Αποσπάσματα από το (σπάνιο) βιβλίο "Φυλακισμένοι Μάρτυρες και Ήρωες στην ΕΣΣΔ", Ι. Σιδέρης.
Όταν ακόμα και τα εργοστάσια και τα κοχλόζ μπορούσαν να
έχουν τις φυλακές τους, καταλαβαίνει κανείς πόσο δύσκολο είναι να καθορίσει
κανείς με ακρίβεια τους τόπους εγκλεισμού των πολιτικών κρατουμένων. Σε αμήχανη
θέση βρέθηκε ακόμα και η «Διεθνής Αμνηστία» η οποία σημείωνε στην Έκθεσή της (“Prisoners of Conscience in the USSR”, 1975):
«Επειδή τα επίσημα σχετικά στατιστικά χαρακτηρίζονται ως κρατικά μυστικά, είναι
δύσκολο να βρεθεί πόσα σωφρονιστικά ιδρύματα υπάρχουν, που ακριβώς και πως
κατανέμονται στην ΕΣΣΔ.
Η Διεθνής Αμνηστία γνωρίζει τα ονόματα και στις
περισσότερες περιπτώσεις τον ταχυδρομικό τομέα, πάνω από 330 φυλακών και
αποικιών εργασίας που διαμένουν ή διέμεναν πολιτικοί κρατούμενοι τα τελευταία
χρόνια. Από αυτές μόνο 180 αποικίες και φυλακές βρίσκονται στην ΣΟΣΔΡ».