά την μυστηριώδη, «κεκλεισμένων των θυρών» συνάντηση δυόμιση ωρών του Έλληνα πρωθυπουργού με τον Τούρκο πρόεδρο, στο πλαίσιο της επίσκεψης του Α. Τσίπρα στην Τουρκία (5 & 6 Φεβρουαρίου 2019), αξίζει τον κόπο να σταθούμε σε ορισμένες σημαντικές «λεπτομέρειες», που αποτελούν αρκετά εύγλωττες «ενδείξεις»:

Τα παιδιά στο Φως και οι γονείς στο σκοτάδι....

π. Σπυρίδων Σκουτής

Να κοινωνούν τα παιδιά, και οι γονείς να μένουν ακίνητοι με σταυρωμένα τα χέρια.

Είναι μια στιγμή πόνου με ερωτηματικά. Να κοινωνούν τα παιδιά και οι γονείς να μένουν ακοινώνητοι. Τα παιδιά στο Φως και οι γονείς στο σκοτάδι…

Η πιο τραγική στιγμή για έναν κληρικό είναι να έχει βαπτίσει ένα παιδί και να μην το βλέπει μετά ποτέ στην Εκκλησία. Να έχεις πιάσει το συγκλονιστικό δημιούργημα του Θεού στα χέρια σου και να το υψώνεις στο όνομα της Αγίας Τριάδος και να μην το βλέπεις ποτέ ξανά. Και να αναρωτιέσαι γιατί, με έναν εσωτερικό λυγμό.

Μπορεί το παιδάκι να ζει , αλλά νιώθεις σαν παπάς ότι είναι νεκρό. Νιώθεις ένα πένθος περίεργο που ξέρεις ότι μόνο η προσευχή μπορεί να αγγίζει λιγάκι την καρδιά του. Γιατί χωρίς τον Χριστό όλα είναι νεκρά.

ΑΞΙΟΣ!!! Δήμαρχος έδινε πέντε χρόνια το μισθό του για χτίσιμο σχολείου

Ο δήμαρχος Ναυπακτίας Τάκης Λουκόπουλος, αποφάσισε αντί να εισπράξει από το ταμείο του Δήμου, να προσφέρει.

Όταν πρωτοανέλαβε το 2014 όταν ο κ. Λουκόπουλος ανακοίνωνε ότι δεν θα λαμβάνει το μισθό του δημάρχου, αλλά και ότι δεν θα παίρνει τα αυτοκίνητα του δήμου για τις μετακινήσεις του, καθώς θα μετακινείται με το δικό του όχημα.

Επίσης, αποφάσισε να μην προχωρήσει τα τρία πρώτα χρόνια της θητείας του στην πρόσληψη Γενικού Γραμματέα του Δήμου, όπως έχει το δικαίωμα. 

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΘΕΙΣΜΟ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ. Ο Κληρικός και ή αναβολή του θανάτου (Εξαιρετικό)

Γράφει ό Χρήστος Αργυρόπουλος: 

«Συνήθιζε ό παπά - Ανάστασης Δραπανιώτης, ώς εφημέριος του Λαϊκού Νοσοκομείου, νά περνά τακτικά άπό τούς θαλάμους των ασθενών. Τούς χαιρετούσε, έπιανε κουβέντα μαζί τους, τούς εξυπηρετούσε εάν είχαν κάποια ανάγκη και όταν ή γνωριμία τους προχωρούσε, μιλούσε γιά τά Μυστήρια της Εξομολογήσεως και θ Κοινωνίας. Στο έργο αυτό είχε πολύτιμους συνεργάτες τις αδελφές.

Σέ κάποιο θάλαμο πρό άρκετών ετών ύπήρχε Ασθενής, ό όποιος όχι μόνον δεν μιλούσε στόν παπά- Αναστάση όταν τόν έβλεπε νά μπαίνει στο θάλαμο, αλλά επιδεικτικά του γύριζε τίς πλάτες. Μιά νύκτα τον ξύπνησε μιά αδελφή και του είπε: 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ 20 ΜΑΪΟΥ 2019

Ὁ Ἅγιος Θαλλέλαιος ὁ ἰατρός καὶ οἱ σὺν αὐτῷ μαρτυρήσαντες Ἀλέξανδρος καί Ἀστέριος

Ἀκέστορι τμηθέντι τῷ Θαλλελαίῳ.

Θεὸς βοτάνην πρὸς λύσιν πέμπει πάθους.

Εἰκοστῇ Θαλλέλαιος τὴν κεφαλὴν ἀπεκάρθη.

Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Θαλλέλαιος καταγόταν ἀπὸ τὸν Λίβανο καὶ ἔζησε κατὰ τὴν ἐποχὴ τοῦ αὐτοκράτορος Νουμεριανοῦ (283 – 284 μ.Χ.). Ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Βερεκκόκιος καὶ ἡ μητέρα του Ρομβυλιανή. Εἶχε σπουδάσει τὴν ἰατρική ἐπιστήμη καὶ προσέφερε στοὺς πάντες ἀφιλοκερδῶς καὶ μὲ ἀγάπη τὶς ἰατρικές του ὑπηρεσίες, γι’ αὐτὸ καὶ ἐντάσσεται στὴν κατηγορία τῶν γνωστῶν Ἀναργύρων.

Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΜΟΣΧΑΣ ΤΥΧΩΝΑ ΣΤΟΝ ΛΕΝΙΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΤΟΥ.

ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1917.

    Ο Ρώσος Πατριάρχης Τύχων, στην πρώτη επέτειο της Οκτωβριανής Επανάστασης έγραψε μια επιστολή με παραλήπτες «τους σοβιετικούς κομισάριους» - αντιπροσώπους, του λαού, όπως αυτοαποκαλούνταν.

    Πρόβλεψη-προφητεία, για το τι περίμενε το λαό, από τους πρωτεργάτες. Συγχρόνως, αφορούσε και όλους τους λαούς που ακολούθησαν τον κατήφορο που χάραξε η κομουνιστική αθεΐα και η μαρξιστική ιδεολογία.

    Είναι επιστολή με διαχρονική αξία για όλη την Εκκλησία και τους λαούς δια μέσου των αιώνων:

Σκοπός τους τελικός εἶναι, νά μπερδέψουν τούς πιστούς.

Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ, ἰατρός

Οἱ θιασῶτες τῆς παναιρέσεως τοῦ οἰκουμενισμοῦ ἔχουν κυριολεκτικά ξεσαλώσει στίς ἡμέρες μας. Μέχρι χθές κάνανε τόν δῆθεν εὐσεβῆ καί πατροπαράδοτον. Σήμερα, ὅμως, ἔχουν πετάξει ἀπό πάνω τους τίς προβιές τῆς μεταμφίεσης καί ἄφησαν νά φανοῦν πλέον ξεκάθαρα οἱ πραγματικές τους προθέσεις. 

Δέν προφταίνουμε ἁπλῶς καί μόνον νά μετρᾶμε τίς δαιμονικές τους ἐπινοήσεις!

Ὕπνος δέν τούς πιάνει, γιά νά σκέφτονται τί νεώτερο θά ἐπιχειρήσουν, ὥστε νά μπερδέψουν ἀκόμα περισσότερο τίς συνειδήσεις τῶν πιστῶν.

Ὁ ἐν πολλοῖς τεχνηέντως ἀκατήχητος λαός μας, δυστυχῶς, ἀδυνατεῖ νά ξεχωρήσει τήν ὄντως Ἀλήθεια ἀπό τίς ψευτοαλήθειες τῶν οἰκουμενιστῶν και ἔτσι πολύ εὔκολα πέφτει θῦμα τῶν παγίδων, πού στήνουν οἱ ἀντίχριστοι.