Ο
μακάριος αββάς Ζωσιμάς διηγήθηκε ότι κάποιος γέροντας γειτόνευε με ένα
κοινόβιο και ήταν πάρα πολύ καλός και πράος, γι’ αυτό και οι μοναχοί του
κοινοβίου τον υπεραγαπούσαν και τον σέβονταν.
Κοντά στον γέροντα έμενε
και κάποιος άλλος αδελφός.
Μια
μέρα που ο γέροντας έλειπε, ο αδελφός, παρακινημένος από τον εχθρό,
πήγε, άνοιξε το κελλί του γέροντα, μπήκε μέσα, πήρε όλα τα πράγματα και
τα βιβλία του και έφυγε.
Μετά από λίγο γύρισε ο γέροντας, βρήκε το κελλί
του ανοιχτό, μπήκε μέσα και δεν βρήκε τα πράγματά του. Πήγε τότε να πει
στον αδελφό τι του συνέβη.