Ο
όσιος Λαυρέντιος ο Ρώσος (11ος αι.), του οποίου το τίμιο λείψανο
διατηρείται μέχρι σήμερα άφθορο στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου, είχε
ξεκινήσει τη μοναχική του ζωή από τη Μονή του Αγίου Δημητρίου.
Εκεί
έζησε αρκετά χρόνια ως έγκλειστος. Με τη χάρη του Θεού και τους σκληρούς
του αγώνες, καθαρίστηκε από τα πάθη κι έφτασε σε μεγάλα μέτρα αρετής.
Έλαβε, μάλιστα, από τον Θεό την εξουσία να θεραπεύει αρρώστους και να
διώχνει τα πονηρά πνεύματα.
Κάποτε
έφεραν στον όσιο έναν άνθρωπο από το Κίεβο, που βασανιζόταν από φοβερό
και ακατάβλητο δαιμόνιο. Ήταν τόσο ισχυρό, ώστε ο δαιμονισμένος μπορούσε
σε στιγμές κρίσεως να ξεριζώσει και να πετάξει μακριά ένα μεγάλο
δέντρο, πράγμα ακατόρθωτο για δέκα ρωμαλέους άντρες.